Markou Antninou autokratoros Tn eis heauton biblia 12. Marci Antonini imperatoris in semet ipsum libri 12. Recognovit Henricus Schenel

발행: 1913년

분량: 316페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

IB. Tiguri apud Andream Gesneriam .', deinde praefatio graeco scripta Conradi Gesneri Ἀντωνί Βερτηρ Βειχλίγ- γης δεσπότη inscripta, Ε τη των Γιγουρινῖν πόλεως ετε σωτηοίας, αφν φεβρουαρίου μηνος μεσουντος data, incilia p. 10 haec scribit Gesner: tosto scit Antonini τα βιβλία παρα καλουκαγαθου ανδρ0 Μιχαηλου οζίτου, ποιητου εὐφυεστάτου ἐκ της θωνος ινερίχου του Παλατίνουαρχοντος λαμπροτάτου βιβλι0θηκης λαβων, δια της η μετερας πιμελείας ἀμωσγέπως, νυν προτον εντυπωθέντα c. p. 1 - 181 M. Antonini et Marini vecta graeea. Iteram Xylander Antoninum dicit Basilua 1568 por Thomam uarinum omisso Marino, additis Antonini liberalis, lilegontis Tralliani, Apollonii, Antigoni Carystii opusculis, qui in praefatione ad Albertum a Stoue Goorgii

sentati Semiatoris M. D. LXVIII data haec scribit; p. 3 sq.)Quae mea luci ratio de proeedosi M. Antonini

vocta sacit cum t oede esset inci ria operarum t vostraphicarun deuerauata, uap e plane edita, ut pro non edita censera osti=m iure poSset, an pridem cogitaram de remedio e malo faciendo. Cun mini eae eodeminini haec πὶ Schula penu sint deproinsta man Antonini Xen lun quo Su Sum,

de Pulatini lectoris Illiιstrassinmi inclytae nonoriae Othonis Henrici bibliotmecae libro fimisse trans-

Sumtum, Gesnemus a Frinavit. idemqει iis interpres, tametsi divei Sis teinporibuS contigerit Ad Antoninun ghm attinet, enὶ'ndaui Praefationem Graeca Latinast e autoris erba annotationesq e neque a tendis modo repurgaria, sed et non nulla loca translationis meae recognita correri, Annotationi nutu au Ti c.

12쪽

VIII PRAEFATIO

Indo officitur Conradum Gesnemam, postquam a Michaeli TOXua exemplum manuscriptum quo Marci commentarii et Marini Proclus continebantur accepit h), illos Xylandro transmisisSe eumque ro avisse, ut Versionem latinam conficeret;

doindo a Xylandro ineunt Octobri anni 1558 Holdelberga,

quo paulo aut Basile tranSmigraverat δ), Versionem annotatione praelationem una cum exemplo Graeco Turiciuna Conradiam Ges erum remissa esse, qui omnia haec cum Marini vectis graecis et versione latina addita praefatione

aec Scripta per Andream palmielem' typis describonda

curaVit quo tamen Officio Gesneri satis neglogenter functi Sunt etenim non Solum ex emendationibus, quas Xylander in annotationibus diseris indicaverat aut in versione tacite ex-PreSSerat, permulta neglexerunt, sed etiam plurimis mendis typographici Vecta graeca inciuinari passi sunt, ut non sine

causa Xylander in praefation editionis Basileensis do his querelas tulisse videatur quod vero ibidem e graeest Seriptoris vecta a mendis repurgasse gloriatur, plus promisisse Uam praeStitiSse putandus est, utpote iiii in Graecis XXXVI 1 quod fortasse contigit mense Aprili anni 1556, quo temporo Toxit in Italiam profecturus Turici commorabatur, ut post eius reditum; cf. C. Selamidi, Michael Sehut gen anni Toaestes Leben ines mutari isten und Arates aus deni I 6. I lir-

tunderi Straoburg ISSS, p. 59 adn. 49. 2 cs. Aligemein Deutselie Biographie XLIV, p. 84. 3 cf. quae Iacobus Morelli in Matini vita rocli ab I. F.

