Dissertatio apologetica de cathedralitate ecclesiae Materanae, illiusque dioecesi in ea, quae scripsit Ughellus tom. 7. Ital. Sac. opus d. Jo. Baptistae Coretti abbatis, et d. Eusebii Schiuma canonici ejusdem metropolitanae ecclesiae. Illustrissimo .

발행: 1735년

분량: 133페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

21쪽

Adum bratur sta tus anti. quias Civi. vitatis A. cherontiae hio D IssERTATIO tropolitanam cum interiori ad eam aditu. Alit modo hoc Collegium , opibus ditissimum, Septuaginta fere juvenes, quos omnigena literatum homines format, vigilantia, dc curae tam bon. mem. Archiepiscopi Politani , numquam satis ob eximias animi dotes laudandi , quam moderni Archipraesulis Mariconda Equitis Neapolitani praeclara eruditione viri, qui certatim invigilat ad optime efformandam juventutem, Gregemque apostolice undequaque regendum .is. At de Civitate Acherontiae quoque verba facere operae pretium ducimus, ut ex hypotyposi ambarum Civitatum, veluti ex parallello, ante oculos eas obversari videat lector, indeque judicium recte, riteque Hormetceo magis quia paucis verbis illam complectemur, cum nulla subeat remorandi materies, praesertim si statum modernum inspiciamus, cum de antiquo tenui, Sc inopi, satis erit referre carmina Horatii Flacet Venusini ex illa Civitate, ob propi, quitatem, fere indigenae libr. 3. e . Mirum quod foret omnibus , uicumque cessae nidum Aciariantiae, Quae carmina commentando, & interpretando Ioannes Fabrinus Scholiastes fol. mihi i s. haec habet - Nidum Acheruntue si Questo e un Castello nella Lucania picciolo, e fatis to sopra un alto monte, chlamalo nido, perche egit eis picciolo , ed in se un monte tanto alto, che pare un nido,, d uccello in se un albero . Quibus altipulantur Ascentius alter ejusdem Horatii Scholiastes, qui ad praedicta ca mina hare habeti radum i idest oppidulum. itum in monte , ut nidus solet in arbore: Acherontiae I illius oppiduei: Ce

se, idest in sublimi siti. Philippus Cluerius in sua Italiae

ibi - Circa Venusiam est oppidum Acheruntiae, vulgo Cirin- lxe - Michael Antonius Baudran in additione ad Lexie. Philip. Ferr. verbo Acheruntia et Deficit in dira , Utque

22쪽

Apo Lo GETICA. TIpama admodum ; re Prosper Parisius de Numismatibus Magnaegraeciae illam, apte nimis , appellat Urbem deletam. I S. Ipsum sane nominis etymon praecinuit infausta Civitati, portenditque eam vastitatem, & desolationem , in qua miserrime degit , dc tot antiquorum figmentis, dccommentis occasionem praebuit. , utas, quippe, unde Acheruntiae nomen inditum , dolorum fluvius interpretatur , quasi in Mos , ut tradit Cornelius Schrivellius in suo Lexico verbo Atieetat; de quo execrabili, detestand que amne in Lucania fluente meminit Titus Livius Decade r.

libr. 8. cap. a I. prope finem ibi - increpans nomen Obom

nandum fluminis: jure Acheros vocaris, inquit ; cui assentitur Auctor Gallicus I ranciscus de Salignac in libro, cui titulus Les arientures de Telemaque siti d Visse liore B. fere i ii principio, ubi hanc Civitatem in abrupti montis cacumine, veluti avium nidulum in arboris summitatem , juxta Horatii Scholiastes, omnibus coloribus mirisice adumbravit, & per vivam hypotyposim sub oculos posuit, ac ex agri in ecunditate sterilem , omnibus egenam graphice depinxit , nec a vero sane digitum, aut pedem unum digressus est, verba Auctoris sunt: se On appelloit Acherontia Sec. ( ta Vibs, te incit sur un rocher posee, come re nid sur te haut d unis arbre &c. Tout au tour il ne croisioit ni herbes , ni,, fleuri ; m n y sentiat limis les doux Zephiri, ni tes gra-M cet naissantes du Primiems, ni tes riches dons de t Automis M. I a Terre aride y languistoli: on y voioit seulementis queique arbullas depouilles , e quelque Cyprei, funestes .

23쪽

Delineatur hodieris nus status inopsAche rontiae.

