Odyssey: books I-XII. With introd., notes, etc.

발행: 1892년

분량: 403페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

λωτον ἐρεπτόμενοι μενέμεν νόστου τε λαθέσθαι. τους με εγων επὶ violas ἄγον κλαίοντα ἰναγκη, νηυσὶ δ' ενι γλαφυργησιν τοῦ ζυγὰ δῆσα ρυσσας. αυτα του ἄλλους κελόμην ρίηρa ετaίρους ioo

μη πώς τις λωτοῖο φαγων νόστοιο λάθηται. o δ' ιηι εἴσβαινον και ἐπὶ κληῖσι καθῖρον,εξει δ' εὐόμενοι πολιην - τυπτον ερετμοῖς.

Ἐνθεν δε προτέρω πλέομεν ἶκaχγημενοι τορ. Os Κυκλωπων δ' ς γαῖαν 'ερφιάλων ἰθεμίστων, ικόμεθ', οἴ, θεοῖσι πεποιθότες ἀθανάτοισιν ουτ φυτευουσιν χερσι φυτον ουτ Ἀρόωσιν, ἀλλα τά γ' ἄσπαρτα καὶ ἰνήροτα πάντα φύονται,

172쪽

1 a s ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ I.

πυροὶ καὶ κριθαὶ γ δ αμπελοι, αἴ τε φερουσιν Iooῖνον εριστάφυλον, καί σφιν Διὸς ἄμβρος αεξει. τοῖσιν δ' ἴτ' ἰγοραὶ βουληφόροι ἴτε θέμιστες, ὰλλ' o γ' se iλῶν ρέων ναίουσι κόρηνα

173쪽

ουρανόθεν προύφαινε, κατείχ ετ δε νεφέεσσιν. 14Sενθ' o τις την νησον σέδρακεν φθαλμοῖσιν' οὐδ' ob κύματα μακρα κυλινδόμενα προτὶ χ δεσον εἰσίδομεν, πρὶν ua ευσσέλμους επικέλσαι. κελσά ὶσι δε νηυσὶ καθείλομεν ἱστία πάντα, ε δε και αυτοὶ βημεν επι ρηγμῖνι θοόσσης irocvθα δ' ἀποβρίξαντες μείναμεν Ῥῶ δῖαν.

ημος δ' ηέλιος κατέδυ καὶ επὶ κνέφας λθε, δη τότε κοιμηθημεν επι ρηγμῖνι θαλάσσης. ημος δ' ηριγένεια φάνη ροδοδάκτυλος ὼς, γο

174쪽

Φοίβου Ἀπόλλωνος. ὁ δε μοι πόρεν γλα δῶρα χρυσου μέν μοι δῶκ' ευεργέος επτὰ τύλαντα,

175쪽

τον δ' ἴτε πίνοιεν μελιηδέα οἶνον ερυθρον, ε δέπας εμπλησας δατος να εἴκοσι μέτρα χευ ὀδμη δ' ηδεῖα ὰπ κρητῆρος δώδει, at θεσπεσίη τότ' avis τοι ποσοσθαι φίλον ηεν. του φέρον εμπλησας ἀσκον μέγαν, ε δε και ακωρυκω aυτίκα γάρ μοι ὀίσατο θυμος ἀγήνωρ ἄiδρ επελεύσεσθαι μεγάλην πιειμένον ἁλκην, αγρων, ἴτε δικας ε εἰδότα ἴτε θέμιστας. at 5

Καρπαλίμως δ' εἰς αννον ἀφικόμεθ', ουδέ μιν ἔνδον

εὐρομεν, ἀλλ' ito μευε νομον κάτα πίονα μηλα. ελθόντες δ' εἰς ντρον ἐθηευμεσθα ἔκαστα ταρσώ μὲν τυρῶν βρῖθον, στείνοντο δε σηκοὶ ἀρνῶν δ ερίφων διακεκριμέναι δε κασται 22 oeρχατο, χωρις μεν πρόγονοι, χωρις δε μέτασσαι, χωρις δ' αὐθ ερσαι ναῖον δ' μω ἄγγεα πάντα, γαυλοί τε σκαφίδες τε, τετυγμένα, τοῖς νάμελγεν. ενθ' με μὲν πρώτισθ' εταροι λίσσοντ' επέεσσιτυρων αἰνυμένους ἰέναι πάλιν, υτὰρ πειτα ars καρπαλίμως επι νη θοην ρίφους τε και ἄρνας σηκῶν ξελάσαντας πιπλsi ἁλμυρον δωρ' V εγὼ ου πιθόμην, a πολυ κέρδιον ηεν, ωρ αυτόν τε ἴδοιμι, και εἴ μοι ξείνια δοίη.οὐδ' se εμελλ' τάροισι φανεὶς ερατειὶ G ἐσεσθaι rao Ενθα δε πῖ κηαντες θύσαμεν γ δ καὶ υτοὶ τυρῶν αἰνυμει οι φαγομεν, μένομέν τέ μιν ει δον

176쪽

εὐύμενος V μελγεν δι καὶ μηκάδας αἶγας,

πάντα κατα μοῖραν, καὶ ὐπ' ἔμβρυον κεν κάστη. a 5αυτίκα ν ῆμισυ με θρέψας λευκοιο γάλακτος πλεκτοῖς εν ταλάροισιν ωησάμενος κατέθηκεν, ημισυ δ' υτ' ἔστησεν εν αγγεσιν, ἄφρα se πίνειν αἰνυμένω καί οἱ ποτιδόρπιον εἴη .aυτυ πει δὴ σπεῖσε πονησάμενος τα ὁ εργα, 25o καὶ τότε πῖ ὰνέκαιε κα εἴσιδεν, εἴρετο δ γ μέας'

