Luciani Samosatensis opera

발행: 1876년

분량: 613페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

ἔχων - διετέλεσεν ου ἡ ἀνδριάντι αυτῶ χρωμενος εἰδὼς ori, ο αν αλλως λεγη καὶ δονῆς κατηγορ st, λογοισι χαίρει, οὐδὲ νουν ἐκεῖσ' ἔχει.εωηκα υμεῖς δὲ ἐπὶ τούτοις ψηφοφορήσατε. 22 ET . Μηδαμῶς, αλλὰ ολίγα μοι συνερωτῆσαι MI ἐπιτρέψατε. EmK. 'Eρώτησον Ἀποκρινομαι γαρ. ΣΤΟΑ Κακον γῆ τον πόνον ἔκπις α HOA 'ν δονην δὲ ἀγαθόν; -μ Πάνυ μεν ουν. ΣTOA. Tr δαί οἶσθα τί διάφορον καὶ ἀδιάφορον καὶ προηγμένον καὶ ἀποπροηγμένον; MI Μάλιστα.K- Ου φασιν, ω Στοά, συνιέναι οἱ δικασταὶ ταδισύλλαβα ταὐτα ἐρ-ήματα ' στε συχίαν ἄγετε. . φοφορησουσι γαρ. ΣTOA. καὶ μην ἐκράτησα αν, εἰ συνηρώτησα ἐν τω τρίτφ των ἀναποδείκτων σχημαπι.

ΣΤΟΑ 'Eφίημι ἐπὶ τον σία. HK. Trinon ἀγα δὲ4λλους κάλει. 23. EM. Περὶ Αριστίππου Αρετη καὶ ρυφή, καὶ Ἀρίστιππος δε αυτὸς παρέστω. A m. Προτέραν ἐμὲ χρη την ρετην λέγειWωος γαρ ἐστιν Ἀρίστιππος, ῶς δηλουσιν οἱ λόγοι καὶ τα ἔργα.υΥΦΗ Ου μὲν ουν, αλλ' ἐμὲ την ρυφήwἈμος γαρ ὁ ἀνήρ ῶς ἔστιν ορὰν απὸ των στεφάνων καὶ τῆς πορφυρίδος καὶ των μύρων. Am. Μη φιλονεικεεις υπερκείσεται γαρ καὶ αὐτηχει

42쪽

η δίκη ἔστ αν ὁ Ζευς δικάση περὶ του Λιονυσίου ' παραπλήσιον γάρ τι κά τουτωιοικεν εἶναι. στ ἐὰν μεν οδορο κρατήση, καὶ τονυρίστιππον ἔξει, πρυ- νικώσης δὲ της Στοὰς καὶ ουτος ισται της Ἀρετῆς κεκρι- μενος. στε αλλοι παρεστωσαν το δεον μέντοι, μὴ λαμβανετωσαν ουτοι το δικαστικόν ἀδίκαστος γὰρ ηδίκη μεμένηκεν αὐτοῖς. Μ Μάτην ουν ἀνεληλυθότες σι γέροντες ἄνδρες υτω μακρὰν την ἀνάβασιν; Am. Ἱκανόν, εἰ τριτημόριον λάβοιεν απιτε μὴ

αγανακτεῖτε, αυθις δικάσετε.

διώκει ἐπηρμενος το βάκτρον ου μέτριόν τι κακον ἀθλία λικε ληψεσθαι τον Πυρρωνα κηρυττε.

25. - Ἀλλα ἡ μὲν Γραφικη πάρεστιν, ἀοίκη ο Πυρρων δὲ ουδὲ την δεχην ἀνελήλυθε, καὶ ωκει τουτο

πράξειν.

