Medieval Greek texts. Being a collection of the earliest compositions in vulgar Greek, prior to the year 1500. Ed. with prolegomena and critical notes

211쪽

2b, νὰ μ' κάμ' ὁ βούλεται κά πίλιν νά νε θεῖος. διατὶ τινες εὐρίσκουνται, λέγουν ἄλλα κι ἄλλακά δεμαρτάνου εἰς θεον και σφα λουσι μεγά λα,

πως αποθαίνουν τουτοι ν καὶ κεῖνοι να λυτονουνημεῖς, κάλοὶ ριστιανοὶ, κακοὶ δε τούς σκοτόνουν.260 ταν ψοφουν τὰ πρόβατα, ὁ θεὸς τίνα παιδεύγει, καὶ λυκος πρόβατον α φα, που τίνα νὶ γυρεύγν:ῆξεύρει ἀντιφωνητης τοὐτα νὰ τὰ κρίνη,

κώ ως τους εἶδεν ατυχῶς πῶς uσαν κεντημένοι, γεμάτοι τὸ θανατικον και λοιμαναγκαιωμενοι,

212쪽

εκεῖ δε εβωθήσασιν ἰατρειαῖς δε ἰατροσόφια. τότε αὐθέντης ρισεν ὁ μέγας αρδινάλης

ν κτίσουν κεῖνα τὰ στενα με συντομιῆς μεγάλης, τους κεντημένους πάλιν δε ξενα τους ξορίζουν,εκεῖ και μοναστήρια δια νὰ TOυς αποκλεισουν,

ταῖς aμηλια , τ ανδ ὀγυνα, ο δεσαν κεντημένοι, ν κλαι καὶ νὰ προσεύχουνται την θεοχαριτωμένη ωσὰν το κύμαν κ' οι πτωχοὶ καὶ κλα αν καὶ φωνύων 'κυρά μου, σῶσε τον λαον, βούθησε Ἀλαλάζαν κραυγάζου καὶ προς τὸν θεὸν δέρνουνται καὶ λαλοῖσιν, τρέχοντα καὶ τὰ δάκρυα των ποσῶς υκ σιγοῖσιν ιστέ μου, παῖσαι την οργὴν ούτην σου την δικαίαν, 300 καὶ πούτισλτην ξ μῶν ρῖφλτην εις μεραίαν. και 'γὼ θωρῶ κ ουδὲν περνα ὁ κύριος την οργήν OU,κ MXύρος καθημερινὸν κύμνει την ρεξίν OU, κ μνει τεράστια φρικτὰ, τίς νὰ, λογαριασβ,

καὶ του θανάτου τὰ κακὰ καὶ τίς νὰ τὰ ξεχνιάση πολλὴ ζωὴ του αὐθέντη ας της Γόδου το κεφάλι,

φρὰ Πέρου τε δε Δαβουσῶ καὶ μέγα γαρδινάλιν,

ἀκόμι διὰ λάλησεν, ὁ καθαεῖς Ἀφίσαὶ γυναῖκά τε κρατηχθικὴν νὰ μηδὲν τὴν ψηφήση. καὶ τὰ ταυλιὰ καὶ τὰ χαρτι και ζύρια νὰ τὰ καύσουν,

κ εις οσα βλάπτουν τὴν ψυχὴν παιγνίδια ν τὰ παύσουνῆ πίση νὰ στοχάζεται το δίκαιον ου πασανα, νὰ δέχεται τον ἄνθρωπον σὰν τὸ παιδι - μάννα, καὶ τέρμενον εἰς τρεῖς μῆνες νά χη τελείαν κρίσιν, χωρὶς ξενιάσματα κι αυτὴν τῆς δικια τὴν χρῆσιν,νὰ διώξου και οὐ πειρασμούς πιτρόπων βουκάτων,

και τ' ἄλλα τὰ ορδίνιασε, καὶ τίς ν τὰ θυμβται, καὶ τὰ καλὰ τὰ εκαμε, καὶ τίς νὰ τὰ ξηγῶται; τὰ εδωκεν εις τὰ πτωχὰ ψυχικὰ λεμοσύναις, καὶ ἄλλαις χρειαῖς ταῖς χρειώ υνταν φῆμεραις κείναις

