Luciani Samosatensis opera

551쪽

ΩΚΥΠΟΥΣ. 455πῆσιν θρίαμβος ἐμβεβάστακται φίλοις. Πόνος δε μοι συνεργός ἐστι των κακῶν 15εγὼ γα ουδέν εἰμι τούτου δίχα μόνη.

τουτ' ουν δάκνει με καὶ φρενῶν καθάπτεται, τι τον ἀπασιν αἴτιον Πόνον κακῶν

Ουδεὶς κακουργοις λοιδορεῖ βλασφημίαις, ἀλλα κατ μου πέμπουσι δυσφήμους αρὰς 20ῶς δεσμον ἐλπίζοντες ἐκφυγεω ἐμόν. τί ταυτα φλυαρῶ κου λέγω τίνος χάριν πάρειμι μη φέρουσα την ἐμην χολήν; ὁ γαρ δόλον γενναῖος, ο θρασυς' ὀκυπους φρονεῖ καθ' ημῶν μηδὲν εἶναί μέ τι λέγων. 25

ἀντέδακα τουτον ἀθεράπευτον ευστόχως, - ην ἔθος μοι κονδύλου ποδος τυχεῖν.ηδη δ' ὁ δεινὸς Πόνος ἔχει λεπτὸν τόπον καὶ την βάσιν νυγμοῖσι τρυπήτην κάτω. 30 ὁ δ' ώς δρόμοισιν η πάλη πληξας ἴχνος

πλανῆ γέροντα παιδαγωγὸν αθλιον. καὶ κλεψίχωλον πόδα τιθεὶς ἰχνευμένον δύστηνος αυτος ἐκ δόμων προσέρχεται. 1ΩΚΥΠΟΥΣ. Πόθεν δ' ὁ δεινὸς κατὰ ποδῶν ουτος παρῆν 35ἀτραυμάτιστος, αβατος, αματος πόνος; τείνει δὲ νευρον οἱ τοξότης ἀνηρβέλος προπέμπων καὶ στένειν βιάζεται το τῶν πονούντων ἔσχατον στοιχεῖ χρόνω. TmΦΕΥΣ. Ἐπαιρε σαυτόν, ω τέκνον, καὶ κουφισον. χθμη πώς με πίπτων καταβάλης συ χωλὸς ων.

ΩΚΥΠΟΥΣ. γδού κρατῶ σε διχα βάρους καὶ πείθομαι χθ7και τον πονοsντα πόδα τιθῶ καὶ καρτερῶ

νεωτέρω γαρ αἶσχος εν πΩσὶν ἀεὶ υπηρέτης δύνατος γογγώζων γέρων. 45

552쪽

ΟΦΕΥΣ. Μη μη οὐ ταυτα μωρέ, μη με κερτορο , μη μ', νέος κόμπαζε, τουτ Μὰς οτι ἐν ταῖς ἀνάγκαις κὰς γερον ἐστὶν νέος.

πείθου λέγοντι το πέρας αν ποσπάσω,

50 Detην ὁ πρέσβυς, σὐ δ' ὁ νέος πίπτει χαμαί.

ΩΚΥΠΟΥΣ. Συ δ' ἄν σφαλῆς, πέπτωκας απονος νγέρων. προθυμία γαρ ἐν γέρουσι παρέπεται, κρῆξις δὲ τούτοις Ουκέ ἐστὶν ευτονος.

πο-- Π μοι σοφίζη, κοὐ λέγεις - τρόπω55 πόνος προσῆλθε σου ποδος κοίλην βάσιν; ΩΚΥΠΟΥΣ. ρόμοισιν ἀσκῶν, os νῶς τιθῶ πόδα,

τρέχων ἔτεινα, καὶ συνεμμὰ ν πόνφ. 668 PΟΦΕΥΣ. Πάλιν τρέχ - τις εἶπεν ος καθημενος πώγωνα τίλλει κουριῶν κ' ωλέναις. 60 ΩΚmora. μουν παλαίων ῶς θέλων παρεμβολη βαλεῖν ἐπληγην τομωδη πίστευέ μοι. 'ΟΦΕΥΣ. Ποῖος στρατιώτης γέγονας, λαπαρεμβοληφβαλών συ πληγις περικυκλεῖς ψευδη λόγον. τον αυτον μεῖς εἴχομεν λόγον ποτε 65 μηδενὶ λέγοντες την ἀληθειαν φίλων. νυν δ' εἰσορα απαντας ἐξ

