De veteribus finibus romani patriarchatus disquisitio Antonii Octaviani

21쪽

Ae de patriarchali dignitate quidem hac postroma

accoΡtione sumta per nos in praesenti disputa tione agetur : Primumque unde ejus origo sit arcessenda , sequenti articulo videbimus.

Quae de patriarchalis potestatis origine doctorum virorum habentur sententiae, eae tres imprimis numerari posSunt. Plurimi sanc post Ba

doque Patriarchas denominarunt, ut prae ceteris Victor Vitensis de persecut. y n I. lib. u. Gregorius Turon. lib. V. cap. uo. et Cassiodorus epist. 15. iab. IX. Non ergo mirandum, si 'falsae Decretales Episcopos vicaxia Pontificis auctoritate sungente5 Promiscue PrimuluS , et Patriarchas appellent. . i γ: εὶ ra Annal. ad an. 39. . H Lib. I. O . 3ἰ de ConcoH. C. ct L . Dis tiroc by Cocis

22쪽

stolis deducunt: eidemquo opinioni adstipulantur ex heterodoris quoque Hammondus 6), et Us serius ). Rursus Ludovicus Dupinius non ab Apostolis, sed a moribus ante Nicaenam synodum receptis Patriarchas derivat 8). Nec valde dis sidero a Dupinio videntur tum Bingliamus 9 , tum Balsamon Io), ceterique Graeci recentiores, qui Nicaeni concilii canoni VI. illorum institolionem adscribunt. Domum Launoto si 1), paucisq: aliis placuit patriarchalis dignitatis initium a Constantinopol. Oecum Di a synodo an. 581 repetere.

23쪽

Ex tribus hisce sentcntiis priorem magis ad veritatem accedere, non uno quidem argumento suadere licet I . Nam primum illi suifragatur veterum auctoritas , qui Prosecto rem , qua de loquimur, eo melius Callere Poterant, quo mi nus ab Apostolico aevo distabant , quoque minus literariis monumentis Carebant , quae nobis temporum iniquitas invidit. Et sane Leo M. ad Anatolium Constantinopolitanum scribens sedium patriarctialium Alexandrinae , et Antiochenae in stitutioncm Apostolorum Principi aperte ita tribuit su): Nihil Alexandrinas sedi ejus, quam Por S. Narcum B. Potri discipulum meruit, ponorat dignitalis Antiochona quoquo Ec-CD3ia , in qua Primiam praeclicante APostolo

i) Ne Ecclesiasticarum rerum parum periti. errandi occasio detur, animadvertendum putamuS memorat Auctorcs, cum Patriarchatum ab Apostolis constitutumaverunt, id de primariiς tantum scdibus, Romana , Alexandrina , ct Antiochena intelligere: nam Constantinopolitanam , et NicrosoIrmitanum EccIesiam Ionge , post Apostolicam actatum patriarctiales fuisse nemo dis-

24쪽

fro Christianum nomon exortum est , in Palomast constitutionis Ordine Perae rei, et

in gradu tortio collocata nunquam so stat imforior. Et alibi expressius 1 : alia ratio est rerum saecularium , alia divinarum ; nec Praetor illam Petram , quam Dominus infundamento posuit, strabilis erit ulla constriu-ctio e quasi dicat, nullius posse esse momenti Chalcedonenso decretum, quo Constantinopolitana sedes Alexandrinae , atque Antiochenae Praeser-,tur , quia adversum est sacri regiminis sormae constitutae a Petro Ecclesiae sandamento. Ea denique est mens Gelasii, cum tradit, secundam aedem apud Alexandriam B. Petri nominaci marco sua discipulo consecratam ESSE , et toniam se m rapud Antiochiam a s m B.

ostoli nomines halberi honorati m su) : nee non Gregorii Μ. cuius Me est luculentissimum

m , in qua etiam quies re , et Praesentem sitam Mim dignatus sest: ipso caco Uit -- dem, in quam Gangelistam discipulum misile i) Epist. 54.

25쪽

ipso Frmavit sodom , in qua SγωΠῖ annoS , quam is discessurus , sedit. Nec vero de Patriar-cliatus exordio Romani Pontifices tantum sic cogitarunt, sed Vetustiores quoque Graeci, et praecipue

Theodoretus Cyri in Syria Episcopus, qui eadem Leonis M. aetate vixit. Is enim Dioscorum Vellicans, qui Ionge plus, quam par erat, Alexandrinae Ecclesiae auctoritatem extollebat, quasi etiam Antiochenam regere posset, haec inquit 1): Illo soro Dioscorus passim Boati Marci thronum objicit, id es optimo scisensim ui Potri thronum Antiochiao fuisso, qui et Beati Marci magistor fuit, et APostolici chori prin- Ps , et cor Nisaeus. Ex quo loco etiam vides Aegyptios Episcopos idem, ac Tlaeodoretus, Ceterique Antiochenae dioecesis Antistites, de P

triarchali dignitate sensiSse. Porro Iaudatis testimoniis minime advorsatur vel Innocentius L. Pontifex, cum Nicaenos Patres

i) Epist. 86. ad FIavianum Constantinopol. 'Ο λ

26쪽

Antiochenac Ecclesiae in totam Orientis diocre- sim potestatem concessisse his verbis assirmat si UODonωs auctoritalom Nicaonas 39 noui , quac una omnium Per OrbEm terrarum culicat montom Sacerdotum esse Antiochona Ecclosia .... SuPer diOECESim Suam , non sumn aliquam Provinciam practinctam Ecclesiam c- Oscimus constitutam s vel Hieronymus Cum

ad Pammachium scribens, idem do Antiochenis privilogiis tradit, ita Ioannem Episcopiam Hierosolymitinum alloquens su) : Tu qui quaeris mulas Ecclosiasticas , et Nicaoni concilii rationibus titoris , ol alienos 'Clericos Cum suis Esiscopis commorantes tibi niteris usu mPare, revo ct mihi, ad Araxandrinum scopum Palaeεtina quid portiset Ni fauor, hoc ibi idest in Nicaeno concilio ) aecerni tur , ut FHa linas Metropolis Caesarea sit, est totius Oriontis Antiochia. Etenim ii Sc plores non id sibi volunt, Antiochenae Ecclcstac privilegia primum Per Nicaenos Patres csSe constituta , quos Probe norant can. VI. de patria

