Perí hierōsýnēs (De sacerdotio) of St. John Chrysostom

211쪽

VI. IV DE SACERDOTIO IUεμπειρον εἶναι δεῖν καὶ πάντα μεν εἰδέναι τα βιωτικὰ

γυναῖκας εχουσι, καὶ παῖδας τρέφουσι, καὶ θεράποντας sκεκτημένοις, και πλουτον περ/εβλημένοις πολύν, και δημόσια πράττουσι, καὶ ἐν δυναστείαις οὐσι, ποικιλον αὐτον εἶναι δεῖ 428 ποικίλον δε λεγω, οὐχ πουλον 'oυδε κολακα καὶ ποκριτην, αλλὰ πολλῆς με ἐλευθερίας

χρησίμως, ταν η των γα μάτων ὁπόθεσις τουτο ἀπαιτῶν, καὶ χρηστον εἶναι ομοὐ καὶ αυστηρόν. 329. Οὐ γάρ στινεν τρόπω χρησθαι τοῖς ἀρχομένοις πασιν, πειδη μηδὲ ἰατρῶν παισὶν ἐνὶ νόμφ τοι κάμνουσι πῶσι προσφέρεσθαι καλον, μηδε κυβερνητη μίαν δον εἰδέναι της προς τὰ Is

πνεύματα μάχης. καὶ γὰρ καὶ ταύτην την ναυν συνεχεῖς περιστοιχίζονται χειμωνες δε χειμῶνες Ῥυτοι Ῥυκ

εξωθεν προσβάλλουσι μόνον, ἀλλὰ καὶ νδοθεν τίκτονται. καὶ πολλῆς χρεία καὶ συγκαταβάσεως καὶ Ἀκριβείας.

212쪽

1 o CHRYSOSTOMUS NI V33o. πάντα δὲ ταυτα τα διάφορα εις ἔν τελο ορα, τουθεο την δοξαν, της ἐκκλησίας την οἰκοδομήν. V. 33I. Μοας των μοναχῶν ἀγών, καὶ πολύς μόχθος ἀλλ' εἴ τις καλῶς διοικουμένη ἱερωσύνη τους λεκεῖθεν ιδρωτας παραβάλοι, τοσουτον εὐρησει το διάφορον, ὁσον ἰδιώτου καὶ βασιλέως το μεσον. 332 'Eκεῖ μὲν γὰρ εἰ καὶ πολύς ὁ πόνος, ἀλλὰ κοινον της ψυχῆς καὶ του

σώματος το ἀπώνισμα μαλο δε το πλέον τῆ του σώματος κατορθοὐται κατασκευῆ. aν - τοὐτο ἰσχυρον ὴ, io μένει καθ' ἐαυτην ἡ προθυμία, υκ χουσα εις ἔργονεξάλθεῖν καὶ γὰρ καὶ νηστεία σύντονος, καὶ χαμευνία καὶ ἀπινρυπνία, καὶ α υσία, καὶ ὁ πολύς δρως, καὶ τὰ λοιπὰ,

ὁσα προς την του σώματος ἐπιτηδεύουσι ταλαιπωρίαν, πάντα οἴχεται, του κολάζεσθαι Θέλλοντος Ῥυς οντος

καὶ οὐδε της του σώματος εὐεξίας προσδεῖται, στε δεῖξαιτην αυτῆς ἀρσην. τί γαρ ἡμῖν ἡ του σώματος σχύς συμβάλλεται προς το μητε αὐθάδεις ειναι, μήτε οργίλους, μητε προπετεῖς, ἀλλὰ νηφαλίους, και σώφρονας, και κοσμίους, et καὶ ταλλα πάντα διυ ἡμῖν ὁ μακάριος ΓΙαὐλος την του ἀρίστου ιερέως ἀνεπλήρωσεν εικονας 334. Ἀλλ' υκ

ἐπι τῆς του μονάζοντος αρετῆς χοι τις αν τοὐτ ειπεῖν.

