Perí hierōsýnēs (De sacerdotio) of St. John Chrysostom

201쪽

V. VIIIJ DE SACERDOTIO 139Oμοίως ταῖς ἀσωμάτοις μελετησy διακεῖσθαι δυνάμεσιν,

α μητε φθόνω, μήτε δόξης πωτι, μήτε ἐτέρ τινὶ τοιουτρο

θηρωνται νοσηματι. 494. ι μεν οὐν τίς ἐστιν ἀνθρώπων τοιοsτος, ῶς δυνασθαι o δυσθηρατον τουτο καὶ ακατωγωνιστον και ἀνημερον θηρίον, την των πολλων δόξαν, καταπατειν, καὶ τὰς πολλὰς αυτῆς κτέμνειν κεφάλας, μαλλον Mo δε φῖναι την αρχην tu χωρεῖν δυνησεται εὐκολως καὶ τὰς πολλὰς ταύτας ἀποκρουεσθαι προσβάλὰς, καὶευδιεινου τινος ἀπολαύειν λιμένος ταύτης δε υκ ἀπηλ-λα γμένος, πολεμόν τινα πολυειδη καὶ θορυβον συνεχη καὶ Ioαθυμίας καὶ των λοιπων παθῶν τον χλον κατασκεδάζει

της ἐαυτο ψυχῆς. 495. Τί δεῖ τὰς λοιπας καταλεγειν

δυσκολίας ας ἴτε εἰπεῖν ούτε μαθεῖν δυνησεταί τις, μηἐπὶ των πρωμάτων γενόμενος αὐτων.

202쪽

ΛΟΓΟΣ - .

φοβου. XIII. 'Οτι παντὸς πολεμου χαλεπωτερος ὁ του διαβόλου προς

203쪽

VI. IJ DE SACERDOTIO 14 II. 496. Και et a Mi ενταὐθα τοιαμα, δάπερ κουσας τὰ δὲ εκεῖ πως οἴσομεν, οταν καθ' ἔκαστον των πιστευθέντων ανα καυμεθα τας ευθύνας ἡπεχειν; ου γὰρ μαρις αἰσχυ- νης η ζημία, ἀλλα κοὰ αἰώνιος ἐκδέχεται κολασις. 427. Γὸ γὰρ ΙΠείθεσθε τοις νουμένοις μων καὶ υπείκετε, οτι αυτοὶ s γρυπνουσιν περ των φυχων μων, ως λόγον ἀποδώσοντες ει καὶ πρότερον εἶπον, ἀλλ' υδε νυν σιωπήσομαι. γαρ φόβος ταύτης της ἀπειλῆς συνεχως κατασείει μου την

Φαην. 498. Εἰ γὰρ et se μόνον ἔν σκανδαλίζοντι, και

ελάχιστον, συμφέρει ἶνα μύλος νικος κρεμασθλεις τον Io τράχηλον αυτοὐ και καταποντισθη εἰς την θάλατταν, καὶ πάντες ο την συνείδησιν των ἀδελφων τύπτοντες εις αὐτον ἁμαρτάνουσι τον ριστόw οι μη μόνον ἔνα και δύο και τρεις, αλλὰ πληθη τοσαῖτα ἀπολλύντες, τί ποτε ἄρα πείσονται, και ποίαν δώσουσι δίκην 499 ουδὲ γὰρ 1s ἀπειρίαν εστιν αιτιάσασθαι, οὐδε ει εννοιαν καταφυγεῖν,

οὐδε ἀνώμην προβαλεσθαι καὶ βίαμ ἀλλὰ θαττον αν τις

- αρχομένων, εἴγε ἐνην, εν ταῶς οἰκείαις ἁμαρτίαις Ἀρησατο ταύτη et καταφυγὴ, - ταις ἐτερων οἱ προεστῶτες. - Τί δηποτες τι ὁ ταχθεὶς τα των α λων oἀγνοίας πανορθοῖν, και τον διαβολικον πόλεμον προμ νυει ερχόμενον, ου δυνήσεται προβαλέσθαι την αγνοιαν, ουδε εἰπεῖν, ου ηκουσα της σάλπιγγος ου προυδειν τον

