Pausaniae Descriptio Graeciae

41쪽

LIBER VII. II καρὰ Σαραους καὶ ἐς την Ἀλείαν, παρ αλλους γε Οὐδένας φανερός ἐστιν ἀποδημησας ἐς τούτους δὲ ἀφίκετο, καὶ τ αγαλμα ἐν Σάμμος Ηρας ὁ ποιήσας ἐστὶν ούτος.

6. 'γωνι δε τεποιήσαντι παθειαν ἐστὶν ἐν τηε συγγραφη τοιάδε εἰρημένα, Ποσειδῶνα ἐς την νῆσον - - μον ουσα ἀφικέσθαι, καὶ νύμφ τε ἐνταὐθα συννενέσθαι, καὶ υπὸ τὰς ἁδινας της νύμφης χιόνα ἐξ--ανοsπεσεω ἐς την γῆν, πια ἀπο τούτου Ποσειδῶνα - παιδὶ ονομα θέσθαι Mow συγγενέσθαι δὲ αυτον καὶ λέρα νυμφη, καὶ γενέσθαι οι παῖδας Ἀγελόν τε καὶ Μέλανα α- χρόνον δὲ καὶ Οἰνοπίωνα ἐς την πιον κατῆρα ναυσὶν

ἐκ μήτης επεσθαι δέ οἱ καὶ τοὐς παῖδας άλον καὶ Εὐάνθ ν κοὰ Μέλανα καὶ Σάλαγόν τε και θάμαντα. υφίκοντο δὲ καὶ κῆρες ἐς την νῆσον ἐπὶ της οἰνοπίωνος sβασιλείας και υβαντες ἐξ υβοίας Οἰνοπίωνος δὲ καὶ των παίδων ἔλαβενέστερον Ἀμφικλος την αρχην Ἀφίκετο δὲ ἐξ Ἱστιαίας ὁ Ἀμφικλοατῆς ἐν Εὐβοία κατὰ μάντευμα ἐκ Λελφῶν Ἐκτωρ δὲ απλυμφίκλου τετάρτη γενεὰ βασιλείαν γὰρ ἔσχε καὶ ο ος, ἐπολέμησεν υβάντων

καὶ καρῶν τοῖς οἰκοsσιν ἐν τῆ νήσφ, καὶ τους μεν απέκτεινεν ἐν ταῖς μάχαις, τους δὲ ἀπελθεῖν νάγκασεν

ὁποσπόνδους Γενομένης δὲ απαλλαγῆς πολέμου πιοις, 10

ανι κεινθαι τηνικαῶτα ἐς μνήμην Ἐκτορι ως σφῆς καὶ Ιωσι δέοι συνθέειν ἐς Πανιώνιον τρίποδα β αθλον λαβε, αυτον ἐπὶ ἀνδραγαθία παρὰ του κοινos φησὶ τουγώνων τοσ-τα εἰρηκότα ἐς λίους Ἀναχύρισκον ου μέντοι ἐκεyνό γε εἰρηκε καθ' ῆντινα αἰτίαν πιοι τελοωιν ἐς γωνας.

V. Σμύρναν δὲ ἐν ταῖς δώδεκα πόλεσιν ούσαν ἰολέων, καὶ οἰκουμένην της χώρας καθ' α καὶ ἐς ἐμὲ ἔτι πόλιν καλosσιν ἀρχαίαν, μνες ἐκ κολοφῶνος ορμηθέντες ἀφελόμενοι τους Αἰολεῖς ἔσχοw χρόνω δὲ μτε--

