Opera

21쪽

EIUSQUE CARMINIBUS XIII μν μων οἱ πατέρες σπουδαειν εἶναι ποιητήν, στε νομον θεντο καθ' κάστην πενταετηρίδα των Παναθηναίων μόνου τῶν ἄλλων ποιητῶν ἡ *Mῖσθαι τὰ ἄστη, ἐπιδειξιν ποιουμενοι στρος τοὐς Κλληνας, τι τὰ κάλλιστα --εργων προηρου-o Diogenes Laert. I, 67.

πρῶτος ἔληξεν, ἐκεῖθεν ἄρχεσθαι τον ἐχόμενον μῶλλον ουν. - λων πιμπον ἐφώτισεν η Πεισίστρατος, ως φησι Θιευχίδας ἐν πέμπτου Μεγαρικῶν - δε μάλιστα τὰ ἄστη ταυτί - δ' ἄρ θήνας aliori καὶ τὰ atae. HaMe si suam Vim verba servant, rhapsodi a Solone iussi sunt quasi praeeunte aliquo sive ad certam norinam scriptumque adeo exemplum adstricii caritana reditare; sed quae addunturo si ἐχόμενον nisi luis alienum ab hoc loco additamentiun censest, praecepisse potius aiunt Solonem, ut in recitando assi alios exciperent. Exuem Verba νει - θον parum apta ad superiora inscite exoerpta videntur ex Die 1cludae libro, quippe qui interpolationis Pisistratiun accusa veru: At has sissimiliates utcunque expessiverinius, hoe manifestum erit, ambimum illo tempore fuisse, utrum Solonis an Pisistrati maior in Homero illustrando opera saeti tam si Die Ichidas, uiua verba Diogenes refert, maiorem laudem Soloni tribuendam censet, facile adducimur ut Solonem iusto ordini, quo amina recitanda essent, scripto exemplo, quo in certaminibus tanquam norina rhapsodi uterentur, prospexisse putemus. Dubiam rei memoriam prodere ridentur, quae in Hipparcho Pseudo-Ρlatonis p. 228b lemniau: Ἱππαρχος τὰ ηρου πη πρῶτος ἐκόμισεν εἰς την - ταυτηνὶ κα ηνάγκασε τους ραφινδους Παναθηναίοις ἐξυπομφεως ἐνἀης αυτὰ διιέναι Plures consentiunt in Pisistrato laudando, et quo posteriores aetate sunt auctores, eo sunt copiosiores. Cicerone auctore de Orat. III, 3M Pisistaeatus primus Homeri libros confusos antea sic disposuisse dicitur, ut nunc habemus Pausanias V, 26 5, quum 3-δε σαν nomen lectioni vimino Γονόεσσαν in. II, 573 praeferat Πεισιστρατον, πιι, νίκα - τὰ μηρου διεσπασμενα, και ἀλλ οὐ

μνημονευόμενα θροίζετο, η αυτόν Πεισίστρατον η των τινα μαίρων μεταποιησαι, -- ώπ αγνοίας Accuratiorem etiam scien-Nam scholimn Plautiniun prae se fert ex aediae eonimentariis excerpium ' r ceterum Pisistratus sparsam prius Homeri poesis ante Hodem ramilia εἰ um annis dueentis et eo etiam amplius sollersi minea, tuis nunc eaestant, redemi volumina, usus ad hoc opus dr-num industria quattuor celeberrimorem et eruiui Asarmorum honianum,

uidelicet Concyli, Onomaeriti Atheniensis, Zopym Heracleotae et Orphei Crotoniatae nam carptiam prius Homerus et non nisi Δημllime legebatur in Epimnima laudatum supras. 3. adnot. Aelian. V. h. XIII,' id. F. Ritschi, die aleaeandrinischen Bliothiaden, Bresta888. PA.

