Pausaniae Descriptio Graeciae

31쪽

hi I. Η δὲ τῆς Ηλείας μέση κοὰ Σικυωνίας καθήκουσαμεν ἐπὶ την προς - θάλασσαν, μων δὲ ονομα - ἐφημῶν ἔχουσα ἀπο των ἐνοικουντων, αὐτη τε Αἰγιαλὸς τοaρχα- καὶ οἱ νεμόμενοι την γην ἐκαλουντο Αἰγιαλεῖς,

ὸἡγμμὰν - Σικυωνίων ἀπ Αἰγιαλέως βασιλευσαντος ἐν τῆ νυν Σικυωνία, εἰσὶ δὲ or φασιν ἀπο τῆς χώρας, εἱ- ναι, γαρ τα πολλὰ αυτῆς αἰγιαλόν. a. μόνωδὲ υ στερον Iaxo νόντος Ἐλληνος που ν οἱ λοιποὶ του Ἐλληνος κἀδες διώκουσιν ἐκ Θεσσαλίας ἐπενεγκόντες αἰτίαν ως μία ρηματα φελόμενος ἔχοι των πατρωων. δὲ ἐς Ἀθήνας φυγὼν θυγατέρα 'Eρεχθέως ηξιώθη λαβεω, καὶ παῖδας Ἀχαιὰν καὶ ωνα ἔσχεν ἐξ αυτῆς ἀποθανόντος δὲ Κρεχθέως τοι παιMν αυτο δικαστὴς πο-ος ἐγένετο vπὲρ τῆς αρχῆς, καί, ἔγνω γαρ τον πρεσβύτατον Κέκροπα βασιλεα εἶναι, οἱ λοιποὶ vis 'Κρεχθέως παιδες ξελαυ- νουσιν ἐκ τῆς χώρας αυτόν αφικομένωδὲ ἐς τον Αἰγια- 3λον καὶ οἰκήσαντι αὐτω μὲν ἐγένετο ἐνταυθ' ἡ τελευτή, τον δέ. παίδων Αχαιος μὲν ἐκ του Αἰγιαλοεπαραλαβὼν καὶ ἐξ Ἀθηνῶν ἐπικούρους κατῆλθεν ἐς Θεσσαλίαν καὶ in την πατρ αν αρχήν, Ιωνι δὲ ἐπὶ τους Αἰγιαλεῖς στρατιαν κά ἐπὶ Σελινοsντα τον βασιλέα αὐτῶν ἀθροί- αζοντι αγγέλους ἔπεμπεν ὁ Σελινοὐς, την θυγατέρα Ἐλλην, εμώνη οἱ παῖς ην, γυναῖκα αὐτω διδούς, καὶ αὐτὀν ονα ἐπὶ τῆ αρχῆ παῖδα ποιούμενος καί πως αὐτα τω 4χων ἐγένετο οὐκ απο γνώμης, καὶ των Αἰγιαλέων τηνάρχην ων ἔσχεν αποθανόντος Σελινοέντος, καὶ Ἐλίκην τε απὸ τῆς γυναικὸς κισεν ἐν τs Αἰγιαλω πόλιν κὰH

32쪽

τους ἀνθρώπους ἐκαλεσεν 'γωνας αφ αυτοὐ Τουτο ου μεταβολὴ του νόματος, προσθήκη δε σφισιν ἐγένετο ' Αἰγιαλεῖς γαρ ἐκαλουντοἹωνες τη χώρα δὲ ἔτι καὶ μὰ λον διέμεινεν ονοματο ἐξαρχης. μήρω γουν ἐν κατα- λόγω των μετα Ἀγαμέμνονος ἐξήρκεσε το ἀρχαιον δηλῶσαι της γης ονομα

Αἰγιαλόν ανὰ πάντα καὶ ἀμφ' Ἐλίκηνευρεῖαν. 5 τότε δὲ ἐπὶ τῆς ωνος βασιλεως πολεμησάντων Ἀθηναίοις Ελευσινίων, καὶ 'A ναίων 'γωνα ἐπαγαγομένων ἐπὶηγεμονία του πολέμου, τον μεν ἐν πνυττικη το χρεὼν ἐπιλαμβάνει, καὶ ωνος ἐν τῆ μω μνῆμα φ Ποταμίων ἐστίν οἱ δὲ ἄπόγονοι του Τωνος το μνων ἔσχον κράτος, ἐς ο υπ' Ἀχαιῶν ἐξέπεσον κώ αυτοὶ κάPo δῆμος 3. οις δὲ πιαιοῖς τηνικαυτα ἡπῆρξε καὶ αυτοῖς ἐκ Λακεδαίμωνος καὶ 'Ἀργους,κδυωριέων ἐξεληλά-- τα δε 'γωνας καὶ χαιούς, ὁπόσα ἐπράχ σφίσιν ἐπ ἀλλήλους,

