Opera

141쪽

ΠΑΝΟΠΗΣ ΚΑΙ ΓΑΛΗΝΗΣ.

1. ΠΑΝ. πιδες, ω Hηνη, χω οἷα ἐποίησεν Ἐρις παρὰ το δεῖπνον ἐν Θετταλια, διοτι μη καὶ αὐτη ἐκλήθη ἐς το συμπόσιον ΓΑΛ ου νειστιώμηνυμ, εγωγε ὁ γαρ Ποσειδῶν ἐκελευσέ με, Πανοπη, ακυμαντον εν τοσούτω φυλάττειν το πέλαγος τι σσον ἐποίησεν ἡ Ἐρι μη παρουσα ΠΑΝ. η Θετις - δη καὶ ο Πηλεις ἀπεληλυθεσαν ἐς το θάλαμον ἐπ της Ἀμφαρέτης και του Ποσειδῶνος παραπε φθεντερ η Ἐρις δ' ἐν τοσουτω λαθουσα πάντας, ἐδυ-

τοῖς ἐαυτο BR pariun attice. Moν Ἀ- ἰδῶν ino v st BR ulli ram antea ad Arist. Banaa v. 193 muco probavi, quod autora laetitio vii aliacos inali sita ex M. APost VH 84 fluxis vi atau inprimis autem ab LXX ἰδῶν εῖδον, βλέποντες βλέψετε similia frequentantur, ita ut videtuli nouo repotitione ipsa intond turi do quo tironea vi an 'Flamini in l. Gramnata deam. . 8praclud. p. 332 d. m. τον αντον που καὶ δωρ γίγνεσθαι γένεσθαι M stv ὁ αντὸς πορ καὶ δωρ oui γίγνεσθαι 21Α , quam acripturam L l. comprobavi, ortassis octo at nunc facio quid scopuli nutu in iocina ostra libri auctoritate, quae si valet,vidori poterit inaroni quasi hujusci argumini uni hoc additum fessas: αὐτος πυρ καὶ δωρ. ita, a rara Minae in F margini has ad-

142쪽

πόσιον μῆλον τι Πάγκαλον, χρυσου ὁλον, ω Γαλήνη ἐπεγέγραπτο δὲ, Η ΟΛΗ 1ABETra κυλινδουμενον δὲ τοὐτο σπερ ἐξεπίτηδες ηκεν ενδ α μα τε και' Ἀφροδίτη και Ἀθηνὰ καrεκλίνοντο. 2. κἀπειδη ' μῆς ἀνελόμενος ἐπελεξαr τα γεγραμμένα, αἱ μὲν

Νηρνεις μεὶς ἀπεσιωΠησαμεν et γαρ εδει ποιεῖν ἐκείνων παρουσῶν αἱ δὲ ἀνεεποιουντο ἐκάστη και αυτῆς εἶναι το μῆλον ξίουν. καὶ εἴ γε μη ὁ Ζευς διεστησεν αὐτὰς, και χρι χειρῶν αι et πραγμα προυχώρησεν. ἀλ ἐκεiνος, αυτος μὲν ον κρινῶ, φησι, Περι τοντο καλοι ἐκεινα αντον δικάοαι ξiουν, απιτε δὲ ἐς την ην παρὰ τον Πριάμου iαiδα, ς ῖδε τε διαγνῶναι

την καλλέω ' την καλλίονα 'h si κάλλιον in Qua u. L. p. 11 probavi, ubi addere poteram hunc usum inauato osse R uianos, velut Homuum in pisti. I, 9, Ἀκεῖνος orni soli. pro quo Bolcher malebat κἀν conjectura inutili. vido D. D. XX. 3.

