Opera

171쪽

το τιμιώτατον κτῆμα των θεῶν το πυρ κλέφας, καὶ τολο -κας τοῖς ἀνθρώποις τοσαυτα δεινὰ ειργα

μένος, νης μηδὲν ἀδικήσας δεδέσθαι η . --. 188

Dinci Ερμῆ, καὶ συ κατὰ τον Ομηρον ἀναέτιον απιάασθαι , δ τα τοιαsτά μοι προφερεις, ἐφ' οἷς εγωγε της ἐν Πρυτανείω σιτήσεως, εἰ τα δικαια ἐγίγνετο, λιμησάμην αν ἐμαυτῶ ε γουν σχολη σοι, δέως ν καὶ δικαιολογησα η υπὲρ των ἐγκλημάτων, ω λέξαιμι αδα ἐγνωκοτα περὶ μῶν τον Λία - δὲ στωμυλος γαρ ε καὶ δικανικος, ἀπολογησαι υπὲρ αυτου, δικαίαν την φῆφον θετο ἀνεσταυρῶσθα με πλησίον τῶν Καμπέων τούτων πυλῶν ἐπι το Καυκάσου, οἴκτιστον

θεαμα ὰσι Σκίθαις. - ἐκπροθεσμον μὲν, Προμηθεῶ την φεσιν ἀγωνι καὶ ἐς ουδὲν δεον, μως

δ' - λεγε και γαρ αλλως περιμένειν ἀναγκαῖον εστ'αν ὁ αετὸς καταατ ἐπιμε- σομενός σου του Πατος' την ἐν τῶ μεσω δη ταυτην σχολην καλῶς αν εχον εἴη εἰς- πασι δε καὶ τ πυρ scripsimo rhetorice επὶ πασι δε πυρ, καὶ τοντο. compara Bisoccusat g 34. 4. μηρον B, ποιητηνη- et v. αιτιάασθαι B, αἰτιῶσθαι

sium ad Achill Tati p. 589 sq. σοι, δέως αν B, σοι, δέως ἄν σοι ΦΩ, v. δικαιολογησαίμην OG st v, δικαιολογησάμην . δικαιολογισαίμην D. δείξαιμιν δειξαι μοι J. περὶ

172쪽

--TAN P18 ἀκρόασιν η καταχρήσασθαι σοφιστικὴν, οἷος εἶ - πανουργότατος ἐν τοi λογοις. 5. Π M. πρότερος ουν, ὼ ' μῆ, λέγε καὶ πως μου, δεινότατα κατηγορησεις μηδὲ καθυφήση τι των δικαίων του πιπρός σὲ δὲ, Ηφαιστε, δικαστὴν ποιοsμαι πωγε - μα P, αλλα κατηγορον ἀντι δικαστο ἴσθι με ἔξων ος το πυριφελόμενος πράν μοι την καμινον ἀπολελοπιας. Π M. ουκοs διελομενοι την κατηγορίαν, οὐ is περὶ της κλοπῆς - συνειρε, ὁ ' μῆς δὲ την κρεα-- μίαν καὶ την ἀνθρωποποιῖαν αιτιάσεται αμφω δὲ τεχνῆται καὶ ειπεῖν δεινοὶ ἐοίκατε εἶναι - ὁ ' μῆς καὶ ιπὲρ ἐμου ἐρεὶ ἐγὼ γαρ υ προς λογοι τοὶς δικανικοὶ ειμι, ἀλλ' ἀμφὶ τὴν κάμινον εχω τα πολλά ὁ δὲ ρήτωρ τέ ἐστι καὶ των τοιούτων ου παρερρος μεμεληκεν 19 αυτω Π M. ἐγὼ μὲν ου η αν μην και περὶ της κλοπῆς τον ' μῆν ἐθελῆσαι αν εἰπε, οὐδὲ νειδιεὶν μοι το τοιουτον μοτεχνω οντι. πλην ἀλλ' εἰ καὶ τοsτo, μία παῖ, φέστασαι, καιρὸς δη περαίνειν την κατηγορίαν. 6. Em. πάνυ οὐν ω Προμηθελ μα-

ουτων ο παρέργως μεμέληκεν αὐτιῆ , τῶν τοιουτω ον παρέργως μεμέληται αντῶ η μεμέληκεν , μεμεληκ τῶν τοιουτων not iuris V, qui ciun B consentire videtur, τῶν τοιούτων ο ν παρέργως μεμελέτηται αντ- - τῶν τοιουτων ο παρέργως μεμέληται μεμέλητας αυ- ω, τα τοιαυτα ν παρέργως μεμελέτηταε αυτ V, denique τῶν τοιουτω ον παρέργως μεμέλεται αντ codex T. ον αν μην , v αν ποτε έμην ΦΩ et V το τοιον-τ- , o τοιουτο a et v. ἀπ ει ' ἀλλα ει B. καὶ τοντο BRO καὶ τοιουτο , καὶ τοιουτον V. καερος - περαίνει. περαίνειν - καιρος .

