Opera

11쪽

tuomn quos suam Vindobonensis' exhibo plurimum ius quidem prolaturas, si aut ipse talis esset, qualem in a minothso insulit, aut saltem nova ejus co lino xstaret, qua hi vel maxime opus est si quoque vino mihi praesto fuerunt luculentae, dio oodru

de sisdem supra observatum est et les quidem e cod. Vaticano in notanum magnus sane motus rodundat, inador suam quam in dialogis sonu et marinis, ubi in eum Vindobonensim acriter, frustra tamen, de palma mauon M. quamobrem plura musdem generis jam nuno addoroni, nisi alius visum esset redemptori verenti, ne messa libri nisium adoresceret attamen evies, ut priorearis homun dialogoram pars nurio divulgari posset altora pars hujus voluminis quam prinum in lucem ex-ibu, - pars etiam novam conlationem Vindobononsis MI Isolstur non sum nescius, etiam in dialo

Moriun aliquot leolions Vaticani R quas adliuo spudiavi, probandas fuisse celemini stigio in odiosmorusmodi solum audire, si ulla residere posset dubitatio. vcluti in D. D. XXV, 1 p. 80 pro vulgata: ς λι ξον- έχειν ἀνάγου τὸν χαλινόν unus verissim si exhibet:

12쪽

Vmως ἀεὶ ξ-ἡνιν ἀνάγκη τον χαλινον - dubitam de illo ἀει vis tamen vidi loco in stam. Π, 12 sq. haud disconvenit pro inepto ἀνάγκη scribendum esse ἀνάγκη suam Sommerbroduus opum vidist, ossi Vensu scripturam δη pro δε me quidem amplexus: ξυνέχειν νάγκη τον χαλινον - at Iano scripturam quominus probarem, ipsum illud D , 1od olim ad D. D. XX, 1 p. 53 d prim aduo, impe liminio fuit:

nusquan enim a positum inveni superest, ut tabulam, in qua conlocatio libromun vulgaris uin nostra conseratur, adliciam:

13쪽

D eo die ibus Luciani Vari canis. Ex quo rescripti odios et ipsas papyri velut Hor-inuansnses et Hyperideas tractari coeptae sunt: orto adparuit hasos ain papyros in tanta prraestantia multis vitiis laborare. a quo in arte inuo tot pravas iso ne sinitanti caelestis lux rationis i inquam obrussa ubique adhibenda est: siquidem divinatio vers divina longa oodicibus praestat omnibus quae ratio quum in aeteros scriptores adat, tum in orruptissimo quoque valet plurimum, in quo numvo Lucianum esse oonstat transso ad odioes, quorum unum olim in Luciano quoque fuerat archetypuni: ne tamen ut Aeschyli ut comesii Taciti aliorum insciis etiam Luoiani codices, qui plurimi exstant, ex uno oodios omnes ta fluxerant, ut pro unius haberi meris possint pomphis ita vini in raedit. adclino. I, 1 p. 13 recte juchioavi, id quod Siemonsenius, qui reapse mecum consentit, in quaesti Luc. p. 22 num interpretatus sat nam inter omnes constat lanulia oodicum Luesansomni duas esse, neque lectorem sat -- lantum si boni intolligsntoni iugero potest ad utram classem si pili aure relarantur. at ne si quidem Sienio inius laude fraudandus est, qui in Quassu Luo. p. 1-21 ab Insa potissimum diuino profectus lotis additis si consensione monstrata odios plerosque suo eui ius generi tam bono adsignaverit. Iuno sequitur sum

14쪽

dos esse, quorum uterque ducere samiliam suam vide

turi quod ad simos adtinet, ab illo codice profioiscar, qui et antiquitate Innes suporat et virtute vix ullios tu, Vindobono i 123 B libro membranaoeo, qui sub initium asotili selini anno circus 912 scriptus est, in cauus marmo scholia eximia partim legi hodiequo

possunt a Siemonsenius quidem in Quaesti Luc. p. 7 hunc libriu ita audicat exosuere, ut ad eum solum quasi norinam quandaan aeteri omnes exigendi sint. atqui solebat aliis et nos statuisse si uni. qui hujus modicis partis et ipse consores coepit, c. Jacobilium si omn

tem scriptam esse minus adcurrato. nam id quod multi Perperam omittere solent, unusquisque codex ante omniasscum ipse omparandus est idoneumque illud marinis, num ab initio ad finam totus sibi constet paremque ei astatis notam si leotionum fidem ubique tueatur quodsi quis vel unum diadogmn Λραπέται , qui nunc sub finem exstat, consuluerit, hunc codicem videbit sui dissimilomosse si ab sua ipsius virtut degenerasse contri qui dialogi ab initio limus qualis nunc est odiois exstant, fide sunt dignioros tametsi, quo ius inter silissemini; neque ullus somm ac ne Ρrometheus quidem, quem non nego optimis lectionibus reserium esse, tantopere excellit, ut Sismonsonio prorsus liceast adsentiri ita sane dolendumssi, quod a principio libri Lucians M perifrunt quo

