Opera omnia

31쪽

ἀληθω ἰχνηλατησαι. - δη σύμπαντος χρόνοδιανεμηθέντος ι δύο τμηματα, μέραν τε καὶ νῶτα, της ἐν μέρας το κράτος ο πατηρ ἀνεδίδοτω λα, οἷα μεγάλω βιισιλεῖ της δὲ νυκτος nisi ληνν καὶ τ πληθει των χλων - τέρων. To μέγεθχ της περὶ τον λων δυνάμεως τε και ἀρχηἐμφανε πάτην πίστιν κει την λεχθεῖσαν M. Ei γαρ ἄν και μόνος, ἰδία και καθ' αυτον μισυ τε a 3μα - σύμπαντος χρόνου κεκληρωται, την μέρα ALOP δἐ αλλοι πάντες μετα σὐWης θάτερον, ο κέκλ ται - . καὶ του μὰν ἀνατείλαντος, αἱ 'αντασιτων τοσούτων στέρων υ ἀμαυροωνται μο νον αλλκαὶ φανίζονται τῆ του φέγγους ἀνι κύσει κατα aτος δε, τὰς δέας προανείας ἄρχονται διαφαίνεi ἀθρόοι καὶ τὰς ποιότητας.*-19. Γεγόνασι δε οπερ αὐτὸς εἶπεν, ου μενον is φως ἐκπέμπωσιν ἐπὶ την νην, ἀλλα ioπως σημεῖα μελλόντω προφαίνωσιν. . ,αρ ἀνιτολαῖς τε ν η δέσεσιν η ἐκλείψεσιν η πάλ--λως καὶ ἐπικρέφεσιν η ταῖς ἄλλαις περὶ τε κινησεις διαφοραις αν ωποι τα ἀποβησόμενα στεχάζονται, καρπων φορὰς καὶ ἀφορίας, ζώων γενέσεκα φθορὰς, αἰθρίας και νεφώσεις, νηνεμίας κιβέας πνευμάτων, ποτομῶν πλημμύρας και κενώσει Θαλάττης ηοεμίαν και κλύδωνα, ωρῶν των ἐτησίουπαλλαγὰς, φθέρους χειμάζοντος, η χειμῶνος φλεγο)τος, η ραρο μετοπωρίζοντος, η μετοπώρου εωρίζοντο πιδη δ και κλόνονααὶ σεισ1ιον γης ἐκ των κατ' ουραν κινησεων στοχασμω προεσημηνάν τινες, καἰ μυρία αλλτων ἀληθεστερωμ - ἀψευδέστατα λελεχνω, οτι μεσημα γεγόνασιν οι στέρες, προςέτι μέντοι και καιρom.' καιροδ ει τὰς τησίους ρας πείλτεμ ιναι και ηπο τε κότως 'χννοια γὰρ καρ- τίς α ειη, πλην χρόνος κατορθώσεως A iωραι πάντα τελε ορουσι και κατορθουσι, σπορὰ κω φυτείας καρπῶν, και ζώων γενέσεις τε καὶ us

32쪽

γαρ καὶ σῶ. ης καὶ των αλλων τεταγμέναις περιμμις, μέρνι, και μηνες, καν ἐνιαυτοὶ συνέστησαν. Eυθυς τε το χρησιμώτατον, η ἀριθμου φυσις ἐδείχ μὴ, χDόνου παραφηναντο αττην in γα μιας μιρος, - , καὶ κ δυοῖν, τα δυο, κω ἐκ τριῶν, τα τρία, και ἐκ μηνος, τα τριάκοντα, καὶ δ ἐνιαυτου, ἰσάριθμον ταῖς ἐκ δωδεκα ' μηνῶν μέρμις πλημος, -- ἐξυπείρου χρόνου, ο απειρος ἀριθμός. H το-13σαυτας και Ῥυτως αναγκαίας διατεινουσιν φελείας P. αἱ των κατ' οὐρανον φύσεις τε καὶ κινησεις ἀστέρων. Ei πόσα δε υλλα φαίην πιν 'or τῶν μῖν μιν ἄδηλοομένων iv α' πάντα τω θνητῶ γένει γνωμμα, προς- την του λου συνερρουν ν δι--μονην, α θεσμοῖς ααὶ νόμοις, ους ρισεν ο θεος σκινητους ἐν τω παντὶ, --αίνει άντη τε και πάντως ἐπιτελεῖσθαι.

