Opera

211쪽

μενοι uia το προσωπεχ αυτοὶ περιθέμενοι ἔτι ἐξαπατῶνται και η τις ἀφα τα αυτους, --ον ἄν την κεφαλην η το προσωπεων προοιντο - γὰρ δὴ καὶ τωτε γνοε, ἐκος αυτ ς, ως ἐπόχριστος - σμορφία ἐστιν, ἔνδοθεν το πάντα ρωντας. ΛΟΥT. unia α, ω ' μη, καὶ πρὸς τολο μοι συναγωνέρμαι. E- τα πολ ΠΛΟΤT. ἐπειδάν τις ἐντυχειν τοπρῶτον ἀναπετάσας την θυραν εἰσδέχηται με, συμπαρεισέρχεται μετ' ἐμου λαθων ὁ ἡφος καὶ ἡ ἄνοια καὶ μεγαλαυχια και μαλακω και βρις καὶ ἀπάτη καὶαλλ' ἄττα μυρία. - δη τούτων πάντων καταληφθεις την φυρον θαυμάζει τε α ου θαυμας καὶ ὀρέγεταιτων φευκτῶν, κἀμὲ η τον πάντων ἐκεινων πατέρα - 142 εἰσεληλυθέντων κακῶν τέθηπε δορυφοροίμενον re αυτων, καὶ πάντα προτερον nάθοι ν η ἐμὲ προέσθαι πο--μεινειεν αν. 29. Em. ς α λεῖος ει καὶ λισθηρος mosτε, και δυσκάτοχος καὶ διαφεwπικος, ωεμὶν

ἀντιλαβην παρεχόμενος βεβαιαν, tau ωσπερ α ἐπῶεις

213쪽

υμὰς ἐπισκήψας ἔνδον μένειν ἐπικλεισάμενον την θί- ραν, νοτειν δὲ μηδενι, ην - ἀκου Ἀμου βοησαντος. N. unos enιμένωμεν - της 'Aττι ς κα μοι-- ἐχόμενος της χλαμυδος, χρι α πρὸς την ἐσχατιὰν

-τοσὶ σκάπτει πλησίον ὀρεινὸν καὶ πόλιθον γηδιον. παπαι καὶ ἡ Πενία πάρεστι και ὁ Πονος ἐκεῖνος Καρτερέα τε καὶ η Σοφια καὶ Ἀνδρεία καὶ ο τοιουτος

ad vita qua dixi in Navi im g 11 H, H p. 133, ubi βοῶσιν se

214쪽

νυν χλοῶτος ἐπὲ ἔμωνα, ποτε αντον ἐγὼ κακῶς ἔχοντα - της τρυφῆς παραλαβουσα, τουτοιο παρα- δουσα, τῆ Σοφέα καὶ τω Πόνω, γενναῖον ανδρα καὶ πολλο αξιον ἀπέδειξα ουτως ἄρα ευκαταφρονητος ἡμὶν Πενία δοκῶ καὶ μαμητος, - ο μονον κτῆμα

εἶχ'ν, ἀφαιρεiσθα με ἀκρφῶς προς ἀρενην ἐξειργασμένον, D' αυθις ὁ Πλοsτος παραλαβὼν ueto Τηρει καὶ Tυφω ἐγχειρίσας μοιον et πάλαι, μαλθακον καὶ ἀγεννῆ καὶ ἀνοητον ἀποφηνας ἀποδῶ παλιν ἐμοὶ ράκος ηδη γεγενημένον, MN ἔδοξε ταλα, - Πενέα, Ἀω146 1a η M. ΠΕΝ. σπέρχομαι καὶ μεου δὲ, ω Πόνε καὶ Σοφία καὶ οἱ λοιποι, ἀκολου re μοι. οἶτος δὲ

M. Πεν. non solum Πλουτος verum suam ha- Πενέας po sona adsumta est ex Arist. Hui. v. 15 sqq. ubi aupertas in laab v si bona sua multo uberius exponit quam apud Lucianum. ἐπὶ ρομαντα ἐπὶ τον τίμων R. αὐτὸν in M. τοὐτοεσε A. αρἄJ ἄνδρα a nulla distinctions post πέδειξα , ubi in adscriptum ἄρα εὐκαταφρόνητος υμῖν ὐ Πενία δοκω hoc oc moedia nova luctum eat posia incerius M. Aulon X p. 458, et ευπαπαφρόνητός εστ πενία, σερκυλε et Onandor v. Mobaman Flor. XCVI, 5: ενκαταφρὀνητον -- Γοργία, πόνης κτημαlae do Maonis, positum M in D. Deor. VI, 3 item est poetarum.

