Luciani Samosatensis opera

31쪽

πιεντις, ουτος ὁ προσιών ἐστιν ὁ κερασφόρος, ὁ την --ήνιγγα, ὁ λάσιος ἐκ -τν σκελοω. M. Tr νης ἀγνοεῖς τον Πῆνα, των inan=σου θεραπόντων τον βακχικώτατον ουτος κει μὲν το πρωσθεν ανὰ - Παρθένιον, υπο δὲ τον Θάτιδος ἐπίπλουν καὶ την Μαραθῶνάδε τῶν βαρβάρων ἀπόβασιν κεν ἄκλητος τοι ' ναίοις ξυμμαχος, κὰ το ἀπ' ἐκείνου τ&υπο τη ἀκροπόλει σπήλαιον τομο ἀπολαβόμενος οἰκετμικρον 1ὰρ os Πελασγικου ἐς το μετοίκιον ξυντελῶν, MIMαὶ νυν ἡ τ εἰκος ἰδὼν μας ἐκ γειτόνων προσέρχεται δεξιωσόμενος.

-M. υτ σοι διηγήσεται τα πάντα θω δὲ ἐπὶ την ἀκρόπολιν καὶ το κήρυγμα ATT. Ἀευς, ἁ Παν, κατέπεμψέ με αποκληρώκνουσαν τὰς δίκας σοὶ δὲ πῶς τα ἐν Αροηναις ἔχει; N. ο μὲν ολον οὐ κατ ξίαν τιμῶσί με, ἀλλα πολυ καταδεέστερον της ελπίδος, καὶ αυτ τηλγουνον ἀπωσάμενος κυδοφον τον ἐκ τῶν βαρβάρων. μως δὲ δὶς η τρὶς του λους ἀνιόντες ἐπιλεξάμενοι τράγον μορ-- νουσί μοι πολλῆς της κινάβρας ἀπόζοντα, εἶτα ευ- νυνται - - , ποιησάμενοί με της εὐφροσυνης μάρ τυρα καὶ ψι, Ἀφήσαντες τω κρότω ἀλλ' ἔχει τινά μοι et γωγίαν ὁ γέλως αυτῶν καὶ η παιδιά.

I. ALAE N δ' ἄλλα ἁ Πάν, ἀμείνου προς ἀρ-

32쪽

ΠΑΝ. Τίνας λέγεις φιλοσόφους αρ' ἐκείνους τους κατηφεις, τους ξυνάμα πολλους, τους το γένειον ὁμίους ἐμοί, τους λάλους; Am. Καὶ μάλα. N. υκ άἶδα ολως τι καὶ λέγουσιν Ουδὲ ξυνίημι την σοφίαν αυτῶw ορειος γα πὰ καὶ τα κομψὰ ταμαψημάτια καὶ ἀστικὰ ου μεμάθηκα, --- πόθεν γαρ ἐν Αρκαδί σοφισ- η φιλόσοφος μέχρι του πλαγίου αὐλοὐ καὶ της σύριγγος ἐγὼ σοφός, α δ αλλα αἰπόλος και χορευτης καὶ πολεμιστης, ηὐδ47. πλην αλλὰ ακούω γε αυτῶν ἀεὶ κεκραγότων καὶ ἀρετήν τινα καὶ 8ω ἰδέας καὶ φύσιν καὶ ἀσώματα διεξιόντων , αγνωστα ἐμοὶ καὶ ξένα ονόματα καὶ τα πρῶτα μὲν εἰρηνικῶς νάρχοντα των προ αλλήλους λόγων, προτούσης δὲ της ξυνουσίας ἐπιτε υσι το φθέγμα μέχρι πρὸς το ορθεον, στεμερδιατεινομένων και αμα λέγειν ἐθελόντων τό τε πρόσωπον ἐρυθρια καὶ ὁ τράχηλος οἰδεῖ καὶ αἱ φλέβες ἐξανίστανται σπε των αυλητῶν, πόταν ἐς στενον τον