42쪽

ρον καὶ γωνες μετεδοσαν Σμυρναίοις του ἐν Πανιωνίω 533συλλόγου. Ἀλέξανδρος δὲ ὁ Φιλίππου της ἐφ' ημῶν πω τλεως ἐγένετο οἰκιστης κατ οψιν ονείρατος. λεξανδρον γὰρ θηρεύοντα ἐν τω ρει φ Πάγφ ώς ἐγένετο ἀποτης θήρας, φικέσθαι προς Νεμέσεων λέγουσιν ἱερόν, καὶ πηγη τε ἐπιτυχεῖν αυτὀν καὶ πλατάν πρωτολίεροs, πεφυκυία δὲ ἐπὶ τοφυδατος καὶ υπὸ τῆ πλατάν' καθεύδοντι κελεύειν φασὶν αὐτ τὰς Νεμέσεις ἐπιφανείσας πόλιν ἐνταμ α οἰκίζειν καὶ αγειν ἐς αὐτην Σμυρναίους, ἀναστήσαντα ἐκ της προτέρας. ποστέλλουσιν δν ἐς Κλάρον θεωροὐς οἱ Σμυρνατοι περὶ των παρόντων σφίσιν ἐρησομένους, καὶ αἐτοῖς ἔχρησεν ὁ θεός 'ὶς μάκαρες κεῖνοι καὶ τετράκις ανδρες ἔσονται,οῖ Πάρον οἰκησουσι πέρην ἱεροῖο Μέλητος. ούτω μετφκίσαντο ἐθελοντας καὶ δύο Νεμέσεις νομίζουσιν αντὶ μιῆς, καὶ μητέρα αὐταῖς φασὶν εἶναι Νύκτα, ἐπεὶ θηναῖοί γε τῆ ἐν ραμνοῶντι θεν πατέρα λέγουσιν

εἶναι Ωκεανόν.

2. Ιωσι δὲ ἔχει μὲν ἐπιτηδειότατα ρῶν κράσεωςl χώρα, ἔχει δὲ καὶ ἱερὰ οἷα οὐχ ἐτέρωθι, πρῶτον μὲν τοτης μεσίας μεγέθους τε ενεκα καὶ ἐπὶ τ αλλφ πλοώτφ, δύο δὲ οὐκ ἐξειργασμένα πόλλωνος το τε ἐν Βραγχίδαις της Μιλησίας καὶ ἐν Κλάρ τη Κολοφωνίων δύο δεαλλους ἐν γωνα ναοὐς ἐπέλαβεν υπ4 Περσῶν κατακαυ- ναι τον τε ἐν Σάμω της Ηρας και ἐν Φωκαία της Ἀθηνας θαsμα δὲ δμως ησαν καὶ κωτου πυρὸς λελυ- ωμασμένοι. 3. εισθείης δ' αν καὶ τ' ἐν μυθραῖς μα- κλεω καὶ 'A νῶς' ἐν Πριήνη ναφ, τούτφ μὲν os αγάλματος ἔνεκα, μακλεω δὲ τφ ἐν ρυθραῖς κατὰ αρχαιότητα. τὰ δὲ αγαλμα οὐτε τοῖς καλουμένοις Αἰγιναίοις οὐτε τῶν Mττικῶν τοῖς ἀρχαιοτάτοις ἐμφερές, εἰ δέ τι καὶ ἄλλο, κριβῶς ἐστὶν Αἰγύπτιον σχεδία γαρ 534

43쪽

LIBER VII. 13 ξύλων, κοὰ ἐπ αυτη λθ εος ἐκ Τυρου της Φοινίκης ἐξ xλευσε καθ' ηντινα δὲ αἰτίαν, ουδὲ αὐτοὶ τουτο οἱ κρυθραῖοι λέγουσιν. ως δὲ ς την θάλασσαν ἀφίκετο 6 σχεδία την χώνων, φασὶν αὐτην ορμίσασθαι προς aκρα καλουμενη--- η δὲ ἔστι μὲν της πείρου, τοῖς δὲ ἐκ του 'Eρυθραίων λιμένος ἐς νησον την ίων πλέουσι τουτο ἐστι μεσαίτατον. ἐπεὶ δὲ η σχεδία κατὰ την κραν ἔσχεν, ἐνταὐθα πολύν μὲν οἱ μυθραῖοι

πόνον, ου ἐλάσσονα δὲ ἔσχον οἱ πιοι ποιούμενοι σπου- ὸν παρα φὰς καταγαγε Ἀκάτεροι το αγαλμα τέ- 7λος δὲ Ἐρυθραος ανθρωπος - βως μὲν ην απὸ θαλάσσης γεγονώς - αγρας ἰχθύων, διέφθαρτο δὲ πὸ

