Opera

121쪽

-- LAAOPOL 75 περιβεβλημένος απάντων ἄρχων, ὁ δὲ θῆλυς και μίαν δρος καὶ ἄμφίβολος την φιν, ουν αν διακριναις, εἴτ' ἔφηβός ἐστιν εἴτε καὶ παρθένος, ὁ δὲ καὶ πέρα του-πρεπους ἀνδρικος ὁ Πριαπος auo. μηδὲν θαυμάσης, λωποH- ου γαρ Ἀφροδότη αἰτία τοίτου, au' οἱ πατέρες διαφοροι γεγενημένοι' που γε καὶ ὁμο- 274 πατριοι ποuακις ἐκ μιας ροστρὰς ὁ μὲν ἄρρην η δὲ

λεια, σπερ μεω, γίγνονται. a. αἱ ἀλλ' ημεις ομοιο ἐσμεν καὶ ταυτὰ - λέομεν τοξόται γὰρ αμφω.Am. μέχρι μὲν τοξου τα αυτὰ, 'Anouos Mis Mου ομοια, τι ἡ μὲν Ἀρτεμις ξενοκτονει ἐν Σκυθαις, - δὲ μαντευ καὶ ι τους κάμνοντας - οἷει γὰρ την δμην χαιρειν τοω ἀθαις, η γε καὶ παρεσκευωσται, ν τις Ελλην ἀφληταί ποτε ἐς την αυρικην, συνεκπλῶσαι μετ' αυτου, ροσαττομένη τὰς σφαγάς; 2. m. - γε ἐκειν ποιοsσα. ὁ μέντοι Πρίαπος θελοδον γάρ τι σοι διηγησομαι, πρφην ἐν Λαμ- ρονόμονον,' πῶ μὲν παπειν την πολιν, ὁ δὲ υ ποδεξάμενός με καὶ ξενίσας παρ' υτω, ἐπειδὴ ἀνεπαυσάμεθα

122쪽

275 νεκα καὶ ἐπὶ σὲ αν, λυπολλον, ἀγάγοι - πεψαν καλος γαρ καὶ συ καὶ κομήτης, ἡ καν νήφοντα ἔτι σοι

123쪽

ἄνος κάμνων καὶ προς τοσαυτας πηρεσιας διασπωμενος ἄωθεν μὲν γὰρ ἐξαναστάντα σαίρει το συμπο- σιον δεῖ, καὶ διαστρώσαντα την Ηισιαν εὐθετίσαντα ἔκαμα παρεστάναι τω Λί καὶ διαφέρειν τὰς πελέας παρ' υτο ἄνω και κάτω μεροδρομουντα, ἡ ἐπανελθόντα τι κεκονιμένον παρατιθέναι την ἀμβροσίαν πρὶν δὲ τον νεώνητον τομον οἰνοχόον κειν, κά το νέκταρ ἐγω ἐνέχεον. το- πάντων δεινοτατον, τι μηδε νυκτος καθευδῆ με- των ἄλλων. αλλὰ δεῖ με καὶ τότε τε276xXIV.

Mic Dialam marino inrbatus in m Murdolatius a solito majoro turba in nota οὐ nulla sunt quam1 1am in eis eodd. qui post hunc dialogos domu finiunt, ostinante calam ni jores exivim trabas potuerunt et in universum, id tu Q Obstias in Got ad M. p. 122 optimo divinarat, moriun Dialogos inritis etiam aliis Lucum libris o tot scriba adflictos eas nisi O licea

124쪽

- Πλουτωνι ψυχαγωγεῖν καὶ νεκροπομνπὰν εἶναι καὶ παροεστάναι τῶ λααστηρίω ο γαρ ἱκανά - τα της μι- ρας ἔργα, ἐν παλαίστραις εἶναι κἀν ταῶς ἐκκλησίαις κηρωτειν καὶ ρήτορας ἐκδιδάσκειν, λ ἔτι καὶ νεκραὰ

