Opera omnia

321쪽

ει δρον προς ἐτμῖς ρεγις - ηνέχον ἰασε. αβὼν δ' ἀπ' ἀμενοῖς ἐτέρου κλάειν - - . τυν ἐν χρι της ἐντεριώνης καθ' ε' μέρος πέζεσε του προς. ταῖς ρίζαις - κατὰ πολλο βάθους ἐκτη ἄν, αλλ' ἄπε διαστησαι μόνον τὴν 'νωσιν, - πέζεσμένον οπενεηγκῶν ἐνηρμόσατο τω διαστηματι 'M ων ἄμφοτέρων μία δένδρου φύσις νωμένη γένεται, ἐκατέρου μέρους ἀντίδοσιν της φελείας θατέρου πο--μ ,- - μεν γαρ' ροι το ἐφαγοσθεντα τρέφουσι κα κωλυ-σιν ἀφαυαίνεσθαι κλαδον, ὁ ευκα πιας -οφην τροφεῖα ἀντιχαρίζεται ταυταις. Ἐστεμ αλλα μυρία ἔργα τεχνικὰ των κατὰ γεωργίαν,

ων περιττον ἐν τω παροντι μεμνησθαι ' του γὰρ

διαφορὰν ἐνδείωσθαι μόνον ἐπίτου γης καὶ γεωγρου χάριν ταυτ' ἐμηκυναμεν.

s. s. ἐν δ φαυλος τὸ γεῶδες σωμα καὶ

τὰς συγγενεῖς αἰσθησεις αυτω, καὶ - κτου αἰοθη- τα ἐπώζήμενος ἀτέχνως ο παυεται και βλά πειμεν την πάναθλίαν φυχην αυτοτ βλάπτει δε καὶ ηδοκεῖ μάλιστα ἀφελεῖν, τυ ιδιον σῶμα. ω ἐσπουδαίω - τέχνης γαρ εμπειρος γεωργικης ἐστιν -- η υλη πασα τεχνικῶς καὶ συν λόγω μεθοδευεται. Oταν μέν γε αἱ αἰσθησεις ἐξωρίσωσι, προ τ ἐκ- τος αἰσθητα μετὰ ἀκατο του τμης εκφερόμεναι, μηχανην τινι ν η τέχνη μυσκετάσατο, αδίως στέλλονται ' τα δε παλμῶδες ε φυχη πάθος ἀμὸν γένηται, κνησμοὐς η γαργαλινρυς εο δονης η πισ

μίας, η πάλιν δηγμούς τε καὶ πτοίας ἐκ φόβον

καὶ λυπης ἐμποιουν, προευτρεπισθέντι σωτηρίω πωπαίνεται φαρμάκω και μην ει τις ἐπινεμομένη

κία μηκυνεται, της ἐν σώματι ερπηνώδους αδελφηνόσου , λόγω τομεῖ του κατ' 'πιστημην τέμνηται. ὀνμὸν η τροπον τουτον - της πρίας λης τιθα σῶσαι ' των δε ημέρων να καρποτόκων μετέν τὸ φυτὰ πάντα, βλαστὰ ρε εχει τα ἐπιτηδεύματα, καρπὸν δε τὰς καλῆς πρώδεις υν κaστον τομηρ--

322쪽

νων μέρου ἀπαθανατιζεται ταῖς πωελείαις.

213 τὸ γεῶδες, ἀλλα μη καὶ της - ς ἐφηρει--ύ-3εμεως. θεται γὰρ ἔτι μου προς σε την ἰσχυνοιαυτης συνα σοι. 'οποιός τις ἐν γίνοιτο--Ρ. θρω-ς ἐψαον μιν, η πίνων se Ustis λάμενος Mμηδέποτε η ταῖς μετὰ γαστέρα χρωμενος ἐπαλλη- λοις δοναῖς, και ἐπὶ ταῖς προς συνουσίαν --ξεσιν ἀκμάζων πιμεν γαρ ενδεια ἀσθένειαν, ωχὸν δε η πλήρωσις περγάζεται τὸ δ ἀκόρειστον Ο μετ' ἀφθονία των πιτηδείων sva ἀκρομσία δεινε λιμός ἐμιν. - B M ων μεστο μεν οἱ ποι, κενα δἐ ἐπι μία και τι διφῶσαι. --

ἔτι ε ανσεισεν ἐπὶ την ἰσχυν της γῆς, και εφώμισε γεννημα τα αγρῶν. ' Ληλονότι- μεν αδ εος ἀ- χε του τελους, ναχαλλον ὀδυναται, μη προςτιθ - μένης ἰσχνος οἷς νεργεῖ, το ἐναντίον δε φαιρουμένης οἱ ὁ μετιόντες ἀρετην, περάνω των γεώδη καὶ θνητὰ στάμενοι, του κράτους πατα πολλην ἐριουσίαν λογοεσιν, τε Θωόνι χρησάμενοι της νόδου θεω ὁ και τὰ γεννηματα των

