Luciani Samosatensis opera

531쪽

- τω ταυτ ης αξίω, τὰς παρ' ἀνθρώπων φευγων αἰτίας, μηχανην τινα μηχανῆται της ἐπιθυμίας ἀδικωτέραν και νφετο αδ- οπερ ἐβουλετο καταστησειw πο γαρ αρματι, Δ οἷόν τε μάλιστα ην, εἰς τάχος π της τέχνης όξειργασμένω τους ἐν Αρκαδίφ ζευξας ἐν se τότε ταχίστους rππους μιλλατο προς τους μνηστῆρας της κύρης αθλον της νίκης παρελθυέσιν αυτοῖς αυτὴν προτιβεὶς στέρεσθαι της κεφαλῆς ηττηθέντας καὶχξίου δ' αυτὴν αυτοῖς συναναβαίνειν το αρμα οπως ἀποσχολούμενοι περὶ ταυτην ἀμελοῖεν της ἱππικῆς. λδ ποτυχόντος του πρώτως ἀψαμένου του δρόμου καὶ τῆς κόρης ἐκπεσοντος μετὰ του αν το μὲν ἀποκνῆσαι προ τον αγῶν η μετα θεῖναί τι των βεβουλευμένων μειρακιῶδες εἶναι πολαβόντες τήνδ' ωμότητα μισήσαντες Οἰνομαου αλλος αλλον ἔφθανεν ἀποθνήσκων σπερ δεδοικὼς μη του τεθνάναι περὶ της κώρης ἡμάρτη καὶ προῆλθε γε μέχρι τρισκαίδεκα νεω ὁ φόνος θεοὶ δ' εκεῖνον της πονηρίας μισήσαντες

ταυτησὶ τους τε τεθνεῶτας αμα και την κόρην ἐλεοsντες, τους μεν τι κτήματος ἀπεστερηνται τοιουτου, τὴν κόρηνδ οτι Μάρας ου κατὰ καιρον ἀπολαύοι, κηδόμενοί τε του νέου, στις ἔμελλε - Πέλοψ δ' ην Ουτος - ἀγωνιεῖ- 63Iσθαι, αρμα τε χαρίζονται τούτω κάλλιον τέχνης πεποιηθμενον rππους τε θανάτους διυν ἐμελλε της κόρη κύ-ὐιος εἶναι, καὶ γέγονέ γε τον κηδεστω ἐπὶ τέρμασι της μκης ἀπεκτονώς. 20. Osτω στου κάλλους χρῆμα ἀνθρωποις τε θεῖον εἶναι δοκεῖ καὶ τιμώμενον,κὰ πάντων καὶ θεοὶ,ἐσπούδασται πολλαχόσε διὰ δὴ καὶ ἡμῖνπι- αν ἔχοι τις μέμφεσθαι δικαίως προυργου λογισαμένοι το ταsτα περὶ κάλλους διεξελθεῖν. λω μεν δὴ καὶ Ἀρίστιππος διῆλθε

532쪽

ῶσπερ κορωνίδα τῶν του κάλλους καλῶν ἐπεθ ήσιοντον λόγον. X AP Μηδαμῶς, ω προς θεῶν, περαιτέρω προελθεῖν με βιάσαν ἱκανὰ γα δηλῶσαι την συνουσίαν καὶ τα νυν εἰρημένα, αλλως τ' Ουδ οσαπερ εἶπον ἀπομνη

μονευοντα ἐαον γαρ αν τις μνημονευοι των έτεροι εἰρημενων η τῶν αυτῶ.

