Opera

53쪽

ΕΠΙΓΡΑΦΑ ΚΑΙ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΗΣ ΙΛΙΑΔΟΣ ΡΑΦΩΙ ΔΙΩΝ.

κατάλογον δε- ποιητη ἐποίησε των στρατ---- κα των νεῶν

54쪽

νην λοφεῖν και τα χρήματα αυτης πτηθέντα δἐ Αλέξανδρο εφροδίτη ρπῶζει καὶ ις τον διον θάλαμον ἀπαγρου μετακαιῖται ἀπό του τείχους την Ελένην οἱ δε συνομιλησαν

τες ει υπνον τρέπονται.

A. υρκέων συγχυσις Ἀγαμέμνονος ἐπιπώλησὶς.

E. ιομήδους αριστεία.

ωμήδης οε - αυτ συλλαμβανομενης ἀριστευε καὶ πολλοις αναιρεῖ των πολεμίων, τιτρώσκει ἡ Ἀφροδίτην κατὰ τροχειρος και χρεα κατὰ του κενεῶνος Αἰνείαν δε πληγέντα παυτο λίθ*Ἀπόλλων διασωζει. ληπόλεμος δῶ πο Σαρπη δόνος αναιρεῖται. λει με πιυς ἐπιπλήττει, ἰῶτα δε αυτον Παιηων ὁ των θεῶν ατρός.

Z. Ἐκτορος καὶ δενδρομάχης μιλια

εις τον πόλεμον κεισιν.

II. 'γκτορος καὶ Arαντος μονομαχέα νεκρῶν ἀναίρεσις.

Eieνου συμβουλευσαντος -- προκαλεῖται τῶν Ελλήνων τοναριστον ει αονομαχίαν ἐννέα δἐ αναστάντων εχπεν ista oTελαμώνιος, και γενναίως -τους ἀγωνισαμένους διαλυουσκήρυκες ἐσπέρας γενομένης τη δ' ἔξης τους νεκρους ἀνελόμενοι θάπτουσι, και τεῖχος οἱ 'Mimas κατασκευάζουσιν ἐν Ποσειδῶν πανάκτησεν πιυς τε αὐτο is δια νυκτος μά- αισι τῶν μελλόντων δείκνυσιν.

55쪽

λουσι, καὶ μετὰ ταυτα εἰς πνον τρέπονται.

θαμέμνων ἀγρυπνησας ἀνίστησι τους αρίστους των Ελλήνωναυτός τε κα2-ναασς' καὶ ἐπιτης τάφρου συμβουλευσάμενοι πέμπουσε κα-σκόπου εις τατων ρώων στρατόπεδον υλ σέα καὶ Θωμμην, Piso να μεν συναντήσαντες ἀναιροῖσι, πυθόμενοι δε παρ αυτου Ῥῆσόν τινα - α κῶ - α παρεῖναι - ' ἐστρατοπεδευσαντο, ἐπελθόνυ δολοφον-

θεραπεύει.

56쪽

N. Ῥάχη ἐπὶ ταῖς ναυσίν.

Ποσειδῶν νικωμένους ἐλεῶν τους Ἐλληνας μοι Ουται κάλχαντι και αμφοτερου του Arαντας παρορμῆ, πειτα δε καὶ τους ἄλλους μετὰ ταωτάγδομενευς ἀριστευε κῶ ἀναιρώ υθρυονεακαί τινα ειλους. ouo δἐ αυτῶν αναιρουνται. ταρώσκοντα δε ηιφοβος καὶ γλενος τους δ υπηκόους συναγαγὼν Ἐκτωρ ἐπάγει τοι πολεμίοις, καὶ μεγάλως ἀμνοτερωθεν

γαμέμνων συμπαρα βῶν του τραυματίας καὶ Νεστορα συναυτοῖς ἔξεισιν ἔ- τον πόλεμον. α δ τον κεστον λαβοῖσα παρα της Αφροδίτης κατέρχεται, καὶ τον υ νον πείσασα κοιμίζει τον Λία Ποσειδῶν δε τοῖς Ελλησι βοηθεῖ, καὶ πολὐς φόνος γίνεται τῶν ρώων. ἴας δῖοίθ. βαλῶ χωτορα πλήσσει ὁ δε αναγαγών αἷμα λειποφυχεῖ. αριστευε ει καὶ

πιυς ἐγερθει καὶ θεασάμενος τους Tρῶας νικωμενους Nec ἐπ- πλήσσει, καὶ Μιν με μεταπέμπει προς Ποσειδῶνα, κελευων ἀφίστασθαι του πολέμου, πόλλωνα δε οπως ἀναρρώση τονγκτορα, ο ἀναλαβὼν αιγίδα τους Ἐλληνας ει φυρον τρεπει. και μέχρι τῶν νεῶν συνδιωχθέντων - ὁ δελαμώνιος non λοὐς αναιρεῖ τῶν πολεμίων του ταῖς ναυσι πυρ ἐπιφερ - .

