Kyrou anabasis

81쪽

τὰ οπλα παραδιδόναι ἀλλ ἔφη, μεῖς μέν, Ἀνδρες στρατηγοί, τούτοις ἀποκρίνασθε .τι κάλλιστόν τε καὶ ἄριστον ἔχετε ' γὼ δε αυτίκα ξω. ἐκάλεσε γα τις αυτὰν των πηρετῶν, πως ἴδοι τα ιερὰ ἐξηρημένα ετυχε γαρ θυόμενος ἔνθα δ' ἀπεκρίνατο 10 Κλεάνωρ με ὁ ρκὰς πρεσβυτατος ν τι πρόσθενα ἀποθάνοιεν η τὰ πλα παραδοῖεν Πρόξεν0ς δε Θηβαῖος, Ἀλλ' γώ, ἔφη es αλινε, θαυμάζω πότερα, κρατῶν βασιλείς αιτεῖ τὰ πλα φώς διὰ φιλίαν δῶρα ει μεν γὰρ ς κρατῶν, τί δει αυτόν αἰτεῖν και et λαβειν ἐλθόντα ει δε πείσας βούλεται λαβεῖν, λεγέτω τί ἔσται τοι στρατιώταις, ὰν αὐτω

λεὐ νικῆν γεῖται, πε ρον ἀπέκτονε τίς γὰρ αὐτω ἐστιν στις της αρχῆς αντιποιεῖται, νομίζει δεκα υμῆς εαυτολεiναι, ἔχων εν μέσὶτῆ εαυτο χώρα καὶ ποταμῶν εντὰς διαβατων καὶ πλῆθος ανθρώπων ἐφ' υμῆς δυνάμενος ἀγαγεῖν ὁσον οὐδ' εὐπαρέχοι μιν υναισθε αν ἀποκτειναι μετὰ τοfτον 12 Θεόπομπος θηναῖος εἶπεν, M αλινε, Γν,ώς συὁρῆς, ημῖν οὐδεν ἐστιν αγαθῖν ἄλλο εἰ μη πλα καιαρετή. πλα μεν οὐν ἔχοντες οἰόμεθα αν καὶ nαρετῆ χρῆσθαι, παραδόντες δ' ακταίτα και τῶν σωμμάτων στερηθῆναι μη - οῖο τὰ μόνα γαθὰ ημῖν ντα μιν παραδώσειν, αλλὰ σὐν τούτ0ις καὶ

περὶ τῶν μετέρων αγαθῶν μαχούμεθα. ἀκούσας δε 13ταsτα o Φαλῖνος ἐγέλασε καὶ εἶπεν, λλὰ φιλοσόφωμεν ἐοικας, es νεανίσκε, καὶ λέγεις ου ἀχάριτα ἴσθι μέντοι ανόητος,ν, εἰ οἴει την μετίραν ἀρετὴν περιγενέσθαι, της βασιλέως δυνάμεως. ἀλλους δέ 14

82쪽

44 LI B. II. P. I. τινας ἔφασαν λέγειν υπομαλακιζομίνους, καὶ Λυρφπιστοὶ ἐγένοντο καὶ βασιλεῖ αν πολλο αξιοι γένοιντο, ει 0υλοιτο φίλος γενέσθαι καὶ εἰ τε ἄλλο τι θέλοι χρῆσθαι ειτ ἐπ Αἴγυπτον στρατευειν, συγκαταστ9G15 ψαιντ α αυτω ἐν τούτω Κλέαρχος κε καὶ ρώτησεν ει ηδη ἀποκεκριμένοι εἱεν. Φαλῖνος δε πολαβὼν εἰπεν, Ουτοι μέν , Ἀλέαρχε, αλλος αλλα λίγει

16 συ δ' μιν εἰπε τί λέγεις. ὁ δ' εἶπεν Ἐγώ σε,

Φαλῖνε, σμενος ἐόρακα, ἐμαι δε καὶ λαλλοι πάντες συ τε γαρ Ἐλλην εἶ και μεῖς τοσουτοι ντες Oσους συ ορας ἐν τοιουτοις δε ντες πράγμασι συμ-