,, qui la passolent ne seniolent pol ni la do e jiae , que les

A fait bondir. Quae verba Italice exponuntur. A Quel luo-M go chlamasi AcheronZia dcc. ma la Citta era collocata s M vra una rupe, come un nido sepra la cima d un albe-- ro &c. Dintorno ad est a non vi cie evano erbe , ne fi

is ri, mai non vi si sentivano i doici Zessiri, ne vi facea ved M re la Primavera te sue nastenti bellethe, ne i suoi ricchi,, doni t Autunno. Qui languiua l arida terra, e visi scor-n Sevano solamente insieme con alcuni sfrondati arboscelli, pochi funesti Cipressi . Per tutio ali intorno negava la teris ra te sue dorate ricolle a Lavoratori. Pareva, che te Viti,, ivi promettessero indarno i loro dolci frutti, i grapposi, d Uva si sectavano in vece di maturare . Non veniva a

,, cantare alcun Uccello in quella terra ispida di rovi, e diis spine, ne vi ritrovava boschetli per ritirarsi . Anda vano is gli Uccclli a cantare i loro amori solio ad un.Cielo piuis dolce, ed ivi non si sentiva, che la funesta voce de' gufi , se ed ii gracchiare de Corbi; era quivi amara i erba mede M ma , e te Cregge, che la pascevano non sentivano quella vis dolce giocondita, che te se saltellare per la Campagna &c. Cui Anonymus , qui adnotationes subtexuit sub citato nu-ro q. subjungit: se Acherontia eloit une Uille de la Pouille

se siluee sur une montagne a l et remite de t Italia. , , Ach is ronZia era una Citta della Puglia, sita sopra una montagnari neli estremita d Italia. i . At status praesens illius indigae , pauperrimaeque . Civitatis longe antiquo infelicior est , namque a pauciS habitatur personis, in Caerus, cujus meliorem partem alienu

24쪽

APOLOGETICA. XIgena constituunt, est adeo exiguus, ut nec infimae Civitatis nostrae Collegiatae numerum adaequat . Nullum adest Reg

latium, aut ivlonialium Coenobium, sola Cathedralis sacra ministrat. Asservantur ibi S. Canionis Martyris, & F pio copi vetustissimae Urbis Grumenti, nunc funditus deletae, sacra Lipsana; at adeo inculte, quamvis propriis sumptibus , ac praeceptis Archiepiscopi omnes semper omnimodam culturam exquirant, ut die Celebritatis ad illa veneranda accedentibus admitationem simul, de stuporem incellent, de incutiant . Ecclesiae Cathedrali, quae non ope illius exigui,

inopisque populi, sed magnificentia, & Zelo Archipraesulum subsiliit, inserviebant octo Canonici , de duae Dignitates;

sed Canonicorum numerus nuper anno I 22. adauctus ad

duodenarium fuit, sedente b. m. Archiepiscopo Brancacio Reg. m. et nullo tamen Apostolicae auctoritatis fulcro, imo nec acta erectionis fuerunt praemissa, aut conflata , ne forsan nullitatis vel igia posteris relinquerentur . Pauca tecta illius aerumnosae Civitatis inter parietinas, S vetustissima rudera , raro dispersa, in dies ruunt. Annona prorsus desideratur, imo quod omnem excedit fidem, nec panem venalem hocpitibus exhibet recensita non,inetenus Civitas, & aquae pintum locus ipse lapideus praeceps, dc abruptus , naturalisque ariditas denegat, adeout loci infelicitas, aeris intemperies, d morum ruinae, & rerum omnium inopia illam Civitatem infaustam , miserandamque constituunt ; Ut illam paucis verbis in sua relatione occasione Visitationis Sac. Limmnum An. IS . perstrinxit Archiepiscopus Lan franchi, ibi - h cheruntia Urr.hodie dic..m iis,mentitassis praecincta muris, paucos , brique pauperrimos alens habitati res, propemodum desolata con picitur, nec asserta pristinae dignitatis monumentiam aliqM d retinet. Palatium Episcopale nullum , nec qis d mi-bi a quando fuerit, apparent Cestigia . Regem num. I. Ur

25쪽

r DIssERTATIO lit. A. In montis calce invisitur unicum pauperrimum Coenobium Fratrum Minorum , quos de Observantia vocant, in quo perpauci in summa egestate degunt Religiosi , qui ex finitimis pagis eleemosynas corrogare coguntur . Non immerito igitur hanc Civitatem Cardinalis de Luca venusinus, testis ocularis . tamquam ex ea fere indigena disic. sub n. i. etas tam An hiepiscopus , m Misere . Eces. scribens pro Acherontinis appellat pene depopulatam.