f. 20. η δ καὶ τραγου διακοσμηθέντων τοις προ κουσι κόσμοις, της ἐν τριάδι, το διως ἐλέχθη, τετράδι τα θνητὰ γένη ζωοπλαστεῖν ἐνεχε&ει, την ἀπην ἀπο τῶν ἐνυδρων ποιουμ- 14νος μερο πέμπτη, νομίσας ουδεν οντως λερον Μ.ἐτέρω συγγενις, ως ζώοις πεντάδα Λιαφέρει γυρ εμ φορο α νων οὐδενι μαλλον η αἰσθησει πεντακηει τμητὸν αἴσθησις, εἰς ρασιν, -ην, ἀσιν,οσφρησιν, καὶ αφην Ἐκάστη μέντοι προανειμεν ποιῶν καὶ ἔαιρετους υλας, καὶ κριτηριον ἴδιον, si

δικάσει α ποπίπτοντα χρώματα σιεν η Ορασις,

φωνὰς δ ἀκοὴ χιλοὸς ὁ γευσις, ἀτμους δ οσφρη- σις, μαλακότητας καὶ σκληρότητας, καὶ σαθερμὰ η πρὸ λειότητάς τε καὶ τρα τητας αφφΠανθια - ἰχμων γένη καὶ κητῶν κελεύει συνίστασθαι κατὰ τόπρους διαφέροντα καὶ τοις μεγέθεσι, καὶ ταῖς ποιότησιν Ἀλλα γαρ ε αλλοις πελάγεσιν, ω- δι τε καὶ ταυτά. Πλην Ο πανοικου πάντα

διεπλάττει- καὶ μήποτε κότως χαίρει γὰρ τἄ

33쪽

μἐν τεναγώδει - - πάνυ βαλέα θαλάττη, -- ωποδρόμοις καὶ λῬέοι, μήτ' ἐπι ην ἀνέρπειν, μητε ἐρω γης ἐπινηκεσθαι δυνάμενα, τα ει κατὰ iam και βαθα πέλαγος διαιτώμενα, τὰς προκεχυμ

νας κρας η νησον η πέτρας ἐκτρέπεται. καὶ - μὸν ἀδέα καὶ ἄλην πριγα, τα δἐ κλυδωνι κώπυματώσει. αῖς γαρ συνεχέσι πληγαῖς τι να- μενα, καὶ βία την φορὰν ἀντωθοοντα κρατερώτερά τέ ἐστι, καὶ πιαίνεται μαλλον. -υς δὲ καὶ τὰ γένη - πτηνῶν ἐδημιοε ργει, ως ἀδελφὰ των καθ' πιδα-ς, - κάτερα γὰρ νηκτά - η όαν ἰδέαν

- ζώων γένη καθάπε τινὰ κληρον οἰκεῖον απειληφότων, πάλιν ἐκάλει την γην εἰς την - πολεμφθέντος μέρους γένεσιν. πελέλειπτο δ μετὰ τὰ φυτὰ ζώων τὰ χερσαῖα Λαὶ φησὶν 'Eζαγαγέτω γη κτηνη κά θηρια καὶ ερπετὰ καθ' ἔκαστον ---ς.' ο δὲ τὰ προπα-έντα ποιεῖ, καὶ -ους

ἀνίησι τῆ τε κατασπων διαφέροντα, καὶ ταῖς - μαις, καὶ ταῶς ἐνυπαρχουσαι βλαπτικαῖς η ἀφελητικαῖς δυνάμεσιν. - δἐ πῶσιν ἐποίει τον ἔνθοωπον πιν ει τρόπον, μικρον δεερον ερῶ μου

ρον ἐκεῖνο δηλώσας, τι παγκάλω τω της ἀκολου-44θίας σω κέχρηται, κάθ' ην φηγησατο ζωογονίαν λ χη γὰρ η ἐν ἀργοτάτη καὶ κιστα τετυπωμένη τω γένει των . ων προσεκλήρωται, ηυ ακριμα μάτη καὶ κατὰ πάντα αρέστη πω των ἀνθρωπων, δι' ἀμφοῖν μεθοριος τε των χερσαίων καὶ ἀερ- πόρων - γὰρ iis τικωτέρα μέν ἐστι της ἐν 15υμσιν, ἀμοδροτέρα δὲ της. ἐν ἀνθρώποις Αι των εὐμήκων πρωτον γέννηπεν υ ς, πλέον μετέχοντας

