Odyssea. Cum interpretationis Eustathii et religuorum grammaticorum delectu, suisque commentariis edidit Detl. Car. Guil. Baumgarten Crusius

11쪽

ωςτ επιτειλαμένω σημαντορι παντα πιθέσθαι'

12쪽

κω εα καστορνῶσα θρόνοις ενι δαιδαλέοισιν.

13쪽

δ' εν ἐκ θαλάμοιο περίφρων Προελόπεια, ' τόμιδι ἰκέλη χρυσέη 'Aφροδίτη ἀμφὶ δε παιδὶ φίλω βάλε πήχεε δακρυσασα'

ρίσαι και στόρνυσθαι, παρὰ δε τοῖς ἴστερον καὶ τρῶσαι, συγκοπὲν κ του τορῶ, καὶ μεταπεσὐν ε πρωτης υζυγία των περι

ἀντὶ του, αμφίβαλε τον υἱῖν τοῖς πήχεσι καλῶς δε το πηχεε. βραχίονες γὰρ υκ χουσι περιπλέκεσθαι Eust. στίον ὁ και τι εν ω, ἀμφὶ παιδὶ φίλω βάλε πῆχεε, δύναται τὰ φίλω και τω παιδὶ προςκεῖσθαι, καὶ δυῖκῶς λέγsσθαι προς τὰ πήχεε, καθυτικα φίλαι που χεῖρες και φίλ χειρ λίγεται. . Id. V. 59. κυσσε Ἱστίον et του κυνεῖν, o εστι φιλεῖν, πρωροτότυπόν εστι et κίειν. διὰ ἀμφοῖν ενταυθα χρῆται ὁ ποιητής,ώς προέκκειται ἐκ τούtων δε κατά τινα Grίοιν καὶ κυνεῖν τὰ προῆκυνεῖν, καὶ κύει το γεννῶν. Elist. f. ad , 5. V. 5. μευ ἀέκητι v. , 177. ζ, O. ι 87-

14쪽

Ο5 Πείραιον δέ μιν ἐνωγε προτὶ οἶκον ἄγοντα ἐνδυκέως φιλέειν καὶ τιέμεν, εἰςόκεν λθω. δὶς ἄρ' ἐφωνησεν τῆ ν ἄπτερος ἔπλετ μυ-

15쪽

δυχ ετ πῶσι θεοῖσι τεληέσσας κατομβας ρε ξειν, αἱ κε ποθι Ζευς ἄντιτα εργα τελέσση 60

άμ τι δε μιν μνηστῆρες ἀγηνορες γερέθοντο, 65

εσθλ' ἀγορευοντες, κακα δε ρεσι βυσσοδόμευον, αυτ ἀρ ὀ των μεν πειτα αλευατο Πουλυν μιλον,

ρητικου μορίου. et μῶλλον σύντομος καὶ ταχύς, ἐκ του ἐπιτατι- κοὐ Id. Kεῖται τό , πτερος ἴπλετο μυθος, εἰς Go τω ταχεως προς κατο φασι τον λόγον. απτερος ὁ Ο παράμονος, καὶ dπτερόεις, κατὰ, κοινὴν του λόγου πίθετον. γουν ὁ μη πο- πτάς, ἀλλ' πιμείνας di γυναικί. ' τινες δε και αντι του ταχὼς καὶ

16쪽

ναῖκας,

ω τοι δώρ' ἀποπέμψω , τοι bενέλαος ἔδωκεν.Tυν ' δ' Ἀδ πηλέμαχον πεπνυμένος , ἀντίον ηυδα Πείραί, o γαρ τ άδμεν, o πως ἔσται τάδε ἔργα.εῖ κεν με μνηστηρες ἀγηνορες ε μεγάροισιν 80 λύθρ κτείναντες, πατρώῖα πάντα δάσωνται,αυτόν ἔχοντα πιε οὐλομ Ἀπαυρέμεν, τινα τῶνδε ει δέ α Ἀγὼ τουτοισι φόνον καὶ Κῆρα φυτευσω, δὴ τότε μοι χαίροντι φέρειν προς δώματα χαί

ραιος

Pio Bittini colligit antiqiuaari lectionem αἶψα σπέ ξον .Gημαίνει et κατεπείγομαι, σπευδή, και συστρέφω ἴσως π του περιέχεσθαι συμπεριέχω υν, καὶ συγκοπῆ πέρχω. Stilit aliteria haec innia petita X EtFariol. . sis v. περγω, cui illisti- tirenduna Σπερχω, vel ex nostro Scholio patet. V. i. ἐπαυ ρέμεν επεντρυφησαι. Viiig. τοι ἐπαπολαύειν κλη0oμικω scr. κληρονομικῶ δικαίω. Eust. παυ γεῖν. ἀπόνασθαι, ἀπολαύειν, καὶ ἐπὶ του ἐπιτυχεῖν. est. II. , 502. . Apollo II. V. 3. προς δώματα χαίρων Vind. 35. προς δωματα πατρός.

17쪽

ερ δ' ἀσαμίνθους βάντες ἐύξεστας λούσαντο. τους δ' ἐπει υ δμωαι λοῖσαν, και χρῖσαν ἐλαίω,

ἀμφὶ δ' ἄρα χλαίνας οὐλας βάλον ει χιτῶνας ε ρ έσαμίνθου βάντες επὶ κλισμοῖσι κάθιζον. 90 χέρνιβα ἀμφίπολος προχόφ ἐπέχευε φερουσα καλli, χρυσείη , Ii ἀργυρέοιο λέβητος,

νίφασθαι παρα δε ξεστην ἐτάνυσσε τράπεοαν.

σῖτον, αἰδοί ταμίη παρω κε φερουσα, εῖδατα πόῖά ἐπιθεῖσα, χαρι μέν παρεόντων. 95μητηρ δ' αντίον ιζε παρ σταθμον μεγάροιο,

18쪽

σας.

20쪽

τοῖσι δἐ και μετέειπε Θεοκλυμενος θεοειδλ ς' 'o γυναι Mos Λαερτιάδεω δυσζος, ητοι γ' υ σάφα οἶδεν ' Ἀμελ μ σύνθεο μύθον ἀτρεκέως γαρ σοι μαντευσομαι, ἡ δ' ἐπικεύσω. 15546τω νυν Ζευς πρῶτα θεῶν, ξενί τε τράπεζα,