Opera

181쪽

σιν ἐπιβουλεύουσι παρ' μεν γαρ υχὶ πολλη τοίτωνα-ονια καὶ - που διὰ τουτο isιάσαιτ' ἄν τις τον οὐρανον καὶ την Γῆν, τι - συνεστησαντο. λι καὶ τομο ἴσως α' αν, τι ἀνάγκη πολλὰ μας ἔχειν πράγματα ἐπιμελουμενους αυτῶν. υκουν κατα γε-- καὶ ο -- ἀχθέσθω ἐπὶ τῶ ἔχειν την ἀγέλην, τι αναγκα/ον ἐπιμ ελεiσθαι αυτης. καιτοι τό γε ἐργῶδες τομο καὶ δέ κα αλλως Ἀροντὶς υκ τε nης ἔχουσά τινα διατριβην. η τι γαρ αν, ραττομεν, -- ἔχοντες ἄν προνοουμεν τουτων νηποsμεν αν καὶ 200το --αρ ἐπίνομεν καὶ της αμβροσίας ἐνεφορούμεθα -- πο--τες. 17. - μάλιστά με ἀποπνιγει, osτ' ἐστιν, τι μεμφόμενοι την ανθρωποποιῖαν καὶ μάλιστά γε τὰς γυναλκας δμως ἐρατ αυτῶν καὶ ου διαλελετε

182쪽

ἐχρῆν μεν, ἴσως φησεις, ἀναπεπλασθαι τους ἀνθρώπους, αλλον δέ τινα τρόπον, ἀλλαχῆ μω λι-τας. καὶ τιαν ἄλλο παραδειγμα τουτου μεινον προεστησάμην, πάντως καλὸν πιστάμην η ἀσυνετον καὶ θηριῶδες ἔδει καὶ πιον ἀπεργάσασθαι το ζῶον καὶ πῶς ἄν οἷς ἔ-σαν η τὰς λῖας μὲν τιμὰς πένειμαν οὐχὶ τοιολοι γεν--νοις ἀλλ' υμεις, ταν μὲν μὲν τὰς 20 λατόμβας προσάγωσιν, - κνεετε, καν η , ἐπὶ τον Ἱλκεανὸν ἐχθε, δε ν, ,μm ἀμυμονας Αἰθιοπῆας' το δὲ τῶν τιμῶν μi καὶ τῶν θυσιῶν αἴτιον ἀνεστα- ρώκατε περὶ - ουν τῶν ἀνθρώπων καὶ ταυτα ἱκανά. 18. δη δὲ καὶ ἐπὶ το πυρ, ει δοκει μετελεισο ιαι

καὶ την ἐπονειδιστον ταλην κλοπην. και προς θεῶν τουτό μοι ἀποκριναι, μηδὲν οκνησας εσσὰ τι μεὶς ovροψ, unio loco excepio Calvi g 12, ubi libri omisa ut vi tuo:

183쪽

πυρος απολωλεκαμεν, uis καὶ παρ ἀνθρώποις ἐστιν;

ου αν είποις αυτ γαρ, οἶμαι, φύσις τουτου τοὐκτήματος ουδέν τι ἔλαττον γιγνεται, εἰ τις καὶ Lucavgo μεταλάβοι' ου γαρ ἀποσβέννυται ἐναυσαμένου τινός φθονος δὲ δ αντικρυς το τοιομον, αφ' - μηδὲν νεου δίκησθε, τουτων κωλυειν μεταδιδονα τοι δεομἐνοις. καίτοι θεους γε οντας ἀγαθους εἶναι χρὴ παιδωτῆρας ἐάων αἱ εω φθόνου παντος ἐστάναι' που γε και εἰ το πῶν η τουτο πυρ φελομενος κατεκόμισα 202 ἐς την ην, μηδ' ολως τι αντο καπαλιπων, ου μεγάλοομὰς δέκο- ουδὲ γαρ υμεὶς δεῖσθε -- μήτε ριγουντες μήτε φοντες την ἀμβροσόαν μήτε φωτος λιτεχνητο δεόμενοι. 19. οἱ δε ανθρωποι καὶ ἐς τὰ auctinis ἀναγκαι χρῶντα τω πυρι, μάλιστα ει ἐς τὰς θυσίας, πως ἔχοιεν κνισὰν τὰς γυιὰς καὶ του λιβανω-