laeso hi soriptor mamini fecit acturam et i sparabbieni quar iis in libris, qui ab initio toguntur, Vindobonensis B magis audiendus est, quam in eis dialogis, qui nunc sub finem exstant, in quibus alii odios aut pari sunt virtute aut etiam superiore enimvero Vind bononsis B a principio, in isdio libro si in fine turpiter mutilatus nunc vix trionis libros Luciansos et in his quoque brevissimum quemque complectitur: ex quo ad-

15쪽

AD LIMIAN . XI paret parvam tantum et oroximam Latoiani partem in

hoo odios soatam esse. Uno usus emerot, tot in

libris Latoiani, in quibus Vindobonensis B plane dosset

ne Mario ad alios odioe oonfugiendum esse, ita taminut hornu scripturas in correptis locis ubi ius ivγgi sinus certas se tam firmas esse, quam Vindobonensis ibidon futura ossent, si modo exstarent nempe eritio ast in laeta suspectis scepticorum more a pravo, si flin possit, dimoseors rectum atque id quod veriunest, quaerere quod autem supra dixi, alueram eo limina sanaeiam nusquam impune neglio posse, id si adiso raptos loeos pertinet et ad mutilatos. st in illis ubdem madorem molestiam ei orsan loci, qui non fortuito durareati sunt sed male correcti nam odiosIn B, qui dolosa oremuone non aret, ipsum quoquo hi illic interpolatum esse non sum . Residium in dios hilologi in Oostr. 1872 L 10 p. 4893. Ra in D. Mori.

I, 3, ubi quoque oonasoturam habet perversam πάνταμια μω κόνις, altera inerius milias intorpesino omnem stinui dubitationem ibi vini correctores duas ooditibus inierant donasotiuas plano illas quidem MVersas, ambas tamen similes litoramin duolibus aroli typi in altem genere cavendum est, ne Ludianeus ferino moentium odio 1 additamentis malis male oneretur,

mist a libro B omnis absunt omnia, neve qui loci reapse inum sunt, re vinulis umero habeantur. M vero idini eodex meorum quoque omissionibus, quas haud me ab ipso auoiano soripta erant, inopinumero laborat. nonnunquam tamen lations os fidit, ut inae verba in illo male Geldfrint, adsm in altarius lanulias codies

praeolam servata sint. Ion m si omplures lacunas antea ne animadversas quidom, quas uno e oodd. ab me erio expleta sunt, hic pes motare satis ius in unum alterumve limusmodi Oxemplum posuisse, velut in

hoo ipso volumine p. 36 D. D. XV, 2 et p. 81 D. D. XXV, 2 si p. 194 D. Mori. I, 2 G. sed quoniam et Mnim motu in Iamnis 1 isnulas alicubi nini; si

16쪽

optimo dure ab Ins dictum esse concedit, tamen interdum temere lacunas simum positum vult de hoc me- desas snsre quid mihi videatur, dicam in universum. nullam ego unquam triaetari veterem papyrum testor Hypsiidsas strasrculanenses), nullum codicem rescriptiun neque mecum neque latinum, ut non in omnibus non nihil siners hic illi omissum fuisse deprehem1erem quod vitiorum gentis constat esse in antiquissimis. neque semper haso facultas data est, ut aut verba lapsa

oodiois ope s sum retrahas aut certe id quod aspsaocidit lacunam ipsam et desectum certo odicis simo testimonio ius ontanes quo auxilio ssututis criticis

uiam sane opus est cautione attamen ab omnibus codd. ea saltem verba abesse prorsus necesse est, quaedam ex ipso codicum nostromim resistypo temere exot-dbrint. 1 uca, ne omnium quidem codicum respectus locos amere vetat lacunosos, si modo necessitas odicibus obloquatur et reolamst haec praemisi, ut adroni ipsam via munireturi nam Johanne Bossarione paucis annis superior fuit Johannos Mirispa, Siculus, qui et Florontias litores a scas Oouit et Romam evocatus

est ab idola V, cui pontifici prima Vaticanas bibliostem institutio iobstur sed Johannem Aurispani proderim reditur primum Moisse, ut in Italiam transforrentur intem opera quum plurimorem Graeciae oriptomun tam Luciani Samosatensis de qua re tirones Schosilium conserant in isti Gri Lit m p. 534 d. ind. ac d iis quidem Luciani codd. qui in aliis Italiae urbibus adservantii ut Florentias, Urbini, Vsnstiis hio nihil dicam, s in eis libris manu scriptis acquiescam, qui more sunt Romani de quibus adhu omnes serena mentionem foderunt, quasi duo ossides 87 si Rsoli aut omnino exstent aut in censum possint Venire. atqui bibliouisea nudana Lucianei odios continentur ad minimum duodecim, qui in indice graeco ita nume

rati sunt: 73 76 86 87 947 1323 1325 88 8s:

17쪽

M 224 1322. hos sitim in tabulario basilidas au-

canae odios ad linum omnes servari accepimus. quaeritur, quo duro decem libri Vaticani tam diu conismu a merint planeque neglecti. atque sis parum adhuc

1322, oredo inuis hos libros decem omnes Lucrinea non haber nisi psrpauca illud plane scio, in hoc Inso inesse etiam codicillos atinodiu recentes, tres

simum n. 88. nam ab hujusInodi cod Lissi sporare licet quas rixtio ut non semper constat, ita tam raro fallit, ut ea omnes vulgo utamur. restant duo listri laudabiles, alter qui ad Timonem mihi injussu meo conlatus si no. 76 codex bombycinus saec. XIV, tui notas melioris os et cum optimis libris saepe consentit, alter membranaceus o. 73. et hi quidem si juris sunt sui, vim videntur tui ou excutiantur; sin e cod. Mus 87 6scripti sunt, ne ipsi quidem magnam possunt VII habore. iuanquam tum quo ius libris I et 76 utendum erit loco supplonisnu, ut ubi nobile par et 87 deficiat. lii in manus sumantur. atque hoc ipsum in odies 3 punis dani persedit Eorinus Rohdius, qui ex eo et soliolia optimarasso sit et dialogos meretricios excussit: vido Μuseum Menanum vol. XXV a. 1870, ubi vir doctus et Mutus p. 548 haec habet: Unter densetu viretolisnauesan-Ηandschriste de vineanisolisnBibliothel stetit, nolis deni ueniolion Vaticanus 90 saso. - lsraealatinus 73 in reter Milis sine solidns PergamonNHandsoliri des 13. Jahrliunderis, die varnu sine Uisi dor Luesanischen Schrias enthin, da unis alter die so interessanten, sons gerado in dendiss-sere ualienisolis Hancischriste svisndo Hei Mendia logo mar in gerado disso Dialogo dures eiusnlissonderen Michthum Helit obedeutonder Scholis aus-Dgstolinori las deosni istis codicibus has hactenus: quibus si quis aut certiora a sin aut laetiora, gaudebo. veriun quod ad reliquos duo pertinet, primum

18쪽

M PROLEων- repetere, nolo, quas de inlio 87 verissime so sue. B. Hasius in Nouos et Exustus de manusor. d latibi duino vol. IX, T. II, 11 parte tuo in loco Modo lex ita ab Hasio descripuis est, ut ei recte invitumuibueret. Hasio tamen propositum erat, non ut d Samosatens ipso scriberet sod de in Luoiani imitatombus nam ex hoe ipso ood ibidem edidit 'gantinas astalis dialomum, ιμαρίων nomine, adnotatione et in-dios insinicium, quo dialogo frigida quasdam continetur Nooyomantiae Luciansas imitatio I p. 128 sqq. . quum autem Hasio de partibus primariis id est Luctaneis tacendum fusin, haec videntur addenda esse, primum scholis in eod. 7 nosse nulla, sinde luaeo siue opera Luesano tribuuntur, a liuio odio omnia inesse exosp-

tempor es eodex arisios abreptus erat, non soliune. . Hatius ex eo Timarionem edidit, vomun etiam

Luoiano omnia bene contuli F. J. Bastius si paucas quasdam lectiones, illi memoravit, post udus motitiini intem conlatio vidstur interisso, in Angliam ut putant abisti is ilia re de Schoellium in Hist. Gr. Lit. Π p. 499. post Basuum trs tantum balli Lu-oiano cum cod. 87 conlati erant, quae sotiones in Taueh- niuana Dindore, in Somniori roditana et in mea diuone Voli. I et V exstant quo magis curae habui, ut alia

quoque uolans vir docuis cum Od. 7 bene compararet quam conlationum ma mam partem primum librorum Luciani dudum accepimus superest auo nus M, qui pinnum fortassis abra. ostio, oris ab Io. Masson M. Mila. rmes p. XUI sq. sinde suam ab aliis inspectus est hic eodex membriinaosus est, sa0culi

