장음표시 사용
41쪽
Antistiti hae ambae semper paruerint 1 , qua tuor saltem metropoliticas Ecclesias in Antio inena dioecesi Nicaenae synodi aetate numerem necesse est. Sin vero de Alexandrino Episcopo IOquamur, quem praesertim amplissimae Aegyptidioecesi non alia, quam metropolitica iurisdictione imperasse vult Launojus; quarto ineunte SaeCulo', paullo videlicet ante Nicaena comitia, eo inferior quidem erat Lycopolitanus Praesul Meletius, unde ortum schisma MeIetianum , at Episcopis ceteris superior, uti testatur Epiphanius , qui eodem saeculo floruit, et multos annos in Aegypto
transegit sa). Videsbatur, en verba Epiplianii , lotius cetoris Ao pti Episcopis major, et secundum a Petro Alexandrino Episcopo ) d
mitatis locum oblinobat, ut otes illius ad tor ; sed eidem tamon subjectus orat. Et alibi appellat eumdem Meletium evxta σκοπον archiEpiScopum 5 . Ex quo colligimus ea aetate, qua 1ὶ Vide MiesiaeIem Lequieuium in Oriente Chri
42쪽
vixit Meletius, Antistitem Saltem Ι.ympolitaniani, Praeter Alexandrinum, in Aegypto metropolitica dignitate potitum fuisse. Plures quoque in dioecesi Pontica, et Asiana Metropolitas Per ea tempora suisse, ut nihil de allato Gelasii Ioeo dicamus, dubitare nos non sinunt prisci Ecclesiasticae historiae scriptores. Quod autem ad Africanam , et Macedonicam dioecesim attinet, in utraque plures M tropolitani ante annum 581. reperie bantur, in quos exarcllicum jus exercebant Ca thaginiensis , et Thessalonicensis Anti Stiles; quemadmodum, si vel alia desint monumenta, plenam sidem faciunt ' ium Cypriani ad Cornelium , et Stephanum Pontifices epistolae, tum Caesareensis Eusebii historia provinciale concilium narrans contra Quartodecimanos sub alterius saeculi finem
Corinthi habitum I). Demum de patriarchica Romanae sedis iurisdictione in Italiam , Hispaniam etc. nil adjiciam hoc loco; quandoquidem
de ca sat prolixus sequenti capite instituetur sermo. Verum Launojus, ejusque assectae alunt Primo
Nicaenos canones Praecepisse, ut omnes CaUSSa
Ecclesiasticae in synodis provincialibus desin
43쪽
rentur; nec Permissum esse, ut, illae ad synodos majores, seu dioe sanas deserrentur , nisi Pos quam per concilium Constantinopolitanum Orientis Ecclesia in dioeceses dispertita est. Deinde
asserunt Metropolitanos toto serme quarto saecuIoat, Episcopis provincialibus ordinatos esse. Ta dem assirmant Innocentium, et Hieronymum bona fide , et re non bene expensa Nicaenis Patribus Patriarcharum institutionem tribuisse, quae unice Constantinopolitanis debetur. Haec fere sunt trulorum argumenta, quae tamen nulIo negotio di solvuntur. Quod enim ajunt, Nicaenos Patres Synodos tantum Provinciales praescribere, facile respondemus eos de solis ordinariis synodis Verba sacere , cujusmodi tunc temporis provinciales Censebantur : quare illas bis singulis annis ad CVnCtas controversias dirimendas cogi iubent. Sed inde minime sequitur, cosdem Patres majora ,
Seu dioecesina concilia aut ignor Se , aut V
tuisse. Et sane quo Pacto ignota esse Poterant vel Illiberitanum concilium ex tota Hispania actum Vel Ancyra num , et NeocaesareenSe Pluribus Asiae provinciis constata ; vel his ant qui ora duo Antiochena adversus Paullum Samo satenum , Plura Africana tum Iapsorum, tum
haereticorum baptismi caussa, Ephesinum deni-
44쪽