ἐπαεισιν αυτίκα ο λόγος μοι προδιηγησαμένω καθ' ην- τινα αἰτίαν τοῖς Λακεδαίμονα οἰκουσι καὶ Αργος προ τῆς των ωριέων καθυδου μόνοις Πελοποννησίων υπῆρξενωχαιοις καλεῖσθαι υρχανδρος χαιου καὶ Αρχιτέλης

ἐς Αργος ἀφίκοντο ἐκ τῆς Φθιώτιδος, ἐλθυντες δε ἐγένοντο αναοs γαμβροί, καὶ Aυτομάτην μὲν Αρχιτέλης, Σκαιὰν δὲ ἔλαβεν Ἀρχανδρος Aηλοsσι δὲ ἐν Αργει --

ταμείναντες υχ κιστα ἐν τῶδε Μετανάστην γαρ φ παιδὶ νομα ἔθετο υρχανδρος δυνηθέντων δ ἔ, τε bra Ἀργει καὶ Λακεδαίμονι των Ἀχαιου παίδων, τους--θρώπους τους ἐνταυθα ἐξενίκησεν πιαιοὐ κληθῆναι. τουτο μέν σφισιν ονομα. ἐν κοινω, αναοὶ δὲ Ἀργείοις ἰδία. ότε δὲ υ υωριέων ἐκπεπτωκότες ἔκ τε υργους καὶ ἐκ Λακεδαίμονος ἐπεκηρυκευοντο ζωσιν αυτοί τε καὶ ὁ βασιλευς ισαμενὸς λυρέστου γενέσθαι συνομοί σφισιν νευ πολέμου των δὲ γάνων τους βασιλέας,προι

33쪽

LIBER MI. δέος, μη 'Aχαιων ἀναμιχθέντων αυτοῖς Τισαμενον ἐν κοινφ βασιλέα ἔλωνται κατά τε ἀνδραγαθίαν καὶ γένους δόξαν γώνων δὲ Ου προσεμένων τους 'Aχαιῶν λόγους,8 ἀλλα ἐπεξελθόντων συκοπλοις, ισαμενος μὲν ἔπεσεν ἐν τῆ tu, ωας δὲ Ἀχαιοὶ κρατήσομες ἐπολιόρκουν καταπεφευγότας ἐς Ἐλίκην, καὶ στερον ἀφιῶσιν ἄπελθεῖν

υποσπόνδους. ισαμενου- τον νεκρον Ἀχαιων ἐν Κλεισὶ θαψάντων, στερον χρον Λακεδαιμόνιοι του ἐν Λελφοῖς σφίσιν νειπόντος χρηστηρίου κομίζουσι ταοστῆες Σπάρτην, καὶ ην καὶ ἐς ἐμὲ ἔτι αὐτφ τάφος ἔνθατα δεῖπνα Λακεδαιμονίοις ἐστὶ τὰ Φειδίτια καλούμενα. 4. Λωας δὲ ἀφικομένους ἐς την Ἀττικην Ἀθηναῖοι καὶ ὁ βασιλευς αυτῶν Μέλανθος υνδροπόμπου συνοίκους ἐξεδέξαντο, Τι-ός τε δη νεκα καὶ ἔργωκα ἔπραξε πολεμαρχωνυθηναιοις λέγεται δὲ ς ἐν υπονοία ποιου--μενοι τους Αωριέας οἰ-ηναῖοι, μη οὐδὲ αυτῶν ἐθέλωσιν ἀπέχεσθαι, ἰσχύος μαλλον οἰκείας νεκα η εὐνοία τῆ- του γωνας συνοίκους σφῆς ἐδέξαντο.