19쪽

M LUCIANUM. XV

habet pluriana, alia reosntia, antiqua alia, multa etiam inliquissima et has quidem tu solioliis codiois Vossuini Hsi tertiusium toties ad verbum paene convenilint, ut conjicere audeam Vossianum illum odiem lutino ipsum fuisse Vaticanum multo plures scripturas quam e cod. 87 Bastius in hoc odiosis variis locis adtulit. nam hunc quoquo integritin ille arisiis probe excusseria quae conlatio aut psrsit aut alicubi in Anglia fortasssylatet abscondita post Basuum unius dialogi conlationsi Sommerbro tuus et trium aliori Dindoinus in auoluutiana didemini; quod ad me adtinet, primum olim ab . Osanno conlauone ad Veras Historias lainta donatus sum non illa innis intem. totius auram odiois Isotionibus poliri discupiebam. -- doni inini doctuin si adcuratum inveni, qui primum conlationem ad quatuor longos dialogos optime institutam non in scholiis antiquis ad ins uaaismitteret plura

se mox missumun possiduus sed quanquan d lituus eo litis hi lola sat multa ad insperscripta sunt, pleraqu0 tamen adhuc silentio malim transire multa enim nisi ex iniso eo licis totius conlatione certo perspici nequeunt. ut exemplo utar, ipsius Luoiani sermo duas correctorum manus non unius aetatis exportus est a seir illud lalinro, utram antiquissima manus codicem tot uti e

aeripserit et pari scripserit diligintia, an utandam spisso

volumius duo minimum lilia arsi tempor etiam diversone fido simili odicem primo Gararint tum ero de iniud. 7 s 90 disserenti hoc quaerendum est, uter utri videatur praestare inoortus scriptor Timarionis, qui dia- Iogus in o I. 87 inest, asoulo vixi mo, ut ab Hasio aliis ius satis demonstratum est omninoque fieri non potest, ut odα87 anto Moulum mos potius XI an

exaratus esse videatur, hi ipse oodox alteri antepone dus est, si tamen antiquitatis sequi praHuiliolum licet illa quidem n et consentiens vox omnium est, ut n-

20쪽

XV PROLEG ΕΝΑ quo homun odicum auctoritate multum valere quod sis verissime dictum esse defendimus, tamen hoc uno omnis res haudquaquam consecta est in uolano enim opum eo lices, de quorum diminis dubitat nemo, partim isdem lectionibus amice conspuant, partim miredspugnant inis s et diglaciantur has res Siemons6nius quoque in Quaesti Luc. studuit expedire, qui Vaticanis codd. uti nondum potuit quo magis optandum est, ut opum quique collices istius suam si oriuno possint si distino, sua cuique asinus nota certo adsimata hi mutuo nexu quo inter se cohaereant ubi fue

reperis. . ac de Vaticano certe 87 R), mus props unius Isino huic volumini iussi non usi libri 90 4 O, innss

priinvideo mihi fidem habituros esse sed priusquam certo sciri possit, uter utri Vineanorum praestare videatur, illud quaerendum est, quaenam ratio inter Vinoa- canum sive alterum sive ut nvis et inter Vindobonensem B intercedat. Sisinonsonius igitur in Quaesit. L. p. 21, qui Vindobonens B addictus est, quod ego praeeasteris codices BAe ' duces Isgerim, valde conlauda-

mo, inquam, Ordine AC, non contrario CA, Domnis sorticensis os saM. Tv c autem ex parto Mnasilus, Parisinus 8011 meo. In quae nun partos ex aliis plano libris cossies

nuper domum temor additae sunt, una membranacea si chartacoaedua admodum recentos, tribus a partibus ciun ανδ sortico i

nulla omnino nec auudo interco M. ita si si orticensis, qui mulio planior est. Inama ex parto cum cod. non colinorat si in comis C antiquisauna laniam paris, qua bombycinus est, alb pio ilialosi qui suam in VI minx, orbolanus ita conveniunt, ut in hac una pari sano illa exigua sorticonsis A videri possit oririainoi descriptus esso quanquam ne in hac siuidem parto li-hriunt, qui vix obitor invociva est, sequi licet, in duo u nunc oportat o qua eximio conlatus a Goincensi vide qua dixi ad Lucianum V Π .m Pras . p. X. hinc so iustu lata si inepto dictum Mao, quod lanionsonius in Quasare L. p. 11 confimavit: Mon dubito, inquit, quin Gorticonsis Ariovis o Parisin C, qualis nunc est, uanscriptu sit . videant potius, quibus libri C inuomniparandi copia fiet, nisi in paris lituus codicia bombycina di