MN. υτ ουδὲν γετται κριτηριον ἀληθὲς εἶναι. Am. ιγαρουν ἐρομην--ου καταδικασάτωσαν. τον λογογράφον δη κάλει τον Συρον καίτοι πρήηναπηνέχθησαν κατ αυτου αἱ γραφαί, καὶ ουδὲν πειγει ηδη κεκρίσθαι πλην ἄλλ' ἐπεὶ ἔδοξε, προτέρα ισάγαγε της Ῥητορικῆς την δίκην βαβαῖ, σοι συνεληλυθώσιν ἐκ την ἀκρόασιν. Μ. Εἰκότως, ω ειν το τε γὰρ μη δωλον εἶναι

43쪽

επηγγελμενην, κά το ἐλπίζειν ἀκούσεσθαι Ῥητοριικης μὲν καὶ Θιαλόγου ἐν τ μερει κατηγορούντων, ἀπολ γο ενου δὲ προ αμφοτέρους του Σύρου, τομ πολ- λους ἐπηγαγε τω δακαστηρίφ. πλην αλλὰ αρξαι ποτέ, ἁ ' τορική, των λόγων.

τοῖς θεοῖς ευχομαι πὰσι καὶ πάσαις οσην υνοιαν ἔχουσα διατελῶ τη τε πόλει καὶ πασιν μω, τοσαύτην πάρξαι 824 μοι παρ' μῶν ἐς τουτονὶ τον αγῶνα, ἔπειθ' οπερ ἐστὶ μάλιστα δίκαιον, osτο παραστησαι του θεοὐς μῖν, τον μὲν ἀντίδικον σιωπαν κελεέειν, ἐμὲ δέ, - προηρη-μe καὶ βεβούλημαι, την κατηγορίαν ἐῶσαι ποιησασθαι. οὐχὶ δὲ ταυτὰ παρίσταταί μοι γιγνώσκειν, ταν τε ἐς απέπονθα αποβλέψω και οταν ἐς τους λόγους - ακοέω

τ0v μὲν γαρ λόγους ἡ ομοιοτατορος τοῖς ἐμοῖς ους αὐ- τος ἐρεῖ προς ὐμῆς, τὰ δὲ πράγματα ἐς τομο προηκοντα0ψεσθε, στε πως μη χεῖρόν τι πείσομαι προ αυτοὐ σκέψασθαι δέον αλλὰ γὰρ να μη μακρὰ προοιμιάζωμαι, τοφυδατος πάλαι εἰ χεοντος, ἄρξομαι της κατ

27. πιῶ γάρ,- ανδρες δικασταί, τουτονὶ κομιδῆ μειρακιον οντα, βάρβαρον ἔτι την φωνην καὶ μονονουχὶ κάνδυν ἐνδεδυκότα ἐς το υσσώριον τρόπον, περὶ την γωνίαν εὐρο- πλαζόμενον ἔτι καὶ ο τι χρησαιτο λυτροο- εἰδότα παραλαμsσα ἐπαίδευσα καὶ ἐπεὶ ἐδόκει μοι εvμαθης εἶναι και ἀτενὲς πῆν ἐς ἐμέ --πέπτησσέ τεχει γὰρ is τότε καὶ ἐθεράπευε καὶ μόνην ἐθαώμαζεν - ἀπο- λιπουσα του αλλους ὁπόσοι ἐμνηστεύοντό με πλούσιοι και καλοὶ καὶ λαμπροὶ τὰ προγονικά, τω ἀχαρίστωἐμαυτὴν ἐνεγγύησα πένητι καὶ ἀφανεῖ καὶ νω προικα ου μικρον ἐπεσενεγκαμένη πολλοὐ καὶ θαυμασίους λόγους

44쪽

εἶτα αγαγουσα αυτον ἐς τους φυλέτας τους ἐμους παρενέγραψα καὶ ἀστον ἀπεφηνα, στε του διαμαρτάνοντας της ἐγγυης ἀποπνίγεσθαι δόξαν δὲ - περινοστεῖν ἐπιδειξομενετου γάμου την υποτμίαν, ουδὲ τότε ἀπελείφθην, αλλὰ πανταχο --ενη, ἄνω καὶ κάτω περιαγομεν και κλεινον αυτον καὶ ἀοίδιμον ἐποίουν κατακοσμοsσα καὶ περιστελλουσα καὶ τα is ἐπὶ της Ἐλλάδος καὶ της γωνίας μέτρια, ἐς δὲ την Ιταλίαν ἀποδημησαι