213쪽

καὶ ἁ λα τοῦ νια περισσα κανεὶς να μ' κοντεύγΠ, καὶ μανιγόρδους καὶ βλεπιούς περισσούς α ρογεύγV, 330 διατι του δώκασι πολλοὶ φρόνιμοι να ποικ0σν, κυρίως η κολλητικὸν σα φώρα να κεντησ9. μαψαν να γράφβ εις νερον μέσα με το δακτύλι,

να μηδε συ μηδε κανεὶς δυνηθρ να ἀγγειλοτί λέγουσι τα γράμματα τὰ ις νερον γραμμενα, 335 διατι δε φαίνουνται ποσῶς ει τά χες χαραγμένα. καὶ του φρονίμου χάρασσε, καὶ κεῖνος ἀγροικῆ σε, καὶ του θεοῖ μηδὲ ποσῶς χ ιλια δίκαιος 'σαι Δ τυ πρυφθτην τον α'ὶδ οποῖ πολλὰ γαπηθημε τον θεὸν τον δυνατον, αλλ' ουδὲν φοβήθη 310 μα πίασε, ἐμέτρησε τὸν λαὸν του κυρίου, καὶ πότισέν τον ὁ θεος θάνατον ποτVρίου ει τρεις ώραις τον κοφεν λαγγελος ανθρώπους χιλιάδες δόντα τέσσ9ρες κέρεσε τους τόπους. τότες εγδύνεται Λαβὶδ ρουχα βασιλικάτα,3 5 ρίπτει το στέμμ ε της κεφαλῆς καὶ πιάνει θεοὐ στράτα,

τρυπὰ ἔνα σάκκον τρίχινον, περνῆ την κεφαλ0 TOU, καὶ πάσσει πάνω χώματα καὶ κλαῖ με την ψυχὴν του Ἀμένα, κύριε, σκότωσε, ἐαι οὐχὶ τον λαον σου εγὼ ποικα το κακ0, κι ἀλλοὐ ρίπτει θυμόν σου. '

εις τρεις μέραις κι ραις τρεῖς τὸ κακο ν περ σn εδιάβη τὸ θανατικὸν, παυσε καὶ ' λοίμη. χμεῖς διχρονησαμεν, τί τοὐτο πῶς ἐγίν' καὶ μετὰ ταὐτα τίς οἰδε οὐ πασανὶς τὸ τέλος, 3b, ἄν του με τὰ κλαίματα η πάλιν με τὸ γελως.

καὶ τότε θεὸς νὰ λυπηθ' καὶ στρέφ την ὀργ0 του, διότι ἐκουνβρύρησεν ὁ καθεὶς θν φυχην του,

214쪽

και κοπησαν τα κριματα και Τ παρανυμιαμ,

καὶ ὁ χειμῶνας φυγεν λθεν πρίμα βψα, 76 καὶ διαβῆκαν τὰ πικρὰ φουρτοῖν και ν ζάλαις,

χαραῖς ποῖ δε ἐπνίγηκεν ἁφτὴν πικρὴν ut βίαν

καὶ 'πέ μου, τίς ν δύνηται, χηρεὶμ ν δουλεύγst δι αυτ καὶ λέγεται χηρειαμ, διατὶ Λαρύ της φεύγει Q8b καὶ τάχα νὰ βρεθῆ κανεὶς 'μπιστα ν τὴν δουλέφθ

κα τῆν σωματικῆν πυρὰν ν την παραβλεφη κρίνω κύελλιον εν ἄνθρωπος ὁπου πολλὰ πομένει, καὶ καίεται ἁφτὴν χηρειὰν και μοναχός OU μένει, ἄπλυτος καὶ ἐν λουστος, κακὰ κυβερνημένος 90 καὶ στερεμένος τῶν πολλῶν καὶ νά ν και πικραμ νος,

215쪽

καὶ τέκε ἀπ' εξω και διφα, καὶ οὐ καὶ πολ λεύγει, καὶἰλλην υκ ἐσμίγεται ουδὲ πανδριὰν πεύγει, παρολκαὶ λευθερώθηκεν απὸ την δουλοσύνη, hos xvlio 39 καὶ πάλιν δευτερογαμιῆς γυρεύγει σκλαβοσύνη. Wives in liΘ