μουμεν ἐπιτυχεῖν - γα δη τοσουτον μῖν τῶν λόγων ἐκείνων οσον ἐμέλησε τῶν σῶν ἀκουσαι. στ' ην του-

των ἀποστερησης, κἀκεῖνα μάτην ἔση πεπονηκώς. ἀλλαπρος Ἐρμου ον απαντα λόγον, σπερ πεστης ἐξ ἀρχῆς, ἀκόδος. P. ελτιον μεν ν ούτοις ἀπαλλάττειν με τῶν δυσχερῶν ἀγαπῶντα ἐπεὶ δ' ουτω προθωμῆ καὶ τῶν ημετέρων ἀκοsσαι λόγων , καὶ τουθ' υπηρετεῖν,νάγκη 632 δε τοίνυν και αυτὸς ποιησάμην τον λόγοw 22. Εἰ μὲν πρῶτος αυτος ρχον περὶ του κάλλους λεγειν, προοιμίωναν ἐδεόμην συχνῶν, πεὶ δ' ἐπὶ πολλοῖς ερχομαι τοῖς πρότερον εἰρηκόσιν ἐρῶν, οὐδὲν ἀπεικὸς τοῖς ἐκείνων κεχρη- μενον. προοιμίοις επιφέρειν εξης τον λόγον, αλλως τουδ ετέρωσε τῶν λόγων γινομέν- αλλ' ἐνταυθα καὶ τηλαυτῆς μέρας, ωοτ' ἐνεῖναι καὶ τους παρόντας λα-

θειν, ἡ ἄρ' οὐχ εκαστος ἰδίε λογοποιοίσιν, αλλὰ τον αὐτον καστος ἐπὶ μέρους διεξέρχονται λόγον λων μενούν ρκει γ' αν εἰς εύφημίαν απερ υμῶν καστος ἔτυχεν εἰπών περὶ του κάλλους ἰδίε, τούτω δε τοσομον περ εστιν, στε καὶ τοῖς ἐπιγιγνομένοις ἐξω τῶν νυν ειρημένων οὐδεῖν ἐπαίνων τῶν εἰς αυτό- πλειστα γὰρ πολ- λαχοθεν αυτὰ πρῶτα δεῖν λέγειν καστα, δόξαν παρίστησιν, σπερ ανθέων εὐτυχο τι λειμῶνι, ἀεὶ τῶν

φαινομενων αρτι προσαγομένων τους δρεπομένους θω

533쪽

δ' . εκ πάντων ἐκλεξας σα μοι δοκῶ μη βελτιον εἶναι παραλιπεῖν, λέξω διὰ βραχέων, πως τω τε κάλλει τα γιγνόμενα αποδώσω μω τε το μακρολογεῖν παραλιπὼν δράσω κεχαρισμένα. 23. τοῖς μὲν ουν η δι' ἀνδρείαν η καθ' ετέραν τινὰ των αρετῶν μῶν προεχειν δοκουσιν, ην μητω καθ' ημέραν ποιεῖν ευ ἀναγκάζωσιν μὰς ε αυτοῖς διακεῖσθαι, βασκαίνομεν ἀλλον , ἐξων ταν ου καλῶς αυτοῖς τα πράγματα πραττόμενα σχοίη καλοψ δ' υμδνον ου θυνουμεν της ρας, ἀλλ' - ές τε ἰδόντες αλισκόμεθα πήραγαπῶμέν τε υδ' ἀποκνουμεν σπερκρείττοσιν, οσον αν μῖν ερῆ, δουλευοντες αὐτοῖς. διον 33αν ουν πακουσαι τις αρανευτυχηκότι η προστάξει τω μη τοιουτρο, και πλείω χάριν αν εἰδείη τω πολλὰ προς- τάττοντι μὰλλον η τω μηδ' οτιουν ἐπαγγέλλοντι. 24. καὶ των μεν αλλων ἀγαθῶν, κανώνδεεῖς ωμεν ου περαιτέρω σπουδάζομεν του τυχεῖν, κάλλους δ' μῖν ουδεὶς Ουδεπώποτε γέγονε κόρος, αλλ' ἐάν τε τὸν ' λα ς, τον εἰς Ἱλιόν ποτε συναναβάντα τοῖς Ἀχαιοῖς, άν θ' Ῥάκινθον τον καλον η τον Λακεδαιμουνιον Νάρκισσον κάλλει νικῶμεν ου ἀρκεῖν ημῖν δοκουμεν, ἀλλα δεδοίκαμεν μη λάθωμεν τοῖς ἐπιγιγνομενοις αν καταλιπόντες περβολήν. 25. σχεδον δ', εἰπεω πάντων των ἐν ἀνθρωποι πραγμάτων σπερ κοινον παράδειγμα το κάλλος ἐστί, καὶ ουτε στρατηγοῖς εἰς κάλλος ὴμέληται τα στρατεύματα συντάττειν ουτεψήτορσι τους λόγους συντιθμνα ουτε μην γραφευσι τὰς εἰκόνας γεγραφέναι ἀλλα τί

