장음표시 사용
41쪽
Merici Casaiaboni Liondini 163 4 Gerataim. Rendati ed. ait Londini 1898 Ioannis achson Oxoni 1906.
D. Viromun doctorum coniecturae.
Arnoldi Boot coniecturae a Galalcer commemoratne.
Iun ius Patri si Iunii notae a Gaiaher commemoratae. Mon enberg Α. J. Kronentierg. Ad Marcum Antoninum Class. Revie XIX, 301-303 Class. Quarteri III, 110; accedunt quaedam coniecturae, quas sieopol in
Leop old I. H. Leopold Ad Marci Antonini commentarios Mnemos. XXXI, 341-364 Ad M. Antonini lib. IX c. 42 ibid. XXXIII 159 156 Ad Marcum Antoninum ibid. XXXV, 3-82. Menag. Aegidii ruenagii adversaria ad Antoninum, quae exstant in Cod latis Suppl. Gr. I . . ., Sehuligio in e titione priore foras data. Nauch Augustus aue in Irritis elae emerkungen IV, Bulleti do acad. imperiale des sciences de St. Petersbourg IX, 40 8 1. Melanges recO-RO- main II 43 745h et De M. Antonini commentariis ibid. XXVIII, 196-210. Pola H. J. Potali In M. Antonini commentario analecta, Hermes XXI, 321-356, et Pol. In M. Antonini
commentarios hi Servata quaedam, in Sylloge data ad S. Contum Liugd. Bat. 1893 87-94. Raderinacher observationes quas per litteras me eum commanicavit Liudovicus Rademnacher.
R sishe Io Jacob Reifrii Adversaria quae in bibliothecae Regia maianiensi adservantur, a Schuligio in edit priore foras data. Rend ali Gerhard H. Renda li, O the ex o M. Aurelius Antoninus, ourma os Philolog XXIII, 116 160.
Ricli ards Herberi Richarcis, Notes o Marcus Aurelius, ClRSs. Revies XIX, 18-21. Salin. Clavitii Salmasti notae eriticae amata her commemoratae. Praeterea V. d. Oeos quosdam in notis ad Seriptores Historiae Augustae tractavit.
42쪽
eti Mare ui et Hennes XVI, 595-607. Stich oh Sticla, In Marci Antonini commentarios, Rhein. Mius XXXVI, 175 177 Upton picteti quae supersunt Dissertationes hortia uocollectae ec Ioannes Upion, Ol. H. Jion diuti 1791. Reliquae Viromam doetorum coniecturae ubi iublici rituris factae Sint in adnotationis supplement editioni maiori addito indicatur.
Inscriptiones operis in liliris manuscriptis et apud veteres scriptores hae inveniuntur: ante singulos libros μάρκου ντωνίνου αυτοκράτορος τῶν εἰς
cerptum Plotinianun inter Antoniniana insertum μαρ. Praeterea fol. 161 scriptum est: ζήτει το ἐξ h δπισθε εις τέλος το μάρκου of ἀντων io μετὰ τ περ ειδώλου os μοσχο-πούλου καὶ τ περὶ σταθμα και μέτρων cf. p. XII).
Suidas ad II 14 ἐκ της Μάρκου ντωνίνου συγγραφῆς ad Ioπαρὰ Mάρκω χντωνίνω item IV 3); ad III , Μάρκος υν- τωνῖνός φησιν ad Pi Μάρκος ὁ φιλόσοφος βασιλεύς; ad III
ἰδίου βίου ἀγωγην διαγωγ hi deri. ἐν βιβλίοις si
43쪽
Priveterea huc spectare videntur hi loci: Themistius or. VI 81χυδεν σοι προσδεῖ τῶν Μάρκου παραγγελμάτων. Vulcaci Gallicani Avidius assus 3, 5 sqq. nec defuerunt, qui illum Catilinam vocarent, eum et ipse se ita gauderet appellari addens, futurum se Sei gium, si MalogiStam oecidisset, Antoninum hoc nomine significans, qui tantum enituit in hiilosophia, ut iturus ad bellum Marcomanni eum timentibus cunctis, De quid fatale proveniret, Ogatus sit non adularione sed serio, ut praecepta philosophiae ederet nec ille timuit, sed per Orδinem araeneseo -on Casai . hoc est praeceptionum ter triduum tisputa Vii . S. Aurelius Victor I lib. de Caes. 16, 9 sq. tantianulue Marco sapientiae lenitudinis innocentiae ac litterariam fuisse, uti Marcomannos iam fili Comano do, quem Caesarem uia secerat, petiturus philosophorum iacta obtestantium circumfunderetur, ne expeditioni aut pia Inae se priu committeret, quam se et Rium ardua a perOcculta explanavisset. Ita in-eserta belli in eius 7 salute doctrinae studii metuebantur. cf. Dio Cass. LiXXI 3, 4 - ZOn XII 2 στε καίπερ ἐν τηλικοτ- τοις πολέμοις ν μηδεν ζω os προσγὶ κοντος γητ' ἐκ mo-λακείας ειπεῖν μητ' ἐκ φόβου ποιεῖν.