17 βουλευόμεθά σοι τί χρη ποιεῖν περὶ ν λέγεις. συουν προς θεων συμβουλευσον μιν ,τι σοι δοκει κάλλιστον και ἄριστον εἶναι, και O σοι τιμην ἐχειεις τον ἔπειτα χρόνον λεγόμενον, τι αλινός ποτε πεμφθεὶς παρὰ βασιλέως κελευσων τους Ελληνας τὰ οπλα παραδουναι συμβουλευομένοις συνεβουλευσεν αυτοῖς τάδε. Οἶσθα δε τι νάγκη λέγεσθαι ἐν τῆ

18 Ελλάδι λα συμβουλευσης ὁ δε Κλέαρχος ταλαυπηγετο βουλόμεν0ς κα αυτον τον παρὰ βασιλέως πρεσβευοντα συμβουλείσαι μη παραδουναι τὰ οπλα, ὀπως ευέλπιδες μῆλλον ἐεν οἱ Ἐλληνες Φαλῖνος ε19 υποστρέψας παρὰ την δόξαν αυτου εἶπεν Ἐγώ, ειμεν των μυρίων ἐλπίδων μία τις μιν ἐστι σωθῆναι π0λεμουντας βασιλεῖ, συμβουλευωχη παραδιδόναι τὰ πλα ει δέ τοι μηδεμία σωτηρίας ἐστὶν ἐλπὶς ακοντος βασιλέως, συμβουλευω σώζεσθαι μιν πu20 δυνατόν. λέαρχος δε προς ταfτα εἰπεν υλλὰ ταὐταμεν δη- λέγεις παρ' μῶν δε απάγγελλε τάδε τι ημεῖς οἰόμεθα, ε μεν δέοι βασιλεῖ φίλους εiναι πλείονος, ἄξιοι ειναι φίλοι ἔχοντες τὰ Oπλα η παραδόν

83쪽

L I B. II. Ga p. I. II. 45 τε ἄλλω, εἰ δε δέοι π0λεμεῖν, ἄμεινον αν πολεμεῖνεχοντες α πλα η ἄλλω παραδόντες. ὁ δε αλῖνος 21

εἶπε, παsτα μεν δὴ ἀπαγγελοsμεν- Ἀλλα καὶ τάδε

υμῖν ἰπεῖν ἐκέλευσε βασιλεὐ ὁτι μένουσι μευ αυτos σπονδαι εἴησαν, προΓουσι δε καὶ ἀπιουσι πόλεμος. εἰπατε υν και περὶ τούτου πότερα μενεῖτε καὶ σπονδαί εἰσιν ώς πολέμου δντος παρ' et μῶν ἀπαγγελῶ.Kλίαρχος δ' ελεξεν Ἀπάγγελλε τοίνυν καὶ περὶ του 22του τι καὶ μῖν ταύτα δοκεῖ ἄπερ και βασιλεῖ πίουν ταυτά ἐστιν; φη ὁ Φαλῖνος ἀπεκρίνατο Κλέαρχος, - μεν μένωμεν, σπονδαί, ἀπιουσι δε και προμοίσι πόλεμος. ὁ δε πάλιν ρώτησε, Σπονδὰς η πό- 23λεμον ἀπαγγελῶ Κλέαρχ0 δὲ ταυτὰ πάλιν ἀπεκρίνατο, Σπονδαὶ μεν μένουσιν, ἀπιουσι δε η προχυσι πόλεμος. I,τι δε ποιησο ου διεσήμηνε. Φαλῖνος με ὁ ωχετ και οἱ Gυ αυτῶ οἱ δε πα- II. ρὰ Ἀριαίου κον Προκλης καὶ χειρίσ0φος Mένων δε αυτο ἔμενε παρὰ Ἀριαίω osτοι δε ἔλεγον τι πολλοὐ φαίη 'Αριαῖος εἶναι Πέρσας αυτ0s βελτίους, ους οὐκ αν ἀνασχίGθαι αυτο βασιλεύοντος ἀλλ' εἰ βούλεσθε συναπιέναι, κειν δη κελεύει της νυκτός. ει δε η, αυρι0ν πρὼ ἀπιέναι φησίν ὁ δε Κλέαρχος 2 εἶπεν, λλ' ἴτω χρη ποιεῖ- ὰν μεν κωμεν, σ- περ λέγετε εἰ δεχη, πράττετε ὁποιον αν τι μῖν οἴησθε μάλιστα συμφέρειν δ ι ὁ ποιησο Oυδε τούτοις εἶπε. μετὰ ταὐτα ηδ ηλίου δύνοντος συγ- 3 καλέσας τοὐς στρατηγους και λοχαγοὐς λεξε τοιάδε. μοί, ω ἄνδρες, θυομένω ἰέναι ἐπι βασιλέα ου θίγνετο τὰ ιερά. καὶ εἰκότως ἄρα ου ἐγίγνετο ς γαρ εγὼ s πυνθάνομαι, ν μέσω μῶν καὶ βασιλέως ὁ θρης ποταμός ἐστι ναυσίπορ0ς, ον υ αν

