장음표시 사용
261쪽
Μ trono, it judice dat suo tribunale . Potche sicco me pern qualu nque RVVenimento Venendo a manca re ii vescovo,s il principe, it giudice , dicesi, este ancor vi restano Ian sede, it trono, ed ii tribunale; vocaboli che a ben me- η ditarii, altro pol non souo , se non che te prerogative , v i dritti annessi rispeltivamente alia dignita, ait' ossicio; s i quali dritti rimangono intieri, ancorche giusta l'un mana condigione, ne manctii temporalmente la perso- γγ na , che li escrcitava : nella maniera medesima non
v manca la Sedo apostolica alia morte det Papa, perchev i supremi dritti, te divine prerogative dei primato sem-n Pre sussistono per l' istiiugione di Cristo , ed intioren Passano at Successore. Ma AiCcOme , Vivente, e sedentev ii vescovo, la Sede episcopale altro non δ certamente , n che lo stesso vescovo de' dritti rivestito delia sua Sede,n il trono non e altro, che it principe rivestito mentr'eglin vive, delic prerogative dci trono etc.; cosi ii Papa vin Vente, altro non δ la s. Sede, i 'apostolica Cattedra, chen ii Papa stesso neli' eserctgio de' dritti della sua Sede , v det suo primato η i). Audiatur hac de re etiam P. Balterinius ita scribens , a Cum de munere et jure primatus agitur aliquid quaerere extra personam Pontificum est ipsum primatum quaerere extra EOS, quorum personae divino jure est alligatus . . . Augustinus modo Innocentium Papam , modo apostolicam Sedem contra Pelagianos pronuntiasSe Promiscue scribens, cundem Pontificem pro Sede apostolica sumpsit, judiciumque ipsius Pontificis apostolicae Sedis viscopale judicium vocavit. Bossuetus maxime repugnantem lianc distinctionem pervidit a). a Neque Prutorca
i) Marehelti eritica della atoria Ecclesiastica uel Meurr tom. r. are. 1. S s. n. 5 . αὶ Lib. to at i5 defensionis Melarat. Cleri Gallicani.
262쪽
s disimus, inquit, 'sam sedem aliquid exercera Posse Po-s tereatis, aut jurisdictionis aliter quam Per ipsum Praes v dentem, v quibus Sedis iurisdictionem, ac poteStatem, a jurisdictione, ac potestate ipsius praesidentis, qui solus eam potest exercere , haud distinguendam contendit 1 . Adversarii distinctioni inter Romanam Sedem, atque
sedentem auctoritatem conciliant e duobus s. Leonis testimoniis ; at si attente legantur illae duae s. Pontificis epistolae, ex quibus objecta testimonia sumpta suerunt, palam fiet, inquit laudatus Ballerinius, s. Doctorem inter merita praesidentium, et Sedium jura ita voluisse distin guere , ut quaecumque sint merita , sive bona sive mala praesidentis, nihil augeri, vel minui debeant Sodium iura,
quae olim constituta, et a Nicaenis Patribus confirmata , immota debent consistere . . . Neque enim ex meritis Praesulum metienda sunt Sedium iura, nec pro demeritis illorum aliquid juris ipsis Sedibus potest auferri, aut de
Atque iam huic secundae dissertationi finem imponens clariss. Bossueti, ac Fenelonii verbis utor: κ Ο sa inten Eglise romat ne, o sainte Eglise de Romel si je t'oublie. η puisses te m'oublier moi-mhmel quo ma langue se sectaen et demetire immobile dans ma bouclio l n et O sa into, Eglise de Romel dicam cum de Maistre , tant que la paron te me sera conservee, jeremptolerat pour te celebrer. Ie ten salue, mere immortelle de Ia science ct de la sainteteln Salue, Magna Parensi C 'est tot qui sis cesser Ics sacri-
263쪽
x fices humains , les coutumes barbares ou infames , tes, preiugos sunestes , la uult de I'ignorance. Les grandsv homines t'appartiennent. Magna virum s Tes doctrines γ purifient la science de ce veniri d'orgueti et d'indepen-
264쪽
CAPUT I. Validissimum pro Petri Primatu momentum ex merbis Matth. ν6 GPro tum . v IART. I. Verba Matthaei I 6. alios etiam vostolos mia