Boissonade duae p. IX sq. tradit: testatur Conr Gesnerus in epistola ann 156 2 ad Guillelmum Turnerram de libris a se editis, Tigura impressa ann 1586 cum vita Gesneri auctore Iosia Simiero se Antonini et Marini libros Andreae a trueli anno I55Seaecudendos ledisse una cum translationiblus latinis, in Antonini liuiden libros et ii xylandra, in Marant ver o Proclum, amiciculi dam nostri, iuvenis perer dat, γέ prae nodestia nomen suunt e rimi noluit. Simieri librum non vidi in Iohannis

Hanliari libro Conrad Geyner Winterimur IS24 nihil quod

huc spectet inveni nisi fortasse quis vecta haec quae in epistola ad Henricum Bullinger anno 1558 data inveniuntur ivariamisissest D denti a Bucherschreibe nichi belsette 2 mdclitemi demand in venden' p. 140 e Marco H 22 αφες τα βιβλία μηκέτι σπῶ petita esse cenSea .

13쪽

locis minutias plerumque eorrexerit, XXXXIV autem menda maximam partem gravisSima, quae peris uricensibus do-beri e versione latina apparet, non sustulerit; quae tollers certe non negleXisset, si etiamtunc copia ei fuisset libri nuscripti quod in Versione conficienda adhibuerat inspicien si adde huc, quod in supplementis quibus in seditions Basileensi annotatione auxit, uSquam codici mentionem iniecit . manifestum igitur est aut codicem istum iam ante- qua 111 Xylander fidelbergam venit; ex Othonis snrici bibliotheca ablatum fuisse, quod amam verisimile est, cum nullum sit indicium talem librum umquam Hei det bergas

Toxit Gesnoro traditum e codice olim Palatino nunc Romae in bibliotheca Vaticana adservato' descriptum esse certiSsimum sit, agito fieri potuit, ut Gesne ea, quae de huius apographi origino adnotata invenerat, ad Marcum quoque

eodem Olumine OmprehenSum pertinere Opinaretur itaque

iam corruit communis opinio diu propagati Xylaustrum Mare commentarios edidisse e codice alatino nunc deperdito si latitanto et concedendum est OS 1 TSu ignorare, ubi terrarum Toxita in librum protiosissimum inciderit; quin ne hoe quidem exploratum habemus, atriam Xylander et Gosne ipso codice a Toxit invento an po- apho eius usi Sint. Sic perincommode vel potiti cum summo rei criticae tractandae detrimento accidit, quod in eodicis illius deperditi scripturis adferendis haud tuaquam licet editionis a Gesnero curatae vecta aeca Τ tamquaIni HStem locupletem producere, sed ubique Flandri Versione Xyl. diligenter in comparationem vocat inquirendum St, utriam quae T exhibet pro genuinis exempli graeci scripturi an pro Operamam erroribus habenda Sint atque utinam 1 est cod. Pal. Gr. 404 sol. 73 - 101), descriptus in Henrici Si evensoni sen. catalogo Roma. 1886 p. 263. 2 cf. quae de his exposui Berline Philologische Vocilien-εchri' I9Is Ol. 485 sq. ubi commemoravi enorem veterem detectum esse a Theodoro alis diScipulo.

14쪽

Xylandro aliquanto saepius quam faeturn est in annotationibus codicis Scripturas aperte plane lite indicare collibitum esses a Sic tuoque non sine mictu ius testimoniis uteris