ἀγρῶν εἰς ἀπόλαυσεν καὶ χρησιν ἀφέλιμωτάτην αὐ- τοις ὀρεμι, ας ἐν ἀρετὰς ἀγροῖς, α δ' ἀπο-οωσι γεννήμασι παρὰ την γένεσιν ἀπεικάζων Πνεται μώρορ ἐκ φρονησεως - φρονεῖν, ἐκ δ σωφροσύνης το σωφρονεῖν, ἐκ δὲ ἀσεβείας το ευσεβεῖν, καὶ σφ' ικάστης τῶν αλχων - κατ' αὐτην ἐνέργημα.

324쪽

του, τα με να κακίας καὶ ἀρσης ἐξαδέα ογοσαπλοττον καὶ δόξαν, καὶ ροὰς καὶ τιμὰc,' καὶ ἄσατούτων ἀδελφὰ, περὶ λ πραχματετμαν το πλεῖστον ἀνθρώπων γένος ' μειτα λυπας ἀναιρεῖν, ἡ συνα. τἄνω κατὰ τὰς μημῶν μυτων ἐνεργείας. ω μει

διανοίας προς τὸ κεχον τροπάς -

325쪽

τη του θεου ποιητικῆ μυθου ἐν πλασμα ουδεν

327쪽

QUOD DET POTIORI INSII . l. 35-a .racta

m καὶ ἀπταίστως, ἔτι δὲ ἐναι χῶς - ἀνοσίμως

-μηματα ψυχης τελείας οντα βλαστηματ- Μη γάρ ποτε φαύλου λόγος ἐσηνεὐ γενοιτο δογμάτων θεα

θῶς ἐπιχειρη γνώμην ςηγεῖσθαι, κωλύεται μi αυ- . τος δι' ἐαυτου osτ πρύrτειν, ἀναγκάζεται ὁ προς των αρχόντων ἀνενεγκεῖν την γνώμην ν των καλῶν καὶ ἀγαθῶν ανδρῶν Ε, ἐκεῖνος ἀναστὰς α κουσε διηγεῖται, ἀπερραμμένον το στόμα του διδαβαντος,. εο πογυίου μαθητης ναφανεις, και αλλοτριμεωρέσεις ἐπιδείκνυται, ιδ' ακροατου τάξιν η θεατοντον πινενοηκότα λαχεῖν Θώσὰς Ουτως ουδἐ ἀφε--λη 'ναί τινες προς δίκων ζιοῶσιν, αλλὰ της γενησομένης φελείας μεῖζον το εκ παρακολουθοτσης μα- 18οβερον αἰσχύνης νομίζουσι. .

f. 37. bis δίδαγμα myσης o ἱερώτατος εοι--κειν ἀναδιδάξαι ' τοιουτον γάρ ἐστι τὸ Ἀαρὼν τὸν

328쪽

- μην παντων - ἀδέλφω Μωυσεῖ, και ἰδόντα χαίρειν ἐν ἐαὐτῶ. In δ ἐν εαυτῶ χαίριν -- φαίνει δέκα του λαθώναος - και πολιτικώτερον δόγμα, δηλο-ος του νομο,iso. την γνησιον - οἰκειοτάτην ἀνθρωπων χαράν. κυρίως γαρ υτε ἐπὶ χρημάτων η κτημάτων περιουσία, λαρης λαμπρο- τι -δἐ συνόλως, τινι των ἐκ- - κων τε ον- των καὶ βεβαίων, καὶ ε αυτῶν τὰς φθορὰς δε μένων χαίρειν Aωτι καὶ μην οδ in ρώμη καὶ

ωτονία καὶ τοῖς αλλοις σώματος πλεονεκτημασιν, ἁ κα των φαυλοτάτων στὶ κοινὰ, και τοῖς ἐχουσι πολλάκις λεθρον παραίτητον νεγκεν Ἐπώ ουν εν

