Opera omnia

13쪽

PHILONIS IUDAEI

Cl. Gen. I, 1 sqq.

i Danaantur a Philon , quae Μoyses hominibris credenda et observanda tri didit. oonit enirn 2 antinana a leo, mente supremo, 3 certo ordine orentum esse, si inde eonspicuus isod ille sex diebus pernotus eata aenarius enim nurnexu periectissimus uatinus realis ad exemplae donlisei tormiatus est quod ii inin 5 in λόr de originein habuerit, recte hi λογος mundo in croasse dicitur. Factus eat mundus alatino , Mod solus summa ulcri voluptate sint nolnit. 6)mundo insita sunt tot bona, quot capere potuit. 7 Μundiis non in tempore reatus est, sed io an cum nundo, a tuos Inrinduanesse coepit Coeluanimano loco exeatna est, ita sanctissalinurn astroruin cloanici inin eas debebat. 8 spiritui et luci suamniis tri- huius Iocua, quin illis Vitae fons uberrimus, hae pulcherriami reman. 9λ. Lux et tenebrae separatae sunt, ad Vitanduin earnan bellua perpethriin. Io Coeluin visibile Tanainsentiri dictum,

quia intelligibili oppositum os t. D Agnaan deus discrevat atoria, I 2 terrae Ilio generat,in , t 3 genitisqne paeopagandi specie suas an lau1idit. I 41isinoeps coelmi is omavit is Mario die , mixa Io, quaternio radix doca dia. Idi Lainem esseatissit, litiosomiandi sentem purissimum, I 8 stellas cine, incis intelligibilis stirinlacra, I9ye Piaraxin motibus aesti Inantur eruaneventus tempora constiturantur, numerique nati sunt. Quinto sto et di I die orenta animalia, linque sensibus Praedita, ordino Ioraio aerarato, ut de iaci anain a faciabat, a rilsori a prae-

15쪽

PHILONIS IUDAEI

Cl. Gen. I, 1 sqq.

i Danaantur a Philono, Miae Μoyses hominilans er denda et observanda tradidit. Docuit nil gyantin Inan a deo, mente suprema, 3, certo ordine erentum esse, si inise oonspicuus, Mod ille sex diebus Perseolus eata aenarius enim nurnexus perseclissimus mundus realis ad exemplar idoalis efformiatus est quod linum 5 iri λόr de originei habuerit, recte hi λογος nundor creasse dicitur. Factris eat Inundus alahoo, Mod solus summa ulcri volnΡ-le frui nolnit. 6xΜnndo insita sunt tot bona, quot capere potuit. 7 Μundus nominteinpore reatus est, sed hoc aut cur Inundo, aut os Innii Iaan esse coepit Coelum mino loco creatna est , quia sanctissi innanastroma domici 1nin esse debebat. 8yspiritni et luci surrianus tri- huius Iocua, qui GIIo Vitae fons uberrimns, lineo pulcherriami reman. 9 . Lux et tertebrae a Parata sunt, ad Vitanduin earnan bellulia perpetvriin. lo Coelua visibile Minaanentiun dicinan, quia intelligibili oppositnin st. D Acrnain dens alacre est ataria, I 2 terrae Ilio generandi , t 3 genitisque propagηndi species suas vim indidit. I 41isinceps coelon exoritavit is Mario die , quia Io mi ateratio nata doca dis. Idi I iacet eas. iussit, Philosopliandi fontem purissimaram, I 8 stellasque, incis intelligabilis silanlacra, I9ye Piaraxin motibus aesthnantur eruaneventus tempora constiturantur, numerritae nati sunt. Quinto sto et di I dis orenta antinalia, ninque sensibus Praedita, ordino an hoo servato, ut deus , uni a faciebat, a viliori a Prae--

16쪽

od.και γυμνὰ τα νομισθέντα παρ' αυτοῖς εῖναι δίκαια M. M. διετάζαντο, οἱ δι πολυν ογκον τοι νοημασι προςπε- P.