Arethus Patrensis in epistula ad Demetrium metropolitam Heracleae ante a. 907 data haec scripsit sed A. SOnny in
Philol. 54, 18 sqq.): αρκου του αυτοκράτορος το μεγαθλωφελέστατον βιβλίον παλαιον μεν και προ το ἔχων, ουμην τι καὶ παντάπασι διερρυγὶ κις καὶ του χρησίμου αυτουτοῖς liud χρῆσθαι, ἀπολαυε ιν βουλομένοις βασκηναντος, Ομως ἐπεὶ το νυν ἐξεγένετό μοι ἐκεῖθεν ἀντιγράψαι καινεαρον αυας τοῖς μεθ' ημὰς παραπέμψαt διττον ὁ τοOτο κεκτῆσθαι, ἐτερου μηδὲ καθ' εν ἔχοντος χρῆσθαι, τ νερῆς ἔργον καλῶς πολαμβάνων Uυχῆς καὶ πονηρο ηθους ἐν τούτοις ἐπιδείκνυσθαι O γλίσχρον υ δ' ηντινα σκαιότητος
καταλείποντος ουπερβολήν, et κοινην πασι προἰ θηκε την
ἀπόλαυσιν αυτή τε πρῶτον η πρώτη τῶν ἀγαθῶν αἰτία θεος και σοι μετ' ἐκείνην το παρ' ἐκείνης τοῖς αλλοις ἐκλάμποντες τως η τί ποτ' ἔδει, καὶ γράφειν καὶ βίβλοις ἐναποτιθέναι τον θησαυρόmo' oOτο μὲν ουν τοι OOτον πολαμβάνων
της πρor ερας μοὶ κτήσεως κληρονόμον δίκαιον φήθην την
πανίερον μον καταστῆσαι γιωσύνην, ῶς αν σοι τοῖτο και φιλίας και τρόπου καὶ ob υτεπαγγέλτου μνημόσυνοντο ημετέρου, προσθείην δ' τι καὶ ζηλος, εἰ περ αρα καὶ τοῖς μεγίστοις π τῶν φαυλοτάτων περιγίγνεται κέρδος.
Nicephorus Callistus Xanthiopulus in Hist. ecl. III 31 Patr. Gr. Mi D. XLV, 960 : πληνγε εἰδέναι χρεών. Mάρκος
Αντωνῖνος Ουτος καὶ βιβλίον παιδεία τω παιδὶ Μάρκω συντάττει πάσης κοσμικῆς ἐμπειρίας καὶ παιδείας μεστόν.
44쪽
96 7-9 ε . . . . ἔχει Nam opinione de uoluptate . . . . ita
σε Menag. quoque idem συγκράματι.
45쪽
2. Παρὰ τῆς δοξης καὶ μνήμης της περὶ το γεννή
σαντος το αἰδημον κα ἀρρενικον. 3. Παρὰ της μητρος et θεοσεβες και μεταδοτικον καὶ ι ἀφεκτικbν υ μύνον του κακ0ποιεῖν, ἀλλὰ καὶ os ἐπὶ εννοίας γίνεσθαι τοιαύτης δετ δε το λιτὼν κατὰ την δίαιταν και πόρρω της πλουσιακῆς διαγωγης. 4. Παρὰ του προπάππου ο μ εἰς δημοσίας διατριβὰς φοιτῆσαι καὶ το ἀγαθοῖς διδασκάλοις κατ οἰκονι χρήσασθαι - καὶ το νοναι ὁτι εις τὰ τοιαῖτα δεῖ κτε- νος ἀναλίσκειν.
5. Παρὰ του τροφέως το μήτε Πρασιαν0 μήτε Βενετιανος μήτε Παλμουλάριος φ 0υτάριος γενέσθαι' καιτο φερέπονον και λιγοδεὲς καὶ αυτουργικόν καὶ τοι ἀπολυπραγμον καὶ τ δυσπρόσδεκτον διαβολης.