θελησαντι αυτ τον γόνιον συνδιεπλευσα καὶ τα τελεταῖα μέχρι της Κελτικῆς συναπάρασα ευπορεῖσθαι ἐποίη σα. καὶ μεχρι μὲν πολλοὶπάντα μοι ἐπείθετο καὶ συνην

ἀεὶ μηδεμίαν νέκτα ἀτόκοιτος γιγνόμενος παρ' μῶν. 826 28. ἐπεὶ δὲ ἱκανῶς ἐπεσιτίσατο και τα προς ευδοξίαν υἔχειν αυτ υπελαβε τὰς οφρsς ἐπάρας και μέγα φρονησας ἐμου μὲν ἡμέλησε, ἀλλον δὲ τέλεον εἴασεν, ἀτος δὲ τον

γενειητην ἐκεῖνον, πον ἀπο το σχήματος, τον σιάλογον, Φιλοσοφίας υἱον εἶναι λεγόμενον, περαγαπήσας μάλα ἐραπικῶς πρεσβυτερον αυτο ὁντα, τουτ συνεστι, καὶ ου αἰσχυνεται την μὲν ἐλευθερίαν καὶ τ ἄνετον

τῶν ἐν ἐμοὶ λόγων συντεμων, ἐς μικρὰ δε καὶ κωμικὰ

ερωτηματα κατακλείσας αυτον καὶ αντὶ τos λέγειν o τι

827 βουλεται μεγάλη τῆ φωνὴ βραχεῖς τινας λόγους ἀναπλέκων καὶ συλλαβίζων, ἀφ' ων αθρόος μὲν ἔπαινος η κρότος πολῶ ουπιαν ἀπαντησειεν αυτ', μειδίαμα δὲ παρὰ τῶν ἀκουόντωω καὶ το ἐπισεῖσαι την χεῖρα ἐντος τῶν ορων καὶ μικρὰ ἐπινεsσαι τη κεφαλῆ καὶ ἐπιστενάξαι τοῖς λεγομένοις τοιοώτων ἡρά χ γενναῖος ἐμολκαταφρονησας φασὶ δὲ αυτον μηδὲ προ τον ἐρώμενον τοsτον εἰρηνην ἄγειν, ἀλλὰ οἶμαι καὶ ἐς ἐκεῖνον υβρίζειν. 29. πῶς 828 ουν υκ αχάριστος ουτος καὶ ἔνοχος τοῖς περὶ της κακώσεως νόμοις, την μὲν,- γαμετην, παρ' ης τοσαsταειληφε καὶ δι ην ἐνδοξός ἐστιν, ουτως ἀτίμως ἀπέλιπε,

45쪽

καινῶν δε ἀρέχθη πραγμάτων, καὶ ταυτα νυν πότε μόνην ἐμὲ θαυμάζουσι καὶ ἐπιγράφονται,παντες προστ τιν μυτῶν ἀλλ' ἐγὼ μὲν αντέχω τοσούτων μνηστευόντων καὶ κόπτουσιν αὐτοῖς την θυραν καὶ τουνομα ἐπιβοωμένοις μεγάλη τῆ φωνῆχυτε ἀνοίγειν ουτε υπακουειν βουλομαι ορῶ γαρ αυτοὐς οὐδὲν πλέον της βοῆς κομίζοντας ουτος δε οὐδ' οἴτως ἐπιστρέφεται προς ἐμέ, ἀλλα προ τον ἐρώμενον βλέπει, τί, ἁ θεοί, χρηστον παρ' αυτos ληψεσθαι προσδοκῶν ον οἶδε του τρίβωνος ουδεν πλέον ἔχοντα ειρηκα, ω ανδρες δικασταί, ἡμεῖς δέ, ην ἐς τον ἐμον τρόπον τῶν λόγων ἀπολογεῖσθαι θέλη eosτο μὲν η ἐπιτρέπετε, - ἀγνῶμον γαρ ἐπ ἐμὲ τηνἐμην μάχαιραν ἀκονῶν - κατὰ δὲ τον αὐτοs ἐρώμενοντον πιάλογον ούτως ἀπολογείσθω, ν δύνηται. EM. Osτο μεν ἀπίθανον ' ου γαρ οἷόν τε, ω ' 829τορική, μόνον αυτὰν ἀπολογεῖσθαι κατὰ το σχῆμα του Θιαλόγου, ἀλλα ρησιν καὶ αὐτος εἰπάτω.