II. μεσι δὲ οὐ πολλοῖς ὐστερον Μῖδων καὶ Νειλεώς πρεσβύτατοι τῶν Κόδρου παίδων ἐστασίασαν υπὲρ της ἀρχης, καὶ ουκ ἔφασκεν ὁ Νειλεὐς ἀνέξεσθαι βασιλευόμενος υπὸ τοs Μέδοντος οτι ο Μέδων τον τερον ην τῶν

524 -δῶν χωλός. 4ξαν δέ σφισιν ἀνενεγκεῖν ἐς το χρηστη ριον ἐν Λελφοῖς, δίδωσι Μέδοντι η Πυθία βασιλείαν την Ἀθηναίων ούτω δη ὁ Νειλεύς καὶ οἱ λοιποὶ τῶν Κόδρου παίδων ἐς ἀποικίαν ἀπεστάλησαν, ἀγαγόντες μὲν κιὰ αυτῶν θηναίων τον βουλόμενον, το δὲ πλεῖστόν σφισιν σαν του στρατεώματος οἰ Ιωνες. I. Ex δὲ της et Ἐλλάδος τρίτος δηχύτος στόλος υπὸ βασιλεsσιν αλλοίοις Ουιοι τε ἀλλοίοις ἐστάλησαν τὰ μὲν γὰρ αρχαιότατα

χόλαος Θηβαῖος, ἀδελφιδοsς Ηρακλέους, - ναίοις ἐς

Σαρδῶ καὶ Θεσπιε ιν ηγησατα γενεὰ δὲ μια πρότερον

34쪽

η ἐξέπλευσαν ερυθηνῶν ωνες, Λακεδαιμονίους τε καὶ Μινυας τους ἐκβληθεντας π Πελασγων ἐκ Λήμνου θηρας ὁ χυτεσίωνος Θηβαῖος γαγεν ἐς την νῆσον την νυν μὲν ἀπὸ του θήρα τούτου, πρότερον δὲ ὀνομαζομέ-3 νην καλλίστην τρίτον δὲ τότε οἱ Κόδρου παῖδες ἐπετάχθησαν Ιωσιν αρχοντες, ουδέν σφισι γένους του χώνων

μετόν, ἀλλα Μεσσήνιοι μὲν ων ἐκ Πυλου τα πρὸς Κόδρου καὶ Μελάνθου, Αθηναῖοι δὲ οντες α πρ4ς μητρός. Γωσι δε του στόλου οἱ μετασχόντες οἶδε Ἐλλήνων, θη- βαῖοί τε οἱ ομου Φιλώτε γεγονότι απογόνωΠηνέλεω καινυρχομένιοι Μινυα συγγενεία των Κόδρου παίδων μετέσχον δὲ καὶ Φωκεῖς οἱ αλλοι πλην Λελφῶν, καὶ ωβαντες ἐξ αβοιας τοῖς δὲ Φωκευσιν Φιλογένης καὶ Θάμων οι Εὐκτήμονος Ἀθηναῖοι ναυς τε διδόασιν ἐς τον πλουν, και αὐτοί σφισιν ἐς την ἀποικίαν ἐγένοντο γεμόνες. ως δὲ ταῖς ναυσὶν ἐς τὴν Ἀσίαν κατῆραν ἐπ αλλην ἐτρέποντο αλλοι των ἐπὶ θαλάσση πόλεων, Νειλεὐς δὲ καὶ ἡ ωσυν αυτω μοῖρα ἐς Μίλητον 3. Μιλήσιοι δὲ αὐτοὶ τοιάδετα αρχαιότατά σφισιν εἶναι λέγουσιw ἐπὶ γενεὰς μεν

δύο Ἀνακτορίαν καλεῖσθαι την γῆν υνακτός τε αὐτόχθονος καν στερίου βασιλεύοντος του Ἀνακτος -- λήτου δὲ κατάραντος στόλω Κρητῶν η τε γη τ ονομα

μετέβαλεν ἀπο ου Μιλήτου κώ ἡ πόλις ἀφίκετο δὲ ἐκ525

Κρήτης ὁ Μίλητος καὶ ὁ συν αυτω στρατὸς Μίνω τον Εὐρώπης φεύγοντες. οι δὲ Καρες οἱ πρότερον νεμόμενοι την χώραν σύνοικοι τοῖς Κρησὶν ἐγένοντο τότε δὲ ς