UrbemMa- 18. Hic obiter advertendum aequi vocum , in quod teram Ache -Remi nostri Scriptores incidere forsan fecit Materamen habuis Dens N Acherontinen Ecclesiarum primaeva, N immem se ierunt rabita unio, nempe Urbem nostram Materam Acheruntiarm eripi, nomen antiquitus habuisse. Quamplurimi itaque cum de ejus. res' enum dem ines tae Civitatis nostrae memoratu digna tradere volue-Maxur aud runt ipsam Acheruntiae vocabulo nominarunt, sic tamen ex milis tradi- planantra: Acheruntia, nunc Matera. Ita Iom. Tapt. C tio d* Me- ra a descript. Re . Neap. p. I. lib. I. S. I. ibi in Costango Im- Hetaelea n peratore dcc. con grosso Hercito venne in Italia a danno de se Longobardi Net e con t armata giunse a Taranio rum it che

A sentendo Romualdo subito hortifico Luceria,ed Acheruntias, oggi deita Matera. M Similia habet verba Pandulph. Collen . resitori ejusdem Regni lib. a. I ea .Alberi. descript. Ita. Venetiis edita ab Ughesim lysetfoLmihi a 2 3is tergo ibi is Cata minando pol I a. miglia per it Monte Appennino ridiovasiis ira ego una bella Ualle , ove sta posta la Citta di Matera glaes, detri Acheruntia. Quibus assapulantur Octav.Belaran. descriptu,n. Re . Neap., Scipio Mabella Histor. ejusdem Rhgni . Abratum orta Thesaur. Geograph. verbo Acherum tia , Tarcagnota , dc alii multi. ImoJoan. Ant. Magini Patavini in Ceographia Universali Tit. la Magnagrecia fol. mihi

8 . comprobat citatos Auctores de nostra Civitate locutos

fuisse ibi is Matera Citta Archiepiscopale popolata, ricca, e

26쪽

APOLOGETICA,

A di fertilissimo Territorio, la quale glace in una Valle am

na &c. Ouidam vero venerantes antiquitatem, antiquo , ut putarunt, vocabulo usii, nimirum: Acheruntia, glossem recensitam. nempe r nunc Matera , praetermiserunt, cum

qualitates, variasque fortunas ipsius nostrae vetustissimae V bis Materae Civiumque referre debuerunt. Unde evenit quod ex hujusmodi nominis aequivoco , EM confusione se extollere non erubuerit parva Acherontia, sibi aliena arrogando, ali nisque quandoque Casibus nomen suum magnificum venditare, ae memorandum: At forsan tantum in tempore aequiv carunt Scriptores,cum certum sit ab eversione Metaponti Urbem nostram fuisse Materam appellatam, hae selummodo in levit differentia an cum aspiratione intermedia nem Mamera, vel sine, scilicet Matera siribi de ret, & causa fuit sequens parum dissimilis traditio ab enunciata s. a. Civitati nostrae nomen Materae dedisse fertur Cives illustrium quondam Urbium Metaponti, Sc Heracleae . His enim dirutis . reliqui Cives Urbem nostram petentes, eam magnificentissime dilatarunt ;utque deletarum vivificaretur memoria, uterque Populus nomen suae contendebat nostrae aptare Civitati s iurgia tamen , jam prope ab armis decidenda, composuit Pythagoras scribens, amplificatae Civitati utriusque Populi impendio, curaque D men construi ex primis literis cujuslibet ex duabus jam vast tis Urbibus. Determinatione concorditer acceptata a Met ponto Met, Hera ab Heraclea habitis elementis, Meterae ortum vocabulum rum proptereaque cum aspiratione intermedia scribi debere defendunt, qui huic adhaerent traditioni ; ita que E in A mutata, Materam vocatam volunt, ut Matris grae cum nomen haberet Locorum a suis Civibus constructorum

cit. S. 2.is. Sed de ambarum Civitatum varia fortuna satis veruba secille nobis videtur, tempus est jam aggrediendi opus proposita

Techna Lintegitur

27쪽

rg BIssERTATIO Primus V positum, & ostendendi quantum a vero abierit Ughellus, qui tibi et Acheronti nis nimis facile credendo, & quanta commenta in