22쪽

1 7. Iam in sabulas fama excrevit iis simillianas, 1ae de septuaginta Veteris Testamenti interpretibus serantur. Cf. quae Heliodori nuga in eodem scholio Plautino reprehemiuntur et Bela. Λnecd. gr. H. p. 767. Parum fidei habent, siluae Suida s. .'υμτρος p. 1096 ed. Bernit. dixit: στερον ει συνεπέθη και συνετάχθη υποστολλων καὶ - - πο Πει- άτου. Non tacuisset nomina, si quae praeter Pisistrati certa novisset Gravior Eustathii et Soho. liastae tot auctoritas videtur, sitium Doloneam Platadiatum premum Iliadi inseruisse dicunt. Φασι δῶ οἱ παλαιοι, ψαφουδίαν ταυ- p που uia τετάχθαι και η ἐγκαταλεμναι τοι μέρεσι τῆς

Ἱλιάδος, πο δἐ Πεισιστράτου τετάχθαι εἰς την ποίησιν Eust ad rh. X.

q. s. Iam si accurato iii licio perpendimus, quae de MIeniensium, Solonis,lisistrati, Hipparchi opera in disponendis vel eoimponendis carminibus Homericis posita supra dicta sunt, in hane sententiam recte deduci videmur. Patrius is mos erat leniensi bus, ut quinquennalibus Ρanainenaicis Homeri camina eamae nota recitanda curarent. Lege cautum sive a Solone sive a Pisistrato lata, ne id praeter iustum rerum ordinem fieret. Itaque rhapsodis, qui in illis certaminibus operam suam profitebantur, Praecepium, ut alii alios excipientes seriem caminum eram lue recte conisnuarent. Quo id magiis constaret, ad scripti exempli norinam rhapsodi videntiae adstricti esse. Eius rei aut Solonem arbidiamur auctorem fuisse, si quidem ἐξ υποβολη recte interpretamurisverba sive ordinem suggerendo, aut Pisistratum familiaresque eius, si testium multitu tini fidem habemus. Plerique caussa non satis comta ad eam aetatem, qua Solon et Pisistratiis floruerant, resinuium caminum Homericomam ordinem retulisse ridentur. Suabo quidem IX, 1. etiam versus B Π, 658 interpolati Sola-nemne an Ustadiatiam auctorem nomine dubitat. Sin autem sua cuique Iaus tribuenda, Solonem credere licet indicem aliquem rhapsodiarum, quo se ordine exciperent, constituisse, Pisistratum opere idoneis viris demandato perscribendas unoque corpor colligendas curasse, quae interPolationum quamuidam caussa fuit. q. 10. At quae de litterarum usu Homero nondum comto, de rhapsodia memoria canimiuo Iliadem et Odyssea in posteritati propamntibus, denique delisiadiato Homericoriun caminum dissoluta membra colligente supra diximus, iis quasi argumentis usus F A. Cod si iis, vir ingeniosissimus at iue doctissimus, adductus est

ut Homerum non universorum quasi corporum suorum opificem, sed hanc artem et smacturam posterioribus saeculis in litam putaret ), laudem ille artificiosae compastis ab Homero detractam ' Prologomena ad Homeriini 1795 p. 134.

23쪽

EIIISQUE A INIBUS XV ad Pisistratum transferaei. Etenim ne tempus quidem opportunum suppetiisse, Io Inamtudo et summa eomam vel comprehenderetur vel etiam audiretur, quum minime creditasse an et nulla auctori te nixum, plures cantores per aliquot dies sive hebdom de diemini coactos unquam esse ad tanta camina au litoribus ingerenda, deinde necessaritu Mase tantis Oporibus desimarusia ministeritu manuum et insimmenta, quibus illa notata aliquomodo statim vulgo aut saltem paucis familiaribus inteo diaderentur . Ad hae ex ipsis utriusque caminis rationibus '),HMuibus omniassuris ' XVIII, 356-368, Od. IV, 20-2 , discrepantia complurium locomam ut Il. V 678. eou. eum XIII, 65M, aliarum partium aut suspecta intemtato in XXIV. Od. XXIII, 297 usque ad finem aut oratione ab Homeri ingenio a. 3-