ὁ κόνος δ' ἐλίξας ἐμμελῶς διαστρέφει.υυΟΣ. Ποῖ ποῖ καθευρω κλεινον Ωκυπουν, φίλοι,τον πόδα πονουντα καὶ βάσιν παρειμένον ν70 ἰατρος ων γαρ ἔκλυον - φίλου τινος

πάσχοντα δμινὰ τοὐτον ἀστάτω πάθει. αλλ' αὐτος οὐτος ἐγγὐ ομμάτω ἐμῶν κεῖται κατ εὐνῆς πτιος βεβλημένος. ἀσπάζομαί σε προς θεῶν, κα ὀν πάθος 75 τί τοὐτο λέξον, Ωκύπου, - , ἡ μάθω - εἰ γα μάθοιμι, τυχον ἴσως ἰάσομαι

553쪽

τ δεινον αλγος του πάθους την συμφοράν.

σάλπιγγος αυτῆς ονομ' ἔχων Σωτηριχε, Θεινὸς πονος με του ποδὀς δάκνει κακῶς, 80οειλον δε βῆμα κοὐχ ἁπλουν τιθι ποδί. Tmae Πόθεν τί παθών μήνυσον, ποίω τρόπFἔμαθὰν ἀλήθειαν γαρ ἰατρὸς ἀσφαλῶς

κρεῖττον πρόσεισι, σφάλλεται δὲ μὴ μαθών.MΚΥΠΟΥΣ. Αρόμον τιν' ἀσκῶν καὶ τεχνην γυμναστικὴν 85 δεινῶς ἐπλήγην υπὸ φίλων ομηλίκων. 6 ΟΣ. Πῶς ουν ἀηδης ου πάρεστι φλεγμονητοπου κατ αυτου κου ἔχει τιν' ἐμβροχήν; ΩΚΥΠΟΥΣ. Ου γαρ στεγω τα δεσμὰ των ἐριδίων, ευμορφίαν χρηστον εἰς πολλοὐ καλήν. κυ ΟΣ. Π ουν δοκεῖ σοι κατακνησω σου τον πόδα αν γαρ παράσχης μοί σε γιγνώσκειν σε χρή, - ταῖς τομαῖσι πλεῖστον αἷμά σου κενῶ.εΩΚΥΠΟΥΣ. Ποίησον εἴ τι καινὸν ἐξευρεῖν ἔχεις, ἶν ευρου δεινὸν εὐποδῶν παυσης πόνον. 95ΙΑ ΟΣ γδού, σιδηρόχαλκον ἐπιφέρω τομήν, 670ὀξεῖαν, αἱμόδιψον, μιστρόγγυλον. ΩΚΥΠΟΥΣ - , εα. ΟΦΕΥΣ. Σῶτερ, τι ποιεῖς μὴ τυχοις σωτηρίας. τολμας σιδηρόσπαρτον ἐπιβαλεῖν πόνον 100 μηδὲν κατειδὼς προσφέρεις κακὸν ποσί. ψευδεῖς γαρ ἔκλυες ων ἀκήκοας λόγων. ου γαρ πάλαισιν ἡ δρόμοισιν, ἡ λέγει, ἀσκῶν ἐπλήγη τουτο γουν ακουέ μου. ἐλθεν Mν ουν το πρωτον γιὴς ἐν δόμοις, 105φαγὰν δὲ πολλα καὶ πιὼν ὁ δυστυχὴς

κλίνης περθε καταπεσὼν πνοτ μόνος ' ἔπειτα νυκτὸς διυπνίσας ἐκραυγασεν

554쪽

ώς δαίμονι πληγεις, καὶ φόβος πάντας λάβεν. 110 ἔλεξε δ χίμοι, πόθεν ἔχω κακην τυχην;

δαίμων τάχα κρατῶν τις ἐξωθεῖ ποδός προς αὐτ νυκτος ανακαθήμενος μόνος οποτα κηρυνεξεθρηνει τον πόδα.