Nosti re tu, μαλθακον καὶ ἀνόητον o asis vectis καὶ ἀγεννη ' μαλθακον καὶ ἀνόνητον iaci καὶ ἀγενν O in O). nec dolore

verba κἄὶ ἀγεννη licet, quas superioribus γενναιον ἄνδρα - ἀπέδειξα opposita sunt, neque mutandum sat ἀνοητον, Paod optimo respondo in superiora sim, Milutus loqvitur: συμπαρεισέρχεται με εμον - η ἄνοια. M. Vox ἀνδροτος ab Linsano rebus inbui tam personis non item. 33. ἀναθην codd. M odd. omnos, sed schol. Maianus disertolint: ἀγαθεν tunc tu corusci ἀγαθῶν, quas bona dein pameensentin corpus sanum, sana mens et alia comparabam Eurip. Bacch. v. 501: -- σονεργούς itin minquo verba οιαν ἀγαθῶν

215쪽

γον καὶ δεδάσκαλον των ἀρίστων ἡ συνὼν γιεινὸς μὲν το σῶμα, ἐρρωμένος δὲ την γνώμην διετέλεσεν, ἀνδρος σν ζῶν καὶ προ αντον ἀποβλέπων, τα δὲ περιττὰ καιπολλὰ ἡτα, σπερ ἐστὶν, αλλότρια πολαμβάνων. Em. πέρχονται' ημεις δὲ προσέωμεν αυτῶ 34. TIM. τινες ἐστὲ, ω κατάρατοι η τι βουλομενοι δευροφεπε ανδρα ἐργάτην καὶ μισθοφόρον ἐνοχλησοντες αλλ' ου χαίροντες αππε πάντως, μιαροὶ δντες θω γὰρ μορωπέα μάλα βάλλων ταῖς βωλοι καὶ οἷς λίθοις συν

τρεφω. - μηδαμῶς ἀ Tiμων, μὴ βάλης ου γὰρ ἀνθρώπους οντας βαλεῖς, λ ἐν μὲν Ερμης εἰμι,

σονερμν. obstus autem in V. L. p. 295 v. ἀγα ν vult des inni nec sane ut nunc est istuc ἀγαθην serra possim. Maici enim in his ipso Lucianus in Navio g 13 cario tum ς praenutiunt: οἴαν με υσαν ἀπολείφει ς ἀγαθην συνεργόν quare alio tonse ro συναθην pro ἀναθην scribi in volueram. προ αυτὸν solanus libri προ αντον olim comparavi Bia Accusat g 20 M 21 Roni ius vilium in Epp. ad Fam V, 18, qui hane laudem sapiontia statuit esse maximam non aliundo pendore nec exim Fous suspensas vivondi habor rationos. ημεῖς Mi μεις δε καὶ de Fal re primus error fas videtur: καὶ μεῖς δέ, ortus illos ora inu. ubi sat ἀπέρχομαι καὶ μει δἐ . M. τινες δε εστ N. ω κατάρατοι de diris Isocrationubus, liuibus Timon uti plurimis solobat, vide proleminina nosiam. libri ἄπιτε, μιαροὶ πάντες νυς at vita duo tantum adsint, Plutus et Mercurius, se tantur πάντες ore ditan esse quo Vitio perspecto elucer inusis; απου, μιαροὶ πάντως οντες vomun id quidem ames in his Aristi phanes dicunt μιαρώτατοι, non μιαροι πάντως hinc ego πάντως a Bolchoro inventiun leniter ira posui:

απιτε πάντως, μιαροὶ νυς, i. e. cur huc Veneritis, noscio, orto tamen non in uno Unc abibitis . nam . πάντως etiam cum fu

216쪽

το πάνυ ἡτο αγριον καὶ τραχυ --H- ρ---τω χεῖρε λάμβανε την ἀγαθην τυρον - πλουτει πάλιν καὶ ἔσθι Ἀθηναίων - πρῶτα καὶ περορα τῶν ἀλα--στων ἐμένων, μόνος απτος ευδαιμονῶν. m. o νομῶν,ομαι μη μολελτε μοι ἱκανος ἐμοὶ πλωτος μελλα τα δ' ἄλλα ευδαιμονεστατός εἰμι μηδενός μοι πλησιάζοντος. MN. -υτως, ω τῶν ἀπανθρωπως;