horrente alia adsumpsi argumenta, quibus sententian confimaret. Eam Vero peram, qua Vel Pisisdiat auctore vel paullo post rhapsodiae apto inter se ordine iunctae complanatis eommissuris perpolirentur, , διασκευαστάς, Maomna in scholus mentio facta est, exactores seu politores quosdam, male intellecto verbo δι σκευάζηιν retuliae Multis iisque doctissimis viris Uilfius de sententia sua persuasit. Inter hos C. Laeli in annus '), ut ingenu acumine Variaque cloeti in excelletiit, a Maae in Wolfii sententia veluti senune ali tu secundo latiterant inclusa, fovendo olendoque atque subtilius inquirendo in amina Homerica elicuit auxitque, ut perspicua magis ea species esset, quam de prima caminum comPο- sitione animo concipi voluit. Sed condiariae sententiae, quae usque ad I Huni apud pleros tu omnes obtinuerat, recte temperatae quum alii, tu G. Ouit.

viri acutissimi elegantissimaque doctrina instructi, patrocinium susceperianti Neque est quod desperemus resuluere poetae, quae Poetae sunt, eamque earininum compositionem, inquasI-Iniun artificium amoverunt quicunque elegantiore sunt iudicio, siunm iugeni vindicare, non diligentias doctrinaeque tribuere lumiris subtili.

24쪽

XV COMENTATIO DE HOMBO attinendaeque suffecisse IV Isis negavit, hoc quidem, si consi. derativa iussicare velimus, cum veterum Graecomun moribus pariun convenire censebimus. Cf.4 6. Memoria at tu me alio

1vid valeat, ab assis aliter duxidicari potest. Nimis autem confidenter Wolfius iis abusus est, quae de Pisistrati collectione carininum

Homericoram scriptores quidam non ua antiqui memoriae prodidωmini. Ut maxime propensi simus ad credendun1-quanquam nonnulla in illis insunt, quae fidem in nem; - tamen ne in mentem 1 1idem cuiquam vetem breriora illa camina Venerunt, quae Lachmannus excoginain, non una initio fabula connexa, sed Pubstrati demum beneficio ita composita, ut, quae mali antea tenviore fuerant, corpora facta sint. Membra referant ex sua compago εο- Iuta διεσπασμένα Pisisdiatum colleψsse. Nemo est quin eo omquae iuncta initio fuerint, temporiam iniuria sissoluta postea e Pisistrati curia resi talutet Homerum, non Pisistratum eon. stans vetem fama ipsius artificiosae compositionis auctorem et habuit et nuncupavit. - Pisistratus a compage nova inVenta, quae non innata caminibus esset, ea contexuisset, quae antea nisi separata alia ab aliis non exstarent, quantis eum credas Iaussibus omasse Herodotum, Aristotelam, alios Tacuerunt. - Conaemisse Pisistaeatum credas camina, quae ad easdem Troicariam rem sabulas pertinerent: at quid leniensium tyranni interea a quae natura mina erant atque seiuncta, ita retractare, ut unum carinen fierent, subtilique artifici iustam continuitatem, unam sententiam, unum consilivi camini intexere Poetariun hoe vero est, non hodunum quamvis doctrina praestantium, carini antiquiora Ra refingere, ita ad novum consilivi novam tu semientiam revocare, ut sorina penuus immutata iam innatarii adaui necessitudine cohaerere videantur. Qua arte qui Homericoriuncaminum corpus consecti, em vero Homeriun censeo nominandum, poetarum, qui unquam fuerunt, unim praestantissunt . Onomacis: ceterisque num tanta laus tribuenda su dubito nium etiam alii caminit his sua quaedain unmiscuisse constat, ipse