204쪽

I42 CHRYSOSTOMUS VI Iφησιν, να καὶ τοῖς αλλοις σαλπίζη, καὶ προμηνυν ταμέλλοντα δυσχερη. και δια τοὐτο ἀπαραίτητος ἡ κόλασις, κἄν ελ ων ό πολωλὼς τυ . ea γὰρ της ρομφαίας

ερχομενης μη σαλπίση τω λα- δε σημάνη φησὶν ὁ σκοπος, καὶ ελθουσα - ρομφαία λάβη ψυχήw αὐτη μεν διὰ την ἀνομίαν αὐτης ἐληφθη, το δὲ α α αὐτης εὐχερρὸς

τηγίας ουδε βασιλείας ἡμῖν ὁ λόγος, αλλ' ὐπὸ πρίγματος 1o ἀγγελικῆς ἀρετης δεομένου. - Καὶ γὰρ τῶν ἀκτίνωναυτῶν καθαρωτέραν λιπε την ψυχην εἶναι, δεῖ is μη

δύνηται λέγειν ω δε υκ ἔτι εγω, ζῆ δὲ ἐν ἐμοὶ ριστός. Sos. Εἰ γὰρ i την χρημον οἰκοῖντες καὶ πόλεως καὶ 15 ἀγορὰς καὶ των κεῖθεν ἀπηλλαγμένοι θορύβων καὶ δια-

παντος λιμένων καὶ γαληνης ἀπολαύοντες οὐκ ἐθελουσι

θαρρεῖν τῆ της διαίτης ἐκείνης ἀσφαλεία, ἀλλὰ μυρίας

ετέρας προστιθεασι φυλακὰς πάντοθεν αυτούς περιφράττοντες, καὶ μετὰ πολλῆς τῆς κριβείας καὶ λεγειν παντα et καὶ πράττειν σπουδάζοντες, ἶνα μετὰ παρρησίας καὶ καθαρότητος εἰλικρινοὐς οσον εις ἀνθρωπείαν ηκε δύναμιν, προσιέναι τροχε δυνωνται πόσης οἴει δεῖν' ἱερωμένφκαὶ δυνάμεως καὶ βίας, ἄστε δυνηθῆναι παντος ξαρπάσαι μολυσμοὐ την ψυχην, καὶ σινε το πνευματικον τηρησαι

et κάλλος; βω. λαὶ γαρ πολλῶ μείζονος αὐτω δεῖ καθαρο-

205쪽

VI. IIJ

DE SACERDOTIO

τητος, η κείνοις καὶ ρ μείζονος δεῖ, ὁτος πλείοσιν ἀνώγκαις ἐκείνων πόκειται, ταῖς δυναμέναις αυτο ρυ-

ποὐν ην μη et διηνεκεῖ νηφει καὶ τω πολλῶ τόνναροησάμενος αβατον αὐταῖς εργάσηται την ψwχην. O7. Καὶ γὰρ προσώπων εὐμορφία, καὶ κινημάτων διάθρυψις, καὶ βαδίσεως επιτήδευσις, καὶ φωνης διάκλασις, καὶ οφθαλμῶν ὐπογραφαὶ καὶ παρειων ἐπιτρίμματα, καὶ πλομάτων σύνθεσις, καὶ τριχων βαφαὶ κα ὶ ματίων πολυτέλεια, και χρυσίων ποικιλία, και λίθων κάλλος, καὶ μύρων

γενος, κανὰ θορυβησαι ψυχὴν η μη πολλὴ et της σωφροσύνης αυστηρότητι ἀπεσκληκυῖα τύχη. O8. Ἀλλατ μεν π τούτων ταράττεσθαι, θαυμαστον Ουδεμ το δεκα διὰ των τούτοις ἐναντίων δυνασθαι βάλλειν τον διώβολον καὶ κατατοξεύειν τὰς των ἀνθρώπων ψυχὰς τοὐτό 1 5εστι το πολλῆς εκπλήξεως καὶ ἀπορίας μεστόν. II ' Ηδη γάρ τινες αὐτ εκφwνόντες τὰ θηρατρα, τοῖς πολύ τούτων ἀφεστηκόσιν ἐύλωσαν. καὶ γὰρ καὶ ημελημένη ψις, καιαὐχμωσα κόμη, καὶ ρυπῶσα στολη, καὶ σχῆμα ἀνεπίπλαστον, καὶ θος ἁπλοῖν, καὶ ρῆμα ἀφελὲς καὶ βάδισις ao