- ' ον ἔλαττον γίγνεται, δει καί τις ἄλλος μεταλάβοιτο απημαπος quae Heri Possunt ab aliquo omnico mala me,

ns dicam ab Euripido tragico, quaen Ennius vertit v. Moron m0 si I, 16 - quasi lumen d suo lumine accendat, lacu i nuta minus ipsi lucet, cum illi ac tutoriis. ναυσαμένου ἐκκαο- σαμένου X. φθόνος δ ει , φθόνος ει α φθόνος si

184쪽

του θυμῶν καὶ τα μηρία καίειν - των βωμῶν. ρῶ

δέ γε μῶς μάλιστα Ῥέροντα τω καπνῶ καὶ την -- χίαν ταυτην διστην οἰομένους, πόταν ἐς τον οὐρανὸν κνω παραγένηται , έλισσομένη περὶ καπνω. ἐναντιωτάτη τοίνυν η μέμφις αυτ αν ἐνοα τῆ μετέρα ἐπιθυμέα θαυμάζω δὲ πως ουχι καὶ τον λιον --λεέετε - καταλαμπειν αυτους καίτοι υ καὶ οὐτός ἐστι nota θεώτερόν τε καὶ πυρωδέστερον η κἀκεμον αἰτῶσθε σπαθῶντα μῶν το πῆμα es κα. -

huc non pertinent. nam et Harpocratio ει scholiuata illa hac una forinula κνισαν αγοιά linitiuntur quam ambo dilatandi orant alius laes auctoritato, Bis Accusat gis: κνισωτο δ αι ἀγυιαί. eo citus in ipso locus, in quo hodie scimus κνισῶν τας νεώς Veriunosse lectionem et anu tuam tu id otiam optimo disputantsin C botum V. I, p. 224, quo iudico inanis est has contraverat et grea malicoriun eruditio importuna. at tuasnam res arpocristionem egerat transvenum qui qum πιπιας explicet verbis τους προ τῶν

185쪽

MMilI, - νετε καὶ ἐξελέγχετε, κἀγω αυθις ἀπολογήσομαι. M. ου αδιον, ὼ Προμηθελ προς 203ουτω γεννατον σοφιστὴν ἁμιλλῶσθαι πλην ἀλλα ἄνησο, διμι - καὶ ὁ κεῖς αὐτον ἐπήκουσέ σου. - γαρ οἶδα, ἐκκαίδεκα γυπας ἄν ἐπέστησέ σοι τα ἔγκατα ἐξαιρήσον--τας' ουτ δεινῶς αυτου κατηγόρηκας απολογεωθαι δοκῶν. κεῖνο ει γε θαυμάζω, πως μάντις ων vnροπιγνωσκες - τουτοις κολασθησομενος --.ηπισταμην, ω ' μη, καὶ ταυτα μὲν, καὶ τι δὲ ἀπολυθησομαι αυθις οἶδα, καὶ δη γέ τις ἐκ Θηβῶν ἀφίξεται σος ἀδελφος ου ἐς μακρὰν κατατοξευσων δ φης ἐπιus σεσθαι μοι τον επον. - εἰ γὰρ ἐνοπο, Προμηθελ ταύτα καὶ ἐπιλιμ σε λελυμένον κοινησυν μω ευωχουμενον, ου μέντοι καὶ κρεανομο-τά γε.21. POM. θάρρει καὶ συνευωροσομαι μυ καὶ κα λώσει με ου ἀντὶ μικρῶς ευεργεσέας EPM. τίνος σίτης μη γὰρ κνήσης εἰπεῖν -- οἶσθα, δ' μῆ, την Θέτιν η ἀλλ' oti χρη λέγειν φυλάττειν μγὰρ μεινον το ἀπόρρητον, ως μισθος εἶ καὶ λυτρα

μοι ἀντὶ της καταδίκης. N. ἀλλὰ φυλαττε, ἀπαὰλ

187쪽

T-- Q κε φέλι καὶ ξένιε καὶ λαιρεὶ καὶ ἐφεστιε - Ἀστεροπητὰ καὶ ὁρκιε καὶ ' νεφεληγερέτα isna ἐρίγδουπε καὶ ε τέ σε λλο οἱ ἐμβροντητοι ποιηταὶ

