장음표시 사용
151쪽
Strabone XV. Ἐνθάδ' γὼ emat, Κυρos, βασιλευ βασιληων. Regem Persariim τον μέγαν βασιλέα audiiSSe, ut suum Francogalli dicebant e grand Monarque, non opus est ut exemplis Ostendam. 26. IOLO O αμας Aro vincens. διὰ τῶν τόξων δαμάζοντες του δεντιπάλους Schol. Notior Orna τοξόδci 'vos insta occurrit.
27. Δεινοὶ μεν ἰδεῖν. Ob arinaturam scilicet Herodotus
29. 17Grιοχαρμὶης. Eae equo vel curru pugnans. ὁ φ rπποις χ tίρων, ἡ μαχέμεν0S' Gρμὴ G u μετὰ χαρ is μάχη HeSycla quicum consentiunt Apollonius in Liex Homer et Elymologus. UOX Occurrit infra l09 Iliad. . 257. Odvss. A. 258. Hesiod apud Scliol. Pindar. Ne in III. l. apud ZetZ ad Lycophr. 284. Pindar. l. I. 35. Hieronem vocat ἱπποχάρμαν βασιληci. Grammatiri nutem pugnam χαρμην ille existimant utpote ἐφ' λουcεὶ χαίρει. quidem suspicor senSum primaritim verbi χαίρω fuisse salio, nucs.
152쪽
τε εν τω λεi. Innui videtur gens AEgyptiaca, quae paludes ad Nili Ostium Heracleoticum accolebat, et rapinam Xercebat, de qua id. Heliodor. Ethiop. I. 2. Thucvd. I li 0. καὶ ἄμα μαχεμώτατοί εἰσι των
την βάxχαριν δὲ νιοι μυρον Λυδῶν ἔφασαν. Ad locum Anacreontis spectat Athenaeus XV. p. 690. C. Provectiuna citat Suidas in v. α- ρὐch. id Athen. IV. p. I 60. A. ubi ci ρίxcn per duplicem, minus recte scripsit editor noviSSimus Hesycla. Καρίxη βρῶμα Λύδων. De Inollitie, quae I lydorum gentem, lina OritSSirnain, Occupavit, Vid. Hemdol. I. 155. 42. Ο τ επιπαν . . . tri per oluim continentis trac- tuni cibitant es, Miti plane continente genitani Minent gentem.
153쪽
o δι λου qν πεφον οἰκούντες. claOl. Quoquo Imodo intel preteris, durissima est constriactio. Sed hujus circumlocutionis ratio altius, ni salior, repetenda est. Notatu dignissina una St, nuSquam ab ES- cItylo, in recensendis Persaruin Opsis, Inentionem Ioniin injectana esse. Facinus ii, signum putabat AtlaenienSi una colonorum OSterOS Xerxis partibus stetisse, noluit tamen si culpana napiitare, quum in eos bene siecti essent Athenienses vici. Hei OdOt. IX. 06. Quare omnes Ioniae incolas sub lydorum nomine compreliendit i et quidem ex irbibus Ionicis, sex intra lydide fines sitae iant vid. Hem lol. I. 42. 44. Διοπος. Inspector. Curator HeSych. Δίοποι. επιμεληταί.
