장음표시 사용
31쪽
I 104 bis a Suida non sine lectionis arietate adfertur luodque sent0ntiola Antonini, quae I 13 2 legitur, si ad Vectum exscripta et interpolata apud eum exstat, ita tamen, ut utrobique Singular θεου pro θεῖν posito homo Christianae fidei addictus agnoseatur de necessitate qua Suida testimonia cum singulis Antonini libris coniuncta
sint ad A propius aecodoro vid0ntur I 9 10 II 12 131 84 ad T I 12 I 124, ad T V 4, ad D II 13 1, ad II 131 III 54), in prassens tempus sententiam feree
SuperSedeo, donee plena et accurata codicum, quibus Suidae toxico traditum est, notitia suppetat denique haud raro apud Suidam inveniri mera lemmata vasto vocantur nullis interpreta mentis additis, quae ad Antoninum spectare Videntur, nonnullosque locos, quibus testimonia ex illo exuerpta excidisse veriSimile est, 1am M. Casa ubonus obServarit; ARBin initice vectora11 asteriscis praefixis indicavi. Singulas sententias chrias disputatiunculas, e quibiis Antonini libri II-XII contexti sunt, primique libri particulas iam in exemplo ab Aretha rostituto disiunctas fuisse et praeterea frequenter eas capitum divisiones, qua in Toxuae libro reet notata invenerat atqu in Versione latina expresserat Xylander, in auricensium incuria Obscuratas esse latereulo quem p. 161 sqq. composui oui probatur. De operis inscriptione cf. quae exposita sunt . IV et
In altera editions Basileensi a. 1568, quam Sine Odicis ope curavit cf. p. VIII sqq.), XV tander in vecti grae-01 nonnulla secundum versionen prioris editionis correxit, Pauca quaedam novavit, velut V 54 VII 511 66 XI 13. XII 24 1 6 6 44 45, ubi locos Platonicos ad exemplum quoddam Vulgaris notae refinxit ceterum editoris officio satis ne legenter functus est, quippe qui ne aperta quidem Versionis latinae vitia, quas m Turicensis editionis vectis raeeis Morrigerae poterat, sustuleris sub IV 484, ob quas
32쪽
1 nova editioni graecis immitaverat interdium in versione
a. 159 Liagarus eigne bibliopola Argentinensis exempla editionis Basileensis citia nondum divendita erant emptiuprima tantum plagula denia lupis descripta tamqua. In novam editionem emisit, cuius artificium fraudiitentum ad ille bibliothecariorum oculos lynceos uosse iure mireris editionem principem Liu dii ni Galloriam a Franciscus de a Bottiore typo raphiis repetivit paucis tantum in graecis vectis novatis sed capitibus peculiarem in modium discriptis ab eodem, nisi fallor, viro docto cuius annotationes satis raptim consecta in extremo libro additae sunt. a. 1643 ILOndini cor mentarii diti sunt a Merico Casau bono, qui cum iam versione anglie a. 1634 IniSSa specimen dedisset operaeseriptoris lectioni tributas, in editione multo plura praeSinit graecis vectis haud raro eliciter emendatis, Xylandr ve Sione paSSim correcta, noti Satis ampli adduiS. apographume dicis B ab Hoeschelio cura tum haud multum ei profuit, ex quo ne supplementum quidem illud V cis lucratus est. in capitibus dividondis nonnumiuam rem neu tetigit, saepiuS
post 165 2 Cantabrigia prodiit editio Thomae Galalceri,
cuius Xeniplar manuScriptiuin, cum iam a. 1642 per complures annos prelo paratum iacuisset, tale quale tunc erata. 165 1 ab auctore amisti permiSSTun esse e HS quae Casaubonus et Gatalcei in praefationibus areant apparet. hinc vero intelleoitur, quomodo factiun sit, ut Galalce non solum iis quam editionis a Casauhion curatae mentioneministeret, Sed etiam coniecturas qua Silam, in qua utriamque
incidisse prorsus credibile est, sibi soli vindicaret utque, cum ipso in libro typis describendo non interesset, haud
pauca in editionem irreperent, quae aut D pSO auctore non Satis expolita aut ab operis ante adminiStrata SSe. Videntur Gaiaheri editionem, etsi longe maxima eius laus est in conamentario uberrimo et Omni eruditionis genere abundanti, multum praeterea profuiss0 conieeturis ipsius aliorianaque viroriim doctoriam prolatis, capitibus eum in modi un discriptis,
33쪽