σωματέκης η ψυχικης ουσίας, τροπον τιν ζῶα καὶ - ζῶα κε τὰ α κα προ αυτο μόνον τὴν των σωμάτων διαμονην παρασπαρέντος αυτοῖς οὐ φυν

34쪽

ατ α καὶ χερθαῖα. - γαρ ταωτά γε ιν πικεό- τερα, και διὰ της κατα-σης ἐμφαδνοντα τρα-- τέρας τὰς της ψυχώσεως Iδιότητας Ἐπὶ δὲ πασιν, - ἐλέχθη τον ανθρωπον, ω νουν g αίρετον ἐδω- ρεδεῖο, φορος τινα ψυχην, καθ άπε κορην ἐν ὀφθαλ-μφ. Isin γαρ ταυτην οἱ τὰς φυσεις των πραν--των κριμστερον ἐρευνῶντες οφθαλμου λέγουσιν ὀφθαλμον εῖναι. l. 22. τότε ἐν Ουν - πάντα συνιστατο. Συνισταμένων δ ομ- πάντων η ταξις ἀναγκαίου

λόγω πεγράφετο, δια την ἐσομένην αμις ἐξ ἀλλ λων γενεσιν. 'M M oi κατὰ Dος γινομένοις ταβις δε γε εστὶν, σεσθαι μεν ἀπο τ vαυλοτάτου την φυσιν, πειν δε ει το παν- των ριπτον. πι δε τουτ' ἐστι, δηλωτέον. Toσπερμα των ζώων γενέσεως ἀρχὴν εἶναι σοι βεβηκε. Toυτο - εστ φαυλότατον, ἐοικὸς ἀφρω, θεωρεῖ-ται ἀλλ' οταν εἰς την μητραν καταβληθειν ἐνστη- ρίση, κίνησιν ευμ λαβον ει φύσιν τρέπεται -- σι ει βελτίων σπερματος, ἐπεὶ και ἡ σις ρεμίας ἐν γενητοῖς. - u Γα τεχνιτης η κυριώτερον απεῖν, ανεπίληπτος τέκν', ζωοπλαστε την μἐν γρὰν ουσίαν εις τὰ του σωματος μελη καὶ μέρη διανέμουσα, την ει πνευματικην εις τὰς της -κη δυνάμεις, την τε θρεπτικην και την αἰσθητικην. . ρ - λογισμου τανυν περθετέον, δια τους ἀ- σκοντας Θυραθεν -- ἐπειςιέναι, θεῖον κα διουιον

εντα Ουκοον ῆρξατο μἐν ἀπο σπερματος εὐτελο- φύσις, ἐληξε δὲ εἰς τὸ τιμιώτατον, την του ζώου καὶ ἀνθρώπου κατασκευ . αυτ δ τοττο και ἐπὶ της - παντος γενέσεως συμβέβηκεν. νικαγα ζῶα διαπλάττειν δοξε τω δημιουργω, τὰ ἐν πρώτα τη τάξει φαυλότερά πως ν ,δε ες, τὰ δὲ ἔστατα ἀριστα, ανθρωποι di ἄλλα μέσα των

35쪽

νστερων, χερσαῖα καὶ πτηνά. I. 23. Μετὰ δη τα αλλα πάντα, καθάπερ ἐλέχθη τον ανθρωπον φροι ,στ' κόνα γνεσθαι

ἐκεῖνον - αν αρχέτυπον, o εν ἐκάμω των κατὰ μέρος ἀπεικονίσθη, τροπον τινὰ θεὸς ων του Looντος καὶ ἀγαλματοφορουντος αυτόν. 'υν γὰρ χειλπον ο μέγας γεμὼν εν παντι τω κόσμω, τον--τον, - οικε, καὶ ' ἀνθρωπινος νους ἐν ἀνθρώπω ' ἀόρατος τε γάρ ἐστιν, νυτος παντα ορῶν, καλαδηλον--ἔχει ν ουσίαν, τὰς των ἄλλων καταλαμβήνων Καὶ τέκναις καὶ μισθμαις πολυσχιδεῖς τε ἀνατώνων οδ δε