φλαβόντες, ζε φωσαν τα χηθη, μυθικοῖς πλασ- μασι την ἀληθειαν ἐπικρυφαντες. Μωυση δἐ κα- τερον περβὰς το μὲν, ς σκεπτον καὶ ἀταλαίπωρον καὶ ἀφιλόσοφον, ' δἐ ώς κατεφεωσμένον καὶ μεστον γοητείας, παγκάλην καὶ σεμνοτάτην me ντων νόμων ἐποιησατο, μήτ' ευμ, a χρη πράττειν η τω εναντίον πειπὼν, μητε, ἐπειδη προτυπῶσαι - διανοίας τῶν χρησομένων τοῖς νόμοις ἀναγκαῖον

17쪽

ὴν μυθον πλασάμενος, η συναινέσας τυις φ' μρων συντεθεῖσιν ἡ δ αρ , αθάπερ ἐφην, ἐστι

θαυμασιωτάτη, κοσμοποιιαν περιέχουσα, ς καὶ τον κοσμον τω γρο, καὶ του νόμου πω κόσμω-συνήδοντος, καὶ του νομίμου ἀνδρος ευεις οντος κοσμοπολέτου, προς το βουλημα της φύσεως τὰς πράξεις πευθυνοντος, καθ' ην καὶ ὁ συμπας κόσμος διοικεῖται To μεν ουν καλλιος των νοημάτων της κοσμοποι ια Ῥυλις υτε ποιητης, ουνε λογογράφος, γαζέως ἀνυμνησαι δύναιτο και γαρ λόγον καὶ ἀκοην Μ.ωπερβάλλει, μείζω και σεμνοτερα οντα, λώς γεν του τινος πάνοις ἐναρμοσθηνοι ' ου μην δια τοsτο νυχαστέον, Ἀλλα Ἀνεκα του θεοφιλους και υπερ

δουναμιν ἐπιτολμητέον ἰπειν Οἶκοθεν μιν χυδεν - ει πολλὰ χλίγα δἐ ἀντι πολλῶν, ἐφ' α την αν- θρώπων διάνοιαν φθάνειν εῖκος, ερωτι και ποθω φέας κατεσχημένην. Uς γαρ των κολοσσιαίων μεγεθῶν τὰς ἐμφάσεις καὶ η βραχυτάτη σφραγὶς τυπωθείσας ψέχεται, Μυτω τάχα που και τὰ της ἀναγραφείσης ν τοῖς νόμοις κοσμοποπας περ Dλοντα κάλλη, καὶ ταῖς μαρμαρυγαῖς τὰς των ἐντυγχανόντων ψυχὰς ἐπισκιάζοντα, βραχυτέροις παραδο- σεται χαρακτηρσιν, ἐπειδὰν ἐκεῖνο μηνυθῆ πρότερον, περ υ αξιον ἀποσιωπησαι. l. 2. ινὰ γαρ τον κοσμον μαλλον η ρον κοσμο- ποιον θαυμάσαντες, τον μεν ἀγένητον τε καὶ ιδιον ἀπεφηῖναντ' ' του δὲ θεολπολλην πραβιαν - ευα-

γῶς κατε φευσαντο, δέον εμπαλιν του μεν τὰς δυνάμεις ώς ποιητου καὶ πατρος καταπλαγηναι, το ει μη πλέον - μετρίου ἀποσεμνυναι Μονόσῆ δἐ καὶ φιλοσοφίας α' αττην φθάσας ἀκροτητα, καὶ χρησμοις - πολλὰ καὶ συνεκτικώτατα των της φύσεως ἀνα- διωχθεὶς ἔγνω δη, τι ἀναγκαίοτατον ἐστιν, ἐν τοις υσιν τὸ ἐν εἶναι δραστηριον Γ τιον, Ουἐπαθητικόν Και τι - ἐν δραστηριον- των λων νους ἐστὶν ἁλικρινέστατος καὶ ἀκραιφνέστατος, κρείτ-

18쪽

των τε η ἀρετὴ καὶ κρειττων η ἐπίστημη, καὶ

κρείττων η υτο - ἀγαθὸν και χυτο - καλόν ' τοδε παθητικον, αφυχον καὶ ἀκίνητον ε ἐαυτου, κινηθεν δε καὶ σχηματισθεν καὶ χωθεν - του νου, μετεβαλεν εἰς το τελειότατον εργον, τόνδε τον

κοσμον ' ον οἱ φάσκοντες, ἐστὶν ἀγένητος, λελή-

σι το ἀφελιμώτατον καὶ ἀναγκαιοτατον των εἰς εἰσέβε αν κόντων ποτεμνόμενοι, την προνοιαν. To με γαρ γεγονότος πιμελεῖσθαι τὸν πατέρα και

ποιητην Γρεῖ λογος καὶ ' πατηρ κγονων, καὶ δη/ιιουργος των δημιουργηθέντων στοχάζεται της διUμονης Καὶ σα μεν πη μια καὶ βλαβερα, μηχανῆ πάσχ διωθεῖται, σα δἐ φέλιμα, . χουσι τελη, πάντα τρόπον ἐκπορίοιν πιποθεῖ Προς δὲ τὸ η γε πινος, οἰκείωσις ουδεμία τωχη πεπιιηκότι.