τονδε φέρω - μυθον ἀπηνέα τε κρατερόν τε ἴ14 φ καὶ μην εἰκος - μισάνθρωπον μὲν εἶναί σε τοσαυταυ αυτῶν δεινὰ πεπονθότα, Ῥισοθεον δὲ μηδα/εῶς,

istis. ἔπεμψε - ενχων in his a quid sorio domi, nolim τωνευχῶν mutaro, sed dubitanto supplao: μεμφε δ ὁ κενς επὶ alεπακ conser a rura 32 init bis. πακοοσα Τ. ιμώζεσθε O. καὶ ἀνθρώπους καὶ θεοος Α--rit, καὶ θεους καὶ ἀνθρώπους - v. οστις ἄν ἰl στις αρ ην R. ἀπιωμεν ἀπ--μεν orrore forsitan aD oc 30 επιβαίνωμεν δη μελαγχολῶν - προσλαβών haec quoque e comoedia nova noster durisso videtur, in qua talos fero esse potuerant trimetri: μελαγχο- λαν ἄνθρωπος οὐ μετρίω δοκει' Ἀγν καὶ κακῶν τι προσλάβω, φο- λάξομα l. similia habes: Monandor v. Stobaeum Hor. I. XX II, 2:μη μνον' κακον τι προσλάβοιμι.35. μῶν δέομαι μη δέομαι μῶν μην, μῶν δεῖ τι μη ma M. ω τἄν- ω τἀν Α. post ἀπανθρώπως nulla imireminino os inaabo, si si mr fortasso natus satis ipso Homeron. ' 201, qui sic: υτω γαρ δη τοι γαιήοχε κυανοχαιτα, τόνδε φέρω ι μυθον ἄπηνέα τε κρατερόν τε at in Luciano qui ἀπανθρώπως addidit, duae sunt interromtiones, in Homeri salsis pla duntaxat et una κρατερόν J καρτερόν Α, κρατερηον α

μηδαμῶς σοδαμῶς A.

217쪽

ουτως μιμώουμένων σου τῶν θεῶν. 36. m. ἀλλα- μis ς' - καὶ τω am πλειστη χάρις της ἐπιμε- λειας, τουτονὶ δὲ τον Πλουτον υ αν λάβοιμι. m. si δη TIM. τι και πάλαι μυρέων μοι κακῶν αἴτιος ουτος κατεστη, κολαξ τε παραδους καὶ ἐπιμυλους ἐπα- γανων καὶ μισος ἐπεγείρας καὶ δυπαθεια διαφθειρας καὶ ἐπίφθονον ἀποφηνας, τέλος δὲ φνω καταλιMὼν-τως ἀπέστως και προδοτικῶς et βελτίστη δὲ Πενέα

πόνοις με τοι ἀνδρικωτάτοις καταρομνάσασα καὶ met' ἀληθεια καὶ παρρησίας προσομὼουσα α δ αναγκαῖα κάμνοντι παρε χε και των πολλῶν ἐχεένων καταφρονεῖν

ἐπαίδευεν, ἐξ αυτ Ἀμου τὰ Ωπέδας ἀπαρτήσασά μοι του μου καὶ λέξασα οστις ην ὁ πλουτος ὁ ἐμὰς μολε κόλαξ θωπευων με συκοφάντης φοβῶν η υ 14sδημος παροξτνθεις, ου ἐκκλησιαστης νηφοφορησας, ο τέραννος ἐπιβουλευσας ἀφελεσθαι μναα αν. 37. ἐρρωμένος τοιγαροsν πωτων πονων, τον ἀγρον τουτονὶ φaοπόνως ἐργαζομενος, ουδὲν ορῶν τῶν ἐν--ει κακῶν

Ιωανὰ καὶ διαρκῆ ἔχω τα ἄλφα παρὰ της δικελλης. ωστε παλίνδρομος, ῶ ' μη, πιθι τον Πλουτον ἐπανάγων τω Λώ ἐμοὶ δὲ τοsτο ἱκανον ' πάντας ἀνθρώ-

219쪽

των μὲν δισων πάντων πιός σοι κατέστην, τιμης

κά προεδρίας καὶ στεφάνων καὶ της ἄλλης τρυφῆς, περ λεπτός τε γαρ και ἀο μορ δι' ἐμὲ σθα ista

περισπουδαστος ' ει δέ τι χαλεπον ἐκ των κολάκων πέπονθας, ἀναλιος ἐγώ σοι ἄλλον δὲ αὐτορ δίκημαι τοὐτο - σοὐ διοτι με Ουτως ἀτίμως πέβαλες ἀνδράσι