αὐλον ἐμπνεω βιάζωνται διαταράξαντες γο- τους λόγους καὶ τὸ ἐναρχῆς ἐπισκοπούμενον ξυγχωντες απέρχονται λοιδορη n μενοι ἀλλήλοις οἱ πολλοὶ τον ἱδρῶτα εκτορμετώπου ἀγκύλμτω δακτύλωἀποξυόμενοι, καὶ Ου-

τος κρατεω ἔδοξεν ο αν μεγαλοφωνότερος αυτῶν καὶ

θρασύτερος καὶ διαλυομένων ἀπέλθη ἴστερος. πλην αλλ' γε λεὼς ὁ πολῶς τεθήπασιν αυτούς, κὰδ μάλιστα οπμσους μηδὲν τῶν ναγκαιοτέρων ἀσχολεῖ, καὶ παρεστῶσι 805 προς τὀ θράσος καὶ την βοην κεκηλημένοι ἐμοὶ μεν ομαλαζόνες τινὲς ἐδόκουν απὸ τούτων καὶ ηνιώμην ἐπὶ τητω πώγωνος ομοιότητι. εἰ δὲ καὶ δημωφελές τι ἐνῆν τῆβοῆ αυτῶν καί τι ἀγαθὸν ἐκ τῶν siημάτων κείνων ἀν--ετο αὐτοῖς, ουπιαν εἰπεῖν ἔχοιμι πλην ἀλλα εἴ γε δει μηδεν ἡποστειλάμενον τἀληθὲς διηγήσασθαι - οἰκῶ γαρ

33쪽

ἐπὶ σκοπῆς - ορῶς - πολλους αυτῶν δη πολλάκις ἐθεασάμην περὶ δείλην ψίαν 12. m. πίσχες, ω Πάν. οὐχ ο μμῆς σοι κηρυτειν ἔδοξεν;

N. Πάνυ μὲν ουν.

M 'Aκουετε λεω ἀγορὰν δικῶν ἀγα-τῆνκαταστησώμεθα τημερον λαφηβολιῶνος βδόμη ἱσταμ

νου. πόσοι γραφὰς ἀπήνεγκαν, κειν ἐς Ἀρειον πάγον, ἔνθα Ῥικη ἀποκληρώσει - δικαστήρια καὶ αὐτη παρεσται τοῖς δικάζουσιν, οἱ δικαστά ἐξ απάντων Αθηναίων, ὁ μισθὸς τριώβολον λάστης δίκης, αριθμος των δικα κεστῶν κατὰ λόγον του ἐγκλήματος, πόσοι δὲ ἀποθέμενοι γραφην, πρὶν ἐσελθεῖν, ἀπέθανον, κά τοώτους ὁ Αἰα--κος ἀναπεμψάτω. ην δε τις αδικα δεδικάσθαι o ται, ἐφ σφον ἀγωνιεῖται την δίκην ' η δὲ ἔφεσις ἐπὶ τον ια. N. Βαβαῖ του θορύβου, λίκον, ω ίκη, ἀνεβόησαν ἰς δε καὶ σπουδὴ ξυνθεουσιν ελκοντες αλληλους προς το αναντες εὐθωτο υρείου πάγου καὶ ὁ Ηρμης δε δη πάρεστιν. - ἡμεῖς μεν ἀμφὶ τὰς δίκας ἔχετε καὶ ἀποκληρομε καὶ διακρίνετε σπερ μῖν νόμος, ἐγὼ δὲ ἐπὶ το σπήλαιον ἀπελθὼν συρίξομαί τι μέλος των ἐρωτικῶν, - ν'θώ εἴωθα ἐπικερτομεῖν ἀκροάσεων δὲ καὶ λόγων των δικανικων αλις ἔχει μοι σημέραι των ἐν Ἀρεω πάγωδικαζομένων ἀκουοντι. 13. - ωγε, Ῥίκη, προσκαλῶμεν. Am. υ λέγεις. θρόοι γοsν, - ορας, ξυνθεουσι θορυβο-τες ωσπερ οἰσφηκες περιβομβosντες την κραν. πΑΘΗΝΑΙΟΣ. αληφά σε, ω κατάρατε.