nihil invenit, quod memoria dimiun esset Sed ut in mentem Pisistrat venerit, Homeriun aliquem creare, qui nullus dum Baset, cur in iis se finibus continuit, quibus nunc Ilias et Odyssea circumscriptae sunt cur non ex Aethiopide, ex Iliade parva aliisque cyclicoriun caminibus, quae apta Videbantur, asstu sit An, Io cyclica camina diversa ab Homericis poetica dictione utebantur At tantum a IV Hanis Pisistrati operae tribaesitur, ut, qui illi ad manan essent, vel dissimiliora in aliquam cetero nainsilitudinem immutare potuerint. - Fateamur invenisso is,suatiun Diadem s. 1 Odysseam, non fecisse, atque inVenisse

sero talem, 'sualem nunc habemus.

25쪽

EIUSQUE CARMINIBVs VII Exiguam non fuisse eomun operam, quibus maeani hano eontinuitatem tabulae deberi censent, quam in Diade et Odyssea amoscimus, facile est ad intelligerulum in ipsas res fabulas- quo Troianas quamvis apte inter se fingamus connexas, eum tamen ordinem, quo nunc in Iliade ana Odyssea res gestae αγnnectuntur, non in fama rerumque ahenioria, sed in poetae arbitrio et eonsilio positum fuisse nutes videnti Iam cogites quaeso, quantam eo nisi quidem illo tempore factum concedamus, 'suod

nunquam faciam est, ut muliorum operi unum Poenia conficeretur operam fuisse existimes, quibus in eo elaborandum errat, ut in hane unam fabulam a Pisistrato aut nescio quo alio inventam ea trauisormarent, quae natura sua non congruerenti ac materiam eos, fortunae Visos maximo beneficio, talem repperisse, qualis

omni ea suppeditaret, tuae ad conficienda Iliadis et Odysseavi corpor opus erint, ipsam Sspositionem materiae, quam ad Pisistrarum Wolfiani reserant, ipsum opus difficillimum, quo in aquaeque iusto loco disposita uno consilio, una sententia pertex

reniux, tantae caminum commutationis caussam fuisse necesse est,

ut Onomacriti, Zopyri, Orphei potius opus exsisteret, tuam ant, qua amina relinquerentur. Tanta mutatione facta cur in iis, quae ipsi aut addiderunt aut retractarunt, antiquitatis speciem tueri maluerunt, etiam iis servatis, quae obsoleta et difficiliora essent ad intelligendum, quam ad suae aetatis semonem omnia revocare Non solent in iis eaminibus, quorum, id quod in Homerica camina cadere videbatur, ad incertos auctores almae ad unis sam quasi gentem origo resertur, tanta religiositate antis tu servari serino inunutatur eum tempora. atqui si ad Pisistrati tempora cartana Homerica non fixo anti luoque sermone, sed ad norinam posterioris aetatis inunutato pervenissent, quid mussae fuit, cetis an uitatis speciem affectarent, neque quae tum obsoleta relicta erant, mutarent Sin autem pleraque credamus, muni Pisistratu acciperet, antiqui semonis speciem astu eam quidem, quae etiam nunc est, servasse, non aviam, quantam Volsiani putant, operam in componendis caminibus Homericis Pisistratu locavit. Intexto enim novo ordino atque consilio itaneeesse fuit camina innovari, ut nulla eos relio teneret, ne eum dictionem innovarent. Quid vero, si Pisistrati eorumque, quo ministros adhibuit , operae hane caminum Homericomiti compositionem deberemus, quum tanta inunutatione antiquom opus esset, quantam modo vidimus, impedimento fuit, tuo minus maioribus res Athenien-hium laudibus celebrarent Facile luidem, si plurima noVanda, Mia addenda essent, indue poterant, ut viromun fortissimoriun Rudibu etiam Atheniensium aliquas ros immiscerent Prime