Acheronti- eorum gratiam etfinxerit, cum aliunde ipse illorum his oriae deedes Loe, rusti , di ignarus fuerit, nam cum in principio suae historiae Materanae Cia, nempe S. sit. C. referat Acherontinam Diaeces m latissi- Diaecesis, & me patere; in Locorum deinde numeratione illam contrahit euhYddeles ad decem Loca Materanae Diaecesis, quae Materam circum- oppidaDiae stant, & veluti circumsepiunt, & reticet Terras quatuorde-hohith iam , qilae absque ulla contradictione de Acherontina dicuntur Ecclesia, tamquam illam circumcingentes, de ambientes , sic diligentissimus hic Historicus c,m,mrodo se in vestibulo haesit in aqua, etenim propugnaturus tamquam unicum totiuSoperis scopum latitudinem Diaecesis Acherontinae, turpiter

ignorat quantum illa se extendat, taciteque innuit se nec prima illius historiae elementa linxisse, de degustasse, sed ad Acherontinorum relationem scripsisse, nulla adhibita mentis sagaci- citate in rebus disternendis, unde argui potest fides, quae huic H istorico adhibenda venit, in iis praesertim, quae ab ipso non

adeo principaliter intenduntur, idcirco non immerito Sacra L.

Almae Urbis Tribunalia illum pluries re cerunt,tamquam Historicum modernum, scribentem ad Partium relationem, &praecipue Rota coram Falconerio Tom. E. tu a 3. de C Fic. Ordinar. At is a. n. as. ibi - advenus hucusque conflabialita non mererer attendi assertio Trihela It . Sir. Irim. .fol. GSq. e c., quia cum iste Historicus multa referat ad relationem

ipsorum Episcoporum dic. Inde Ut quod etsi aliquando a nostro S. Auditorio fuerit eidem Historico tributa aliqua fiducis is laus, tamen vel accidit circa praecipuum factum chronologicum , antiquum , vel quando ejus dicto patrocinamur alii proba aesidet Historici, non tero in simplicibus facti circumstantiis e c. cum certum sit Astoricorum assertiones destrui a publicis cripturis contrarium probantibus Rot. Coram bon. m. Alexandr. VIII. c. 2 33

28쪽

APOLOGETICA. II et dis 3. n. I. Et Cardin. de Luca de Iurisdicti disic. ao. n. p. ibi: Rescriptum fuit exhiberi methenticum documentum Liter Fum Pu V. , cum deduceretur filum illarum tenor regi iratus apta Tribe . tom. . Irat. Sac. agendo de ista Ecclesia, cui merbio iacitum non fuit, tamquam Hi nco moderno multa reseremti, pluresque scripturas regiseranti ad simplicem rei.rtionem , seu exhibitionem ipsorum Di coporum, vel aliarum Pa tium,quamvis enim habeamus in lire conclusionem super sidem Chronistis , Historicis praestandam ex deductis per Macarae de probat. conci . 28 .Gratian.discept. 8 s 3 .e c. Nihilominus ea intelligitur

tibi agitur de antiquisem probatis Historicis in quibus nulla af Vitionis, Ur Partium sugestionis si picis urgeat; secus autem inmodernis ubi dicta probabilissuspicio obstet. Idem Doct. de

Praehem. disic. 3 .n. I o ibi: Hinc perinde prorsus vanum dicebam em adhibere bub modiscriptoribus vel tam amfactionariis , mel ad partis collitigantis in iamiamscribentis erc.2o. In margine columnae s. sitae Italiae lit. C. recenset Ughellus, sive illius Postillator in Acherontia duo adesse Uirorum Caenobia , cum, ut praem simus unicum dumtaxat reperiatur Fratrum de Observantia sub regula S. I rancisci degentium , ut est evidens , Se patet a relationibus Archiepiscoporum pro Visitatione liminum Sanctorum Apostolorum datis , adeo in S, ut paucos pascat Alumnos, qui, ob nimiam Civitatis eget atem, a finis limis locis eleemosynas emendicare coguntur . Siquidem ipsemet Ughellus eadem columna O .lit. C. in fine afleverat quod ager Acherentinus admo sim parvus erum . Alterum vero Caenobium quod eiungitur, cum , lustratis omnibus rudelibus , , parietinis illius depopulatae Civitatis , , rupibus praecipitis montis, ad quem nonnisi per unicum , , angultum iter ascenditur, hucusque reperiri non po-ituit, facile erit in Archetypa nova estormanda urbe , cujus

Techna in Non duo

Acherontiae sed unum dumtaxat exillit e caenobium vi

rorum me

dicantium 'a Civitate longe distitum, quod Eleemosynis finitimo, rum iuste,

latura

29쪽

Techna VI.

Contrahit Ugheli. nu D erum C a. nonicorum Eccl. Metr.