45. Ιολυχρυσοι Σάρδεις. Hoc epitheton tim inde a
47. ' Δίρρυμα τε καὶ ' τρίρρυμα τελη Bitoos ef
154쪽
Hoc vel O a ρύω, traho, unde υτηρ, or u quo equi trahebant. Ex Eschylo citantur voces ἐν φρυμέc πῶλοι p. ustath. p. 706 50. quas ex Glauco Potniensi destinatas rellit Hermania uS. αρμα τετρά- ρυμον Xenoph. Cyr. VI. i. 5 l. ὀκτάρυμον ibid. 52. 49. Στεῖμαι. Statuo. Vox Homerica Iliad. . 83. τεύται γάρ τι Fέπos ei rei xoρυθαίολos Exτωρ, ubi Schol. Venet. ατὰ διάνοιαν ρέζεται. Sed vide noti. Ibid. Ιελατης. Vicinus. ενοιxo γείτονες Schol. Soloecismo invito. Sophocles Philoct. 677 Ixiona vocat o πελάταν λέxτρων Διός. In ejusdem sabulae v. l63. πελάταν recte vertit Walce fiet dius tibi accedenteni Apollon Rhod. IV. 342. Βουπελάται τε βοῶν ubi Schol. παρα το πέλα των os e vcit. Diabliari tamen possit, an inlio loco potius vertendum Sit, initues stipendiarii. Tinaseus .ex. p. 2ll. Πελάτης ὁ ἁντι τροφῶν πηρετῶν αι προσπελάζων ubi vid. Rulinicen Pollux III 82. Πελάται ἡ και η τε ελευθέρων ἐστιν υνόματα, διὰ πενέαν ἐπ'Ἀργυρίω δουλευόντων. 5 I. κμων. Inc s. λόγχης moves, qui hastae ictus inconcuss ferunt. κίνητοι πω λόγχηs, os Ῥων π σφυρῶν Schol. Aristophon. p. Asten. VI p. 238. C. εὰν δέ δέη υπομένειν πληγάς,ἄxμων. Stanteius comparat Callina. H. Dian l43 ubi Hercules audit Tφυνθios xμων. HeSych. Axμων. παθίμ. Eadem comparatione utitur Ignatius Epist ad Polycai p. p. l2. στηθι Daios, os ἄγων τυπτόμενος Metaphoram expandit Apollonius III. 1252. Κόψe α Ουρίαχον μεγάλω ξίφει ἁλτο δ' xωxh, 'Paιστηρ movos στε,
53. Ιαμμικτος M omnibus conin aetus. Insta 273. μάταν τὰ πολλὰ βέλεα παμμιγη si ἁπ' Ἀσίδos λθε Herodot VII 55.
liunc exercitum dixit σύμμικτον χλον παντοίων ἐθνέων.
156쪽
68. Λινόδεσμος Lino. i. e. funibus colligatus Eurip.
Vid. Eustath. p. 533, 2. 52l 22. Eurip. Hecub. I 3. Theocrit. XVI. 40. 7 l. ΙΠολυγομφος Miιltis clavis conlpa tris Singulae naves clavis compactae, funibus inter se connexae suerunt. Navis dicitur
157쪽
δὲ οἱ τὰς oi fucis δίcti 'Aθη νγησι iuίζοντες. De his vide insignem locum ex Pausanis L. exico depromtum apud Suid in v. Ἐπε Παλλαδίω, tibi citatur Κλειτόδημος, rerurn Atticarum Scriptor, qui reponendus est in Plutarchio laese p. 23. ID Κλεichilos, quod nomen Valchen aerio fraudi fuit ad Hippol. p. 62. l. B. Simili Irienda purganduriaratum ol. . p. 775, 2. item uictus v. Aπεδα, 'IIπέδtζον, ΙΠυxνη, Υ . Athenaeus VI 235. A. XIV. 660. D. qui coirigendus ex Hesychio v. Boὼς βδομος Fatendum quidem est schylum haud raro vocabula civilia in rem militarent detorsisse, dicitur enim equituna praefectus, ππων βροβευς at in hoc loco nihil Onanino de εφέται φονοδίxot cogitabat, Sed per φέτης exprimere voletiat ei inmqui mandat, es εφίημι Unde ἐφετμη εντολη. HeSych. quae OX occvi rit Choeph. 298. unaen. 24 I. Ibid. ' ρυσογο ς. Auro satus Schol. τυ δέ χρυσονόμου,