26쪽

XVIII COMMENTATIO DE OMRO gestas, mansiue aliis urbibus nobilissimis Athenas exaestuarent Sed pauca et prae suminis aliam urbi undaudibus Ieriora sunt,

quae tentasse dicuntur. .in versus 552-555 a Zenodoto v. Schol. Veneti improbantur, V. 558, ut supra Vidimus, a Solone aut Pisisdiato additus perhibetur, neque in antiquissimis estitionibus exstat. In Od. o. versus M. 81 suspecti errant v Schol. Hari. ΡώMJ XI, 631 Thesei menti facta auspicionem movit Hereae Megarensi, ne Avieniensium gratia inserta esset Plut Thes. α2Φ. Thesei praeterea mentionem faesunt Ilia sis I. v. 265. Odys.seae XI. v. 321-325. Prior loeus a plerisque probaustilaris abest, neque eum ullus scholiasiarem nec Eustathitis usquam amo- scit, ut sero adscriptum putes e Setito Herc. 182. In εκυιαν - 321 325 ox ruticis fabulis non tam a Pisistrato, quam ante inurita rhapso tis Videntur illati esse. Tenuem istam rem Attica laudem dolo modesto Homero obtrusam, eamque non negle ceteris Graecis, sed fraxi sis notane notatam satis opinor, idonem testem habemus, tuam reliinose antiqua, quae Viderentur ab Homero prosecta, et ceteri Graeci tuiti sint, et illi ipsi, ipsi Pisistaeati

auctore carmina Homerica iusto ordine colligenda curabant. Ipsi diligentia qua e leviora castigabant ab omni MIentencilia, haud Homeriun vindicantes praeter ea, quae supra memorari, Od. XI, 604, fortasse v. 601 03 ad eosdem auctores reserendi)Iωculento testimonio est, eetera sana, antiqua, intacia OnomamRomun artibus Visa esse, modesteque Pisistrati familiares ex iis, tuas acceperant, pauca quaedam in Avieniensium gloriam mula sae. Plana omnia et expedita erant, si in iis subsistamus, quae Verado 1sistrat tradi videntur, ne tu negligamus, quod pauciora tanquam a Pisistaeato in Homeriun illata veteres notariant, quam innovato carminum consilio, ordine, fabula nova camina Pisistratum condidisse redamus. Quamobrem talia sere, qualia nune

habemus, non illa quidem prorsus antisma et Vera, sed a rhapsodia innovata aucta, conupta adrisistratum pervenisse iure nosim censemus, eiusque familiares et ipsos pauca siluaedam, quibus veleontinuitati carininum ais venirent vel Atheniensium aliquam lavilem immiscerent, mutasse at*1 addidisse, uniVersa maemio

reliquisse, qualia invenerant. Restituta igitur a Pisistrato Matius

dicas camina Homerica, non condita.

Quid liuod ceteri Graees ne passi liridem essent novum siti. Homerum obtrudi. Neque enim isistrati aetate, qua inqueepublica versabatur, ita plura mutari poterant, ut nemo anima&Verteret tam si Homeriam Pisisdiatus exhibuisset multiun ab eo abhoraentem, quem ceteri Graeci comitum haberent, aut duas, si non plures, recensiones admodum inter se diversas, alterin Pisistrati, alteram vulgarem, ad Alexandrinos pervenisse, Rut

