Perí hierōsýnēs (De sacerdotio) of St. John Chrysostom

231쪽

VI. XII DE SACERDOTIO 169κα των αιμάτων μιγνύμενον τον ἀφρον, καὶ μου τοις

πλοίοις ἐπεισιόντα πασι τους επὶ των καταστρωμάτων νεκροὐς, τους καταποντιζομένους, τους ἐπιπλέοντας, τους

εἰς τους αἰγιαλούς ἐκβρασσομένους, τους ἔνδον τοι κύμασι περικλυζομενους, και ταῖς ναυσὶν ἀποφράττοντας την ὁδόν. 63. Και πάσας κριβῶς διδύξας τὰς του πολέμου τρα- γροδίας, προστιθέτω και τα της αιχμαλωσίας δεινὰ, καὶ

την παντος θανάτου χαλεπωτερα δουλείαν. IO. Καιταυτα ιπων κελευέτω ον Amro ἀναβαίνειν ευθέως, καὶ του στρατοπέδου παντὸς κείνου στρατη γεῖν. II. Ἀρα oore προς την διοίκησιν κείνην ἀρκέσειν τον μειρακίσκονεκεῖνον, αλλ' υκ ἀπο πρώτης φεως ευθεως ἀφησειν την

πρῶ- τω λωνφ' μήδ' τι τω σώματι τούτφ καθάπερ τινι δεσμωτηρίφ κατακλεισθέντες των πάτων οὐδὸν is

δυνάμεθα ἰδεῖν, μεγάλα τα ειρημένα εἶναι νόμιζε πολύτο ταύτης της μάχης μείζονα, πολύ και φρικωδεστέραν εἶδες ἄν, ε του διαβόλου την ζοφωδεστάτην παράταξιν καὶ πην μανιώδη συμβολην τούτοις τοις φθαλμοῖς δεῖν ηδυνήθης ποτέ. I 3. Ου γὰρ χαλκὸς κε και σίδηρος, o

οὐδε Amrοι και αρματα και τροχοι, οὐδὲ πῖ και βεμ, ταμα τα ρατά αλλ' τερα πολύ τούτων φοβερώτερα μηχανηματα. ου δει τούτοις τοι πολεμίοις θώρακος οὐδὲ

232쪽

ἀσπίδος, ουδὲ ξιφων και δοράτων ἀλλ' ἀρκεῖ μόνη

δως τῆς παράτου στρατιας ἐκείνης παραλυσαι ψυχην, η μη λίαν ὁσα γενναία τυχν, και προ τῆς ικείας ἀνδρείας πο λῆς ἀπολαύση της παρα του θεου προνοίας. 61 Καὶ εἴ γε ν δυνατὸν το σῶμα ἀποδυντα Οὐτο, και μετα αυτο τοὐ σώματος δυνηθηναι - ως καὶ ἀψοβως πασαν την κείνου παράταξιν καὶ τον προς ημας πολεμον φθαλμοφανως δεῖμ' εἶδες αν ου χειμαρ- ρους αιμάτων, οὐδε σώματα νεκρὰ ἀλλὰ ψυχων πτώματα

IO τοσαὐτα, και τραύματα ἴτω χαλεπὰ ως πασαν κείνηντο πολεμου την πογραφην, ν αρτι διῆλθον προς σε, παίδων τινα αθύρματα εἶναι νομίσαι, καὶ παιδιὰν μαλλον η πόλεμον, τοσομοι ι καθ' κάστην πληττόμενοι την

ημέραν. GIS Τὰ δε τραύματα ου ἴσην εργάζεται την

Is νέκρωσιν, ἀλλ' οσον ψυχῆς και σώματος το μέσον, τοσοὐ- τον κείνης και ταύτης το διάφορον. ταν γαρ λάβα την πληρον ἡ φυχη καὶ πεση, o κεῖται καθάπερ τοσωμα ἀνεπαισθητως, ἀλλα βασανίζεται μεν εντεῖθεν δητη πονηρα συνειδησεω τηκομενη μετὰ βε την ενθενδεῖ ἀπαλλαγὴν κατὰ τον της κρίσεως καιρον ἀθανάτεπαραδίδοται τιμωρία ει δέ τις ἀνά νητως ἔχοι προς τὰς του διαβόλου πληγὰς μειζον inro της ναισθησίας κείννννεται το δεινον. ὁ γὰρ επι τη προτέρα πληγὴ μηδηχθεις εὐκολως δέξεται και δευτέραν, και μετ ακείνην Dετεραν. ου γὰρ διαλιμπάνει μαρι η εσχάτης ἀναπνοης παίων ὁ μιαρὸς οταν - ψυχην -'ίαν καὶ των προτε- ρων καταψρονοῖσαν πληγων χI6. Ε δε καὶ της συμβο-

