Markou Antninou autokratoros Tn eis heauton biblia 12. Marci Antonini imperatoris in semet ipsum libri 12. Recognovit Henricus Schenel

발행: 1913년

분량: 316페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

PRAEFATI XVII lent quamquam ne eiusmodi quido in exempla in D dosiderantur cf. Ia IV 311 313 al.). verram vel maxime memorabile St Omnia quae exposuimus etiam in scripturas quaSdam adere a librario ipso postea illatas ut III 64 IV 19 V 31 IX si quibusdam locis ab eodem quae in O- dico adulterata legebantur marsus sublata inque eomana loco vul aias scripturas restitutas esse ut Hi VII 59). x quo haud inepte suspicoris codicis D florilegium ab uno eodemque homino et conditum et exaratum et retractatum eSSe neque alio modo Xplicari posse videtur quod in sententia II 33, quas in D se suo loco posita sit in fol. 354yrsipetita leotur, illic τοῖς θεοῖς hic τω θεω scriptum St. quod interdum in D eorrigendo Marci ipsius mantis felicitor restituta sisse vid0tur I 1 II 161 III 41 UI 16 ε), id orto correctoris in oenio tribuere minime dubitabimus nec tamen desunt loci, quibus indicari videatur in mendando libro codicem quendam libri T sundem adhibitum esse of Π 17.

Eadem fere do classis C excerptis dici possunt in quibus non solum, ut in eius modi collectaneis fieri solet, τι saepius praefiitur, sed otiam nonnulla ad libidinem immutata

natus si is qui florilegium condidit semel in ridiculum errorem incidit Gaium et Caesarem duo ii Omine esse ratus

III 3 s). bis tamen d 21 III 44 satis scite se expedivit

eadem commentus, in quae OStea Reisho set Mena gius incido- runt neque Silenti praetereundum paucis quidem locis inter Singulos classis C libros et reliquos Marci codicos ΑΤ D)necessitudinem quandam interes d0r videri: cf. II 101 III 4 4 IV 20 et quod in adnotatione critie adseri e debebam IV 34 ,ει ATD et Cett γ .: 'ro C corr. et C reli., Miae Xempla omnia casui tribuere ViX RuSim. Qui florileoum classis X composuit, circumlocutionibus minus indulsit, at proclivior fuit ad ordinem vectoriana im

22쪽

XVIII PRAEFATIO dona nonnulla in brevius contraxit ut VI 131 XI 22), interdum Christianae fido praeeoptis V 812 consuluit aut pudori X 282, ubi in vectis ἐπὶ του κλινιδίου nescio quid

obscaeni odoratus esse videtur). deinde seripturae varietatem, quam Sticli composuit progr. Biponi. 188 p. 244 1 1., vel obiter perlustranti facile apparebit a relisi ius libris codicum quaedam genera egreganda esse quod iam Stich observaverat a me Sigiis X notata, de quibus hoc loco susius disputare nolo, quoniam haud magni momenti sunt ad fata libri Antoniniani enarranda, nudius ad octa eriptoris recensenda. at e contrari eo nomine Stainina auctoritasos codicis Monacensis B a Stichio l. c. p. 22 nimis On- temptim dimissi, qui re vera peculiarem locum inter eteros classis X libros obtinet hic libor et si multa vitiosa habet, quas errori trabitenda sunt ut VII 22 622y IX 40 a), multa liue, quae consulto immutata Sse quivis orspiciet, ut

35. XI 161 qui locus propter paraphrasin memorabili est), tamen magnopere falleretur, qui B nihil nisi exemplar classis X et socordia si libidine corra1ptum osse putaret. quod evincitur plurimis locis quibus B solum modo eum

63i Bisti inter se consentientes medium quendam locuminis A et X caper videntur ex limbus cogitur B deser1ptum esse ex exemplari classis X ad normam codicis cuiusdan Vaticani A simillimi correcto et suppleto nam in iis quoque capitibus quas in libris ATB tantummodo xstant, ad A proprius accedere multis exemplis comprobari pot-eSt velut in sanis scripturis connuunt IV 331 V 44.

VII 641 XI 16 s, in cormiptis V 33 VI 33 351. addo in his quoque capitibus in B non solum haud pauca vitiatalsigi ut IV 33O VIII 1 XI 16 a), sed sitiam quaedam

1 de his duobus locis f. adnotationis supplementum. 2 ubi pro in scribere debebam ΑΒ v, Ρά.

