Opera

21쪽

praestare sod idem, ubi ad sing os locos ventum est, de tanta re etiam a die etiam dubitat veritus, ne ego modiun excessorim ne ius eis priorem familiam rvugnante adis sibi videri sine ulla dubitatione probandam, sed pinnulus in locis, quibus altera manum Luciani sola teneat, certo reaiciendam esse ita quum auem lamiliam adteram suppleat, saepe hoc unum relinqui, ut omniinis momentis quadam aurificis statera examina-us modo hanc modo illam electe sequamur postremo ubi duas duamini lectiones et eas bonitate pares de prin- ei in contendant, tum vero rem omnino non liquere nequis eram scripturam a mala corrections discoriii

posse, quum praesertim his in locis saeps neutra lectio videatur probari possc in andies l. l. p. 489 sq, i.). re- omlso tantum abesse, ut ego odios BAe caseo impotu ubiquo serius sim, ut quod fieri Rolidius ubet id ipsum saepe secerim reposita altera lections et acriter defensa neque ullo in scriptore dubium est, quin ubi- mnque neutra lectio satisfecerit, res redea ad emendationem denique vel in eis locis, de quorum scripturix primo obtutu ambigere licet, meditatis lex, atticismi obsorvalio ει usus dicendi in Luciano iam constans saepe ita seriipulam eximunt, ut tum 'fumus liqueat, quas lectio tu voritatem sit proponsior nihilo minus laudo, nod E. Rotilius odieum MN patrocinium suscepit idque laotum Dudeo ob odios maxime aue nos tu primum quod ad codicem M actinet, limus

horum sesin dialommim locuom ilia, si modo illi omini, tantiindomadpares aestuviadlux osas, quantuni auctoritatis sortios L ab on Illa in eo editur.

22쪽

geniosam nos quidsm manuni dicimus primam ineram nihil hic moramur ac bene, quod videam, eundem etain alteriun familiam revocavit et primo loco posui hoothomini odicum or lino: Γ MF. illud tamin olidio vel minimo concedi posse arbitror, quod Vaticanum 87

a priori familias tanquam longo optimum adjuvioavithoo ordius aBACF in consura L l. p. 489 et p. 49 ij.

primum snim librii totis tam amios inter se conse liunt, ut uni anuliae ambo contribusnili sint: lsinus codex , qui et solioliis aliquis et plenim ius inera manu stret, tum paullo recontior stas quam vidinautum Osris si uti nunc demum perspicio aliquanto Ot rior testor crebras hujus libri interpolationes, quarum pars tantum in libro C invenitur ait, dixerit quispiam, T ambo suam eum priore familia Ae saepe oon-Veniunt nempe haec res ideo evonit, quod a oodioes sunt ustus et in universum boni, deniqu0 eo, quod ut quisque oodex maximo est antiquus, ita plurimum ex uno illo traxit arctisupo via quum ita sint, quidem duo illos Vaticanos non ad priorem AC sed adaueram classem lio ordine revoco TR ZMF. inque hae vere dicta osse ita in oculos incurret, si aua pro vera scripturis odio I Ae lalsa in Ta si pro vara in his salsa in illis lectio oraberitine inusniatur, aut si nunc in Remitris mala con solio uno in utrisquo disparis plans generis interpolauo saeps reperiatur, aut si quod vissimum si, quas verba in ΒΑ- male τε derint, eadem in a prasolare servata sint vel si Moiderit contrrarium quomun omnium ratio in osside haud dubie ab . olidio explorata est, quo teste uuliost oculato hune enim aes tam doctus vir codicem Γ, non item ausium is ipse versaviq; in odio altero eadem rati s variis isotionibus hujusce voluminis

diluoide oon1oses poterit

23쪽

92, 1 412 scimus editam esse. nam hoc anno Timonem jam mortuum fuisse, e Lysisu. v. 808-820 certo sequitur, quam rem Bergrius L s comoed Antiq. p. 371