κι αυτος τα 'πίσω βιάζεται, βουλεται να τον στρέφ' 'R 'Φ00 τὰ νεωτικὰ σκιρτηματα και ταῖς ἀτακτοσύνaις, ἡ ... του κόσμου ἀγγελυματα, ταῖς μου στακτοσύναι ἄσχχημον ενι, πίστευσον, ὁ γέρος ν γυρεύγ', κόσμου φροντίδες κι ἀτυχιαῖς πρέπει του νὰ ξωφεύγν. δύο ζυγούς εὐρίσκομεδε του νέου τραχήλι, 405 γυναῖκα νε- ις ζυγος, ἄλλος αγγ λου φιλοι. θελεις γυναῖκαν, παρε χελεις, καλογηρέη ου. βλέπε τους ὁρκους καὶ τους δυο , την κρίσιν μη γυρέφουν. λοιπὸν ἄν Ἀβγ λεν- θεὸς ἀφτὸν ζυγὸν τον ενα, πιάσε τον ἄλλον τον ζυγὸν καὶ περνα τιμημενα. 4I ς δε καὶ ἡ ευρισκεσαι ν δευτερογαμ Vσνς, ὀμνέω σε 'ς θ πίστι μου, πολλὰ in αγανακτύσνς. ὁ γέρος α προσέχηται V δευτερογαμίαν δίκιον του νε του λενογνὰ κύτσn εις μιὰν γωνίαν, καὶ κλαίν καὶ, δέρνηται 'ς τὰ προημαρτημένα 41 5 τά πραξεν εις τὰ νεωτικὰ, εις τά χε καμωμένα, νὰ βύλν το κεφάλιν Ουἰπέσω εις μίαν τρύπαν, καὶ δύο πέτραις in επαιρνε, τὰ δυο στηθη νὰ κτύπα, μη ναύρν το συμπάθιον του ' τὰ κρίματα τὰ πολεν, καὶ ταῖς λωλιαῖς καὶ ταῖς λαριαῖς παντάπασι ν ὰφ0κεν. 420 ἀμμ χωρεῖ τον, τον λωλον καὶ κρίμα ' αλλο κρίμα, βάλλει γομύρι πάνω του, ει το κεφάλιν κλῖμα. τὰ δοντι του πέσασι, τὰ μάτια του θωλύνα, καὶ σπρίσασιν τὰ γένεια του, ν κόξαις του κυρτάνα ' λικιά του στρύβωσε καὶ περπατεῖ περβάντα 42 πεντηντα 'ξῆντα νε χρονῶν, καὶ λεγε κι ενε τριάντα.

216쪽

τί θέλει ὀ κακότυχος την δευτερογαμίαν καὶ πῶς δὸν τον δάμασε η γυναῖκα ἡ μια και τί λεγω γυναῖκα μιά ν στεφάνι εξη καὶ πλεαε αλεν - βιλύναινα, δε κόττισσα ἡ γραῖα,

τὰ κούρταλα νὰ λείπασιν καὶ πῆσα ἄλλον κριμα.ε δε καὶ νύ 'χου και παιδιὰ καὶ νά χουν και προγονια, ποτε νὰ μηδε ελθουσιν is εχουσιν μονοιαν, κιώνίσως, ἀπο την πτωχιὰν τὰ οὐχά των μοιριγυν, ' ταῖς πόρταις των Xριστιανῶν τὰ παιδιά των γυρίζουν. 446 Ἀνάθεμά σε, λογισμε που μ εποσε καὶ 'μπῆκα, που λθ καὶ χ&μηλωσα, καὶ τί ρίμαις ποῖκα εἶπες καὶ ε γήθηκε καὶ επαφες σε ποσαεἰς το πικρὸ θανατικὸν που' θλιφε T TOσα, καὶ τωρα ην ἀπόλυσιν του σαρμουνιολνα ποίσνς, b καὶ συ την στράταν φηκες καὶ Ἀλην θες ν κτισβς,

καὶ τότε πάλι ὁ λογισμὸς ἄκου τί με ποκρίθην

λόγον, μὰ την ἀληθειαν, ὁπου με νοστιμήθην Ἀαλον σαρμούνιν ρχισε καὶ νύ χες O ελειωσβ, περον ὁτι φῆκές το μέμφουν σε θελουν τιοση. 4bbτί τό θελες καὶ ρχισε καὶ ποῖκες καὶ θεμελιον καὶ τώρα ξαφῆκε το καὶ θελουν τό 'χει γελοιον.

217쪽

κτίσε ει το θεμελιον σου πύργους καὶ περμαχιόνια,

ελύλνς α ὰφτην κόλασιν πολλὰς φυχὰς ἀνθρώπων.

λοιπον αποτινάχθθκα, ερριφα την ἀμελεια, μ' πύρω καταδίκασιν ἀπο πασαν τελεια.