nime CO lectuntur . . . . ' u 3ART. II. Petrus aliorum omnium vostolorum nomine, non reFondit . . . . . 5
1llet. III. Nil ad raus Petri primatium colligi potest ex eo quod caeteri etiam apostoli claMium Potestatem accePerint' . . . v ΤART. IV. Explicantur Hilarius, Θrillus Alexandrinus, Chrysostomus qui Merba super hanc petram ad sidem et confessionem Petri refe
AnT. V. Quonam sensu intelligendi sint nonnulli Pa. tres cum ab iisdem illa merba super hanc Petram etc. ad Gristum aliquando referuntur. n I ART. VI. Ex eo quod Christus sit Petra et fundamentum Ecclesiao , Petri Primatus non eMer
ART. VII. Inane Prorsus est adrersariorum Objectum ex eo Petuum , quod Ecclesiae caput sit solus Christus v I 6 ART. VIII. Etiamsi vostoli quoque Ecclesiae fundamenta dicantur, nihilominus Petr i primatus
firmiter consistit . . . . n 18
ART. IX. A veritaω Prorsus recedit Acherii assertio
265쪽
lo Sciriscum ne o fundando Ecclesiam Prius immediatius claνes seu iurisdictionem toti dedisse Ecclesiae quam Petro . . n L S I. Duplex hac de re clarissimi Mith momen-
S II. Testimonium hac de re archisyiscopi Ca
ART. X. REFOndetur adMersariis asserentibus Ecclesiam claoes soluendi et ligandi habere . , a 3 aT. XI. S. Augustini mens exPOnitur dum asserit
Petrum cum claMes accisteret Ecclesiam re-PraeSentasso . . . . . n ibid.6 Ι. Praedicta s. Augustini expositis a Natali
lexandro confirmatur . . . n 2 5S ΙΙ. Traditur ratis, quas Augustino suaserit ut assereret Petrum Ecclesiae Personam geS
ικε. XII. ExρEcantur illa Matthaei c. a 8. ωerba: Si non audierit eos dic Ecclesiae . . n 26 CAPUT II. Ex merbis Ioan. al. mum pro Atri
rimatu adstruendo argumentum eruitur n apART. I. Verba Pasce oves meas non omnibus vostolis
et discipulis, sed uni Petro dicta fuere. n 28 ART. II. Contra Petri primatum nil colligi potest ex eo quod Christus Petro non dixerit Pasce
ART. III. Alii quoque Pastorale munus obeunt sed cum subjectione ad D. Petrum . . v 32S I. Quorundam Patrum hac de re testimonia
ART. IV. Soluitur F ronii objectio asserentis qualis in Senatu est Praeses talem in collagis πο- stolorum fuisse Petrum . . n 35 ART. V. Duplex Potestas in apostolis distinguitur n MART. VI. OuamMis Petrus quoad jura extraordinaria apostolatus reliquis coequatus fuerit , integer tamen ae salsius manet eiusiam Primatus. n 39
266쪽
CAPUT III. Petri primatus sae Praerogatista quibus prae caeteris vostolis fuit Use cumulatus
har. I. Quoddam 3OMitur objectum . . v 4r CAPUT IV. Petri primatus ex iis quae ψso gessit
ART. I. Petrus vostoli electionem in locum Iudas Proditoris indicit . . . . v ibid.ART. II. In vostolorum Smnodo in qua de legalium obser ntia quaestio habita est, Primus Omnium Petrus sententiam dicit u S I. Obyectio Febronia sOωιtur . . B46 Asti. III. Petrus Simonis magi haeresim damnat, ac Ananiae et Subras fraudem detegit , ac damnat hypocrisim . . . . n K ART. IV. Dominus naseem ascendit quas erat Atri. v 48ART. V. S. Francisci Salesii testimonium .s 4oART. VI. Testimonium hac da re reuel .n ibi sAnae. VII. Testimonium BOSsuet . . . v 5O CAPUT V. Petri rimatus eae Patribus et Ecclesiasticis scr*toribus mirifice confirmatur BART. I. Enodatis objecitioni praebetur quam adrersa raex Cypriano de romunt. . - . BART. II. Crariani mens evonitur dum assi eodem νμ
CAPUT VI. M lirurgicis omnium e tuum Christi norum libris Petri primarus eridentissimo quo
CAPUT VII. Melesiae quas .el rexit, vel fundarit Petrus amplissimis honoribus de ramo sunt.n ibid. CAPUT VIII. Petri primatus non honoris aut dis ctionis dumtaxavi, sed verae au ritatis . et jurisdictionis fuit . . . n 63 CAPUT IX. Aduersariorum objecta solMuntur. η ibid.ART. I. Ex eo quod Petrus se algorum compresbiterum vocet, ejusdem primarus minime ereristum n ibid.
