Opera

521쪽

τις Miloni pie schol. G ῶσπερ loe. εἴπερ τις ἄλλος καὶ ως αιω. quis non ridet haec conrupta osse idomniquo ornato luitius in Meod. p. 55, Struvius GL p. 215 Minor Aot Monac. I p. 220 alii, quortii omnim conjootura inutiles sunt haud mulio molius Og in Qu. L p. 46 soliestasias in codico Viloctionem rara τις ἄλλος probavi probavit tuo Lehmannus, lanistia aliquid in subesse oon do. at vero et σπερ libri omnes ruontiae εἰ περ simile est ondocturus hic non prastomo Theodorumnis un, qui verbis ait laeso transpositis optimo tanto Vidit, primum aliqua hic opus essest aspositione, uni σπερ mordicus tonendum

osso et ita tonondum, ut ciun articipio πεπωκως ramurities cohaereat tandon corias omondationis viam codicia o monstravit scriptura docunquo L. ianum σπερ καὶ αὐτος, εἴ τις ἄλλος scripsisse, idquo postremo in uintam σπερ τις ἄλλος καὶ αὐτος degenerasso. a ius mora co*ectumn ωσπερ καὶ αὐτος, ει τις

ἄλλος supra reposui quodsi sorio Moc locutio A provorbium abimit, di batur obliviosus ita omnia oblivisci, ut si Latiisspocula bibisset' ost autem oratio tunsaram, in qua inmetromimparios facile quia amoscat: σπε το της ήθης δωρ -αντος

πεπωκῶς πελέλησται denique illa ει τε ἄλλος ἄνω,

praecipuo ad Sisyphum resoro, qui post mortem commeatu imp trala Moni Plutoni datam lassilinit ad inseros reviro oblitus quam sabulam ab Pherecyde p. schol ad n ς, 153 narratam quum alii tractamini tum Aeschyliis in dramato satyrico: πισοφος δραπέτης apud Hemann un ad Machylum I p. 372. a duo rem sunt δραπέrαι schylo Sisyphus, Lucianorio Miso linum ut vi turtinuanti Mempentiles. τον αὐτο a s V, τον αντον Am,

522쪽

ημὶ μὲν ro ἀσφοδελος μονον καὶ χοαὶ και πόπανα και ἐναγισματα, α δ αλλα ζόφος καὶ Oμίχλη καὶ σκότος. ἐν δὲ τ ουραν φαιδρὰ αντα καὶ η τε αμβροοi

αὐ- om τον α παρελθὼν ΦΑΩΘ sto, sod παρελθών in m. corruptolam lator vidi stiam obstus V. L. p. 1453, ovi non debebat περιελθών in montsin venire immo do fur clam introeunt usitatum os παρεισέρrεσθαι. aque meam in lectimur, παρεσελθών sospi prorsus idem vitium alibi ex ipsis codd. mximus, Velut in Gallo c. 28 si I . Morsiae XII, 3. aiatio. hoomnus conlasionis Missonadius ad mlostr. Epp. p. 14s. μωνα καὶ αντη τῶν τεχνῶν αὐτου , μία ἁρ αυτ καὶ αντη τῶν τεχνῶν . o δ' osH δ' οὐκ Α- οὐκ pro οἶν etiam C.

2. τι δε οἰδα ag oh odd. omno anto Iustinannum, τι δεοῖσθ' , ποῖ δε ιδας - ita O . Struvius L. L. p. 216 egoque Qu. L p. 298 jure dubitavimus, vin ἰδας iv auio οἰώθα in ipso Latoiano frondum siti et hi qvidon ipsa librorum omnium inis unctio scribi iubet, ut olim proposui: τῖς δ οἶδεν - at ius ipsiun hoo tis δ' οἶδεν ει - latitur in nostri R. Ruct 27, Soph. Antig. 521, Eurip. Polyido apud ni ad Aristi Ran. v. 1477

523쪽

ἐκ δεσμωtηρίου τινος ἀποδιδράσκων ' ἐπειδὰν δὲ κα-o 623 κατιέναι, σχολή καὶ βάδην μογις ποτὲ κατέρχεται. 3. ΚΛΩΘ. μηκοι χαλέπαινε, ω άρων πλησίον γαρ αντος ουτος ς ορῆς, Πολλους 'ινας μὲν γων, μῶλλον δὲ σnε et αιπολιον ἀθροους αὐτους et ράβδηpnοβῶν. αλλὰ et g et o δεδεμένον τινα ἐν αυτοου κωαχὶρ γελῶντα ορῶ, ἔν δέ τινα και ηραν ἐξημμένον καὶ ξύλον ἐν τῆ χειρι ἔχοντα, δριμυ ἐνορῶντα και τοvς άλλους ἐπισπευδοντα. υχ ορὰς δὲ καὶ τον ' μῆναυτον ἱδρῶτι ρεδμενον καὶ et nori κεκονιμνον καὶ πνευστιῶντας /-στον γουν ασθματος αυτ το στομα.