ἐκράτησαν των αρχαίων Μιλησίων οἱ Ἱωνες το μὲν μνος πῆν το αρσεν ἀπέκτειναν πλην οσο της πόλεως ἁλισκομένης ἐκδιδράσκουσι, γυναῖκας δὲ καὶ θυγατέρας τὰς ἐκείνων γαμουσι του δὲ ειλέως ὁ τάφος ἰόντων ἐς Αιδύμους ἐστὶν ου πόρρω των πυλων ἐν ἀριστερα της δου T δὲ ἱερὸν το ἐν ιδύμοις του Ἀπόλλωνος καὶ το

35쪽

LI REM VII. μαντεῖόν ἐστιν ἀρχαιότερον η κατα την μνων ἐσοικη- σιν πολλω δὲ πρεσβύτερα ἔτι η κατα Ιωνα τα ἐς την Ἀρτεμιν την Ἐφεσίαν ἐστίν ου μην πάντα γε τα ἐς την Τθεον ἐπυθετο, ἐμοὶ δοκεῖν, Πίνδαρος, ἐς Ἀμαζόνας τοιερον ἔφη τουτο ἱδρώσασθαι στρατευομένας ἐπὶ Mθήνας τε καὶ θησεα αἱ δὲ ἀπο θερμώδοντος γυναικες ἔθυσαν-ν καὶ τότε τῆἘφεσία θεω, ατε ἐπιστάμεναί τε ἐκ πα-iauos, ἱερόν, καὶ νίκα φακλέα ἔφυγον, αἱ δὲ καὶ

sιόνυσον τα ἔτι αρχαιότερα, ἱκέτιδες ἐνταὐθα ἐλθουσαι

καὶ Ἐφεσος, αὐστρου δὲ Ου ποταμου οὐ μεσον παῖδα εἶναι νομίζουσιν, οὐτοι o ἱερόν εἰσιν οἱ χρυσά- μνοι, καὶ απλτου μέσου τ ονομά ἐστι τῆ πόλει. LAEὲεγες δὲ τορ ρικορμοῖρα καὶ Λυδωνα πολὐ οἱ νεμόμενοι την χώραν ησαν Ἀκουν δὲ καὶ περὶ το ἱερον αλλοι τε ἱκεσίας ἔνεκα καὶ γυναῖκες του Ἀμαζόνων γένους. 5. υνδροκλος δὲ ὁ Κόδρου, ουτος α δ απεδέδεικτογώνων των ἐς μεσον πλευσάντων βασιλεύς, Λέλεγας μὲν καὶ Λυδοὐ την ανω πόλιν ἔχοντας ἐξέβαλεν ἐκ της χωρας τοῖς δὲ περὶ το ιερὸν οἰκοsσι δεῖμα ην οὐδέν, ἀλλα Ἱωσιν ορκους δόντες καὶ ανὰ μέρος παρ' αυτῶν λοβόντες ἐκτος σαν πολέμου. ἀφειλετο δὲ καὶ Σάμον Ἀνδροκλος Σαμιους, καὶ ἔσχον Ἐφέσιοι χρόνον τινὰ Σάμον καὶ τὰς προσεχεῖς νησους. 6. Σαμίων δὲ ηδη κατελη sivθοτων ἐπὶ τὰ οἰκεῖα Πριηνεsσιν μυνεν ἐπὶ τους Κα- ρας Ἀνδροκλος, καὶ νικῶντος του Ἐλληνικοs ἔπεσεν iv τη μάχη Ἐφέσιοι δὲ ἀνελόμενοι του υνδρόκλου τον νεκρον ἔθαψαν της σφετέρας ἔνθα δείκνυται καὶ ἐς ἐμὲ λ το μνῆμα κατὰ την οδον την ἐκ του ἱεροσπαρὰ τουλυμπιεῖον καὶ ἐπὶ πύλας τὰς Μαγνητιδας ἐπίθημα δε

ομνήματι ἀνήρ ἐστιν ἀπλισμένος.