ἐπεὶ δ' αλεκτωρ μέραν ἐσάλπισεν, 115ούτος προσηλθε χεῖρα θεὶς ἐμοὶ πικραν θρηνῶν πυρέσσων ἐπ' ἐμοὶ βάζων

α πρὶν δὲ σοὶ κατεῖπε, πάντ' ψευσατο, τα δεινὰ κρυπτων της νόσου μυστηρια. ΩΚΥΠΟΥΣ. Γερων μὲν αἰεὶ τοῖς λόγοις οπλίζεται H0καυχώμενος τα πάντα, μηδε ἔν σθένων. ὁ γαρ πονῶν τι και φίλοις ψευδη λεγων 67i πεινῶντ' ἔοικε μαστίχην μασωμενω. ΙΑ ΟΣ. Πλανὰς απαντας, αλλα δ' ἐξώλλων λέγεις, λεγων πονεῖν μέν ο δὲ πονεῖς οἴπω λέγεις. 125 Ω ΚΥΠΟΥΣ Πῶς οὐν φράσω σοι του πάθυυς την συμμφοράν;

πάσχων γαρ οὐδὲν οἶδα, πλην πονῶ μόνον. ΙΑΟΟΣ 'Οταν φορμῆς δίχα πονῆ τις τον πόδα, πλάσσει το λοιπον ους θέλει κενοὐς λόγους εἰδὼς το δεινόν, συνεζευκται κακω. 130 καὶ νυν μεν ἀκμην εἷς επὰν δὲ και τον τερον ἀλγησης πόδα, στένων δακρύσεις. et δε σοι φράσαι θέλω τοὐτ εστ' ἐκεῖνο , Καν θέλης, καν μη nyς. ΩΚΥΠΟΥΣ. Π δ' ἔστ' εκεῖνό γ' εἰπε, και τί κληζεται ἔ135 Τ ΦΕΥΣ. Ἐχει μὲν ονομα συμφορὰς γέμον διπλῆς- ΩΚΥΠΟΥΣ ΟΦοι. τί τουτο λέξον, ω, δέομαι, γέρον.Ι ΟΦΕΥΣ - του τόπου μεν ου πονεῖς αρχὴν ἔχει. Ω ΚΥΠΟΥΣ. Ποδος μὲν αρχὴν μομ εχει, καθὼς λέγεις; T OE . Gέτω σὐ πρόσθες ἐπὶ τέλει δεινὴν ἄγραν.

555쪽

ΩΚΥΠΟΥΣ. 459MKΥΠΟΥΣ. Καὶ ῶς με τον δυστηνον ἔτι . 140TPΟΦΕΥΣ. Αεινή περ ουσα, φείδεται γα ουδενός. MKΥΠΟΥΣ. Σωτηρ, τί λεγεις τί δέ με 6726 Nox 'Aφες με μικρόν, λόγημαι σου χάριν.MΚΥΠΟΥΣ. Π δ' ἔστι δεινον η τί συμβέβηκε μοι; IANΟΣ. Εἰς δεινον λθες πόνον ἀχωριστον ποδός 145M.ΚΥΠΟΥΣ. Ουκουν με δεῖ πρόχωλον ἐξαντλεω βίον; ΙΑΤΡΟΣ. ωλος μὲν, ἐς ουδέν ἐστι, μη φοβου MKΥΠΟΥΣ Π δ' ἔστι χεῖρον;

Nox μφοῖν ποδοῖν σε συμποδισθηναι μένει. MΚΥΠΟΥΣ. Οιμοι. πόθεν μοι καινος εἰσῆλθεν πόνος 150 ποδὸς δι αλλου, καί με συμπάσχει κακῶς; η πῶς ολος πέπηγα μεταβηναι θελων; δειλαίνομαι δὲ πολλὰ μεταστῆσαι πόδα, νηπιος, ποῖα βρεφος αφνω φοβουμενος. 154αλλ' ἄντομαί σε προς θεῶν, Σωτήριχε, 673 εἴπερ τι τέχνη ση δύναται, μηδεν θυνῶν

θεράπευσον ὴμῆς, εἰ δὲ μη διοίχομαι πάσχω γαρ ἀφανῶς, κατὰ ποδῶν τοξε μαι. I AT E Tους μὲν πλανητας περιελῶν λόγους ἐγώ,

τους τῶν ἰατρῶν τῶν ομιλούντων μόνον, 160εργω δὲ μηδεν εἰδότων σωτηριον, τὰ πάντα σοι πάσχοντι συντόμως φράσω.αφευκτον ῆλθες πρῶτον ἐς βάθυς κακῶν

ου γὰρ σιδηρόπλαστόν ἡπεδώσω βάσιν,

τοῖς κακούργοις εὐρεθη τεκμηριον, 16βδειρον δὲ καὶ κρυφαῖBν εἰς πάντας κάκην, ης ου αν ἄραιτ χ λανθρώπων φύσις. ΩΚΥΠΟΥΣ. Αἰαῖ αἰαῖ, οῖμοι οἴμοι. πόθεν με τρυπὰ τον πόδα κρυπτος πόνος ἔδεξασθε χεῖρας τὰς ἐμὰς προ το πεσεῖν, 170οποῖα Σατυροι Βακχίους - ἀλένας.

