장음표시 사용
121쪽
θον αεποίηκας ἔχων, ω ἄνδρες Θηναῖοι, και τριηραρχίας εἰπεῖν, καὶ χορηγίας, καὶ χρημάτων εἰσφο-
ρας, καὶ λυσεις αιχμαλώτων, καὶ τοιαυτα αλλας φιλαγbρωπιας, υδεν ἄν τουτων ἴποι λι' ἀγέλ' ο τι των τοιουτων πολιτευμάτων Ουδεν et λιτεύοααι. Ἀλλὰ δυνάμενος ἄν ἴσως, ῶσπερ καὶ τεροι, κατηγορεῖν, καὶ χαρίζεσAαι, καὶ δημευειν, καὶ τα λα, ἁ ποιουσιν υτοι, ποιεῖν, οὐδ' εψ' εν τουτων πώποτ' εμαυτον ταξα, υ6ὲXπροηροην, ουb' ὐπο κεροους, ζb ὁπο φιλοτιμίας ἀλ-
122쪽
ὁμας, και ου ἀποκρύψομαι. υκ εἶναι νομίζω τού
'Eu κεφαλαίω δ' ἁ λεγω φράσας, κατα ναι Θου- λο μαι. Xρηματα εἰσφερειν φημὶ δεῖν, την παοχου
124쪽
Πρωτον με γαρ Νικιου του κηρυκος αρπασbεντος εκ της ἄρας της μης, οὐ τοῖς παρανομουσιν πετιμ θ-σατε τι την δίκην, ἄλλα τον ἀδικούμενον εἴρξατε δέκα Γληνας α δε φερε παρ' μῶν πιςολὰς ἀνεγνωτε επὶ του βηματος. Επειτα Θασίων ὁποδεχομενων τὰς Βυζαντίων τριηρεις κα των ληςων του βουλομένους Ουδεν ἐφροντίζετε των συνAηκῶν διαρφηδην λεγουσῶν, πτολεμίους εἶναι τους ταυτα τοιουντας Eτι τοίνυν, περὶ τους αυτους χρόνους ΔιοπείBη εμ λῶν εἰς την χωραν Κρωσύλην μεν, και την Τιρθα ν ξηνδραποδισατο την δε προσεχτὶ Θράκην πορἹησε τελος δὲ εις τούτο λἹε παρανομίας, ως Ἀμφίλοχον περ τωναιχμαλωτων λAόντα πρεσσευτην συλλα ν, και τας ἐσχάτας ἀνάγκα επι Βεὶς, ἀπελύτρωσε ταλάντων εννε α'
125쪽
πταρανομιῶν εἰς κηρυκα, καὶ ποεσσεις, καὶ τοῖς ἄλλοις τε πτῶ ν ἀσεσες εἶναι δοκεῖ, καὶ μάλις ὁμῖν Μεγα-
Ἀλλα προς τοῖς αλλοις, και γράψετε εν τοῖς ψηφιου -
126쪽
ταν ψηφισμάτων οὐδε φροντίζει των μετερων. οὐ μη ἀλλ' εἰ δεῖ πιῶντα ταλλα παραλιπόντα συντόμως
127쪽
ταλιπων τους συμ μάχους, μαλλον ὁμων φροντίζοιμι, των πάντα μοι τροπον ενοχλουντων η τω βεσαίως χοι φίλων ἀεὶ μενόντων; ι τοι νυν δεῖ χηδε τουτο παία-
-ιαν της μετερας δοῦλεως, και διδόντος αυτου την νησον, οἱ ρητορες λαμCάνειν μεν ου εἴων, πολασεῖν δεσυνεσούλευον υ πως πομείνας με το ποοςασσόμενον, την ἀλλοτρίαν ἔχειν ὁμολογῶ μη προειμενος δε o χωρίον, υποπτος γενωμαι τῶ Πλη bει Γνους δ εγω ταυ- τα, προυκαλουμην κριbηναι περὶ τουτων προς μῶς,
128쪽
καὶ λογιζεσb' , αλογον ες ιν Ηηναίους Θασίους μεν καὶ Μαρωνείτας ἀναγκάσαι περ Στου Lης διακριἹηναι
σαντες δε ηψεσA τὰ νυ ὐφ'- μῖν ὁντα. Πάντων δε μοι δοκεῖ παραλογώτατον εἶναι, διυτιαέμψαντο ε μού πρεσσεις ἄπο τῆ συμμυαχίας πάσης,
εξον μῖν, i των κινδυνων ἀπαλλάξαι οὐ δυσχεοες
ταύτα συνέφερε τοῖς δε λεγουσιν, Ουκ λυσιτέλει φασὶ γὰρ οἱ vi πολιτείας της σαρ ὁμῖν Ἀπειροι, την λεγειρηνην, Πυλεμον αυτοῖς εἶναι, το δ πολεμον, εἰρηνην'
129쪽
γα συναγωνιζομένους τοῖς ςρατηγοῖς η συκοφαντουν- τας, αε τι λαμσάγειν ταο αυτωπι ετ δε των πολιτων τοῖς γνωριμωτάτοις, καὶ των ε ξω Ἱεν τοῖς ενδοξοτάτοις, λοιδορουμένους ἐπὶ του βηματος, περιποιεῖσbαι παρατοῖ πληbους δοξαν ς ε τι δημοτικοί. 'Pάδιον lμὲν οἶν ἐς μ.οι παυσαι της βλασφημίας αὐτους, μικρα πάνυ
γὰρ των ἐξέρχης κρατησάντων γίγνεται, Πως υ ι-καίως μεῖς αὐτην χομεν, Ἀλεξάνδρου του προγόνου
λιν δε κατὰ πόλεμον μης γεγενημένης, τρίτον δε συγ-