7. Οἱ δὲ μνες οἱ Μυosντα ἐσοικισάμενοι καὶ Πριή Io

36쪽

6 AXA IRAνην Κῆρας μὲν καὶ ουτοι τὰς πόλεις ἀφείλοντα οἰκιστάὶ δὲ Μυουντος μὲν μάρητος ἐγένετο Κόδρου, Πρι νεις

δὲ Ἱωσιν αναμεμιγμένοι Θηβαῖοι Φιλωταν τε τον ἀπόγονον Πηνέλεω καὶ Αἴπυτον Νειλέως παῖδα ἔσχον οἰκιστάς. Πριηνεῖς μὲν δη πο αβάλου τε του Πέρσου καὶ μερον - χερωνος ανδρος ἐπιχωρίου κακωθεντες ἐς το ἔσχατον ομως τελουσιν ἐς 'γωνας -ουντος δὲ οἱ οἰκήμ11 τορες ἐπὶ τέτηντοέδε ἐξέλιπον την πόλιν κατὰ την --ουσίαν χώραν θαλάσσης κόλπος ἐσεῖχεν ου μέγας ' τουτον λίμνην ὁ ποταμὸς ἐποίησεν ὁ Μαίανδρος, ἀποτεμόμενος τον ἔσπλουν et ἰλύr ως δὲ ἐνόσησε το,δωρ καιουκέτι ν θάλασσα οἱ κώνωπες απειρον πλῆθος ἐγίνοντο fio ἐκ τῆς λίμνης, ἐς του ανθρώπους ηνάγκασαν ἐκλιπεῖν την πόλιν. απεχώρησαν δὲ ἐς Μίλητον Μυουσιοι τά τε αλλα αγώγιμα και των θεῶν φερόμενοι τὰ πάλματα καὶην κατ' ἐμὲ οὐδὲν ἐν Μυουντι δει μη ιονυσου ναὸς λίθου λευκοs Μυουσίοις δέ γε κατέλαβεν ἐοικότα καιώταρνείτας παθεῖν τους υπὸ Περγάμου

III. Κολοφώνιοι δὲ τ μὲν ἱερὸν ὀ ἐν Κλάρ καὶ τόμαντεῖον ἐκ παλαιοτάτου γενέσθαι νομίζοεσιν ἐχόντων δὲ ἔτι την γην Καρῶν ἀφικέσθαι φασὶν ἐς αὐτην πρ του του Ἐλληνικολμῆτας καὶ Ῥάκιον καὶ οσον εῖπετο αλλοτω Ῥακίω πλῆθος, ἔχον τὰ ἐπὶ θαλάσση καὶ ναπισὶν ἰσχsον της δὲ χώρας την πολλην ἐνέμοντο ἔτι οἱ Καρες. Θερσάνδρου δὲ του Πολυνείκους καὶ Ἀργείων λόντων Θηβας, αλλοι τε αἰχμάλωτοι καὶ Μαντώ τφἈπόλλωνι ἐκομίσθησαν ἐς Λελφούς Τειρεσίαν δὲ κατὰ την πορείαν

τὸ χρεῶν ἐπέλαβεν ἐν τῆ Ἀλιαρτία. εκπέμψαντος δὲ

σφας ἐς αποικίαν του θεos, περαιωνται ναυσὶν ἐς την

Ἀσίαν, καὶ ως κατὰ την κλάρον ἐγένοντο, ἐπέξεισιν αυ- τοῖς οἱ ητες μετὰ οπλων καὶ ἀνάγουσινώς τὸν Ῥάκιον. ὁ δέ, μανθάνει γὰρ παρὰ τῆς Μαντοs οῖτινές τε ἀνθρώ-

37쪽

LIBER VII. πων οντες καὶ κατὰ αἰτίαν ηντινα κουσι, λαμβάνει μὲν γυναῖκα την Μαντώ, ποιεῖται δὲ καὶ τους σὐν αυτ -- ονυοίκους Μόψος δὲ ὁ Ῥαπιου κά Μαντους καὶ τ παρ

παν του κῆρας αέβαλεν ἐκ της γῆς 'χωνες δὲ ορκους 3ποιησάμενοι προς τοὐς ἐν Κολοφωνι Ἐλληνας συνεπολιτευοντο, οὐδὲν ἔχοντες πλέον βασιλεία, δὲ χώνων ηγεμόνες Θαμασίχθων λαμβάνει καὶ Πρόμηθος Κόδρου παῖδες Πρόμηθος δε στερον τον ἀδελφὸν Λαμασίχθονα ἀποκτείνας ἔφυγεν ἐς Νάξον, καὶ ἀπέθανε μὲν αὐτόθι