συνδιαπραττειν μεμερισμένον. 2. καίτοι τα μὲν της

Λήδας τεκνα παρ' ἡμέραν κάτερος ἐν Ουραν ἐν

ἄδου εἰσὶν ἐμοὶ δὲ καθ' κάστην ἡμέραν ἀκευα καὶ ταυτα ποιε, ἀναγκατον, καὶ ο μὲν AH me καὶ Σεμέλης, ἐκ γυναίων δυστήνων γενόμενοι ετωχοsντω ἀφροντιδες, ὁ δὲ μίας της Ἀτλαντέδος διακονογαια-OQ. καὶ νυν αρτι κοντά με no Σιδῶνος παρὰτης Κάδμου πιαπρος, ἐφ' ην πέπομφε με φόμενον τι πράττει ἡ παῖς, μηδ' ἀναπνευσαντα πεΠομφεν 27 αὐθις ἐς το Ἀργος ἐπισκεφομενον την η Λανάην, εἶτ' ἐκεῖθεν ἐς Βοιωτῶν, φησιν ἐλθὼν ἐν παρόδε την

intextu ipso B, sed idem in mam: ὁ Ηρακλης καὶ ὁ Λιονυσος. libri γοναικῶν, in Burinsistor Qua u. Isti. 42 γυναίων verissime. της Ἀτλαντίδος ΑCori της Ἀτλαντος - et v. νυν ἄρτι κοντά AGM et v, νον ηκοντά in αροι is iis M, νον ἄρηκοντά Α, νυν ἄρ' ηκοντἀ κ Σιδῶνος δεδόνος R. παραδπερὶ M. της Κάδμου θυγατρὸς libri omnes, me κάδμου ἀδελφη Guystris probant Abroschi in Locu Aristaen. p. 228 sq. qui θυγατρός primo ad superius της Ἀτλαντος si postea oculo orianto ad της κάδμου conjecit adscriptum fuisse a luκ cunua της Ἀτλαντuo lactionem osse antiquam, ita ut Miroavi divinatio mat. M H liuidem an sorino ostras Europa, M anto hanc iniis alias Iovis amasias otiam Soniolo adni filia memorata ost in illo ereor non scribarum, sed ut optimo Honisi rhusius, ipsius Luciant. τε πραττεη τι πράττει sic A. μηδ' , μηδλθε - δἐ motori et v. ἐς το εἰς o v Λανάην την in A.

125쪽

να πάντα πηρετε, τω πατρὶ νεανίαν ὁντα και νυνω-ερ μέμφθης, σοβει ἐς Αργος, εἶτα ἐς την Βοιαμειαν, μη καὶ πληγὰς βραδυνων λάβρρς ὀροχολοι γαρ οἱ ἐρῶντες. XXV.

ΛΙΟΣ ΚΑΙ ΗΛΙΟΥ.

1. Em. οἷα πεποίηκας, ῶ ιτάνων κάκιστε. ἀπολώλεκας τα εν τη γη παντα, ' μειρακίω νοητω 278nιστευσας το αρμα, ὁ τα μὲν κατέφλεξε πρόσγειος ἐνοθεὶς, τα δὲ - κρυον διαφθαρῆναι ἐποιησε πολυαυτῶν ἀποσπάσας το πυρ, καὶ λως - δὲν ο τι οὐρυνετάραξε καὶ ωνεχεε. καὶ εἰ μη γὼ ξυνεὶς το γιγνομενον κατέβαλον αυτὰ τω κεραυνῶ, ουδὲ λείψανον ἀνθρώπων