556쪽

καὶ τον νέον σε χειραγωγῶ πρεσβυς ων.

Λουκιανος τάδ' ἔγραψα παλαιά τε μωρά τε εἰδώς, μωρὰ γαρ ἀνθρώποις καὶ τα δοκosντα σοφά. ουδὲν ἐν ἀνθρώποισι διακριδόν ἐστι νόημα, ἀλλ' δ συ θαυμάζεις, τουθ ετέροισι γέλως.

ν πατρικον πλουτον νέος ων θηρων ὁ Μενίππου αἰσχρῶς εἰς ἀκρατεῖς ἐξέχεεν δαπάνας. αλλά μιν Eυκτημων, πατρικος φίλος, ως ἐνόησεν ηδη καρφαλέη τειρόμενον πενor, 5 καί μιν δακρυχέων ανελάμβανε κά πόσιν αυτὰν κε θυγατρονεῆς πόλλ' ἐπὶ μείλια δους. 675 αυτὰ ἐπεὶ Θήρων παρ' ελπίδας λυθε πλουτος, αυτίκα ταῖς αὐταῖς ἐτρέφετ ἐν δαπάναις γαστρὶ χαριζόμενος πῆσαν χάριν, οὐ κατὰ κόσμον,10 θ' υπο την μιαρὰν γαστέρα μαργοσυν P. ουτως μὲν Θήρωνα το δεύτερον ἀμφεκάλυψεν ουλομένη πενίης - παλιρρόθιον. κτήμων δ' ἐδάκρυσε το δεύτερον, ουκετι κεῖνον, ἀλλ ο πατρος - προῖκά τε καὶ θάλαμον. I ἔγνω δ' ς υκ ἔστι κακῶς κεχρημένον ανδρα τοῖς ἰδίοις εἶναι πιστὰν ἐν ἀλλοτρίοις

557쪽

N. τεθνηξόμενος των σῶν ἀγαθῶν ἀπόλαυε, ῶς δὲ βιωσόμενος φείδεο σῶν κτεάνων. ἐστὶ δ' ἀνηρ σοφος ουτος, ο αμφω ταμα νοήσας φειδοῖ κά δαπάνη μέτρον ἐφηρμόσατο.

Εἰς τὸν ἀνθρωπε νον βίον. θνητα τα των θνητῶν καὶ πάντα παρέρχεται μας'

ην δὲ μή, αλλ' ημεῖς αυτὰ παρερχόμεθα. 674

Εἰς μικρον βίον.

ω μὰν ευ πράττουσιν απας ο βίος βραχύς ἐστι, τοῖς δὲ κακῶς μία νυξ απλετός ἐστι, χρόνος.

ουν ἔρως αδικεῖ μερόπων γένος, αλλ' ακολάστοις ψυχαῖς ανθρώπων ἔσθ' ὁ ἔρως πρόφασις.

όλκεω χάριτες γλυκερώτεραι ην δ βραδύνη, πῆσα χάρις κεν , μηδὲ λθοιτο χάρις.

Eις ἀχαρίστους.

Φαυλος ἀνηρ πίθος ἐστὶ τετρημένος, εἰς ον πάσας ἀντλων τὰς χάριτας εἰς κενον ἐξέχεας.

9νθρώπους μὲν ωως λήσεις ατοπόν τι ποιησας ου λήσεις δὲ θεους, ουδὲ λογιζόμενος.

558쪽

ουδὲν ἐν ἀνθρώποισι φυσις χαλεπώτερον ευρεν ἀνθρώπου καθαρὰν ψευδομένου φιλίην.ουσα - ώς ἐχθρον προφυλασσόμεθ', ἀλλ' ἀγαπῶντες ώς φίλον ἐν τοὐμπλείονα βλαπτόμεθα. 11.

Ἀρρητων ἐπέων γλώσση σφραγὶς ἐπικείσθω κρείσσων γα μύθων η κτεάνων φυλακή.12.

