장음표시 사용
81쪽
82쪽
fere propria est, amenduim erat, aut η Pr ει ii η μη pro ει μη scripto, quod peream invenitur. In omnis grammatici quae Sinaitico codici cum Vaticano
et similiDus fere communia, Sunt retinenda iussicavimiis. Huc pertinent etiani μισηκε9, μαρτυpηκε in Iob. Vang. et epp.), εγε υημε ῖα, cimae perlaeti Orinae quum aliquotie recureant, non ex utero vitio videntur fluxiSSe. Pauca alia, ut με ρυ,
Quae aperto vitio in codice Scripta lint, Vel Singillis corruptis litteris vel ver Dis vllauis litteri omiSSis, ita in re
Ilitteris ex Racisino connisi nec Sinaiticus antecellit Vaticano nec Vaticanus Sinaitico. Differunt tamen eo 1Od Vaticanus saepius ει pro ,
83쪽
Etiam mira nae scripturae vitiosita elum Vatieano Odice Onamunis est Sinaitico, Rio viidem multo magis ex ConlationiDus ante Maiunt institutis iam ex editioniDus Maii discitur, inpriis ex altera 1aeoticitur Bonitos conlatione. Ut autem Sinaitici ita etiam Vaticani vitia inopia
84쪽
106, 2 ad 9, 1 appositis et diuobus Matinae foliis eos hi-
Πieros deSiderari indicatum est iupra. Nec imagis indicavitniis lentinata quae paSSim in aeti apoStoloriam nanti erantrepia
vide supra pag. XXXVI suuiuiis pagini adscripta sunt. Sunt
Nec paginariim titulos ista epistula sinet nostris ad modum ceterarum epistulariam alnolle Iim ecoonodavimus. Nuniemis p sub altera ad Thess epistula, si in codice desideratur, suppletus est invito libre meo typogaeapnis Proposito.
85쪽
Versiliuin itineriun lute decein Pauli epistillae iiDScriptiuntia Denty 2 Cor aes , Gal. ιβ Eph. PDdipp. Coloss. et , oheSS. at , He Dr. v , 1 lin. xv Tini. T , Tit. ς'. Conanaentarii ii textu ea Si ratio, ii Prinan Parte X-liit, eanti irmitae ad varias ipsius codici Sinaitici scripti iriis portinent, altera lectione Vaticani a Sinaitie diversae, tertia Stephanianae itemque Elgevirianae. Dicendium alit eu erit parillo acci iratius de Singulis. Primam parteva Imaxime occupant Vetere antiquisSiuiae Scripti irae cora ectores Sigii ' et ' comprenendinatis omnes emendationes ante C Septini fere saeculi factas, licet plus iam dii auctores haDeant. Cf. Supra pag. XXXII SQ. Riursus
inter C et Oh vide supra pag. XXXVI sqq. non distinxiuitis nisi Di alter a altero satis distingui potest. Longe igittar
plurima id iiDu ' Sigium praepo Situm S a 'prole et Si int, eo tarmen a C mutata. De reliquis eorreetori DuS C et ς' qui in apocalypsi ad C quem Sinipliciter C diXivit1S, acceSSeriint, iten de si vide supra pag. XXXVIII Sq. Ceteriam certum est Omne lao correctore non coniectura Sila Sed exemplaria quiuia ipsi te Dantur tu corrigendo eo dice Secuto esse id quod in iuules codice eorreetoriam manu eXPerto UIRdrnt omneS, ut niteanum, AIexandrinum, Epuraemi Syri reSemptui D. TeXtu quem C corrector loci plur1uiis codici inferre studuit Imulto Piidem 1 opius ipSo antiquissimo accedit ad usuui By-gantinum recentioriDii teSti Dia pleriSPie eo nunem, Sed Satis