ΑΛΛΟΣ. Συκοφαντεις.

34쪽

πια ισθα o δράσομεν, ω Ἐρμῆ τὰς μὲν αλλας δίκας ἐς την αυριον περβαλωμεθα, τήμερον δὲ κληρῶμεν τὰς τοιαύτας, πόσαι τέχναις η βίοις ἐπιστημαις προς ἄνδρας εων ἐπηγγελμώραι καί μοι ταυτας ἀνάδος

των γραφῶν.

Μ Μεθη κατὰ της Ἀκαδημίας υπὲρ Πολέμωνος

ἀνδραποδισμου. An ' τὰ κληρωσον. Μ. Η Στοὰ κατὰ της mora αδικίας, τι τον. ἐραστην αυτῆς Θιονυσιον απεβουκόλησε. HK. Πέντε ἱκανοί.E- Περὶ Αριστίππου ρυφη προς Ἀρετην. εω m. Πέντε καὶ τούτοις δικασάτωσαν. Μ. υργυραμοιβικη δρασμου ιογένει MK. ρεῖς αποκλήρου μόνους. Em. Γραφικη κατὰ Πύρρωνος λειποταξίου.

m. ' νέα κρινάτωσαν. 14. Em. Βούλει καὶ ταύτας αποκληρῶμεν, ω Θίκη,

τὰς δύο, τὰς πρφην ἀπενηνεγμένας κατὰ του τορος;

MK. ὰς παλαιὰς πρότερον διανύσωμεν αυται δεδεέστερον δεδικασονται.

Μ. Καὶ μην μοιαί γε καὶ αὐται καὶ τολμημα, εἰ καὶ - παλαιόν, αλλὰ παραπλήσιον τοῖς προαποκεκληρωμένοις τε ἐν τούτοις δικασθην-44 π.Au. ικας, ω Ἐρμῆ, χαριζομένφτην δέησιν ἀποκληρῶμεν δὲ Ομως, εἰ δοκεῖ, πλην αλλὰ asgas μόνας ' ἱκαναὶ γὰρ αἱ ἀποκεκληρωμέναι δος τὰ γραφάς. M 'PUτορικη κακώσεως μα- Θιάλογος τροαλλυβρεως.

35쪽

τουνομα.

15. Ια Οἱ πρῶτοι καθήλωσαν τῆ Ἀκαδημί και τῆ Μεθη συ δὲ τὸ ωω ἐγχα α τέρα δὲ si λέγε Μ . τί mri καὶ διανεώειν θ', Ἐρμῆ, προσελθων. -- ω μναμαι, φησί, - αγῶνα εἰπεῖν ποτυυ ααράτου την γλῶτταν πεπεδημένη, μη καὶ γέλωτα οφλω ἐν, δι-στηρ- μόγις δὲ καὶ ἔστηκεν - ορψς. MK. Ουκουν συνηγορον ἀναβιβασάσθω των δε- τῶν τουτων τινε πολλοὶ γαρ οἱ καν ἐπὶ τριωβόλωδια ραγηναι λοιμοι. - Ἀλλ' οὐδὲ εἷς ἐθελήσει ἔν γε - φανερφουναγορεῶσαι Μέθη πλην ευγνώμονά γε ταῶτα ἔοικεν Io

Am. Τὰ ποῖα ἔκ- , Ἀκαδημία προς ἄμφοτέρους ἀεὶ παρ- σκευασται τους λόγους καὶ του ἀσκει ταναντία καλῶς δύνασθαι λέγειν αυτη τοίνυν, ηαν, ἡπὲρ ἐμο πρωτερον εἰπάτω, εἶτα -- ω - μυτῆς ἐρώτ. Am. Καινὰ - ταυτα, εἰπὲ δὲ ομως - 'Ama μία, τον λόγον λάτερον, ἐπεί σοι ἐαδιον. H. A A. Ἀκούετε, --δρες δικασταί, πρότερατ ἡπὲρ της Μέθης ἐκείνης γαρ τό γε νυν ἐέον. δίκη-- δὲ η ἀθλία τα μέγιστα αὐτης Ἀκαδημίας -- σπι

