Logoi dmgorikoi ddeka. Orationes de republica duodecim; cum Wolfiana interpretatione. Accessit Philippi epistola, a Gulielmo Allen. Ed. nova

발행: 1817년

분량: 153페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

λεγω, χοτ ματα λαμσάγουσι Λαμσάνουσι δε οἱ μενεχοντες μίαν η δύο ναῖς, λάττονα οἱ δε μείζω δύναμιν, πλείονα Και διδοασιν οἱ διδοντες, οἴτε α μικρα, Ουτ τα πολλὰ ἀντ οὐδενος, οὐ γαρ- ουτω μαίνονται, ἀλλ ωνούμενοι μη ἀοικε ἰσ2αι τους ταο αυτῶ εκπλε- οντας εμπόρους, μηδε συλῶσbαι, παραπεμπεσἹαι δετα πλοῖα τὰ αυτῶν, τα τοιαυτα. Φασι δ' εὐνοία δι- δοναν καὶ τούτο τουνομα εχει τὰ ιημματα ταυτα. Καὶ δη και νῖν τῶ ΔιοπείἹει ς ράτευμ εχοντι, σαφῶς ἰς τούτο δηλον, τι Acroti τι χρηματα πάντες υτοι 'm ob εν γαρ οἴεσb ἄλλοἹεν, τον μητε λασόντα παρ' ὁθιων μηλεν, μη τε αὐτον χοντα ὁπόἹεν μισbοδοτησει, ρατιώτας τρέφειν ε του οὐρανου Ου ες ταυτα Oias ἀψ' ων ἀγείρει, και προσαιτεῖ, και δανείζεται, ἀπο τούτων διάγει. οὐδεν ου αλλο ποιουσιν οἱ κατηγορουντες ε υμῖν f προλεγουσιν ἄπα , μηδοτιοῖν κείνω διδόναι, α, και του μελληται ἄσοντι οἴκην, μη τι ποιησαντί γε, η συγκαταπραξαμενω Τοῖτ' εἰσιν οἱ λόγοι μελλει πολιορκε, τους Ελληνας εκδίδωσι μελε γάρ τινι τουτων τῶν την Ἀσίαν οἰκουντων λ-

114쪽

LIρῶτον μεν, Ἀνδρες Βηναῖοι, τουτο δεῖ παο ὐμῖν

Πίους, ο ι δοκουντες οἰκειότατ' αὐτω διακεῖσ2αι, πειοητην πόλιν προυδοσαν, πάντων κάκις ἀπολωλα τιν' ουδεν μεντοι χἀλλον η τῆ πολιτεία πολεμεῖ οὐδ επι- ἔουλεύει, και σκοπεῖ ἀλλον οὐδε ε τω παντων, o πως ταύτην καταλυση Και τοὐτ' εἰκυτως τροπον

τινα νυν γε δη πράττει οἶδε γὰο κριέως, τι οὐδ' αν

χλησαι τοῖς ἄρχειν βουλομενοις, καὶ πάντας ἀνἹρα που εἰς λευἹερίαν ξαίελέσbαι τοιμοι οἴκου βολ

115쪽

δέναι σαίως, τι πάγb oσα πτοοιγματευεται και κατασκευάζεται νυν επι την μετεραν πόλιν κατασκευάζε

σαν ὁμεῖς και βοηB ηοχυσαν ἄπασιν ἐτοίμην ἔχητε οὐ γάρ D βοηἹείαις χρω λενους οὐδέποτ' ουδεν των δεόντων πραξαι Ἀλλα κατασκευάσαντας ἀει δυναμιν καὶ

116쪽

ως ἄληbῶς, αγε ιν εἰρηνην δικαίαν καὶ μενε ιν επι της αὐτο Φιλιππον ἀναγκάσετε οἶ μέ ip 690ὲ αν γενοιτ' ἀγαbον η 6λεμησετ εξ bos. E δε τυ, δοκεῖ ταύτα και δαπάνης μεγάλης και πό- νων πυλλων καὶ πραγματείας εἶναι, και μάλα οἹως δοκεῖ ἀλλ' εὰν λογίσηται τα τῆ πολε μετὰ ταυτα γε

λουν το εκόντας ποιεῖν τα δεοντα. Εἰ se γα ἐς τις ἐγγυητης ηρον Θεων, οὐ δεο νBρωπων γε οὐ δεις ανγενοιτο ἀξιόχρεως τηλικουτου πράγματος, ως, γ

117쪽

σγυνη και μείζω ταύτης υκ οἶδ' ηντ ιν αν εἴποι τις δούλω δε, αγιτ γαι, και ὁ του σωματος άκι μος - λητε γένοιτο, υτ λεγειν ἄξιον.

Πάντα τοίνυν ταλλα εἰπων ἄν ηδέως, και δείξας, ν

119쪽

ποιεῖν η τούτο, και τους μεν ἄλλους ε ποιουντα, εἰ μηδε αλλο, ξαπαταν, μῖν δ' ἀπειλεῖν Θν οιον Θετταλους πολλὰ δους πηγαγετ ει τὴν νυν παρουσαν δουλείαν οὐδ', εἰπεῖν δύναιτο οὐδεις οσα τους ταλαιπωρους λυγBίους, πρότερον δους Ποτίδαιαν, ξηπάτη σε, και πόλλ' τερα Θησαιους τε νυν nrάγει, την Βοιωτίαν αυτοῖς παραδούς, και ἀπαλλάξας πολεμου

αυτοῖς, καὶ τὴν Πυλαίαν ἀποδοῖναι. οὐκ εν η

120쪽

ου του αυτ ιν ε τρόπον περί τε ὁ χῶν, καὶ περὶ αὐ- των νιους των λεγόντων ὁ ο βουλευομενους' ὐμας μεγγα ησυχίαν ἄγει φασὶ oειν, καν τις υμα ἁδικ ' αὐ- τοι δ' υ υνανται παύ υμ ιν ησυχίαν ἄγειν, Ουδ εγο αυ- τους ἀδικουντος Εἶτά φησιν, ο ἄν τυχη παρελbών ' οὐ γαρ Βελεις γράφειν, οὐδε κινδυνευειν, ἀλγι' ἄτολμος

εἶ καὶ μαγ.ακός. Ἐγω δε Βρασυς με καὶ Θοελυρος

SEARCH

MENU NAVIGATION