Opera omnia

발행: 1828년

분량: 344페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

φρονιστην επον, τον ἐαυτου λόγον εις την διώ- νοιαν ἐκπέμψας, δι' ου δυςωπησας κά ονειδίσας περὶ ων ἐπλημ εδεησεν αυτην ἰάσεται ista τουτο ρεπάνωσσα αν ετξηται χηρα και ἐκβψλημένη κατὰ της - χης αυτεὶς ' φησιν ο νομοθέτης μεν si αυτη. V ' τον ἐν γαρ εο ανδρα και πατέρα των λων, σπορὰν καὶ γένεσιν πάντων παρεχομενον ἐνδίκως ν σομεν διανοιαν δ ἐκβεβλησθαι την χηρα θεου, τις η γονὰς θείας ον παρεδίζατο, η παραδεζαμένη -- ως οθις ζημβλωσε. οιγαρουν μόσα ν

καὶ Ἀκβεβλησετωι. ουτ πιεστι τοιοττον η χηρετουσα μεν, μηπω δε εκβεβλημένη του καλου φυ- , δύναται πως εγκαρτερησασα τὰς προ τον D- θον λόγον τον νομ*ον συμβάσεις και καταλλαγυς 216ετρεῖν η δε απαξ διαζευηθεῖσα και διοιπισθεῖσα, Μ.ώς σπονδος μεχρι του παντος αἰῶνος ἐκτετόξευται, - τον ἀρχαῖον οὶκον πανελθεῖν ἀδυνατουσα. σκεφωμεθα, B εκβαλεῖς με, φησι, σημερον Ποτον προς ήπου της γης, και ἀπο του πρoςωπου σοτ,

332쪽

πάντη τον ἄχρι περάτων αποβλέποντα, - -τληρωκότα το παν, ου πω οντων oves τὸ βραχυτατον

ερημον καὶ τί παράδοξον, εἰ μηδενὶ των γε-υώνων ἐφικτον - πεσθαι - δν, ποτε ουδὲ τὰς λε-- αρχὰς ἔνεστι διεκδυναι, αλλ' ἀνάγκη τω μιανδια γοντι, ετέραν μεταβηται; νηῶν καθ' - τέχνην ἐποίει τὰ αμφίβια κατὰ ταυτην καὶ ζωον πανταχου βιωσόμενον ἐβουληθη καινουργησαι, τουτοτ ζῶον, ἁ μὲν τὰ βάρος εχ οντα ἀπεδίδρασκε ην καὶ δωρ, προς τὰ τη φυσει κουφα - καὶ πυρηκεν αν ' παλιν ει νομιλησαν τοῖς μεταρσίοις, M μετανάστασιν ἐζητε την ἀπ αυτῶν, τον ἐναντίον ἰωμφεν αν χῶρον. ει γὰρ αυτὸ πάντως καθ' is του κοσμον μέρος προφαίνεσθαι, ἐπειδη παντος ωd by Orale

333쪽

s. D. I ποτ' ων περ ἐμφαίνεται - τος

ἀγαθοs. Συ ἐν Ουν, ω καταγέλαστε, Iς, νιτῶν σωματικῶν καὶ τῶν κτος ἀφαιρωθεὶς πλεονεκτηθ

334쪽

ἀῆρητων σώματος καὶ περὶ σωμα δεσμων, φαντα- σιώση τον γέννηνον. l. 44. Ἀβραὰμ ο ορας, ra και συγγένειαν καὶ πατρος ἐκ- ' το σῶμα, την - σθησιν, τον λθον, καταλιπὼν, ' σεται ταῖς του οντος ἐντυπανειν δυνάμεσιν πιτα γαρ πεξέλθη πασαν την οἰκίαν, λέγε ο νόμος τι μώφθη ο εος --,V δηλῶν τι ἐναργῶς μαίνεται τω τὰ θνητὰ ωπεκδυντι, καὶ εἰς ἀσώματον τουδε του σώματος ' πην ἀναδραμόντι is καὶ Μωσης λαβὼν την-του σκηνην ρεμ πηττε της παρεμβολη ' ' ' καὶ μακρὰν διοικί ι του σωματικου πρατοπεδον, μόνως γὰρ αν έπως ἐλπίσας ἱκετης καὶ αραπεπτῆς εσεσθαι τέλειος θεου. ην δὲ σκηνὴν ταυτην - κλησθα φησι μαρτυρίου, σφόδρα παρατετηρημένως, 222ιν ἡ του οντος πάρκη, μη καληται μόνον τῶν M.γὰρ ἀρετῶν ἐν θεου προς ἀληθειάν εστι, κατὰ - εῖναι συνεστῶσα ἐώ κεν ὁ θεὸς μόνος ἐν τω εἶναι φέστηκεν, - χάριν αναγκαίως ερε περ αυ- του 'E o ων,' ' ως των μετ' αττὰν - οντων κατὰ τ εῖναι, δόξη δὲ μόνον φεστάναι νομιζομένων ' δἐ Μωυσέως σκηνὴ συμβολικῶς ουσα ἀνθρώπου ρετὴ κλησεως, ora πάρξεώς ἀξιωθήσεται, μίμημα καὶ ἀπεικόνεσμα της θείας ἐκείνης πάρχουσα. ούτοις πεται καὶ το - , οπότε χειροτονεῖται Θεὸς του Φαραώ,' μὴ προς ἀ--θεων γεγενησθαι, δόξη δ μόνον πολαμβώσεσθαι.