quo in controversia de celebrando Paschato a Polycrate convocatum: ut merito dicare possis majore quidem numero di Cmana, quam Provincialia a veteribus ante Nicaena comitia memorari Quod si haec noverant, quanam ratione Prohibere poterant , ne adimajora dioecesana concilia desurrentur caussae graviores Ecclesia-Sticae , quas in ordinariis provincialibus haud Deila erat definiri 3 Aut si prosiibuerint, cur factum est, ut , contemtis Nicaenis decretis, majora concilia nonnunquam ante Constantino- Politanum Oecumenicum in Occidente, et Oriente coaluerint; uti prae aliis Romanum a DamasO EX Italia, et Gallia 1 , et Antiochenum a Meletio ex omnibus orientis provinciis convocatum sa) Iam vero salso asseritur a Constantinopolitana synodo primum in dioereses divisam suisse Orientis Ecclesiam; siquidem huju3 synodi Patres canone ΙΙ. Caverunt tantum ., ne Ecclesiarum fines Episcopi praetergrederentur, ct in alienis Episcopalia munera obirent. Evidentor id o verbis ipsis
Canonis eruitur, qui sic habet b) : Episcopi
45쪽
tilina Propriam dioecesim ali. nas Ecclesias non inυadant, neque Ecclesias porturbent: Aedis an intis EsiAcopus res Aegypti raratum a ministret; Episcopi ostro orientis solum Orient Lubernent , Ser Malis Secundum canones m casenos Antiochonast Ecclesiae prisilogiis ; et Asianae dioecessis Episcopi solam Asiam ad ministroni, et Ponticao Disocosis, ac Thru . ciase Episcopi Ponticam Solam , ac Thraciram n*ant.' Episco i Dctro no caecurrant ultractoocesim non socati ad Ordinationes, o talia D scia Ecclesiastica. Somalo autEm HS cioocesibus praescriPm canonct , maΠfHSlum eει ea, quae ad Simulas Provincias vectant,
46쪽
dum Nicaona descreta. Vides igitur liuic non dioeceses , non novos 1ines, non nova iura ulli Episcopo assignari,'sed solum decerni, ut fines cujusque dioecesis jam constituti serventur , uti egregie ante nos observavit Valesius I) : quod quidem tantum abest , ut Launojo saVeat, Ut Potius ejus sententiam aperte OPPugnet. Tum pariter est salsum toto serme quarto saeculo Metropolitanos a suae provinciae Episcopis ubique fuisse ordinatos. Etenim Alexandrinum Antistitem in tota Aegyptiaca dioe si non modo Metropolitanos , sed reliquos quoque Episcopos
pertissimum est , auctore nughomo Anglicano scriptore sa) : nosque modo ex Epiphanio animadvertimus ante Constantinopolitana comitia alio praeter Alexandrinum in Aegypto Metropositas fuisse. Idem quoque in Λntiochena dioecesi s ictitatum tradit Innocentius I. ad Alexandium Antiochenum scribens b): Arbitramur, inquit,
47쪽
ne sicut notropolitanos auctoritato ordinas singulari, ito Ceteros non Sine PermiSU , Cora scisentiaques tua sinaS EpiScopos procreant; ad ditque hoc privilegium una cum aliis Antiochenae Ecclesiae a Nicaenis ΡP. suisse assertum: eX quo intelligas licet hunc morem non paullo ante inductum , sed saltem a Nicaenae synodi aetate invaluisse. Atque haec adeo clara, et Perspicua Sunt, ut quo se verteret non habens Launojus, eo tamdem devenerit, ut diceret Alexandrinum, et Antiochenum Episcopum, uti et Romanum ante Constantinopolitanam synodum non suisse, nisi . me S ampliorum Provinciarum Metropolitas; quod sane Ionge a Vero abesse jam demonstravimus. Quod denique opponunt Innocentium, et Hieronymum Patriarchica iura a Nicaenis decretis derivantes errasse , nec bene rem eXpendisse; temere profecto est id dictum , ne gravius quid Pronunciem : quo enim argumento sat probabili uobis hoc παραδοξον suadere poterunt 2 Nisi tamen cxistimare velimus, Innocentio qui ct ante, et post oecumenicum Constantinopolitanum concilium floruit; nec non Hieronymo, Viro rerum divinarum, ct humanarum Peritissimo, qui sortasse Constantinopoli Inorabatur illius concilii
