Opera

131쪽

ANAAM MAAoror. 85γίσας - ἰδὼν ἐπὶ της ρόνος ἐν τοις προποσι me AAνης, καθ ο μεταρ του δρους καὶ της θαλάττης almiaος ἀπομηκυνεται, μῶς μὲν ουδὲ προσέβλεψεν, ἐγὼ δ' ἐξ πασῶν καλλίστη ἔδοξα, καὶ μόνη ἐμοὶ ἐπεὶχε τον ὀφθαλμον ταυτα νῆς ἀνιψ δευμα γὰρ, ως ἀμεινων εἰμὶ καὶ ἀξικαστος, μεις δὲ παρώφθητε.

are. ει ποιμένι, καὶ ταυτα ἐνδεε την - κα- ξας, ἐπίφθονος ἷει γεγονέναι καέτο τ αλλ ἐν σοὶ ἐπαινέσαι εἶχεν η το λευκὸν μόνον καὶ οὐτο, ωαι, - ξννηθης ἐστὶ τυρῶ καὶ γάλακπι πάντα οὐν τα δμοια τολοις γεῆται καλά. 3. n. τα γε iaci πόταν ἐθε--σης μαθεῖν, οἷ τυγχάνεις υσα την φιν απὸ Ἐκ πέτρας τινὰς ε ποτε γαληνη εἴη ἐπικυφασα ἐς τοὐδωρ δὲ σεαυτην Ουμ αλλο η χρόαν λευκην ἀκριβῶς - ἐπαιγελται δὲ τούτο η μη -ιπρεπη αυτῶ καὶ το

132쪽

-μος τα τε ἄλλα καὶ μουσικός ἐστι. . rara. σιώπα, Γαλάτεια ηκοώσαμεν αυτο αδοντος, ποτε ἐκώμασε πρώην ἐπὶ σέ 'Aφροδίτη φίλη, νον αν τις νασθαι ἔδοξε καὶ αὐτη δὲ πη-k οῖα κρανέον ἐλάφου γυμνον των σαρκῶν, καὶ τα μὲν κέρατα πήχεις σπερ σαν ζυγώσας δ' υτὰ καὶ νάφα et νευρα ουδὲ κόλλοπι περιστρέφας, ἐμελώδει μουσον τι και ἀπφαν, HOμὲν αυτος βοῶν, auo δὲ Οὐρα πηχει στε οὐδὲ κατέχειν τον γελωτα ἐδυνάμεθα ἐπὶ et ἐρ-ικῶ ἐκεινωασματι η μὲν γαρ ' οὐδ' ἀποκρένεσθαι αὐτω θ λεν υτ λάλος ὁσα βρυχωμένω, u πυνετο, ιφανείη μιμουμένη τραχεῖαν δὴν καὶ καταγέλαστον. 5. φερε δὲ ὁ ἐπέραστος - ταῖς ἀγκάλαις ἀθυρμάτιον,

κτου σκέλακα, τ λάσιον αὐτω προσεοικοτα τις οὐκ

133쪽

E AIO MAAONDI. 87 καλλι δηλον - οντα καὶ δικώτερον καὶ κιθαριζειν ἄμεινον μισταμενον aura. ἀλλ' ἐραστης μὲν Ουδεὶς εστι μοι, ουδὲ σεμνυνομαι --αστος ναι τοιουτος α ιος ὐπικλωψ ἐστὶ κινάβρας ἀπόρων σπερ τράγος, ωμοφάγος, ω φαοι, καὶ σπουμενος τους ἐπιδημουντας τῶν ξένων, σοὶ risore καὶ συ ἀντερώης αυτου.

1. u. Q πάτερ, οἷα πέπονθα - του καταράτου ξένον, ς μεθυσας ἐξετυφλωσέ με κοιμωμένω ἐπιχειρησας. ΠΟΣ τις δὲ ν ο ταυτα -ολμησας, ῶ Πολοφημε; m. το μὲν πρῶτον Ουτιν αυτὸν ἀπεκάλει ἐπει- διέφυγε και ξω ἐν βέλους, οδυσσας ονομάζεσθαι ἔφη ΠΟΣ. οἶδα ον λέγεις, τον Λακησιον ἐξ 'nio δ' ἀνέπλει ἀλλα πῶς ταυτα πραξεν ουδὲ nάνυ ευθαρσης - 2. m. κατελαβον ἐν in αντρω an νομης ἀναστρέψας πολλοις τινας, Ἀπφου-

