장음표시 사용
11쪽
ἐννέα μέτραν - του ἐκπειρ. οὐ μαιστίωνος Λημητρίου ρικλινίου: υ αυ- περὶ σημείω της κοινης συλλαβη των ε τὰς κειμενων της βίβλου : Vita Pindari a Thomamagistro recensita, versusque do Pindaro
et novem Lyricaas Scholia Olympiorum Vetera vulgata, item recentiora ad Olymp. I. at mereaca Hactenus exhardus. Ceterum codicis Ursa. Α. recentioTa, Scholia a Vulgato, quem inde conema, textu perpaucis locis disserum Vetemran, quae ex edice eo, unde fragmenturn Pindari de Aegina et extrema pars Scholiomam ad Isthmia fluxerunt, transfripta esse Schneideriis in Praefatione H Nicandri Theriaca sine ius coniicit, ea est condicio, ut multa mutati, aliquot voeabulis concinant olgatae Scholi muri editiona, Ita mutila cormpta, sensu caasa sint, alia nova et bona, ummo egregia e quil tis ego, ut promisso starem T. I. P. II, P. 581.
dato, cuius Schneideriam nos Titan in fine illius praefationis immernorem fuisse video, quidquid inessiti repexi, deprompsi, atque aut separatum aut ubi Tatio Postulabat, cum vulgaribus coniunctum edidi, praeter Gerhardi apographurn ipsius Schneideri excerptis mih benigne concessis adiutus, ex quibus IIre intelIexi, recentia Scholia in Olymp. I. quae ex Gerhardi
narratione libro Dat D. annumeritur, non plana esso, e salten ΜOschOpuIeis carexe . in universo autern negotio ita versatus, ut Verear magum Pere, ne cordatis haman emi exisinatoribus nimium resagiosus fuisse,
sordium studiosis superbo iussimo esse usus videan Qua vero itiligentia Vratastaviensem damni, eadem Gouimmisere in Pythais Olympior linque Primis contulit Gerhardus qui codex in his sex cum Tait Dia congrinens Sobi vetera corvinet ac supplendis atque in formam magas genuinana redis geridas soliolsis usum haud exiguum praestitit. Idem demio tractavit librutu
12쪽
telligendus sit, quia Gerhardus sola sigia . usus est, qua utervis Iiber potest designatus esse in quo a falsus auin, HIud me in errorem induxit, quod ex iis, quae GeThardus a me scripserat, debere coIIigi putabam Ii-hmana Vrat. . ab illo Plane non tractatum esse. Et omnino si quid aliud in sigiis codicum apponendis enatum deprehenderit, qua codices hos aliquando retractaverant, in re exigui noment Veniam mih dari pax est, quod alienis chariis ansudante anan non Poteram quovis Ioco ab ipso a Dctore, absente Praesemina et oculis a groto doce . Ipse consului codicem Pal. C. Pu tum a me in notia crit ad Olymp. III, 88 deperditus haberetur, Heideli erga Romani, inde ParisIos, hinc in pristinam sedem en xat, et roganti mihi liberali indulgentia huc transmissus est. Est is in. vilicenti nostri catalogo anter auctores Graecos secundo Ioco positus v. programma, quo niversitas litterarum Heideli emensis praemia civibus a. ΜDCCCXVI. ex more addicta promulgavit p. 3. et Hiatoriani bibliothecito He deIbergensis p. a 6. Textum Erasmo Schmidio inspectum in meos usus duo auditorea contuIemni glossas interlineares, quae usque ad finem Pyth. IX. Pertinent, non muItum curavi. In margine alia manus metrica adseripsit vulgata quidem, sed ab editi, eadem sere qua in rat. D. ratione discedentia supersunt tamen in soIis Iymp. I. ΙΙ. IV. IX. X. XI. in ceteris OIympiis et Pythiorum primo cum margine abscisso videntur periisse inde a Pythio quarto margo quidem ervatus est, neque tamen metrica, Tricliniana illa, adscripta eperiuntur. Quae aetatem tu emant, ex iis varias Iectiones enotaVI, sed edere omnes mon est operae pretium visum. Scholia vero in eo Iibro Paucissima exstant unum textui lyn p. II. praemissim, ut ibi dixi cetera in mar ne rara, breve aliquod et editum vetus ad OIymp. III. inde ab Olymp. IX. plura quidem, sed nullius sexo pretii, eaque minutissima Gittera scripta, quae nostram editionem si non ornant, cote augent. Alius Praeterea Code manuscriptus ab Italico GaI-ticoque exilio in Palatinam urbem rediit, chariaceus, manu recenti qua terius scriptus, olim num CCCLIII in Vithenianis num XXI. P. s. pro-Dj0jtjgod by