ἐν τη Νάξω, τον νεκρον δὲ οἴκαδε απαχθέντα κατεδέξαντο οἱ Θαμασίχθονος παῖδες καὶ ἔνθα ὁ του Προ--θου τάφος, Πολυτειχίδες ονομά ἐστι - χωρίω πιλοφωνίοις δὲ οπως μὲν την πόλιν συνέπεσεν ἐρημωθηναι, προεδηλωσέ μοι του λόγου τὰ ἐς Λυσίμαχοw ἐμαχέσαντο δε υσιμάχ καὶ Μακεδόσι Κολοφώνιοι των νοικισθέντων ἐς μεσον μόνοι τοῖς δὲ αποθανοῶσιν ἐν τῆ μ n λοφωνίων τε αυτῶν καὶ Σμυρναίων ἐστὶν o τάφος

ωυτι ἐς Κλάρον ἐν ἀριστερς ς οδοs. I. Λεβεδίοις δὲ ἐποίησε μὲν Λυσίμαχος ἀνάστατον οτην πόλιν ωα δη συντέλεια ἐς μέγεθος τῆ μέσω μωοιτα χώρα δέ σφισιν ἔς τε τὰ λοιπά ἐστιν ευδαίμων, καὶ λουτρὰ παρέχεται θερμὰ πλεῖστα των ἐπὶ θαλάσσηκαὶ ηδιστα το δὲ ἐναρχῆς καὶ την Λέβεδον ἐνέμοντο οι κῆρες, ἐς ο Ἀνδραίμων σφῶς ὁ Κόδρου καὶ Ιωνες ἐλαύ- ωουσι τ δὲ υνδραίμονι ὁ τάφος ἐκ πιλοφῶνος ἰόντι ἐστὶν ἐν ἀριστερα της δοs, διαβάντι τον Καλάοντα

ποταμόν.

3. Τέων δε κουν μὲν 'Ορχομένιοι Μινύαι σιν , θά εμαντι ἐς αυτὴν ἐλθόντες - λέγεται δὲ ὁ Ἀθάμας οὐ-ς απόγονος Ἀθάμαντος εἶναι του Αἰόλου Ἀναμεμιγμένοι μέντοι τω Ἐλληνικῆ καὶ ἐνταsθαήσαν οἱ Καρες ἐσήγαγε δὲ 'γωνας ἐς τὴν Τέων Ἀποικος απόγονος Μελάνθου μ

38쪽

8 AXA IRA

ταρτος, ο τοις υρχομενίοις οὐδὲ τοῖς 'χι νεώτερον ἐβουλευσεν ουδέν. ἔτεσι δε υ πολλοῖς στερον ἔκ τευ ναίων καὶ ἐκ Βοιωτίας ἀφίκοντο ανδρες γουντο δὲ του μὲν ωττικου Λάμασος κά Νάοκλος Κόδρου παῖδες, των δὲ Βοιωτῶν Πρης Βοιωτός καὶ σφας συναμφοτέρους τευποικος καὶ οι Πῖοι συνοίκους ἐδέξαντο.

4. Ἐρυθραῖοι δὲ τ μὲν ἐι ἀρτῆς ἀφικέσθαι σῶν

sθρφ τω Ῥαδαμάνθυός φασιν ἐκ Κρήτης, καὶ οἰκι--52sστην τῆ πόλει γενέσθαι τον Ἐρυθρον - ἐχόντων δὲ αυτὴνομο τοῖς Κρησὶ Λυκίων καὶ Καρῶν τε καὶ Παμφύλων, Λυκίων μὲν κατὰ συγγένειαν την Κρητῶν, καὶ γαρ οἱ Λύκιοι το αρχαῖόν εἰσιν ἐκ Κρήτης, οῖ Σαρπηδόνι ομοs ἔφυγον, Καρῶν δὲ κατὰ φιλιαν κ παλαιοί προς Μίνω, Παμφύλων δὲ ὁτι γενους μέτεστιν Ἐλληνικos καὶ τούτοις, εἰσὶ γαρ δη καὶ οἱ Πάμφυλοι τῶν μετὰ αλωσιν χλίου