267쪽
68 Moinet. II. Nil a ersus Petri primatum inforri potest ex eo quod a Christo Primatus iis quo discipuli
inter se aliquando ambitiosius conIendebiant improbatus fuerit . . . n
κτ. VI. Sol itur objectis ex Pacto inito duro ta , ut Paulus ethnicis , Petrus judaeis euangelium
ART. N. Responiatur Objecto ex correptione rutili Moersus Petrum desu to . . nART. V. Quamris Petrus una cum Ioanne ad Samaritas missus sit iritus Sancti conuerenat cau- Incolis qui ad Christum accessissent , nilul-ominus ejusdem Primatus integer manet.... RLκτ. VI. Explanatur dissicultas ex eo peritia quod P trus Iudaeis qui graMiter conqueSu Sunt, Cornelium Centurionem, aliosque ethnicos ad sacra admisisset Christianorum se so ultro Purnarit . Lxet. VII. Facillime solMitur adMersariorum momentum ex eo dum tum quod Paulus eDangelium ante nunciars coverit, quam Petrum
aT. VIII. Pauli υerba exysica mur quibus se nemιnuapostolorum inferiorem esse declamVit. A MART. IX. Asiersariis respondetur OPPOnentibus Petrum et Paulum romanae urbis Patres ac Pastores , geminum lumen oculorum uniPersae Ecclesiae , gloriosos principes terras , judices saeculi vocari , vostolos Pariter et episcopos Romae fuisse , Paulum Petro in Principatuvostolico fratrem esse, romanos Pontifices soPetri et Pauli dicere successores , Atres demum asserere Ecclesiam romanam a Petro et Paula institutam fuisse ac fundatam, ac MADO et Paulo conjunctim saepe et loqui et
268쪽
24l quod in antiquis sigillis quibus diplomata s. Pontimis obsignantur , Pauli imago MMeniatur a dextris, Potri vero a sinistris η ART. XI. Pur eram ab a ersariis contenditur Petrum Romae non fuisse , et usque ad mortum
S V. Tertullianus ac Hieronlymus in episcopatu
romano Petrum usque ad mortem Permansisse ostendunt . . n 85S VI. Caria. Bellarmini hac do ro testimonium. v ibiit. S VII. Soluitur adseorsariorum objectum, quo μ-trum nequo sub Claudis , neque sub Norono Potuisse Romae essu ostendere conantur. B 86S VIII. Ex eo quod Paulus romanis scribens Plurimos salMere iubeat, et Petri non mominerit , Pereum Romae ePiscῬum non fuisso
minime Fequitur . . . . n ibiit. Conclusio ..... - n 87
DE ROMANI PONTIFIClS PETRI SUCCESSORis PRIMATU
CAPUT I. In Pontilicatu uniMersiae Ecclesiae aliquem Petro succedere oportet . n 89 ART. I. Use Petri successor est romanus Pontifex. v 97 CAPUT H. Patrum ac ss. scriptorum auctoritaS R. Pontilicis primatum luculentissime confirmator 99ART. I. N. Irenaeus ac Θρrianus . . n ibid.ART. I i. tatus et Augustinus ... B IO ART. IlI. S. Ambrosius ac Mirrus s. Ambrosii frater. v I ο ἈART. IV. ω. mersumus ac Bom ardus . M IOG
269쪽
ART. V. Refellitur Abronius qui Patrum sententias F-