143쪽

1. PIT 'μὲ την Λερναν, Ποσειδον, παραγμνααι καθ' κάστην μεραν δρευσομένη παρθένος, πάγκαλόν τι χρημα οὐκ οἶδα ἔγωγε καλλίω παῖδα ἰδών. Σ. ἐλευθεραν τινὰ, ω ρέτων, λεγεις, η θεράπαινά τις δροφορος ἐστίν; THT. ου μὲν ουν ἀλλα του Αἰγυπτίου κείνου θυγάτηρ, μία των πεντηκοντα καὶαι , Ἀμυμώνη τουνομα λυθόμην γὰρ, τις καλοαο και et γένος ὁ Λαναος δὲ ' σκληραγωγε τὰς θυγα- 303τέρας καὶ αὐτουργε, διδάσκει καὶ πέμπει δωρ τε ἀρυσομένας καὶ προς τὰ αλλα παιδεύει ἀοκνους εἶναι

144쪽

98 . -K AN Fαυτάς. . ΠΟΣ. μον δὲ παραγιγνεται μακρὰν ουτωτην αν ἐξ Ἀργους ἐς Λέρναν I PIT. μονη πολυδίψιον δε το Ἀργος, ω οἷσθα -- ἀνάγκη αε υμ φορεῖν ΠΟΣ. ω ρίτων, ου μετρίως διετάραξάς με εἰπὼν τὰ περὶ τῆς παιδος ἄστεάωμεν ἐπ αυτην. PIT. ἰωμεν ηδ γουν καιρὸς τῆς δροφορίας, καὶ σχεδόν που κατὰ μέσην την δόν ἐστιν sus ἐς την Λέρναν. ΠΟΣ. Ουκουν ζευξον το αρμα η τοsτο μὲν πολλην χειτην διατριβην παγειν του λπους τ γυ- κά τοαρμα ἐπισκεπιάζειν, ου δ' αλλὰ δε ιν μοί τινα των ἀκεων παράστησον ἐφιππασομαι γὰρ ἐπ' αὐτου τάχιστα.30 THT Mo so ουτοσι ὁ δελφίνων ἀκυτατος ΗΟΣ.- γε ἀπελαυνωμεν ου δὲ παρανήχου, ω ρίτων --πειδη πάρεσμεν ἐς την Λέρναν, ἐγὼ μὲν λοχησω ἐνταυθά

που - δ' ἀποσκοπει, πόταν lare προσιουσαν αυτήν.

a . διετάραξάς με - με διετάραξας - et v. -- τὰ περὶ της παιδος - et v, τὰ τὰ in iam περὶ me πα- εἰπὼν

145쪽

ανθρωπε, πο με συναρπάσας αγεις ἀνδραποδιστης ζηα εοικας μὲν re Αἰγυπτου του θειου ἐποπεμφθηναι ωστε μησομαι τον πατέρα. THT. σιώπησον,

--μώνη, Ποσειδῶν ἐσι. A M. τί Ποσειδωνα λεγεις τι βιαζ με, Ἀνθρωπε, καὶ ἐς την θάλατταν καθελκεις ἐγὼ δὲ ποπνιγησομαι η ἀθλία καταδυσα. ΠΟΣ θάρρει, ουδὲν δεινον μη πάρος αλλὰ καὶ πηγην ἐπωνυμον σοι ναδοθηναι ποιήσω ἐνταsθα η πατάξας τῆ 805τρωίνη την ἐτραν πλησίον του κλυσματος καὶ συενδαίμων ἔπι καὶ μόνη των δελφῶν ον υδροφορησεις

ἀποθανουσα. ἀνδραποδισπης init v. ἀνδραποδιστης τις ei . fortassis recto.

146쪽

1. O T. αυτην, ω Ζέφυρε, νην δάμαλιν, νδιὰ του πελάγους ἐς Αἴγυπτον ὁ ' - αγει, ὁ πιυς διεκορευσεν ἀλου ἔρωτι -Φ. νάι ω με ο δάμαλις δὲ τοτε, ἀλλα αἷς ν του ποταμο γνάχου νυν δὲ φ μα τοιαίτην ἐποίησεν α-ην χλοτυπησασα, τι πάνυ ἐώρα ἐρῶντα τον Λέα T. - ουν ἔτι ἐρῶ 30 της βοός ' ΕΦ καὶ μάλα καὶ λατομο ἐς Αἴγυπτον αυτην ἐπεμφε, καὶ μῆν προσέταξε μη κυμαινειν την θάλατταν σα ἄν διανηκται, ως ἀποτεκουσα μι, μνει ηδη, θεὸς ἐνοα καὶ αυτὴ καὶ το τεχθέν. 2.