27쪽

ehicis juribus antiquos mores servari iussisse ;sed illud solum docent, Λntiochenao Urbis, ut et aliarum illustriorum sedium Potestatem, quactantea receptis moribus innitebatur, suisse deindo

per Nicaenos canones Confirmatam.

Praeterea ex iis, qui a nobis dissentiunt, alii in concilio Oecumenico aut Nicaeno , aut Constantinopolitano Patriarchatus originem agno sciant; alii ante Nicaona comitia inductum suisso censent. Qui primum admittunt, ipsos Nicaenos, et Constantinopolitanos Patres adversarios habent; si quidem hi nil novi statuentes , Episcopos Sua

nes, Secundum Nicaena decreta 1): illi vero de Patriarchis agentes τα αρχαια VJη antiquOS mor servandos edicunt su); quare nemo non videt istam opinionem nullo pacto probari posse. Qui autem alterum volunt, initium scilicet ante Nicaenam synodum Patriarchas Sumsisse, ii quoque gravissimis urgentur dissicultatibus. Nam quis sibi sacile persuadeat, Eusebium, qui rcs primis illis

28쪽

menti posterorum memoriae prodere studuit, rem hanc maXimam, et gravissimam, per quam exterior potitia ab Apostolis instituta immutabatur , Si lentio praeteriisse, Praesertim cum tanta rerum commutatio sine magnis turbis, ac dissensionibus vix sieri potuisse videatur 2 Etenim cum unus Romanus Pontifex cunctis aliis Episcopis pote State excelleret, quippe qui a Christo ipso uni-Versae Ecclesiae Praepositus est, is solummodo hanc novitatem Christiano orbi imperare potuisset. At cum Victor altero Iahente sacculo, et Stephanus media tertia aetate, quamvis contra Quar indecimanos, et baptismum iterantes Apostolicam tuerentur doctrinam, plures tamen Episcopos nacti sint adversantes, qui pro Suo errore , Sicut ex indubiis monumentis accepimus , acriter decertarent ; qui, quaeso , contigisse existimabimus , ut vel omnes Episcopi novam, nullo resistente, disciplinam induci, seque nativa libertate, qua ex Apostolicis institutis potiebantur, spoliari paterentur: vel si nonnullae turbae, Contentionesque DXcitatae sint, eas Veluti eX compacto omnes ad unum prisci scriptores reticerent 7 Nisi quis tamen credere malit Apostolos initio paucos tantum Me tropolitas-creasse , e que amplissimo Plurium. Provinciarum tractui Praefecisse , qui deinceps

29쪽

in provinciis sibi subjectis aliis Metropolitis coimstitutis, hoc pacto Patriarchae OV erunt. Sed prae terquam quod memorabile hoc factum minime veteres historici omisissent, si ita res se habuisso Apostolici Metropolitae nihil , aut sero nihil a Patriarchis discrepassent: quoniam creatis novis in singulis provinciis MetropoIitis, haud novum ius sibi comparassent; ast eadem , quam ante habebant, Potestate retenta, suorum Partem ju rium per hosco tamquam per Vicarios exercuiSsent ; ut isthaec adscita patriarchica dignitas in nativa illa metropolitica inclusa dici posset, Pr Ptereaque Apostolos ipsos auctores habere vide

retur.

Huc accedit, quod nihil magis Apostolis Christus

commendaverat, quam ut Fidei unitatem , pacisque concordiam tuerentur ; nimirum ut Ecclesiae corpus ubique terrarum unum ConStaret,

sive, ut inquit Cyprianus 1 , unus esset FCOPatus', cujus pars in solidum a pluribus teneretur. At fidei unitas , atque Ecclesiastica communionis vinculam haud tam facile retineri quivisset, si non patriarchali dignitati, muItoque

1 Lib. de unitate Eccles.

30쪽

minus si nec metropoliticae, ut Dupinio si ,

aliisque nonnullis visum est, subessent Episcopi iis praesertim temporibus, cum novitius Christi grex undique ab Ethnicis, Iudaeis, et Haereticis Peteretur. Atque huic ratiocinationi mirifice sauci Leo M. cum ad Anastasium Thessalon. scribit sa): Inter beatissimos APostolos in similitudino δε noris fuit quaedam discretio Polestatis ' et quum

Omnium par esset flectio, uni tamen datum t , ut ceteris praeemineret. Des qua forma iSCOPOrum quoquct sese orta distinctio, ei m γα ordinationes propisum est, ns OmneS Sibi Omnia Mindicarent, aed essent in Singulis Pro Minciis Singuli, quorum inter fratres haberetur Prama SEntentia, et rursus quidam in majoribus urbibus constituti sollicitudinom εuscia PQ ut am liorem , Per quos ad unam Petri sedem uniforsalia Ecc si cura consuerret, ct nihil usquam a suo capites dissideret. Quae sane Verba aperte indicant, Apostolos ad unitatem, et Pacem Servandam statuisse, ut in singulis Provinciis essent Metropolitae , et in majoribus