Opera

531쪽

bendum reora, quum αὐτη et ταυτα inopius inter so perinulentur

Jacobitius olim in od minor p. 24, quam conjecturam postea nomention qui loni dignam habui ad vitium ταντα relapsus.)είκοσι. . . a ut solet).10. μῖν τοιμος iurio V. τοιμος sona μῖν Φ, εἰμὶ τοιμος A. του τάχους και της επανόδου satis diu particula καὶ liulificata lectores est, nunc tandem remoVeatur non est Vocula, quas acilius irrepat quam καὶ - . a Cobetu in V. Li. p. 145,

alitor illo judicatariis, si adnotationem Oosset L Bosii, qui Aristoph. lat. V. 33 contiali omnis. ει βουλισθε δε εἰ

532쪽

VOSS. τον ἀγαπητον istorumque graso dicunt νίος αγαπητός. ut Antiphanos p. Stobasum Hor. 88, 1 et scriptores sacri constantei , velut in v. Mam1M 3, 17. contra Lucianus 6 In viaς oinitiore ausus est ornorum hic quoquo securus Od. , 365μο νος - ἀγαπηrὀς. o pedestribus unus huc pertinet minosthenes in milia p. 165, 2 B: ου μ ν Nικήρατὼς γε οὐτως ὁ

so iacto mi aut In Megapenthis mox c. 11 memoratur, non item filius altor emo etiam in Liuciano sicut in Demostlionis loco ο γαπητὰς dicitur filius unicii eo ius parentibus carior sivo μοι orενης uti Pollu 3, 19, Hesychius, Suidas et, animaticus luteri in Anecd. p. 209 et p. 324 laeno interpretantur qua quum ni sint, no hic quidem ad biblia sacra ultu litur, libros no cognitos

Φ. γὰρ δε i. γυναικά σοι ri diserto et V, γυναῖκα omuod AF Ω' fortassis recto. πάλαι δἐ δε ni in porgens ins

533쪽

προσκυνουντες και τῶν λεγομενων καὶ πραττομενωνεκαστα ἐπαινουντε η φόβ η ἐλπίσι ταs εδρων, νης ἀρχῆς οντες φδοι καὶ πρὀς ον καιρον ἀποβλεποντες; MM. και ' μὴν σπενδοντες ἐν το ς συμποσίοις 33 μεγάλη τῆ φανῆ επηυχον et μοι πολλὰ και ἀγαθὰ,

534쪽

τί δε τί δαὶ Φ. παμμέγεθες μεγα παμμέγεθες A, quod Bur nasister in Qu. γ. 42 explositi eo A et v, εἰς τὸ Am.

- utrumque παραγαγῶν πισπασάμενος habent Rc si cum commate post παραγαγῶν cet 1 παραγωγὴν sic επι- Φ. de h. l. alitor nunc sentio atque olim De Aristoph. Babylon. p. 26 . παρα- γανῶν enim quod Vulgo deficit recto suppletum est so loco positum alieno ipse oro I ita scripserat: τὴν παλλακIδα μον πια ραγα- γῶν καὶ πάλαι δέ οἶμαι ἐκεκοιι ωr ηκει ἐπεσπασάμενος - .επισπασάμενος επισπάσυς est in Bachmanni neod. II p. 324, non minus uico lais 2 et v, a, Acm oto, sod

535쪽

καὶ, quod hic absurdum est. πιόλου ΦΑΩF et v, sed σιάλον et Thomas p. 331 16. hinc atticam sorinam et Luciano usi tam posui. χρίσασα χρίσας Thomas τους φθαλμον cum Thonia ΦΑΩWotis, sed τους ὀφθαλμον χρίσασα R. δακρυσουσα , sin δακρυουσα - δακρυσασα u et v, quod Vitium natum est e superior χρίσασα.

καὶ τον δεῖνα και πως R et v, sed καὶ τον δεῖνα πως F u si solies. Voss. καὶ το δεῖνα, πως reo in Qu. Luc. p. 29 emendavi, quod Jacobiti p. 81 d. min. suasu anno mceperunt nam quod h. l. libri innos τοι δεῖνα servant, ab is interpolatum est, qui δεινα inepto ad Cyniscum sivimini arius ido καὶ ante οπως inculcarunt in Rhst. Praec. c. 28 pars codicum τον δεῖνα dein Vitio, sed alia pars ibi recto τὼ δεῖνα de larinulas o δεῖνα usu uicorum ego l. l. p. 80 liminii. ἀσφαλῶς ἀμέλει sine persona V, post ἀσκαλῶς spatium vacuunt pomona inmotum in

537쪽

απασι και Περφλεπτος ἀπολιπὼν χρυσον τοσοίτον και ἀργυριον καὶ ἐσθῆτα καὶ renove και δε σινα καὶ α δας ἄρα ἰους και γυναῖκας εμμορφους εἰκότως νιὰ το καὶαποσθώμενος αυτῶν χθετο. ου γαρ οἶδ' ὁπως καθάπερεξ τινι προσεχεται τοι τοιουzοις η πη και υκ ἐθελει ἀπαλλάττεσθαι ' ραδέως, ατ αυτοὶ πάλαι προστετη- 687κυια ' μὰλλον δε σπερ αρρηκτος τιρ vetος ὁ δεσμός ἐστιν. φ δεδεσθαι συμβεβηκεν vetobe ἀμελει κἀν ἀπάγη τις αυτοῖς μετὰ βίας ἀνακωκίουσι και ἱκετεύουσι, και ταλλα οντες θρασεω, δειλοι πρὰς ταύτηνευρiσκονται την ἐπι τον Αιδην φέρουσαν δον. n- στρεφονται os εἰς τοὐπίσω, και ωσΠε ο δυσερωτες, καν Πορρωθεν ἀποβλεπειν τὰ ν φ φωτι βούλονται, οἱ ὁ μάταιος ἐκεiνος nοίει καὶ παρὰ τὴν δον ἀποδιδρασκων, κανταθθά σε καταλιπαράν. 15. ἐγὼ δὲ, τε μηδὲν χων ἐνεχ υρον εν ω μ', οὐκ ἀγρον, ου συνοικίαν,