23쪽

PRAEFATI XIXtemere novata esse videri ut VI 44 XI 161 181), ita ut quae uobiis locis VI 331 2 emondatiora xhibet solus

num antiquitus tradita censenda sint, dubii a re Eeet, praeseriim eum editor Lugdunensis et a taliser in eadem inciderint. Similia vero atque in B inque generibus a Z in Singulis quoque classis libriS, etiamsi rarius, observantur inter quae quamvis permulta sint ita comparata, ut animatici cuia18- libet ingenio tribui possint, tamen nonnumquam integro et moliores libros praesto fuisse iis qui exemplaria classis tractaveriant negare non licet cuius rei certissimum iri licium est, quod X 32 ultima vecta in omnibus lassis X libris omissa in Sol p. margini adscripta sunt talia cum facta sint saeculo XV seri potuisse saeculis XIV et XIII quis est qui neget videsne, quam tribrica et difficilis sit disceptationis ratio, quoniam constat gramma tico aetatiS Bygantinas enchiridia illa scholastica quam pluriuiis exemplaribus inter se collatis reseribere et eorrigere numquam destes isse γattamen Si qui Omnia, an adhuc it classis X memoria dissemii, quasi sub uno aspectu posita reputaverit, fortaSSe id saltem concodet non sine veritatis Specie satoriam, ane florilegio classis X obtigeriint, seriem tali fere Stemmate illustrari OSSe:

exemplum in quo Anton. XI 191 34 35 H 2 extra seriemisxemplum odibro odi inserta sunt cis A simili suppletum et correcturnin

Sane aliae quo lite explicandi ratione excogitari possunt, at vix ulla, an simplicior probabiliorve sit utcumque iSta Sunt, non uidue possum, ut florilegium classis X ab

24쪽

XX PRAEFATIO

Plantide eo impositum es Se putem, quoniam eiu aetate, Vergento scilicet saecido XIII, iam diversa classi. gonera exstitisse verisimile est. Iam de ratione, quae inter singulos libros vel librorumgonera inisei cedit, disserendum est. Atque eo dies. et martissi inae cognationis vinculo inter se coniunctos esse vel ex se intellegitur, quod inter MarcieXeerpta, ia D exhibet, fol. 354 gnomologu illius Epicurei ab sensero editi sententia 24 0 33 interspersaqSunt; accedit, quod MaXirni vi si quoque o Alcinoi latonici excerpta in D exstant δ), qua omnia cum Antonino in in coniuncta sunt es p. XI), quodque in utroque codico

commentariorum libri in Scriptione carent ne iii refragatur lectionum a metas, cum hae quo siue e parte codiciam tanta sit affinitas, ut vel obiter adnotationem criticam pereurrenteS

fugere non possin quid quod H. I. Potakδ eo processit, uti x ipso A descriptum esse contenderet cui merito advorsati si in Stidh- o Loopold ε), neuter tamen ita, ut

phrasinus, quales in D inveniuntin VII 63 70 quo locos

solos attulit istopold), quicqviam comprobatur neque ES, quae in D Sive peculiarem in nodum cornipta sive ita emendata aut immutata leguntur, ut quemlibet in eadem incidero potuisse pateat v0lia II 17 4 A pro corrupta co&eum reliquorum Scriptura εις non Solum in D restitutium est, Sed etiam a Xylandro in sedition Basil0ensi). strinis iis quidem locis, quibus D discrepant libreis cum aliis libris inpra misa consentit, tam tuam firmis argumentis uti licet chilippe quae aliunde invecta esse credibilo fiat iis quas Stupra p. XVI cI. Xp0suimus respectis), nisi reperiri poSSunt, quae plus amomonti adferant ad controversiam disceptandam. atMae talia inprimis sunt scholia vetera in solo libro D401

25쪽

PRAEFATIO XXIvata eL p. ), et loci nonnulli, quibus D messium quiddam inter A eta tenero videtur, ut II 8 13 VII 63y), VIII 50451άδ). quod vero Stichy Polahi adsentitur paululum referre hanc quaestionem ad textum Antonini constituendum', iusto plus virtuti doctum conceSSisse putem immo quandoquidem constat D ex eodem fonte atque Α, non ex ipso fluxisse, plurimi hoc .eStimandum SSe patet, quoniam non solum de conamiunis arehelypi memoria a nati Omini Odicum consensi certiores fimus sed etiam sis quae alterutri propria sunt Eligenter examinatis efficitur, ut, ubicunque Dd0ficit, de codicis A lectionibus aliquanto confidentius iudicium ferae OSSimus atque in D perinulta ad arbitrium administrata esse iam suprap. XVI, i demonstratiun e Si quae