48, Q εξάπαντα ἀφτὰ καλὰ νά χ καὶ 'λεμοσυνην, νηστείαν καὶ εγκράτειαν καὶ την ἀκτημοσυνην ταὐτὐύφωσαν ' καλην ἁγίαν την μαρτίνη. αν παρθενίαν ημπορβ καὶ θελβ, ας την κτησy, λώδιν, ex μετ' αὐτην, ο λύχνος μ' εσβUσV. 190 ε δ' ἴσως καὶ ου δύναται, λεγω, ν παρθενεύγ', πορνειαῖς, μοιχειαῖς, παρανομαῖς τιόση μηδεν γυρεύγ'

cluistit v.

218쪽

μία γυναῖκα σώνει τον νά νε στεφανωμένος, κι ὰφτὸν θεὸν κι ἶφτούς γιους τέλεια ευλογημένος. κι αυτ τ ρίζει εκκλησια, να α ηρβ να λεπ9,ν πολεμῶ τους ορισμούς να κάμνm' δσα πρέπει. 496κ εις ον πρεπούμενον καιρὸν ας λείφ απὸ την μῖξιν, της γυναικὸς την νωσιν καὶ σπέρματος την ρῖξιν.

το σάββατον ξημέρωμα καὶ κυριακην κόμη,

δεσποτικαῖς ταῖς ορταῖς, ταῖς ποιαῖς ριγυν ι νομοι,

καὶ των ἁγίων κλεκτων μαρτύρων, ὁσων αν θέλη, 00σαρακοσταῖς τρεις τέσσαρες, ῶς ὁ νόμος ἀγγέλλει. μακύριος ὀπου 'μπορε τον μῆνα μία φορα, καλὸν ενι 'ς τον ἄνθρωπον ν ξεύρη καὶ την ρα.

Q εις εTOιανὰν ρώτησιν εις σοφος ἁπεκρίθη νέος α εν ἄνθρωπος, ποῖ καὶ που εὐλογήθη. 606τους γέροντας ουδὲ ποσῶς διατὶ πολλα τους βλαπτει, ῶς η νηστεια, ο φρύγανον καὶ το κερὶ σαν ἁπτει. κι αλλος αλλον ηρώτησεν φιλόσοφ ησαν- οι δυο το πότε χρη Ἀμμιξις, ι ἀπεκρίθην εις μων, ὁταν τις ασθενέστερος α πέσβ με γυναῖκα, I 0

φλάκκος νὰ γένη παντελῶς, ὰ, σy ἐννεὰ 'πὸ δέκα. γραμμένα ταὐτὸ βρέθησαν εἰς βίβλους τῶν Ἐλλήνων,

Ἀριστοτέλους, Πλάτωνος, τῶν δυο σοφῶν κείνων. εἰδα κε καὶ βλαπτικὰ ἄλλα τρια γραμμενα φεμμιξις της γυναικὸς τὰ λουτρὰ τὰ καμενα, blbτρίτον η μέθη του ζωρολη συχνῶς καθ' κάστηχάνει καὶ ἀπολένει τον εἰς κρύς ς εις την βράστην. καὶ ὁποιος βρίσκεται 's αυτὰ δουλειαῖς τέτοιαι συχνιάζει,τον ψόφον του πεθυμεῖ, τον θάνατόν του κράζει. καὶ κάπου στόρια κοσμικην κουσα καὶ μοιaζει 20 εἰς τετοιανὰν πόληφιν, καὶ ἄκου δε μητριαζει. ηὐρε η κάτα το ρινὶν ποῖ s ἀλειμμενον ὁλον με το Λούγγιον, νὰ μη γεν γιωμένον καὶ στάθ' με θν γλῶσσάν της και γλυφε την λυποτην,

ὼμ μ εξεγδάρτην καί Θρεχε το αἷμα, καὶ διότι 62b

το αἷμα νε πολλὰ γλυκυ, ρ ρουφα, καταπινει.

219쪽

γλυκύν εις ώρα φαίνεται Ἀμμ', οὐαὶ 4κεινη.