173쪽

κρῶν δει λόγων καὶ ἱκανῆς τινος παρασκευῆς ἐπὶ τα σοὶ πειοραγμένα ουχὶ δὲ ἀποχρη τὰ κεφάλαια εἰπεῖν των ἀδικημάτων, - ἐπιτραπέν σοι μοιρὰσαι τα κρέα σαυτῶ μὲν τα -Lλιστα ἐφυλαττες, ἐξηπάτησας δὲ τον βασι λέλκαι τους ἀνθρώπους ἀνέπλασας ουδὲ δέον, καὶ το πυρκλέφας παρ' μῶν ἐκόμισας ἐς αυτους. και μοι δοκεις, βέλτιστε, μη συνετναι ἐπὶ τοις τηλικουτοις πάνυ φιλανθρώπου του Λιος πεπειραμένος. εἰ μὲν ουνεωρνος εἶ - ειργάσθαι αυτὰ, δεησε καὶ διελέγχειν καὶ kῆσίν τινα μακρὰν ἀποτεινειν καὶ πειρῶσθαι- ενι μάλιστα ἐμφανίζειν την ἀλήθειαν εἰ- νης τοιαύτην πεποιῆσθαι την νομη των κρεῶν και τα περὶ τους ἀνθρώπους καινουργησαι καὶ το res κεκλοφέναι, κανῶς κατηγορηταί μοι, και μακροτερα ου αν εἴποιμι λῆρος γαρ Lλως το τοιουτον. 7. -- εἰ μὲν καὶ αὐταλῆρος ἐστιν α δεῖρηκας εἰσόμεθα μικρον στερον ἐγὼ I91M ἐπεόπερ κανὰ φὴς εἶναι τὰ αατηγορημένα, πειράσο- μαιυς αν ιος τε , διαλυσασθαι τὰ ἐγκλήματα. καὶ πρῶτον γε κουε το περὶ των κρεῶν καιτοι, νη τονωρανὸν, καὶ νυν λέγων αυτὰ αἰσχυνομαι υπὲρ του Λιος, εἰ υτ μικρολογος καὶ μεμψίμοιρος ἐστιν, ς διότι μικρὸν ὀστοὐν ἐν τῆ μερίδι ευρε, κακα-ἐμφαι ἀνασκο-

174쪽

--Ι-ΟΥ λοπισθησόμενον παλαιον ουτω θεὸν, /ιητε τῆς συμμαχιας μνημονευσαντα, κητε αυτ το της πης κεφάλαιον ηλικον ἐστὶν ἐννοησαντα, καὶ ως μειρακίου το τοιουτον, οργίζεσθαι καὶ ἀγανακτεῖν, ε μ το μελζον αυτος λήψεται. 8. αἱτοι τάς γε πάτας, ω Ερμῆ, τὰς τοιαίτας συμποτικὰς ουσας ου χρη, οἶμαι, ἀπομνημονευειν, dia εἰ καί et ημάρτηται μεταξ ευωχουμενων,

παιδιὰν ηγεισθαι και αυσο ἐν τω ξυμποσέω καταλείπειν την ργην ἐς δε την αυριον ταμιευεσθαι το μισος καιμνησικακεὶν καὶ ωλον τινα μηνιν διαφυλάττειν, παγε, ουτε θεοὶ πρεπον ουτ αλλως βασὐικον. ην γομἀφia τις των συμποσίων τὰς κομφεiας ταυτας, ἀπάτην 192 καὶ σκώμματα και et διασιλλαένειν και επιγελῶν, το καταλειπομενόν ἐστι μεθη και κόρος καὶ σιωπὴ σκυθρωπὰ και ἀτερπῆ πράγματα και ηκιστα συμποσίω Πρέποντα. στε γωγε ουδὲ μνημονευσειν ἐς την -- ραίαν τι τοίτων μην τον Λ, ου μως και ηλικαλα ἐπ' αὐτοῖς ἀγανακτήσειν και πάνδεινα ηγησεσθαι πε--

εις ius si per VM in lectione μνημονευσειν, μνημονείεες, μνημο-

175쪽

πονθέναι, Ῥιανέμων τις κρέα παιδιάν τινα ἔπαιζε περ- ρώμ-ος, εἰ διαγνώσεται το βέλτιον ὁ αἱρουμενος. s. τέθει δ' ὁμωρ δ' μη, το χαλεπώτερον, μη ην λάττωμοψαν ἀπονενεμηκέναι is dis, τὴν λην δὲ πρῆσθαι,τι οὐν δια τουτο ἐχρῆν, τὸ του λεγου, τη γ τον σπανον ἀναμεμίχθαι καὶ δεσμὰ καὶ στα οὐ καὶ καυ-κασον λον ἐπινοειν καὶ eτους καταπέμπειν καὶ δηπα δε ολάπτειν; η δρα, μη πολλην τινα αὐτα κατη-- 198 rore του ἀγανακτου-ος αυτο μιαροφυχίαν καὶ στέ-