147쪽

EN O AE ODOL 101 σαει δὲ, ως ὁ ' μῆς ἔφη, των πλεόντων καὶ μῶν ἔσται δέσποινα, οντινα αν μῶν ἐθέλη ἐκπέμφαι κωλsσαι μιανεῖν. T. θεραπευτέα τοιγαρουν, αφυρε, δη δέσποινά γε υσα. ΕΦ νη ι' εὐνουστέρα γαρ ἄν ουτω γένοιτο αλλ' - α διεπέρασε καὶ ἐξένευσεν ἐς την η' ορῶς πως ουκέτι μὲν τετρα- ποδα βαδέρει, ἀνορθώσας δ' - ν ὁ 'μης γυνα καπαγκάλην αυθι λοέησε ΝΟ T. παράδοξα γουν ταλα, κέφυρε ουκέτι τα κερατα ουδὲ Ουρὰ καὶ πλὰ τὰ σκέλη, αλλ' ἐπέραστος κόρη ὁ μέντοι 'μης τι πα- 307θων μααβέβληκεν αυτον καὶ ἀντὶ νεανέου κυνοπρό ωπος γεγένηται; -Φ. - πολυπραγμονῶμεν,

Νότε, τε μεινον ἐκεινος οἶδε τὰ πρακτέα. eanes . καὶ ἄρξει dis γαρ Ω- ἄρξει arati sto, αρξει

ὸ μεταβέβληκεν, solus. πολυπραγμονωμεν, τε C F, πο- λοπραγμονῶμεν, τε metis, πολυπραγμονῶμεν o I et a soni μεὶ a. ut ius locum si τε si ὀτε uncta πολυπραγμονῶμεν, ω πιτε, - - restitui. τε non οτη suam Lobniannus scripsit adituriguo velut omnians in mora scribariun nua etiamnum T

148쪽

1. ΠΟΣ. Ευ γε, Ῥελφῖνες, τι ἀεὶ φὼάνθρωποι ἐστε. καὶ πάλαι μὲν ω της Gose παιδίον ἐπὶ τον 'ειθμῶν ἐκομίσατε ποδεξάμενοι ἀπο των Σκειρωνέων μετὰ της η μητρὸς ἐμπεσον καὶ νυν σντον κιθαροδον

sidere, ubi etiam unimo quis suspicetur αμ νον κεῖνος B et v, κ,ἔνος αροινον M. τα πρακτέα et v, το πρακτέον

Multa qua habet Lucianus etiam ab Historibus amis sunt: qua quum legem vix liceat sine a vasa, lino nostra tu Intra legimus voluptato ita melior loco Lucianus fuit, qui a rhetorum officina in palaestram transivit satirioorum compara cum D mr mlanmilam narrationae Lirimi T. IV p. 1108 περὶ Ἀλφειο si erunD. M. IV frigidamia Pollucis storia doclamationem de Proteo , quas a Philostrato in Vit Soph. II, 12 partim servata es eum nostr deniquo daalam compara mus in argumenti minutum διήγημα ap. Liuiaumna p. 1107 R et vfro . Cornes Frontonis, io In p. 23 sqq. d. In sive p. 237 ab. , ubi imonia ea modi insunt, vix ut A. Gellium XVI, 1 superarit, qui planius ΗModin I, 23 institit vesti . colorum Gollius maeram sui Mi naen odi, lamma, a viri vis laeos bono consorinti patobit ut in Fronton p. 237 munmoladorta seribendiu esas vel Sudacter re bona maxima ooci maximo onerat doest suam Muli gaimitatio: grandi omnia o re bona multa copiosus . sed mi non dictus erast illo nis Delphinas Arion ' qui odii mam minusvo ab

Hemiolo L 23 pondero omne videntur, non omnes tamen Herod tum de industria relegerant, sin parum memoria con olim locis meminerant obscuro unde ab conmuni sonio lovo quoddam sinum - divortium navem enim Arionis, quam Herodotus si alii Cori inum orare iusserunt, eandoni Lucianus et alii quidam Cori isticorunt miro Uno miros fluctus in simpulo excitavit soties B ad h. l. p. 683 παρ τα παρ ειροδότψ καὶ τοις σώποις ἄπεισιν

tibvia lataras dolphino rionis asciuo animo carere liceret, a delpa Dion dithyrambi inventor plura docti essemus de hymno quem Aelian is N. Α - 45 ipsi Arioni tribula, miro titillar Lelusius rip. Aula. p. 20M. in quo hynui quum glycone quoque insint polyseheminati, Euripidis doliolao D sequvur hymnum