tempore, qui quo anno 58a Romam venit, ibique
48쪽
Damasi Ponti Ris a secretis suit, ea omnia Ia tuisse , quae post tredecim saecula Latialoius, ejusque Sectatores compererunt , Ct Vulgarunt. Qua quidem re nil magis absurdum Excogitari potest ; praesertim cum Innocentius, ut erat et ipse Patriarcha, ignorare nequiverit, an PoteStas quam in suam dioecesim exercebat , recenti Oresset, et Paucis ante Pontificatum suum annis
ex Oriuntur. Iura Patriarcharum praecipua, quae tamquam nativam eorum Potestatem. Constituentia consid
rari queunt, ad tria serme ex Petro de Marca a
si) Cum argumentis levissimis, imo et nullius ponis deris Latinojalia sentcntia fulciatur', mirabitur quis fortasse Dominicum Cavallarium magna Vi, magnaque animi contentione in suis Institutionibus Luris Canon. Pan. L. Cv. 1Ο. eadem in medium Producere conatum esse. Verum mirari is desinet , si advectat virum doctum tum Gallicanorum Scriptorum studio, tum nimia novas sepiniones consectandi libidine trans ersum actum
49쪽
rovocontur , ad svnodorum scilicet indictionem , ad Episcoporum ordinationem , et ad imajorum caussarum disceptationem. ΑC profecto a Primi S usque Ecclesiae aetatibus Patriarchas ox provinciis sibi subjectis synodos coegisse accepimus. I lino supra vidimus Polycratem Ephesinum altero a Christo sacculo concilium ex omnibus Asianis provinciis indixisse. Vixque orta Ariana haeresi, Alexandrinus Antistes Alexander ad eam comprimendam ex tota Aegypti dioecesi centum Episcoporum concilium ConVocavit I). Porro cum iuro Episcopos omnes diodo sis ad synodos candi alterum eosdem consecrandi erat conjun- tussi , ex rec0ptissima veteri illa regula qui Episcopi perlinent ad consecrationθm, Pentinent eis aes.synodum. Verum hac in re non una eademque. obtinebat ubique disciplina. Episcopiam enim Alexandrinum ex antiqui imo more, ut aut a dictum, et Metropolitatios, et reliquos Aegypti Episcopos ipsummet conS Crasse novimus; atque ex eo schisma Meletianum Prosectum, quod Molotius illius auctor per universas Aegypti provincias Episcopos ordinando omnia turbare
50쪽
studuit , testeislocupletissimo Theodoreto 1 . . Antiochenus autem Praesul Metropolitanos ina gurare Contentus, Ceteros Episcopos Metropolitanis consecrandos relinquebat; quod satis aperte ex Innocentio Pontifice erui Posse videtur sa). Quod vero ad Romanum spectat Patriarcham ,
consecratione sibi retenta, remotiores et Metropolitas, et Episcopos in synodis provincialibus in tiari patiebatur ; eo tamen Pacto , ut Sine Sua scientia, et assensu Metropolitanos consecrare nefas esset , quemadmodum infra copiose per nos edisseretur. Praeterea Patriarcharum suit majores caussas judicare; idque ratio ipsa suadebat. Nam cum illorum,sedes veluti matreS , RC magistrae circumjacentium regionum haberentur , in quas indo Evangelii lux propagata suerat, conveniens omnino erat, ut si, litando in hisce regionibus, ac PrOVinciis gravius negotium-adridem, disciplinainvehattinens eXPediri oporte ret, non alio, nisi ad easdem sedes confugeretur.