213쪽

VI. VI DE SACERDOTIO ISIVI Ἀλλα καθάπερ τοῖς μἐν θαυματοποιοῖς ργάνων δεῖ πολλῶν, καὶ τροχων καὶ σχοινίων καὶ μαχαιρον,4 ἐφιλόσοφος απασαν ἐν τῆ ψυχὴ κειμενην εχε την τέχνην, των ξωθεν ουδεν δεόμενος' 535. - δη καὶ ἐνταὐθα ομεν μοναχος και της σωματικης ευπα θείας προσδεῖται, καὶs

τόπων προς την διαπωγὴν ἐπιτηδείων, να μητε πανἀπφκισμένοι της των ἀνθρώπων ἄσινέμιλίας, και την απὸ της ρημίας ἔχωσιν ἡσυχίαν, ετ δε και ης ρίστης

ἀμοιρωσι κράσεως των ωρωπι οὐδενον οντως μόρητον τω κατατρυχομένενηστείαις, ως ἡ ω αέρων ἀνωμαλία Ioτης δε των ματίων καταπκευῆς και διαίτης νεκεν, σαπρόματα χειν αναγκάζονται, πάντα αὐτουργεῖν αυτοὶ φιλονεικουντες, Ουδεν δεομαι λοειν νυν. 336. δὲ ἱερεύς ουδενος τούτων εἰς την αυτοὶδ σεται χρείαν, a 'ἀπερίεργος και κοινος ἐν πασίν εστι τοῖς υκ χουσι Is

βλάβην την επιστήμην σπασαν εν τοις της ψυχῆς θησαυροῖς ἀποκειμενην χων. 337. Εἰ δε το μένειν si εαυτων καὶ τὰς των πολλῶν ὁμιλίας κτρεπεσθαι θαυμάζοι τις,

214쪽

Is a CHRYSOSTOMUS NI VI καρτερίας μεν τουτο δεῖγμα καὶ αυτος rναι φαίην δ' υμην ἁπάσης της ἀνδρείας της ἐν τῆ ψ f τεκμηριον ἱκανόν. ὁ με γαρ εἴσω λιμένων επὶ των ἰάκων καθημενος, λωτης τέχνης κριβῆ δίδωσι βάσανον τον δὲ ε μώ ms πελάγει καὶ τω χειμωνι δυνηθέντα διασωσα το σκάφος, οὐδεὶς οστις ου αν εἶναι φαίη κυβερνητην αριστον. VII. 338. Οὐ τοίνυν ἡμῖν ουδε τον μον ' θαυμαστέονὰν εἴη λίαν και μεθ' ὐπερβολῆς, ἔτι μένων si αυ- ου ταράττεται, οὐδὲ διαμαρτάνει πολλα καὶ μεγάλα ἁμαρτ'

Io ματα οὐδε γὰρ ἔχει τα παρακνίζοντα και διε πείροντα τηνφυχην ἄλλ' εἴ τις πληθεσιν ολοις ἐαυτὸν ἐκδεδωκώς, καὶ τὰς των πολλων φέρειν αμαρτίας ἀναγκασθεις, μεινεν ἀκλινὴς και στερρὰς, σπερ ἐν γαληντ' - χειμωνι την ψυχὴν διακυβερνων, ουτος κροτεῖσθαι καὶ θαυμάζεσθαι 15 παρὰ πάντων αν εἴη δίκαιος ἱκανὴν νυ της οἰκείας

ἀνδρείας την δοκιμασίαν ἐπεδείξατο. 339. Μὴ τοίνυν μηδὲ αὐτος θαυμάσης, ἔτι την ἀγορὰν φεύγοντες ἡμεῖς καὶ

τὰς των πολλῶν συνουσίας ου εχομεν του κατηγόρους

πολλούς. Ew. Mi δε γαρ ει καθεύδων οὐχ ημάρτανον, a οὐδ' εἰ - παλαίων υκ πιπτον, οὐδ' ει μη μαχόμενος ουκεβαλλόμην, θαυμάζειν χρην 34 I. Τίς γὰρ εἰπε, τίς δυνησεται κατειπειν καὶ ἀποκαλύψαι την σχθηρίαν τηνεμην; Ἀροφος ουτος καιέ οικίσκος ἀλλ' υκ αν δύναιντο