27쪽

EIUAQUE CARMINIBUS XIXPisistrati recensionem amissam esse credam1s. o si accidii caussa erat fides a plerisque Graecis denegata. Sed Attica recensione tanquam Vulgata usos esse Alexandrinos criticos recte ammonueriint, et quantium luidem ex scholus Venetis intellio potest, de avioribus rebus, de tota carinium compage et compositione eeterae recensiones non itissentiebant. Neque hoc Velim silentio praeterinitti, quod Ilias quidem multorum et inprimis Lachinam stiligentia tentata est, ut tela, quam Pisistaeato deberi aiunt, retexta breviora inde cari sina evaderent, vivia prunitus fuisse Liachmannus nobis persuadet Odyssea, si patio excipias, intem adhuc relicta, neque, quod sciam, illius laceras rhapsodias re stituere quis luam conatus est. Cuius partes omnes ita ad summam fabulae, Ulaia reduum, referantiar, ut Ululinvenias, quod per se consistere possit. Atqui si Odysseae paene perlaetam artem admiramur, laesi quaeso obstat, quo minus etiam hanc Iliadis compagem, quamvis minus artificiosa sit, primitiis constitisse arbi emur γῆ. 12. Sod qui I Issi sententiam amplex sunt, quum ipsam

utriusque carinim compagem male conglutinatam, commissura que ineptas Inamne tu geant, pus est, ut paullo aemulatius, quam tum Midem per anmatias linius commentationis fieri potest, Iliadis et Odysseae compositionem inquiramus, neque sine idonea caussa examium aliquod artificium illis nos imbuisse comprobemus. Bipartita autem quaestio est prior, Verene, si caussa non praeiudieata maden et Odysseam inspiciamus, unius Ontinuaeque poesis speciem uia umque carmen prae se ferat, unam fabula omnes partes contineantur, an aem contaminata sint camina initio 4 reviora neque necessitu sine ulla connexa;- altera, s qua siserepantia in quibusdam partibus obvia su sise ad rerim continuitatem sive ad orationis colorem pertineat, utrum ad multitudinem auctoriam, qui suas quisque rhapsodias confecerint, necessario deducamur, an alia discrepantiae caussa suppetat. q. 13. Primum liniau et summam aliquam rerum in udioque ea mine expositariun proponam, et tua sententia, Ma sabula omnes res contineri mihi Videantur aperiam.

Ratio inter Iliadem et Odysseam duplex intercedit, quum eadem de Virtute, vaalem res hinnanae desiderent, sententia expressa suin persona ingenioque dissimisi. Virtutis, quae reges nobiles tuo Vixos maxime deceret, duplicem veteres Graeci mente conceperunt imaginem, virtuti utique sortitudine conspicuum, sed alteritin simplicem, nudi simulantem ne isti dissunulantem, ingentium, optima indole praeduum proque innata liberalitate honestissimn quaeque appetentem, eundem gloriae avidissimum, aperte qui businin ilii affectibus captus esset pras se ferentem, animo in

28쪽

X CONMENTATIO DE HOΜERO

dulgentem θυμ εἴκοντα , nihil sibi temperantem, conditionis

humanae modestiaeque, quae hominem in rebus divinis humanis que deceret, oblitum, praeterque omnem aequitatem in iure in s. cando pertinacem alteriam ut privientia ita moderatione laudabilem, rationum artiumque, qua res pos-aret, peritiam, consilii numiliam inopem πολυμήχανον, πολυμητιν , animo nihil indulgentem, sed se iramque et cupiditatem pro tempore continentem, propositi invicta constantia per omnes fortunae vicissitudiuea te nacem, ad omnia audenda, sustinenda, suscipienda paratum πολυτλαντα), eundem callidum, versutum πολυτροπον Invisiplicique ingenio Omnia, sicuti res postularet, innuantem aut disesimulantem.