46쪽
στητικον τοῖς π των τερατευομένων καὶ γοήτων περήιεπωδον καὶ περὶ δαιμόνων ποπομπης καὶ των τοιούτων λεγομένοις καὶ το μη ὀρτυγοτροφεῖν μηδε περὶ τα τοιαυτα επτοησθαι' καὶ τ ἀνέχεσθαι παρρησίας ' ' καὶ τ οἰκειωθηναι φιλοσοφία 'και' ἀκουσαι προτον μεν Βακχείου, εἶτα ανδάσιδος καὶ Μαρκιανοο καὶ τογράψαι διαλόγους εν παιδί' καὶ τ σκίμποδος καὶ δορας ἐπιθυμησαι καὶ σα τοιαυτα της Ελλην κης ἀγωγης ἐχόμενα. 10ΑΤ 7. Παρὰ μυστίκου τυ λαβεῖν φαντασίαν του χρύζειν διορθώσεως καὶ θεραπείας του θους ' και O V ἐκτρα-
πηναι εἰς ζηλον σοφιστικον μηδ' ε ἰς το συγγράφειν περὶ τον θεωρημάτων η προτρεπτικὰ λογάρια διαλέγε
τικον ἄνδρα πιδείκνυσθαι' καὶ το ἀποστηνα ρητορικης καὶ ποιητικης και ἀστειολογίας ' καὶ τυ μ εν στολίωκα οἶκον περιπατεῖν μηδε τὰ τοιαυτα ποιεῖν ' καὶ τοτ ἐπιστύλια φελος γράφειν, οἱον Ο π αυτου os του ἀπ Σινοέσσης τῆ μητρί μου γραφεν ' καὶ το προς 20 τους χαλεπήναντας και πλημμελησαντας εχ ανακλητως
47쪽
ἐθελησωσι, διακεῖσθαι καὶ το ἀκριβος ἀναγινώσκειν καὶ μὴ ἀρκεῖσθω περινοουντ ὁλοσχερῖς μηδε . τοῖς
περιλαλοῖσι ταχέως συγκατατίθεσθαι' καὶ το εντυχεῖν τοις πικτητείοις πομνήμασιν, ων οἴκοθεν μετέδωκεν.8. Παρὰ πολλωνίου ελεύθερον καὶ ἀναμφιλύγως ἀκυβευτον καὶ πρ0ς μηδεν ἄλλο ἀποβλέπειν μηδε π ὀλίγον γ προς το λόγον - καὶ τ ἀεὶ μοιον εν ἀλγη δύσιν ὀξείαις, εν αποβολη τέκνου, ἐν μακραῖς νόσοις 16 καὶ et ἐπὶ παραδείγματος ζῖντος ἰδεῖν ναργος, τι δύναται λαυτος σφοδρότατος ἐναι και ἀνειμένος ' καὶ το εν ταῖς ἐξηγήσεσι μὴ δυσχεραντικόν , καὶ το ἰδεῖνανθρωπον σαφως ἐλάχιστον των αυτου καλον γου- μενον την ἐμπειρίαν καὶ την ἐντρέχειαν την περὶ το1 παραδιδόναι τα θεωρήματα ' ' καὶ τ μαθεῖν, πῖς δει ATDC λαμβάνειν τὰς δοκουσας χάριτας παρὰ φίλων μήτε ἐξηττώμενον δια ταυτα μήτε ἀναισθήτως παραπέμποντα. 9. Παρὰ Σέξτου o ευμεν ' καὶ το παράδειγμα του ATDoi κου o πατρονομουμένου - καὶ τqν εννοιαν του κατὰ 20 φυσιν ζηw καὶ τ σεμνον ἀπλάστως ' καὶ τ στοχαστι- κον τῖν φίλων κηδεμονικος καὶ το ἀνεκτικον των
48쪽
4 ΑΡΚΟΥ ΑΝΤΩΝΙΝΟΥ ΑΤ ἰδιωτον καὶ et ἀθεώρητον οἰομένων καὶ το πρ0 πάντας ευάρμοστον, στε κολακείας μεν πάσης προσηνεστ ραν εἶναι την μιλίαν αυτοs, αἰδεσιμώτατον δε αυτοῖς ἐκείνοις παρ' αυτ. εκεῖνον τον καιρb εἰναι 'και τοκαταληπτικος καὶ δ εξευρετικόν τε καὶ τακτικὶ, των
εἰς βίον αναγκαίων δογμάτων ' καὶ τ μηδε εμφασι ν ποτε οργης η αλλου τινος πάθους παρασχεῖν, αλλὰ αμαμεν ἀπαθέστατον iναι, αμα δε φιλοστοργότατον' ' καὶτ ευφημον καὶ, ἀψοφητί λ καὶ τ πολυμαθες ἀνεπι-