ταὐτα λέγω, ἁν το κάλλος ε έλος ἐστίν ων γαμεις χρείανηκομεν ἀναγκαίως, ου ἐλλείπομεν ουδὲν σπουδῆς εἰς

οσον ξεστι κάλλιστα κατασκευάζειν ' τω τε γὰρ Μενέ- λεμου τοσοsτον ἐμέλησε της χρείας τῶν οἴκων, νοσον του εἰσερχομένους ἐκπληττειν, και διὰ Ουθ' ουτω πωλυτελεστάτους αμα κατεσκευασε καὶ καλλίστους, και της

534쪽

λέγεται τούτους, κατα πυστιν του πατρός εἰς αὐτον

ἀφιγμένος, - εἰπεῖν Πεισιστράτφ τω Νεστο - Ζηνός που Οιήδε γ' υλυμπίου ἔνδοθεν αυλή.634 αυτός θ' ὁ του μειρακίου πατηρ υκ αλλου του χάριν μιλτοπαρήους γε τὰς ναυς συστρατευόμενος τοῖς Ελλη σιν ἐπὶ Tροίαν έπως τους ορῶντας ἐκπληττειν ἔχη κοισχεων εἴ τις λάστην ἐξετάζειν βουλεται των τεχνῶν, Φρησε πάσας ἐς το κάλλος ρῶσα καὶ τολου τυγχάνειν του παντὸς τιθεμένας. 26. τοσουτον δὲ τὸ κάλλος τωναλλων απάντων υπερέχειν δοκεῖ, ἄστε των μὲν η δικαιοσυνης η σοφίας η ανδρείας μετεχόντων πολλά τις αν ευ- ροι τιμώμενα μῆλλον των δε ταύτης της ἰδέας κεκοινωνηκότων βέλτιόν ἐστιν ευρεῖν ουδέν, σπερ δη καὶ των μη μετεσχηκότων ἀτιμωερον ουδέν ' μόνους γουν τους μη καλοῶς ὀνομάζομεν αἰσχρους, λουδεν ον, εἴ τί τις ἐχων τυχοι πλεονέκτημα των αλλων κάλλους ἐστερημέ-νος 27 τους μὲν ουν η δημοκρατουμένοις τα κοινὰ διομ-υντας η τυράννοις ποτεταγμένους τους μεν δημαγωγούς, τους δὲ κόλακας καλοsμεν, μόνους δε τους ποταύτη τῆ δυνάμει γενομένους θαυμάζομέν τε φιλοπόνους τε καὶ φιλοκάλους ὀνομάζομεν καὶ κοινοὐ νομίζομεν εὐεργέτας τοὐς των καλων ἐπιμελητάς. τε τοίνυν ουτωμὲν σεμνιν τὸ κάλλος ἐστίν ουτω δὲ τοῖς πῶσιν ν ευχῆς μέρει τωχεω κέρδος τε νομίζουσι τὸ τούτω τι διακονῆσαι δυνηθῆναι, πῶς μὰς εἰκότως - αν τις ἐμέμψατο, εἰ τοσουτον ἔχοντες κέρδος κεωαίνειν ἔπειθ' ἔκοντὶ προαμεθα, μηδ' αυτὸ τοsτο αἰσθέσθαι δυνηθέντες, τι

ζημιοώμεθα; 635 28. οσουτον μεν δη κἀγὼ τὸν λόγον ἐποιησάμην,

πολλὰ των ἐνόντων μοι περὶ κάλλους εἰπεῖν ἀφελών, ἐπειδη την συνουσίαν ἐπὶ πολὐ παρατεινομένην ἐώρων.