ἁντὶ του πλουσία εἶπε. τίνες δε χρυσογόνου λέγουσι, διὰ o IIeρσέα ἄπο χρυσου γεγενησθαι o xa βελτιον Vid antiquissimam de Perse
Πέρσην εἰναι, ἁ τ' o ημεῖς γεγόναμεν, παῖδα Ι σέο του Δανάης, γεγονότα ες της Κηφέο θυγατέρος Ἀνδρομέδης. s. pollodor. II. d. l. Fateor tamen mihi admodum incertum videri, utra sit vera lectio. χρυσονόμos ESchyleum sonat alibi habemus ἁνθονόμος et
merus autem θεοείxελος. Infra 50. de Atossa, θεῶν ἔσον ὀφθαλμοῖς φάος. f. 57. Aptissimum tyranno vel tyi annidi epitheton ἰ -
158쪽
niortu dicitur. Plato ep. VIII non longe a fine de uripide
μυιῶν αἱ προ τὰ κρέα εἰσὶ προσιζάνουσαι Angi. Mue-botile sies, Cyanus igitur paullo dilutior est quam istariam muScarum color unde osculus quidam ob colorein Ocatui ctianus, the lue- bello. Secundum Eustath ad Iliad. A. p. 728, 20. υάνεον coelum St, Oπηνίς εστι πάντη ἁ νέφελos Plato Timae p. 543. λαμπρυν δε λευxωξυνελθόν, ac ει μέλαν caraxOρε ἐμπεσόν, κυανουν χ ρώμα πο- τελεῖται. Quale salsus est Is . Ossius ad Catuli p. 2l8. qui xυάνεον idem esse ait ac φαιόν, Vertitum violaceum. Non est tamen dissimulanduin poetas antiqui8Simo in hoc epithet pariana sibi constare. Saepissit de serpentibus ponitur, e g. Iliad. A. 39. Hesiod Sciit. 167. ut apud Liatinos coermieris interdum vero de atris nubibus, ut in Hesiod Theogon. 745. de latiundine Simon id ap. Schol. Aristopla. Av. 14l0. Ceterum κυάνεο saepe adhibetur de oculorum adspectu :Hesiod Scul. 7. βλεφαρῶν ἄπο υανεάων. Ibycus stagna. I. Ursin. Ερω αυτ με υανέot σιν υπο βλεφάροιs Oμμασι ταxερὰ δερκόμενos . Eurip. Alc. 260. υ ὀφρύσι κυαναυγέσι βλέπων πτερωτος Αἴδας. Hesio l. Sciat. 356. εμιστονόην υανῶπιν. Alciphron. III. I. και τὰ βολὰ των ὀφθαλμῶν στι υαναυγῆS.
λεαίνηs PhoeniSS. 667. νθα φόνιο ην δράxων-δεργμάτων ὀρα σι πολυπλάνοις πεσκοπῶν Serpentium Oculi teri ibile aliquid coriascare putabantur. Conserat haraim enim studiosus Iliad. X. 93. Hesiod.
159쪽
Corntitum de N. D. p. 50. Virgil. Georg. III. 433. et loca ita citata.
βλέφαρον διώxω. 88. οξοδαμνος. id supra 26. Diphilus apud Athen. I.
Virgil. Ecl. V. l. d. Yφίσταμαι. Subeo. iustineo. Incert. Rhes. 375.
95. 'λλκίφρων. Magnaninius Mox δολόμητι VOX Homerica
160쪽
97. λυσκω. suo. Vox Homerica Rarius est apudii agicos Sina ple vectunas Occurrit tamen Sophocl. Antigo. 488. cum genitivo, ubi vid Brunch et lectr. 627 Phrynichus in Pleuroniis ap. Pausan in Phocic. p. 348 ed. Sylburg . ρυερο ιν ci ου ηλυξε μόρον id Glos s. in Prometh. 376. ecl. 2.98. Kραιπνος Vetoae. Iterum vox Homerica, apud tragicos rariSSime reperta. Cum eodem substantivo adhibuit Euripides Hip-POl. 842. Ιηδημ ε αἴδου ραιπνον ὁρμησασά μοι. De laudii vocis etymologia solito modo nugantur grainmatici, Elymol M. p. 536,l0.