30 Σ ΟΣ. Ἐπεὶ καὶ τολο, δανδρες δικασταί, αντίδικος ήγανάκτησεν, εἰ μακρφ χρήσομαι τω λόγφ καὶ αυτλτο δύνασθαι λέγειν παρ' ἐκείνης λαβών, πολλὰ μὲν

ουκ ἐρῶ προ υμῆς, τα κεφάλαια δὲ αυτὰ ἐπιλυσάμενος τῶν κατηγορηθέντων ἡμῖν ἀπολείψω σκοπεῖν περὶ απάντων μάντα γὰρ ὁπόσα διηγήσατο περὶ ἐμο ἀληθῆ οντα διηγησατο καὶ γὰρ ἐπαίδευσε καὶ συναπεδημησε και ἐς τοὐς Ἐλληνας ἐνέγραψε, και κατά γε τουτο χάριν αν εἰδείην τω γάμφ δι α δὲ αἰτίας ἀπολιπὼν αυτὴν ἐπὶ τουτονὶ τον σιάλογον ἐτραπόμην, ἀκούσατε, εανδρες δικασταί, καί με μηδὲν του χρησίμου νεκα ψεύδεσθαι υπολάβητε. 31. ἐγὼ γὰρ ορῶν ταύτην οὐκέτι σωφρονοs- σαν οὐδὲ μένουσαν ἐπὶ του κοσμίου σχήματος οἷόν ποτε ἐσχηματισμένην αυτὴν ὁ Παιανιεὐ ἐκεῖνος γάγετο, κοσμουμένην δε καὶ τὰς τρίχας εὐθετίζουσαν ἐς το λαι Mo

46쪽

ρικον κά φυκίον ἐντριβομένην καὶ τὰ φθαλμω πο-

γραφομένην, πωπτευον ευθως καὶ παρεφυλαττον οποιτον οφθαλμον φέρει καὶ τα is ἄλλα ἐῶ καθ' is την

δὲ την νύκτα ό,is στενωπος ημῶν ἐνεπίμπλατο μεθυόντων ἐραστῶν κωμαζόντων - αὐτην καὶ κοπτόντων την θυραν, ἐνίων δὲ καὶ ἐσβιάζεσθα σὐν Ουδενὶ κόσμ τολμώντων. αυτη δὲ ἐγέλα καὶ ηδετο τοῖς δρωμένοις καὶ ταπολλὰ η παρέκυπτεν ἀπο του τέγους δόντων ἀκούουσα τραχεία τῆ φωνη δάς τινας ἐταιρικὰς η καὶ παρανοί γουσα τὰς θυρας ἐμὲ οἰομένη λανθάνειν σέλγαινε καὶ ἐμοιχευετο προ αυτῶν ' περ ἐγὼ μη φέρων γράψα- αι μὲν αὐτην μοιχείας ουκ ἐδοκίμαζον, ἐν γειτόνων δὲ Οἰκουντι τω Θιαλόγω προσελθων νουν καταδεχ να υπ'