II. Πατροκλεια. Πατρόκλωδεηθέντι θιλλευς ἐπιπρέπει την εαυτου πανοπλίαν ἀναλαβεῖν κει τους Μυρμιδόνας ἐξάγειν ἐπὶ τον πόλεμον - δειξελθόντες res ν τους μας Πάτροκλοὐδἐ Σαρπηδόνατον ιο αναιρεῖ, τον παρηορ- ωπον - ἁλεως ἀνελόντα Πηδι-ον. ἄπειτα δἐ Πάτροκλον -- αναιρεῖ πληγεντα πρότερον πλώυφόρβου, πόλλωνος ἀφελομένου την ταν πλίαν αὐτοῖ.

57쪽

Μενελάου αριστεία.

6ιλλος,ον Πατρόκλου θάνατον ἐπιγνους οδυρετω ἀνελ υσαδλη Θετις ἐκ της θαλάσσης παρηγορεῖ ἄωτόν, και παρωνεῖ απέ- σθαι του πολέμου μ α αυτ οπλα κομίση παρὰ τουμαίστου κελευσά s M' αὐλπα προελθὼν ἀπὸ τη, -Fρον ἐπιφαίνετα τοῖς πολεμίοις, καὶ αυτὸν ἐκπλαγέντες φλγουσιν, και κατα την φυρον πολλοι διαφθείρονται. το δετο Πατρόκλου σῶμα διασώσαντες οἱ Μυρμιδόνες λουουσιν. Ηφαιστος δὶ εχιλλῶ πανοπλίαν κατασκευάζει.

νιδος ἀστιρρησις.

ωμιδο κομισάσης incla, τα οπλα μαρὰ Ηφαίστου, συναγαγώνεις ἐκκλησίαν τους Ηλληνας ὁ πωs ἀπόρρησιν ποιεῖται της μήν - δος, και λαμβάνει - δῶρα, απερ αυτε θαμέμνων δώσειν υπέσχετο τροφην δε ἀνελομένων ἐκείνων αυτός ασιτος δια μείνας πλίζεται και στρατιαν ἐξάγει ἐπὶ τον πόλεμον λειυστ o τῶν Ἀπωκα-- άνθος την ἐσομένην αυτψ ἀναίρεσιν καταμαντευεται, ν ἐπιπληττει.

Mάχη παραποτάμιος.

τῶν ρώων εις δύο δακιρεθέντων μέρη τον μῖν εις την πόλιν, τοως δῶ εις τον Σκάμανδρον Ἀχιλλευς διωκει, καὶ δεκαδυ νεανίας ζωγρεῖ εις ποινην Πατρόκλου, τον δῶ Πριάμου υἱον Θυκάονα καὶ στεροπαῖον αναιρεῖ. ἔπειτα του ποταμου πλημμυ-

58쪽

ραντος κινδυνευοντα αυτον σώζει μαιστος, ω νμα τον ποταμον καὶ τ πεδίον μετα ταυτα θεῶν μάχη γίνετα στρος

αλληλους. σχιλλέα δε επόλλων εἴργει Aγηνορι ὁμοιωθείς, και νευρον ἐξαπατῆ εως οἱ 'ῶες διασώζονται εις την πόλιν. x. Eκτορος ἀναιρεσις.

χιλλευς των νενομισμενων ἐπὶ τοῖς νεκροῖς μεταδίδωσι Πατρῶκλεπυρὰν νησας καὶ σφάξας ἐπ' αυτ δυοκαίδεκα ρω os; νεανισκους καὶ κυνας καὶ ἶππου καὶ ἄλλα ἱερεῖα ἄπειπα καιαγῶνα ἐπιτάφιον ποιήῖ, ἐν κνικῆ λποις μεν ιομήδης, δρόμον δε υλο υς, ἄλλο δε ἄλλως και Ουτως ὁ ἀγων διαλυ-ra.

πιυς κηδόμενος Eκτορος μιν προς Αχιλλέα πέμπει, πω ἀπωδετου ρωος το σῶμα, μιν δε προ Πρίαμον, πως λύτρα κομίσας Αχιλλεῖ τον νεκρὸν του παιδος ἀπολάβοι ὁ δε κε πεμφθεις πλ μου, κο-ίσαντο τους πιληνικοὐ φυλακas, παραγίνεται προ τονἈχιλλεα, και ἱκετευσα αυτον ἀπολαμβάνει τον ιόν, και ἀνακομίσας ις την πόλιν θάπτει - οἰαυτρδεῖπνον ἄγει.

59쪽

δετρει- τε ἄναξ ἄνδρῶν καὶ δῖος δεχιλλας.