λαοὶ δ' Ἀτρειδε 'Aγαμέμνονος ευχόμεθ' εἶναι,

177쪽

ἱκόμεθ - τι πόροις ξεινήιον η καὶ αἰως δοίης δωτίν ν η τε ξείνων θέμις ἐστίν. αἰ αἰδεῖο, φέριστε, θεούς ἱκέται δε ολῶμεν. Ζευς δ επιτιμητωρ ἱκετάων τε μων τε, γοξείνιος, ο ξείνοισιν am αἰοοίοισιν πηδεῖ. 'si εφόμην, ὁ δε μ' αυτίκ' ἰμείβετο νηλέι θυμω νηπιός εις, νων τηλόθεν εἰληλουθας,ος με θεους κελεa η δε δίμεν η λέασθαι' ου a Κύκλωπες Διὸς αἰγωχου λέγουσιν arsoυδε θεων μακάρων, πεὶ η πολυ φέρτεροί εἰμεν. ουν αν εγω Διὸς ἔχθος λευόμενος πεφιδοίμην οἴτε σεῖ υθ' ετόρων, ει μη θυμός με κελεύοι.αλλά μοι εἴφ' et ρ σχες ἰων ευεργέα νηα,

s ς φάτο πειράρων, με δ' οὐ λάθεν χότα πολλὰ, ὀλλα μιν ἄψοὐρον προσέφη δολιλις επεεσσι' Νεα μέν μοι κατέαξε Ποσειδάων νοσίχθων,

'Ως εφόμην, ὁ δε μ' υδεν μειβετο νηλέι θυμω, δελ' ὁ γ' ἰναίως τόροις επὶ χεῖρας αλλε,

178쪽

εγκατά τε σάρκας τε καὶ στέα μυελόεντα.ημεῖς δὲ κλαίοντες ὰνεσχέθομεν Διὶ χεῖρας, σχέτλια εργ' ὁρόωντες aμηχανίη ν εχε θυμόν. 93αυτα επεὶ Κυκλωψ μεγάλην εμπλησατο νηδυν

ἀνδρόμεα κρέ' ἔδων και επ' ακρητον γάλα πίνων, κεῖτ' εντοσθ' αντροιο τανυσσάμενος δια μηλων. τοὶ μεν γ βούλευσα aτα μεγαλητορα θυμονασσον ἰων, ξίφος ὀξυ ρυσσάμενος παραγηρου, oo ουτόμεναι προς στηθος, θι φρενες παρ ἔχουσι, χείρ επιμασσόμενος' Ἀτερος δε με θυμος ερυκεν.αυτοῖ γάρ κε και ἄμμες ἀπωλόμεθ' αἰπυ ἄλεθρον ου γάρ κεν δυνάμεσθα θυράων ψηλάων

Hμος δ' ηριγένεια φάνη ροδοδάκτυλος ὼς,

ν δ ὁ γε δη αυτε δύω μάρψας πλίσσατο δεῖπνον. δειπνήσας δ' ἄντρου ξηλασε πίονα μηλα, ρηιδίως ὀφελων θυρεον μέγαν αυτa επειτααψ επέθηχ ὼς ει τε φαρετρ' πῶμ επιθείη.πολλη δε ροίρω προς ἄρος τρέπε πίονα μηλα ars Κύκλωή aυτὰρ γ λιπομην κακὰ βυσσοδομεύων, ει πως σαίμην, δοίη δε μοι σχος Αθηνη. ηδε δε μοι κατὰ θυμον αρίστη φαίνετο βουλή.Κύκλωπος γὰρ κειτο μέγα ρόπαλον παρὰ σηκῶ, χλωρον ελαίνεον τ με εἰ κταμεν, φρα φορο se roaυανθέν. ' μὲν ἄμμες ελκομεν εἰσορόωντες οσσον F ἱστον νηος εικοσόροιο μελαίνης, φορτίδος ευρείης, 'κπερύα μέγα λαῖτμα' τόσσον η μηκος, τόσσον πάχος σοράασθαι.

180쪽

Δος μοι ἔτι πρόφρων, καί μοι ia οἴνομα ειπὲ ass

κω γαρ Κυκλώπεσσι φέρει ζειδωρος ἄρουρα οἶνον εριστάφυλον, καί σφιν Διὸς ἄμβρος έλ' ἀλλα τόδ' ὀμβροσίης καὶ νέκταρός εστιν ἰπορρώξ.

θάρσυνον, μη τίς μοι ποδδείσας di)αδύη. ἀλλ' ἴτε δ, τάχ' ὁ μοχλὸς λάινος εν πυρὶ μέλλεναψεσθαι, χλωρός περ εὼν διεφαίνετο δ' ἰ11ῶς, και τότ' εγὼν σσον φέρον ε πυρος, ωφὶ δ' ταῖροι 38o ἴστam aυτα θάρσος νέπνευσεν μεγα δαίμων, οἱ μεν μοχλὸν ἐλόντες ἐλάινον, ὀξυν επ' ἄκρω, ὀφθαλμω νέρεισαν' Ἀγὼ ν εφυπερθε αερθῶς δίνεον, ὼς ἴτε τις τρυπω δόρυ φον ἀνηρτρυπάνω, οἱ δέ τ' ἔνερθεν ποσσείουσιν ἱμάντι 38sαψάμενοι ἐκάτερθε, το δε τρέχει εμμενες ἰερ

SEARCH

MENU NAVIGATION