ἔχοντα CΦΩF, χειρι ορὴ ἔχοντα II. et em ορῶ et hic stsupra post γελῶντα ori suF. Mκονιαμένον , κεκονισμένον D, κεκονι. μένον abrasa una litora O , o reton lare verborum καὶ πνευστοντα p In in mam habet duo puncta cinis Ra A). . σθματος του σθματος lemma scholii in V. τεταραγμένου RΦWotis. τεταραγμένca A et fortassis se non mala. his scriptis memini tandor priscas omon lationis Insas, quam supinVolo repositam quum enim pluralis ημῖν ineptissimus ait, pro eo ηκειν correri hoc uisio τεταραγμένος γαρ ἐκ ἔοικαςJ

524쪽

recurati. ετ βιῶναι mesoluit Obotus V. L p. 145. at hoc dici solem do moribundo ad Arist. Thesin. V. 26 Stendi. πιπε- κλωσμένου κεκλωσμένου p.

525쪽

κατὰ τὴν αγουοαν προς το φῶς. εἴπετο δὲ υ θαψετός μοι ο βελτιστος ουτος, καὶ σπερ ἀπὸ σπληγγος θεοντες, κατελαμβάνομεν αυχον δ' ἐν αινάρω παρὰ τοσουτον λθε διαφυγειν. . Auto. η εἰς δὲ, Xάρων, ὀλιγωρίαν του μου κατεγιγνώσκομεν. A P. et ουν τι διαμελλομεν, ώς ον ἱκανῆς μιν γεγενζμενης

διατριβῆς. ΚΛΩΘ. ε λεγεις ἐμβαινετωσαν. πῶδὲ προχειρισαμεν το βιβλίον καὶ παρὰ ην ἀποβάθραν

526쪽

παραλαμβάνων et inserta και Vocula anto τα malum asyndeton sustuli contra Fr. Jacobsius quum Mosa ad Charmimn stulisses, a transponobat συντίθει σου Ἐρμη τα , id quod Iumn illici sceperunt a is via mortuos secundum aetatem Sexum et genus mortis componit σο τίθησιν infra quoque unus S mrcurius, non Charon, quom ab i. l. abhorrere caelo interpretos ante Jacobsima bono audicarunt. ταυτὶ πρωταJ ταντα habet et om πρῶτα non temere est quod πρῶτα mittit. nam hunc potius omnem exspectes καὶ πρῶσα τα νεογνὰ ταντι εριμ. . ιδον σοι RΦΑΩFD, Ἀδου δη σοι ουτοι - τρε κόσεοε

527쪽

qu αἴτον F, ρμ. πάρεισι διερώτα κλυ αντον cotis porgit ἀπέσφαξεν habetques in rana signum in. ἐταίρα Hέταιραν F. Θεαγέι' ri philosophus hoc moriatio nobis vilico quaerendus est neque aberaundum ad Olympionico Thasium vola alium apud Alciplar Epp. I, 884 8, qui non magis fuit philosophus omnino unum modo mea nem philosophum novimus, cynicum Patronaom, quoin h. l. ilici Solanus perspoxae aio vero repugnat Galenus Vol. 4. 909 sqq. d. silin. undo patet hunc Thoamnem quum in morbivn Romae incidisset, Attali inscitia perisso nam Attalu Mucius ejusdem sectae medici ut impontiam suam Memrent, salsos riuno stas In res Theamni spargor com-bantur, oriusmodi rumor iugo restitia ab Luciam, hic resertur. st absquo salono foret, id potius quod aptis Lucianum est, pri Vom habendum esset Romae enim falsos minores credulitato alisolor L. Asmilius consul ap. T. Livi 1 44 22 quoritur. Thea-mnes autem sub Marco Antonino Roma moriatus est, ut ex ipso Galeno discimus multo anto Lucianiun. qui quum eremni moriodoscribonita vivum Theamnem lacerasset, h. l. ne sepulti quidonisama popercu ininsio inimicus malo igitur ornaysius Lucianun dio milis p. 90 Galeni verbis docopius ab Solano limensu et inspis prorsus Disamnem negavit in Cataplo dici cynicum Patrensem. immo ex hoc ipso l. sequitur cataplum dialogum circa annumina post h. n. paululo post moretem Mamnis Patrensis philo-

528쪽

es haec: καὶ τους no ναυαγίων γε αμα καὶ γαρ τεθνασε τον-,

quam Struvius in Li. I. p. 219, ego olim in Epist. M. p. XXIVot nobiscum alii probaminti simillinis adristius in Advers.