De veteribus finibus romani patriarchatus disquisitio Antonii Octaviani

31쪽

probabile, minusque dissicultatibus sit obnoxium, in hac re cligamus, illud statuendum est, Patriar charum dignitatem ex Apostolicis institutis dini nasse secundum auream Augustini regulam 1 : quod univorsa tenet Ecclesia, nec conciliis in

εtitulum , sed SemPer retentum Est, nonnisi auctoritato Apostolica traditum rectissimo cr ditur.

ΙΙis igitur , quod ad hanc quaestionem perti net, Positis, Videamus nunc, quid Contra adversarii dicant. Eta quidem Dupinius sa) negat ab Apostolis statuta iura patriarchica in tribus illustrioribus Ecclesiis , quas Supra memoraVimuS , Iicet cas Apostoli laudaverint, quod plures,alias Ecclesias Apostoli condiderunt , puta Corinthi , Philippis, ThessaIonicae etc. quae quidem MO- stolicae suerunt, non item patriarchales. Itaque opinatur Patriarchales sedes ex civili Imperii in dioeceses divisione ortum habuisse:iquae quidem distributio cum facta suerit Constantini aetate , et post devictum Licinium , illud sequitur, ut paullo ante indictam Nicaenam Synodum patria

32쪽

chleam dignitatem enatam esso Dupinius auit maverit. Verum advertere debebat Parisiensis Theo lagus non idcirco Romanae, Alexandrinae, at die Antiochenae Ecclesiis iura Patriarchalia nos vin dicare, quod ab Apostolis fuerint standatao; sed quia Apostolorum Princeps Petrus, cui Dominus lotam regendam Ecclesiam Commisit, eas per se, vel per discipulos suos gubernavit, in iisque quodam modo simul sedem posuit. Nimirum dignitas Patriarchica a Primatu, non ab Apostolatu de scendit: et quia Petro in ceteros Λpostolas Principatus divinitus deIatus suit, ideo ab uno Pe rodecerni poterat, ut tres illae Ecclesiae sic aeris.

potestate antecellerenti Praeclare in rem nostra

cIosianum , Romanain. Exandrinas , citetus Antiochonao idcirco vescialiter LEgimus socies ilici , quum plurima rint δedes et APost Lorum , sicut DCOH uictrosia mas , et Arannis apud Ephesum, in qua sedit et Tisomotis Mali Paulli discipulus, si multaes ali, Priu-cwalium cipitatum ; quoniam Se s sunt. quin potius una sedes Sum magni Petri so-

33쪽

stolorum Principis. Cur autem hae sedes Pra Cipue delectae, quac aliis antistarent, ea Procul dubio caussa suit, quod ex urbibus illustrioribus, et sicquentioribus Evangelii praedicatio sacilius in circumjecta oppida, et in vicinas provincias, ac regiones Propagari Poterat. Hinc Chrysostomus I): ad majorses, est, festinant urbes Apo Stoli , serimone indo quasi ex aliquo fontes aes

urbe haec habet su): Boatissimus Petrus, Princeps, ostolici ordinis, LM arcem Romani stinatur Lmporii, tit lux semitatis, quast in Omnium gentium mpelabatur salutem, o a cius se ab ipso cuilo per totum mundi comus effunderet. 4Quod Vero putat Dupinius, ex Imperii in dio coses partitione patriarchicam dignitatem exo tam esse, ac propterea non muIto ante Nicaenam synodum , id plane ejusdem synodi testimonio resutatur, quae Vetustis moribus Patriarchalia privilegia sussulta aperte significat. En ipsa Ni-

34쪽

caenorum Patrum verba si): Antiqui morosso oritur in Ae Pio, et Liba, et Pentapoli, ut Alexandrinus Episco us harum omnium habeat potestatem: quoniam Episcopo Romano Eadem Est consuetudo. Similiter autem et apud Antiochiam ,' ter quo Provinciaa sua Pri Niloma sementur Ecclesiis. Nec profecto credibile est concilium antiquos eos mores appellare Vo-Iuisse, qui paucos ante annos coepti erant, ut Dupinio videtur. His adde, quod nonnulla P triarchicae potestatis indicia iis saecuIis, quae laudatum concilium antecesserunt, nobis SUPPeditant veteres libri. Sane PoIycrates Ephesinus Episcopus altero exeunte Saeculo est iure usus est, cum in controversia de Paschatis die Asianos Episcopos non ex,una , uti Videtur , PrOVincia, sed ex Pluribus in synodum eoegit; fuit enim haec frequentissima , teste ipsomet Polycrate in Epistola ad Victorem Pontificem: POSSEm, ait,

35쪽

merus 1). Λc'tertio saeculo Episcoporum Libyae superioris concilium habuisse-Dionysium Alexandrinum ob serpentem' Sabellii haeresim refert Attianasius, qui haec addit: ipsa senim curam gerebat Ecclesiarium ιllarum sa). Si ergo Alexandrinus Antistes praeter totam Aegyptum otiam Libyae superioris tertio Ecclesiae saecuIo provinciam regebat, patriarchica certe, in eam auctoritate fruebatur. Eadem quoque' aetato Firmilianum Caesareae in Cappadocia Episco Pum Duquens concilium ex Cappadocia, Galatia, et vicinis provinciis Iconii congregasse ad diri mendam de haereticorum baptismo quaestionem ex ipso Firmiliano discimus 5 ; quod sane ar-

3ὶ Epist. ad Cyprismum quae est inter Cyprian eas 75. edit. Pam.