32. αὐτά ἐστιν, την Ῥητορικην ἐγὼ μεγάλα δίκηκα. καίτοι εἰ καὶ μηδὲν αυτηὶ τοιοει ἐπέπρακτο, καλῶς εἶχέ μοι ἀνδρὶ δη τετταράκοντα ἔτη σχεδον γεγονότι θορύβων μὲν ἐκείνων καὶ δικῶν ἀπηλλάχθαι καὶ 83 του ανδρας τους δικαστὰς ἀτρεμεῖν ἐαν, τυράννων πα-τηγορίας και ἀριστέων ἐπαίνους ἐκφυγόντα, ἐς δε την Ἀκαδημίαν η ἐς το Λύκειον ἐλθόντα τω βελτίστφ τούτω Θιαλόγφ συμπεριπατεῖν οὐ διαλεγομένους τῶν ἐπαμνων καὶ κρότων οὐδεομένους πολλὰ ἔχων εἰπεῖν δηπαύσομαι. μεῖς δὲ ευορκον την φῆφον ἐνέγκατε Am. - κρατεῖ E- Πάσαις ὁ Σύρος πλην μιας. A 'τωρ τις ἔοικεν εἶναι ὁ την ἐναντίαν θέμενος. 33 ὁ Θιάλογος ἐπὶ των αὐτῶν λέγε ἡμεῖς δὲ περιμείνατε διπλασίονα ἀποισόμενοι τον μισθον ἐπ' ἀμ--τέραις ταῖς δίκαις. ΑΙΑΛΟΓΟΣ. γῶ δέ, ω ανδρες δικασταί, μακροῶς μὲν ἀποτείνειν ουκὴν ἐβουλόμην τους λόγους προς ὁμῆς,

47쪽

ἄλλα κατα μικρον σπερ εἴωθα. μως δὲ, νόμος ἐν τοῖς δικαουτηρίοις, ουτω ποιήσομαι τὴν κατηγορίαν ἰδιώτης παντάπασι καὶ ατεχνος των τοιουτων ωπι καί μοι

τουτο ἔστω προ υμῆς το προοίμιον. α δὲ ηδίκημαι καὶ περιυβρισμαι προς τούτου, ταὐτά ἐστιν, τι με σεμνον τέως - καὶ θεῶν τε πέρι καὶ φυσεως καὶ της - ολων περιόδου σκοπούμενον, ψηλὸν ανω που των νεφῶν 832

ἀεροβατουντα, ἔνθα ὁ μέγας ἐν Ουραν Ζευς πτηνον

ἄρμα ἐλαώνων φέρεται, κατασπασας αυτος δη κατὰ τηναφῖδα ποτώμενον καὶ ἀναβαίνοντα υπὲρ τα νωτα τουουρανοὐ καὶ τα πτερὰ συντρίψας ἰσοδίαιτον τοῖς πολλο ἐποίησε, καὶ το μὲν τραγικον ἐκεῖνο καὶ σωφρονικον προσωπετον ἀφεῖλέ μου, κωμικον δὲ καὶ σατυρικὸν αλλο ἐπέ κέ μοι καὶ μικρου δεῖν γελοῖον εἶτά μοι ἐς το αυτοφέρων συγκαθεῖρξε το σκωμμα καὶ τον Γαμβον καὶ κυνισμὸν καὶ τοὐμπολιν καὶ τον Ἀριστοφάνην, δεινους ἄνδρας ἐπικερτομησαι τα σεμνὰ καὶ χλευάσαι τα ὀρθῶς ἔχοντα, τελευταῖον δὲ καὶ Μένιππόν τινα των παλαιῶν

κυνῶν μάλα υλακτικον ἀλδοκεῖ καὶ κάρχαρον ανορυξας καὶ τομον ἐπεισηγαγέ μοι φοβερόν τινα ῶς ἀληθῶς κυνα καὶ το γμα λαθρίδιον, σω καὶ γελῶν αμα ἔδακνε 833 πῶς ουν οὐδεινὰ υβρισμαι μηκέ ἐπὶ του οἰκείου πη- ματος διαμένων, αλλὰ κωμφδῶν καὶ γελα τοποιῶν καὶ

υποθέσεις ἀλλοκότους υποκρινόμενος αυτρο το γαρ πάντων ἀτοπώτατον, κρῆσίν τινα παράδοξον κέκραμαι καὶ

ουτε πεζός εἰμι ουτ' ἐπὶ των μέτρων βέβηκα, αλλὰ ἱππ-

κενταυρου δίκην συνθετόν τι και ξένον φάσμα τοῖς ἀκου- ουσι δοκῶ.34. - πχυν προς ταλα ἐρε , ω Συρε; P. προσδόκητον, μανδρες δικασταί, τον αγῶνα τοsτον αγωνίζομαι παρ'Ἀμω πάντα οὐν μαλλον ανηλπισα η τον σιάλογον τοιαμα ἐρεῖν περὶ ἐμοs, ον πα-