ετω καὶ εις τον ἄνθρωπον οὐ βρίσκεται σε τοὐτο, διατί γηρῆ παράκαιρα καί δε κακον πο τον, 530 ἀφτθν σπατίλην γίνεται και ξάπτει τιτοιο πορε, μέρα νύκτα να βρίσκεται 'ς το πεσε καὶ τ γυρε.μ αν ἴσως καὶ να βούλεσαι, ἄνθρωπε, α γροικήσης Κάτωνα τον φιλόσοφον, καὶ τα σε Diis ποίσyς κοιλιοδουλιὰν καὶ λαιμαργιὰν λεγει σου να ἀφθσνς, 535 κ ὀμνέει σου, καὶ, το ναι, καιρον πολυν να ὶς. πείνα - λεγε Κάτωνας, iσον δύνασαι, πεινα, νά σαι ανος ἀφτο κορμὶ, να χάσst και TV σπ VI.

νὰ ρίξο αδι ἀντὶ νερον εις την ἐστιὰν ἐκείνην 550 καμίν 'ν το πόρνευμα, καὶ λάδι δε σπαταλη,κ η σάρκα δε καὶ η φυχ' ζημιόνει μιὰ θν ἄλλην

τίς οἶδε κολιόδουλον σπάταλον και ν αγιασβ, αν εἶχεν ολα τὰ καλὰ, ποτε ν μηδε σι σν θεον γαρ εχε την κοιλιὰν εις ἄλλον δε πιστευγει

555 πῶς θεραπεύσν τον θεον με βρώματα γυρεύγει.

μαλόνει και δικάζεται, ἁπλόνει ει το βρῶμα, βρπα και συρνει στανικῶς, βρίζει καὶ με το στομα. 500 και τοὐτo, βλέπω o καλὰ καὶ γίνεται 'ς την Pόδον κρασοπουλιὰ φαροπουλι φουνίζου 'ς τέτοιον μόδον,

220쪽

καὶ τετραδοπαρύσκευον η νήστεια, τὰ καθάρια, δε θελε ὀ κοιλιόδουλος α μείνη χωρὶς φύρια, καὶ πεφ τε ς τον ἀφορισμον των ἁγίων πατερων. πολλοί τινες με εἴπασι, τέτοιο μητ αναφερ- 66 γαστρίμαργοι καὶ λαίμαργοι, πολλοί νε τετοια πράξης, καὶ παραβάται γινονται του νόμου και ης ἁξης. κ αν εχη κάτις καὶ πουγκὶ βαρύν εις ω πλευρόν του, απι αυτ τὰ γλυκύσματα γλυκαίνει τον λαιμόν του πίνει γλαριαῖς πίνει πουκρὰς, Tot οὐς τρῶκαι παστελλια, 670αργε καὶ παίζει, τριπηδ με ἄχανα και γελοια καὶ παίρνει τον η ρεξις και λησμονα τὰ ἴσια,εις ταῖς γυναῖκες τέρπεται, χαίρεται 'ς τὰ μεθύσια. δε σωνει ἁ β ἀπο αὐγον, καὶ θέλει ν φιλήση.γαργουνοσπαθοκόνταρον καὶ σκλίμ α ἁγαπήσy, 676να καμπονη ς τ' ἄρματα, ν ἀσκηται εις πολεμους, ψαρια καὶ ιππύρια, ν διώκου του ἀνεμους, να πολεμίζου δυνατὰ καὶ νὰ παντοῖν τον σκυλον, τον Οὐρκον τον καταχανὼν της ἀνομιας τον φίλον.

εχει πολλους οὐ χαίρουνται Γοδίταις' τ' ἄρματώ τους. I 80 καὶ πρῶτον οἱ αὐθένταις aς καὶ eo νύ νε μετά τους)πολλοὶ φοροὐ μεταξωτὰ βελούδα, ζαμηλότια,

πῆσα λογης κατάκοπτα, αρδια τὰ μανικότια, κύρτύες πασύλογαις, κι αὐταις νύ νε κατακομμεναις, παπούτωι ἀχελωνόκοπαις εὐμορφοκαμωμέναις. 86εχάθην Ἀπ0ληφις, κι ς πότε νά νε οὐτο, οἱ ριστιανοι με ριστιανούς, μισTE, Xριστιανοὶ μόφυλοι θελουν νὰ πολεμίζουν, θωροῖν του οἱ ἀλλόφυλοι, γελοῖσι, αχανίζουν. σκατὰ 'ς τVν φυχήν σου, δι βολε, καὶ τί δουλιαῖς ἐν τούταις 590εσύ ταῖς κατεστησε ταῖς ἀτυχιαῖς τούταις, δια εἱσαι ἁντικείμενος, μισας καὶ ην εἰρήνην, ὼνθρωποκτόνος φθονερὸς, δε θελεις μεροσύνην,