in solo A loguntur vitiosa et D congrmentibus, maXtinam partem menda Sunt truissima modo loviora ut III 44

eatur vestigia ina apparent VII 551 ubi quu olim του λου scriptum fuerit non dubito. hinc verisimile fit aliis quoque locis in coonunt codicum archetypo varias scripturas adpositas fuisse, velut I9 Suid. D I HI T. VIII 36 1 544. omina solus A servavit Qq VII 60 2 τοιουτον), ne Scio nes 4 1 ubi γεμονικου sine articulo positum scriptoris usu defenditur); emendatior lectio iublevi cori uptola latitare videtur I 294 6 fortassos 104 an κα τα θαρρο collato olybi loco III 864j. Classis C excerpta aliquanto propius accodere ad T M)quam ad x D iamdudum a me M observatum est Simul luis

singulis qui huc spectant Oeis examinatis facile cognosces, 1 hoc loco cum B OngruenS. 2 inprimis nota tu dignum, quod VII 5 si σκόπει Maod ad litteras attinet ex Α σκέπε), quod ad sententiam, eo βλέπε

pendere videtur.3 praef. ed. Ru p. XIX. 4 Eran. Vindobo=ὶ P. 165 Sq.

26쪽

XXII PRAEFATIO qua in L D cormapta leo untur, pleriimque praeter III 4ι)neglegentiae librarioriam tribuenda esse, quae in C probari non OSSunt, 'RInmaticorum commenta osse ut II 14 2413 14 IV 3 al.). in iis, quae Olusa praebet, nonnumquam eius Virtus elucet vflui I x, II 10 1 13 1 IV 17), Plura exempla inveniuntur, quibus classi C cum A D)congrmento Vinuitur in ipsoa, Ostquam e communi archetypo derivatius St, haud pavea depravata aut coniecturiq

- siti locus praeter cetero memorabilis est, quoniam quoquo ceteroquin libri Simillimus si adversatur IV ). vetoris discrepantias vestigia tenus II 24 3 13 14sIII 43 5 14. - ontrario in capitibus illis, qua in libris AT servata sunt, scripturis Escrepanti bus ponderatis non numeratis perspicies et classem X cum A l0nge artiore necessitudinis ineulo coniunctam esse quam eum , qui interdum ab X quam maximo distri; cf. V 8 1 VII 66 1VIII 174 Ι 14 424 XI 194 34 al.), o quae modo de comethivis aestimandis diximus hie quoque Valere. neque desunt tosti, quomina salus in sola classi X posita sit, usilii V 8 1 V 13 a Xo X 344 XI 21 sanabicitia sisos V 84 181). denique haud paucis locis vecta scriptoris iam antiquitus graviter luctata et variis remediis temptata osse codiciana TX scripturis minim quantum inter se discrepantil)us manifestum fit; ei V 404 VI 224 35 a XII 2 1 al. - codicis B indole iunciau supra p. XVIII dissemierim, non habeo quod addam, nisi ista conspirantibus ino solo bonas scripturas servatas esse VI 35 VII 641 XI 161. Superest igitur ut inquiratur, quae ratio intercedat inter A X ot , in i uitius solis longe maxima totius operiSPars, .mpliit dodrans, leotur atque priminu quidem notissima res est in D saspissina peccatum esse singulis vel pluribus 1 eal tulis omissis quae ritia omnia Ommunicodietitia A et marchetypo tribuenda Ss negessario demon- Stratur eo, quod e tot lacunis ne una quidem in D expleta est, cum inis solo, ubi to et D praesto sunt, eiusmodi

27쪽

PRAEFATIO X IeITOriS Xempla paucissima inveniantur h), in D solo multo plura alvi ho desectu maxima In partem Ortos Sse oculis librariorum aut propter homototeleuta ad similos litteras aberrantilbiis' aut integris versibus omissi ad vicina dela-

festum est, ad quod frequ0nter eonvseniunt numeri litterarum

omissariarn 29 30, 31, 32, 34, 35 40 41, 6, 94), quernversuum modulum etiam Hierocli chartae papyraceae aliique codices scripti Vetusti xhiboni sunt tamen nonnulli loci iacturam passi, in quibus xcusatio ista locum non habet silibusque comprobari Videtur exemplar se quo A e-