πλανηθέντων σῶν Κάλχαντι τούτων τῶν κατειλεγμένων

ἐχόντων Ἐρυθράς, Κλέοπος ο Κόδρου συλλαας ἐξ απασῶν τῶν ἐν γωνίε πόλεων οσους δὴ παρὰ ἐκάστων ἐπεισήγαγεν μυθραίοις συνοίκους. 5. Κλαζομετίοις δὲ καὶ Φωκαεῶσι, πρὶν μὲν η γωνας ἐς την Ἀσίαν ἐλθεῖν, ου -κosντο αἱ πόλεις δεώνων δὲ ἀφικομένων μοῖρα ἐξ αυτῶν πλανωμένη μετεπέμψατο ηγεμόνα παρὰ Κολοφωνίων Πάρφορον, καὶ πόλιν κτίσαντες πωτῆ Ἱδη την μὲν ου μετὰ πολὐ ἐκλείπουσιν, ἐπανιόντες δὲ ἐς γωνίαν Σκύππιον της Κολοφωνίας ἔκτι- σαν ἀπελθόντες δὲ ἐκουσίως καὶ ἐκ της Κολοφωνίας,ούτω γῆν τε ἔσχον ν καὶ νυν ἔτι ἔχουσι, καὶ κατεσκευάσαντο ἐν νήπαρφελαζομενὰς πόλιν ἐς δε την νῆσον διέβησαν δὴ κατὰ το Περσῶν δέος. λέξανδρος δὲ ανὰ χρόνον ἔμελλεν ὁ Φιλίππου χερρόνησον Κλαζομενὰς ἐργάσεσθαι χώματι ἐς τὴν νῆσον ἐκ της πείρου τοὐτων τῶν Κλαζομενίων το πολ ου Ἱωνες. Κλεωναῖοι δὲ

39쪽

LIBER VII. ησαν καὶ ἐκ Φλιουντος, σοι Λωρμων ἐς Πελοποννησον κατιλθόντων ἐξέλιπον τὰς πόλεις οἱ δὲ Φωκαεῖς γένος Io μὲν το ἀνέκαθέν εἰσιν ἐκ της ἡπo p Παρνα καλουμε- νης καὶ ἐς μας ἔτι Φωκίδος, ο Φιλογένει καὶ Λάμωνι, ομοὐτοῖς Ἀθηναίοις διέβησαν ἐς την Ἀσίαν την χώραν

δὲ υ κολων, κατὰ δὲ μολογίαν λαμβάνουσι παρὰ

μαίων. γώνων δὲ οὐδεχομένων σφας ἐς Πανιωνιον καρὶν του γένους βασιλέας του Κοδριδῶν λάβωσιν, ουτωπαράρρυθραίων καὶ ἐκ Τέω εοίτην καὶ Πέρικλον λαμ- μνουσι καὶ Ἀβαρτον. IV. ἱ δὲ ἐν ταῖς νηποις εἰσὶν χώνων πόλεις, Σάμος η πὲρ Μυκάλης κά πιο η απαντικρυ του Μίμαντος.

l. 'Aσως δὲ ὁ Ἀμφιπτολέμου Σάμιος ἐποίησεν ἐν τοῖς λεσιν ἡ Φοίνικι ἐκ Περιμηδης της Οἰνέως γένοιτο Ἀστυπάλαια κά Εὐρώπη, Ποσειδῶνος δὲ καὶ υστυπα-ἐqια εἶναι παῖδα Ἀγκαῖον, βασιλευειν δὲ αυτον των --λουμέν- ελέγων ' καίω δὲ την θυγατέρα του ποταμοφλαβόντι του Μαιάνδρου Σαμίαν γενέσθαι Περίλαον καὶ Κνουδον κάὶ Σάμον καὶ Ἀλιθέρσην καὶ θυγατέρα ἐπqvτω Παρθενοπην, Παρθενόπης δὲ της Ἀγκαίου καὶ Ααὀλλωνος Λυκομήδην γενέσθαι υσιος μὲν ἐς τοσουτον ais τοῖς ἔπεσιν ἐδήλωσε - . Τότε δὲ οἱ την νησον οἰκου- τες ἀνάγκη πλέον ἐδέξαντο η εὐνοια συνοίκους Ιωνας. ηγεμὼν δὲ ην τοῖς Ἀσι Προκλῆς ὁ Πιτυρέως, αυτός τε δαέριος κάγ' ιδαυρίους το πολψέγων όῖ πω μφόντου καὶ Ἀργείων ἐκ τη, πιδαυρίας ἐξεπεπτώκεσαν xρντ τω Προκλεῖ γένος ην ἀπο 'γωνος του πουθου υν-ὴμ κλος δὲ κώ Ἐφέσιοι στρατευουσιν ἐπὶ Λεωγορον τον Προκλέους, βασιλευοντα μετὰ τον πατέρα ἐν Σάμφ, καὶ μάχη νικησαντες ἐξελαύνουσιν ἐκ της νήσου Σαμίους