48쪽

ραλαβων ἐγὼ σκυθρωπον is τοῖς πολλοῖς δοκουντα καὶ υπὸ των συνεχῶw ἐρωτησεων κατεσκληκότα, καὶ διατοsτο αχέσιμον μὲν εἶναι δοκουντα, ου πάντη δὲ ηδον83 ουδὲ τοι πληθεσι κεχαρισμένον, πρῶτον μὲν αυτον επὶ γης βαίνειν εἴθισα ἐς τον ἀνθρωπινον τομον τρόπον, μετὰ δὲ τον αυχμον τον πολὐν ἀποπλυνας - μειδιὰν καταναγκάσας δίω τοῖς ορῶσι παρεσκεύασα, ἐπὶ πῆσι δὲ την κωμωδίαν αυτ παρεζευξ καὶ κατὰ τομο πολλήν οἱ μηχανώμενος την υνοιαν παρὰ των,κουόντων ba

τέως τὰς ἀκανθας τὰς ἐν αυτφ δεδιότες σπερ τον ἐχ νον ἐς τὰς χεῖρας λαβεῖν αυτὸν ἐφυλάττοντο ἀλλ' ἐγώ οἶδ απερ μάλιστα λυπεῖ αυτόν, ora μη τὰ γλίσχρα ἐκεῖνα καὶ λεπτὰ κάθημαι προ αυτὸν σμικρολογούμενος, εἰ ἀθάνατος η ψυχη κά πόσας κοτύλας ὁ θεός, πότε τον κόσμον κατεσκευάζετο, της αμιγοs καὶ κατὰ ταὐτὰ ἐχου- σης οὐσίας ἐνέχεεν ἐς τὸν κρατῆρα, ἐν β τὰ πάντα ἐκμράννυτο, καὶ εἰ Ῥητορικη πολιτικῆς μορίου εἴδωλον,

κολακείας το τέταρτον χαίρει γὰρ οὐκ οἶδ' οπως τὰ τομ'

835 αὐτα λεπτολογῶν καθάπερ οἱ την ψώραν δέως κνώμενοι, καὶ τὸ φρόντισμα δῶ αὐτ δοκεῖ καὶ μέγα φρονεῖ, ην λέγηται- ο ὐ παντὸς ανδρός ἐστι συνιδεῖν, περὶ των ἰδεῶν ὀξυδορκεῖ ταῶτα δηλαδη καὶ παρ' εμο απαιτεῖ καὶ τὰ πτερὰ ἐκεῖνα ζητεῖ καὶ ανω βλέπει τὰ πρὸ τοωποδοῖν οὐχ ὁρων ἐπεὶ τῶν γε αλλων ενεκα οὐκ αν οἶμαι μέμψαιτό μοι, ως θοιμάτιον τοsτο τὸ Ἐλληνικὸν περισπάσας αὐτολβαρβαρικόν τι μετενέδυσα, καὶ ταsτα βάροβαρος αὐτὸς εἶναι δοκῶν Ἀδίκουν γὰρ αν τὰ τοιαῶτα ἐς αὐτὸν παρανομῶν καὶ την πάτριον ἐσθητα λωποδυτῶν.

ἀπολελόγημα ῶς δυνατὸν ἐμοί υμεῖς δὲ ὁμοίαν τῆ πάλαι την ψηφον ἐνέγκατε.

35. Em. Βαβαῖ, δέκα ολαις κρατεῖς ὁ γὰρ αὐτὰς ἐκεῖνος ὁ πάλαι οὐδε sν μόψηφός ἐστι ἀμέλει τούτω

49쪽

ἔθος ἐστὶ καὶ πασι την τετρυπημένην ουτως φερειν, μηπαυσαιτο φθονῶν τοῖς ἀρίστοις Ἀλλ' υμεῖς μὲν απιτε 836ἀγα 'υχη, αυριον δὲ τὰς λοιπας δικάσομεν.