Scriptum est nonnusquam lectu difficiis fuisso volut VI 264I 104 29 et XII 5 s) ino iusmodi lacuna sis non prorSus desunt, anis multo rarius invonii intur I 16 1s III 114 IV in V 14 XI 12). at iit in his corteo intenior atqui fido dignior si quam Α, tamen aliis locis iis quo

plurimis interpolationis signa prae se fert luculentiSSima. veluti orsaepe in eo articulus perperan aut additus est

a Renulus aliquoties particula καί abundans IV 46 καὶ γαρ και vel ad exemplum latinae vocis etiam posita V 23 1 XI 184 XII 4 13 omissa est quam qui delevit

breviloquentiae Studiosus fuisse videtur, sicut elegantia is qui Voci μέντοι stud repetitum sustulit . idsem quae in exemplo, quod emendare animum induXerat, leviter cornipta Vel paulo obscurior offendit aut Hulsuu ut VII 44

1 praeter articuli in bis omissum III 14 V Us et verba illa I 114 omissa quidem, sed ab ipso librario in marone addita, ne unum quidem. 2 quod vitii genus tam frequens est ut exempla adferre supersedeam est ubi eundem locum bis vitiatum esse iure auspiceris, velut VIII 404, ubi in altero Xemplo pronomen αυτός p. 102,4; λόγfος αυτ ός , in alter vecta λλ' . . . λόγος missa, esse veri simile est II 171, ubi repetita vecta is ansam V1ebuerunt maiori defectus, στιγμη aliam ob causam Xcidiis se videtur. VII 30 advectium νον cano et sententia postulare videtur et vectorum εις τα quae in desunt, iactura, restitui.

28쪽

XXIV PRAEFATIO VIII 1s X 114 aut tomero minuitavit sui I 16 25 175II 44 III P. IV 36 1 XI 1 et XI 24 s). atque haec Maae

modo dixi non ita accepta velim, ac si Vaticaniam librauninterpolationibu Omnino vacar contenderun immo in isto quoque libidinis vestio certa Observantur est praeterea, clune iam p. XXI iruticavi, III UI 13 1 VI 13 i VII 20 VIII 19 1 20 454 X 4 364 XII 12), sed pauciora et

minus apta Iae fucata integritatis specis fallunt legentes. quod vero in x D milito plures loei, ut de Seribarum erroribus tritissimis taceam, is dis ineptis ridiculisque in inquinati sunt quam in , certe non multum codicum illorum auetoritati detrahit talia enim in permultis libris manu- seriptis bonae nota in veniri notum est ne ius incredibile est eiusmo E peccata in Oxitae quoque exemplo XScitiSSe, sed a Toxit aut a Gesner aut a Xylandro, qui deinceps lilbriim istum tractavor ant, tacite correcta aut Saltem temptata esse; velut illud ἀρθρίδιον, quod in T legitur IV 34, 10-dicum qiuendam graecae linguae peritum redolere videtur. Donique utriuSque partis, et x D et , tostimonio confirmantur, quae iam antea de communis archetypi condicione MXi ac primum quidein istum libriam damna quaedam necepisSe, qualia situ incultu neglegentia effici solent, docemur locis duobus, quibus a codicis A librario spatia Vacua relicta sunt I 16 ad VIII 52 s); deind0 IX 34, ubi eum συμπεφυρμένη poScat sententia, in Τ εμπεφυρεμένη in πεφυρμένη legitur denique VIII 51 3, qui locu Sane graviSSimVS St, quippe quem variis modis mutilatui exhibeant moto huc accodunt loci alii satis multi, quorum conditione, is signa aut manifesta desunt, tamen certo evincitur omnes Antonini libros e lacunoso quodani exemplo derivatos Sse quo loco in censura oditionis Stichianae alteritis' cum Sexagenoriun aut bis Vel ter seXagenorum e

1 qualia sunt, ut pauca quae lata exempla adferam, βάπτε: βλάπτε θρηνους . θρόνους σωματίου σωματικου ἀρχθχὶς:ὰρχης μετ' οἰήσεως μετὰ ποιησεως α πολυς ἄπλοος η διεσκεδάοθησαν δεδε σκεδασθεισαν.

