De veteribus finibus romani patriarchatus disquisitio Antonii Octaviani

11쪽

Neminι senim falci in orietilis dioece sZbus Metro olitas ,' ceterosque E isco os a Patriarchae niatu inque eo Ponesere SolimS , ut nullum gravioris momenti Ecclesiasticiam negotium sine ejus auCtoritate con ficere fas esses. Haec autem Cum animo TVFulaSS mus, ac Dyendo non Pauca Velerumlostimonia occurrissent, quae' majori

moe Mem , quo de loquimur, aV mentum a Perore Oidebantur , haves di ulter a nobis i et Mimiaδ, ut libelium hunc de Patriarchalua ri mani finibus conscriberaea , simia ea

itionant, Publici juris iaceremus. Quem

quidem si Eruditis Diris probari cin ονerimras , fructus magni ex nostro labore perceueti minima poenitebit e sinDem minus , nostrum statem Publicae urititrui promiciendi consilium eos inmnino esse Probatuma con dimus.

12쪽

DE VETERIBUS FINIBUS

m Patriarcharium nomine, orione, muneribu ac prioilomia. CUM toti disputationi, quam συν aggredimur , illud sit propositum , ut Romani Pontificis Patriarchicam potestatem in solidi Occidontis

regiones a primis usque Ecclesiae temporibus Prolatam fuisse ostendamus, recta ordinis ratio postulare Videtur , ut nonnulla, quae hanc qua stionem faciliorem reddunt , atque ad eam qu dammodo viam Sternunt, Praeponenda existim mus. Itaque primo unde vox Patriarcha ortum habuerit, et quae Varia suerit ejus significatio ;deinde quanam aetate enata sit in Ecclesia patriarchica potestas; postremo quae fuerint eiusdem muncra, ac privilegia, breviter expediemus.

13쪽

ARTICULUS I.

Vocis Patriarcha origo, et multiplex signiscatio.

Nomon Patriarcha Ethnicis Scriptoribus ignω- tum si ab Hellenistis Iudacis primum in Graeeiam invectum est, qui duas voces HebraicasINN', quac saepius in Veteri Foedere ad miliarum principes designandos usurPantur , τη τριαρπις, Vel πατερων α mos reddiderunt. Ab iis postea eamdem vorem acceperunt Novi Foederis Auctores, apud quos quater omnino, idest semel in Epist. ad ΙΙebri et ter in Actis legitur. Sed et post cxcisa a Romanis Hierosolyma alio plane sensu nomen illud a Judaeis retentum suisse novimus. Ut enim ii aliquo communionis vinculo inter se colligarentur, ex D vidica stirpe duo principes eligebantur , Patriar

i) Casaubotius in notis ad Vopiscum in Oisa Saturnini ait Patriarchae appollationem non modo apud Iudaeos , et Christianos, sed etiam apud Genlilinm rcligionum ciutoros inveniri : sed hallu inatus cst prosecto vir doctus , meritoque ob id a Salmasio ibidemuit reprehensuS.

14쪽

chao dicti; quorum alter Τiberiadc pro dispersis in Romano Imperio Iudaeis, alter Babylone pro iis , qui inter Parthos versabantur , sedem tenebant. De his Hebraeorum Patriarchis Codex The dosianus sa), nec non Epiphanius sa), ct Uic-xonymus b mentionem faciunt: ipsorumque dignitas, ac potestas ante medium saeculum IV omnino desiit, uti ex ipso Cod. Theodosiano 4, et ex Theodoreto 5) apparet. Hebraeis vocabulum hocce ad Christianos

transiit. Ac primo Montanistae , teste Hieronymo M, ad praecipuos, atque honoratiores Suae sectae Antistites denotandos adhibuerunt. Exindo IV. labento saeculo duo Gregorii Nagianamus, et Nysse s Episcopis Catholicis idem nomintribuerunt. Quorum ille oratione quadam Patrem suum Nattaneti parvae Cappadociae urbis com-

ιὶ Lib. XVI. tit. VIII. de Iudaeis I. I. I 4. 17. et 29 ; quarum legum I. et M. in Codicem Iustiniani mi

grarunt

15쪽

Patriarcham si) ; et alibi do iniuriis ab Aria-nac sectae hominibus Catholicis Episcopis illaiix conquerens haec habet: Quid Maso non passi

sumus nonno injurias P nonns minas 3 nomne seniorum Episcoporum , atque ut a tiores Uerbo utar, Patriarcharum modos pubi

cos sa) 7 Nyssonus vero Patres II. Concilii O Qumenici omnos Patriarchas sic appellat so) : si loto hos Patriarchas: omnos hi fiat sunt nostri Iacob Molatii ). Hinc tamen nolim quis eum Bighamo 4) colligat aetato Nasanaeni, et Nys ni , quarto scilicet saccolo id nominis Episcoporum omnium Proprium esse factum. Nam praeter memoratos Scriptores 5 nemo alius ea

4) Lib. II. cap. a. orig. MClesiast. 5ὶ Basilius Nysseni frater epist. I 69. edit. Maur. RVaritiam , et ambitionem notari L cujusdam diaconi Gly-