535쪽

1. - MATHE. N ορ η Os 'Iσθμου, καὶ σοι, Μουσώνιε, διὰ χειρός se φασι, γεγονυῖα, τω τυράννFνουν εἶχεν Ἐλληνα; ΜΟΥΣΩΝΙΟΣ. 1σθι, ἁ Μενέκρατες, - βελτίω ἐντεθυμῆσθια ερωνα τὰς γαρ περιβολὰς πης Πελοπον-ν σου - πὲρ Μαλεα ξυνήρει τοῖς θαλαττουμενοις εἴκοσι σταδίων του συορμγματι τουτο δ σν καὶ τὰς ἐμπορίας νησε καὶ τὰς ἐπὶ θαλάττε πόλεις καὶ τὰς ἐν si μεσογεί APH δη κἀκείναις ἀποχρων ὁ οἴκοι καρπός, ετ επιθαλάττια ευ πράττη. - αυτ δη διέξελθε, Μουσώνιε, βουλομένοις ημῖν ἀκροάσασθαι πασιν, εἰ μη τι σπουδάσαι διανοῆ 637

MO . o. βουλομένοις οὐ γὰρ οἶδ' - χα-οιζοίμην - μῶλλον τοῖς γε ἀφιγμένοις ἐς ἀηδὲς ουτωφροντιστήριον ἐπὶ τ- σπουδάζειν. 2. Νερωνα τοίνυν ες Ἀχαιαν δαὶ γον καὶ το σφόδρινιανυτον πεπεικέναι μηδ' ἄν τὰς Μούσας ἀναβάλλεσθαι διον ἐβουλετο δὲ καὶ τὰ 'Oλυμπια, τον γυμνικώταπον των ἀγώνων, στεφανου- σθαι δων τὰ γὰρ Πώλα τούτων μὲν εαυτμμετεῖναι μῶλλον η τω Ἀπόλλωνι μηδὲ γὰρ αν μηδ' ἐκ ῖνον ἐναντίαν αυτφ κιθάραν τε καὶ - ν θέσθαι. ο δὲ 1συος ουτων αποθεν αυτμβεβουλευμένων , Hλ εντυχών τῆ φυ-

536쪽

σει του τόπου παλουπίας ἡ σθη, τόν τε βασιλέα των ἐπὶ την Ποιαν ποτὲ Aa αιων ἐνθυμηθείς, ῶς την E-βοιαν της Βοιαπίας ἀπέτεμεν υρίπω τω περὶ την χαλκίδα, ἔτι γε μην κά τον αρεῖον, ως ὁ Βόσπορος ἐγ- φυρώθη αυτ ἐπὶ τους Σκυθον τα δὲ περξου καὶ προτουτων σως ἐνενόησε, μεγιστα τῶν μεγαλουργιῶν οντα,638 καὶ προς τούτοις - τω δι' oλίγου ἀλλήλοις --αα πάντας εἴσοιτο την Ἐλλάδα λαμπρῶς ἔστιασθαι τοῖς ζωθεν αἱ γαρ τύραννοι φώσεις μεθύουσι μεν, διψῶσι δέ πη κώὶ ἀκοsσαι τοιοsτο φθεγμα. 3 προελθών δὲ της σκηνῆς υμνον μεν Ἀμφιτρίτης τε καὶ Ποσειδῶνος ἐσε καὶ ασμα ου μέγα Μελικέρτη τε καὶ Λευκοθέα ορέωντος δ' αυτωχρυσῆν δίκελλαν του την Ἐλλάδα ἐπιτροπεύσαντος επὶ την ὀρυχην ηξε κροτούμενός τε καὶ αδόμενος, καὶ καθικόμενος της γης τρίς, οἶμαι, τοῖς τε την ἀπην πεπιστευ- μενοι παρακελευσάμενος ξυντόνως απτεσθαι του ἔργου