13쪽
grammatas, P. 287. Hist Bibl. Heidostem quem Pal. D. voco insunt sola Scholia cum nereicis 1lgata ad Pyth. V-XII. sed lacunosa. Hunc quoque conserenduin curavi, sed nullus inde mactus edundavit. Inspexi etiam C ensem quem etsi Praef. T. I, p. XVIII veteri Scholia continerct scripsi, quod Hemannum Scholia, quae vulgo Didymi vocentur, inesse ducentem ita anteuigentiunt iudicabam, post quan ab humanissimo Μuelleroas liber ad me missus est sola Tecmitiora invena, eaqu propct integra, RS- sutis adeo nonnullis ineditis Iaciniis, metrica vero nonnisi ad Olymp. II. Praeterea Lamiamran, Iacerum evanidisque litteris, in quo Olympiis pra missa sunt Hesiodi opera et Dies minimoschopuli noG, et Theocritus cum scholiis, quae et Ipsa Μosoliopuli videntur. Quapropter, quum GPsiensis soliolia viderern minus Iena esse, suspICIO nata est, solius ea Μ soli uti esse sed sitiamquam et Lapshensem et Cisensem Iabmini, veri O- Tum varietate In Tecentiorem notis non mamopere Pectata, eo maximo fine reactam, ut auctores scholiorum Istirimerem, tamen inde aut non Invitum aut nihil proseca Cymeus codex, inlius Varietates et Iam In scho- Isis Io Moys. Μartyni-Lamna in Hemi usum nota Verat, sola Tecensio. mam, non ut Praef. T. I, P. XVIII. diximus, vetemna una continet, ac tan-tram Olyn p. X et XII-XIV. complectitur, neque ea omnia, sed opinor sane Triclinianis. Cum hoc consentit Leid. B. ς' an OI Olymp. XII. in licuit eum certe MoschopuIea habere inde inteIIexi, quod Olymp. . incipitis, cliopis scholio ' Ἀριστον μεν δωρ, sequente altero eiu
dem auctoris ' Ἀτε διαπρέπει. Neque alius generis est Leid. A. recentiora eadem complectens, ut ex specimine, quod, emas naisat, lamp. XIII, 4 - 14 didici. Postremo morensis cossim scholia ad Olymp. I, I xo. Niebulario ollata recentiora sunt et minus Plena, nec tamen sesam soliopulea. His subsadsis Scholiomun Tecensionem aggressus Tunum Id curavi, ut nova scholia sura locis insererem, maximam in hac o molestiam creantia
14쪽
qui 1 tempore inibi apparatum tradebat Scholia ad Olymp. II et IX.
aliquo modo iam digesserat. Inter quae mandationem incepi scholiomam tum Vraticlaviensium Inmane quantum corruptorum, uua In Vulgatorum, in eaque ad temperataientum tenui, ut perinulta ex libris novarem, sed in potissianis tantum a1nde quidque Petitum esset, traderem de con- Ie Lusi autem rive mea sive aliorum ne huic editioni fides codicum deo set, an textum nihi quidquari nisi monito Iactore inferrem, si pauculas exceperis et ininutiasIinas quasdam in meis cis marinae torrectiones. quas in plagulas madidas, quum ex ossicina asserebantur, conieci : praeterea ut quod seu alaqua ratione posset, id sane libris ne mutarem, immo ut multa intellacti difficilia aliis en oleanda et anendanda relinqwerem crimenque devitarem sane non capitale quod doctorum unus et alter scholiis pro arbitrio constituendis in se adn it postremo ut ne quid eomam, quae ex ullo libro enotata Ment, plane peris paterer. Ex editionibus Romanam