Ἀπεριμάχητον δε δόγμα καὶ νωψελὸς ἀναρχίαν ς

εν πόλει κατα σάζειν si δε τω κωμω, τον φορον, βρμβεττην η δικαστην υκ κοντι, φ ου τὰ πάντα οἰκονομεῖσθαι καὶ πρυτανιλεσθαι θέμις 'χλου 3ἄγε μέγας Μωυσης ἀλλοτριώτατον του ορατο νο- Μ μίσας εἶναι το ἀγένητον -- παν γὰρ 'o αἰσθητον εν. γενέσει καὶ μεταβολαῖς, τδεποτε κατὰ τὰ αυτα εν, ' - τω ἐνώοράτω καὶ νοητω Mos,vεεν ως δῶρον P. κυι συγγενες, i διότ α τω δε αἰσθητω γένεσιν τοοὶκεῖον νομα ἐπεφημισεν. Ἐπεὶ ουν ρατός τε καὶ αἰσθητος ὁ ο κόσμος, ἀναγκαίως ν ει καὶ γενητός. Oθεν ου ἀπο --ου καὶ την γένεσιν νε- γραφεν αττον, μάλα σεμνῶς θεολογησας.

f. 3. 'H δἐ μέραις δημιουργηθηνα φησι τον

κόπιλν, - επειδὴ προςεδεῖτο του χρόνων μηκους, ποιῶν, - μα α πάντα δρῶν εἰκος θεον, οὐ προς-ττοντα μόνον, αλλὰ καὶ διανοουμενον, - ME.

ἐπειδὴ τοῖς γινομένοις δει τάξεως. αζε δε ἀριθμος οἶκεῖον ἀριθμῶν δε φύσεως νόμοις γεννητικώτατος o d. Tων τε γαρ απὸ μονάδος πρωπος τέλειός

19쪽

ἐστιν, ἰσουμενος τοῖς εαυτου μέρεσι, καὶ πομπλη ροτιιενος ἐξ αυτῶν ' μισους ἐν τριάδος, τρίτου ὁ διαδος, ἔκτου δε μονάδες, και ώς ἔπος πειν, αρ- ρην τε και θῆλυς ρῖναι πέφυκε, καὶ ἐκ της ἐκυτέρουουνάμεως. ρμοσται Ἀρρεν ἐν γαρ ἐν τοῖς Ουσιτο περιττον, το δε αρτιον θηλυ ' πιριττῶν ἐν Ουν

, δύναμις, ἔας 'Eδρι α τον κόσμον τελειο - τον μεν οντα των γεγονότων κατ' ἀριθμον μειον παγηναι τον ς' ἐν εαυτω δὲ χειν δελοντα τὰς ἐκ συνδυασμου γενέσεις, ρ'ς μικτον ἀριθμον τον πρῶτον αρτιοπεριττόν τυπωθηνέλι. περιεζοντα καὶ τὴν του σπείροντος αρρενος, καὶ τὴν του ποδεχο-

μενου τας γονας θηλεος δέαν. . Ἐκάστην δε τῶν ωερων ἀπένειμεν ἐνὶ των του παντος 'τὶμάτων,--ρώR; οπε ελόμενος Ἐν αντος ουδε πρωτ ,τνα μη ταῖς αλλαις συγκαταριθμηται, καλεῖ, μίαν δ ονομάσας ευθυολως προςαγορεύει, την μονάδος σιν τε καὶ πρόςρησιν ἐέδών τε καὶ ἐπιφημίσας . . . . εο ν δ οσα si τέ ἐστι των περιεχομένων, πειδη πάντα ἀμηχανον ' περιεχει γαρ τον πιηνον κόσμον ζαίρετον, A is περὶ αυτης λόγος M.αη-γει Προλαβὼν γαρ υ Θως τε θεος οτ μό-