10. Παρὰ Ἀλεξάνδρου o γραμματικο τ ἀνεπι
πληκτον ' καὶ bis ὀνειδιστικος επιλαμβάνεσθαι των βάρβαρον η σόλοικον τι η ἀπηχε προενεγκαμενων, αλλ' επιδεξίως αυτ μύνον κεῖνο δ δε εἰρησθαι, προφερεσθαι ν τρόπω ἀποκρίσεως η συνεπιμαρτυρήσεως η 15 συνδιαληψεως περὶ αυτου του πράγματος ουχὶ περὶ τουρηματος, η δι' τερας τινος τοιαύτης εμμελους παρυπομνήσεως. 11. Παρὰ Φρόντωνος τἰ, ἐπιστὶ σαι, ita τυραννικῆβασκανία καὶ ποικιλία καὶ πύκρισις, και τι λεπίπαν ο11 Παρὰ 1. o γρ. ὁ δε γραμματικος Αλεξανδρος D. 12 Suid. πηχές I et ἐπιλαμβάνεσθαι II): μ' . . . προενεγκα μένων. 19 παρὰ φρόντωνος ς μεμάθηκε D
49쪽
ΤΩΝ ΕΙΣ ΕΑΥΤΟ ΒΙΒΛ. Λ 9 7- 14 4 5 οἱ καλούμενοι Ουτοι παρ' μῖν υπατρίδαι ἀστοργότεροί ATD πως εἰσί. 12. Παρὰ λεξάνδρου του Πλατωνικου μη πολλάκις μηδε χωρὶς νάγκης λέγειν πρός τινα η εν ἐπι- στολη γράφειν, τι σχολός εἰμι, μηδε δια τούτου os τρύπου συνεχος παραιτεῖσθαι τὰ κατὰ τὰς προς τους συμβιουντας σχέσεις καθήκοντα, προβαλλύμενον τὰ περιεστοτα πράγματα. 13. Παρὰ Κατούλου ο μη λιγώρως χειν φίλου αἰ- 10 τιωμένου τι καν τύχη ἀλύγως αἰτιώμενος , αλλὰ πειρῆσθαι και ἀποκαθιστάναι επὶ το σύνηθες η και το περὶ των διδασκάλων κθυμως ευφημον, i τὰ περι Βομετίου και Ἀθηνοδότου ἀπομν μονευύμενα ' καὶ τ περιτὰ τέκνα ἀληθινως ἀγαπητικύν. 1 14 Παρὰ του δελφos μου Σεουηρου το φιλοίκειον και φιλάληθες κρὶ φιλοδίκαιον ' καὶ το δι αυτον Π/Oναι Θρασέαν, Ἐλβίδιον, Κάτωνα, Λίωνα, ρουτον καὶ φαντασίαν λαβεῖν πολιτείας Ἀσονύμου κατ ἰσότητα καὶ ισηγορίαν διοικουμένης καὶ βασιλείας τιμώσης πάντων Ἀε μάλιστα την ἐλευθερίαν των αρχομένων δ καὶ τι παρὰ
50쪽
στοχασμοῖ τους φίλους αυτονπερ τυο τί θέλει γ τλου θελει, ἀλλα δηλον εἶναι. 15. Παρὰ Μαξίμου το κρατεῖν ἐαυτο0 καὶ κατὰ μηδεν
περίφορον ἐναι' καὶ το εἴθυμον ν τε ταῖς ἴλλαις περιστάσεσι καὶ ε ταῖς νόσοις ' καὶ το εἴκρατον τοῖηθους καὶ μείλιχον και γεραρύν' καὶ τ ου σχετλίως ATD κατεργαστικον των προκειμενων καὶ το πάντας αὐτῶ id πιστευειν, περὶ ν λέγοι, ὁτι υτως φρονεῖ, καὶ περὶ ATD ῶν πράττοι, τι ἀκάκως πράττει 'καὶ το θαυμαστον και ἀνεκπληκτον καὶ μηδαμο επειγόμενον ὴ κνοον et ἀμηχαν00 η κατηφες η προσσεσηρος η πάλιν θυμούμε-
μονικb και το ἀψευδες ' καὶ το ἀδιαστρόφου μὰλλον Α διορθουμενου φαντασίαν παρέχειν ' καὶ ὁτι υτ φηθη
16. Παρὰ το πατρὶ, το μερον καὶ μενετικον σαλεύτως επὶ των ἐξητασμενως κριθέντων ' καὶ το κενύ-