Alterius ingenii Achilles, alterius Inlaes exemplum est. Sed in depingenisis viversia ingenus eadem lavitatur Virtus Franitur propter impotentiam Achillis animus quamvis honestissim is; nuae Voluntati, suae irae, siluanquam iusta erat, nimis indulgere, nisi cum acerbissim suo dolore, non licuit. Ulciscitur Achivomia clade iniuriam ab Agamemnone illatam, sed cum anilesasimi viri iactura explet animos, satiat odium, sed secus quam ipso PopiaVerat deomun numen neque, quae pertinaciter secum: Sintradirat, obtinere eum patitur, neque impediare, quae ullo modula petiVerat. - Contra tui temperare sibi potest, iramque ei assecuta, licet omitti iniquissima sit; cohibere, qui multipli ius Is Ingenio ad fortunae varios castis prudenter se accomInodat, Visun constantem propositique cum amni moderatione tenaeein tandem aliquando videmus diis adiuvantibus ad finem propoauum pervenire Eandem liniare de rebus divinis humanisque sentemtiam, idem de virtute, quae honiinem eumque summo loco conati qtum maxime deceat, i tilicitum pium habeamus inrisiversis ingeniis In.ribusque expressum, alteramque carinen ipsin summa Vir iuris, qualis poetae praestare Idetur, exempliun ProPonat alidirum conuarias virtute propter vivariis innata minus convenire humanae conditioni doceat, non est quod quisquam alteriun alie rius ratione habita con sitiun esse dubitet, aut fortuito accidisse dicat, ut uisumque carinen contrarii exemplis idem probet.*. 14. At que Achillis quidem in nixu in IVado ita depingibtur, ut, quicunque animo ingenuo forti, simplici summam lavilem tribuant, ii quam maximelelidas ingenua virtute capiantur. Sed poeta, quem Verisimile est Achillis laudem ab antiquioribus ear minibus accepisse militani, non eolanda putat, quae in tali ing ni vitia inesse solent, indolem pio ipsam et naturam quamri optimam non sussicero ad rem ita uti velimus, gerendam exde quendam lue docet. Itaque exorsus ab eorum ductu aItercationo, quorum iner

29쪽

EIUSQUE CARMINIBV XXI loco erimperio, altor indole et natura praestabat, iniuriaque, qua Agamemno Achillem Iacessiverat, quam inde Actsillos iram animo

conceperit, quosque animos sumpserit, ut adeo neglecta communi Graecorian caussa cladem popularibus imprecaretur, camine P

sequitur. Annuit Iuppiter precibus, sed quum Theti si miifieatur, suum de rebus Troianis consilium perint Ι,5.524 Π, 3 sqq. Vm,1 7.46 477. XIX, 408 sqq. quod fatum Achilles explet cf. I, 352.416 cum XXII, 358 365. Gravissimo, tuominus recis Viderent, errore sirinuus immisso IX, 116 sqq. 265 sqq. 496 14 Π, 5 sqq. capti sunt Agamemno et Achilles. Itaque perversa uterque consilia sequitur. Iter post Achillis secessionem studus

exercitus non satis confisus quo belli extracti invi liam leniret, fuga consilium simulat, nil, nisi Ulixes exsuretexisset plebem ad fugam propensiun coercituriis, committebat se universus exercitus. Iter ellum adversus Agamemnonem ita immo sic fovens, ut etiam ceteris Graecis succenseret, ne tum quidem exorari potest, quum ille clade coepta hactus amentia quadam se in eum virum contumeliose tractasse, in quo plumna spes Victoriae Graecis posita esset, eamque puellam, quam per vii Aestim eripuerat, intactaan inteya Die se redditimam, multaque Praeterea Iarossima satis facturam se irat pollicetur, denique quum nobilissimi Graecorum, ut ira deposita a Troianis ipsos defenderet, uerum ueriunque precantur. Da Achillis, etiamsi usque ad id tempus iusta alie si videri posset IX, M', iam aeustatem. Inodi1 1ue omnem excedit, mentemiue insania capiam aegiatim , 1394Pi. Multa erant, quae commovere iratum debebant, Am-memnonis confessi promissioque, Graecorum res debilitatae preciesque assiduae, prudentissimorum, inprimis Phoenicis maistri admonitiones, qui Meseam usus exemplo IX, 49 605 ut ab ea pertinacia sibi caveret, quae implacabilis in amentiam e teret ipsi damnosam, Maviter hortatiis est. Ad ea obstinato assimo quasi irridens ama non antea se capturiun Achilles ait, quam midonum navibus Hector imem iniecisset re, 650 sqq. XVI, 1 sqq.). At si quam iactavera. V ad sumenda amacootur. Urgentur Graeci, mur expumat ad naVessuma exoritur. In qua 1 vini aliquamdiu ancipiti arte pumatum esset, postremo res Graecomun ad incitas redigitur, iamive in eo est, ut nais eomam incendantur. Ne iue vero in rebus paene desperatis Achilli, ut ipse Graecis auxilium erat, Palaeoclus persuadere potest, qui nillil impediat ab obstinatissimo viro suaeque gloriae nimis studioso, nisi ut sibi Graecis auxilio esse perinitiat Iam, quas ex Phoenicis monitu α 51 12. a XI, 763 sqq. metuere debebat, poenae dandae sunt asperitatis. Quem servare Potuit, si precibus eius obsecutus ad profligandos Troianos se acclaris-