καταράτοις, ἐπαινοsσι καὶ καταγοητευουσι καὶ πάντα τρόπον μιμυλεπιουσί μοι καὶ το γε τελευταὶον εφησθα, - προδέδωκά σε, τουναντέον δ' - αυτὸς ἐγκαλέσαιμι σοι πάντα τρόπον ἀπελαθεὶς - σου καὶ ἐπι κεφαλὴν ἐξωσθεὶς της οἰκιας τοιγαρουν αντὶ μαλα ς χλανίδος ταυτην την διφθεραν τιμιωτάτη σοι Πενέα περιτμ μεν. - μάρτυς ο 'μης ουτοσὶ πῶς ἱκετευοντον Λέα μηκέθ' 'κειν παρὰ σὲ χυτὸ δυσμενῶς μοι

col viris V. L. p. m. nam et nouim 'ners adiice dioendum est in πατη ρητο πολλὰ in Noeyoniant g 193, πολλὰ πο σου κατηγορηθέντα, et quum Timonis accusatio modo praecessorri opus si in praeverri πρες quum praeserui ingenues locis προς ubisiue exstin tu id inprimis D. Mori. - D. Mori. XVI, 3 et rolai m g 16. δια καὶ δίκηκα A. ος - κατέστην ac rus trina verba prope satam σ36 inu. Ita sapion, ut mune in laudem verso pro illo κα-ων allide illini ἡδίστων περίβλεπτος δέ τοι καὶ ἀοιδιμο δι' εμλWst v, περ λι-o δι εμι καὶ ἀοίδιμος Ma περίβλεπτος τε καὶ ἀοιδιμο δι ἐμὸAWPRO, quas est lecti antiqua. qua sininis em ipso γαρ post περίβλεπτο τ insinu est enim haso parenuioris si ita domum salva oppositio illa τῶν μῖν δίστων - ει δέ τι χαλεπὸν - ουτως τιμω y ἀτίμως οντως R. - . Α-- πέβαλλε Gristis. Fabri conioeturam επι βουλεύουσι σοι pro μο α his accusatoris verbis ε 36 επιβουλονς επαναγῶν ductrina bono refellit minat nisi . libri τουναντέον δή sinisset Borior: Ουναντιον δ' ἄν - alauciaua haec est: ἀπελαθεὶς ο ιαμ έ. . . . . ἐξωσθεὶς -τῆς . vide Eurip. Visonias. v. 370 ων ο δικαίως ἀπελαθεὶς ξένην πελι- ναι--.ωἄι ξωθὸς ἐπὶ κεφαλ in καὶ ἐπὶ κεφαλην ξωσθεὶς ἐξωθεὶς a cissismis Matis sed iura omissim est ἐξωσθεὶς r liet spatio vacuo. λώνιδος na minatorii ius Optime coruscerat Α- GP, σθητος R, χλαμώδος motis. την διφθέρανJ την an

220쪽

γαγε τῆ -λλη φήσας J πακουσεται γαρ ἐμβοήσαντι

σοι. m. πειστέον, ς' μῆ, καὶ αὐθις πλουτητέον. τι γαρ αν καὶ πάθοι τις, πότε οἱ θεοὶ βιάζοιντο πληνδρα γε, εἰς ἐά με πράγματα ἐμβάλλεις τον κακοδαέμονα, ο ἄχρι νυν ευδαιμονέστατα διάγων χρυσον αφνω --σουτον ληψομαι οὐδὲν ἀδικησας καὶ τοσαυτας φροντίδας ἀναδέξομαι. 40. Em. πόστηθι, ω ἔμων, ' ἐμὲ, καὶ ε χὐεπον τουτο καὶ ου οἰστον ἐστιν, πως ἐκόλακες ἐκεIνοι διαρραγωσιν - του φθόνου ἐγὼ Munὲρ την Αἴτνην ἐς το ουρανον ἀναπτησομαι. ΠΛΟΥT. ὁ μὲν πεληλυθεν, ως δοκεἶ τεκμαίρομαι γαρ- η ειρεσίφ των πτερῶν - δὲ inos περιμενε αναπἐμφω γαρ σοι τον Θησαυρον ἀπελθών uo M

O. inter τῆ δικέλλη et πακουσεται vacuum est spinum Mnsis sex non septem' expletum in A. hoc spinum nusque puncta sex inis docero obebant, Mom qiuandam ex sero in rarum te non potuisso occlus tamam ass. plane aio in eo l. Vatic si in ipso quidom Timone locis septem modo una vox modo plures sunt omissas non sino pauo vacuo et in iidem illa vox ω ea ipsa, quam si convenientissimam e suppl- βοήσσα consor ora init: ν η ποοση - βοησαντος ἐμβοήσαντηεκβοήσαντι R. libri ὁπόταν ι θεοὶ - sed moto Hemannua ad Ino. De Consor mat. p. 85 montain: ὁπότε οι θεοὶ - -