장음표시 사용
1쪽
7쪽
Commentarioriam libro XII a Marco non uno tonore litteris mandatos esse Sed lentiore progressu uecreriSSe cum
totius operis indolo tum librorinna I et II subscriptionibus
edocemur, e quibus apparet hune conseriptum ess Carnunti, ubi intra annos 171 et 17 3 imperator commorabatur, illum dum in Quadon11 finibus bellum gerit, quod aptius ad annum 174 quam ad initia belli Marcomanniel referes accedit quod Marcum ii imaginor VI O a lumbratam post ea quae hiberius de eodem loco I 16 disputat Scripsisse minime probabile St. quibus perpen Si non Sine voritatis specie conicias librunt in codicibus primo loco positum post reliquos OnScriptum esse praeterea VIII 37 ante annum 169, quo anno ema Obnt, scribi non potuisse patet, immo aliquanto post Scriptum ess Veri simile videtur. reliqua incerta et ambigua velut ne hoc quidem dii vilicari
potest, oin in uxoris I 1718 commemorat vivane Faustina an mortua designetur I). Neque magis certum est, utriim Mareu ipse omneΠ-tarios oras dedisse putandus sit ne ne de qua re omniS
dubitatio exempta esset, si illogistae nomen, quo Avidius Cassius imperatorem si ifieare solitus esse traditur cf. p. XXXIX), ad hos libros spectare constaret . at cum Vocabuli istius vis latius pateat, ut in eo thusium quoque philosOphiae, cui per totam fere vitam Marcus se dedit, intelle possit - ut taceam de dialogis, quos uenam e Scripsi SSΘ ipse testatur I 6 - , iam fatendum est nihil probari narratiuncula lepida et per 30 satis fide digna re vera autem fuisse, qu1 Marciun dum viveret commentarios edidisse opi-1 es quae de his exposui 'Vienes Stiιdien XXXIV 2 sqq.
8쪽
narentur, tabula illa, nam fabula certe est Hevincituro in Cassii vita et apud Sex. urolium Victorem narenta cf. p. XXXIX qui scriptores, etsi uterque Silo more rem eXOrnat, tamen in eo consentiunt, quod ambo referiant Marcum, antequam ad bellum Marcomannieum proficiSceretur, amicis
et philosophis flaotantibus, ne tantos studiomam mictus in
summum ESerimen ne periculum Oearsi, quippe qui perituri fuissent cum ipso. si quid fatale proveniSSei Ilia Si testamento doctrinae Obsignato obsecutum esse. inepta Saene hae Sint taIne ab us quae se auctores fido dimiores traduntur ea minime abhor rere demonstratur Dionis logo quodam es p. s. i. et Oea hiuli quibus utitur Vulcacius personatus ordiris p aeneSeo. hoc est praeceptionunt, IIIaeminini in anodum quadrant cim παραγγελμάτων sodem
Themisti, icf. p. s. i. adhibitam. ne siles defueriant, qui
operis titulum istum alio modo aceipiendum esse putarent commentarior in libros praecepta quidem SSe ipsi quoque rati, Sed ea ad Commodum filium data; cuius rei nos certiores facit hostis satis recens nec tamen spernendus Nicephoriis Xanthopulus saeculi XIII ineuntis scriptor cf. p. s. i.). atque hos in errorem inductos esse in promptu est et frequenti SSimo Secundae Θrsonae usu, qui in Commentariorum
libri II XII observatur, si eius modi testimoniis qualia
leguntur st alit, si in vita Marci 27, 9) dein ad conf-ciendun bellun conversus in administratione eius belli obit labentimus animi ni oribius, instituto suo. quo facilius
adducor, ut bellum Marcomannicum a Vulcacio et Victore commemoratum non prius Sed alteriam illud anni 178 accipiendum osse mihi persuadeam, ut credibile sit saeculo fere quarto Omnivnena istam opinionseia fuisse viroriam doetorum de comm0ntariis a Marco hoc tempore editis, etiamsi non eadem sentirent de operis ratione si consilio. multo rectius de lac re iudicaveriant qui ei inscripserunt α ις εαυτόν; si rem titulum, qualia quam ante Arethne tempora non apparet, tamen antiquitus traditum fuisse VomSimile St, prae- Sertim eum quodammodo concinat cum iis quae apud Suidam scriptore liuodam biographio excerpta leguntur: γραη ε την
9쪽
operis non primi tantum libri indoles denotari videtur.