τοῖς της νοχης πνοις ἀγαθοῖς ἀνόθευτος χαρὰ

καὶ ἀκμήλευ- μνρίσκεται, ν ἐαυπωδη - σοφος χαίρει, οὐκ ἐν τοι περ αυτόν Tra ἐν γαρ ἐνί--τω διανοίας εἰσὶν ἀρεται, - αῖς ἄξιον σεμνι-- αι - δι πιρ αττον, νον ευπάθεια σώματος, η η των ἐκτος ἀφθονία, ἐφ' οἷς ου μεγαλαυχητεομf. 38. Ἐπιδεδωκότες οἶν ως ἐν , δια μάρ--- eo ἀφεοδεστάτου Μωτσεως, τι σοφου το χαίρειν ἴδιον, αυθις ἐπιδείζομεν τι καὶ τ ἐλπίζειν, O ωρ χρώμενοι μάρτυρι To ' - Σὴθ Φον218 ονομα Ἐνὼς ἐσηνεοετα δἐ ἐλπίς μ υτος λαισεκπρῶτον,' φησὶν, Ἀπικαλεῖσθαι το νομα κυρίου του

θε ' λέγων όγιῶς Ἀνθρώπω γαρ πω γε προς ἀληθειαν ira γένοιτο οἰκειοτερον ἐλπίδος καὶ προς- δοκίας κτησεως ἀγαθῶν παρὰ τοτ μό- φιλοδώρου θεου T τό ἐστιν, εἰ δεῖ το ἀληθές εἰπειν, χόκη κυρίως γένεσις ἀνθρώπων, ως των η ἐλπιζόντων ἐπὶ - λογικης τσεως vi-οιραμένων. σι καὶ προειπὼν ἐπὶ του Ἐνὼς, τι χυτος ηλπισεν ἐπικαλεῖσθαι - ονομα κυρίου - θεου, 'V ρητῶς ἐπιφώ-

329쪽

μεν ολ A me τροφεις, καθάπερ λυποτάκτας, ἱερω-

330쪽

M QUOD DET POTIORI INU . l. as. 40.

τάτων θεσμῶν ἐξώρισεν, αναξίους ἐπιστασίας καὶαντὶς της εαντο δοκιμώας Συνόλως γαρ δεναι

χρη, τι ' προς του κρείττονος καὶ ωφελ-ντος ἀφεθεις , ἐν αἰτίαις καὶ γαλημασι μεγίστοις γίνεται. IIότε χαρ ποις αν τον τεκνον μάλιστα βλάπτεσθαι Αρ' υχ ταν προς επισπημης κατα το παν-

τον Ora Ἀταν ἀπολειψιν την ἐπ'Ἀττω χρηματίση et 19 διδασκαλία καὶ μάθησις Πότε M-- ωφρονας 1.κακοδαιμον μεν μαλλονς Ora ταν φρόνησις --τους εἰς ἄπαν ἀπώσηται Πάτε δ τους ἀκολάστους αδίκους Ουκ ἐπειδὰν σωφροσυνη καὶ δικαιοσύνη φυγὴν ἀιδιον κατ' -τῶν ψηφίσωνται Iura Mτους σεβεῖς Ora ταν ἀσέβεια των ἰδίων πίωναποσχοινίση Λιο μοι δοκοῖσιν οἱ μη τελείως δυμά- θαρτοι ευξασθαι αν κολασθηναι μαλλον η ἀφε να γ μὸν γαρ φεσις αυ-ως, ω ερ νερμάτιστα καὶακυβέρνητα πλοῖα , αστα ανατρεφει νει κολώσις ἐπανορθώσεται. H - ἀμείνους μῖν των ἀπαιδαγωγητων οἱ πο παιδαγωγῶν ἐν οἶς αμαρτάνου νἐπιπληττομενοι Ἀμείνους δὲ τῶν ἀνεπιτιμ των, οἱ vino διδασκάλων έν οἷς περὶ τὰς τὰνας ου κατοροθουσιν νειδιζόμενοι; υτηκέστεροι δἐ καὶ κρείττους τῶν ἀνεπιτροπεύτων νέων, οἱ μάλιστα μἐν επιστα--σίας και ἀρχης ἀξιωθέν τε φυσικης, ην οἱ γενν σαντες ἐώ τέκνοις κληρωνται Εἰ ει μη δε--τέρων γουν' ηγεμόνων ἐταλαχόντες, ους ορφανίας ελεος ἐπιτρόπους ωθε χειροτονεῖν, την γνων ἐνοπασι τοῖς συμφέρουσι τάξιν καλησοντας. l. 40. Ἱκετε-μεν - τον θεον, οἱ συνει σει 182των iκείων δικηματων ἐλεπόμποι, κολάσαι μαλ- P. λον μας η παρεῖναι. Παρεις με γαρ ουκέτι του λεω δούλους αυτου, γενέσεως δ της νηλεους ἀπεργάσεται. Aολάζων δὲ ἐπιεικῶς τε καὶ πράως τε χρηστὸς, ἐπανορθώσετο - αμαρτηματα , νον - dbν Orale