non videtur animadvertisss. vorantamen non multo ante

in M, t Timonsi dedemisso iudieiis patet haud ambi- s. sed mulierunt osorem,sse Timonem Aristophanes itidem . 820 negat, nequo alius Lucianus sentit in Timone 12 inad immo propterea in solitudinem abisseranon V. i5 sqq. dieitur, 1od odio habuerit viros improbos'. post Aristophansin sinum inulti dixemantataeorum ingratorem indiariis imonem obsensum secessisse osterum histophanis carmen . 781-828 si strophinum est et vero amoebaeum et in antistrophis Midae eum mima numerorum aequalitate saepe conjuncta os etiam orborum sonique ipsius InIra quaedam similitudo in amoebaeis vero ad hanc soni convenienum et Verbomini eorrendem repetitionem accedere debet sentontiarum summa prope aequalitas, udus haec erat lex sancita, ut qui avi or responderet, simillimis sentenuis inulto maiore una vi demonstrinus superare alto ne vinoem studere in hunta censum quum alia veniunt, tum hae earinina, Aristoph. an. v. 21-267, orat.

m. m, , multa deniquo bucolica Theocriti, Ver ,ealpum in Lysistratas igitur carinius amoebaeo senumeliores ab . 781 Melanionem ain siumlari quodam

inutiemini odio inconsummisse. at matronariun chorus in antistropho ab v. 806, ut aeceptam rem mola remensum reddat, Timonem ostendit in solitudin viros improbos interiiseis odio persecutum atque adeo exse-erea solitum suisse, quum quidem multores si lini Uinoni Masta in amoribus. ras ut ad sin a transsam,

24쪽

785 audacter condiciebat: υτως ν οτε νέος Μελανιων τις δ - . ego Bentimum sedulus non strophicum sed solum anustr. v. 809 orrexi scripsique Tiμων ναῖδρυτος ι - . hi autem idem atque etiam plus dicendum est, quam in stropha V. 786. itaque vel propterea v. 809 1δρυτος esse debebit homo vagus et solitarius heimathios), prorsus ut exilium ἀδδρυτον κακογadpellatum est ab Cratino Hesychii sub his ipsis vooibus. omnino ius d simifications orbi ἀνέδρυτος Tanorus Mimusque ad Demosth. . IV p. 348 si chaos bens

audicamini; tum v. 10 sq. libri: το πρόσωπον περιειργμένος, ' ινιων ἀπορρώξ. υτος ουν Tiμων, quae omnia Hormannus ita in integrum restituit: τα πρόσωπα περιειργμένος, φινυος ἀπορρώξ. οἶτος α δ ιμων - .dsindo libri v. 12 sqq. io ουτος ουν ὁ τίμων χεν in μέσους υπομέσους unt. πολλὰ cietαρασάμενος κατηρασάμενος Rav. Aug. Junt. ἀνδράσι ἀνδράσι, Juntina sola nomροω. at quum in stropha v. 789 sqq.

non duo sed tres vorsiculi continuentur limus formae: sequitur inustropho unum hujus generis versum excidisse. . dubitant autem primum quo loco hic versus excidorit, sinde ivibus frbis suerit conoeptus et Hermannus quidem in I. D. M. p. 12 invitus commisit, ut lacuna signa ante versus ουτος αρ ο ιμων poneret, quum ante do eadem scipso melius audicasset inutio id solum quaeri potest, utriam post hunc versum 1 aliquid exoiderit, an post proximum 13 ωχε - μισο v. einerius autem nuper:

μισου ne metro quidem lavente eonascit insoliditor sane. ita liso li ditor aut non vidi hi sibi rem esse eum

25쪽

AD LUCI UM. XXIeamine amoebaeo, aut quid lex horam inminum pos- eat, nihil ponti habitae nam in stropha v. 786-792 Melanio distiis e re in deserta secessisse, in montibus venatus esse et semper ibidem habitasso, ita ut quo erat

mulierum odio, domum nunquam reverteretur atqui in Timonem, ex quo primum urbe Athenis caruit, prorsus idem ador quum aliunde tum o Luoia n. Timone