ρῆξαι φωνην. 342. Ἀλλ' ἡ μητηρ ἡ μάλιστα πάντων

as ειδυῖα τα ἐμά μάλιστα μεν οὐδε προ αὐτην ἐστί μοί τι

215쪽

VI. VIIJ DE SACERDOTIO IS 3 κοινον, ουδὲ ει φιλονεικίαν λθομεν πώποτε εἰ δὲ καὶ τουτο ν συμβὰν, ουδεμία ούτως εστ μηπηρ αστοργος ad

μισότεκνος, ως τομον ον δινε καὶ τεκε και θρεφε,

μηδεμιας ἀναγκαζουσης προφάσεως, μηδε βιαζομένου τινος, κακίζειν καὶ διαβάλλειν παρὰ πῶσιν. 343. Ἐπεὶ δτι γε εἴ τις την ἡμετέραν προς κρίβειαν ἐθέλοι βασαν ζειν ψυχην, πολλα αυτῆς εὐρησε τα σαθρὰ οὐδε αὐτος es γνοεῖς, ὁ μάλιστα πάντων μας τοῖς ἐγκωμίοις παίρειν παρὰ πασιν εἰωθώς. 344. Καὶ ὁτι γε ου μετριάζων ταμα

τοιούτου γενομένου πολλάκις μω τι, εἴ τις αἶρεσίν μοι προὐτίθει, πο μῶλλον βουλοίμην εὐδοκιμεῖν, ε τῆ της ἐκκλησίας προστασία et κατὰ τον των μοναχων βίον, μυρίαις αν νηφοι το πρότερον δεξάμην ἔγωγε ο γὰρ διέλιπόν ποτε μακαρίζων πρός σε του ἐκείνης της δια 15 κονίας προστηνα δυνηθέντας καλως. τι δε επερ ἐμακάριζον ου ἄν φυγον ἱκανῶς εχων μετελθειν, οὐδεὶς ἀντερεῖ.

343. Ἀλλα τί πάθω οὐδεν ούτως ἄχρηστον εἰς ἐκκλησίας προστασίαν, ως αύτη Ἀργία και ἡ ἀμελετησία, ην ἔτεροιμεν σκησίν τινα εἶναι νομίζουσιν, ρον δὲ αὐτην σπερει οπαραπέτασμα rq οικείας ἔχω φαυλότητος, α πλείονατων λαττωμάτων των μαυτο ταύτη συγκαλύπτων καιου εῶν φαίνεσθαι. 46. D γὰρ ἐνεθισθεὶς τοσαύτης ἀπολαύειν ἀπραγμοσύνης και ν ησυχία διάγειν πολλῆ, καν μεγάλης ν φύσεως ὐπο της ἀνασκησίας θορυβεῖται 5

216쪽

ἡμέτερον των λιθίνων οὐδεν διοίσει ταύρον δεξάμενος την οἰκονομίαν. 347. Διὰ τουτο των ξ κείνης ἐρχομένων 5 ης παλαίστρας εἰς τους ἀγωνας τούτους λόγοι διαψαίνονται οι δε πλείους λέγχονται, καὶ καταπίπτουσι, καὶ πράγματα πομένουσιν ἀηδῆ και χαλεπά. και οὐδενἀπεικός. ταν γα μη περι ων αυτῶν οι τε ἀγωνες σι

καὶ τὰ γυμνάσια, των ἀγυμνάστων ὁ νωνιζόμενος οὐδεν1 διενηνοχε. 348. Δόξης μάλιστα δεῖ καταφρονεῖν τον εἰς