καὶ λεωφόρους πάσας, διὰ γης εσεται καὶ θαλάμπης, τὰ ἐν ματέρα φήσει διερωγωμενος καὶ πάλιν πτηνος αρθεις, καὶ τὸν ἀέρα καὶ τὰ τουτου παθεματα κατασκεψάμενος ανωτέρω φέρεται προ α --θέρα καὶ τὰς Ουρανέους περ.όδους. Πλανητων τε καὶ Ἀπλανῶν χορείαις συμπεριποληθεὶς κατὰ τους

36쪽

f. 24. Ἀπαρησε δὲ α πις - ἀπο σκοπου, Io ου την ἀνθρώπου μόνον γένεσιν ο' ἐνὶ δημιοοργου καθάπερ τα ἄλλα ἀνέθηκεν, αλλὰ ώςανώ πλείοσι g. Εἰ ἀγε γαρ τον πατέρα τῶν λων ταυτὶ λέγοντα, Ποι. βωμεν ἄνθρωπον κατ' εικόνα ημετέραν καὶ καθ ομοίωσιν.Ρ Μὴ γα χρεῖος ἐστιν, ἴποιμ αν, -τινος-η, ψπάντα - κοας, τον μεν ουρανον νίκα ἐποίει κώτην γην καὶ την θάλασσαν Ουδενὸς ἐδεηθη του συνεργησοντος, αν ρωπον ει βραχυ ζῶον ουτω κά εαμ κηρον - οῖός τε ν δίχα συμπράξεως τέρων αυτος

υνεαυτου κατασκευάσασθαι Πν ἐν Ουν αληθεστ την αὶτιαν θεον νάγκη μόνον δέναι, την diciu16 κοτι στοχασμω ηιθώνην καὶ ευλογον εἶναι δοκοῖσαν, P. 1τοτ αποκρυπτέον. χστι δε M. ων οντων τα ιἐν ουτε ρετης υτε κακίας μετεχει, με φυτὰ καὶ ζῶα λογα, - ἐν τι φυκά τε ἐστι κώἀφαντάστου φύσει διοικεῖται, τα δε τι καὶ νουν καὶ λόγον ἐκτετμηται Κακία δἐ καὶ μετης, ανοῖκος νους καὶ λογος, οἷς αυται πεφύκασιν ἐνδιαι- τασθαι τα δε - μόνης κεκοινώνηκεν αρετης, Μέτοκα πάσης οντα κακίας, -- ερ ι στέρες.

ωτοι γαρ ζῶ τε εῖναι λέγονται, καὶ ζῶα νοερά. μῶλλον δε νους απιτῶν ἔκαστος, ολος δι' oλων σπουδαῖος, καὶ παντὸς νε--τος κακου. α δ της μικτης ἐστι φυσεως, ῶςπερ ανθρωπος, ο ἐπιδέχε σαι - ἐναντια, φρόνησιν καὶ ἄφροσυνην, σωφρο- συνη καὶ ἀκολασίαν, ἀνδρείαν καὶ δειλίαν, δικῶ συνην καὶ ἀδικέαν, καὶ πνελόντι φάναι, ἀγαθὰ καὶ κακὰ καλὰ καὶ αἰσχρὰ ἀρετην καὶ κακιαν. εδη πάντων πατρὶ θεου τὰ ἐν σπουδαῖα δι' αυτοῖμον- ποις οἰκειότατον ην, νεκα της προς μοτον

37쪽

και ταυτα της ἐχθρας αυτω κακίας ἀμοιρεῖ. IN Mμικτὰ πη ἐν ἐκεῖον πη δ ἀνοίκειον οἰκεῖον ἐν, ἔνεκα της ἀνακεκραμένης βελτίονος δεας, ἀνοίκειον δὲ, ἔν.κα της ναντέως και χειοονος. Ῥιὶ τουτο ἐπὶ μόνης της ανθρώπου γενέσεως φησιν, Ora ει-νο'θεος Ποιήσωμεν ανθρωπον,' οπερ εμφάνει συμ- παράληψιν ωρων - αν συνεργῶν, α ταῖς ἐν ἀνεπιληπτοις Ῥουλαῖς τε Ῥαι πράξεσιν Ἀνθρώπου κατορ υντος ἐπιγράφηται 'χος ω πάντων Τγε- μῶν, ταῖς δὲ ἐναντίαις τεροι των 1 κόων. Eδει γαρ ἀναίτιον εῖναι κακου - πατέρα τοι ἐκγόνοψ. κακον δὲ ν κακία και ν κατὰ κακίαν Ἀνέργεια. Πάνυ δὲ καλῶς o γένος ανθ ρον ro ειπὼν διέκρινε τὰ 4I φησας αρρεν τε και θηλυ δεδημιουργη- σθαι ' μη - των ἐν μέρει μορφην λαβοντων, πει-

δη τὰ 4 σχατα των ειδῶν ενυπάρχει τῶ γένει, καὶ ἄμερο ν κατόπτρω διαφαίνεται τοῖς ρυ καθοραν δυναμένοις.