νόσου τους οφθαλμούς, ονομαχε, Φορμίων η' οὐτος ἀλιευς εἶδεν oψιν ονείρατος ἄντας ερυθραίων γυναῖκας αποκείρασθαι δμι τὰς κόμας, καὶ οὐτήτους ανδρας πλεξαμενους κάλον ἐκ των τριχῶν την σχεδίαν παρὰ σφῆς κατάξειν H μὲν δη ἀσταὶ των γυναικῶν ουδαμῶς vπακούειν τεονείρατι ἐβούλοντο ' πόσαι δὲ του θρα-χηίου γένους ἐδούλευον καὶ Οὐσαις σφίσιν ἐλευθέραις νωταsθα βίος, ἀποκεῖραι παρέχουσιν αὐτάς καὶ ουτως οἱ κρυθραῖοι την σχεδίαν καθέλκουσιν ἔσοδός τε δηταῖς Θράσσαις ἐς το μάκλειόν ἐστι γυναικῶν μόναις, καὶ το καλήδιον το ἐκ τῶν τριχῶν καὶ ἐς ἐμὲ ἔτι οἱ ἐπιχογριοι φυλάσσουσι. καὶ δη καὶ τον αλιέα οἱ αυτοὶ ουτοι ἀναβλέψαι τε καὶ ορὰν το λοιπὸν του βίου φασίν. 4. Εστι sh ἐν Ἐρυθραῖς καὶ 'Aθηνῶς Πολιάδος ναὸς καὶ αγαλμαξήλου μεγέθει μέγα καθημενόν τε ἐπὶ θρόνου, καὶ ηλακάτην ἐν κατέρα τῶν χειρῶν ἔχει καὶ ἐπὶ της κεφαλῆς πόλον τομὰ δοίου τέχνην καὶ αλλοις ἐτεκμαιρόμεθα βιναι, καὶ ἐς την ἐργασίαν ὁρῶντες του ἔνδον ἀγάλμα- ατος, καὶ οὐχ ηκιστα ἐπὶ ταῖς άρισί τε καὶ Ωραις αῖ

πρὶν ἐσελθεω εστηκασιν ἐν υπαίθρω λίθου λευκου ἐποι-

44쪽

ή δὲ καὶ κατ μεαμυμαίοις ἱερὸν Ἀσκληπιου, μεταξυ Κορυφῆς τε ορους κάνθαλάσσης αμιγους ματι ἀλλοίφ. 10 5. N δὲ γωνία παρὲξ των τε ἱερῶν καὶ της του αέρος κράσεως παρέχεται καὶ αλλα ἐς συγγραφήν, η μέν γε

'Eφεσία χώρα τον τε Κέγχριον ποταμον καὶ του Πωνος του ορους την φυσιν καὶ πηγὴν την υλιταίαν. - δὲ τῆ

Μιλησία πηγή τέ ἐστι Βιβλὶς καὶχσα ἐς της Βιβλίδος τον

ἐρωτα αδουσιν. ἐν δὲ τῆ Κολοφωνίων λως τε του Ἀπόλλωνος, δένδρα μελίαι, κώ ου πόρρω - αλσους

1Γώλης ποτα ς ψυχρότατος των ἐν μωία Λεβεδίοις δὲ τα λουτρὰ ἐν τῆ γη θαυμα ανθρώποις ὁμου καὶ ωφέλεια γίνεται. ἔστι δὲ καὶ 'τοις ἐπὶ τῆ ἄκρα λουτρὰ τῆ --κρία, τα μὲν ἐπὶ τ κλυδωνι ἐν πέτρας χηραμφ, τα δὲ καὶ

ἐς ἐπίδειξιν πλουτου πεποιημένα Κλαζομενίοις δὲ λουτρά ἐστιν - ἐν δὲ αὐτοῖς Ἀγαμέμνων ἔχει τιμάς. κάναν-τρον μητρός σφισι Πυρρου καλουμενον, καὶ λόγον ἐπὶ 12 φ Πυρρφ λέγουσι τω ποιμένι. ρυθραίοις δὲ ἔστι μὲν χώρα αλκίς, α η και των φυλῶν σφίσιν η τρίτη τοὐνομα ἔσχηκεν, ἔστι δε της χαλκίδος κατατείνουσα ἐς τοπέλαγος ακρα καὶ ἐν αυτῆ λουτρὰ θαλάσσια, μάλιστα των ἐν γωνία λουτρῶν φέλιμα ἀνθρώποις. 6. μυρναίοις δὲ ποταμος Μέλης υδωρ ἐστὶ κάλλιστον, καὶ σπελαων ἐπὶ ταῖς πηγαῖς, ἔν- χμηρον ποιῆσαι τα ἔπη λέ- 13 γουσι. Xίοις δὲ Ο του Οἰνοπίωνος τάφος θέα, τε παρέχεται καί τινας καὶ λόγους ἐς του Οἰνοπίωνος τα ἔργα Σαμίοις δε κατὰ την οδον την ἐς το φαῖον o Ῥαδίνης καὶ Λεοντίχου μνῆμά ἐστι, και τοῖς υπο ἔρωτος ανιωμένοις ευχεσθαι καθέστηκεν λυσιν ἐπὶ το μνῆμα τὰ μὲν δη ἐν γωνία θαύματα ποχλά τε κάνου πολλω τινὶ των ἐν