diligenter contuli indeque passim. 1ae in beati Heynia editione ex incuriam antaerdiderant, restitui quamquam in Primis plagulis ad eam rem haud oninibus fortasse Iocis satis attentus fiat BriIbach anam, Oxonien--ni, Beorianam frequenter consului, Beescioque, Viso diligentissimo, hanc laudem d ex video, quod editione principe accuratissimi usus est Heynius autem ante nos multa ex codice so ingens apte emendaverat. Nec
Solinei mi defuit, de uius exemplo pro ipsius ae a me favore Inita concesso aliquot notas et emendationes deprompsi, in illis ubi opus videbatur. in his vero omnibus locis auctore nominato. Tandem Scholiomana congeriem interpositis sagiis Dat in Moschopuleis i in suos articulos distinxi, partim sententiis Partim libris ducibus, in quibus quae aut omissa aut alio loco posita sunt, ea a ceteris separanda esse sponte patet. Vex- suum numeros vulgatos retinui, PaOd Scholior aera editioni commodiores videbaninae notationum vero amissamus fui, ne moles operis mea culpa cresceret: et putidum iudico Scholia, quae auctori ilIustrando anserviant
15쪽
mentariis onerare. Ita e nonnis uno et altero Ioco, visi id ipsa Iectionis comstitutio sagitabat, Iatius excurrendum censetu. Ceterum quamvis Inprobum et inMatuni laborem atque insuper invidiae obnoxIum, quod multa In -- claus edere, muΗa supplere, et certe Olympiomini ac pariam Pythiomun scholiis novem prorsus faciem Induere Posse Intelligebam, non sine studio exanclari Taruum de mea opera vicendum nunc ex ordine de ipsas Eho-- Isis Hererbus, recentiressius, glo δ' nereicu nota G. Quo Ioco uvat telam Per exere, quam a Praelatione T. I, P. IX. inchoavi, in Scholiis nisximo ducentibus oraticos et animaticos, qui in Pandaro lustrando ante veteres allaboravere, deinceps percurrendo, Postquam novis iam subsidias fi inati sumus, hanc historiae litterariae partem, quantum Heri potest, in luce Ponamus. Igitur Pindari camina, quae antea sparsa hau dubio circuimserebantur, ab Alexandrinis collecta et In ordinem redacta esse, non est quod quismam ambigat tamen credibile est, vel ante conditam Pindari. comani operiam I astarn editionem de singulis partinus carminibusve sang- l. commentatos esse. Qin mi Princeps est Gamnarieon Heracleota Pomticus, Peripateticus Theophrasto et Heraclidae Pontico aetate suppam ut ex ras, quae Ionsius Scripti Histi linos. I, 17, a visputavat, a Praeterea
inde liquet, quod labe de Vesuptate ab Hiis citarenaeseonti, ab aliis The phrasto tribuebatur Athen. VIII, p. 347 R . D vero non solum de Ili de Alamane, Alcaeo, Suphone, Anacreonte, Stesichoro, Thespide, Laso,
Aeschylo Simoiude, et de antiqua Comoedia ac Satyris cripserat, quorum librorum plurimis quasi commentarios in poetamam illismun carmina coimplexum eun esse ossius H. r. III, p. 34O. recis iudicat, sed etiam librum
περὶ Πινδάρου ediderat, ex tuo quae Athenaeus XIII, P. 573 C sqq. Petiit, eorum Partem amoscimus in Scholiis ad Olymp XIII, 3 a Graminat ous audit apud Eustathium ad Iliad. , p. Isso. 6 cf. ibid. P. ISIO. 29. et alibi, item Schol. Victor ad Iliad. ' a. p. Heyn T. VII, p. 8o5. Fabrio. B. Gr. T. I, p. 5o8. Hari et a Goens de Simonide p. 4 sq. Huio succedat Zeno eus 'hesιus, sub Pa OIemaeo Lagida tabliothecae Alexan-
16쪽
drinae praefectus huius enim, non Cratete imobuioris v Wolf. Protegς Hom. p. CXCIX.), Iectionem προμνια pro vetere ἀκροθόνια in rat. Α. ad Olymp. II, 7. cf. tym M. P. I. O. , uiua coniecturam deperditam in eodem ad Olymp. VI, 1. et interpolationem nacreontis ad Olymp. III, 2. esse iudico. Quis vero non exspectet, Callimachinn, doctissimum sollertissimumque ibidamu auctorem, qui sub Philadelpho imprimis inclarisit, vel in his ipsis aliquid ad digerenda Pindarica contulisse Ad
