Logoi dmgorikoi ddeka. Orationes de republica duodecim; cum Wolfiana interpretatione. Accessit Philippi epistola, a Gulielmo Allen. Ed. nova

92쪽

φροντι ειεν ἄν τις, και το πρῆγμα φύσει τοιουτον ἔς ιν. Oυ α χρι si ἴσης ἔκας- ες ιν υνους Ουθ' ηρον, υτε Θη ιοις, ως εἶναι και κρατεῖν των ἄλλων ἀλλα σῶς μὲν εἶναι απαντες ἄν βουλοιντο νεκα εαυτῶν κρατη- σαντας δε τυυς ετ ερους εσπότας υπάρχειν αυτῶν ΟυοεΤ ου ηγουμαι ψοσερον; cia τί φυλάξαο Ἱαι φημι δ*ῖν αα Οπως λη κοινην πρόφασιν, και κοινὸν γ- κλημα, ὁ θυελλων πόλιε μος ανγ απαντας λάοῦ ' εἰ γὰρ Ἀργεῖοι μὲν, και Μεσσηνιοι, και Μεγαλοπολι δ αι, και τινες τῶν λοιπων Πελοποννησίων, o ι γε δη τα αὐτὰ τουτοις φρονουσι, διὰ την προς Λακεδαιμονίους ημῖν

93쪽

μεις Θησαίους ῶμεν εχ ειυ ρωπόν. Και εἴ τις ἔροιτο μας, κελευσας εἰπεῖν τἀληbη, διὰ τί si μη πολεμῶμεν, φαίημεν αγ. Και Φιλιππω νυνι, κατα τας συγBηκας, Ἀμφιπόλεως παρακεχ αρηκαμεν, και Καρ- οιανους ἄμεν ξω ς ερρονησιτῶν τα αλλων τεταχbαι, και τον Καρα τας νησους καταλαμCάνειν, Xίον, καὶ Κω, και Pοῖον, και Βυζαντίους κατάγειν τα πλοῖα

94쪽

δηλονοτι την ἀπο ' ης εἰρνης ησυχίαν πιλε ιυνων ἀγα-Bῶν αιτιαν εἶναι νομίζοντες, η τυ προσκρούφιν, και φιλονεικεῖν περι τούτων οὐκ οὐν εἴη Θες και κομιδῆ σχετλιον, προ εκάς Ους καb ενα ουτωσὶ δη προσενηνεγμένους περὶ των οἰκείων και ἀναγκαιοτάτων, προς απαντας περὶ τῆ ε Δελφοῖς σκιαῖς νυνὶ πολεμησαι.

95쪽

ΥΠΟΘΕΣΙΣ.

' ΦΙΛΙΠΠΟΣ τους τῶν Θετταλῶν τυράννους, τὰς της χώρας

τὰς συνθηκας Ιταραόαντα και κατὰ της πόλεως ἀεὶ διαλογιζόαενον ἀποφαίνει. COXTRA PIII LIPPLII SECUNDA

ARGUMENTUM.

ΓHIILIPPUS triectis Thessalonii tyrannis, qui vi regionis

oppida detinebant, hoc beneficio non nainus Iliuia populi gratiam, quam finiti inorum Graecorum sibi conciliavit. Veriam cum auidiu Spiraret ad eam gloriam, ut totius Graeciae nomine ii Scipiendae Contra PerSartim regem expeditioni praeficeretur, hanc Suam OceaSioneu ratuS, ad tanti nauneris dignitatem viam sibi munire studuit. Quare per IuniVerSam late provinciani legato misit, qui sancito uta aliis foedere, Cum aliis reno Vcito, omniuria niuio amicitia, et benevolentia regi conjung erent Athena progreSSi mandata populo exponunt. Hunc Demosthenes, qui ct reSPOmleret ambigentem, Contra Phillippum concitat, eumqtie et nuper ipSi non erSolViSSe Pronai Ssorum fidem Sterulit, et Semper quicquid agendum animo cogitet, contra rempublicam cogitare.

96쪽

Φίλιππος πραττe και βιάζεται παυα την ειρηγην, .Ei τους ὁπερ ημῶν λόγους καὶ δικαίους και ψιλαν γοωπους ορῶ φαινομένους καὶ λεγειν ἱμεν παντας ἀς τὰ δεοντα. δοκουντας τους κατηγορουντας Φιλιπιrου, γιγνόμ ενον δ' οὐδεν, ς επος εἰπεῖν, ων εόντων, Οὐῖ ia εἴνεκα ταυτα ἀκουειν ἄξιον ἁλλ' εἰς τουτ V τὶ προηγμενα τυγχάνει πάντα τα πράγ λατα τη πόλει, ς ε σω τις α μαλ- λον καὶ φανερώτερον ἐξελεγχη Φίλιππον, καὶ την προς υμα εἰρηνην παραςαίνοντα, καὶ π α τοῖς EPI.ησιν