4 sqq. notissimum est. lioeoine in antistropho plano insitu potuisse neque quid inani s Timone nisi haeo dicta emo, Hod uno μέσους quasi non licuerit, si quando dii plenus abierat, idem mox Atheniae postliminio revorti olim autem nonymus unus pluresve

apud Bissim ita lociun suppleri voluit: χεθ' υπὸ μισους, i κοὐκέτι κατῆλθεν πολλά - quam divinati nemino anno juveni De stris p. 368 soli probavit.

ae bono anonymus post siri a no μίσους versunt insentit, bono etiam id quod elapsum est, ex ipsa stropha suppletum voluit sed male idem verba πο μέσους et ον- πατηλθε separarit et divellit, quae res in stropha diuinorentis Iae: κουκέτι κατηχθε πάλιν οἴκασπιο μέσους ergo manet Aristophanen ita potius soripsisse, ut jam olim ora exi ἄχεθ' υπὸ μέσους τ ουκέτικεατῆλθεν, J πολλά - rosia v. 18 ουτω κεiνορυμῶν ἀεαεμέσει, ubi obraeus μῶς ἀντεμέσει Bergilius μὶν ἀντεμέσει, einelaus μω ἀντεμέσει oon eoeriint laudo, viod μων viderent mendosum esse, maos laudo Βεrgitum, qui sententiam quoque adsecutus sit tametsi ημω in inma vaso nuntium denotat μὲν Θέως, an ipso voluit ego quum vidissem ob leges caminisam basi hoc Ioeo idem dioendum esse, quod in strophaerata v. - κε νος μεις τ ουδὲ ἡττον, an olim ita emendari: Θω κεδνος μῶν ἀνι ἐμίσει et ontuli R. , M. adeo, inquit, in pari r a nos odio semper habebat viros improbos mus condecturae eo minus poenitet, quod ita leosse suspicor osoliastam M. quina: σελη/-ου τμῆς quae quum ita sint, partem priorem ea inis amoebas Ra maxime oonigendani esse arbitror:

26쪽

φάγων γάμον ἀφίκετ' ἐς ἐρημῶν,

κἀν τοις ορεσιν ἄκει

ουκέτι κατῆλθ' J81s πολλὰ καταρασάμενος ἀνδράσι πονηροις. ουτω κεινος μῶν ἀντ' ἐμισει τους πονηρους ανδρας αει ταῖσι δὲ γυναιξὶν ην φιλτατος.

Ρraeterea ad res uuiis in inlustramias ox aliis comicomun versibus nonnilii proficitur, ex Aristophane ipso in Mibus v. 1549, hi teli in castitie et Moroso in Boiseriansod. p. 344, 33, o pluribus Platonis murici locis apud lutarchum in Antonio o. 70 inu. quos non a Rulit illo quidem, vomantamen legisse se testauis est: u Antiphanis M. Athen m p. 309, d fabulam, Tiμων nomine hic praetoream, de qua mox licetur quibus. comicorum sininonus lutaresius in Antonio c. 70 ad

27쪽

μέλι-οι - τον Πελοποννησιακον πολεμον, quae ita

domum ora sunt, si ad priores annos belli lituus ros uitur a bene Plutarchus se in Antonio o. 70uin si in Atintia is o 16 1. eum Timone Aloibiadsinua eona ingit ut e uti viro qui astia longo provectior diem adolesosntam diando ad nostram Imonaen Bormus in meis quaesit Aristoph. p. 321 dure revo- eavit haso LysiM verba M. Suida s. 'Mχηματισμένος -- - παρὰ Λυσία ἐν πω προς Φωνα , οἱ δ' ἀλαζου--έονται μὲν 1μωνι παροπλησίως, καὶ ἐσχημοπισμένοι