τοὐτ ερχόμενον το στάδιον, προς ἀνώτερον ιναι, συνε--σεως εμπλεω πολλης τούτων δὲ τω τον μονηρη στέργοντι βίον οὐδεμία γυμνασίας πόθεσις πρόκειται. ουδε γαρτους παροξυνοντας ἔχει πολλούς, ἴνα μελετησα κιμάζειν 15 του θυμοῖ την δύναμιν οἴτε του θαυμάζοντας, και κρO- τοὐντας, ἴνα παιδευθῆ τους παρὰ των πολλῶν διαπτύειν ἐπαίνους της τε ε ταις εκκλησίαις ἀπαιτουμένης συνέσεως, ου πολύς αὐτοῖς λόγος. ταν Ουν λθωσιν εἰς τους αγῶνας. ἄν μη μεμελετηκασι την πεῖραν. ἀποροὐνται,2 ιλιγγιωσιν, εἰς ἀμηχανίαν εκπίπτουσι, και προς τω μηδενεπιδοὐναι προς ἀρετην, και περ εχοντες ηλθον πο λοὶ

πολλάκις ἀπώλεσαν. VIII. 349. ΑΣ. Τί δν τους εν μέσφ στρεφομένους, και γα μάτων φροντίζοντας βιω-

217쪽

VI. VIIIJ DE SACERDOTIO 13 3τικων, καὶ τετριμμένους προς μάχας καὶ λοιδορίας, καὶ μυρίας δεινοτητος γέμοντας, καὶ τρυφα ειδότας, ἐπιστη- σομεν τῆ της ἐκκλησίας οικονομίας 53 Εὐφημει, φην, μακάριε συ τούτους γὰρ οὐδ' εἰς νουν β λεσθαι δεῖ, οταν ἱερέων ξέτασις θ ἀλλ' εἴ τις μετὰ του πασιν soμιλῶν καὶ συναναστρέφεσθαι δύναιτο την καθαρότητα

και την ἀταραξίαν την τε ἁγιωσύνην και καρτερίαν καὶ νηφιν, και τα αλλα τὰ τοι μοναχροῖς προσόντα παθὰ, φυλάττειν κέραια καὶ ἀπαρασάλευτα, μαλλον των μεμονωμένων κείνων. 33I. ως δὴ πολλα μεν εχων ελαττώ ro ματα, δυνάμενος δε αυτὰ τῆ μονώσει καλύπτειν, καὶ ποιεῖν πρακτα τω μηδενὶ καταμιγνύναι εαυτόν, οὐτO εις μέσονελθὼν οὐδεν ετερον - καταπέλαστος γενέσθαι κερδανει,

καὶ κινδυνεύσει μειζόνως. 332 ' σμικρου δεῖν πάθομεναν μεις, ει μη η του θεο κηδεμονία το προ ταχέως is

ἀνέσχε της μετέρας κεφαλῆς. 553. οὐ γάρ ἐστι λαθεῖν

τον ούτω διακείμενον, ὁταπιεν - φανερω κατασπιν, ἀλλὰ πάντα τότε λέγχεται καὶ καθάπερ τὰς μεταλλικὰς ἴλας δοκιμάζει το πυρ, ἴτω καὶ ἡ του κληρου βάσανος τὰς των ανθρώπων διακρίνει ψυχας, καν οργίλος τις , καν ao μικρόψυχος, κὰν φιλόδοξος, καν ἀλαζὼν κὰν ο τι δηποτε ετερον, μαντα εκκαλύπτει καὶ γυμνοῖ ταχέως τα ελαττώματα os οὐ γυμνοι δε μόνον, ἀλλὰ καὶ χαλεπώτερα καὶ σχυρότερα αυτὰ καθίστησι καὶ γωρ τα του σώματος τραύματα, προστριβόμενα, δυσίατα γίγνεται καὶ τὰ της as