σαι χαλεπώτερον εἶναι Λἴτιον τούτων, ἔτι πάντας, ῶ ανδρες Βηναῖοι, τοῖς πλεονεκτειν ζητουντας ἔργωκωλυειν καὶ πράξε ν, υχὶ λόγοις, εον, πρῶτον μεν ημεῖς οἱ παριόντες τουτων μὲν uψέ ααεν, καὶ γράψειν, και συμ υλευε ιν διὰ την προς υ μῶς περοειαν, κ- νουντες Aα ποιεῖ δε, ὀ δεινὰ καὶ χαλεπα, και τοιαυ- τα διεξερχόμεbα επειb' ὁ μεῖς κα A ηαενοι, ως μὲν ἄν εἴποιτε δικαίους λόγους, καὶ λεγοντος ἁλλου συνίητε, ἄμεινον Φιλίππου παρεσκευασἹε' ς δ κωλυσαι ἄνεκεῖνον πράττειν ταυτα, ο ω ες νυν παντελῶς αργῶς εχ ετε. Συμαίνει δη τρῶγμα αναγκαιον, οἶμαι,

97쪽

α πράσεις, μῖν δ' οἱ λογοι Εἰ μὴν οὐ και νυν λέγειν

Ἐγω τοίνυν, A ἄνδρες 'Abηναῖοι, λογίζομαι, τίνων

Ἐλληνων ἐκείνω πρόεισἹε, αλλὰ και του δικαίου λογον

98쪽

ωψε λείας, την εἰς τους Ελληνας ευνοιαν. Και ριην ταῖτ' εἰκότως, καὶ περὶ ὁμων ουτως πείληφε, καὶ κατ' 'Αργείων καὶ Θησαιων ως ετ ερως, ου 1μόνον εἰς τὰ παρόντα ρων, A M. καὶ τὰ πτο τούτων λογιζόμενοs' εὐρίσκει γαρ, οἶμαι, και κούει, τους μεν ετερους προγόνους, ξον αὐτοῖς των .6ιπων αὐχειν Ἐλληνων, ως αυτους πακούειν βασιλεῖ, o μόνον Ουκῶνα χομενους του λόγον τουτον, ηνίκα λΗΞ Ἀλέξανδρος, τούτων πρόγονος, περὶ τούτων πηουξ, ἀλλα καιτην πολιν κλιπεῖν γροελομένους, καὶ παἹεῖν τι ουν ὁπομείναντας και μετὰ ταυτα πράξαντας ταυτα,

πτάντες με ἀεὶ γίχονται λεγειν ἀξίως ' εἰπεῖν οὐδεις δεδύνηται Διόπερ αγω παραλείψω δικαιος ες γὰρ μείζω τὰ κείνων ργα, - τω λόγω τι ἄν εἴποι. Τους δε ησαίων καὶ Ἀργείων προγόνους, τους μεν συ- ρατεύσαντα τω βαρσάρω, τους δ' υκ εναντιωἹεντας. οἶδεν ουν ἀμφοτέρους δία το λυσιτελοῖν ἀγαπησοντας, οὐ o, τι συνοίσει κοιπῆ τοῖς Ἐλλησι σκεψομενους. 'LIγεῖτο ουν, εἰ με υμῶ ελοιτο ἱλέους επι τοῖς ιικαιοις μὶρησε σbαι' εἰ δ' ἐκείνοις προσ2 οιτο, συνεργους ξρικ

99쪽

δαιμονίους συνειὴσάλλειν υ μέλλει, ἀλλα καὶ ξενους εἰσπεμπει, καὶ χρηματ απος ελίλει, και δύναμιν μεγάλην χων αυτός ς προσδόκιμος.Tους μεν ου οντας εὐρους Θηἔαίων Λακεδαιμονίους ὰναιρεῖ ους δ' ἀπωλεσεν αυτος προτερον Φωκέας νυν σώζει Και τίς αν ταυτα τιςευσειεν εγω μεν γαο οὐδ' αν ηγουμαι Φίλιππον, υτ εἰ τα πρῶτα βιασbεὶς α κων ποαξεν, υτ αν εἰ νυν απεγίνωσκε Θηςαίους, τοῖς εκείνων εὐροῖς συνεχῶς ναντιοῖσἹαι ἀλλ' ἀφ' u

ἐκ πάντων δ' ἄν τις λεωροίη, τι πάντα σο αγματεύε -

100쪽

αλλα ἀσφαλῶς κέκτηται εἰ γαρ Ἀμφίπολιν και Ποτίδαιαν πρόειτο, οὐδ' αὐοικοι μενε ιν βεσαίως ηγοῖτο.