καλουσι. καὶ μάλιστα Ῥταν ἀπορῶσι προς τὰ μέτρα τοτε γαρ αυτοις πολυώνυμος γενόμενος περεέδεις τοπιπτον Λου μετρου καὶ ἀναπληροω το κερονος του

θμου 'os σοι νυν η ἐρισμάραγος ἀστραπη καὶ βαρυβρομος βροντη καὶ ν αἰθαλόεις καὶ Ἀρπεις καὶ

σμερδαλεος κεραυνων ,παντα γαρ ταυτὶ ληρος η αναπεφηνε καὶ καπνος ' ἀτεχνῶς ποιητικος ἔξω ο 100 παταγο των νομάτων. το δὲ οἱδιμόν σου καὶ ἐκηβόλον σπλον καὶ πρόχειρον - οἶδ οπως τελεως πέσβη καὶ ψυχρόν ἐστι, μηδὲ λόγον πινθηρα σῆς κατὰ των ἀδικοέντων διαφυλάττον a. θάττον γουν των ἐπι- 101ορκει τις ἐπιχειρουντων ωλον θρυαλλιδα φοβηθει ἀν

188쪽

νην του πανδαμάτορος κερα νο φλόγα ουτω δώ- τινα ἐπανατεινεσθαι δοκεω αυτοῖς, ως πυρ μὲν η καπνον ἀπ' αὐτο μη δεδιέναι, μονον δὲ τοsτο ἷεσθαι ἀπο- 102 λαυειν του τραίματος, μι η ἀναπλησθησονται της ἀσβόλου. στε η δη δια ταυτ so καὶ ὁ Σαa νε αντιβροντα ἐτολμα, Ῥυ πάνυ τι πέθανος ' πιρος 108 ουτ η υχρον την ργην Θέα θερμουργὸς ἀνὴρ μεγαλαυχούμενος. πῶς γαρ; που γε καθάπερ πο μανδρα- 104 γόρα καθευδεις, δε υτε των η ἐπιορκουντων ἀκουεις ουτε τους ἀδικούντα ἐπισκοπεὶς, λημῶς δὲ καὶ - ώττεις προς τα γιγνομεν καὶ τα τα ἐκκεκώφωσαι, καθάπερ οἱ παρηβηκοτω. 3. ἐπεὶ νέος γε ἔτι καὶ ω- θυμος ων καὶ ακμαῖος την πην πολλὰ κατα τωναδίκων καὶ βιαιων ἐποίεις καὶ οὐδέποτε γε τότε προς 10 αυτους ἐκεχειρων, ἀλλ' ἀεὶ ἐνεργὸς η πάντως ο κεραυνὸς

189쪽

- 143ῆν καὶ η αἰγὶ μεσεια καὶ η βροντὴ ἐπαταγεuo καὶ

ἀστραπη συνεχὲς σπερ εἰς ἀκροβολισμον προηκοντέ- ωο οἱ σεισμοὶ δὲ κοσκινηδον, καὶ η χιὼν σωρηδον, καὶ η χάλαζα πετρηδον, να σοι φορτικῶς διαλέγωμαι, υετο τε αγδαῖοι και βίαιοι, ποταμος κάστη σταγών. ἄστε τηλααέντη ἐν ἀκαρεῖ χρονου ναυαγέα η - του 106Λ-καλιωνος ἐγένετο, ως ποβρυχέων απάντων καταδεδυκότων μον is τι κιβώτιον περισωθῆναι προσοκεaαν τω Λυκωρωὶ ζωπυρον τι του ἀνθρωπίνου σπέρματος διαφυλάττον εἰς ἐπιγονην κακια μείζονος. 4. τοιγάρτοι

ἀκόλουθα τηρ αθυμέας ἀπέχειρα κομίζη παρ' υτῶν,

ουτε θύοντος ἔτι σοι τινος ουτε στεφανο-τος, εἰ μητις ἄρα πάρεργον Ολυμπίων, κα ουτος ου πάνυ ἀναροκαῖα ποιεi δοκῶν, ἀλλ' εἰς θος τι ἀρχαὶον συντελῶν. και μετ' λόγον Κρονον σε, ω θεῶν γενναιότατε, ἀποφανοs σι η παρωσάμενοι της τιμῆς ἐῶ λέγειν, ποσάκις 107ηδη σου τον νεὼν σεσυληκασιν, οἱ δὲ καὶ αυτ σοι τὰς