viae nota Tox. indicavi); velut satis memorabile est dirobius locis II 17 Π 24 in margin exempli Toxita nivarias lectionses cum aliis quibusdam libris manus eriptis conspirantes adnotatas fuisse editionem vero Basileens semi redensendis Antonini vectis nullius pretii esse non ost suo uberius demon Strem. Cuna Oxitas eo lic artissimo cognationis vinculo coniunctus suu liber ille, e quo desuinpta sunt excerpta codicis pugillaris Monaeensis Gr. 23 M), antea in collegio societatis Iesu Eborstior ensi adservati, quod monasterium olim B. 10nachi S. Benediet conditum anno fers 1595 sociotatis patribus traditum est codex inter aliis Vari generis excerpta frustula quaedam contino Maximi ymi lcinoique cilii scriptores in codicibus A et D aomae Antoninum comitan

errore loco suo motum esse facile cognoscitur, Marci paucas Sententias h), Maae a deo concinunt cum , ut ex editions Turicensi descripta esse videri possent, nisi Obstarent et codicis utas sit versio latina adscripta ab illa Xylandri quam maxime tiscrepans et I 8 particula υ, qua in T abost, Sservata praeterea an notatu lignum est II 171, quo loco

in Toxitae codie inter vecta Scriptoris ρ0μβός, in margine ρεμβός scriptum fuisse Xylander testatur, in II quoque ρεμβός margini adscripti in inveniri, cum in ipsis vectis sano quidem itiden ρεμβός, non 0μβός legatur, quem errorem R. manuenSi in litteratura ne ea non satis exercitato

facile condonabimus. 0 disten primus adhibuit Stich, denuo contulitate opold; ego utor simulacro photographico.

1 rursus eadem leguntur fol. 88 -90' ab alio quodam seris exarata quae e foliis iam indicatis descripta esse vel e evincitur, quod quae in his sic exarata sunt βίον αὐτου χεito O ποιεῖ οὐδε βλάπτει υτε ξοθεν osτε 1 ὁοθεν ν άγκασται illic hunc in modum tu ala o mutilata si in βίοναυτου υτε ξοθε ii υτ βλάπτει κασται.

15쪽

PRAEFATI XI

Ex alior quodam archetypi ab Aretha resarti apo rapho libri fluxerunt quonim ille est codex Vaticanus

Schoed accurate descriptus δ); in quo post nonnulla enophontis opera a duobus librariis in fol. 1 - 279 xarata a tertio quodam amanuensi Seripta exstant, haec: fol. 280-340V Xenophontis commentarii,

- 341-392 M. Antonini libri, 392 -399 Enchiridn Epicteti paraphrasis Christiana,

is 401-404 et hie quaedam et Ἐπικ0υρου πρ0σφώνησις ab Her anno sone IVien ei Sti/dien X 176sqq. edita; deinde in chartis olim seorsum M ascis litteris notatis a lustri quodam amanuensi, Si Sehoedi fides habenda, ab eodem ut mihi visum est codicem iterum iteminique exami

1ol. 408-518 Maximi Tyru dissertationes, , 518y-541 Alcinoi do Platonis dogmatis liber, quam excipit a quinto sive quarto librari scriptus

fol. 542-545 Aristololis do animalium incessu libellus. codex bibliothecae sanetae sedis anno 1683 testanaonto legatus est a Stephan Gradi agiis an abbato et iusdem bibliothecae custode primum adhibitus est a Francisco Bacterino cardinali celseberriviae bibliothecae Bacterinianae conditore, qui in Versione ii alica a. 1675 emissa lectiones eius quasdam evulgavit deinde inte ra collatione, quae anno 1770 Assemanno intercedente facta est'), usi sunt I. . de Iol in versione hoc ipso anno emissa Iulue edi tione anno 1774 impressa et I M. Seliuit in oditione priore; postea excussus est ab Ioanne Sticti anno 1879, a me ipso1 cf. Xenophontische Studien III, p. 72 sq. - Sagungster.

der philos. -histor Classe de leuis A ad der Vissensesh. LXXXIII, 17 sq.).2 cf. Maximi Tyrra Philosophrumena edidit M. Hobei p. XLi. 3 non ab ipso Assemanno, sed cla due per Sone versate miridiorna Greco id quod apparet ex epistula a Schulaetio in ed. prioris praef. p. XXXII sqq. iterata.