233쪽

VI. XIIIJ DE SACERDOTTO III λης τον τροπον εξετάζειν εθέλοις, πολυ ταύπην σφοδροτέραν καὶ ποικιλωτέραν δοις αν ουδὲ γὰρ κλοπης καὶ δόλου

τοσαύτας τις οἶδεν δεας, σας κεῖνος ο μιαρος, ταύτ γουν την πλείονα κέκτηται δυναμιμ' ουτ εχθραν τις ουτως ἀκηρυκτον δύναιτ αν χειν προς τους αγαν πόλεμιωτάτους αυτω, σην προς την ἀνθρωπείαν φυσιν ὁ

πονηρός. Ι7. Καὶ την προθυμίαν δε εἴ τις ξετάζοι, μεθ' ης μάχεται ἐκεῖνος, ἀνθρώπους μεν ενταὐθα καὶ γελοῖον παραβαλεῖν. εἰ δέ τις τα ργιλώτατα και ἀπηνέστατα των θηρίων ἐκλεξάμενος ἀντιτιθέναι θέλοι ricio

τούτου μανία, πραοτατα ντα και ἡμερώτατα ευρησε τῆπαραβολὴ τοσουτον ἔτος πνεῖ θυμον, ταῖς μετέραις

προσβάλλων φυχαῖς. I 8. Καὶ ὁ της μάχης δε χρόνος,

ενταυθα μεν βραχύς, καὶ επιτν βραχεῖ δε αυτω πολλαι αἱ ἀνοκωχαί καὶ γὰρ νύξ επελθουσα, και ὁ του σφάζειν εκάματος, και τροφης καιρος καὶ πολλὰ μερα διαναπαύειντον στρατι-την πέφυκεν, ώς καὶ ἀποδυνα την παντευχίαν, και ἀναπνευσαι μικρον, καὶ σίτ και ποτω καταψυξαι, καὶ ετέροις πολλοῖς την προτέραν ἀνακτήσασθαι δυναμικεπὶ δε του πονηρο ου εστι τὰ ὁπλα καταθέσθαι ποτὲ, o ου εστιν υπνον αρασθαι τον βουλομενον τρωτον μένειν

διαπαντός. ανάγκη γὰρ δυοῖν θάτερον δε πεσεῖν καὶ

ἀπολέσθαι γυμνωθεντα, δε διαπαντος καθωπλισμενονεστάναι και γρηγορότα και η ρ κεῖνος διαπαντὸς εστηκε μετὰ της αυτου παρατάξεως, τὰς μετερας ραθυ- ass

234쪽

17 CHRYSOSTOMUS NI XIII μύας παραπηρων, πλείονά τε εἰσφέρων σπουδὴν εἰς την

ἡμετεραν ἀπώλειαν η εἰς την σωτηρίαν ἡμεῖς την αυτῶν. 6 I9. Καὶ τὰ μη πασθαι δ αυτον φ μῶν, καὶ τοεξαπίνης επιτίθεσθαι, α μάλιστα τῶν μυρίων στὶν αἴτια 5 κακῶν τοῖς υκ γρηγορόσι διαπαντος, πολύ τουτον απορώτερον κείνου δείκνυσι τον πολεμον. 62Ο. Ἐνταὐθαοδν ωας θελες στρα νεῖν τοῖς στρατιώταις του ρι- στos ἀλλὰ τῆ διαβόλετοῖτο ν στρατ νεῖν οταν γὰρ ὁ διατάττειν καὶ διακοσμεῖν τοὐς λοιπούς φείλων παν- Io των ἀπερρότατος καὶ σθενέστατος , προδούς πο της ἀπειρίας τους πιστευθέντας, τρο διαβόλ μαλλον στρα- νησεν, η τω ριστρο.

62I. Ἀλλα τί στένεις; τί δακρύεις - γὰρ θρηνων αξια τὰ κατ εμε νυν, αλλ ευφροσύνης και χαρῶς '15 ουχὶ και τα εμά φησιν, ἀλλὰ μυρίων αξια αὐτα κοπετῶπινυν γαρ μόλις ἡδυνήθην συνιδεῖν, Or τῶν κακῶν με παγες.6aa. Ἐγὼ μεν γὰρ εἰσῆλθον πρός σε, O τι ποτε περ σου προς Ους εγκα ὐντας ἀπολογήσομαι, δεόμενος μαθεῖπισυ δέ με εκπέμπεις τέραν ἀνθ' τερα φροντίδα ενθείς.