84쪽

46 UI B. P. H. δυναίμεθα ἄνευ πλοίων διαβῆναι πλοῖα δε μεῖς ου ἔχομεν ου μεν διαέτοεγε μένειν ἰόν τε τὰ γαρ επιτηδεια υκ ἔστιν ἔχειν ' ἰέναι δε παρὰ τους 4 ρου φίλους πάνυ καλὰ μῖν τὰ ιερὰ ην. δε έν χρ ποιεῖ- ἀπιόντας δειπνειν δ,τι τις ἔχει ἐπειδὰν δε σημηνὶ τω κέρατι ως ἀναπαύεσθαι, συσκευάζεσθε ἐπειδὰν δε τυ δευτερον ἀνατίθεσθε ἐπι τὰ πο- ζυγια ἐπι δε τω τρίτω πεσθε τω ἡγουμένω τὰ μενυπ0ζύγια εχοντες προς του ποταμοs, τὰ δε οπλα ἐξω. 5χαίτα ἀκούσαντες ι στρατηγ0 καὶ λοχαγ0 ἀπῆλθον και ποίουν υτω. και το λοιπονα μεν ρχεν, οἱ δὲ

ἐπείθοντο, οὐχ ελόμενοι, αλλὰ ὁρῶντες ὁτι μόνος ἐφρόνει οἷα δει τον ἄρχοντα, i δ' ἄλλοι ἄπειροι σησαν. αριθμος δε της οδ0s ν λθον ε μέσου της Ιωνίας μέχρι της μάχης σταθμ0ι τρεις καὶ ἐνενήκοντα,

παρασάγγαι πέντε και τριάκοντα και πεντακόσιοι, στάδιοι πεντήκοντα και ἐξακισχίλιοι καὶ μύριοι απῖ δε της μάχης ἐλέγοντο εἰναι ει Βαβυλῶνα στάδιοι ἐξή- κοντα και τριακόσιοι. ἐντείθεν ἐπει σκότος ἐγένετο Μιλτοκύθης με ὁ Θρα ἔχων τούς τε ιππέας τους μεθ' εαυτos εις τετταράκοντα κα τῶν πεζῶν Θρακῶν ως τριακοσιους ηὐτομόλησε πρ0 βασιλέα. λέαρχος δε τοι ἄλλ0ις ἡγεῖτο κατὰ τὰ παρηγγελμένα, ο δ'

παρὰ Ἀριαιον και την ἐκείνου στρατιὰν ἀμφι μέσας νύκτας κα ἐν τάξει θέμενοι τὰ πλα συνῆλθον οἱ στρατηγοὶ καὶ λοχαγοὶ τῶν Ἐλλήνων παρὰ Ἀριαῖον καὶ μοσαν Pτε Ελληνες και λυριαῖος καὶ τῶν συναύτω οἱ κράτιστοι μήτε προδώσειν αλλήλους σύμμαχοί τε σεσθαι οἱ δε βάρβαροι προσώμοσαν καὶ ληγήσεσθαι ἀδόλως ταfτα δ' μοσαν, σφάξαντες ταί-

85쪽

LI B. II. C A P. II. 47ρον καὶ λύκον και κάπρον και κριὰν εις ἀσπίδα, οἱ

μεν Ἐλληνες βάπτοντες ξίφος, ο δε βάρβαροι λόγχην

ἐπει δε α πιστὰ ἐγένετο, ἐπεν ο Κλέαρχος, Ἀγε δη 10ώυριαῖε, ἐπείπερ α, τὰς μιν στόλος ἐστὶ καὶ μῖν, εἰπε τίνα γνώμην χεις περὶ της πορείας, πότερον ἄπιμεν ηνπερ λ00μεν η ἄλλην τινὰ ἐννενοηκέναι δοκεῖς δον κρείττω ὁ δ' ἐπεν, 'Hν μεν ῆλθομεν 11