quas me iudice pertinet, quod Pyth. II. Init Callimachus caTmen quod nunc secundum Pythium est, emeum dixerat. Sed niaiora de Pindaricis merita meo Phanis Θααntia sub Ptolemaeis Philopatore et Epiphane maxime florentis fueriint qui textum emendavit et metricam curavit Tationeni, quod uno certe exenapI ex Vrat. A. ad Olymp. II, 48. cogntrum habemus, unde consis versum Maenium Φιλεοντι δἐ Μοῖσαι ab illo esse obeso transfixum idem vero Lyracos, atque in his, ne de aliis dicam, indariam et Simonidem colis metricis distinxit, auctore Dionysio Halicarnas-Sens de compos Verb. c. saa. p. IIS. Schaei ubi de colis indarici dictaΡxarest, a se constitutis κῶλα δέ με δέξαι νυνὶ λεγειν, in οἷς Ἀριστοφῶνης η των αλλων τις μετρικων διεκόσμησε τὰς δ et c. 26. p. 428. - δἐ της μελικης τα Σιμωνίδεια ταυτα γέγραπτα ει κατὰ διαστολὰς,
Ου ων χάριστοφάνης η αλλος τις κατεσκευασε κώλων etc. ubi Iae de alio quopiam metrico dimantur, non dubitantis de Aristophanis opera sunt, sed etiam alios in eo genere elaborasse diversa ratione docent. Porro Aristophanes Pindari carniIna disposuit, atque est utrum Ordinem instituisse videtur septendecim operum, quae a Suida traduntur p. s. huius Scholiorum editionis et in Vit Vrat. p. Io. Cf. Vitam a Thoma recensitam P. . Hoc enim Latinomina scriptorum inscitiae condonabimus, quod Pindarum ipsum libros suos digessisse putabant, ut Quintilianus VIII, 6, I. Exquiritarn vero Auram huius res Myrehendisse 'ud rancipem Lyricor mPindar m idear in libro, quern rnscri si V νους et Servius ad Virg. Aen. X, 58. inde Faen rara πω suum, quod et horninin re deo non comDisitsgod by
17쪽
tinet laudes, Paeanas vocavit. Sed istud επιγράφει insit Vrat. p. Io Iibrario, non Graeco grammatico tribuerim. Etiamnunc vero quem Io- cum Aristophanes primo Olympio assignavit, eum hoc carinen tuetur, etsi quam levibus rationibus in ordinandis Pindaricis usus sit, patet ex iis, waae de hac ipsa da in Vita a Thoma ahistro Mensita p. se prodita memoriae unt. Et quum temporiam seriem in quovis saltem genere sequi praestitisset, Aristophanes quique Iii Pindaro agerendo operam dedere, sola carininum genera, Dithyrambos, Parthenia, Olympia, Pythia, cetera spectariant cuius rex auctor Schol. Isthm. IV. inscr. - αἰτιατεον ἐτους διατά ντας τον Πίνδαρον ου γαρ κατα χρονους συνε τασσον --τον, αλλὰ κατὰ τὰ ει . Schibes Pythi. I. inscri Φανερδν δ τι αἰ δαὶ ου κατὰ χρόνον διάκεινται ἡ γὰρ προ ταύτης δ' Ἀρκεσίλμ γεγραπται
νικησαντι την λω Πυθιάδα. Temporum tamen Tationem Hephaestio ii buit, Isthan IV init de tuo grammatico infra dicemus atque in Hymnis certe id amen primo loco positum fuit, quod ex historiae fide a iuvene
Pindax scriptum erat; etsi utriam ex hac ratione, an quod Plurimorum deorma et heroum laudes complectebatur, eum locum sortitum sit, imcertum est qua de re in ramentis dico. Sed de ipso gener magna in quibusdam carininibus is fuit, ut' in Pythio secundo, quod quum Calli
machus Nemeis anniunerasset, Timaeus autem rerum Scriptor δυσιατηριον