36쪽

gumento est cum aliqua potestato in illas provincias praeditum suisse, quae metropolitica major erat. Nec diversum judicium ferre oportet de Agrippino, et Cypriano Carthaginiensibus Episco Pis , quos concilia majora ex pluribus Africae provinciis habuisse Cypriani opera DOS commonefaciunt. Hinc in*Λctis unius ex conciliis a Cypriano ob haereticorum baptisma congregatis sic legimus 1 : Cum in unum Cartham conuenissent Episcopi plurimi ex prονincia Africa , Numidia , et Mauritania Cum Pr εbteris, et diaconis. Atque has quidem rogiones

Cave credas Cypriani aetate unam dumtaxat constituisse provinciam Ecclesiasticam Carthaginiensi Episcopo subjectam: etenim legimus anno 5 5, idest antequam imperium adeptus esset Constan

tinus, tartae in Numidia concilium provincialo habitum a Secundo Tigisitano illius provinciae Primate su). E quibus omnibus Satis apparet, quan

tum a Vero aberraverint praeter Dupinium , et Bingliamum , etiam Graeci canonum interpretes, qui a Nicaena synodo Primum Patriarchus Constitutos docent.

37쪽

Post Dupinium rosellendus restat Launojus , cuius sententia adeo infirma, Et nullo.nixa sundamento Plerisque Visa est, Ut non modo a Valesio 1 , et aliis doctioribus viris oppugnata suerit, sed ipsi quoque Dupinio displicuerit su). Nam quod contendit patriarchalium iurium originem

a canone II. Constantinopolitani concilii an. 58 I. esse arcessendam , et in Nicaeno VI. canone dometropolitica Apostolicarum sedium Potestate, non do patriarcilica agi; id quidem toti antiquitati manifestissime adversatur. Ut enim mittam , quae adversum Diapinium Protuli, nonne mendacii aperto Launojum arguunt modo citata I nocentii, et Hieronymi testimonia Z Ad haec Nicaenos Patres majorum sedium Episcopis, Vel eorum Iegatis per dioeces , quibus Praeside bant, sua decreta pervulganda dedisse auctor est Gelasius Cygi nus V. saccuIi scri Plor cujus Iocum licet langiusculum asserre necesso habeo, quippe ad rem nostram opportunissimum b) :

38쪽

inius, inquit, Cordubensis Sanctis Dol E clostis Romao , in Italia, et HisFania lota,

ct in aliis ulterius nationibus commorantibus usque ad Oceanum simul cum presbieris N

39쪽

manis Vitone, et Vincontio. Aloxandor AD-xandriuus cum Athanasio Archidiacono E clessiis por Aes plum tUtiam , et Libam , ροι Pentapoli/n, et loca sinitima usquo ad sidias Propincias. Macarius Hierosodimilanus cum Eusebio Pamphili Caesareensi Ecclosiis Pa- Destinae , Arabiae, et Phoeniciam Euriathius Antiochonus Eccl iis per Sinniam caseam, Et NESO Otamiam omnem, et utramquo Ciliciam. Zoiannos Porsa Ecclosiis in omni Psemides, elmiama India. Loontius Gosarea a

cicto Episcopus Ecclesiis per Cappadociam , Galatiam , Pontum Diosponti , Paphla

niam , Pontum Polemoniacum, Armeniam PGVMam , Et magnam. Thoonas CFzicentia Locramis in-Asia, nouos orato , et Loedi , Et Caria per Episcopos sibi subjectos, Eus chiram Smmonsom , set marinum Troa n sem. Aiaxander Thossaloniconsis Per EOS, qui Sub ONO consonlur, Molossis omnibus in m

Cedonia Prima , et secunda cum Hellade, ium υνα Omni , MXthia utraque , et III isO , Thessatia , et Achaia. Nunochius Laodicensia Ecclesiis in ImrTgia prima, et secunda. -- ω nos Saraicensis octialis in Dacia , -- auri a , mr via , et locis sultimis. Casci

40쪽

lianus Carma intonsis sanctis mi Ecclosiis Per omneS.I' Mincias Assiricas , et Numidiao, Qt titriusquo nauritaniae. Hactenus Gelasius: qui quidem in hac Episcoporum enumeratione non modo Exarchos integris dioecesibus praepositos , sed nonnuIlos quoque recenset ex clarioribus Metropolitis , qui ceu Exarchorum Iegati in ojusmodi re spectari possunt. In Singulis autem hisce dioecesibus,dsi Vera esset Launoji sententia, unus tantum debuisset esse tunc temPoris Metropolita, non plures, quorum illustrior aliis Praesceretur. At secus se res habuit. Ut enim ab Antiocheno Exarchatu incipiam, ad quem eX Gelasio perti nebat Syria , Mesopotamia , et utraque Cilicia , in eo, praeter Antiochiam, altera saltem Metropolis Osrocnac Provinciae in Mesopotamia agnosci de bet ;tinam Secundo exeunte saeculo in Osroena Provincia concilium fuisse coactum ob Pases istis . controVersiam refert Eusebius. 1 . His si adda- imus Caesaream Palaestinae , ubi etiam habitum est concilium ob eamdem controversiam ex citato Eusebio; et Persidis Metropolim, Cui, wSte e dem Gelasio, praeerat Ioannes: cum Antiocheno