134쪽

λετοντας δηλον τι τοῖς ποιμνέοις μῶ γὰρ ἐπέ irassi δυρα το πῶμα πέτρα δέ ἐστι παμμεγέθης καὶ τοπυρ ἀνέκαυσα ἐναυσάμενος ο ἔφερον δένδρον ἀπο του

ορους, ἐφάνησαν αποκρυπτειν αυτοῖς πειρώμενοι ἐγω δὲ συλλαβών τινας αυτῶν σπερ εἰκος ην, κατέφαγον ληστὰς ὁντας. ἐ-αso' ο πανουργότατος ἐκεινος, πεωτις εἴτε οδυσσευς ην δίδωσι μοι πιειν φάρμακον τι

ἐγχέας, δἰ μὲν καὶ νοσμον, ἐπιβουλε ατον δὲ καὶ

ταραχωδέστατον. παντα γαρ ἀθῶς ἐδοκει μοι περιφερεσθαι πιόντι καὶ το σπηλαιον η υτο ἀνεστρέφετο,

καὶ οὐκέτι λως ἐν ἐμαυτορην, τέλος δὲ εἰς ύπνον κατεσπάσθην. ὁ δὲ ἀποξυνας τον μοχλὸν καὶ πυρώσας γε

insummis Minit oxplicava at h. l. Ib neque locus no Ne plura honi ea ante memorati sunt, soni neutram potest. ἀναστρέ- νας επαναστρέφας re δηλον τι , δηλονότι v. εσσε ναρ

135쪽

E AIO MAAOror. 8s προσέτι ἐτυφλωσέ με καθευδοντα, καὶ ἀπ' ἐκεένου τυφλός εἰμί σοι Πόσειδον. . ΠΟΣ. ως μ ν ἐκοιμήθης, ω ἐκνον, ω v ἐξέθορες μεταξ τυφλουμενος ὁ δ'ου 'Οδυσσευς πῶς διενυγεν - γαρ αν - οἶδ' - ἐδυνηθη ἀποκινῆσαι την πέτραν ἀπὸ νης θυρας. m. ἀλ ἐν ἀφελλον - μὰλλον αοτὰν λάβοιμι ἐξώντα καὶ καθέσας παρὰ τὴν θυραν ἐθήρων τὰς χεψας ἐκπετάσας,

μόνα παρεις τα προβατα ἐς την νομην, ἐντεὐάμενος - κριῶ, ποσα ἐχρην Πραττειν αυτὰν υπὲρ ἐμου. . ΠΟΣ. μανθάνω - ἐκεινοις ἔλαθον πεξελθοντες σὲ

δ' ἀλλα του ἄλλους γε Κύκλωπας ἔδει ἐπιβοησασθαι

quoque l. l. ἀποξυνα te se tostantur pluribus lanion viis vorsus illi maea laboriait: του ἐν σο τ ρροιαν εγῶν ἀπέπονα παραστάς καὶ παρέθη ἐτάροισιν, ἀποξυνα δἐ κέλευσα l ior δ'ομαλον ποιησαν. γ δ εθόωσα παραστάς ἄκρον, ἄφαρ δ λαβών πυράκτεον ἐν πυρὶ κηλέου ac primm socii acuere octem jussi imporata non faciunt sed decorticatimn levigant tum α φαρδ λαβῶν v. 328 non hic sed . 327 de εθόωσα ponendum erat. denique παραστάς non ita in fine versus ponitur, ut in hoc ipsum παραστάς versus desinere possint alteria. at enim v. 327, quem supra uncis inclusi, non Homori esso mihi vidotur in mali rhapsodi Homerica sui: isti solebant vilatanus Homeriis ipso acripserat: αποξνναι δε κέλευσα Ἀκρον, id maod concludo etiam ex Euripidis hinatione inimiis v. 453 εξαποξύνας ἄκρον - πνρώσας γε BR et v, γε in ACΤΩ 'ρος τι . os o F. vide uita u. L. P. 113. 3. α H βαμ οπνον M. oo. - οὐκ AF a i

136쪽

ἀπιόντες. ούτω κατεσοφίσατο με ὁ καταρατος τῶ ---τι. καὶ δ μάλιστα γόασέ με, τι καὶ νε ρων ἐμοὶ τὴν συμφορὰν, οὐδ' ο ραὴλ φησὶν ὁ Ποσεδῶν ἐά --ταί σε. ΠΟΣ. θάρρει τέκνον ἀμυνομαι γαρ αυτον, ἡ μάθη, τι, εἰ καὶ πηρωσιν μοι ὀφθαλμῶν ἁσθοι ἀδύνασον, τὰ γουν τῶν πλεόντων ἐπ' ἐμοί ἐστι πλει δ' M.