16쪽

actate, quod sciam , hujusmodi nomino Episco pos honestavit: iidemque, si ut ex ipsorum re Iatis verbis patet, Sat aperte indicant, Se non vulgo usitatum nomen adhibuisse, sed eo consilio usos illo fuisse, ut inter Catholicae Ecclesiae Antistites , et vetustissimos Hebraicae gentis Progenitores comparationem quamdam instituerent Atque id ipsum cx eo manifestissime arguitur , quod Hieronymus , qui eodem tempore floruit, Mon innistas carpens Ob Patriarchae nomen Iatu Tam Suae Sectae Praesulibus aptatam , illam ad exitum usque saeculi IV. in Christi Ecclesia minime fuisse receptam non obscure his verbis Si

Ountur. curii, qui plures virgines auctoritate Privata Congrega YCrat, πατριαρκιαν Patriam halum. ci astiugil. Quo sutiuironico loquutidi genere uobis Potius, quam Bingi rumos avere videtur. i) Cit. eptat. au Ma molliam.

17쪽

Verum media serme quinta Ecclesiae aetate apud Christianos usurpari coepta est isthaec vox ad illustriores denotandos Antistites , qui Pluribus provinciis sub una dioecesi comprehensis praeerant. Ejusmodi quidem notione eam. aec pero Chalcedonensi in synodo Imperatoris legati, cum dixerunt: Patriarchact cujusquo diO- os simul G EFG tractantcts, quas Visa luctrint, manifesta omnibus facioni 1 . Nam quod ad Socratem spectat, quem Primum Patriarchae nomine ad majorum sedium Episcopos designandos usum esse , itaque Chalcedonensibus PP. eodem sensu illam vocem adhibendi occasionem dedisse volunt P. de Marca 2 , et post

aliam montem ejus historici fuisse, si sedulo ipsius verba Perpendantur, quisque PerSPiciet. Loeus enim, de cujus sensu quaeritur, Sic se

18쪽

habet i): Patriarchas constituerunt PP. Gn- stantinopo I. distributis proνinciis , ut nullus

licao autom ctioocessis Heliadius post Biasilium sesamao Cappadociao Epiacopus, Gres orius Aasilii irator Messao Episcopus Est otia haec Cappadociae urbs ), et Otreius notisonos

19쪽

in Armonia Antistos Patriarchalum obtinuit. Asianam sortiuntur Amphilochius Aonii , et Optimus Antiochicio Pisidiae Episcopus: -- pti pom prouinciae Timotheo Alexandrino si citaes Sunt. Ecclesiarum domum Orientis administrationem illius regionis Episcopis Commiserunt, Pelagio LaOviceno, et Dio m Tam SENSi , Serνatis pripilogiis Antiochenao Eccle-εias. Quibus verbis duo sat diversa, ac distincta Perperam confundit, simulque miscet Socrates , Canonem videlicet Constantinopolitani Oecum nici concilii , quo cavetur , ne Episcopi extra suae dioecesis limites in alienas irrumpant I);ot Theodosii M. Iegem eos tantum EpiscoPOSEcclesiis pracsici jubentem, qui Nicaenam fidem Profiteantur, Et communione sint cum Certis quibusdam Praesulibus conjuncti sa). Etenim Episcopi, quorum meminit hoc loco Socrates , in canone Constantinop. minime inveniuntur ;sed iidem plane sunt, atque illi , quos Theodosius citata Iege ab aliis sequendos designat. Itaque non do patriarchica Potestate proprio dicta. Conc. Constanti P. an. 381. Can. I. a) Leg. 3. tit. I. de Fide Cara. Lib. XVI. GL Theodos.

20쪽

Socratis verba sunt intelligenda, sed de eo munere, seu legatione , qua in Asiae dioecesibus , - ut modo innuimus, Episcopi Catholicao fidei studio clariores sungebantur : idque magis com-Probatur , tum quod inter eos non solum veri nominis Patriarchae, verum etiam vel MetrOP litae, vol meri Episcopi recensentur, tum quod hujusmodi munus modo πατριαρυαν Paltria ha tum, modo διωκτσιν administrationem appelIat. Verum, quidquid de Socratis mento sit, ilIud omnino Constat post Clialcedonensent synodum Patriarchae nomen ad illustriorum urbium Antistites significandos, qui integris dioecesibus IJ, ct Metropolitanis ipsis imperabant, Vulgo a Commodatum suisse; idque ex veterum monumentis, maximeque o Graecorum Scri Ptis ediscere datur u).

1ὶ Vox dioecesia non eo sensu huic accipitur, quo nunc vulgo sumimus , nimirum pro angustis finibus , quibus singulorum Episcoporum potestas in Iuditur: sed integrum pΙurium provinciarum tractum indicat , quaeerte notiono eam adhibuerunt Graeci praesertim saeculo G. et sequentibus, quaque leges Romanae utriusque Codicis millies accipiunt.

αὶ Latini , qui post Chalcedonense EOncilium scripserunt , insigniores Occidentis Metropolitanos quan-