ἀπιόντες παντελῶς αν πο λιμο απολοίμεθα ' παρ- χει γὰρ νυν μῖν οὐδε των πιτηδείων ἐπτακαίδεκα γὰρ σταθμῶν των ἐγγυτάτω οὐδε δεsρο ἰόντες ε της χωρας ουδεν ἐχομεν λαμβάνειν ενθα δε τι ην, μεῖς διαπορευόμενοι κατεδαπανησαμεν νυν δ' ἐπινο0sμεν π09εύεσθαι μακροτέραν μεν των δ' πιτηδείων ου ἀπορησομεν. πορευτέ0ν δ' μῖν τοὐς 12 πρώτους σταθμους, αν δυνώμεθα μακροτάτους Ἀαως πλεῖστον ἀποσπασθῶμεν του βασιλικο στρατεύματος ην γὰρ ἄπαξ δύο η τριῶν μερῶν ὁδῖν πόσχωμεν , ἐκδει μη δυνησεται βασιλεῖς μῆς καταλαβεῖν ὀλίγω μεν γὰρ στρατεύματι ου τολ - ἐφέπεσθαι πολὐν δ εχων στόλον υ δυνησεται ταχέως

πορεύεσθαι ἴσως δε και των πιτηδείων σπανιεῖ.

ταύτην, ἔφη, την γνώμην ἔχω ἔγωγε.υν δὲ αἱ τη η στρατηγία οὐδεν ἄλλο δυναμένη η 13 ἀποδρῆναι η φυγεῖν ' η δε τύχη ἐστρατήγησε κάλλιον ἐπεὶ γὰρ μέρα ἐγένετο, ἐπορεύοντο ν δεξια

ἔχοντες τον λι0ν, λογιζόμενοι ξειν ἄμα ηλίω δύνοντι εις κώμας της Βαβυλωνίας χώρας και τοίτομεν οὐκ ἐψεύσθησαν ἔτι δε ἀμφι δείλην ἔδοξαν πο- 14λεμίους ορὰν ἱππέας καὶ των τε Ἐλληνων οι μηἐτυχον ἐν ταῖς τάξεσιν οντες ει τὰς τάξεις ἔθεον και

Hιαῖος, τύγχανε γὰρ ἐφ' αμάξης πορευόμενος διότι

86쪽

ποὶ δει Γνιππεῖς εισιν ἀλλ' υπ0ςύγια νέμοιτο καιε, θῖς γνωσαν πάντες υτ εγγύς που εστρατοπεδεύετο βασιλεύς και γαρ καὶ καπνὸς ἐφαίνετο ν κώμαις Ιφου προσω. λίαρχος δε επὶ μεν του πολεμίους ουκηγεμ et δε γαρ καὶ ἀπειρηκότας τους στρατιώτας καὶ

ἀσίτους ντας δη δε καὶ ὀψε w o μέντ0 οὐδε ἀπέκλινε, φυλαττόμεν0 μη δοκοίη φεύγειν, ἀλλ'

εὐοέωρον αγων ἀμα τω λίω δυομένω εις τὰς εγγυτάτω κώμυας τους πρώτους χων κατεσκήνωσεν, ξων διηρπαστο πῖ του βασιλικο στρατεύματος καιΠ αυrὰ α πῖ των οικιῶν ξύλα. O μεν Os πρῶτοιομως τρόπω τινὶ στρατοπεδεύσαντο, οἱ Dύστεροι σκοταῖοι πρ0σιόντες ς ἐτύγχανον καστοι ηὐλίζοντο, καὶ κραυγην πολλὴν ἐποίουν καλ0sντες αλληλους, ωστε και τους πολεμίους ἀκούειw στε οι μεν εγγύτατα τῶν πολεμίων καὶ φυγον ἐκ τῶν σκηνωμάτων. 18 δηλον δε τ0sτο τη στεραία ἐγίνετο ἴτε γαρ πο- ζύγι0 ε οὐδεν ἐφάνη ἴτε στρατόπεδον ἴτε κα-

πνῖς οὐδαμοεπλησίον ἐξεπλάγη οε ώς 0ικε, καὶ βασιλείς si ἐφόδω του στρατεύματος. ἐδήλωσε δε

19'osτ οις τύ στεραία πραττε προῖούσης μίντοι της νυκτὸς ταύτης και τοῖς Ἐλλησι φόβ0 εμπίπτει, καὶ