τῆ Ἐλλάδι ἀποδέοντά ἐστιν. VI. Τότε δὲ ἀπεληλυ των χώνων την τε νην οἰ536υχαιοὶ την γάνων διελάγχανον καὶ ἐσωκίδοντο ἐς τὰς

45쪽

LIBER VII. 15κόλεις αἱ δὲ δύο τε καὶ δέκα σαν ἀριθμόν, ποσαι γε καὶ ἐς απαν το Ἐλληνικον γνώριμοι, σώμη μὲν πως Ηλιδος πρώτη, μετὰ δὲ αυτην πιλενος καὶ Φαραὶ κάὸTρίτεια καὶ Ῥυπες καὶ Αἴγιον καὶ Κερύνεια καὶ Βουρα, - ταύταις δὲ Ἐλίκη καὶ Αἰγαι τε κιὼ Αἴγειρα, καὶ Πελ-- πρὰς της Σικυωνίας ἐσχάτη ἐς ταύτας OVAχαιοὶ καὶ οἱ βασιλεῖς αυτῶν ἐσφκίδοντο πρότερον ἔτι πωγώνων οἰκουμενας 2. Ἀσαν δὲ οἱ, μέγιστον τοῖς Ἀχαιοῖς Ιεχοντες κράτος ο τε ισαμενου παῖδες - ένης καὶ Σπάρτων καὶ Τελλις τε καὶ Λεοντομένης Κομητης δὲ οπρεσβύτατος των Τισαμενου παίδων πρότερον ἔτι διεβεβηκε ναυσὶν ἐς τηνυσίαν Ουτοί τε δη τηνικαυτα ἐν τοῖς Ιαιοῖς εδυνάστευον καὶ Ααμασίας ὁ Πενθίλου του υρε- στου, τοῖς Τισαμενο παισὶν νεψιος προς πατρός ἰσχυον δὲ ἐπ' ὐσης τοῖς κατειλεγμένοις καὶ πιαιων των

ἐκ Λακεδαίμονος Πρευγένης καὶ ο ως, νομα διοίην

Πατρεώς καί σφισιν - των Ἀχαιῶν ἐδόθη κτίσασθαι πόλιν ἐν τη χωρα, καὶ τοπινομα απλτου Πατρέως ἐτέθη xjπολει. 3. α δὲ ἐς πόλεμον τοιάδε ην τοῖς χαιοῖς καταβεον την ἐς Ἱλιον ἐπιστρατείαν Ἀγαμέμνονος Λακεδαίμονα ἔτι κα υργος οἰκo τε μεγίστη του Ἐλληνικοs

μοι - η - κατα δὲ την κέρξου καὶ Μηδων ἐπὶ την Ἐλ- λάδα ουτε Λεωνίδα της ἐξόδου της ἐς Θερμοπύλας εἰσὶν ρ Ἀχαιοὶ δῆλοι μετεσχηκότες, ετε Ἀθηναίοις ὁμου καὶ 'ε---ενοτρος Εὐβοια καὶ Σαλαμῶνι ναυμαχήσαντες, 'sa σφῶς καπάλογος συμμάχων ἔχει --νικὸς φυττω ηώς. στέρησαν δὲ καὶ ἔργου του Πλαταιῶσι δηλα γαρ 4sti ori ἐπὶ τ- ἀναθήματι φλ υλυμπία των Ἐλλήνων

μετῆκαν καὶ Ἀχαια γεγράφθαι δοκεῖν δε μοι, τὰς πατρίδας τε πολειφθέντες καστοι τὰς αυτῶν ἔσωζον, καὶ gμ διὰ το ἔργον το προς Τροίαν Λακεδαιμονίους ω-