μημα καλον υ αν ποτε γένοιτο καλου δίχα παρα-

ειθματος ουδή τι τῶν αἰσθητῶν νυπαίτιον, ο μὴ προ ρχέτυπον και νοητην ἰδέαν ἀπεικονίσθη, βουληθῶς τον ορατον τουτονὶ κόσμον δημιουργησαι, προεζε- άπον τον νοητρ' ἶνα χρωμενος ἀσωμάτω καὶ θεοει-dεστάτου παραδείηματι, τον σωματικον τουτον ἀπερ- σημι, πρεσβυτερου νεώτερον ἀπεικόνισμα, τοσαῖτα περιίζοντα it σθητὰ γενη, Ἀσαπερ εν κείνω νοητά. o δε ἐκ τῶν ἰδεῶν συνεστῶτα κόσμον ἐν Ρ. τόπον τινὶ λέγειν η υπονοεῖν - θεμιτόν I δε φώσνηκεν, εἰσόμεθα παρακολουθη χντες εἰκόνι τινι τῶν

π*ρ ημῖν. Ἐπειδὰν πόλις τις κτίζηται κατὰ πολ-

20쪽

λην φιλοτιμίαν βασιλέως η τινος γεμόνος, αντο-

κρατον ἐξουσίας μεταποιουμέν- καὶ - το φρονημα λαμπρου, την ἀτυχίαν συνεπικοσμοτντος, πα- ρὐθῶν ἐστὶν ἔτε τις των ἀπο παιδείας ανηρ προτεκτονικος, και η υκρασίαν καὶ - αιρέαν του τόπου θεασάμενος, διαγράφει πρῶτον ἐκ ἐαττω τὰ της μελλουσης ποτελεῖσθαι πόλεως μέρη πεδον

απαντα, ἱερα, γυμνάσια, πρυτανεῖα, αγορὰς λιμένας, νεωςοίκους, στενωπους, τειχῶν κατασκευὰς,

ἔδουσεις ικιῶν καὶ δημοσίων καὶ λλων οἰκοδομηματων. ιτα ςπερ ἐν προ τινι τῆ αντον οἶτους κάστου δεώμενος τύπους, ἀγαλματοφορεῖ νοη - την πόλιν, ης ανακινήσας τὰ εἴδωλα μνημη τῆ συμφυτω, καὶ τους χαρακτηρας ἔτι μῶλλον ἐνσφραγισάμενος, οἷ δημιουργος αγαθος, αποβλέπων εἰς το παράδειγμα τὸν εὐχιθων καὶ ωλων ἄρχεται κωτασκευάζειν, κά-τη των σωμάτων ἰδεῶν τὰς σωματικὰς ζομοιων Ουσίας Ta παραπλησια δη καὶ περὶ θεου δοξαστέον, ς αρα την - μεγαλοπολιν κτώζειν διανοηθεις, ἐνενόησε προτερον του τυπους --της, ε ων κοσμον νοητον ποστησάμενος πετομτον αἰσθητον, παραδείγματι χρώμενος ἐκείνω. l. 5. καθάπερ υ ἐν τω ἀρχιτεκτονικου προ- λιατυπωθεῖσα πολις την χώραν ἐκτος ου εσεν, civi ἐνεσφράγιστο τη του τεχνίτου φυχη, το αττον -- ουδ ο ἐκ των δεῶν κοσμος αλλον αν ἐλοι ianori et τον θεῖον λό-ν τον ταυτα διακοσμησαντα Ἐπεὶ τίς αν εἴη τῶν δυνάμεων αντου τοπος ἔτερος, ος γένοιτ' αν ἱκανος, ο λέγω πάσας, ἀλλα μίαν κρα- τον ηντινουν δεξασθαί τε και χωρησαι; συναμις δὲ καὶ 5 η κοσμοποιητικη, πηγην ἐχουσα Πχάνει το προς ἀλε Μ.θειαν ἀγαθόν. Et γάρ τις ἐθελησειε τhν αἰτίαν, ης ἔνεκα τοδ το παν δημιουργεῖτο, διερευνασθαι, δοκεῖ μοι μη διαμαρτεῖν του σκοπου φάμενος, περ καὶ τῶν χναίων εῖπέ τις, ἀγαθὸν εἶναι τον πατέρα καὶ ποιητην, ου χάριν της αρίστης -- νωεως -