χανεν εχων παρ' ἐαυτω κήρυκα αριστον των τότε,

τουτον ἀνειπεῖν ἐκέλευσε σιγην κατακηρύξαντα τι πρ0αγορεύουσιν οἱ αρχοντες δ αν τον ἀφέντα τὼν δνον ις τα ὁπλα μηνύση, ὁτι λήψεται μισθὼν τάλαν-21 τον αργυρωυ. ἐπεὶ δε αὐτα ἐκηρύχθη, γνωσαν ι

87쪽

LI B. II. C A P. II. III. 49 στρατιῶται ὁτι κενος ὁ φόβος εἴη και Ῥι αρχον τε σῶ. άμα δε ὁρθρω παρήγγειλεν Ἀλέαρχος εις τάξιν τα ὁπλα τίθεσθαι τοὐς Ελληνας ηπερ εἶχον ἔτεὴν ἡ μάχη δ δε η γραψα ὁτι βασιλευς ἐξεπλάγη III. τρ ἐφόδρ' , τῶδε δῆλον ὴν τῆ μεν γαρ πρόσθεν με

ρα πέμπων τα πλα παραδιδόναι ἐκέλευε, τότε δεδμα λίω ἀι ελλ0νυ κήρυκας επεμψε περι σπονδῶν.o δ' ἐπεὶ ἐλθον προς τους πρ0φύλακας. ἐζήτουν 2τους αρχοντας Ἀπειδὴ δε πήγγελλον οι προφυλακες Ἀλέαρχος τυχὼν τότε τὰς τάξεις ἐπισκοπῶν εἶπε τοι προφύλαξι κελεύειν τους κήρυκας περιμένειν ἄχρι αν σχολάση ἐπε δε κατέστησε το στράτευμα 3ῶστε καλῶς χειν ὁρῆσθαι πάντ9 φάλαγγα πυκνήν, των δε α λων μηδένα καταφανῆ εἰναι, ἐκάλεσε τους

αγγέλους, και αυτός τε προῆλθε τους τε ευοπλοτάτους ἔχων και εὐειδεστάτους των αυτos στρατιωτῶν

και τοῖς ἄλλοις στρατηγ0ῖς αὐτα ἔφρασεν. ἐπει δεδῆν προς τοῖς ἀγγέλοις, ἀνηρώτα τι βούλοιντο οι δ' ἔλεγον ὁτι περὶ σπονδῶν ῆκοιεν ἄνδρες o ινες κανοὶ ἔσονται τά τε παρὰ βασιλέως τοῖς Ἐλλησιν ἀπαγγε λαι και τὰ παρὰ τῶν Ἐλλήνων βασιλε ὁ δε ἀπεκρί- 5νατο, παγγέλλετε τ0ίνυν αὐτῶ δτι μάχης δε πρῶτον ἄριστον γὰρ υκ ἔστιν οὐδ' o τολμήσων περὶ σπονδῶν λέγειν τοι Ἐλλησι μη πορίσας ἄριστον. ταὐτα ἀκούσαντες οἱ ἄγγελοι ἀπήλαυν0ν, κώ κον6 ταχέ' - και δῆλον ὴν ὁτι εγγύς π0υ βασιλεῶς νήἄλλος τις, ἐπετέτακτο ταsτα πράττειν ἔλεγον δεδτι εἰκότα δοκοῖεν λέγειν βασιλει, καὶήκοιεν ἡγεμόνας εχοντες λαυτούς, ὰν σπονδαὶ γένωνται, ἁξου-

αν ἔνθεν ξουσι τὰ πιτήδεια. ὁ δε ἐρώτα εἰ αὐτοῖς 7 τοῖς ἀνδράσι σπένδοιτο 0sσι και ἀπι0sσιν,4 καὶ τοῖς