qui otiamnunc paucissimis exceptis Observatur, nova versione confecta, indicibus additis omne consentiunt repetita est Itondini a. 169 et 1707 a Georgio tantiope, 1697 Traiecti ad Rhenum ab Hermanno 'Vitsio. Editio Oxoniensis a. 1680, quae tota e Casaiaboniana pendet, nullius momenti St, altera Oxoniensis a. 1704 a viro docto quodam, qui praefationi nonio litteris R. I. y notatum subscripsit, curata repetita Lipsia a. 17 29 apud Samuel. Beniamin. Paulier ), GlaS-govia a. 1744 et 1751, denique Lilpsias a. 1775 suintiuΕ. B. Schivi cherti), in cuius calco te untur coniecturae S. F. Nathaniolis Mori nomon non professi inliquanto maioris,
diem in editionibus ad semani hir nova iubsidia in Vectis Antonini reconsondis primus adhibuit Io. Petrias do olyin vorsione Gallica a. 1770 odita ' et in dition Paristis
scilico scripti iris e Vaticano A et o si tibiisdam classis codicibi is notatis es. p. XI et XIV recto uti ne seivit neque multo Micitis res cessit Semarigio in editione priore Stesvici a. 1802 emissa adornanda, qui etiamsi fuit vir proposito Ianctissimi is es in colligenitis rutwae adfersendis
1 Intelligendus est R. Ιve vel Ivies, si ByW a tem testimonio a. 1 AEleio adlato fides habenda est, in divariti Har Ood
A ter of si various Editions of he Greel an Roman Classies. Liond. 1790 a Lowndes Phe Diographer' Manual tond. 1890G commemorato Nicol. l Ibbet son. 2 cui praefixae sunt introductio ad philosophiam Stoicam ab Ioan Francisco Budde et Antonini vita a Christophoro Wolle
3 PMisses de inins eur M. A. Antonin or lesons de veriu, que e Dince Iulosophe se falsost is tui ne ne nouvelle tradet retio du rec mitribue en chisares vivant les ιatiere avecde notes, et de variantes e cuius libri censura relationibus Gottingensibus a. 1771 inserta, elucet virum nobilem consilium illud absurdum quo deceptus in editione Antonini sententias novo ordine Egestas 35 capitibus composuit, ain a 17 42 inversione acieri repetita exsecutum esse in Edem cognoscere licet iam 177 ab eo adhibitos esse Vaticanum A et Parisinum 2649.
34쪽
libronii testimoniis diligentissimus'), tamen et in aestimandis et in mendandis codicum Seripturis haud raro minim in modum titubavit at Optime de Antonino meritus est d. COra es, quippe qui, ut erat Semnoni Graeci seritissimus et ingenii feracissimi, multa secundum artis praecepta feliciter emendaverit plura que emenduturiis fuerit, niSi Saepius nodo mimpere qua111 Solvere maluisset cuius est gia secutus
meri absolutan Saltem laude ili nam, qua 111 r. Duebner
in editi0n Didotiana a. 1840 iteravit, paucis quibusdam ipso Schiiligio suadente correctis singularis est conditio editionis, quam apola, o fri N. Eboraci a. 1863 alaion-dini impressa est), sub nomine C. Li. Orcher emisit; qui
cum sibi persuasis Set, adeo corrupto esse Marci libros, ut in aliis scriptoribus tres quatervo mutationes larsan nimiae, millo in Marco Ant parum sint, tamquam fluctu coniectura mim Vecta Seraptoris hirmit, inter cluas ut sunt plurimas sutilos frivola nimis ali iaces ), ita nonnullae sagacisSimae et felicissimas δ). nostra donique aetate utiliSSimae operae in Marci libris reconsendis et utendandis consumptae documenta dederint Io Stich in dition ILipsiensi a. 18820missa a. 1902 partim reficia et suppleta stri. H. Liso pol din oditione Oxoniensi 1908 curata, quonam uterque codicibus sive primum Sive denuo Xcussis in re critica tractanda sano Sobrio siue tulicio usus, praeterest ille indice vectoriam confoeto, hic adnotatione critica ad legentium usum accommodata suppleta ius et distinguendi ratione emendata studia Antoniniana eniXe adiuveriint neque merita laude fraudandi, qui recentioribus teniporibus Mare Opus in patrium1 ideu Reisl si cuius schedas denuo inspexi et Menagii
adversaria primus edidit. 2 accedit quod imam doctum illum in recensendo Marco VetuEt quadam editione usum esse e evincitur, quod Vel supplementa, quibus inde ab editione a de Iol curata exis et x verba scriptoris raucia ciunt, ProrSUS ignorat. 3 libro rarissimo ut per otium uti possem, effectiam Si
singulari erat ii Reudati . l. comitate.