46쪽

16 AXA IRAριεῖς ἀπηξίουν σφίσιν γεισθαι ἐδηλωσαν δὲ καὶ ανα

χρόνον ' Λακεδαιμονίων γαρ ἐς τον πρὸς Ἀθηναιους πολεμον καταστάντων στερον, ἐς την συμμαχίαν ησαν οι υχαιοὶ πρόθυμοι Πατρευσι, καὶ ἐς τους θηναίους ουχωησσον εἶχον γνώμην Πολέμων δὲ των πολεμηθεντωνυστερον πο ου Ἐλληνικου του μὲν ἐν χαιρGνεια Φιλίππου τε ναντία καὶ Μακεδόνων οἱ Ἀχαιοὶ μετέσχον, ἐς δὲ την Θεσσαλίαν καὶ ἐπὶ τον πρὀς Λαμία καλουμενον πόλεμον ου φασιν ἐκστρατευσασθαι ' ου γάρ πω μετὰ τὁ πταῖσμα ἀνενηνοχέναι τὸ ἐν Βοιωτοῖς. 4. υ δὲ τῶν ἐπιχωρίων Πατρευσιν ἐξηγητὴς τον παλαιστην δείλωνα χαιῶν μόνον μετασχεω φασκε του ἔργου του περὶ Λά--6 μιαν οἶδα δὲ και ανδρα αυτὰς Λυδὸν Ἀδραστον ἰδία καιου απὸ του κοινολτου Λυδῶν αμυναντα Ἐλλησι του δὲ Ἀδράστου τουτου χαλκῆν εἰκόνα ανέθεσαν οἱ Λυδοὶ

προέερου Περσικῆς Ἀρτέμιδος, καὶ ἔγραψαν ἐπίγραμμαως τελευτήσειεν ὁ Ἀδραστος ἐναντία Λεοννάτμμαχόμε- νος υπὲρ Ἐλληνων. δὲ ἐς Θερμοπυλας ἐπὶ την Γαλα-

των στρατιὰν ἔξοδος καὶ τοῖς πασιν μοίως παρώφθη Πελοποννησίοις ' τε γὰρ πλοῖα ου ἐχόντων τῶν βαρβάρων, δεινὰν ἔσεσθαί σφισιν ἀπ αυτῶν ουδὲν ηλπιζον, εἰ τον Κορινθίων ἰσθμὀν εκ θαλάσσης τῆς κατὰ Λέχαιον ἀποτειχίσειαν ἐς την ἐτέραν την ἐπὶ Κεγχρέαις θάλασσαν. 5. ουτο μὲν δη Πελοποννησίων ν τότε ἁπάντων S38 βουλευμα ἐπεὶ δὲ Γαλάται ναυσὶν οντινα δη τρόπον διαβεβήκεσαν ἐς την υσίαν, ἐνταυθα εἶχεν ουτω τα Ἐλ- λήνων προεστήκεσαν κατ' ἰσχυν ουδένες ἔτι του Ἐλληνικοί. Λακεδαιμονίους μὲν γὰρ τὸ ἐν Λευκτροις πταῖσμα, καὶ αμαοῖ τε υρκάδες συνεληλυθότες ἐς Μεγάλην πόλιν καὶ οἱ Μεσσηνιοι παροικο τες, ἀνασώσασθαι την προ- τέραν ἔτι ευδαιμονίαν ἐκώλυον Θηβαίοις δὲ ἐς πσουτοηρήμωσεν Ἀλέξανδρος την πόλιν ως ἔτεσιν υστερον ου

47쪽

LIBER VII. 17 πολλοῖς καταχθέντας πο Κασσάνδρου μηδε σώζειν τα οἰκεῖα ἀὶιόχρεως εἶναι 'M 'αίοις δὲ ευνοια μεν παρὰ του Ἐλληνικορτων ἔργων μάλιστα πῆρχε των στερον, ἀναπαυσασθαι δὲ Ου ποτε ἐκ του Μακεδόνων πολέμου παρῆν αὐτοῖς. VII. Ἐλληνων δὲ Ου τασσομένων τηνικαμα ἔτι ἐν κοινῶ, ἰδία δὲ λάστων κατὰ φῶς συνεισταμενων, οἱ Aχαιοὶ μάλιστα ἴσχυον τυράννων τε γὰρ πλην Πελληνης αἱ ἄλλαι πόλεις τον χρόνον απαντα ἀπείρως ἐσχήκεσαν ἀ τε ἐκ πολέμων καὶ ἀπο τῆς νόσου συμφοραὶ της λοιμώδους ουπιες τοσομο Ἀχαιοῖς ἐφ' οσον τοῖς ἄλλοις ἐγένοντο Ἐλλησι συνέδριόν τε οὐν Ἀχαῖκον καλούμενον