36쪽

12 AO TRIANO Pδράποδον ο μόνον εἶχεν υνουν καὶ πιστον αὐτῆ μηδεν αἰσχρον - πράξειεν οἰόμενον, ἀφαιρεθεῖ- τον Πολέμμωνα ἐκεῖνον, ς μεθ' ημεραν ἐκωμαζε δια της αγορῆς μεσης ψαλτρίας ἔχωω καὶ καταδόμενος - εν ἐνεσπεραν, μεθυωω ἀεὶ καὶ κραιπαλῶν καὶ την κεφαλην τοῖς στεφάνοις διηνθισμένος. καὶ ταῶτα ὁτι ἀληθη, μάρτυρες Ἀθηναῖοι απαντες, or μηδὲ πώποτε νηφοντα Πολέμωνα εἶδον ἐπεὶ δὲ ὁ κακοδαίμων ἐπὶ τὰς τῆς Ἀκαδημίας -- ρας εκώμασεν, σπερ ἐπὶ πάντας εἰώθει, ἀνδραποδισαμένη αυτον καὶ ἀπο των χειρων της - ναρπάσασα 81 μετὰ βίας καὶ προς αὐτην ἀπαγαγουσα δροποτεῖν τε κατηνάγκασε και νηφειν μετεδίδαξε καὶ τους στέφάνους περιέσπασε καὶ δέον πωειν κατακείμενον , λμάτια σκο- λε καὶ δύστηνα καὶ πολλῆς φροντίδος ἀνάμεστα ἐπαίδευσεν ωστε ἀντὶ του τέως ἐπανθοsντος--φ ἐρυθήματος ἀχρος λαθλιος καὶ ὐικνος το σῶμα γεγένηται, καὶ τὰ ωδὰς απάσας απομαθων ασιτος ἐνίοτε καὶ διψαλέος

ες μέσην ἐσπέραν κάθηται ληρῶν οποῖα πολλὰ φωκα μία ἐγὼ ληρεῖν διδάσκω το δὲ μέγιστον, τι καὶ λοιδορεῖται τῆ Μέθη προς ἐμορεπαρθεὶς καὶ μυρία κακὰ διεξέρχεται περ αυτῆς. είρηται σχεδον τὰ περ τῆς --θης. δη καὶ ὐπερ ἐμαυτῆς ἐρῶ, καὶ το ἀπο τούτου ἐμοὶ

ρευσάτω.isu. πυρα προς αὐτα ἐρεῖ πλην ἀλλ' ἔγχει το ἴσον ἐν τεμέρει. 17. A A. Ουτωσὶ μὲν ἀκοῶσαι πάνυ ευλογα, ανδρες δικασταί, ἡ ξυνήγορος εἰρηκεν υπὲρ τῆς Μέθης, εἰ δὲ κἀμos μετ' εὐνοίας ἀκούσαιτε, εἴσεσθε, οὐδὲν αυτὴν δίκηκα τον γὰρ Πολέμωνα τοsτον ον φησιν εαυτῆς οἰκέτην εἶναι , πεφυκότα ου φαύλως οὐδὲ κατὰ την Μέθην, ἀλλ' οἰκεῖον ἐμοὶ καὶ την φύσιν μοιον, 812 προαρπάσασα νέον ἔτι καὶ ἡπαλον οντα ξυναγωνιζομένης