88쪽

50 LII. II P. III. αλλοις ἔσοιντο σπονδαί. οι δέ, υπασιν, εφασαν μεχρι Καν βασιλει τὰ παρ' μῶν διαγγελθη ἐπε δε αὐταεἶπον, μεταστησάμενος αὐτοὐς ο Κλίαρχος ἐβουλεύετο ' καὶ ἐδόκει τὰς σπονδὰς ποιεῖσθαι ταχ καὶ καθ νησυχίαν ἐλθεῖν τε ἐπι τα επιτήδεια καὶ λαβεῖν. ὁ ὁε Κλέαρχος εἰπε, οκει με κἀμοὶ ταῶτα ου μέντοι ταχύ γε ἀπαγγελῶ, ἀλλα διατρίψω εστ αν - νήσωσιν οι ἄγγελοι μη ἀποδόξIήμῖν τὰς σπονδὰς ποιήσασθαι οἶμαί γε μέντοι, ἔφη, καὶ τοις μετέροις στρατιώταις τον αὐτὸν φόβον παρέσεσθαι. ἐπε δε δόκει καιρος εἶναι, ἀπήγγελλεν ἄτι σπένδοιτο, καὶ ευθυς 10 ἡγεῖσθαι ἐκέλευε πρ0 τἀπιτήδεια και οἱ μεν ήγουν το, Κλέαρχος μέντ0 ἐπορευετο τὰς μεν σπονδὰς ποιησόμενος του στράτευμα χων ν τάξει, και αὐτὸς ώπισθοφυλάκει. καὶ ἐνετυγχανον τάφροις καὶ αὐλῶσιν δατος πλήρεσιν μη δυνασθαι διαβαίνεινανευ γεφυρῶν αλλ' ἐποιουντο εκ των φοινίκων 11 οῖ σαν ἐκπεπτωκότες, τους δε και ἐξεκοπτον. και ἐνταὐθα ην Κλέαρχον καταμαθεῖν ς επεστάτει, νμεν ni ἀριστερα χειρὶ το δόρυ ἔχων, ε δε n δεξιὰ

βακτηρίαν και ει τις αὐτω δοκοίη των προς Osτο τεταγμένων βλακεέειν, κλεγόμενος το ἐπιτήδειονεπαισεν αν, καὶ ἄμα αυτὰς προσελάμβανεν εἰς τον πηλὰν ἐμβαίνωw πιστε πῆσιν ἰσχέτην ἐναι- ου 12 συσπουδά ζειν. καὶ ἐτάχθησαν με προ αυτ os οἱ τριάκοντα ἔτη γεγονότες Ἀπει δε καὶ Κλέαρχον ἐώρων σπουδάζοντα, Ἀροσελάμβανον και ι πρεσβύτεροι.

13 πολῶ δε μὰλλον ὁ Κλέαρχος ἔσπευδεν, ποπτεύων μηαε ολω πλήρεις εἶναι τὰς τάφρους δατος ου γὰρ ὴν ρα οῖα το πεδίον ἄρδειw ἀλλ' ῖνα δη πολλα

προφαίνοιτο τοῖς Ελλησι δεινὰ εἰς την πO9είαν του -

89쪽

LI B. II. P. III. 1του νεκα βασιλέα ἡπώπτευεν ἐπι το πεδίον το δωρ ἀφεικέναι. πορευόμενοι δε ἀφίκοντο εις κώμας ὁ θεν 14απέδειξαν οι γεμόνες λαμβάνειν τα επιτηδεια. ἐνηνδε σῖτος πολυς και οἶνος φοινίκων και 0ξος ἐψητὸν απότων αυτῶν αὐται δε αἱ βάλανοι των φοινίκων ως 15μεν εν τοῖς Ελλησιν ἔστιν δειν τοις οἰκέταις ἀπέκειντο , αἱ δε τοι δεσπόταις ἀποκείμεναι σαν ἀπόλεκτοι, θαυμάσιαι του κάλλους και μεγέθ0υς δε ψις ηλεκτρ0υ Ῥύδεν διέφερε τὰς δέ τινας ξηραίνοντες τραγ ματα ἀπετίθεσαν και ην και παρὰ πότον δὴ μέν, κεφαλαλγὲς δέ. ἐνταὐθα και τ0ν ἐγκέφαλον του 16

φοίνικος πρῶτον φαγον οἱ στρατιῶται, και οἱ πολλοι ἐθαύμασαν το τε εἰδος και την διότητα της δονης.