538쪽

ἰσοτιμίαν πασιν εἰναι και μηδενα του πλησίον λα- φερειν, περήδι-ον μοι γουν δοκεi τεκμαίρομαι δὲ μηδ' ἀπααεῖσθαι τα ρεα ους φεiλοντας ia ταυθα

μηδὲ φόρους ποτελεὶν το δὲ θιστον μηδὲ τουντο χειμῶνος μηδὲ νοσειν μοδ υα τῶν δυνατωτερον

ραπiζεσθαι. εἰρηνη δὲ πασι και πραγματα ἐς et olim αλινανεστραμμενα ημεω μὲν οι πενητες γελῶμεν αειῶνται

πάντα ορῶ Rcotis, sed πάνθ' υρῶ ΜΩ. qui numem huius dialoo xcussit Disodoma s. recte observat h. l. intorpost verbis καὶ μεσεκάλει si τὰ urticulo cautum GH, H duo Timoti, siquo continui nascerentur hi: οδἐν γὰρ Γουν με τῶν κατόπιν ἐπέστρεφεν καὶ νη ι ηδν κακὰ παρ' μῖν πανθ' ορῶ.

539쪽

gri γιγνομενα re Γιου, και μοι ἐδόκει τοτε ἰσοθεος τις ινσι. της τε γαρ πορφυρὰς et ανθος ορῶν ἐμακάριζον καὶ των ἀκολουθοιντων το Πληθος και τον χρυσον και ' et λιθοκολλητα ἐκπωματα και τα κλινας τας αργυροποδας ἔτι δε και η κνὶσα η τῶν σκευαζομένων

κατεφαίνετό σε καὶ μονονουχὶ καλλίων AUFM. lugu oriticos, non uno vatio haec laborare, primum e quod μονονουχὶ omni in utra hariun lectioniun ullo pacto intolligore licet, quiun verba μονονονχὶ περάνθρωπός colinorem do mant manissato noni soliolio ἄσπερ ἄν, θειόν τις id main inspo accidit ex marino in uxtum intrus h. l. tiam justus in ita turtatus est, ut quatuor Verba Mnuina οπεράνθρωπός τις ἀνηρ καὶ quas in Mohetypo post μονονοor dometu posita erant, quatuor orbis anto post στε scribas inculcarent quamobrem sm ut res ipsa Mota si ut supra vita lino transposui: στε τρισόλβιός μοι

κατεφαίνετο καὶ μονονουχὶ περ ἀνθρωπός τε ἄνη καὶ

540쪽

140 AO'TANOFἐπουρομενος τῶν τυχη 'και σεμνῶς προβαίνων καὶ ἐαπιον ἐξυπτιάζων και τοι ἐντυγχάνοντας κnληττων ε'ιε δε ἀπέθανεε, veto τε παγγέλοιος φθη μοι ποδυσάμενος την τρυφην, κἀμα veto ἔτι μῶλλον κατερολων, οἷον κάθαρμα ἐτεθηπειν, no της κνίσης τεκμαιρομενος αυτο etην ευδαιμονίαν καὶ μακαρίζων ἐπὶ τ αῖμαet ιτων εν et Λακωνικη θαλαττη κοχλίδων. 17. ου μόνον δε τοὐτον, ἀλλα καὶ τον δανειστην Γνίφωνα δων στενοντα καὶ μεταγιγνώσκοντα, τι μη ἀπελαυσε των χρημάτων, ἀλλ' γευμος αυτῶν ἀπεθανε τω ἀσώτοῬοδοχάρει ην οὐσίαν καταλιπὼν, ουτος γαρ υγχιστα ηη αὐτ γενους καὶ πρῶτος ἐπὶ ον κληρον ἐκαλεαοκαet τον νόμον οὐκ εἰχον πως καταπαυσω ον γέλωτα,

p. 56 miliique in Qu. I, p. 151 octo ors otum unam non contiit, in eo ortitur quod ante καλλίων morisos geneti rus et Henisterii mi quidem condociaua: κολοσσῶν φηλότερος, suavid. l. conlaudaVi eodem incommodo promites, ac si itus orati loco Carin III, 30, 2 abuton scribere velit: πνραμίδου φηλότερος. tenim rech. I. Iunitas horninibus comparandus est, non cum monumentis inum hoc ipsum, quod uncis inclusum supra insomii UANTGWinto καλλίων sXcississe quoris piέ oro contenderim sic quoquo manet Virum Summum p. 56 do octis oro vi καλλίων optimo Sio judicasse: in his ritum hunc amo h. l. reliqui critici audent ad contemnem, ut Insu qui illui unus secutus vitium dixorum latore, nemo credidΘrit posimano anto κατεφαένετο inulti codd. scio addunt μοι uin imum do quo id inprimis Piscati . di med.

num Sio αντιτείνων τον τράχηλον καὶ τον ἰδιον ωμον περισκοπουμενος, περ εστ γαυριῶν καὶ περηφάνως περιπατων, uini

continuo sequuntur Luciani vertit: επειδ sic δἐ ἀπέθανεν. Vossiani Vorba καὶ τ στηθος προβαλχομενος αμα in omnino nou habet, i o in fine riusdsm chori in cod. Parisino leguntur M. Bachmannum d. V p. 324 sq. κνίσης Mobilius, uiri