16쪽

XII PRAEFATIO anno 1906. denique totius libri simulacriun arte photographica ipsi chartis exceptum Rnetus Stes L, Leopold, quo adminicillo usus haud pauca de civibus Stich non recte rettulerat, correxit cuius inspiciemsi facultatem iram doctum mihi non concessisse sane aegre se . locos quOSdam, de quibus Scrupulus mihi residebat ), a me rogati benigne examinaverunt . est colle a. et G. Mercati Vir reverendiSSimus: quonam testimonio edoctus sum me in nonnullis erraSSe, pleraque recte enotasse ). Eodem fere tempore quo codex A exarata sunt Xcerpta

illa D), quas in codicis arni stadtini 2773 arissis anno

1783 a Bastio napti fol. 348 -358' leguntur. primus Antonini excerpta respexit F. Creugst in editione libelli Plotiniani qui inscribitur de pulchritudine Heidelbergae a. 18 14 foras data p. 190), unde petita sunt, quae I M. Selauit in odition Tauclanugiana ad IV 8 al. de Cr0ugeri eodice protulit deinde a excusseri in Verser in actis philologorum Monaeonsium III 2 p. 41 78 sq.), Sticla Lleopold. pSe Sinaii-lacro photograplite utor, cuius virtute effectiun est, ut satis multis locis, quae huc us Iu de codicis scripturis tradita Sunt, eorrigere et supplere possem codex post fol. 358 aliquot foliorum iacturam pasSus est, qua uti ima Xee tomam Antoninianorum par absumpta Si una cum iis, ad quae 1 cf. quae exposui in censura editionis Oxoniensis Bertinersialoeso sche Vochensestris 1910 p. 487 quaeque oblocutus est Leopola ib. p. 93 . 2 volut o δὲ illud a II 2 4 i est Stichio in margine adpositum, quod Lieopol in photographis suis non invenit, in codice luce clarius legitur itiδem quin V 311 in voce γυναικί luteia in litura scripta sit, dubium non est ceterum quod vir doctus addit man verstetit librigens caum, voraus es κ horrigieris ei solite, dari ausgese hi osse erscheint', ratio non convenit; certe librarium vocabulum istud, quod solum numer singulari inter pluralia positum est, impmdenter immutasse non mirum est, cum talis inconsiderantiae sese enta exempla in libris manuscriptis inveniantur.3 diligentissime et copiosissime codicem deScripSerunt Li.

17쪽

PRAEFATIO XIII

legentes delegantur adnotatiuncula in ultimo sol. 161 adscripta in). Classis C excerpta primus . . minor anno 183 9 in Anecdotorum Graecomιm Parisinor m Vol. I p. 173 180odidit eodico Parisino Suppl. r. 319 st Oxoniens Bodleiano Canonic Gr. 69 mutilato usus de quibus rottuli in rano Vindobonensi 1 895 p. 163 sqq. nescius et Cra meri copiis iam ante me usos esS Augustum Nauch cf. p. XXXVII Editardumque Zelier Die Philosoplite de Griechen od tent. II 2 p. 80 2 ais1 4 et in multo pluribus libris haec exeorpta exstare δ), qui numerati sunt . XXXIII. in Parisini t Oxontonsissem: pluris adferendis adhibui Craineri collationes a Lleopoldo ememtatas Liaurentia ni R et Oxoniensis Collogii Novi simulacra Photographica penes me sunt reliquo libros ipse contuli hos odices omnes saec. XV Xaratos e communi quodam archetypo descripto esse manifestium est, florilegii quod vocatur Stobas Trincavellianae classis exemplo, in cuius calce adposita erant Xcerpta luaedam, quae hi per denuo edidit

Augustias BoeUerg), deinde Marci epitome, denique breve mastulum JΠερὶ Γυάρων. De ration quae inter hos codices intercedit, Boeliter fusius itisputavit, qui reet Parisinum a nobis et signatum a reliquis longius recedere persperit; at quod hunc libriam et reliquos tantiluani aequo Marte inter