35쪽
sermonem verteriant, inprimi A. Couart et P. Fournier, G. Rendali I. Iaason, quique parte tantum eius ediderunt, ut H. Crossieneti de Nilamowii Z-Moellendori praeterea multos alios viros doctos in Antonini vectis emendamtis et explicandis honeste et non Sine suece SSu elaborasse ex adnotatione critica eiusque supplemento adhibitis qui p. XXXVII sq. leguntur laterculis facile cognOSeeS. Milii ipsi inprimis propositum erat, ut undamenta textus quem vocant onstituendi iacerem Sati firma itaque non solion libros inaniis eriptos, quantum potui, denuo contuli sive ipsos adgressus sive photo rapias usus, sed etiam editiones, cum animadvertissem de eis vel post egre ias Seliuit gli curas nimis saepe falsa rasti, quam diligentissime excUSSi. stti ampla Si materia congesta quidquid alicuius momenti esse videbatur in adnotationem vectis scriptoris Subiectam recepi, reliqua Supplemento reservaVi δ). neque ab re Visum est peculiari laterculo composito indicare unde Singulonis capitum divisiones repetondae sint ipsa capita eum persaepe eiu ambitu e SSe riderem, qui vocabula Sententiasus adferentibus indieantibiis quaerentibus Summum adferat taedium, in sectiones breviores Evisi deinde novum vectorum indicem iam1ue pleniorem conisi si, in quo digerendo quod non in Soti numeris adponendis me continui,
sed etiam locutiones et vocabula, copulata respexi, in reprehensionem me incursurram non esse confido denique in vectis
graecis constituendis id potissimum eo, ut ubi libroriina testimonia concinunt ab iis non recederem nisi proptere auSas 1 RriSsima S, ubi diSerepant ea quae aut res ipsa aut Sermonis Su Sundere Videbantiu eligerem, Omnino autem remediis iterer i tuam lenisSimis in hi me Omne punctum tulisse hercle neutiquam opinor, praesertim cum animo coΠ- templor, quae totiens experto eSSe vidi eos, qui ante me Mareo innus admoveriint quos omnes Si exceperis Xylan - 1 quod semel bisve in supplemento repetita leontiar, quas in adnotatione quoque inveniuntur, eo explicatur, quod illo iam nypti degempto adnotationis retractandae facultas Inlini
36쪽
dro Casai ibonos GaiaherOS, quibus obvium ma is et illa boratum unaniis obvenit menda leviora expur an di, quiqhie propius ad illos aecedunt, ei scium et Coraem sive ratione sive seientia sive cogitatione adiutos multa opera unpensa vix id assecutos esse OnStat, ut unum alteriimVe locum emendaron aut emenda tione non egere comprobarent, Saepiusque posteris quaerenda quam inventa reliquiSSo. hoc
vero cum tot viris doctrina et ingenii quin in possentilaus obtigerit, inque sis vel auehi eriticorum priueipi, iam si idom mihi obtigisse iudicaverint, penes quo iudicium est, Operae pretium me fecisse Sciam inprimis hoc valet in co- dies A sulliinendo, cuilis lectiones nonnia luam levioribus coraeuptelis quasi robione adspersas vindicare conati sunt qui Antonino peram suam navavermni iam inde a Petro de Iob quOmam lat)om, etsi sati saepe in re res delapsi sunt, eventum non defuisse saeil intelleget qui oditionum Seriem percucurrerat ipse editor BataviIS, quamquam in editione Oxoniensi adornanda multo cautiorem se praebuit quam in commentationibus Mnemosyna insoriis, tamen haud pauca codicis A p feliciter restituit homo virorum doctorum exemplum ego IOque sequi non dubitari haud immemor veteris provectit ες ρ0ίαν πειρώμενοι ηνθον Ἀχαιοί et aureae illius sentontiola ab Epicteto tradu ae υκ ἔστιν αἰσχρα
Restat, ut grato animo Ormm mentionem faciam, qui in hoc pere perficiendo me Iuliuverunt, inter IIIo ut par Stprimo loco pono redemptorem honeStisSimum et morariam patientissimium praeterea mihi nominandi sunt praefectilbibliothecamini indoibonensis, Onaeensis, Dar1nSta di inae, Haunisensis Vaticanae, inurentianae, Venetase, Pam Sinae,