Μ.ην στατον ερρον ἐστὶν ανθ ρωπος της του κοσμου γενεσεως. 'Ἀπασι γαρ τοι αλλοις αυτον Ο ποι

της καὶ πατηρ, ς ἱεραι γραφα μηνυουσιν, εἰργάσατο. -ro ιν υν ι τοι νόμοις ει βαθύνοντες ἐπιπλεον, καὶ τὰ κατ' αυτοὐς ώς ἔνι μάλιστα, μετὰ πάσης ἐξετάσεως ἀκροosντες, οτι της αντον συγ- νείας μεταλὸς o θεὸς ἀνθρώπω της λογικης , τις αρι- δωοεῶν ην, Ουδ τῶν αλλων ἐφθυνησεν λxoώς οἰκειοτατω καὶ φιλτάτω ζώφ τω ν κόσμω πάντα P. προητοιμάσατο, βουληθεὶς γενομενον αυτον μηδενος ἀπορησαι τῶν προς τε - ην, και το ετ ζην. τὸ ἐν παρα--άζουσιν αἱ χορηγίαι και ἀφθονίαι τῶν προς ἀπόλαυσιν, τὸ δ η θεωρία τῶν κατ' οἰ-sανόν. φ ης πληχθεις ο νους ερωτα καὶ πόθον ἔσχε πηοῦ τούτων ἐπιστημης, μεν το φιλοσοφίας ἀνεβλάστησε γένος, ωφ' o καίτοι θνητος, ο

38쪽

ρες Ου προτερον ἐπὶ δεῖπνον καλουσιν τα προς

ευωχίαν πάντα ευτρεπίσαι, καὶ οι τους γυμνικους καὶ σκηνικους κνῶνας τιθεντες, πριν συναγαγεῖν τους θεα-

τας εις τε α θέατρα - τα στάδια ευτρεπίζουσιν ἀγωνιστων και θεαμάτων και ακουσμάτων , λῆθος τον αυτον τρόπον και- των λων γεμὼν, οἷ τις ἀθλοθέτης κάν εστιάτωρ, ανθ ρωπον καλεῖν μέλλων πίτε ευωχέαν και ψεωρίαν, τα εις κάτερον uo προευτρεπίσατο, ν εις τον κόσμον ερελθὼν ευ ἐς ἴ-or και συμποσιον καὶ θεατρον ἱερώτατον. τὸ μεναπάντων πληρες, οσα η και ποταμοι καὶ θαλαττα καὶ Ἀη φέρουσιν εις χρησίν τε και πολαυσιν, τοδε πανMων θεαμάτων, α καταπληκτικωτάτας ἐνεχει τὰ Ουσίας, καταπληκτικωτάτας δε τὰς ποιότητας , γαυμασιωτάτας δε τας κινη εις και χορείας, ὸν ταβεσιν ηρμοσμένας, Ἀαι ἀριθμῶν ἀναλογίαις, και περιοδων συμφωνίαις. ok πασι την ἀρχε--τυπον και ἀληθη και παραδειγματικην μουσικην Ουκαν Ἀμάρτοι τις εῖναι λέγων, ἀφ' ης οἱ μετὰ ταυταανθρωποι πραψάμενοι ταῖς εαυτῶν φυλαῖς τὰς ει- κόνας αναγκαιοτάτην και ἀφελιμωτάτην τέχνην του βιω παρέδοσαν.