χεῖρα 'Ολυμπίασιν ἐπιβεβληκασι. καὶ - ο φιβρεμέτης

taunorsu admoscere posse, curua poetae, simiusve vorsus suoru :ψαγδαῖοι ν ετοὶ, σταγόνες ποταμηδον κάων vel σταγόνες ποταμοῖσιν μοιαι . in ore mat. Π, 42 ejusdem Mitinavi vinum non ut iis h. l. conroci solutum so integrum ludibrii causa nosior adtulit. εω ἀκαρεῖ χρόνου Ma st v, Ἀν ἀκαρεῖ χρόνω νο, savido προσωκειλαν O. λυκώρει Α. ζώπυρόν hoc munproximis Ra adfari honinam p. 167, 3 secundiu codicos: ἀπο- ρον τον ἀνθρωπείου γένους meminerat Lucianus loci Platonici multomun uinatione colobrii do dilurio De Lem. I p. 677 h: --ρα ζωπυρα το των ἀνθρώπων διασεσωσμένα γένους bono Thomas l. L είληφε ἡ τουτο ἐκ του Πλάτωνος - ontano h nim logiam adhuc videtur scholis ad Lucianum hodie deperdita. 4. ἀκόλουθα malo dolo Cohetiis V. L. p. 295. τα -θηερατης ἐσδομίας O. ἔτι σοι in P. με- λινον obstus V. L. p. 222. libri κατ ολίγον μονον σε σε κρ.νον R. ω θεῶν νενν. viderans ad Gallum g 19. ἀποφἄἰνουσι libri ἀποφανουσι prior obeio V. L. p. 222 Suruvius L I, p. 220, qui illud ἄπ' ὀλίγον arvavit haud dubio invitus. es mea in Quaesi L. p. 66.

190쪽

ώκνησας η ἀναστῆσαι τους κυνας η του γείτονα ἐπικαλεσασθαι, ώς βοηδρομησαντες αυτοὐς συλλάβοιεν, ἔτι συσκευαζομένους προς τὴν φυγή ἀλλ' ο γενναχ καὶ Γιγαντολέτωρ καὶ ιτανοκράτωρ ἐκάθησο τους πλοκάμους περικειρόμενος - αυτῶν, δεκάπηχυν κεραυνὸν εχων ἐν τη δεξιδ ταλα τοίνυν, ω θαυμάσιε, 'ηνίκα Iae navσεται ουτως ἀμελῶς παρορώμενα η ποτε κολάσεις την τοσαυτην ἀδικίαν ποσοι Φαέθοντες η Λευκαλιωνες ἱκανοὶ προς ουτως πέραντλον βριν του μου; . ναγαρ τα κοινα ἐάσας τἀμα εἴπω, τοσούτους Αθηναέων 10 εἰς φος αρας καὶ ' πλουσίους - πενεστάτων ἀποφήνας και πῶσι si δεομένοις ἐπικουρήσας, μὰλλον δὲ ἀθρόον εἰς σεπεσέαν των ἐλων ἐκχέας τον πλουτον, ἐπειδὴ

πένης δια ταsτα γενόμην, ουκέτι ουδὲ γνωρίζομαι

προ αυτῶν ουδὲ προσβλέπουσιν οι τέως ποπτήσσοντες

110 καὶ προσκυνο τε η κα του ἐμοὐ νείματος ἀπηρτημένοι αλλ' ην που καὶ οδω βαδίζων ἐντύχω τινὶ αυτῶν, ῶσπερ τινὰ στήλην παλμιο νεαρου -τὶν - του χρονον ἀνατετραμμένην παρέρχονται μηδὲ ἀναγνοντες, οἱ δὲ καὶ πορρωθεν ἰδοντες ἐτέραν ἐκτρέπονται, δυσάντητον καὶ ἀποτρόπαιον θέαμα ὀψεσθαι,πολαμβάνοντες