126쪽

καὶ διφρηλάτην ἐκπέπομφας. m. μαρτον, ω κλ. ἀλλα - χαλέπαινε, εἰ ἐπεισθην - πολλὰ ἱκετεύοντι ποθεν γαρ αν καὶ μισα τηλικουτο γενήσεσθαι κακόν; ora. υ ρδεις, σης ἐδεῖτο ἀκρφειας το πρῆγμα, καὶ ως, εἰ βραχυ τις ἐκβαίη της δου, οἰχεται πάντα; ηγνόεις δὲ καὶ τωὐλπων τον νυμον, καὶ ως δε ειν χειν ἀνάγη τον χαλινον εἰ γαρ ἐνδοίη τις, ἀφηνιάζουσιν ευ ς' σπερ ἀμέλει καὶ τουτον ἐξηνεγκαν, αρτι μὲν ἐπι τὰ λαιὰ μετ' λέγον δὲ ἐπὶ τὰ δεξιὰ, καὶ ἐς το ἐναντίον του δρόμου ἐνωτε, ἡ ἄνω κά κάτω καὶ ολως ἔνθα βουλοντο αὐτοί ὁ δὲ υ εἶχεν ὁ τι χρησαιτο αὐτοM. 2. ΗΛ. πάντα μεν πιστάμην αὐτα καὶ διαπι τουτο ἀντεῖχον ἐπὶ πολυ καὶ ου η ἐπωτευον υτενηνελασιν ἐπεὶ δὲ κατελιπάρησε δακρέων καὶ η μητηρκλυμεν με αυτοὐ, ἀναβιβασάμενος ἐπὶ το ἄρμα vπεθεμην, πως μὲν χρη βεβηκεναι αυτὸν, ἐφ' πόσον

δὲ ἐς το ἄνω ἀφεντα περενεχθῆναι, εἶτα ἐς το κάταντες αυθις ἐπινεύειν, καὶ ς ἐγκρατῆ εἶναι - νιων καὶ μηοχον in ἐκεῖνον s. v. διφρελάτην B. καὶ μισα καὶ oin A. τηλικουτο -- τηλικουτον A et v. γενησεσθαίJἔσεσθαι re δεῖτο mi, pro quo δεῖται re καὶ ς, εἰ καὶ ἄσε B. πάντα τα πάντα 2 spocioso. τὸν θυμὸν, ς libri

deton indem serendum est et ut modo post v kδεις, a Me post γνόεις secundum membriu uom ab orbis καὶ - in ore dolis instorico. δει - ἀνάγκη ἀεὶ Ἀνάγκη l, δη - ἀνάγκη G. ξυνέχειν MC, συνέχειν ri a st, λαια - δεξιαJ δεξιὰ

λαιὰ R. μετoλθον A. ες τ εναντιον ες Ini. ἄνω καὶ κάτω ἄνω κάτω is solus contra uam Luciani. καὶ δας ficum Lolli nno, λως castori libri et v. re σαιτο χρησεται R. 2. πάντα μἐν πιστάμην τἄντα Bori ταντα μεν πάντα πιστάμην -- v, ταντα μιν πιστάμην a. condicio lamen πάνταμὸν ταντα πιστάμην. καὶ διασοντο Α, καὶ τουτ η, καὶ M.

127쪽

ἐξεπλάγη, - το εἰκός οἱ δ' Ἀποι- ρσθοντο ουκοντα - τον ἐπιβεβηκότα, καταφρονησαντες τολμειρακίου ἐξετράποντο της δου κάντα δεινὰ et τα ἐποίησαν. ὁ δὲ τἄρχνίας ἀφεὶς, οἶμαι δεδιὼς, - . . . . . ἐκπέσηαυτος, θετο - αντυγος ἀλλ' ἐκεiνός τε - πει την δίκην κἀμοὶ, ω κεῖ ἱκανὸν το πένθος 3. Era. ἐπανον λέγεις τοιαμα τολμήσας - μὲν ου συγγνωμην ἀπονεμω σοι, ἐς δὲ τ λοιπον ν τι δμοιον παρανομη π ῆ τινα τοιοιτον σεαυτο διάδοχον-πεμφης,

αυτικα εων, ποσον του σου πυρος ο κεραυνὸς ' πυρω- 280δέστερος. στ' ἐκεiνον μὲν αἱ ἀδελφαὶ θαπτέτωσαν μὲτω μιδανω, ναπερ πεσεν ἐκδιφρευθεις, λεκτρον ἐπ' αυτ δακρύουσαι, και αἴγειροι γενεσθωσαν - τω πω

θει - δὲ ξνμπηξάμενος το αρμα κατεαγε δὲ ὁ μος

αυτ ista ατερος των τροχῶν συντετριπται ελαυνε πα-ρογων του ἐλπους Ἀλλα μεμνησο τούτων ,πάντων.