149쪽

M-- τὸν ἐκ Μηθυμνης ἀναλαβὼν ἐξηνεγκας ἐς

Tαιναρον αυτ σκευῆ καὶ κιθάρα ουδε περιεῖδες κακῶς - τῶν ναυτων ἀπολλυμενον. ΛΕΛΦ. μη θαυμά ΠΤΩ Πόσειδον, εἰ τους ἀνθρώπους ε ποιουμεν ἐξ ἀνθρώπων γε κά αυτοὶ χθυες γενομενοι ΠΟΣ. καὶ μέμφωμοί γε τω Λιονυσω, τι μῶς καταναυμαχησας μετέβαλε, δέον χειρώσασθαι μόνον, σπερ του αλλους πηγάγετο. πῶς δ' ουν τα κατὰ τον Ἀρίονα τουτον ἐγένετο, Λελφόν; 2. Λ Φ. ηεριανδρος, οἶμαι, χαιρεν αυτῶ

καὶ πολλάκις μετεπέμπετο αυτον ἐπὶ τῆ 4m, M

Euripidis sors aetate scriptum osso et nuper Boxgrius P. Lyr. I p. 872 d. teri similem sententiam 1 t. nam hoc glyconeorum nus brevis aevi fuit, quom numerorum nequeant Euripidem neque multo post ullum Gatia vestinum denique ultimo vorsus φωτες δόλιοι - ἔριφα et prasyessos indo ab V. 8

ἐμπεσον μετα της μητρος A. καὶ νυν v καὶ συ νυν Α. Ov-

150쪽

πλουτησας παρὰ του τυράννου ἐπεθέμησε πλευσας 30 οἴκαδε ἐς την - μναν ' ἐπιλέξασθαι τον πλολον. καὶ ἐσιφὰς πορθμείου τινος κακουργων ἀνδρῶν ἄρ εδειξεπολὴν γων χρυσον καὶ πυρον, ἐπεὶ κατὰ μέσον τοὰ ἰγαῖον ἐγένοντο, ἐπιβουλευουσιν αυτω οἱ ναμαι. ὁ δὲ ρ κροώμην γαρ παντα παρανεων - σκάφει) ἐπεὶ τ ταυμω δέδοκται, ἔφη, ἀλλὰ την κε ν αναλαβόντα με καὶ σαντα θρηνόν τινα ἐπ' ἐμαυτω κοντα ἐάσατε ἐπαι ἐμαυτόν. ἐπέτρεψαν οἱ ναυται, καὶ νέλαβε την σκευην καὶ σε πανυ λιγυρον καὶ ἐπήδησεν ἐς την θάλατταν ς αὐτίκα πάντως ἀποθανουμενος ἐγὼ δὲ υπολαβων καὶ ἀναθέμενος αυτὸν ἐξενηξάμην χων ἐς

Tαέναρον Πω. ἐπαινῶ σε της δομουσίας αξιονγα τον μισθον ἀποδέδωκας αυτω της ἀκροάσεως. σαπο ἐδανεωατ R πολλάκις ἐπὶ τῆ τέχνη R F, sin in va

ἀλλα επαλλα B. scripturiis orat ἐπεὶ ἀλλα bis modo ἐπεὶ praecessivi, et intollecti error ἐπ syllabam dolere neglexit φῖφαι pro ἐφαι Jacobilius. λιγυρον RACΩ- λιγυρῶς v do B parum

constat . libri onmes καὶ ἔπεσεν. aestis ad h. l. Clericus: ἐπε- σεν - aptius dixisset εἰσεποδησεν ego olim correx1 καὶ τ - δησεν ita enim omnes limus sabula auctores duco ipso Herodoto

L 24 κελευ ν του πορθμέας - ἐκπηδα ες την θάλασσαν την ταχιστην Ut nox: σπερ εχων ξεπηδησε. ες την B, εἰς την