Θεὸν γὰρ διδόντα με οῖδα καὶ χαριζόμενον, δόμενον δ ου δυναμαι νοησαι. θεται δ ἐν ἱεραῖς βίβλοις, - μὶ σε θευ- ραὼ, ' του διδομι- πάσχοντος ου ρωντος. ραστήρων δὲ τὸ ἔντευς

335쪽

QUOD DET POTIORI INSI. f. 44. 45. 311

ῖν, οὐ πάσχον δναγκαίως εἶναι T - δη τούτων συνάγεται; τι- σοφὸς λθεται ἐν θεος τοτ αφρονος, πρὸς ἀληθειαν δ ου Ιστι θεὸς, ω ερ οὐ τὸ Mκιμον τετράδραχμόν ἐστι τετράδραχμον χελλ'

Oταν με τω οντι παραβάλληται, ανθρωπος ευρεθη--σεται θωυ' ταν δ αφρονι ἀνθρωπω, θεὸς προς φαντασίαν καὶ δοκησιν, ου προς ἀληθειαν καὶ τοεῖναι νοούμενος.

υποκέκρυψαι τον οντα, αλλ' ἐκτραχνεις αντον εις γην καταπέφευγας, - θνητον χωρίον. αι μηνοτδ πας ο ευρίσκων σε ἀποκτενεῖ, καθάπερ σοφιζόμενος διεθεις. ο γαρ ευρισκόμενον, πο δυοῖν, ομοίου, ἀνομοίου, πάντως ευρίσκεται ' πο ἐν γουν του μοιο και συγγενοως την ἐν πασιν κειότητα καὶ κοινωνίαν via Miso ἀνομοίου, τηνἀντέπαλον ἀλλοτριότητα. ο ἐν ουν μοιον ἐστι ναὶ φιλακτικον οὐ παραπλησίου, το δ' ἀνομοιον καὶ 'θαρτικον του διαλλάττοντος Ἱστωσαν δ καὶ Καιν, και εἴ τις ἔτερος πανουργος, τι ' ποπαντὸς του ἐντυπάννντος ἀναιρε,ήσεται αλλὰ α- διουργοὶ ἐν ἀδελφὰς και συγγενεῖς κακίας ἐζηλωκότες, φρουροι και φέλακες αυτου γενησονται ' ρόνη- σι δι σοι και αλλην ἀρετὴν ζεπόνησαν, ως ἄσπον δον ἐχθρον, ην δύνωνται, καθελουσι. Πάντα γαρ, ' son. 4, 13 - ' sen. 4, 16.

336쪽

223ώς ἔπος πεῖν, κοι σώματα καὶ πράηματα πρὸς Μ ἐν οἰκείων καὶ φίλων - ναι , προς ἀλλοτριων δικα δυωενων διαφθείρεται. in τουτο καὶ ὁ χρη- σμος ἀντιμαρτυρῶν τη προς-ιήτω ευηθεία που Mi, φησιν - ουτω φρονεῖς ς λεγεις.V DAέγεις ἐν γαρ τι πας- τα παλαίσματά σου της τέχνης ρων ανελεῖ. Oῖδας ει, τι - πῶς, μυ-Dίων ἐν si ση τεταγμένων συμμαχία αλλὰ μόνος