Si pugnare conten sit, vim docto non assentior certo in Marco quae Parisinus solus exhibot reoros futilissinii st

reliqua e Seripturae quae 'ivae singulis Sive pluribus classis 1 cf. dissertationis a Voligio et Croenerti conscriptae p. 551.2 cf. Maae exposuit Otto Hense Rhein Mus XXXI p. 359 sqq. 3 in taurentiani margino ad I 3 haec adscripta sunt:

Φιλωνος τοπος των κατὰ γῆν ερότερος σοφου διανοίας ουδείς

ἐστιν o τρόπον ἀστέρεαι Ἀρεταὶ περιπολουσιν fragm. II 6614 Sophistae anonymi protreptici fragnient illustrata insta/ι- rata Llips. 1903 cuius libelli benigne me commonefecit II de Wilamo vitZ-MOellendorf, exemplar suppeditavit . eil.

18쪽

C libris peculiares sunt, quippe quae nihil habeant io- menti, consulto omisi, praeter perpauca quasdam, de quibus

postea dicendum erit cf. p. XVII).

Reliquum est, ut de classis X Xcerpti agamus, quae in USIam exercitationum grammaticarum selecta atque in ludis scholis quo Tequenter adhibita osso evincitur et interprotamentis uberrunis adpositis λ et permagno exemplarium inde a saec. XIV descriptoriam qua p. XXXIII sq. re sensui numero umi ipsum florile iam saee lare XIII conditum ess0 conicias atque eiusui Odi librum se oculis vidisso iam Lillius Gyrstidiis testatur, qui in Historia foetamιn anno 15 45 edita haec posuit Eius scit M. Antonini certe librum M aece scriptu i testi cuius tituli s Μάρκου Ἀντωνίνο εκ των καθ' εαυτόν, o varian tuli is et nudi licem astentan ιδ faeile colligere possumius deind0 codicis Monacensis 529 B apo- naphio a Davide Ηο0selio confecto uti licuit M. Casaubono; lectionis varietas e quinque codicibus Vaticanis et e stri

Sehuligio, qui ipse Guellariiytanum et quattuor LiaurentianOS addidit hos codices omnes Sticti iterram et insuper actorinum et duos Marcianos primus Xeussit denique Loopola quinque libros Parisinos antea prorsus neglectos adfiibuncostice p. denuo collato ego Vaticanos etiamsinos repetitis cum tractavi praeterea thoi, quem reliquis a MunXi, et Parisini , simillacris photographicis uti potui et Ioannis Stich schedas a viro docto humanissime mihi transmissas non sine mictu compilavi. In satis multis classis X libris ei in Antonino con Soeiata sunt epi rammata e Maximi Planxulis quas vocatur Syllogeminore excerpta, in paucioribus Philostrat Imagines, ramus etiam Moseliopuli ti aetatus, Epictet Enchiridion Catonis Disticlia a Planude conversa, Agapetias, Philostrati Heroieris.1 cs. p. 1604 1.2 quae do codicibus quibusdam saec. XIII exaratis irratidit Sticii probari non OSSUnt. 3 Irae quin ad Aeliani fragmenta eclogis Antoninianis inter-niix a spectent, dubium non est.

19쪽

inprimis vero Observati dignium est in omnibus libris pra0-

te By i. e. lj l, p. pi Antonini fragmenti intersperSus 8Sonarratiunculas ex Aeliani Περὶ ζωων libris potitas 25 6 18, III 5, om sit V singulas nullo fere or sine collocatas cf.