ἀνήει εἰς την Κόρινθον τα μακλέους δοκῶν περβεβλῆσθαι πάντα οἱ μεν δη ἐκ του δεσμωτηρίου - πει

τρώδη τε και δύσεργα ἐξεπόνουν, η στρατιὰ δὲ τὰ γεώδη

τε καὶ ἐπίπεδα. 4. βδόμην δέ που καὶ πέμπτην μεραν προσεζευγμένωνημῶν τὸυθῶ κατεβη τις ἐκ Κορίνθου

λόγος ουπω σαφης- δη του Νέρωνος μετεγνωκότος ω την τομήν ἔφασαν δε τους Αἰγυπτίους γεωμετooυντας τει λατερας θαλάττης τὰς φύσεις ου ἰσοπέδοις αυταῖς συντυχεῖν, αλλ' υψηλοτέραν πουμένους την ἐκ του --χαίου περὶ τη Αἰγίνη δεδοικενας πελάγους γαρ τοσοὐ του νήσω ἐπιχυθέντος καν,ποβρύχιον ἀπενεχ ναι την Αἴγιναν Νέρωνα δὲ της μὲν του υθμου τομῆς Ουδ ανΘαλῆς μετέστησεν ὁ σοφώτατός τε καὶ φυσικώτατος του γαρ τεμεῖν αυτον ηρα μὰλλον η του δημοσία αδειν. . δε των Ἐσπερίων ἐθνῶν κίνησις καὶ ξύτατος ἡ των ἐκείνης νυν πτόμενος, ἄνομα δε αυτωχίνδαξ, ἀπηγαγεν

537쪽

NEPΩ. N. 441κλλάδος τε καὶ 'Dθμοs Νέρωνα ψυχρῶς γεωμετρησαντα τὰς γαρ θαλάσσας ἰσογαίους τε καὶ ἰσοπέδους οἶδα φα ὶ ο αυ- καὶ τὰ ἐπὶ τῆς Ρώμης ὀλισθαίνειν δη κά -

Ηιδόναι τουτὶ καὶ αυτοὶ χεις κουσατε του προπταίσαν- τος χιλιάρχου.

6. - , φωνὴ δε Μουσώνιε, δι ην μόυσομανεῖ καὶ των υλυμπιάδων τε καὶ Πυθιάδων ἐρα, πῶς ἔχει φτυράννω των γὰρ ημνφ προσπλεόντων οἱ μὲν ἐθαυ- 64o

μαζον, οἱ δε κατεγέλων. ΜΟΥΣ. Αλλ' ἐκεῖνός γε, Μενέκρατες, υτεθαυμασίως ἔχει του φθέγματος ουτ αυ γελοίως η γὰρ φύσις αυτον ἀμέμπτως τε καὶ μέσως ηρμοκε φθεγγεται δὲ κοῖλον μὲν φυσει καὶ βαρύ, ἐγκειμένης αυτω της φάρυγγος μέλη δ' ουτω κατεσκευασμενης βομβεῖ πως οἱ δέ γε τόνοι των φθόγγων ἐπιλεαίνουσι τοsτον, ἐπεὶ μηθαρρεῖ αυτω, χρωμάτων δὲ φιλανθρωπία καὶ μελοποιία εὐαγώγω μὲν δη καὶ κιθαρωδία ευσταλεῖ καὶ τω ου και- Οὀς βαδίσαι καὶ στῆναι καὶ μεταστῆναι καὶ το νευμα ἐξομοιῶσαι τοῖς μέλεσιν, αἰσχύνην ἔχοντος μόνου του βασιλέα δοκεῖν ἀκριβουν ταsτα. 7. εἰ δὲ μιμοῖτο τους κρείτονας, φευ γέλωτος, ως πολὐ των θεωμένων ἐκπίπτει, καίτοι μυρίων φόβων ἐπηρτημένων, εἴ τις ἐπ αυτω γελῶν εἴη νεύει μὲν γὰρ του μετρίου πλεον ξυνάγων τοπνεῶμα, επ' ακρων δ' ἶστατα των ποδῶν ἀνακλώμενος ωσπερ οἱ ἐπὶ του τροχοs. φύσει δ' ἐρυθρὸς ων ἐρεύθει 641μῆλλον, ἐμπιπραμένου αυτ του προσώποW το δὲ πνεsμα λίγον, καὶ ου ἀποχρῶν που δη.8. MEN. Οἱ δ' ἐν ἀγῶνι προ αυτον πως φίενται , ω Μουσώνιε τεχνη γάρ που χαριζονται. ΜΟΥΣ. έχνη μέν, σπεμο υποπαλαίοντες αλλ'