Ex iis quae modo exposuimus hO saltem colligitur iisquBad saeculi quinti initium Mare libros in hominum manibus fuisse neque est cur mirema aut negemia ex ipso opere quaedam ad HShi Suo convertiSSe qui per ista tempora, Caesariam vitis conscribendis colligen sisve operam ὐ- derunt δ). O Stea Vero neglegi coepti sunt cornimentarii et per aliquot Saecula Oblivione Obruti iacuisse videntur, donec Arethas, antequam archiepiScopii Caesareensi laetius est l. e. ante annum OT), in exempturn incidit vetustate corrupturi et paene dilapsum, ut thesauri pretiosissimi condus invidu magis quam promus esse Videretur; quod se pro
viribus refeciSSe ipse testatur in epistula ad Demetrium Heracleensem data eL p. XXXIX). hanc qui primus e sistit Adolius Sotin statim perspexit ex isto Arethae exemplari
tamquam e communi lante omnes Antonini libros manuscriptos qui postea exarati Sunt emanasSe quod inventhun praeel Arum ut neglegerent aut repuitiarent quomodo a Se
impetraverint, tui nuper Marcum edideront, haud intellego, praesertim cum studiorum ab Arellia in Marciam collatoriam satis luculenta testimonia afferant scholia in Dionom ma-Saeum, Liucianum, pietetum, Marcum ipsum δ).1 es Irie=ini Stud. XXXIV 4 sqq. 2 scholio in codice Bodleiano ad picteti 18s. I 17 25 ad-
tu linis vinculo coniunctum est cum Arethae scholio ad Dion. Prus. XXXII 15, ubi Antonini vecta, II 31 πάντα ἐκεῖθεν ρεῖ sic immutata adferuntur: πάντα ἄνωθεν μεῖ certum igitur est scholion Epicteteurn ab Aretha prothctum esse deinde cum scholiasta vetus codicis D vectis ἄντικρυς ἐπικτητίζει ad M. Anton. II 1 adscriptis Epictetur se nobige testetur, quid quae SOVerisimilius quam haec quoque scholia Arethae esse id quod iam Sonti Suspicatus est. dum praefatio prela exercet ecce adsertur disputatiuncula, bonae iugi plena, a Paul Maas conscripta Hemnes XILVIII p. 295sqq. . qua epigramula illud A. P. XV 23 in Vaticano codice post ultima Mare vecta Xuratum cs. p. 159 in Anthologiae codice Palatino quoque quod me fugerath extare a scriba L additum atque ex hoc ipso codice
10쪽
Inde ab Arethas temporibus commentariorum libri sa0pius d0scripti atque excerpti sunt saeculo viis usus si iii-das, XII Ioannes TZolgos, XIII foro qui florilegium classis X condidit; sinde saeculo XIV codices A et D exarati sunt, XV libri, qui xe0rpta classis incontinent; siniquo VPfers
ineunte pauca illae Sententiae quae in codicem exstant, libro si iodam descripta sunt simillimo eius, o quo editio princeps fluXΗ . Do fundamentis, quibiis in Marci vectis recensendis innitimur, disputaturis nobis initium capiendum est ab editione princip0 Tiguri apud Anda earn 0snsrum . . . ILIX' impressa, in qua hae insunt:
p. 1 - 15 titulus totius voluminis Xylandra praefatio ad Geor am a testen iuniorem patricium Augustanummissa, meidelberga Calendis Octobribus Anno salutis 1558'data, in qua inter alia haec p. 3 leguntur:
Cum susciιluin hoc M. Antonini inpG atoris Romani instinctu Corradi Gesneri de Graeco Latiniun 'cisSeu δ ., doinde testimonia de Mareo rauida et S0x Aurolio I ictors excerpta;
p. 1-32 Marini Proetus innominato quodam interpreto' i cum scholiis ' in p. 2 haec inveniuntur: T Uocyraphus lectori. Cun in don codice nantiι scripto M. Antonini iuris, Marini Proesus quoque
contineretur num itoque constunstere iSun est yc.; Salmasio innotuisse demonstravit versusque illos iam ante aetatem Bygantinam confectos ab ipso Arellia in Anthologiam illatos esse probabiliter coniecit quod praeterea suspicatus est vir doctus carmen iam prima Marci editioni adfixum fuisse et a Simoca ita imitando expressum esse potius quam ex isto pendere, equidem, etsi valde haec arrident, ἐπέχειν malim.J1 cf. infra. p. VIII adn. 3.