f. m. πιδε μεν rem πρώτη, δι' ' ανθρωπος ἐφ' απασιν γεγενησθ αι δοκεῖ Λευτέρα δὲ υ ἀποσκοπου λεκτέα. ωμα τη πρώτη γενέσει τὰς ἐς τὸ ρην παρασκε ὰς πάσας ε ρεν ἄνθρωπος, ει διδασκαλίαν των πειτα Μόνον ου -τικρω βοώσης της φύσεως, τι ιμούμενοι το ἀρχηγέτην του γένους ἀπόνως και ἀταλαιπώρως ἐν ἀφθονωτάτη διαί--τ κω mπορία των ναγκαίων διάξουσι Tosta M19συμβησεται, εὰν μήτε αἱ αλογοι δοναὶ ψυχης δυ- Μναστασωσι, γαστριμαργίαν καὶ λMγνείαν επιτειχίσα

σαι, μητε αἱ δόξης η ἀρχης η χρημάτων ἐπιθυμίαι

το του βίου κράτος ἀνύψωνται, μητε τὴίλωσι καὶ ἄμφωσι διάνοιαν αἱ λύπαι, μηθ' o, κακος σύμβου-

39쪽

λος, φόβος, τὰς ἐπὶ τὰ σπουδαῖα των Iργων ορμὰς

ἀνοχαιτίση, Ῥητ αφροσυνν καὶ δειλία κά Ἀδικία καὶ το των ἄλλων κακῶν ἀμηχανον πληθος πίθυν - ται Nων δ πάντων ωα λέλεκται παρευημερησάν- 18των, καὶ των ἀνθρώπων ἀνέδην ἐκκεχυμένων εις P. τὰ πάθη καὶ τὰς ἀκράτορας καὶ παιτίους, α Ου- δε λώιν θέμις, χρέζεις, ἀπαντα δίκη προςήκουσιν τιμωρος ἀσεβων ἐπιτηδευμάτων. Ἀστι δε δικηκότωνεις κόλασιν τὰ ων ἀναγκαίων δυς ριστα μόλις γὰρ ἀνατέμνοντες τὰ πεδία, κά πηγῶν ρεῖθρα καὶ ποταμῶν

ἐποχετευοντες, σπείροντες τε καὶ φυτευοντες κω τον

γεωπονον κάματος μεθ' ημέραν καὶ νικτωρ τρωτως εκδεχομενοί, δι' τους συγκομίζουσι τὰ ἐπιτηδεια, καὶ ταυτ εστιν τε λυπρὰ και Ου πάνυ διαρκῆ, δια πολλὰς

βλαβεντα αἰτίας. Η γὰρ ἔμβρων παλληλων φορa κατέστρεν, η χαλάζης βάρος κατενεχθείσης ἀθρόως

κατέκλασεν, - χιὼν περιεφυζεν, η βία πνευμάζων Dίζαις αυτ sp κατέστρεφε. Πολλὰ γὰρ δωρ κῶαηρ εις ἀννων καρπῶν νεωτερίζουσιν H δε σωφροσύνη μεν ζεγαρισθεῖεν αἱ ἄμετροι τῶν παθῶν ορμαὶ δικαιοσύνη δε αἱ περι το ἀδικεῖν σπουδαί τε καὶ φιλοτιμίαι και συνελυντ φάναι ταῖς ἀρεταῖς καὶ ταῖς κατ' ἀρετὰς Ἀνεργείαις αἱ κακίαι καὶ αἱ κατ' αυτὰς ἀνηνυτο πράζεις, ἀνyρημένου μεν πο λεμον του κατὰ φυχην, - ἀφευδῶς ἐστι πολέμων ἀργαλεώτατος καὶ βαρύτατος, εἶρ ης δε επισχούσης, καὶ ταῖς ἐν ημῖν δυνάμεσιν υνομίαν παρασκευα σης συχη τε και πράως' ἐλπὶς αν τον Θεον, τε φιλάρετον καὶ φιλόκαλον καὶ προςέτι φιλάνθρωπον, τὰ ἀγαθὰ αὐτόματα παρασχεῖν ζ τοίμου ψ γένει.

Θηλον γὰρ ως ευμαρέστερον του τὰ μη οντ εις οεῖναι παραγαγειν, το τὴν τῶν οντων φορὰν νευτέχνης γεωργικης επιδαψιλευσασθαι.

f. 27. -υτέρα με αιτία δε λέλεκται, τρίτη δ ἐστὶ τοιάδε. ρχην καὶ τέλος τῶν γεγονοτων οθεος αρμόσασθαι διανοηθεὶς, ως ἀνυγκαῖα καὶ φίλ-