29쪽

PRAEFATIO XXV

suum intervallis inde a p. 3 v. 23 usque ad 30, 3 d. Stich. inter se distar animadvertissem, Lisopol dyh prudenti consilio hic substitisse' 10 dixit Socratica dissimilatione

lavit admista cui respondeo ex iis quae observariSS mihim debar, Siquidem recte Ob Servata sunt, minime concludi debere per totum Antonini opus eiusmodi damna aequali usintervallis identidem adspersa eXSpectanda eSSe. ΠΟΠΠ Prima, potissimum codicum folia tali striment obnoxia, SSe consontaneum est ceteriam vis doctissimus ipse egregium a.dminiculun opinioni a me prolatae attulit, cum acutiSSime perspexit in voce illa non Strmosa ευχαριεντίζεσθαι I 15 1 tra sita, qui locus LiXII versibus abest ad 4 lacunae vestigia sub-eSSe quam coniecturam commentationis supra indicatae p. 66 prolatam iniuria ipse in editione adornamia preVit. - alteram vitioriam genu inde ortum Sse Videtur, quod in axe hetypo quodam Antonini non Solum glossa e cf. I 16 1et

II 12 XII 31 sed sitiam varias lections atque coniecturae δ)adscriptae fui SSe putandae sunt neque dubito quin haec documenta sint, curae a viro quo dati docto in exemplo Ormapi reconcinnamio OSRae, qui dum iterum iteriamque ad exemplum istud excutiemium revemtur, non Olum quiue

rectius sed etiam quae plenius legere sibi viSus est, in maroin si inter versus adnotavit δ). hine vero factum esse videtur, ut plus uno loco integya Antonini vecta liversis codicum scripturi non inter se collatis sed quasi in unum confuSi recuperanda sint quod iam is qui codicis D xcerpta compOSuit perspexit cf. I 24 34); eadem rationeus locos corruptos nonnullos eliciter sanaveriant Galalcer

1 Mnemosmi es Vol XXXV pag. 65 adn. 2.2 Ambigi iuui est, utri generi ad scribendum sit; ταίρα illud VII 34 2 quod ex ἐτέρα ἐτέραν vel simili quadam adnotatione in

In iurgin B. JPOSit ortum esse certissimum est. f. quae adnotaVi

rudo 18 1.

3 nescio an huc referenda sint sexempla praepositionum invecti compositis omissariim frequentissima. cf. III 10 1 VII 3 219 1 AE 3 et XI 2 1 al. .

30쪽

XXVI PRAEFATIO

et fortasses Nilamowligio obtemperare debebam V 12 vocabulis ποιεῖν et πεῖσιν coniunctis novam scripturam ποίησιν effici0nti.

quo viros secutus ipse II 144 III 11 1 IV 484 V 11 . 64

94 17 similom in modum pristinam Scripturam restituere conatu sum, alia Mane minus certa esse videbantur in adnotatione critica commemoravi λ). haec Vera descripti a

nobis proposita tantopere concinit cum sis silao do libri as detecti condicione narrat Arethas cf. p. XXXIX), ut iam nulla dubitatio sit, quin exomplum illud ab Arellia restitutum atque emendatum Ρm communi fonte omnitum Antonini libronim habendum si nec tamen uncta, quae tune in Antonini libris vitiosa leguntur aut impodimenta difficultatesque inserunt in re critica tractanda, Arethae libro Arethi aevo ipsi culpae danda esse, immo, qua e Sunt codicum discr0pantiae et similitudines, posterioribus litoque temporibus Xempla inter o collata et retractata esse manifestume Sic qua cum ita sint, spem tristi sterninatis constituendi abiciendam AESSe B pparet. De Suidas sestimoniis cluod adhi te vecta non fecimuS, eo excuSetur, quod tam diversam indolem prae se femini, ut e divorsis fontibus a Suida destinipta esse pateat unde Verisimile fit inter ea esse ii Iaedam, quae victoribus Aretha antiquioribus debeantur. tonim non Olum, in Scriptoris

nomine adferendo variis modis utitur cf. p. XXXVIII), sed etiam vecta nodo fidoliter xscripta praebet I 6 7 et 10 a12 II 12, 13 14 IX s XI 18 10), modo παραφραστικος immunata aut breviata I 6 1 3 7 9 1616 6 II 134 in III 5ά. V 8 28 1 IX35 - cuius loci duas paraphraseS diversissina as servavit - 22); bis P IV 34 additis si is

παρὰ Μάρκω Ἀντωνίνω voeabula tantum ponit. 2dde quod1 aliud exemplum lepidissimum nunc demum inveni etenim cum X 31 1 σευηρον scriptum sit, I 14 1 autem, ubi Oυήρου poscitur, in Τ σεουηρου insolita latina, in i σευουήρου apparent, monti e tantum non certum est in communi archetypo

SEARCH

MENU NAVIGATION