138쪽

ΠΟΣ. η δε σοι που γης αυτη ει ΜΛΦ. νησιῶτις ἐστι Σικελὴ Ἀρεθουσα αυτὴν καλουσιν. 2. ΗΟΣ. οἶδα - ἄμορφον, ω Ἀλνεὰ, την Ἀρεθουσαν, uὰ διαυγής τέ ἐστι καὶ διὰ καθαροι ναβλυζει καὶ το δωρει ἐπιπρεπε ται ψηφὶσιν, λον υπὲρ αυτῶν φαινομενον ἀργυροειδες ΑΛΦ. ς ληθῶς οἰσθα την πηρον, Ποσειδον παρ' ἐκείνην ουν ἀπερχομαι. ΠΟΣ. λλ' ἄπιθι μὲν κα ευτυχε ἐν τω ρωτι ἐκεῖνο δε μοι λιπο την Ἀρεθουσαν εἶδες Ἀρκὰς αυτὸς ων, - ἐν Συρακούσαις ἐστίν; ΛΦ. ἐπειγομενον με κοτεχεις,

ω Ποσειδον, περίεργα ἐρωτῶν. - - λέγεις χώρει παρὰ την ἀγαπωμενην και ἀναεις ἀπωτης θαλάττης ξυναναμίγνυσο τη πηγη καὶ , δωρ γίγνεσθε. IV.

139쪽

ροντον, ἡ ἐς λέοντα δὲ πότε ἀλλαγείης, μως ουδὲ ovet ἔξω πίστεως εἰ δὲ καὶ res γ'νεσθαι δυνατον εν

θαλάττη οἰκουντα, τουτο πάνυ θαυμάζω και ἀπιστῶ.

ra T. μη θαυμάs ης, ω Μενέλαε γίγνομαι γάρ. MEN. εῖδον καὶ αυτός. aia μοι δοκεω, εἰρησεται γαρ προς σὲ, γοητείαν τινὰ προσάγειν τω πράγματι και τους ὀφθαλμους ἐξαπατὰ των ράντων, αυτὰς οὐ- τοι το γιγνόμενος. NT. και τις αν η 299 ἀπάτη ἐπὶ ταν ουτως ἐναργῶν γένοιτο ου ἀνεομἐνοις τοi ὀφθαλμοὶ εἶδες, ἐς σα μετεποιησα ἐμαυτόν; ει ἀπιστεω καὶ το πρῶγμα ψευδες εἰναι δοκεῖ καὶ φαντασια τις προ των φθαλμῶν στα ἐκη, ἐπειδὰν πυργένωμαι, προσένεγκέ μοι, ω γενναιότατε, την χε α

ειση γὰρ, εἰ ὁρῶμαι μόνον η καὶ το καειν τότε μοι πρόσεστιν. - οὐκ ασφαλης -εψα, ω minis. ΠP.R. T. συ δέ μοι, ω ενελαε, 'κεις ουδὲ πολυπουν ἐωρακέναι πώποτε οὐδ α πάσχει o ἰχθυς ουτος ἐδεναι.

140쪽

ηλως ἄν μαθοιμι παρ σου. 3. Pra T. ποία μπέτρα προσελθὼν αρμόση τὰς κοτέλας καὶ προσφυ κα-τθη ταω πλεκτάναις, ἐκεινη δμοιον απεργάζεται ἐαυτὰν 300 η καὶ μεταβάλλει τὴν χρόαν μιμοίμενος την πέτραν, ῶς αν λάθη τους αλιεας - διαλλάττων μηδὲ φανερος ων δια τουτο, u ἐοικὼς τω λιθω. - . φασὶ

3. τας σκυτάλλας , τας κοτυλας castori libri R. disorios V. προσφνε ἔπται προσέχηται D. praetor hunc unum castori libri sic: προσφος θηται κἄτα τα πλεκτάνας pro Usemn - conrecturam Noepi: προσφν καrim ταῖς πλεκτάναιε r

rem scriptura si explico: xv τας πλ. ac de similio scriptum os in Muscae Encom. 3 προσφυσα κατέχει . quod autem Men laus naturam polypi se nosso sinit, ideo hic copia rationis opus erat, montione quum acetabulinu inin etiam bracmoriun es rorum . sed Hae torti ius quum in orbis κατα τα πλειπάνας

structuram laborare vidisset, hasce voes voluit dolatas dolavit insnvs Mithonis hi vitis dum iri ita l. volabant: ἀρμ.