κα ἀπ κοινοῶ λόγου βουλεύματά τε ην Ἀχαιοῖς καὶ τὰ ἔργα Ἀθροίζεσθαι δὲ ἐς Αἴγιόν σφισιν ἔδοξεν αὐτη a γὰρ μετὰ λίκην ἐπικλυσθεῖσαν πόλεων ἐν Ἀχαῖα τωναλλων δόξη προεῖχεν ἐκ παλαιου καὶ ἴσχυεν ἐν τω τότε. Ελληνων δὲ των λοιπῶν Σικυώνιοι συνεδρίου πρῶτοιτο Ἀχαιῶν μετέσχον μετὰ δὲ Σικυωνίους ἐσηεσαν δηκαὶ των αλλων Πελοποννησίων οἱ μὲν αὐτίκα, οἱ δὲ χρόνον τινὰ ἐπισχόντες τους δὲ καὶ ἐκτος οἰκοῶντας του - μο συντελεῖν ἐς χαιοὐς ἔπειθεν, τι ἐς πλέον ἰσχυος προων ἐώρων ἀεὶ το χαῖκόν. 2. Λακεδαιμόνιοι δδε Ἐλληνων μόνοι διίφοροί τε χαιοῖς τὰ μάλιστα ησαν καὶ ἐκ του φανερο πόλεμόν σφισιν ἐπῆγον Πελληνην μω γε Ἀχαιῶν πόλιν 'Aγις εἱλεν ὁ Εὐδαμίδου βασιλεύων ἐν τῆ Σπάρτη, καὶ ἐξέπεσεν αὐτίκα ἐκ Πελληνης πόἈράτου καὶ Σικυωνίων Ἀλεομένης δὲ Ο Λεωνίδου οὐ Κλεωνυμου, βασιλεὐ οἰκίας της ἐτέρας, ἀντικαθημμνους υρατον καὶ Ἀχαιοὐ προς έμη παρὰ πολύ τε ἐκράτησεν ἐλθόντας ἐς χεῖρας, καὶ ἴστερον Ἀχαιοῖς κάὶ

Ἀντιγόνω συνέθετο εἰρηνην. Ἀντίγονος δὲ οὐτος τηνικαῶτα ἀρχην την Μακεδόνων hiν, ἐπιτροπεύων μ

48쪽

λιππον οὐ μητρίου παῖδα ἔτι ηλικίαν οντα 'ν δε και ἀνεψιος τω Φαππφ καὶ μητρὶ αυτου συνγει προς -- τον ουν τον υντίγονον καὶ Ἀχαιοὐ ποιησάμενος ὁ πιμομένης σπονδάς, καὶ αυτίκα παραβὰς οσα μοσεν,

δραποδίσατο υρκάδων Μεγάλην πόλιν ' Λακεδαιμονίοις τε το ἐν Σελλαπία πταῖ α προς Ἀχαιοὐ κάνυντίγονον Κλεομένους νεκα κοὰ ἐπιορκίας της ἐκείνου συνέβη. Κλεομένους μὲν δη καὶ αυθις ἐν λόγοις τοῖς 'Αρκαδικοῖς

5 ἀφιξόμεθα ἐς μνήμην Φίλιππος δε ὁ ημητρίου την

Μακεδόνων αρχήν, ως αφίκετο ἐς ανδρας, παρα επόντος υντιγόνου λαβών, φόβον τοῖς πασιν Ἐλλησιν ἐνεποίησε τα Φιλίππου του Ἀμύντου, προγόνου μὲν ου ἔντος αὐτω, φ δὲ ἀληθε λόγω δεσπότου, τά τε αλλα αυτos μιμούμενος καὶ τὰ ἐς θεραπείαν σοι παπρίδας αρε- ην ἐπ' οἰκείοις προδιδόναι κέρδεσι προπίνειν δὲ παρα540