Ι 'MAAΗΣ. Π ποτε αρα, ω Σίμων, οἱ μὲν ἄλλο ανθρωποι καὶ ἐλευθεροι καὶ δουλοι τέχνην ἔκαστός τινα ἐπίστανται, δι ναυτοῖς τέ εἰσι καὶ αλλω χρησιμοι, συ δε ες ἔοικεν, ἔργον οὐδὲν ἔχεις, δι' ου αν τι η αυτος ἀπόναιο φαλλω μεταδφης; ΠΑ ΣΙΤΟΣ. Πῶς τομο ἐρωτας, ω Τυχιάδη, ου-

δεπω οἶδα πειρωδη σαφεστερον ἐρωταν.Τ- ωστιν ντινα τυγχάνεις ἐπιστάμενος τέχνην, οἷον μουσικήν; P. - σία.

X. Tr δέ, ἰατρικηπι, P. Οὐδὲ ταύτην. Tra. υλλα γεωμετρίαν; P. Ουδαμῶς. 'x Tr δε, ητορικην φιλοσοφίας μὲν γαρ τοροσουτον απέχεις ὁσον και η κακία.

P. Ἐγὼ μέν, εἰ οἷόν τε εἶναι, και πλεῖον. - 837μη δόκει τοsτο καθάπερ ἀγνοο τ ονειδίσαι ' φημι γαρ κακος εἶναι και χείρων - δοκεῖς. Tm. Ναι ἀλλα ταύτας μὲν ἴσως τὰς τέχνας ἐξεμαθες δια μεγεθος αυτῶν και δυσκολίαν των δὲ δημοτικῶν τινα, τεκτονικὴν η σκυτοτομικήν καὶ γαρ οὐδε

50쪽

ταλλα ουτως ἔχει σοι ἡ μη καὶ τοιαυτης ν δ ναι τέχνης, P. ρθῶς λέγεις ω Ἀχιά- ου γαρ τούτων Ουδεμιῆς ἐπιστημων εἰμί. 'x Πνος οὐν τέρας ἔ P., ἴνος - ἐγὼ οἶμαι, γενναίας ' ην εἰ μάθοις, καὶ ωὲ ἐπαινέσειν οἰομαι. ἔργμμὲν οὐν κατορθοὐν φημι δη, εἰ δὲ καί σοι λόγφ, υκ ἔχω εἰπεῖν. rex is ταύτην; P. Οὐπω μοι δοκῶ τους περὶ ταύτην ἐκμεμε- λετηκέναι λόγους. στε τι τέχνην μέν τινα ἐπίσταμαι, υπάρχει δη σοι γινώσκειν καὶ μη διατομο χαλεπῶς μοι ἔχειw ντινα δε αὐθις ἀκούση.T'. Ἀλλ' ου ἀνέξομαι. ' AP ό γε της τέχνης παράδοξον ἴσως φανενταί

σοι ἀκούσαντι.

Το καὶ μην διατομο σπουδάζω μαθεῖν. p. ἰσαμις, ω υχιάδη.T- Μηδαμῶς, αλλ' δη λέγε, εἰ μη περ αρα αἰσχύνη. DP, παρασιτικη. 2. m. ἐτα εἰ μη μαίνοιτό τις, ω Σίμων, τέχνην

ταύτην φαίη αν; DP. γωγε εἰ δέ σοι μαίνεσο α δοκῶ τολμη-838 δεμίαν αλλην ἐπίστασθαι τέχνην αἰτίαν εἶναί μοι την μανίαν δόκει καί με των εγκλημάτων δη ἀφίει φασὶ γαρ την δαίμονα ταύτην τα μὲν αλλα χαλεπην εἶναι τοῖς ἔχουσι, παραιτεῖσθαι δὲ των αμαρτημάτων αυτοὐς--περ διδάσκαλον η παιδαγωγὼν τούτων ἀναδεχομένην εἰς αὐτην τὰς αἰτίας.

SEARCH

MENU NAVIGATION