ην δε σφόδρα και τοίτο κεφαλαλγές. ὁ δε φ0ινιξ ὁθενεξαιρειθείη λεγκέφαλος λος αὐαίνετο. ἘνταΓθα ἔμειναν μέρας τρεις και παρὰ μεγά 17λ0 βασιλέως κε ισσαφέρνης και ὁ της βασιλέως γυναικὸς δελφὸς και ἄλλοι Πέρσαι τρείς' οὐλοι δε

πολλοὶ εῖποντο. επε δε ἀπηντησαν αὐτοῖς ι τῶν

Ἐλληνων στρατηγ0ί, λεγε πρῶτος ισσαφέρνης δι' ερμηνέως τοιάδε. Ἐγώ, Ἀνδρες Ἐλληνες, γείτων 18οικῶ u Ελλάδι, και ἐπει μῆς εἰδον εἰς πολλὰ

κἀμVχανα πεπτωκότας, εἴρημα ποιησάμην ει πως δυναίμην παρὰ βασιλέως αιτησασθαι οὐναι μοὶ ἀποσῶσαι μῆς εις την Ἐλλάδα. ἐμαι γὰρ αν υκ ἀχαρίστως μ0 ἔχειν ἴτε πρ0ς μῶν ἴτε προς της

πάσης Ἐλλάδος ταὐτ δε γνοῖς τούμην βασιλεα, 19 λέγων αὐτῶ ὁτι δικαίως αν μοι χαρίζοιτο, ὁτι αὐτῶ Kfρόν τε ἐπιστρατεύοντα πρῶτος ηγγειλα και βοή-lθειαν ἔχων ἄμα I αγγελία ἀφικόμην, και μόνος τῶν κωτὰ τ0υς Ἐλληνας τεταγμένων υ ἔφυγον, αλλα

90쪽

52 LII. II. P. III. διήλασα καὶ συνέμιξα βασιλει ἐν τω μετέρω στοατοπέδω, ἔνθα βασιλευς ἀφίκετο, ἐπεὶ Κίρον ἀπέκτεινε, καὶ τους συν Κέρω βαρβάρ0υς εδίωξα συν τοῖσδε τοι πα90sσι νυν με ἐμ0s , Oῖπερ αὐτω εἰσι πιστό-20τατοι καὶ περὶ μεν τ0sτων πέσχετό μοι βουλευ- σεσθαν ἐρέσθαι δέ με μὰς ἐκέλευσεν ἐλθόντα τίνος ενεκεν ἐστρατε,ύσατε ἐπ αυτόν. καὶ συμβουλεύω υμῖν μετρίως ἀποκρίνασθαι , να μοι εὐπρακτότε9oνη εάν τι δύνωμαι ἀγαθὰν μῖν παρ' υτos διαπρά- 21 ξασθαι προς αὐτα μεταστάντες ι Ελληνες ἐβουλεύοντο ' καὶ ἀπεκρίναντο, Κλέαρχος δ' ἔλεγεν πιμεῖς ουτε συνήλθ0με ώς βασιλει πολεμήσοντες υτ πορευόμεθα ἐπὶ βασιλέα, ἀλλα πολλὰς προφάσεις Εὐρ0ς

22 ρασκεύους λάβοι καὶ μῆς ἐνθάδε ἀναγάγοι. ἐπεὶ μέντοι δη αυτὸν ἐωρῶμεν ἐν δεινῶ ντα ἴσχύνθημεν καὶ θεοῖς και ἀνθρώπους προδ0sνα αυτόν, ἐν τω πρόσθεν χρόνω παρέχοντες μῆς α' τοὐς ευ ποιεῖν. 23 ἐπεὶ δε υρος τέθνηκεν, ἴτε βασιλει ἀντιποιούμεθα της ἀρχης ἴτ' ἔστιν του νεκα βουλοίμεε αν την βασιλέως χώραν κακῶς π0ιειν, οὐδ' υτὰν ἀποκτεῖναι αν ἐθέλοιμεν, πορευοίμεθα δ' αν i καδε, i τ/ςημῆς μη λυποίη ἀδικ0sντα μέντοι πειρασόμεθα συντοῖς θεοῖς ἀμύνασθαι ἐὰν μέντοι τις μῆς και ευπ0ιῶν πάρχη, καὶ τούτου εἴς γε δύναμιν οὐχ ηττη- 24 σόμεθα εὐ-0ι0sντες ὁ μεν sτως ἐπεν ἀκούσας δε ο ισσαφέρνης ἔφη, I sτα εγὼ ἀπαγγελῶ βασιλει καὶ ἡμῖν πάλιν τα παρ' κείνου μέχρι δ' αν ἐγὼ ηκω αἱ σπονδαὶ μενόντων ἀγ0ρὰν δε μεις παρί- 25ξ0μεν. καὶ εἰς με την στεραίαν οὐχ ηκε σωοι Ἐλληνες ἐφρόντιζον te δε sisy ηκων ἔλεγεν