etiam a eo differt ac passiua lectione prae Det cum Vaticanis Sividi DuSque convenientes, iit et 27, 16 καυδα 2 Cor. 7, 12 αλλ υδε ε εκευ o αδικηθευτο Col. 4 9 γυωρισουσι Mi. 17, 24ειπα 17, 25 ελ po et Iuc. 18, 28 et αρα GTαι η μζυ. Vaticani codicis lectiones quaerenti plure Viae patent, sed nulla satis certa Postquam enim plure etia iiDm conla-
86쪽
tiones institutae sunt, rima anno 166 a Bartoloecio, DiDiio-tnecae Vaticanae tum cuStode, ainiuinginta fere annis post altera duae impensi Rion ditentio et Saec do decina octavo exeunte Iarta a Andrea Biren Dano, passita etiaui anno 1843 a me, post a regelleSio et Al Derto resSel ai codex prae Deat e loratum St, nuper Romae prodieriant duae Angeli Maii editiones, altera. Imaior Novum TeStamentum ei 1111 Vetere con)Pleeten cire Solemnia paSenalia anni 1858, altera minor ovitant uti Testamenti anno 1859. ' Opus ei rationiDiis TitidisconSentaneum qui XSpectaDant, 1Οd Sane Omne eXSpeet eiuDeDant codici fama et gravitas, Maiano opere falsi Sunt. Ratio enim totius si Dri nihil commune ita Det cum codicum editioni Du ad ipsomina manu scriptorialia Similitudinem institutis, cuiusmodi lautum contigeriint Alexanssi'ino et Canta Dragiensi, nuper Epnraemi Syri reScripto, Claromontano Sinaitie aliisque pluribuS, Sed textum ita praeDet ut in vulgariDus Novi Testamenti editioni Dus usu venit tali vero editione multa 1ae ad codicem penitus cognoscendum faciunt expriuii nequeunt. Etiam gravius vero detrimentuli rei caeiticae eo allatum est Ῥio ipsae lectiones codici non ea a opti erat acetaratione eXScriptae Stant, atque multi locis, Di antiviiiSSimam Scripturam Oraeetore attigerunt, vel antiquiSSima chim PoSteriore consuSa vel certe cor rectoriam Studia non Sati OOServata lint.
InVentu cotidem Si pii post morten Angeli Maii 9. Sept. 18b4 ex ipsius mente notisque quas reli sierat adlii Diti opus
Viri celeDerrimi recognosceret; sed nec utendationes Caroli Vercellone BarnaDita clarissimi doctissitatque aliud valueri int suam ut In num erroruui numeritu auferrent, at alii relictis. Aloi haec quidem in naaiorem Maii ditionem dicta Sunt ad quam etiam conformatae Sunt Liondinensis ex officina TeuDne
riana Lipsiensi anni 18b9 et Lieidensis anni 1860. Quod anno
87쪽
1859 Roniae insecutum est Ovuni Testanienturii , Se udis euris editum studio Angeli Gisi , hi est in titulo locis uiti cl
pati ei Veriorein eo dici lectionen praebet nec nisi raro priori postlialaeti la videtur, Vel certe iitrii proeStet dissiliun relimpiit, mi illis vero locis et ipSa e prioribu qua commemoraVimriSconlationibus emendanda St, nec deSunt denique quae novum ipsit is codicis Xamen OStulent. Iamvero hane Vaticanariaui uin Sinaitici conlationum in
stilitenti quid faciendum erat 3 Illud faciendum putavi ut quovis loco id darem imo mihi certum Vel prae ceteri maXimo p babile videretur, sis piae aliter haberent non adnotatis nisi aliqua probabilitate uterenti ir An potitis aicq iii differt inter Singi das auctoritate proponerulum erat At collectio eius Diodi tib instituto huius libri ablio I rebat, ne fere Sui esse