37쪽

τον ἄθλιον τοῖς κω ιοι καὶ ταις λαίραις παρασχουσα - δοτον, ως μηδὲ μικρὸν αὐτ τῆς αἰδους πολείπεσθαι κών γε υπὲρ μυτῆς λέγεσθαι μικρον ἔμπροσθεν ετο, ταλαυπὲρ ἐμου μὰλλον εἰρησθαι νομίσατε ' περιοι γαρ κακοδα-ων ωθεν ἐστεφανωμένος κραιπαλῶν δια της ἀγορῆς μεσης, καταυλούμενος, ουδέποτε νηφων, κωμάζων ἐπὶ πάντας, βρις των προγόνων καὶ της πόλεως ολης καὶ γελως τοῖς ξένοις ἐπεὶ μέντοι γε παρ' ἐμὲ ηκεν,εγω μὲν ἔτυχον, σπερ εἴωθα ποιεῖν, ἀναπεπταμένων των θυρῶν προς τους παρόντα των ταίρων λόγους τινας περ αρετῆς καὶ σωφροσυνης διεξιοsσα - ὁ δὲ μετὰ του αυλos καὶ των στεφάνων ἐπιστὰς τὰ μὲν πρῶτα ἐβόα καὶ ξ χαν ημῶν ἐπειρῆτο την ξυνουσίαν ἐπιταράξας τῆ

βοὴ ἐπεὶ δὲ ουδὲν μεῖς ἐπεφροντίκειμεν αυτου, κατὀλίγον - ου γαρ τέλεον ην διάβροχος τῆ Μέθη - αν νηφε προς τους λόγους κά αφαιρεῖται - στεφάνου 813 καὶ την αὐλητρίδα κατεσιώπα καὶ ἐπὶ τῆ πορφυρίδι ησχύνετο, καὶ ἄσπερ ἐξωπνου βαθέος ἀνεγρόμενος εαυτόν τε εώρα οπως διέκειτο καὶ του πάλαι βίου κατεγίγνωσκε,

καὶ το μὲν ἐρύθημα - ἐκ της - ς ἀπηνθει καὶ ηφανίζετο,4ρυθρία δὲ κατ' αἰδῶ τῶν δρωμένων, καὶ τέλος gποδρὰς σπερ ε4εν ηὐτομόλησε παρ' ἐμέ, ου ἐπικαλεσαμένης Ουτε βιασαμένης, ναυ- φησιν, ἐμοs, ἀλλ'

εκων αυτὸς ἀμείνω ταυτα εἶναι κολαμβάνων καί μοι δη κάλει αυτόν , πως καταμά τε ον τρόπον διακειται προς ἐμοs. ομον, ω ανδρες δικασταί, παραλαβομα

γελοίως ἔχοντα καὶ μήτε φωνην ἀφιέκαι μήτε εστάναι vπὸ του ἀκράτου δυνάμενον ὐπέστρεψα καὶ ἀνένηψα καὶ

an ἀνδραπόδου κόσμιον ανθρωπον καὶ σώφρονα και πολλοs αξιον τοῖς Ἐλλησιν απέδειξα καί μοι αυτός τε χάριν οἶδεν επὶ τούτοις καὶ οἱ προσήκοντες,πὲρ αὐτοs. I

38쪽

18. EM.' εχη μη μελλετε, ψηφοφοιήσατε, αν στροε καὶ αλλοις rari δικάζειν. R. Πάσαις η Ἀκαδημία κρατεr πλην μιας. N. Παράδοξον ουδέν, εἶναί τινα καὶ 4 - ντι μεν-. 19. καθίσατε οἱ τῆ Στοὰ προς την, νην λαχόντες περὶ του ἐραστου δικάζειw ἐγκεχυται τονδε

ἡ κατάγραφος η τὰ ποικίλα σὐήδη λέγε.