2 ου γαρ τι μοι μέλει, τί προς κείνους περ σου, αλλὰ τί προς το θεον περ μαυτολκαι τῶν μῶν ἀπολογησομαι

κακῶν. 23. Ἀλλα σου δέομαι καὶ ἀντιβολῶ, ει τί σοι μελε τῶν εμῶν, εἴ τις παράκλησις εναριστῶ, εἴ τι παραμύθιον ἀγάπι ς, εἴ τινα σπλά χνα καὶ οἰκτρομί και γὰρ

aDοῖδας οτι με μάλιστα πάντων αὐτος ει τοὐτον τον κίνδυνον

ἐπαγες χεῖρα δρεξον και λέγων και πράττων τα δυνάμενα ημα ἀνορθοῖν, μηδε ἀνάσχη προς οὐν το βραχυτατον

ῆμα. ἀπολιπεῖν, - ὰ ωὐν μαλλον ε πρότερον κοινὰς

235쪽

VI. IIIJ DE SACERDOTIO 173ποιεῖσθαι τὰς διατρήάς. 624. 'μ δε μειδιάσας, Καὶ τί συμβαλέσθαι, ἔφην, τί δέ σε νησαι δυνησομαι πρὸς τοσουτον πραγμάτων -κον; αλλ' πειδη σοι τουτο δύ,

θάρρει, ἁ φιλη κεφαλή τὸν καιρον γὰρ καθ' ὁ α ἐξῆ

σοι των κεῖθεν φροντίδων ἀναπνεῖν, και παρέσομαι και 5 παρακαλέσω, καὶ των εις δυναμιν την μηνυ λείψεται Ουδεν επι τούτοις πλέον κεῖνος δακρυσας ἀνίσταται ετ δ αυτω περιχυθεὶς, και καταφιλήσας την κεφαλὴν, προυπεμπον, παρακαλων γενναίως φέρει το συμβεβηκός.IIιστευω γὰρ, φην, ω καλέσαντί σε ριστψ, και τοις οιδίοις ἐπιστησαντι προβάτοις, τι τοσαυτην ε της διακονίας ταύτης κτηση παρρησίαν, ς καὶ - κατὰ την ἡμέραν εκείνην κινδυνεύοντας εις την αιώνιόν σου δέξασθαι

236쪽

It is admitte hy at critic of the textis ineme v Testamentinat in quotations in the writings fit Chrysos- ih z... ' ton are derive froni a lex substantiali identical

Si Chrysostom, an in in fruments of Theodore of Antiochand opsuestia, id os Diodorus of Antioch and Tarsus , Drmori conclude inat in fundamenta textis late extant Greel ΜSS. generali is beyon ali question identices vii in dominant Antiochian or Graeco-Syria textis in secon lial of the fourit1

stud of the quotations in ine de sacerdotio corroborates ine uota sorici genera conclusion Os Drmori They are alten

237쪽

μηποτε - τοῖς ὁ θεὸς πίγνωσιν ἀληθείας, και παλλαγῶσι της του διαβόλου παγίδος.

239쪽

ascis natural vitia a reacher, osten quotes stomonemory, even in his vritte tremises. Se examples stoin the e sac. unde III.

Chi sostonet a stud in the histor os bibliciet inserpretation, p. 83. Acis assume 1 sor example, by D J. O. .mum M in Hastings DB Extra Volume, p. I 3 the Traditiones ext vas in existence in substantiali iis present ora by the iiddie of the ourti centum.' The Traditional ex is in sanie a stat Pthici Drior calis Syrian, and

Chi sostonicis iis best representatiVe sibi . PP. I 2-3 . Gistor os. t. p. 69 columnaeum est Oriente, aemulo quarto exerunte, multis locis mi Testamenti nullo modo ceriam lectionem Oisse, sed variantes lection exstitisse non aucas Licebas risu episcopo e doctori quatis erat Chus somus ex dubiis isti eligere, neque vitam ramgium ferrisimus ructor tis certae et constitutae ad quam a licare seo rua. . sed senuinia ori solus est discrepantia mori uer D Gissordalso reser rarith approva tomesue, Wh remari s Ei . . T. p. et I that the fame uriter svould not alWays have the fame copy of the Biblebesore him.

N. C.