30쪽

que etiam tum de sua gloria quam de amici salute sollici aia XVI, 8 100 praecipue id cavet, ne propessat exuemo periculo maiorem Patroclus gloriam assectando suae laudi aliquid detrahat. Haque suum sibi unice prospiciat, caeso Vir amicissimo, qui et ipse ulla viam fatim erat XVI, 70 8.)Horiam appetebat, Pomnas dat avisinnas Iovis id numine evenisse declarauu XV, 65. XII, 250 684 91. 707 . 84 46), neque Achilles morat, qui suo cum dolore voti se compotem factum esse intelliot 6 7 sqq.), sibique quam maxime succenset, quod amentia astus iraeque indulgens etfauoclum et ceteros amicos prodiderit, cles, siaeque crimen sibi conisaxerit XVm, 9 111 . Daque et initi mae sibi illatae et conditionis, qua saeuas, se Paraturam prominenti IX, 650 sqq.), Oblitus, prius etiam 1am Agamemno multa claue satis secisset, tibi prunxian ama accepi a Vulcano fabricati, ipse in proelium risit, animo etiam uino luctu iraque exasti nevae de Ga re comante nisi ut Patrocli caedem ulciscerotae, quanquam fati nescius non erat, quod post Hectoris necem . simmanebat. Eandem igitur, tuam in Agamemnonem antea, iamia Hectorem prae se fert intemperantiam, simique odio usqu ad immanitatem exacerbati manifesta indicia ea Verba sunt, quibus Hectorem, ut mortuum se ne foedaret corpusque accepto pretio Troianis redderet, petentem asperavius est XXII, 254-267. 33 35M. - Placatii aliqua ex parte Achillis animus Iudis in honorem caesi amici institutis, quan tuam nilii Letiam tum iram rem,

sit, qua adversus Hectorem incensus erat. Sed tuod secum statue rat, ut aribus cambusque dilaniandum periniueret Hectoris ον pus, neque precibus illis neque pretio commoveretur, ut TroIν

ni redderet, id ratum facere non potest. Itemun Iovis naunine hominis pertinacia franintur, consilivin tu irritiun redditur XX1v, 113 119). Recte Achilli Ox immani crudelitate deo niram Hector auguratus erat XXII, 358-36M Nefas esse eensent citium ceteri dii, nisi qui Troianis infestiores essent, tum maxime Iuppiter, implacabili in hostem ira furere moriatumque propinquis negare. Itaque deorum iubetur vindictam veritus Hectoris a suis redimendi potestatem facere XXIV, 40-M.113 - 11'. Cui imperi quum Achilles pareat, animus iam ad clementim se componit, pacatique ut Achillis ita audien tim animi in hinnanissimo colloquio cum Priamo habito saequiescunt.

Vidimus argumentiun fabulae necessitate luadam ita produci, ut et continuae omnes partes sint, invicem tu sese excipiant, ei in superiore aliqua quam in exuentis partibus subsistere nequea mus Neque enim ipsam iram omissis iis, vine inde consecuta