m. ΣΤΟΑ. - αγνοῶ μεν in ἄνδρες δικαμαί, προς ευπρόσωπόν μοι την ἀντίδικον ὁ λόγος ἔσται, αλλὰ καὶ μῶν του πολλοὐ oo κοὐ μεν ἐκείνην ἀποβλέποντας καὶ μειδιῶντας προς αυτην, ἐμου δὲ καταφρονουντας, ὁτι ἐν χρεικέκαρμαι κώ ἀρρενωπον βλέπω καὶ σκυθρωπη δοκῶ μως δε ην ἐθελη- ἀκουσαι μου λεγουσης, θαρρῶ πολυ δικαιοτερα ταύτης ἐρεῖν τουτογαρ τοι καὶ το παρον ἔγκλημά ἐστιν, τι -- έταιρι- 815 κῶς ἐσκευασμένη φ ἐπαγωγ τη οψεως ἐραστην ἐμονανδρα τότε σώφρονα τον ιονυσικὸν φενακίσα α προς ιαντην περιέσπασε, καὶ ην γε οἱ προ υμῶν δίκην ἐδεισαν τη Ἀκαδημία καὶ τῆ Μέθη, αδελφη της παρον ς δίκης ἐστω ἐξετάζεται γαρ ἐν φ παρόντι πότερον χοίρων δίκην κάτω νενευκότας ηδομένους χρη βινουν ουδὲν σεμνον ουδὲ μεγαλόφρον ἐπινοουντας η ἐν δευτερωτον καλῶς ἔχοντος ηγησαμενον - τερπνον ἐλευθέρους ἐλευθέρως φιλοσοφεω, μήτε το ἀλγεινον ε αμαχον δεδι τας μήτε το ἡδυ ἀνδραποδωδῶς προαιρουμένους καὶ τηνευδαιμονίαν ζητουντας ἐν τω μέλιτι καὶ ταῖς ἰσχάσι τοι- αμα γαρ αυτ δελέατα τοῖς ἀνοήτοις προτείνουσα καὶ μορμολυττομένη τειπόνεπροσάγεται,-- του πολλούς, ἐν οἷς καὶ τον δείλαιον ἐκεἴνον ἀφηνιάσαι μῶν

ἐποίησε νοσουπτα τηρήσασα ου γαρ αν γιαίνων ποτε

39쪽

προσήκατο - - ταύτης λόγους καίτοι τί αν ἔγωγε

πανακτοίην me αυτης, που - τῶν θεῶν φείδεται,

ἀλλα την - μέλειαν αυτῶν διαβάλλειν στε εἰ σωφρονεῖτε, καὶ ἀσεβείας ἄν δίκην λάβοιτε παρ αυτης. κου- 8I6δε - εἰς-- αὐτη παρεσκεύασται ποιησασθαι τους λόγους, ἀλλα τὰν πίκουρον ἀναβιβάσεται συναγορεύσοντα οὐτως ἐντρυφῆτμδιααστηρίφ. πλην αλλὰ ἐκεωά

κλεα καὶ τον μέτερον Θησέα, εἰ πεισθέντες τῆ δον ωπον του πόνους οὐδὲν γα αν ἐκώλυε μεστην ἀδι--iavit εἶναι πην γην, ἐκείνων η πονησάντων ταμ ε πον - πάνυ τοῖς μααροις των λόγων χαίρουσα. εἰ δέ γε-- ι κατὰ μικρὸν ἀποκοίνασθαί μοι συνερωτωμένη, τάνστα αν γνωσθείη το μηδεν ο α πλην αλλὰ ἡμεῖς γε τῶν ρκων μνημονεύσαντες ψηφίσασθε δη - εὐορκαμ πιστεύσαντες Ἐπικούρφ λώοντι μηδὲ ἐπισκοπεῖν των παρ μω γιγνομένων τους θεούς.

νης λεγε.