tabulas. XXXV posita scriptoris nomine nusquam si excipias V et v, notato quo artificio quid perficere voluerit is, cui mira illa permixtio debetur, obscurum est eius rei Specie deceptus M. A. Bandini fragmenta ista Aeliano Antonini esso ratus in catalogo bibliothecas Liarirentianae in quasi thesaurum inventum venditavit, cuius er rem lepide Liessin nostor refutavit; δ ipsae vero Antonini eclogae, in quibus deligendis libros Im III prorsus neglectos esse satis me InorabileeSt, ita EspOSua sunt, ut agmen ducant tria libri II capita inVersa serie collocata, deinceps inde a IV 49 capita iusto Ordine sese excipiant, nisi quod VIII 56 XI 19 34 35 XIII non suis locis inserta sunt δ). in solo libro B prior illa flori

leo pars aucta est quinque eclogi ita positis, ut eae quoque inversam librorum seriem sequantur, in posterior VeroipSae illae eclogae, quibus librorum ordo iactatur praeter VIII 56), omissa et rorsus aliae ad litae sunt Ordine Servato. quod si quis quaesiveres, utrum Orilegii exemplum genuinum atque quasi nativum putamium sit, illudne plenius, qualo B exhibet, et Aeliani fragmenti nondum Oneratum, quod praeboni Byg), an isti id reliquis lites servatum, haud promptam responsionem esse fateor quoniam utraque Sententia habet, quo commemletur neque de florilegii auctore, ut ex animi sententia dicam, quicquaIn constat nam quod a Maximo lanude id compositum osse contendit Stich praef. p. X Sq.), argumentis haud satis firmis innisus ess01 Cod. Gr. Vol. II p. 256. 2 Vernieintliche νέκδοτα des Antoninus in de herzogliohen

Bibliot hele in Torens, ed. Liachm. IX p. 140 sqq. 3 do ordine eclogamam in codicibus generis 2 et V li , mi immatuto aut luctat quaestionem instituere perae pretium

4 in pi, quippe qui a ceteris libris, in quibus Aeliani frag

menta lemntur, nequaqua in differat, ea con Sulte OIDiSSR, Sse adparet.

20쪽

XVI PRAEFATIO videtur vir doctus inscriptioni autem illi, quae in solo codico li reporitur cf. p. XXXV), cave nimium tribuas, quippe

quae non integit Orilegi praemissa Sit, sed quattuor ultimis eclogis tantummodo, quas in isto codice caSu quo- dati a ceteri Seiuncta atque ante epigrammata collocatasOSSe patet λ). Descriptis collicibus cum iam in eo sit, ut quanti aestimandi quaque ratione in Antonini vectis recens emtis adhibendi sint quaeri oporteat δ), primo quaedam de sis Iae X-cerptoriam libris impria Sunt exponemia esse identur atque in Marci vectis, qualia in D tradita sunt, homini ha aut indocti quidem sed parum religiosi licentiam assatam esSequaevis fere pagina clamitat ut mittam paraphraSe frequentiSSima aliaque, quae in breviator et Christiano es. II 3 a boni consulimus, nonnulla consulto omiSit, quae OT-mipta ut I 16 II 4 aut obscuriora ut IV Δ6s si videbantur; quae addidit, ab ipso ficta aut o glossis ut VI 164)Orta SSe in aperto St. saepius mendosas archetypi emptura Suo ut aiunt Marte sanar conatus est cf. II 51 61

124 171 III 1 IV 50 1 al. incertum eum hi aesisse puteS IV 46 a); subinde locos prorsus sanos luctavit I 16Ψ IVI VI 16 Τ); est ubi inscientiam simul et temeritatem prodat, velut

VI 104. at idem nonnumquam Speciosa commentu e St, ut vel editori Liipsiens imposuerit; neque minim Si eum bis

Smn Sse. Omnino, ne On iis sim, vitia quibus D laborat perraro talia sunt, qualia scribarem oscitantiae deberi so-1 adde quod in Parisino , in quo idem eclogarum ordo inVenitur, vetustiore et fide digniore quam ii inscriptio illa

non apparet. 2 quaestionem Efficillimam a me hoc loco summatim et selectis tantummodo exemplis adlatis non pleno testimonioriam appa ratu congesto tractatam esse quod alibi me exsecuturum esse polliceor), vix est quod pluribus Xeugem.

SEARCH

MENU NAVIGATION