ἀνεπιτήδευτος, καὶ σχημάτιστος φωνὴ, καὶ το πενία συζῆν, καὶ το καταφρονεῖσθαι, καὶ το προστάτευτον, καὶ ἡ μόνωσις, πρωτον μεν εις λεον τον νῶντα ἀπ'

206쪽

IM CHRYSOSTUMUS VI III εκείνου δὲ εις τον ἔσχατον λαπεν λεθρον. καὶ πολλοὶτα πρότερα εκφυγόντες δίκτυα, τα δια των νυσίων, καὶ των μύρων, καὶ των ἱματίων, καὶ των Opπων ων εἶπον συγκείμενα, τούτοις τοῖς τοσουτον αντων ἀφεστηκόσιν 5 εὐκολως ενέπεσαν και ἀπωλοντο. - ταν ὁ καὶ διὰ πενίας και δια πλούτου, καὶ διὰ κα λωπισμου και διὰ σχηματος εικῆ κειμενου, καὶ διὰ τρόπων των τε ἐπιπηδευτων καὶ των ἀπλάστων, και διὰ πάντων ἁπλῶς ἄν ἀπιηριθμησάμην, ὀ πο - ἀναρρι-ίζητω τῆ του θεωμενου

Φαν, και τα μηχανήματα αὐτον περιστοιχίζη πανταχόθεν πόθεν ἀναπνευσαι δυνήσεται, τοσούτων κύκλν περικειμενων παγων ποίαν κατάδυσιν ευρών, ου λεγον προς το μη κατὰ κράτος ἁλῶναι, τουτο μεν γαρ υ πάνυ

χαλεπον, ἀλλὰ καὶ προς το ἀτάραχον των μιαρῶν λογι- 15 σμῶν την ἐαυτου φυλάξαι ψυχην; IO. Καὶ παρίημι τὰς

τιμὰς τὰς των μυρίων ἀτίας κακων. II. At μὰν γὰρ παρὰ των γυναικων γινόμενα τω της σωφροσύνης λυμαίνονται τόνφ, καὶ καταβάλλουσι δὲ πολλάκις, ταν τις μηδιαπαντὸς ἀγρυπνεῖν εἰδῆ προς τὰς τοιαύτας ἐπιβουλάς.

a 3Ia Τὰ δε παρὰ των ἀνδρῶν η μὴ μετὰ πολλῆς τις

δεξηται της μεγαλοψυχίας, δύο ἐναντίοις ἁλίσκεται πάθεσι, τῆ τε της θωπείας δουλοπρεπεία, και τῆ της ἀλαζονείας ἀνοία τοι μὲν θεραπεύουσιν αυτον ποκύπτειν ἀνα κα- μενος διὰ δε τὰς παρ ἐκείνων τιμὰς κατὰ των ελαττόνων 25 ξογκουμενος, και ει το της ἀπονοίας θούμενος - ρον. 3I3. αὐ- εἴρηται με παρ μῶπι ὁσην δε ἔχει την βλάβην, ουκ αν τις ἄνευ της πείρας μάθοι καλῶς is γὰρ

207쪽

VI IIIJ DE SACERDOTIO 14sδὴ αὐτα μόνον, Mλα ad τούτων πολλω πλείονα καὶ σφαλερωτερα τοῖς ἐν μέσφ στρεφομένοις συμπίπτεινανάγκη γένοιτ αν. I 4. D δὲ τὴν ἔρημον στέργων πάντων μεν εχε την ἀτέλειαν εἰ δέ ποτε αὐτω καὶ λογισμος ατοπος προράψειέ τι τοιοῖτον, αλλ' a σθενης ἡ φαντασία, καὶ ταχμως σβεσθῆναι δυναμένη, διὰ το μη προσκεῖσθαι