128쪽

λυκης - πῶς διαγιγνωσκεις ομοιοι γαρ. m. μι υτος μὲν, υποῖλον, χει ἐπὶ του προσώπου ταἴχνη των τραυμάτων, Ῥαβε παρὰ ων ανταγωνιστῶν πυκτευων, καὶ μάλιστα nosci reo του Βεβρυκος Ἀμμκου ἐτρώθη et γάσονι συμπλέων ατερος δὲ Ουδὲν τοι-οὐτον ἐμφαένει, ἀλλα καθαρός ἐστι και ἀπαθης τοπρόσωπον - μησας διδάξας τα γνωρίσματα ἐπεὶ τά γε αλλα πάντα ἴσα, του os το μίτομον καὶ

282 ἀστηρ περάνω, καὶ ἀκόντιον ' ἐν τῆ χειρὶ καὶ Ἀπος 2884κατέρω ' λευκός ἄστε πολλάκις θω τον μὲν προσειπον - Κάστορα, Πολυδεύκην ὁντα τον δὲ τω του ' Πολυ- 28 λυκους νόματι. ἀτὰρ εἰπέ μοι καὶ τόδε, η τι δήποτεου ἄμφω ξυνεισιν μω, ἀλλ' ἐξ μισειας αρτι μὲν νε ὀς, αρτι δὲ θεός ἐστιν τερος αυτῶν 2. PM. υπὸ φιλαδελφίας οὐτο ποιούσιν με γαρ εδει να μὲν τεθνάναι τῶν Ληδας υἱέων. μα δὲ ἀθάνατον εἶναι.

129쪽

-- LA POL 3ἐνεέμαντο ουτως αυτοὶ ν, αθανασιαν - ου ξυνε- την, ν' - την νομην ο γε οὐδ' ὁφονται Ουτως ἀλ-λους, περ ἐπόθουν, οῖμαι, μάλιστα πῶς γὰρ ὁ μὲν παρὰ θεοις, - παρὰ τοῖς φθιτοῖς ων πλην ἀλλ', ωσπερ ἐγὼ μαντευομαι, - Ἀσκληπῶς ἰῶται, - δὲ 487nὐαέειν διδάσκεις παιδοτρίβης αριστος ω' η δὲ Ἀρτεμις μαιευεται καὶ των αλλων καστος ἔχει τινὰ τέχνην θεοῖς η ανθρωποι χρησίμην, ουτοι δε τι ποιησουσιν μὲν η ἀργοὶ εὐωχησονται τηλικουτοι ἔντες MN.ουδαμῶς, αλλα προστέτωπα αυτου πηρετε, τω Ποσειδῶνι καὶ καθιππεψειν, ν δέη, το πέλαγος, καὶ ἐάν που ναυτας χειμαζομενους δωσιν, Mnκαθίσα-ας - τοπλοων σωζειν του ἐμπλέοντας - ἀγαθην,

' μῆ, καὶ σωτήριον λεγεις την θνην.

130쪽

MP. Καλον ἐραστην, ω Γαλάτεια, τον Σικελὸν τουτον ποιμένα φασὶν προεμηνέναι σοι. ΑΛ μ -ῶπτε, Λωρι Ποσειδῶνος γὰρ υἱός ἐστιν, ποχ αν η.MP. t ουν εἰ καὶ του Λιος αυτο παω ν αγριος ουτω καὶ λάσιος ἐφώνει καὶ το πάντων ἀμορφε ατον, μονόφθαλμος, οἷει το γένος αν τι νῆσαι αυτὸν πρὸς την μορφήν; - ουτε το λάσιον αυτου καὶ, ς φης, αγριον μορφον ἐστιν ἀνδρῶδες γάρ ο τε φθαλμος ἐπιπρέπει τω μετώπω ουδεν ἐνδεέστερον ρῶν, η εἰ δυ' ησαν. - ἔοικας, Ἀαλάτεια, v ἐραστην, αλλ' ἐρώμενον ἔχειν τον Πολυφημον, οἷα ἐπαινεις αυτόν. 2. η - οὐκ ἐρώμενον ἀλλα o πάνυ νειδισταον τουτο ου φέρω μῶν. και μοι δοκεἶτε - φθόνου αυτ ποιειν, τι ποιμαίνων ποτὲ πὸ τῆς σκοπῆς παμ