λυσόμενός τε θυγατρα φέρων τ περεω ἄποινα, στέμμα ἔχων ἐν χερσὶν έ βόλου I πόλλωνος χρυσω - σκήπτρφ, καὶ ἐλίσσετο πάντας χχαιους, τρειδα δὲ μαλιστα δύω, κοσμήτορε λαῶν' ,δετρεῖδαι τε καὶ ἄλλοι ἐυκνημιδες μαιοι, υμὶν μὲν θεοὶ δοῖεν πιλύμπια δώμα ἔχοντες εκπέρσαι Πριάμοιο αδλιν ευ δ' οἴκαδ' ἱκέσθαι nαῖδα δ' ἐμοὶ λῖσαί τε φιλην τά, ποινα δέχεσθαι

ὁ μενοι ιος in ἔκηβόλον Ιαὀλλωνα ' 'π- αλλοι μὲν πάντες ἐπευφήμησαν χαιοὶ αἰδεῖσθαι Wἱερῆα καὶ ἀγλαὰ δέχθαι αποπα ἀπ - ωρείδη θαμεμνονι νδανε θυμψ, αλλὰ πιακώς ἀφιει, κρατερον δ' ἐπὶ μυθον ἔτελλεν ,,μή σε, γέρον, κοιλησιν ἐγὼ παρὰ νηυσὶ κιχειω,

η - δη νον η στερον αυτις ἰόντα, μη - τοι - χραισμη σκηπτρον καὶ στέμμα θεοῖο.την δ' ἐγὼ συ λύσω πρίν μιν - γηρας ἔπεισιν ημετωφ ἐνὶ οἴκφ, ἐν χργει, τηλόθι πάτρης, si ib1015 20 25 30

60쪽

10 ΙΛΙΑΔΟΣ Α ἱστι, ἐποιχομένην καὶ ἐμον λέχος ἀντιόωσαν. αλχ' ἴθι, μη μ ὲρέθιζε σαώτερος ως κε νέηαι 's ἔφα , ἔδδεισεν δ' ὁ γέρων καὶ ἐπείθετο μυμ. βῆ δ' ἀκέων παρα ἐν πολυφλοίσβοιο θαλάσσης, 55 πολλὰ δ' ἔπει ἀπάνευθε κιὼν ρῶθ' ὁ γεραιὸς I πόλλωνι ἄνακτι τον ήυκομος τέκε πώ ,κλῶθέ μευ ἀργυρότor, o χρυσην αμφιβή -

πιλλαν τε ζαθέην, πέδοιό τε lip ανώσσεις,' o m. εἴ ποτέ τοι χαρίεν ἐπὶ νηον ψεφα,υ εἰ δή ποτέ τοι κατὰ πωνα μηρί' ἔκηα ταύρων δ' αἰγῶν, τόδε μοι κρήηνον ἐέλδωρ τέσεια, αναοὶ ἐμὰ δῶκρυα σοῖσι βέλεσσιν. φατ ευχόμενος του δ' ἔκλυε Φοῖβος Απόλλων. βῆ δὲ και Ῥυλύμποιο καρήνων χωόμενος κηρ, 45 τόξ' μοισιν χων αμφηρεφέα τε φαρέτρη - ωαγξαν δ αρ διστοὶ ἐα μων χωομένοιο, at τοὐ κινη θέντος ὁ δ' re νυκτὶ ἐοικώς.εζε μει απάν-θε νεῶν, μετὰ δ' ἰον ηκεν δειν δὲ κλαγγη γένε ἀργυρέοιο βιοῖο.50 οὐρῆας μὲν πρῶτον ἐποχετο και κύνας αργούς, αὐτὰρ ἔπει αὐτοῖσι βέλος πεπευκὲς ἐφιεις βάλλ' ' αἰεὶ δὲ πυραὶ νεκύων καίοντο θαμειαί. Ἐννημα μὲν ανὰ στρατὸν χετο κῆλα θεοῖο, τῆ δεκάτη δ' ἀγορηνδε καλέσσατο λαὸν χιλλευς' ο τρο γὰρ ἐπι φρεσὶ θηκε θεὰ λευκώλενος ' η' κήδετο γὰρ αναῶν, τι ἡ θνησκοντας ὁρῆτο. οἱ δ' ἐπεὶ Ουν γερθεν ὁμηγερέες τ ἐγένοντο, τοῖσι δ' ανιστάμενος μετέφη πόδας ἀκος δεχιλλεύς ,,ωρείδη, νυν ἄμμε παλιμπλαγχθέντας ὀλε αφυπονοστησειν, εἴ κεν θάνατόν γε φύγοιμεν,

εἰ ὁ ὁμοὐ πόλεμός τε δαμῆ καὶ λοιμὸς Iχαιούς. αλλ' ἄγε δη τινα μάντιν ἐρείομεν η ερο

η και ὀνειροπόλον - καὶ γάρ τ ναρ ἐκ Λιός ἐστιν ' ο κ ποι, τι τόσσον ἐχώσατο Φοῖβος ὼ πόλλων,6 εἴ αρ πωλης ἐπιμέμφεται εἴθ' ἔκατόμβης, αἴ κεν πως αρνῶν κνισης αἰγῶν τε τελείων