ἔξωθεν την ἀπο τῆς θεωρίας ἴλην τῆ φλογί. Is Κά ὀ

μεν μοναχος περ ἐαυτου μόνου δέδοικεν ' ει δε καὶ τέρων

φροντίζειν ἀναγκασθείη, αλλ' υαριθμητων λίαν. εἰ δὲ

καὶ πλείονες ἶεν, ἀλλὰ των ε ταῖς εκκλησίως λάττους Io τε εἰσὶ καὶ τὰς ὐπὲρ εαυτων φροντίδας πολλω κουφοτέρας παρεχρουσι τ προστάτη, Ου διὰ την λιγότητα μόνον,

αλλ' τι και πάντες των κοσμικων εἰσιν ἀπηλλαγμενοι πραγμάτων, καὶ ἴτε παιδας, ἴτε γυναῖκα, ἴτε αλλό τι μεριμναν νυσι τοιοῖτο τοὐτο δε αυτούς λίαν τε εἶναι Is εὐπειθεῖς τοῖς ἡγουμενοι καὶ το κοινὴν την οἴκησιν εχειν εποίησεν ως δύνασθαι αυτῶν τα πταίσματα κριβῶς συνοραν τε καὶ πανορθοῖν, περ υ μικρὸν προς ρετῆς

επίδοσιν επιστασία διδασκάλου διηνεκήri. IV. 16. Τῶν δὲ ὐπὸ τω ἱερεῖ τεταγμένων το πλέον βιωτικαῖς πεπέδηται oφροντίσι καὶ τομ αργοτερους προς την των πνευματικῶν

208쪽

i46 CHRYSOSTOMUS VI. Ivἐρπασίαν καθίστησιν. θεν ἀνά κη'ν διδασκάλ σπείρειν καθ' κάστην, ς εἰπεῖν, ἡμέραν, - γουν συνεχεία δυνηθν κρατηθηναι παρὰ τοῖς ἀκούουσι της διδασκαλίας λόγος. καὶ γαρ πλουτος πέρογκος, καὶ δυναστείας 5 μέγεθος, καὶ ραθυμία ἀπο τρυφης προσγινομένη, καὶ

πολλὰ τερα προς τούτοις συμπνίγει τα καταβαλλόμενα σπέρματα, πολλάκις δὲ η των κανθων πυκνοπης οὐδεμέχρι της ἐπιφανείας ἀφίησι το σπειρόμενον πεσεῖν ' δηδὲ καὶ θλίψεως ὐπερβι η, καὶ πενίας αν κη, και επηρειαι

Io συνεχεῖς, και α λα τοιαυτα τοι προτέροις ἐναντία, ἀπάγει της περὶ τα θεια σπουδης των δὲ αμαρτημάτων οὐδε τὸ πολλοστον αὐτοῖς μέρος δυνατον γενέσθαι καταφανές.πῶς γαρ ἄν του πλείονας οὐδὲ ε προσόψεως ἴσασις 3I7 Καὶ τὰ μεν πρὸς το λαον αὐτω τοσαύτην επι τηντλαμηχανίαν. εἰ δέ τις τὰ προς το θεον ξετάσειεν, οὐδὲν Oντα εὐρησε ταὐτα, ἴτω μείζονος καὶ ακριβεστέρας εκεινα δεῖται της σπουδης. Ι 8. Τον γὰρἈπερ λης πολεως, καὶ τί λέγω πόλεως, πάσης μεν οὐ της οικουμένης πρεσ

βεύοντα. και δεόμενον ταῖς ἰπάντων ἰμαρτίαις et εω

a γενέσθαι τον θεον, o των ζώντων μόνον ἀλλὰ και των ἀπελθόντων, οποῖόν τινα εἶναι χρη εγω μὲν γα και την Μωυσέως καὶ την Ἐλίου παρρησίαν οὐδέπω προς την

209쪽

VI. IV DE SACERDOTTO 147 τοσαύτην ἱκεροπίαν ἀρκεῖν ἀποναμ αδ ναρ ἄσπερ τον

ἄπαντα κόσμον πεπιστευμένος, καὶ αὐτος - πάντων πατηρ, ουτω πρόσεισι - θεῶ, δεόμενος τους ἁπανταχου

πολέμους σβεσθῆναι, λυθῆναι τὰς ταραχάς εἰρηνην μετηρίαν, πάντων ων ἔκ τε Ἀσων πικειμένων, καὶ ἰδία κάPs δημοσία, ταχεῖαν αιτῶν ἀπαλλαννην. ι δὲ πάντων αὐτον,