ἐνθυμηθητι, Μενέκρατες, ον της τραγωδίας ποκρι--

538쪽

τήν εὐυθμor απέθανεν εἰσὶ γαρ κίνδυνοι κιὰ περὶ τὰς τέχνας, ην ἐπιτεινωσιν οἱ τεχνάζοντες. - καὶ, τουτο, Μουσώνιε σφόδρα γαρ ἀννκοος του λόγου.

ΜΟΥΣ. υκουε δὴ λόγου ατόπου μέν, --φλαλμοῖς δὲ Ἐλληνων πεπραγμένου. s. χσθμος γαρ νόμου κει-- νου μητε κωμμίαν ἀγω/ίζεσθαι πιε πανωέαν, ἐδόναι Νερωνι τραγφδοὐ νικῶν καὶ παρηλ ω εἰς την ἀγωνίαν ταύτην πλείους μέν, ὁ δ οπειρώτης αριστα φωνης ἔχων, εὐδοκιμῶν δ' ἐπ' αὐτὴ καὶ θαυμαζόμενος λαμπροτέρα του εἰωθότος ἐπλάττετο καὶ του στεφάνου ἐρῶν καμηδ' ἀνησειν πρότερον η δεκα τάλαντα δουναί οἱ LM ρωνα υπὲρ της νίκης. o δ'Ἀγρίαινέ τε καὶ μανικῶς εἶχε καὶ γαρ δη καὶ ηκροῆτο ἡπο τη σκηνὴ ἐπ αυτώδη ἀγῶνι. ωντων βὲτων Ἐλληνων ἐπὶ τω μειρώτη πήμπει τον

γραμματέα κελεύων φεῖναι αυτ τοsτον αὐτου ευπεραίροντος το φθέγμα καὶ δημοτικῶς ἐρίζοντος ις- πέμπει Νέρων ἐπ' ὀκριβάντων τους αυτου ποκριτας οἷον προσηκοντάς τι τω πράγματι καὶ γαρ δη καὶ δέλτους ἐλεφαντίνους καὶ διθυρους προβεβλημένοι αυτας ωσπερ ἐγχειρίδια καὶ τον μειρώτην ἀναστησαντες προς τον ἀγχου κιον κατέαξαν αυτολτην φάρυγγα παίοντες ὀρθαῖς ταῖς δέλτοις. 10. - ραγωδίαν δὲ ἐνίκα Μουσώνιε, μιαρον ουτω πάθος εν οφθαλμοχ - Ἐλληνων ἐργασάμενος;

ΜΟΥΣ. Παιδιὰ ταυτα νεανία τω μητροκτονησαντι

εἰ δὲ τραγωδίας ποκριτην απέκτεινεν ἐκτεμὼν αὐτουτο φθέγμα, τί χρη θαυμάζειν καὶ γαρ δη καὶ το Πυθι- κον et ιιιον, παρ' ου αἱ ὀμφαὶ ἀνέπνεον ἀποφράττειν ωρμησεν ως μηδὲ τ Ἀπόλλωνι φωνη εἴη καίτοι του