I c. 3, 32 d. 1. ωβη cum ed. 2. ωἶηδ. Recensum omina locorum Di auctoritates do lection Vaticana dissentiunt Philippus Buumann addidit Novo Testamento suo ad dem codicis Vaticani recensito. Ac sane multum in eo laDoris consumpsit auctor doctissimus. Sunt tamen quae rectius D eo edita velleui. Ita lectiones suas ed. i. i. mea anni 1859 testatur in recensum retulit; at qui tandem etiarn arvin me testem lectionum dicere poterat quarum ipse aucto-I'em Maium esse scripsi Θ CL Laic. 8, 1. 23, 35. 23, 38 D ad τι αI, ad
88쪽
potest nisi iis qui ipsi in re critica, abitant, hi salSurn a vero possint iistinguere Sed inde ac in re civilicii irri nostriuii pependerit diaeritur Hoc clamam erit Si doce Dinitis constare saepe de vera codici lectione invita ipsa utraqii Maii ditione. Constat eniim tuu Si enitet testi i. e. Mico Italus et Andreas 1rcli adverSiani Maiiam teStantur Elgevitianam codici lectioneu in Duentem uiam iniim Maius Carolo Vercellone teste pessimam nanc edendi codici viari inierit, ut editionem Elgevira auari inlatis lectioni Diis Vaticanis triuieret riuollietis,
addidit facile ut intactum elimsieret Elgevirianum textum non olbservato codicis sis crimine. Duo vem illo conlatoreS, quo- ruui uterque, excepti Lucae et Ionannis evangelii a Micone
,,οιλα cum B Onus eialis ut videtur paucis. Nilillo ininus his Maii lectioni s omni Dus uti in motan testia nonium adposuit. Si litor 1 Cor. 7, 17 apud me est: , B teste Benti O non item Maio nec Bircli aut Bart.
termisit et i aD υτω enim ad υτω sive conlator sive Scriptor codicis transiluit , , perspicue leguntur Ι Π, m. IVoid Linonna Tisen. Rursus ali Di Diod revera testatus sum praetermisit, ut Liuc. 9, 9 et 13 15 ubi κυριε missum et ' Tαγω notavi, ut IOD. 19, 35 Di tu και μεισ,, invito Maio collectioni Dias nauis codici iti Dui Buttin in ipso textu cum Maio ereavit)μ, ut Act. 8, 34 Di ex altera Bention τουτο a j omitti notavi, ut e Dr. 9, 10 ubi κα post βαπτισμοι omissuri testor Alit, vero ipsum contrarium aini adscripsit, ut Me. 14, 2 γευ ηματο Live. 13, 2b αρξεσθε confudit versum 2 cur11 26ὶ Act. 17, 14 iiDi et ad ευρακυλω et ad υργκλυδω nomen meum apposuit; at relatis in supplenaentis posterioremiae est Vercellonii et ipsius Maii lectione ευρα κλυδω, addidi ,,utriin1-que ut videtur male. ditionum Maii lectiones passim non recte uotavit, ut 1 Cor. 14 16 2 Cor. 5, 15 7, 4. Iud. 12 intor I 0 I distinxit, at omni Dus quattuor o eis consentiunt, ita uiden ut Dique a vero Derraverint. Contra disserunt Me. 10, 31 ed. 1. t σ1ατοι d. 2. IxαTot item 14, 24 d. l. μου et τηο Ῥ1od secutus est Buttua. ed. . recte μου et z: neutro vero loco disserentiam adnotavit. 3 Ion. 4 solo Lacumann ad-s Dit 1ω, at d. . Maii idem 1 ex B testatur. Aci 10 11 et 11, oui vellet nota Maii non assecutus male edidit καbειμε ο et καθειμεv V. At nota l. a. dici, infra dic signincatum est 10 11 καθειε με o et 11, 5 καθιεμε η Prima manu in codice scripturi esse. In indicem lectionum etiam τε ολωρια 2 Cor. 12, 10 et κυρυγμα Lic. 11, 32 retulit afutromque Pro mendo Vporum haDendum est quod si non esset, non sine nota edidisset Maius Praetereo alia.