λειαν της γνώμης καὶ πρὸς ὀργὴν σχέρειαν η τι γαρα λοέησεν υτος λον βουν ἀπολέσας, εἰ κρεῶν λέγων

L- BV ἀγέννειαν sis L ἀγένειαν , γέννοιαν , ἀγένειαν v. n. ἀγελειαν nolaria ex , ἀγέλειαν τηε γν. ἐντέλειαν ex V d nicipi αντο εοτέλειαν omisso illo μικρονυχίαν καὶ ἀγένειαν της γνωμης od nempe ἀγέννεια est glossema voce εντελης et ευτέ--α indo ab Anaiotes suam ad animi luimilitiam translata esse

176쪽

μεα τηa αυτα ὀργιζεται 10. καιτοι n. οἱ ἄνθ - ποι εὐγνωμονέστερον διάκεινται προς τὰ τοιαυτα, - εἰκος - καὶ τα ἐς την οργὴν οξντέρους εἶναι - θεῶν ἀλλ' ὐμως ἐκεένων υκ ἔστιν ἔστι τω μαγείρω στα os ἄν τιμησααο, εἰ τὰ κρέα φων καθεὶς τὸν δάκτυλον του ζωμο τι περιδειχμήσατο η πτωμένων ποσπάσω τι κατεβρόχθισεν, αλλὰ συγγνώμην ἀπονέμουσιν αὐτοQ ει δὲ καὶ πανυ οργισθεὶ- η κονδυλους ἐνέτριναν η κοτα 194 η Ορρης λάταξαν, ἀνεσκολοπέσθη δὲ Ουδεὶς παρ' αυτοὶ των τηλικουτων λεκα. καὶ περὶ μὲν ων κρεῶν

τοσαμα, αἰσχρὰ μὲν κἀμοὶ ἀπολογεω ta, nota δὲ αἰσχίω κατηγορεῖν κεένω. 11. περὶ δὲ της πλαστικῆς - δτι τους ἀνθρώπους μοέησα, καιρος δη λέγειν. Wosmo ' μῆ, δατὴν ἔρον την κατηγορίαν, ουκοὶ, κων' πότερον α&ιῶσθέ μου πώτερα, ἄρ οὐδὲ ὁλως ἐχρῆν τον ἀνθρώπους γεγονέναι, ἀλλ' ἄμεινον ἐνατρεμεῖν αυτοῖς γῆν iam ἔντας, ἐν ως πεπλάσθαι μὲν ἐχρῆν, αλλον δέ τινα καὶ - τολον ἐπηματέσθαι τον

177쪽

τρόπον θω- δμως πὲρ ἀμφου ἐρῶ. καὶ πρῶτον γε, άς υλμέω τοι θεοις ἀπο τομου βλάβη πένηται, τῶν ἀνθρώπων ἐς το βιον παραχθέντων, πειράσομαι δε-αγειν ἔπεα δε - καὶ συμφέροντα καὶ ἀμείνωαυτοῖς αὐτα παρὰ πολυ ει ἐρήμην καὶ ἀπάνθρωπον συνέμιν την ην μένειν. 12. ην οένυν πάλαι siῶον me μω καὶ δῆλον αν ἐνοπο, εἰ τι δέ κα ἐγὼ μετακοσμησα τα περὶ τους ἀνθρώπους - ῶν - 195 θεῖον μόνον καὶ το ἐπουράνιον γένος. M Θεών τι χρη- κά αμορφον, λαις ἐλασα καὶ ταυται ἀνημέροις λάσιος, υτ ει βωμοὶ θεῶν ναοὶ πόθεν

ουτε πάλματα η ξοανα - αλλο τοιοsτον, οὐ πολλα νυν πανταχόθι φαινεται μετὰ πάσης ἐπιμελεια τιμώμενα. ἐν δ ἀεὶ γάρ τι προβουλεύω ἐς το κοινον καὶ σκοπῶ, πως αυξηθήσεται μὲν τὰ των θεῶν, ἐπε- δώσει δὲ καὶ τἄλλα πάντα ἐς κόσμον καὶ κάλλος, ἐνενε - ως μεινον εχ, λόγον σον ἡ πηλο λαβόντα ζῶ τινα συστήσασθαι καὶ ἀναπλάσαι τὰς μορφὰς ἡμῖν αυτοὶ προσεομμα καὶ γὰρ ἐνδεω τι μην - - μη οντος το ἐναντίου -- προὐδ εμώλον