Πυθίου καταλέξαντος αυτὸν εἰς τους υρέστας τε καὶ 643 Ἀλκμαίωνας, οἷς το μητροκτονησαι καὶ λόγον τινὰ επι

539쪽

μῶς εἰπεῖν ἔχων οτ' ἐτιμώρησεν υβρίσθαι,πο του θεουφετο πραότερα των ἀληθῶν ἀκούων 11 ἀλλα μεταξὐλόγων, τίς η προσιουσα ναυς - ώς ἐπάγειν τι ἀγαθον εοικεν ἐστεφάνωνται γαρ τὰς κεφαλας σπερ χορος - φημος, καί τις ἐκ της πρFρας προτείνει την χεῖρα παρακελευόμενος ήμω θαρρεῖν τε καὶ χαίρειν, οὐτε, εἰ μὴ σταθακουω, ερων οἴχεσθαι. N. Βοῶ γάρ Μουσώνιε, καὶ σαφώτερόν γε,

υσω της γης απτεται. ευ γε, ω θεοί.

- . υλλα μη ἐπευχώμεθα Q Bia γαρ τοῖς κειμμνοις ου φασι δεῖν.

Μέγαιρ' μινυς γαστρος ἐξεγείνατο μαζοῖσί τ ἐξεθρεψε, καὶ πικρωβρέφει εἰς χεῖλος ἐστάλαξεν Ἀλληκτὼ γάλα, τί την δυσώνυμόν σε δαιμόνων αραεις ως ἀνῆκεν ῆλθες ἀνθρώποις βλά ς

εἰ γαρ τεθνῶσιν ἀμπλακημάτων τίσις βροτοῖς οπηδεῖ των ἔδρασαν ν φάει, ' 10 o Tάνταλον ποτοῖσιν, -δ γξίονα τροχρο στροβητόν, ουδε Σισυφον πέτρω ἔδει κολάζειν ἐν δόμοισι Πλουτέως, ἀπλῶς ει πάντας τους κακῶς δεδρακότας 45

540쪽

io τοῖς σοῖς προσάπzειν ἀρθροκηδεσιν πόνοις, ως μου το λυπρον καὶ ταλαίπωρον δεμας χειρῶν απ'Ἀκρων ειλακρας ποδῶν βάσεις ἰχῶρι φαυλω καὶ πικρῶ χυμω χολῆς πνευματι βιαίω τόδε διασφίγγον πόρους 20 εστηκε καὶ μεμυκος ἐπιτείνει πόνους. 646 σπλάγχνων δ' ἐπ αυτῶν διάπυρον τρέχει κακόν, δίναισι φλογμῶν σάρκα πυρπολούμενον,οποῖα κρητὴρ μεστος Αἰτναίου πυρος et Σικελὸς αὐλωνίλιπόρου διασφάγος,25 ὁπου δυσεξελικτα κυματούμενος σηραγξι πετρῶν σκολιὸς εἱλεῖται κλύδων.ὼ δυστεκμαρτον πῆσιν ἀνθρώποις τέλος, ῶς εἰς μάτην σε πάντες αμφιθάλπομεν ἐλπίδι ματαία μωρὰ βουκολούμενοι.

30 VP Ἀνὰ Λίνδυμον Κυβήβης

Φρύγες ἔνθεον λολυγηνάπαλῶ τελos νυττη, καὶ προς μέλος κεραύλου Φρυγίου κατ ορεα μώλου

35 κῶμον βοῶσι Λυδοί παραπλῆγες δ' ἀμφὶ ροπτροις κελαδοsσι Κρητὶ ρυθμῶνόμον Κορύβαντες εὐάν. 647 κλάζει βρίθουσα σάλπιγξ

40 Aρει κρέκουσα θούρω

πολεμηίαν ἀsτην.

ἡμεῖς δὲ σοί, Ποδάγρα,

πρώταις εαρος ἐν ραις μύσται τελοsμεν οἴκτους, 45 τε πῶς χλοπόκοισι ποίαις τέθηλε λειμών,