ψυχῆς πάθη, κνιζόμενα καὶ παροξυνόμενα, μὰλλον ἀγριαί-

218쪽

is CHRYSOS MUS NI. VIII νεσθαι πέφυκε, καὶ τους εχοντας αυτὰ πλείονα ἀμαρτάνειν

βιάζεται. 33. Καὶ γὰρ εις ἔρωτα δόξης παίρει τον μη

προσέχοντα, και εις λαγνείαν καὶ εἰς χρημάτων ἐπιθυμίαw ποσυρε δὲ καὶ εἰς τρυφην καὶ εἰς νεσιν καὶ 5 ραθυμίαν, κοί κατὰ μικρον εἰς τα περαιτέρω τούτων κτούτων τικτόμενα κακά. 56. Πολλα γάρ στιν ἐν τω

μέσφ τα δυνάμενα ψυχῆς ἀκρίβειαν κλυσαι, καὶ τον επ' εὐθείας διακόψω δρόμον. 337. Καὶ πρωτον ἁπάντων αἱ

προς τὰς γυναῖκας ομιλίαι ουδε γάρ εστ τον προεστωτα, Io καὶ παντος του ποιμνίου κηδόμενον του με των ἀνδρων ἐπιμέλεῖσθαι μέρους, το δὲ των γυναικῶν παρορῶν, μάλιστα δεῖται προνοίας πλείονος, δι τ προ τὰς μαρτίας εὐολισθον ἀλλὰ δεῖ κά της τούτων ωνιείας, εἰ καὶμ ε πλείονος, ἀλλ' ουν ἐξ ἴσης φροντίζειν της μοίρας,

Is τον λαχόντα την ἐπισκοπην διοικεῖν. καὶ γὰρ επισκοπεῖσθαι αὐτὰς ἡνίκα διν κάμνωσι, καὶ παρακαλῶν, ἡνίκα θνπενθῶσι, καὶ ἐπιτμηττειν ραθυμούσαις, καὶ βοηθεῖν καταπονουμέναις νάγκη. 58. Τούτων δε γινομένων, πολλὰς

ἄν εύροι τας παρεισδύσεις ὁ πονηρὰς εἰ - κριβωμένη a τις ἐαυτὰν τειχίσειε φυλακὴ καὶ γαρ φθαλμος βάλλει καὶ θορυβεῖ ψυχην, οὐχ ὁ της ἀκώλάστου μόνον, ἀλλὰ και

της σώφρονος, καὶ κολακεῖαι μαλάσσουσι, καὶ τιμαὶ καταδουλοὐνται καὶ πάπη ζέουσα, τοὐτο δη το πάντων αἴτιον των ὐναθων, μυρίων αἴτιον γέγονε κακων τοις Ουκas ορθως χρησαμένοις αὐτῆ. 39. Ἀδο δε καὶ φροντίδες συνεχεῖς ημβλυναν το της διανοίας ista, καὶ μώλύβδου

219쪽

VI. VIIIJ DE SACERDOTIO 137 βαρύτερον το πτηνον ἀπερργάσαντο καὶ θυμος δὲ προσπεσων καπνοὐ δίκην τα ενδον κατέσχεν παντα. IX. ω Τί αν τις εἴποι τὰς ε της λύπης βλάβας, τὰς βρεις, τὰς πηρείας, τὰς μεμψεις, τὰς παρὰ των μειζόνων, τὰς παρὰ των λαττόνων, τὰς παρὰ των συνετων, τὰς παρὰ των συνέτων 36 I. Τουτο γὰρ δημάλιστα το γενος της ορθης ἀπεστερημενον κρίσεως, μεμψίμοιρόν τε ἐστὶ καὶ ου ἄν εὐκολως ἀπολογίας ἀνάσχροιντο ποτε. 562. Τον δε προεστωτα καλως οὐδὲ τούτων δεῖ καταφρονεῖν, ἀλλὰ προς ἄπαντας περὶ ἄν αν Io εγκαλῶσι διαλύεσθαι, μετὰ πολλης της επιεικείας και πραότητος, tryγινώσκοντα μαλλον αὐτοῖς της ἀλόγου