178쪽

ἐξέτασις γιγνομένη ευδαιμονέ-ερον ἀποφοι- αυτό

M τὸν μέντοι εἶναι τομο ευμηχανώτατον δ' ἄλλως καὶ συνετώταπον καὶ το βελτίονος αἰσθανόμενον. 13. καὶ , κατα τον ποιητικον λογον ,γαῖαν δει φέρας nia

διαμαλάξας ἀνέπλασα τους ἀνθρώπους, λι καὶ την Ἀθηνῶν παρακαλέσας συν-uo σθαι μοι του ἔργου.

196 as ἐστὶν, α η μεγάλω ἐγὼ τους θεους δικηκα. καὶ το ζημιωμα ορ- λόκον, εἰ ἐκ πηλου ζῶα ἐποιησα κω

το τέως ἀκωητον ἐς πένησιν γαγον καὶ, ς εοικε, τοἀπ' ἐκείνου ηττον θεοί εἰσιν οἱ θεοὶ, ότι καὶ ἐπὶ me τινα θνητὰ φα γεγένηται. - γα δη καὶ ἀγανα-,ἐνυν ὁ Ζευς--ερ ἐλαττουμένων των θεῶν ἐκ της ἀνθρώπων γενέσεως. ει μη αρα τουτο δέδιε, μη καὶολοι ἐπανάστασιν - αυτὰν βουλευσωσι καὶ πόλεμονα-ἐγκωσι προς τους θεοῖς, σπερ οἱ θαντες. αλλ'

et ' ἄνθρώπων R. libri omnes πόστασιν ἐπ' οτόν manda vetusta, quam ita austuli ut ἐπανάστασιν ἐπ αντόν rescriberem. vias via D Moristo. g 12 των πάντων την πανάστασεν stra rum De Saltat. φει Γιγάντων ἐπανάστασιν in librorum acriptura, bene hasserunt ram soli Marcilius et Vorsutis, umim e . inra

179쪽

μιαρότατον, κἀγὼ σιωπησομαι καὶ δικαια ἔσομαι σι πονθὼς προ υμῶν. 14. τι δὲ - χρήσιμα ταμ γεγένηται τοῖς η θεοῖς, -- αν μάθοις, ει μιμέφει Ἀπαπασαν την γην ουκέτ' αυχμηρὰν καὶ ἀκαλλῆ οὐσαν, duci πολεσι καὶ γεωργίαις καὶ φυτοου μέροις διακεκομμημένον καὶ την θάλατταν Δομένην καὶ τα νήσους κατοικουμένας, πανταχου δὲ βωμοὐ καὶ θυσίας καὶ ναοὐ και πανηγυρεις' ,μεσταὶ δὲ Λεὸς nosci μὲν armisH, ῶσαι δ' ἀνθρώπων ἀγοραι καὶ γαρ εἰ μὲν ἐμαυτῶ μονω πτημα τομο ἐπλασάμην, ἐπλεονέκπουν ανχως, νυνὶ δ' εἰς το κοινον φέρων κατέθηκα μυ

νέκτουν ἄν σως Dindoinus, ἐπλεονέκτουν ἴσως B, πλεονέκτουν αντης re σεως sin et v. malum incitamentiun της χρησεως ex hoe ipso scholio a quod lait natiun vitatur: το κοινον τηε χρησεως. at vomis latino suum illud aua conmunio frequena in tranon dicimis in commine adsons , et Maseo eodem modo vide viam. Mortias, init: φέρουσα ες τὸ κοινὸν κατέθετο αυτά. νον δ'J

180쪽

οηθέως δὲ υ μου. ὁρ- μως τἀμαυτον μονα --τῶ, τὰ κοινὰ δὲ καταπροδίδωμι καὶ ἐλάττω ποιῶ. 15 ἔτι is ει μοι ' μῆ, καὶ τόδ' ἐννοησον, δε τι σοι και ἀγαθον ἀμαρτυρον ιον πημα η ποίημα, ε μηδεὶς

οψεται μηδὲ μαινισσται, ομοιως ηδ καὶ τερπνον ἔσεσθαι is ἔχοντι προς δη si τουτ' ἔνην - μηγενομένων τῶν ἀνθρώπων ἀμάρτυρον συνέβαινε το κάλλος εἶναι των λων, καὶ πλουτον τινα πλουτησειν ἐμέλλομεν οὐτε - αλλου τινος θαυμασθησομενον υτεημιν αυτοις μοίως τίμιον ουδὲ γαρ αν ἔχομεν πρὸς τι ἔλαττον παραθεωρο-- αυτὸν, ουν αν συνίεμεν