21. ΕΠΙ--Ox υ μακρά, Ἀνδρες δικασταί, 17 προς - ἐοῶ δεῖ γαρ οὐδὲ πολλων μοι των λόγων. αλλ' εἰ μὲω ἐπωδαῖς τισιν η φαρμάκοις ον φησιν αντης ψαο ν η Στοὰ τον ιονύσιον κατηνάγκασε ταύτης μὲν ἀπέχεσθαι, προς αυτην δὲ ἀποβλέπειν --ονή, φαρ- μανὰς αν εἰκότως ἔδοξε καὶ ἀδικεῖν ἐκέκριτο ἐπὶ τους ἀλλοτρίους ἐραστὰς μαγγανεύουσα. εἰ δέ τις ἐλεύθερος, ἐν ιε-ρο τῆ πόλει μη ἀπαγορευόντων των νόμων, την παρὰ ταώτης ἀηδίαν μυσαχθεὶς καὶ ην φησιν ἐπὶ κεφα- ιο- των κόνων την εὐδαιμονίαν παραγίγνεσθαι ληρονρἰνὰς τοὐς- αγκύλους ἐκείνους λόγους καὶ λαβυρίν θ' ς ομοίους απωπε, προς δὲ την ηδονηνδεσμενος ἐδραηιτε-- ωσπερ δεσμά τινα διακόψας τὰς των λόγων

40쪽

πλεκτάνας, ανθρώπινα καὶ ου βλακώδη φρονησας κώτον μὸν πόνον, περ ἐστί, πονηρόν, δεῖαν δὲ την ηδ 818 νην οἰηθείς, ἀποκλείειν ἐχρημανῶν σπερ ἐκ ναυαγίου λ μένι προσνέοντα καὶ γαλήνης ἐπιδυμο τα συν-ουν- τας ἐπὶ κεφαλην ἐς τον πόνον καὶ ἔκδοτον τον ἄθλων παρέχειν ταῖς ἀπορίαις, καὶ ταλα σπερ ἱκέτην ἐπὶ τον του ἐλέου βωμον ἐπὶ την δονην καταφυγόντα, νήτην

πολυθρύλητον δηλαδὴ ἀρετὴν ἐπὶ τ ορθιον ἰδρῶτι πολ-

λωανελθὼν ἴδη κατα δι λου πονήσας του βίου ει ι 819 μονήση μετὰ τον βίον καίτοι τίναν κραὴς δικαιότερος δόξειεν αυτο ἐκείνου οντα παρὰ της Στοὰς εἰδώς, εἰ καί τις αλλος, καὶ μόνον τέως το καλον αγαθον οἰ-- νος εἶναι , μεταμαθὼν - κακον ὁ πόνος ἐν το βέλτιον ἐξ ἀμφοῖν δοκιμασθὲν ἀλετο εώρα γάρ, οἶμαι, τούτους περὶ το καρτερεῖν καὶ ἀνέχεσθαι τους πόνους πολλὰ

re διεξιόντας, ἰδία δὲ τη--ονὴν θεραπεύοντας, καὶ μέχρι

μὲν os λόγου νεανιευομένους, οἴκοι δὲ κατὰ τοὐς της οδορος νόμους βιο-τας, αἰσχυνομένους μὲν εἰ φανοὐ- ται χαλῶντες το τόνου καὶ προδιδόντες το δόγμα, πεπονθότας δὲ αὐλίους το os Ἀντάλου, καὶ ἔνθα αν λή- σειν καὶ ἀσφαλῶς παρανομήσειν ἐλπίσωσι, χαναν ἐμπιπλαμένους το ἡδέος εἰ γοsν τις αὐτοῖς τον os Γέρουδακπώλων ἔδωκεν ως περιθεμένους φορῆσθαι, ἡ τηντοsυῖδος κυνῆν, mota ora μακρὰ χαίρειν τοῖς πονοις φράσαντες ἐπὶ την - ν θοs- αν καὶ ἐμιμο-το ἄπαντες τον ιοam νιον, ὁ μέχρι μὲν της ---ῆλπιζενώφελήσειν τι αυτὸν του περὶ της καρτερίας λόγους ἐπεὶ

δὲ λγησε καὶ ἐνόσησε καὶ ὁ πόνος ἀληθέστερος αυτos

καθίκετο, ἰδὼν το σῶμα το αυτο ἀντιφιλοσοφομ τῆ Στοὰ καὶ ταναντία δογματίζον αυτῶ μὰλλοὶ τούτοις ἐπίστευσε καὶ ἔγνω ανθρωπος ἀν καὶ ανθρώπου σῶμα