μέμψεως, Ἀγανακτουντα καὶ ργιζόμενον. 363. Εἰ γὰρ ὁ μακάριος Ιαυλος - κλοπῆς πόνοιαν λάβη παρὰ τοῖς μαθηταῖς δεισα και διὰ τουτο προσέλαβε και ἐτέρους, Isτην των χρημάτων διακονίαν, 'Iνα μη τις 'μῶς μωμησηταί, φησιν, ε την δρότητι ταύτη τῆ διακονουμένη φ' μων

πῶς μἁς ου πάντα δεῖ ποιεῖν, στε τὰς πονηρὰς ἀναιρεῖν υποφίας, καν ψευδεῖς, κὰν ἀλόγιστοι τυγχάνωσιν ουσαι,

κἄν σφοδρα της ἡμετέρας ἀπέχωσι δόξης 364 Οὐδενος o

νὰμ αμαρτηματος τοσοῖτον ήμεῖς ἀφεστηκαμεν. οσον κλοπης ὁ ΓΙαυλος α 'Gμως καὶ τοσομον ἀφεστηκως της πονηρῶς ταύτης πράξεως, ουδὲ ούτως μέλησε της των πολλων ὐπονοίας, καίτοι λίαν ούσης ἀλόγου και μανιώδους. μανία γαρ ην, τοιοῖτον ποπτεὐσαί τι περὶ της μακαρίας asκα θαυμαστῆς ἐκείνης ψυχης 'Qμως ουδεν ἡττον καὶ

220쪽

ταυτης se ποφίας της ουτως ἀλωνου καὶ ην Ουδεις ανμη παραπαίων ὐπώπτευσε πορρωθεν αναιρεῖ τὰς αἰτίας. καὶ ου διεπτυσε την των πο λων ανοιαν, Ουδε εἶπε Τίνιγaρ ὰν επέλθοι ποτὲ τοιαῖτα περ ημῶν πονοεῖν, καὶ ἀπολτων σημείων, και ἀπο της επιεικείας της εν ῆβω, πάντωνημα καὶ τιμώντων και θαυμαζόντων; αλλὰ παν τοὐναντίον καὶ προεῖδε και προσεδόκησε ταύτην την πονηρὰν υπονοιαν, καὶ πρόρριζον αυτην ἀνέσπασε, μαλλον δὲ Ουδὸ

φυναι την ἄρχην ἀφῆκε. δια τίς IIρονοουμεν γάρ, φησι,

Io καλὰ Ου μονον ἐνώπιον Κυρίου, Mia και νώπιον ανθρώπων. 365. Τοσαυτον δεῖ, - λον δὲ καὶ πλείονι κεχρησθαι σπουδῆ, ἄστε' μόνον αἰρομένας κατασπῶν και- λύειν

τὰς φημα τὰς ου ἀγαθὰς ἀλλα και πόρρωθεν ὁθεν ανγενοιντο, προοραν, και τὰς προφάσεις ε ων τίκτονται Is προαναιρεῖν, μη περιμένειν αὐτας συστηνα και εν τοῖς των πολλων διαθρυληθῆναι στόμασι τηνικαυτα γαμούτεευπορον αὐτὰς ἀφανισαι λοιπον, ἀλλὰ και λίαν δυσχερες, τάχα δὲ και ἀδύνατον ούτε ζημιον, τεμετὰ την των

πολλων βλάβην οὐτο γίνεσθαι. 366. Ἀλλὰ γὰρ μαρι

α τίνος ου στησομαι διώκων ἀκίχητα το γὰρ ἁπάσας τὰς εκεῖ δυσχερείας κατάλεγειν οὐδεν τερον εστιν, δε πέλωνος ἀναμετρεῖν. 567. Καὶ γὰρ ταν τις αὐτος παντος καθαρεύση πάθους δ των ἀδυνάτων στίν ἶνα τα των ἄλλωνεπανορθώση πταίσματα, μυρία ἰπομένειν ἀναγκάζεται as δεινά. προστεθεντων δὲ καὶ των οικείων νοσημάτων, θέα