89쪽
Sinin Si inimi ianivis uir te an editio Vulgatuin testetiar. Neque imas is dii Diti est lectio si id conlatori in illoriani testinionii tui sive Miconis Sive irehu alteriitra ex edd. Masi accedit. In adlii Demia tanton enti an conlatione Videmium est ne sis fallanitur tuae ' iditis non satis recte dissit. Ho etiam ad eos locos pertinet qui Dus Maiii Secunda editione inaniatili
Πiis discernendas matulatu Bentiet' inStitutaui. iiiii ope, pia nivi et ipsa Satis Imperseeta Sit, Saepe pinnaana Vaticani Seripturam indicare potui maS. Acce8Senant alia veri inveniendisii Usidia. Tamen etianini in SuperSunt de iiiDii diitates, ut
Hoc cum nosciret Ed de Miarait, lectiones Elg. Ol. I, et u to1 16 et a Tot 1 Ion 3, 21 1ομε Lic. 22 60 αυηγαγου addita nota et tissi vidinia s, ut nobis etsi nι St, fulcri e RuSUS St. Tamen iam anteqpiari ista emendatio prodisset, in ed. nostis M. Ti. erit mai. VII. contidenter secuti sumus entliun et ironium sul, iunctis lem1mῬae VerDis: , negleXit Mai , , rursus neglexit Mai , , errat Mai . Inter ea quae ipse olim anno 1843 in codice recogitovi insignis locus est et 27, 14. hi postquanti Birchius pro primae Inaniis lection dederat ευρακυλω , te ευρακυδω , Maius edidit ευρακλυδωv, cuius in locum Vercellonius ευρακυδω su Dstituenduin indicavit. Quod utrumque suum ex errore fluxisse dixissem in . . anni 1859 Vercellonius in secunda ed Romana assirmavit , certum sibi exploratuinque esse Vaticanuna codicem primo abutSSe ευρακυδωυ . At pace in plurimum reverendi equidem non possum quin affirmem nini aliud nisi ευρακυλω prima manii scriptum esse lineola enim Naa ec laetum est Oreeetori est, non
primae manus id quod diligentissimo loci examime instulit pro sertonaDeo. Sunt nae eiusmodi quae exercitatissimos oculos aeutiSsimosqtie postulent. Ceterum illud loque aliquo loco naDendum erit quo ευρα κυδω nil est nisi ineptum vitium, ευρακυλω vero pariter a Sinnitie et
90쪽
passim etiana in Commentari nOStro Significatuna est. Dpminis in correctores ulli Sia Dilliu inῬurensi lana St. Ipsum semipto rom, assigrapnium Seholae Alexandrinae Simili Graecomitii ignorantia cum ii Dra Sinaitici auctore, Saepe S COITeXiSSe, at opinatus struit ita, venenienter dia Dito Videntur tamen piae illi adscripsit ad antiqitissimi mortuosae Studia pertinere. Qua overo in expungendi itaeiSIni VerSanthir, in mutandis Alexandrina dialecti formis, lectioni Dia etiana nonnulli graviori Diis ad usum posteriorem aceΟmnaodandi S in eum Oti SSimum adero videntiar si codicem aecentiDu Simili Dius pie signis aiixit atque univerSam fere Seripturam novo atramento in diixit. Ille sine dia Dio pluri Dii poS Scriptorem Saeeuli ViXit neque quie-
quidquid in odio Vaticano digno Sinaitici emitto D Selimina
est expediaΠΠ1S, ac stea Sione data pollicentiar. Confidimiis lana octavana t. i. editionem nostram eriticam 1maiorena sis Miae adnuo deSiderantur alietam Ira lituraIn SSe Unde Onnini etiam ad nunc lectionum Vaticananim Con1mentarium ae-
runa vitiorum vide Supra pag. LXXXI plus quam exempla de la- uiris. 'liquoties Vaticanum et Sinaiticum 1 ornais υτ et υτοσAlexandrino praebetur, accedente instipe Sahidica et uuatae testii no-ssio. Errare vero inde proclive era Ῥaod cor rector ευρυκλυδω sui S tuens litteras de suo adpinxit δ vero ex ipsoa finxit addita lineola inferiore, ut ipsis typis aut oculos posuimus.