37쪽
Codex Vaticanus 1950 saec. XIV fol. 341-392 continet omnia praeteribb. I. II subscriptiones et VIII 61. Vecta Graeca Antonini, qualia in editione principe Tiouri apud Andream Gesnerum . 1559 impreAsa leguntiar X Xemplo manus eripio, quod a Michaeli Toxita Conrado es ero Turicensi, a Gesnero Gulielmo Xylandro commodatum fuit, vulgo Palatino codice
Tox. Lectiones exempli Oxuani a Xylandro in notis com
Xyl. Xylandr versio latina Turicengis. Excerpta cossicis Monacensis 3 23 saec. XV fol. 19r 20' et fol. V inde fol. 88 -90 repetita coni. II 101, 3, 131, 166 171 4 5 III 11 161 IV 34 43, 5, 2 8, 9, 101, 461 VII 501. Excerpta codicis Datin stadtini 2773 saec XIV sol. 348V 358 mutilata des in IX311 . cons. I - 16 26 praeter 15 168 17), H, HL1-6 IV 2-1, 7 8, 19-21, 35 36, 3, 46, 47, 501-3, Ἀ-6, 9, 10, 14, 281-3, 31, 33 VI 1 - 12, 152-19, 21, 22, VII 28, 29 55 59-61 63 70, 71, 74 J III 8-10, 12, 36 50 51 54 55,IX2-7, 21 - 25, 29-311. Excerpta, quae exstant in codicibus
C Vaticano 955 Vaticano 954 1 Lia urentiano LVIII 11 C, Veneto S. Marci App. l. IV 29C Parisino Suppl. r. 19C, Oxonisensi Collegii Novi 270
C. Oxoniensi odi. anonician 69 mutilato des in II 111 . coni. Ι 87, 155 1618 II 1-3 9, 10 111-3, 121, 13, 141-4, 171 4 III 11 III 11 II 171 1 ν), 3, 43-6 IV 31-3 7-11 4 5, 14-18, 20 HI 52 4, 10 13 14. Excerpta qua exstant in ossicibus di Monacensi 29 asec. XIV sol. 134 143 mutilato des in XI 182 αλληλων .
38쪽
et , Parisinus 2075 saec. XV, cuius singillaris est conditio; etenim in fol. 394 adnotationem praebet ad locum quendam 3 ntioli expositionis ah Iohanne Eu ente conscriptae hanc: χαρίεν δ' τι υ δὲ τοῖς των ἔξω σοφον θικοῖς τουτο η παρημέλητca ἐν ἐλαχίστου λόγου τέτακται μοίρα. παραγγέλλει γαρ εἷς τις ἐξ αυτῶν ὁ 'Eπίκτητος sequitur XI post quae ab alia manu addita sunt: καὶ μάρκος ὰντωνῖνος ὁ καῖσαρ sectu VII 22). άρκου ἀντωνίνου ἐκ των καθ' αυτον se Nautitur Ael 1 22 Anton. VII 18 Αel 1
Quae Antonini et Aeliani eclogae hanim numeros uncis inclusi suoque ordine dispositae in libris legantur, laterculo adposito indicare studui. 1 Quae in monti catalogo commemoratur Callinici subscriptio a. 1318 adscripta, ad eam tantum codicis partem spectat, qua sidorus Pelusiota continetur. In fol. 390' haec adnotata sunt a manu satis recenti: αὐτη εἰ ηβλος πάρχι της
39쪽
I in i ut in By non apparent Aeliani fragmenta praeterea in reliquis codd. unum alterramve Aeliani Dagmentiain desideratur. 2 ultimum vectum πιυθις et 3λ AH Dμηρ oi λέγει neglexit
3 om in 14 XII 4, 11, 15, 34 in ii p. ante Anthologiae carmina collocantur in8criptione hae in ii praemissa γνομαι καὶ ἐπιγράμματα ἀπο των ἔξω σοφον ἐκ των συλλεγέντων παρὰ μακαρίτου κυρίου μαξίμου του πλανουδη in mi et suo loco et demana ante An ho-loriae carmina leguntur.
40쪽
I veterum scriptorum testimoniis adferendis his editionibus
Pr. corr. SIC Otiuvi, Iste in libris manuscriptis primo eXarata po8tenue correcta Sunt. I librorum manuscriptorum nota in margine adpositas, quibus Xee toriam confinia indicantur, aiat ad lineolas inductas aut ad irarissimam quamque χ1stinguendi notam rapectare
B. Editiones praeter principem).
Bas. Xylandri secunda Basileae 1568. Liugd. Lugduni Gall. 16 26, in cuius calce additae sunt adn. Liugd. animadversiones viri cuiusdam docti. Cas. Merici a Saul, ovi siondini 1643.
Gat Thomae Gaiaher Cantabrio ae 1652, repetita a Tho. Statili opto tondini 1697 1707. Oxon. Oxoni 1704 curn notis R. I. . Do Joly Ioan Petri De Jol Parisiis 1774. Mor ias ILipsiensis ann. 1775, cui notae criticae Nathanielis