M terae ad vigintis ept. Techna IV.

Propugnam

tur Relatio Luit orandi transcripta

a Card. Bar.

18 DrssERTA Tio bono Seni supposuerunt, isque postilla patulo excepit ore

consignandum perpetuo posteritati, tamquam aeternum suae nimiae facilitatis argumentum.1 r. Progreditur Ughellus ad enarrandam utriusque Ecclesiae historiam, & Matrain magnam urbem juremerito appellat, sed livore quo in eam Civitatem insontem abund dabat Col. II. lit. B. contraxit Canonicorum nurerum illius celebei rimae Metropolis ad vigintiseptem, cum revera , timbus compraehensis Dignitatibus, trigintatres sint, praeter se ptuaginta circiter Beneficiatos, re quadraginta Choritas Servientes , omnes Choro addi hos , ut supra recensuimus; pr ut controverti non potest, S: patet ex antiquioribus, mode

nis ominis , Archiepiscoporum relationibus S. Congregationi Concilii occasione visitationis Sacrorum liminum datis, quas

afferre, aliave documenta ad hanc comprobandam veritatem, esset accensa lucerna lucem meridianam ostendere. Sed in his, de similibus causamur Acherontinorum enotave sies astus, occalliditates, quibus bonum Senem eluserunt. aa. Auspicatur deinde Ughellus col. I o. lit. D. prope finem sermonem de Materanis Episcopis a relatione I uitprandi Episcopi Cremonensis, quam reportat emunctae naris Historicus, Pater scilicet Ecclesiasticorum Annalium, Caesar Camdinalis Baronius , inclytae Civitatis Sorae eis diox dia, indigena

clarissimus, Regni Neapolitani, imo totius Italiae decus, MEcclesiae Romanae Sydus perlucidum sub annum stra. b Nucephorus, sequentibus dissertissimis verbis: Scripsit itaque Pol euctus comemti politantis Patriarcha privilegium flumino Episcopo, quatenus sim authinitate habeat licentiam

Episcopos consecrandi in A CIRENTILA , Turcico, Cramina , MATERIA, Tricario , ei ad crans crationem Domini Apostolici pertinere videntur ; hucusque

Luitprandus. Et quamquam recitata verba tam clara sint,

ut Disit iroes by Coos

30쪽

APOLOGETICA. Is ut alium ab eo, quem sonant, sensum non admittant; nihilominus Ughesius contrarium illis aptare conatus est; vult

enim quod facultas Episcopo Hydruntino dem1ndata suum non sit sortita enectum quoad Emcopos Materanos, quia de tuis m Dipycis, Ur Sacris Tabulariis altum silentium , sicque Litem dirimit Ughellus, ut tape solet, vigilando somnians.

23. Etenim Luitprandus in sua nimis aperta, , clariffinia relatione indiscriminatim recenset omnes suprarelatos

Episcopatus, de refert in his omnibus demandatam fuisse s enitatem Episcopos consecrandi Antii iti Hydruntino, tamquam suos Suinaganeos, ut ipse ex simplici Episcopo factus Metropolita , Iura Archiepiscopalia, quae presertim in Consecratione consistebant, exerceret; sensus hic noster descendit immediate ex litera Luitprandinae relationis, ubi luculenter dicitur , mentem Patriarchae Constantinopolitani fuisse ,

ut Ecclesia Hydruntina in Archiepiscopalem erigeretur, illis verbis. Scripsit Nicephorus Urc. ut mirenti Ecias min Am episcopatus honorem dilatet , nec permittar in omni Apulia latine ampliat, sed graece mysteria fura celebrari . Hujusmodi s eclesiae Hydruntinae in Metropolim erectio effectum suum sortiri non potuisci absque deltinatione, Si an gnatione Episcopatuum Suffraganeorum ; idcirco illi addixit quinque Episcopatus latinos, qui ad Sedem Apostolicam spectabant, , vetuit, ne in illis imposterum latine , prout ucque ad ea tempora fieri consueverat, sacra ministrarentur , sed graecanico ritu cuncta conficerentur , verba , quae sequuntur nostrum sensum mirifice exprimunt: Scris sit ita e Podie .ctus Constantinopolitanus Patriarcha privilegium H - untino Episcopo, quatentis Aa authoritate habeat licentiam EpiscopoFCONSECRANDI in ACIRENTILA, Turisco , Gra- na , MATERI g , Tricarim, qui ad consecrationem Domim Apostolici pertinere videntur.

SEARCH

MENU NAVIGATION