qἰτίαν δὲ ἐπέφερον μετὰ Καρῶν φῶς ἐπιβουλεύειν γωσι. Ἀμίων δὲ των φευγόντων οἱ μὲν ἐπὶ τῆ Θράκη νῆσον a

40쪽

φκησαν, καὶ ἀπο τούτων της ἐνοικήσεως Σαμοθράκπντην νησον καλοs νιν αντὶ Ααρδανίας οἱ δὲ Ομου Λεωγόρφ περὶ Ἀναίαν την ἐν τηλωείρφ τη πέραν βαλόμενοι

τεῖχος, δέκα ἔτεσιν στερον διαβάντες ἐν τῆ Σάμφ τούς τε μεσιους ἐκβάλλουσι καὶ ἀνεσώσαντο την νῆσον. 4. To δὲ ἱερόν το ἐν Σάμω της φας εἰσὶν οῖ ἱδρυ- σασθαί φασι τους ἐν τῆ Ἀργοῖ πλέοντας, ἐπάγεσθαι δὲαυτοὐς το αγαλμα ἐξ υργους Σάμιοι δὲ αὐτοὶ τεχθῆναι νομίζουσιν ἐν τη νήσω την θεὸν παρὰ τω Σμβρά- ποταμ και ἡπὸ τη λέγω τη μαωπι - κατ ἐμὲ ἔτι πεφυ-531κυίρ. εἶναι δ' ουν - ἱερὰν τοὐτο ἐν τοῖς μάλιστα ἀρχαῖον οὐχ ηκιστα αν τις καὶ ἐπὶ τ ἀγάλματι τεκμαίροιτο ἔστιναρ δὶανδρὰς ἔργον Αἰγινήτου Σμίλιδος του κλείδου.ουτος ὁ Σμῖλίς ἐστιν λικίαν κατὰ Λαίδαλον, δόξης δὲ 5 οὐκ ἐς το ἴσον ἀφίκετο. 5. σαιδάλφ μὲν γὰρ γένους τε Ἀθηνησιν ἡπῆρχεν εἶναι του βασιλικοετων καλουμένων

Μητιονιδῶν, και μοὐτη τέχνη της πλάνης τε νεκα και

ἐπὶ ταῖς συμφοραῖς ἐπιφανέστερος ἐγένετο ἐς παντας ἀνθρώπους ἀποκτείνας μὲν αδελφῆς παῖδα καὶ ἐπιστα με- νοντα οἴκοι νόμιμα ἔκουσίως παρὰ Μίνω ἔφυγεν ἐς Κρη-

την, καὶ αὐτφ τε αγάλματα Μίνω και του Μίνω ταῖς θυγατράσιν ἐποίησε, καθότι καὶπιμηρος ἐν χλιάδι ἐδήλωσε 6 καταροωσθεὶς δε ἀδικεῖν υπὸ του Μίνω καὶ ἐς δεσμωτη- ριον ομοετ παιδι ἐμβληθεὶς ἐκδιδράσκει τε ἐκ Κρήτης,

καὶ ἐς 'γνυκον Σικελῶν πόλιν ἀφικνεῖται παρὰ Κώκαλον, καὶ πολέμου παρέσχε τοῖς Σικελοῖς αἰτίαν προς τους Κρῆτας, ὁτι ἐξαιτοῶντος Μίνω μη πρόοιτο αὐτὸν ὁ Κώκαλος. καὶ ἐς τοσοίτο υπὸ του Κωκάλου των θυγατέρων ἐσπουδάσθη κατὰ την τέχνην, ς και θάνατον τω Μίνω βου-

τλεsσαι τὰς γυναῖκας ἐς χάριν Λαιδάλου δῆλά τε ώς--πῆσαν μὲν την Σικελίαν, ἐπὶ πλεῖστον δ και ταλίας ἀφίκετο του Λαιδάλου το νομα. ὁ δὲ Σμῖλις, τιμη532