περιερχονται, σπερ ομος , viae quum aut mortuosam

Timone aut oris absint si in solitudinis at, litoseripia sint, ad illud με ούτου Miso addendum Mis ροῆλθεν. a quomino fieri potuit, ut orauo in Tini naen alvo mortuum haboretur eius longe Athenis remotum pae tamen B dum scius l. l. p. 321 noque postea Do Ioniose Antiq. p. 371 de Lysias orations in nostriini Dinonon habu dubitasso invenio lini Bermi con-μetnmora. 8aunius in Fram. Orat Are p. 2054dsm diosis diei ver in arauida omnismorata quasi omnes libri, in quibus Timonis hominum soris ienuo fit, in limo unum Timonem is seripti fuerint mulio priiden- una idem Munius, . l. addicit, tempora non videri obstars . Lysias enim natus est ol. 80 2 59, Timon mitem panno ante ol. 92, 1-412 olam l. 91, 3 sius 414 ost mortuus. ita ros ejusmodi est, ut sano tempori non viderentur obviam, si Timon ad mortem us ius Ainsvis mansisset nunc autem quum multos annos

fusti neque litibus absens implicari acile posterit,

28쪽

XXIV PROLE MENADμωνέδην ' πῶς ἡ ἄν - γυναικὶ πεισθεές . minoquoquo dubitari posse nego iiiiii prior ills Lysias loeus M. Suida s. 'Eπηματισμενος en o Lysiae oratione in Timonidon depromtus u. at debuit Suidas προς T μωνίδην scribore vero opinor non ua scripsit praesistonian uita suum sibi et rorem ἐν πω προς θιωνα relinquere vel in his Timonis robus itidas magni stuporis documentum edidit qui quum in Aristoph. v. 1549 Is se Tiμων καθαρός i. e. purrus putus

Timon ut Antiphans in sis Meed. p. 105 5 dixit

phans ita scripsit, ἔμων ονομα κυριον, ο ρεισάνθρωπος καλουμενος. ην δὲ καθαρός hunc Suidas

stuporem ab T. Henister iugio et R. orsono tam limo insumtum quis vel verbis obtegat vel mala oon solum tollat, nisi qes foris καθαρὸς Σουιας videri velit enimvero illa plans in oculos inoumu, Timoniden Timonia hominum soris filium nullo modo fuisso verissimo enim jam Muppius in regni Orara. u. p. 205 ne- solae se professus est, unde Bermus De eoni. Muli. p. 371 not. et Solisibius in talin annal. M. 31 p. 381)resolverint Timoniden eum, in qusni Lysias oratio habit. est, filium fuisso Timonis hominum soris φὶ sed quum Αinsciensas victi ossent stra,fili malis ad inestas aeno redacti, actum est, ut nonnulli si ut opinor pauperi,nius quisque Timonis victum cultum ius vel inviti sequerentur in tuos ipsos Lysias M. Suidans Miri ια- τισμως vir dives a corbe invehitur quin etiam antea bello adhu saevionis iam Timonis imitatorsinit 91,

iuvansrint in originae inis a simillima, volati Tlμον, πιμαρχον, Wμανδρος, vel sic probabito at Timoniden fratrem nostri Timonia sano fuisse colorem nequo do hac reisoque do filio Timonis nostri Timonide studquam traditum sati qum autem morsiricibus dribis Timon suoru neque inquan uxorem duxerit noeesse est filium si quem habuit spuries fvisae.

29쪽

AD LUCIANUM. XV3 14 in s rimam tu totius pro luxmις IIJ Is versus servati sunt in exico a mn lintrentum in Rom. Munn cor v. 200 sive in Bois Aneo l. p. 344, 29: Ἀδουλος is ἐρεου, τουτέστιν ο μὴ οὐλον ἔχων. ἐγω -καὶ ἀδιάλεκτος βίος καὶ ἀγέλαστος si iocκαὶ ἄγαμος sit ος Φρυνιχος ἐν Mονοτροπω ' ονομαει -υστι - ποπος. ζῶ δὲ Tiμωνος eodex is ομνον μον, ἄγαμον, ζυγον, οξυθυμον, Προσοδον, ἀγέλαστον, ἀδιάλεκτον, ἰδιογνώμονα . quas e PhUniolii Adparati Soph. fluxerunt, ubi hodie non supersunt nisi lino M. Bola v. p. 25, 10 ἀπροσοδος sit oe: οὐδεὶς προσεισιν, λ ἔρημος et p. 25, 14 I δουλος βίος ο - δουλευοντα ἔχων hos igitur versus omn in do partim a quidem scribo supplemus:

ἄγαμον, δουλον, ὀξυθυμον, ἀπρόσοδον, ἀγελαστον, ἀδιαλω ον, ἰδιογνώμονα. V. 2 αγγος quod tuo sposui, eodex non tuo habet sod post ἄγαμον et habet aecusativum ζυγον. pro ἔρημος, quo eode oaret, suppleri potest etiam: λατρος.πι- suum μνότροπος totius nomen fabulas optimo Musis Des ἄγγος ΓαλεκτροςJ tenendiun est enim, V. μονότροπος ab auidis eximis usurmitas eas libos In uoso. ui inprimis videra ha re hilarolium in Pelopida o. si olivosin m 47. et lino de musa primo loco ex vivisus septem ἄγαμον positum est: ρώ- ἔμωνος - , αγαμον - V. Moode ut sup dixi exhil,st ἄγαμον Ἀζυγον. sed Ἀναμον αδ mλον exinua rasinino sat primuin orgici in inia Quaesit. Aristoph. p. 321 o postea domum Heranisti ad Eurip. Androm i. v. 580, quem unum auctoron nomina u-- is in Fragm. coni. V. Π P. I p. 588 et Berg- Uiuri videan vix leniter Ruporo, qui sis non des at postea D comoed Antiq. p. 372 coriam eonein Musuam ἄγαμον, ἄδουλον improbare. vidi tamen V em ἀπον Phrysuessio ipsi eripi non posso, magis nupero

30쪽

xxv mois Η ΑΗs-nnum sinori linquo, ni v. ἄζυγον ausi sint dolere at inquit, inutile est illud ἄζυγον posit, ἄγαμον. audio: a num idcirco vocem vere auream samquo inoodios sera alam et modiis verbisthi tolli ipsius inseriam Miners limbi expungere si mulidam oetorem do oe δουλου obsolutis in Aglaoph. p. 1037 adnot.147Joptime exposuit denique cavendunt si , ne quis foris superioribus vectis ii vivi comici: ζῶ δὲ Tiμωνορμον γαμον spumare redat has Aristophandi dosoden Timone et otis δὲ γυναιὸ ν ῆι φλασος, in Lysistr. v. m. nam simu Lucianus in Timon testatur, Timondoduus ierat Inersiritibus, quas ros in uinusque oonuei Ioeos juxta convenit. εω imitari Timo ni quatuor saeculis post ipsum ovi suam Mamus Antonius trim VIr, quum ab nucis deserius esset. at Ioviodo uins ipse vinceret, qui ne octavianum qui leni visisses quomodo Timonis victum tenuom perterest aut a clao- patri diu semibaret ita in duo salsus isto Timon in aulam receptus omni genere libi linum, ut seselint, volutatus est illa aulam Timonis mona inoepta I inrisus in Antonio o. 69 st e. 71 Maiapsu liniaminior quas ne quis sorte nimis aucta es prorsus lota erismniet, tutarolina ut ibid. o. re ipso ostatur ab avo suo, mira oculato Geperat adde quod onmilutaretio suam Sinu, XVII, 1 9 p. 794 pariun o antis de ipso uisu Timone sanctos cygioenus iuuari lissimo videsur, e quibus pauo tantum ab Ohol ad Arist. Lysistr. v. in ius ab Mida s. In M. M ubi ante stomun Εὐά ς lambatur, sed oodd. recto μών s. -ορρῶγας servata sunt primo autem Timonem tmlint, quum do piro ivlvsstri decidisset inus indoeis Ididias novi modisos adanisvot putre sine timuist in fuisse. sindo indit Nomi scisma in mias Domun Tinionis erat, mari, velut insulam, undulus es oumfusam fm, ut omnos aut mortales limus se Ieriadit interesudorentur. καὶ μετὰ την Hevm αυτολ