Πλοῶτος ὁ της ψυχῆς πλολος μόνος ἐστὶν ἀληθές,

τἄλλα δ' εχει λύπην πλείονα των κτεάνων. τον δὲ πολυκτέανον καὶ πλούσιόν ἐστι δίκαιον κληζειν ος χρῆσθαι τοῖς ἀγαθοι,δύναται. εἰ δε τις εν ψηφοις κατατήκεται αλλον ἐπ αλλ' σωρεύειν αἰεὶ πλολον ἐπειγόμενος, ουτος ποῖα μέλισσα πολυτρήτοις ἐνὶ σίμβλοις μοχθήσει, τέρων δρεπτομένων το μέλι. 13. 678 Εἰς υχην.Aγρος Ἀχαιμενίδου γενόμην ποτέ, νῶν δὲ Μενίππου, καὶ πάλιν ἐξ ετέρου βήσομαι εἰς τερον. καὶ γαρ ἐκεῖνος ἔχειν μέ ποτ' ετο, καὶ πάλιν ουτος οδεται. εἰμὶ δ' ὀλως οὐδενός, ἀλλα ύχης.14.

πράττων φίλος εἶ θνητοῖς φίλος εἰ μακάρεσσι, καί σευψηοδίως ἔκλυον ευξαμένου

559쪽

ΕΠΙ ΑΜΜΑΤΑ. 463 ην πταίσης, ουδεὶς ἔτι σοι φίλος, ἀλλ αμα πάντα εχθρά, τώχης ῆιπαῖς συμμεταβαλλόμενα.

15. Εἰ TvIην. Πολλα το δαιμόνιον δύναται, καν et παράδοξα, τους μικρους ανάγει, τους μεγάλους κατάγει. καὶ σου την φρυν καὶ τον τυφον καταπαυσει, καν ποταμος χρυσομνάματα σοι παρέχMi.

ου θρυον, ου μαλάχην ανεμός ποτε, τὰς δὲ μεγίστας 679η δρυας η πλατάνους οἶδε χαμαὶ κατάγειν. 16.

Εἰς φρόνησιν.

H βραδύπους βουλη μέγ' ἀμεινων η δὲ ταχεῖα

αἰεν εφελκομένην την μετάνοιαν ἔχει. 17.Eἰς βίων. 'Eξ ραι μόχθοις ἱκανωταται, α δε μετ' αὐτὰς γράμμασι δεικνύμενα ζῆθι λέγουσι βροτοῖς. 18. Εἰ βορόν. Εἰ ταχῶς εἰς το φαγεῖν καὶ προς δρόμον αμβλῶς πάρχεις, τοῖς ποσί σου τρῶγε καὶ τρέχε φ στόματι. 19.

Εἰς τί μάτην νίπτεις δεμας γνδικόν ἴσχεο τέχνης, ου δώνασαι δνοφερην νύκτα καθηλιάσαι. 20. Εἰς ἀγωνιστάς. 680 οἱ συναγωνισταὶ τον πυγμάχην ἐνθάδ' ἔθηκαν Απιν, οὐδένα γαρ πώποτ ἐτραυμάτισεν

560쪽

ΠῶσανἈσαν Ἐλληνες ἀγωνοτε μιν αμιλλαν πυγμῆς, Ἀνδρόλεως πῆσαν ἀγωνισάμαν. ἔσχον δ' ἐν Πίση μὲν λ ἀτων, ἐν δὲ Πλαταια ει βλέφαρον Ῥυ δ'Ἀπνοος ἐκφέρομαι.

λαθι Γραμματικη φυσίζοε Παθι λιμου φάρμακον ευρομένη ,μῆνιν αειδε θεά. 'νηον θρην καὶ σοὶ περικαλλεα δωμήσασθαι καὶ βωμον έων μήποτε δευόμενον. καὶ γαρ os μεσταὶ μὲν οδοί, μεστὴ δὲ θάλασσακα λιμένες, πάντων δέκτρια Γραμματική.

Θαίμονα πολλὰ λαλῶν ζόστομος ἐξορκιστὴς ἐξέβαλ', Οὐχ ορκων, ἀλλα κόπρων δυνάμει.

Ουτε ίμαιρα τοιουτον ἔπνει κακὸν ἡ καθ Ῥμηρον, MI ου ἀγέλη ταύρων, ώς ὁ λόγος, πυρίπνους, ου Λῆμνος συμπασα και Αρπυιῶν τὰ περισσὰ Ουδ' ὁ Φιλοκτήτου πους ἀποσηπόμενος. ωστε σε παμψηφεὶ νικῶν, πιλέσιλλα, ιμαίρας, σηπεδόνας, ταύρους, ορνεα, Λημνιάδας 25. Ποιητὴς ἐλθῶν εἰς Ἱσθμια προ τον ἀγῶνα 683 ευοῶν ποιητὰς εἶπε παρίσθμι' ἔχειν.