υπερ ἄν δεῖται, τοσουτο διαφέρειν - πασιν, - τον προεστωτα των προστατευομένων εικός. I9. 'Οταν δὲ καὶ το πνευμα το αγων καλῆ, καὶ την φρικωδεστάτην επιτμὴ θυσίαν, καὶ του κοινου πάντων συνεχῶς φῶ πη Ioται δεσπότου, που τάξομεν αντον, εἰτα μοι πόσην δὸαυτον ἀπαιτησομεν καθαρότητα και πόσην υλάβειαν; εννόησον γὰρ, ποίας τας ταμ διακονουμενα χεῖρας εῖναι χρη, ποίαν την γλῶτταν την κεῖνα προχέουσαν

τὰ ρηματα, τίνος δε ο κ αρωτέραν καὶ πινιωτέραν την Is τοσουτο πνευμα nrοδεξομενην φυχην 32o. Τότε καιαπνελοι παρεστηκασι λιερεῖ, και πανίων δυνάμεωναπαν το βημα καὶ ὁ περι το θυσιαστήριον πληρουται τόπος, εις τιμὴν του κειμένου. sa I. Καὶ τοὐτο ἱκανον με και ἐξ αυτῶν πεισθηναι τῶν επιτελουμένων τότε ' γὼ a δε καί τινος ηκουσα διννουμενου ποτὲ, Ῥτς αὐτ τις

210쪽

148 . CHRYSOSTOMUS NI. IV πρεσβυτης, θαυμαστος αν' καὶ ἀποκαλύψεις ραν εἰω- θως, ἔλεγεν ἔφεως ήξιωσθαι τοιαύτης, καὶ κατὰ τον καιρονεκεῖνον ἄφνω πληθος ἀγγέλων ἰδεῖν, ῶς αυτ δυνατον ην, στολας ἀναβεβλημένων λαμπρὰς καὶ το θυσιαστηριον 5 κυκλουντων, καὶ κάτω νευόντων, ῶς ἄν εἴ τις στρατιωτας παρόντος βασιλέως ἐστηκοτα ἴδοι και γωγε πείθομαι. 322. Καὶ τερος δέ τις ἐμοὶ διηγησατο, ου παρ ἐτέρου μαθων, ἀλλ' υτος ἰδεῖν ἀξιωθεὶς και ἀκουσαι, τι τους μέλλοντας ενθένδε απαίρειν ἁ τύχωσι των μυστηρίων io μετασχόντες ε καθαρα συνειδήσει, ὁταν ἀποπνεῖν μέλλωσι, δορυφοροὐντες αυτούς, δι κεῖνο το ληφθὲν απάγουσι ενθενδε απιόλοι. 23. Συ δε υδεπω φρίττεις, εις ἴτως ἱερὰν τελετὴν τοιαύτην εἰσάγων ψυχὴν, καὶ τον τὰ ρυπαρα Ἀνδεδυμένον Ἀμάτια εις τα τω- ἱερέων 15 αναφέρων αξίωμα, ὁ καὶ του λοιπο των δαιτυμόνων χορο ἐξωσεν Ἀριστός 324. Φωτος δίκην την ικουμένην καταχροάζοντος λάμπειν δεῖ του ἱερέως την ψυχην' ἡ δὲ μετέρα τοσοῖτον σχει περικείμενον αὐτὴ σκότος κτης πονηρας συνειδησεως, ως ἀεὶ καταδύεσθαι καὶ μηδέποτε ao δύν-θαι μετὰ παρρησίας εις τον αυτῆς ἀτενίσαι δεσπότην

323. Οἱ ἱερεῖς της πιν εἰσιν οἱ ἄλες την δὲ μετεραν

ανοιαν καὶ την ἐν παπιν ἀπειρίαν τίς αν εν κοι ραδίως,

πληλύμων των καθ' ὐπερβολὴν μας ἀπαπανήθισμένων:326 Ου γὰρ μόνον καθαρὸν ούτως, ῶς τηλικαύπης ξιω- as μένον διακονίας, ἀλλὰ καὶ λίαν συνετὸν καὶ πολλῶν