ἐκδικούμενα παραλυσM.''. Καὶ τοsτο τινα εχε λ γον προς τὰς ρητὰς διερμηνεύσεις - οιδα, ἐπιπι ἐκδικουμενα παραλύσει. ἔτε γαρ τίνα εστ τα επτὰ Ουτε πῶς ἐκδικούμενα, υτ ον τρόπον παριεταε καὶ ἐκλύεται, δεδηλωκεν λτε τροπικώτερον κώδι' πονοιῶν νάγκη πάντα τα τοιαυτα λέ- σθαι νομίζηιν. Μήποτ' - ο βούλεται παριστάμνειν ἐστὶ τοιόνδε T αλογον της ψυχος ρις επτὰ διανέμεται μοίρας, ρασιν, σφρησιν, ἀκοην, γενσεν, αφρο λόγον, γονιμον Εἰ-δ τις τον ογδοον ἀνέ-uι, νοιν, τον γεμόνα τούτων Διν, παραλύσει καὶ - πτά- ρώμη μἐν γαρ - διανοίας κραταια, πάντα

ἐρώννυται, ἀσθενεία δἐ συγκάμνει, φθορα δἐ ην

ἐπάγει κακία παντι 'ης, πάρεσίν τε και κλωσιν λαμβάνει παντελη. α δ επτὰ ταυτα ἐν με σοφου φνα ἀμίαντα και καθαρὰ, ταύτη κά τιμης ἐπά-iια ευρίσκεται ἐν δ αφρονος, κάθαρτα και μεμιασμένα, μι περ ελπον, ἐκδικούμενα, - τω δαώης λῶβια και τιμωρίας. 'Οπότε οὐ την ην - 186δατι καθαίρειν ὁ δημιουργος διενοηθη- αι την --Ρ.χην των ων των ἀδικημάτων κάθαρσιν λαβειν,

337쪽

μνάγκης - παρακολουθε πυσι τοῖς σοφοῖς Ἀκουαγ ρ κεκαθαρμενην την ρασιν, και ζητασμένην ἀκoην, και ηασαν αἰσθοσιν ' χουσι μέντοι καὶ λ τον ἀκηλίδωτον, καὶ τὰς προς συνουσίας ον ἐκνο

κινεῖται, σχεται ἐν κατὰ τους πνους ρεμουσα, κινεῖται δ ἐν ταῖς ἐγρηγόρσεσιν δη ἐνεργοεντα, το μεν καθ' ἔξιν καὶ ρεμίαν, τε προς τὸ παθεῖν 2244ποβ βλημένον, καλεπαι θηλου ' το δὲ κατὰ μνησίν Μ.τε καὶ ἐνέργειαν, τε ἐν τω δρον ἐπινοονμενον, εμενον-άζεται. ουτω ἐν ἐν 'τω σοφω τὰ - φαίνω ται καθαρὰ κατὰ δ τὰ ναντία ν τω φαυλου πάντα ἐκδικουμενα Πόσην γὰρ πολαμβάνομεν πλη : ν καθ' κύστην μέραν π οφθαλμιῆν προδίδοσθαι, προς τὰ γνατα κῶ σχηματα, και εχηθέμις ραν, αυτομολ-ντων ς Ποσην δ υπὸ τωναπάσαις φωναῖς πακολουθοιντωὐ IIόσην δ προς των ὀσφρησεως αι γευσεως πάνων πο τε ἀτμ καὶ των χλων ἀπλετοις ποικιλίαις αρομενων ' ria... τοίνυν σοι λέγω o πληθος, ων ἀχαλίνου γλωττης οευμα ἀνεπισχετέ διέφθειρεν, η ο περὶ τὰς μίζεις μετ' ἐπιθυμίας ἀκρανς ανίατος oῖστρος Μεστώ

338쪽

πυ- η γη των κακῶν τουτων, ἐξ ων ο συνεκης κν πυυστος και μεγιστος πολέμων ο κοτ' εἰρήνην

ἀνθρώπων γένει καὶ ἰδέα και κοινη φύεται. I. M. ιυπερ ἐλέσθαι αν μοι δοκουσιν ι μητέχείον ἀπαίδευτου πεπηρε , θαι μαλλον, ' μηπροςηκονθ' ραν κεκωφῶσθαι μαλλον, χλαβερῶν ἀκουειν πων κά ἐκτετμησθαι γλῶτταν, πῖ τον

339쪽

QUOD DET POTIORI INSID s 48. 315

SEARCH

MENU NAVIGATION