euratas aut ampullatas elocutiones vocat. B IO81κτ. VI. Testimonia s. Bonifacii , D. Thomae , ac s. Francisci Salesii - n IO CAPUT III. R. Pontificis primatus ex Conciliis Oe
menicis eνincitur . . . . . II
hat. l. Concilium Chalcedonense, et OctaDa generalis
ART. II. Lateranensis Synodus quarta, Concilium Lugdunense I et Florentinum . . n II 3 sti. III. Concilium Tridentinum . . . B II 4 κτ. IV. Nil ex Concilio Constantiensi colligi potestasiersus romani Pongi is primatum . n Ii 6 CAPUT IV. Momentum pro romani Pontificis primatu ex regionalibus Conciliis depromytum.n IIO CAPUT V. Romanorum Ponti um testimonia ac gesta firmum Pro eorumdem Primatu sume
ditarit argumentum . . . . n Ius A nT. I. Clemens L. . . nibi l.
ni. II. Victor R. P. BIus Anae. III. S. Stephanus ac Dioysius RR. Pontifices.n um. 1 v. Iulius I. ac Damasus RR. . . n I3o Alli. V. SS. Innocentius I. ac Bonifacius RR. PP. η 13 i sit. VI. Caelestinus R. Pontifex . . . n 32 siet. VII. SS. Leo ac Simplicius RR. PP. . v 1 34 nT. VIII. Nonnulla aliorum romanorum Pontificum
Anet. IX. Benedicti XIV. Pia G. M Gregorii XVL
1lli. X. Refelluncur adMersarii contendentes romanis Pontisicibus Sedis suae dignitatem commendantibus in propria videlicet causa non esFo
CAPUT VII. Argumentum pro R. P. Primatu statuendo ex rPsis regibus depromPtum . v I ICAPUT VIlΙ. Tutili romano Pontifici tributi ejusdem Primatum clatissime ostendunt v xέο
270쪽
λκτ. Ι. Tituli R. Pontimi tributi af 0hesino Gne. quinta et sexta Θnodo, Conc. Chalcedonensi, a Fulgensio , Iustiniano , Ss. P Fem , Ambrosio, Bernardo, ac Francisco Salesio. n I 45 CAPUT IX. Momentum a clarissimo realiter ex Caeciliani ordinatione desu tum . . n I 48 CAPUT X. Petri Ballerinia argumentium ex frequenti schismaticorum et haereticorum me- rerum more depromptum Nunc romanum Pontis. secum communicantum jactandi, nunc ejus communionem, Suorumque dogmatiam GP- probationem dolose procurandi, nunc creandi,
aut Romam submittendi aliquem , qui soveluti Pontificem romanum goreret v I 4 , CAPUT XI. Barruel ac Murgareui hac de re mo
CAPUT XII. Argumentum Petri Gustant Pro rom. Pontilicis primatu adstruendo ex eo desum-Ptum , quod ne unus qriadem Pontifex deprehenditur qui sibi , seu Ecclesiae suae colliatam hanc praerogatiuam non existimaseerit, ut totius Ecclesiae caput foret, nec ulla Christiani orbis Ecclesia ab vostolis, mel apostolarum successorssius fundata reperiatur, cuius praesul se totius Ecclesiae caput affirmare non
CAPUT XIII. Momentum ex eo durom tum , quod
Papa sit cuiat Patriarcharum ex eorumdem Patriarcharum confessione, omniumque con
CAPUT XIV. Alterum Barmel argumentum ex eo MPmmptum quod impossibile sit Christi Ecclesiam agnoscere absque Sedis Petri Perpetuitato, et sine hac Sede quaecumque alia Ecclesia inutiliter una, sancta Apostolica, et Ca- ,holica diantur B IOP