τὰ συμπόσια ἐκ δεξιότητι κε φιλία κύλικας ουκ οἴνου, φαρμάκων δὲ ἐς ὀλεθρον ἀνθρώποις, α δη ὁ μ ν του Ἀμύντου Φίλιππος οὐδ' ἐπενόησεν, ἐμοὶ δοκεω, ἀρχήν, Φιλίππωδὲ τω Λημητρίου τὰ φάρμακα τόλμημα ην ἔλα-ὐφρότατον κατεῖχε δὲ καὶ τρεῖς πόλεις φρουραῖς, ορμητήρια εἶναί οἱ κατὰ της Ἐλλάδος καὶ νόμαζε δὲ υπὸ της,βρεως καὶ της ἐς το Ἐλληνικὰν ἡπεροψίας κλεῖς της

Ἐλλάδος τὰς πόλεις ταύτας ἐπὶ μέν γε Πελοποννήσω Κόρινθος καὶ ἡ Κορινθίωνοκρόπολις ἐπετετείχιστο, ἐπὶ δὲ Ευβοία καὶ Βοιωτοῖς τε καὶ Φωκεὐσι χαλκὶς η προς

τμαρλα κατὰ δὲ Θεσσαλῶν τε αυτῶν καὶ του ἰτωλῶν ἔθνους Μαγνησίαν την πωτο Πήλιον κατεῖχεν Φίλιππος. . Μάλιστα δὲ Ἀθηναίους καὶ το Αἰτωλικὸν ἐπιστρατείαις τε συνεχέσιν ἐπίεζε καὶ ληστῶν καταδρο-

τμαῖς ἐμνημόνευσε δέ μοι καὶ πρότερον ὁ λόγος ἐν τηυτθίδι συγγραφη o in τε Ἐλλήνων η βαρβάρων ἐναντία

Φιλίππου συνήραντο Ἀθηναίοις, καὶ ως υπλα-ενείας

49쪽

LIBAER VII. 19των συμμάχων ἐπὶ Ρωμαίους κά ἐπικουρίαν την εκεῖθεν κατεφευγον οἱ Ἀθηναῖοι Ῥωμαῖοι δὲ ἐπεπόμφεσαν καὶ

ου πολλφ τινὶ ἔμπροσθεν λόγφ μὰν ἐπικουρήσοντας --τωλοῖς ἐναντία Φιλίππου, τω δὲ μγ μῆλλόν τι ἐπὶ κατασκοπῆ των ἐν Μακεδονία πραγμάτων. τότε δὲ ἀπο- 8στέλλουσιν Ἀθηναίοις στρατιάν τε καὶ ηγεμόνα μίλιον τουτο γάρ οἱ τῶν ονομάτων ν το ἐκδηλότατον, ἐπεὶ κα- λουνταί γε ου πατρόθεν οἱ Ρωμαῖοι κατὰ ταυτὰ Ἐλλησιν,5 Γαλλὰ καὶ τρία, πότε ολίγιστα, καὶ ἔτι πλέονα ονόματαεκάστετίθενται. φ δὲ υτιλίω προσετέτακτο πω -- μαίων ἀπείργειν απλυθηναίων καὶ του Αἰτωλικου τον Φιλίππου πόλεμον. υτίλιος δὲ τα μὲν αλλα τοῖς πράγ- 9μασι κατὰ τὰ ἐπιτεταγμένα ἐχρητο τάδε δνου κατὰ γνώμην o την Ῥωμαίων ἐστὶν εἰργασμένα Ευβοέων γὰρ Ἐστίαιαν πόλιν καὶ Ἀντίκυραν την ἐν τῆ Φωκίδι ἐλῶν, υπηκώους κατ ἀνάγκην ουσας Φιλίππου , ἐποίησεν ἀναστάτους. καὶ τουδε ἔνεκα, ἐμοὶ δοκεῖν, ἐπεὶ ἐπυθετο

βουλη, ἀποστέλλουσιν υτιλίω διάδοχον της αρχῆς Φλα- VBI Tότε δὲ κων ὁ Φλαμίνιος μέτριάν τε διήρπασε του φρουρουντας Μακεδόνων μάχην νικησας, καὶ

αυθις ἐλάσας ἐπὶ κόρινθον κατεχομένην υπὸ Φιλίππου φρουρα αυτός τε προσεκάθητο πολιορκῶν, καὶ παρὰ Ἀχαι- αμα ἀποστέλλων ἐπηγγελλέ σφισιν ἀφικυεῖσθαι προς Κόρινθον στρατια συμμάχους τε ἀξιωθησομένους καλ σθαι Ῥωμαίων καὶ αμα ευνοία τῆ ἐς το Ἐλληνικόν. Ἀχαιοὶ δὲ ἐποιουντο μὲν μεγάλως καὶ αυτὸν ἐν αἰτία τΦλαμίνων καὶ ἔτι πρότερον υτίλιον, οῖ μετεχειρίσαντοώμως -ταπήχεις Ἐλληνίδας καὶ ἀρχαίας, ἀναμαρτήτους τε οὐσας πρὸς μναίους καὶ ου κατὰ γνώμαν υπὸ Μακεδόνων ἀρχομένας προεωρῶντο δὲ κανῶς ἀντὶ Φιλίππου

καὶ Μακεδόνων ' μαῖοι σφίσι τε κοιεν κάντω Ἐλλη- 2.

50쪽

νεκφ δεσπόται προστάττειν Ῥηθεντων δε ἐν φ συνεδρί πολλῶν καὶ ἐναντίων ἀλλήλοις, τελος οἱ ευνοι Ρωμαίοις ἐνίκησαν, κὐυχαιοὶ Φλαμινίφ όρινθον συν- νεπολιόρκησαν Κορίνθιοι δὲ ἀπὸ Μακεδόνων ἐλευθερωθέντες μετέσχον αυτίκα συνεδρίου του χαιῶν, μετασχόντες καὶ πρότερον, οτε υρατος καὶ Σικυώνιοι φρουρὰν ἐκ του κροκορίνθου την πῆσαν ἐξήλασαν καιαπέκτειναν Περσαῖον πλυντιγόνου ταχθέντα δερὶ τῆφρουρα. I. Aχαιοὶ δὲ τλὰπ τοώτου συμμαχοί τε νομά-542ζοντο Ρωμαίων καὶ ἐς τα πάντα ησαν πρόθ πιμον καί σφι σιν εἶποντο μὲν ἐς Μακεδονίαν καὶ ἐπὶ Φίλιππον, μετέσχον δὲ καὶ στρατείας ἐς Αἰτωλούς, τρίτα δὲ ομου - μαίοις ἐμαχέσαντο ἐναντία υντιοχου καὶ Σύρων. πισα μὲν δη χαιοὶ Μακεδόσιν στρατια τῆ Σύρων ἐναντία ἐτάξαντο, φιλία τε προς Ρωμαίους ἔπραξαν ἐς δὲ Αἰτωλοὐς ἐκ παλαιο σφίσιν ν οἰκεῖα ἐγκληματα. 3. κε δὲ η Νάβιδος ἐν Σπάρτη τυραννὶς κατελέλυτο, ἐς πλείστην μότητα ανδρὸς ἀφικομένου, - ἐς τους

Λακεδαιμονίους αυτίκα ἐνεπεπτώκει ' καὶ σφας πο τον

χρόνον οἱ χαιοὶ τοsτον ἐς σύλλογον πάγονται τονυχαι κόν, καὶ δίκας τε ἐδίκαζόν σφισιν ἐς το ἀκριβεστατον, καὶ τα τείχη της Σπάρτης καταβάλλουσιν ἐς εδαφος, οἰκοδομηθέντα μεν καὶ πρότερον ἔτι αυτοσχεδίως ἐπί τε της σημητρίου καὶ στερον της Πύρρου καὶ μειρωτῶν στρατείας, ἐπὶ δὲ της τυραννίδος της Νάβιδος καὶ ἐς τὸ ἀσφαλέστατον οχυρωθέντα τά τε Ουν τείχη της Σπάρτης οι χαιοὶ καθεῖλον, και τὰ ἐς μελέτην τοῖς ἐφήβοις ἐκ τῶν Λυκούργου νόμων καταλυσαντες ἐπέταξαν τοῖς 6υχαιῶν ἐφήβοις τὰ αυτὰ ἐπιτηδεύειν ταsτα μὲν δη και ἐς πλέον ἐπαεισιν αυθίς μοι τὰ ἐς Αρκάδας - Λακεδαιμονιο δε ατε μεγάλως τοῖς ἐπιτάγμασιν ἀχθόμενοι τοῖς

Ἀχαιῶν, καταφεύγουσιν ἐπὶ Μέτελλον καὶ Oσοι συν --