dixisset Ammonius et Callistratus olympicum esse, alii, inter quos Di nysius Phaselites, Panathenaicum, Apollonius O ιδο ἄφος, luem in mneribus carininum etiam pro hamoniae diversitato dignoscenitis in biblio. theca Alexandrina constat diligentissimum fuisse Pythicum contendebant. V. SchoI. Pyth. II insor et ibi not. Praeterea alia post Aristophanem Epiniciis videntur accessisse inter quae est carinen Olympiorum quintum, quod ἐν τοῖς ἐδαφίοις, primitivis, ut arbitror, exemplaribus ab Aristophane Prosectis, non legebatur, sed in Didymi commentariis Pindaro tributum erat, ut docemur a Schol. lyunp. V. init. Neque Nem. IX. X. XI. ab initio Nemeis atlaeibuta erant, unde notamena. IX. init. ανταε M
18쪽
αι postquam addita eram, iure hoc in ultimo certe carinino reprehem
debant Dionysius Phaselita cum as eiais suis et D dymus. V. Schol. Nem. XI. init. Simile autem, ni fallor, acciderat in Partheniis, quorum tertilisti r τὰ κεχωρισμεν των Παρθενίων dic in V. Vit Vrat. p. o. Schol. Pyth. III, 59. SchoI. Theocr. II, Io. ea videtur carmina comprehendisse, quae ex Parthenos iacienda videbantur. Sed tota haec de ordine Pind Ticomm carininum a grammaticho institauo disputatio etiam aliis impedita dissicultati Mis est, de quibus in Framentorum prooemio monebo: ex quo hoc tantum praelibo, non Suidae, sed Vitae ratistaviensis serior ab Armstophane Tosectam videri. Vel ante Aristulamiena autem vel paullo post eius editionem commentarios In Pindarum ediderat morimus Stoicus Solensis, Zenoaoti Ephesii, Callimacia et Eratosthenas discipulus, Arista Hii magister, qui vixit sub Ptolemaeis Euergeta et Philopatore Inter os
Ius grammatio opera, a Suid T. III, P. 69a generatim commemorata
Diogenes Laertius quidem scriptaina de Pindaro non enumerat, is quis, quod parum probabile, opus περὶ ποιημώτω nota ad Pindarum esse con plexum putabit sed inter Chrysippi libros plures quam quinque et septingentos cum a diis assis titulis hic quoque intercidit Eum vero non solorinna Isthmiomani, in quibus frequentissime nominatur, sed totius Permodi inte retem osse, tum ex SohoI. Nem. I, 49. Patet, tum ex iis, quae Olymp. H, - recens aecessemini: et ex hoc ipso scholio, Phil sophi tragoessimam tu Mosissimi, qua etiam in Schol. Vici ad Iliad. O,as. i.
apia Heyni in T. VII, p. 776 et in Schol. Venet Iliad. ' 441. tinuo alibi ac Passim apud Enymolo et Iaudatur, non alius cuiusdam ni ripFilios con urientarios fuisse sponte intelligitur; ausdem vero Παροιμίας Schol. Isthm. II, 7. asseri. Nec Praetereundum est, Chrysippi aetate iam illa ammaticorum gna σημεῖα Pindaricis apposita irasse, quoniam Issina. III, 1 - . legitur in Scholias χρυσιππος ει σεσημείωται, φησὶν, ο τόπος δια την φράσιν, nempe σημειω Eiusdem aetatem a Disjtjgod by
19쪽
tingunt Aristophanea callustraeus, ex cuius commemarus, quos etiam apud Hesychium V. θρώσκω γνώμs haud male sibi Teperire Her tertiustus με Is est Interpretationes Per totum opus Olympiis exceptis aliquoties T. Amantain Isthm. II, Is etiam τοῖς περὶ Καλλίστρατον comine noratis, si modo ea sorintila aliud desimat a Callistrarim ipsum et Aodori A D. Moy nein, a Schol. Dilan. II, 54. ex Parie merito castigatus, is ipse credo, vix in titulo libri Chrysippea, πρὰς τους κριτικοῖς προς-όδωρον comparat. De utrowae coni. Wolf. ProI g. Hom. p. CCXVI sq. de hoc etiarn dioison. Presem. Hom. P. XXIX. Atquo eiusdem Chrysippi aequalem fuisse T renon Olymp. XI, 55. a me epositum mihi quiMinprobalsilo videtur, ut ab advocato Diogene aeria exposui: eiusdem ad Homeriuri memineriure inina Victa et om ni apud Heynium T. VIII, p. 3a . ubi homo doctissianus, quis iue fuerit, se non Teperixo fateri . Sed sub Philometor eminuit mearchus, quo praeter Didymum vel olim nemo froquentius commemorabatur; quibus Ioma ex Indico petendis iamam accessem1nt, INM II, 58. a. Ioa 11 S. 14. IV, 41. 46 66. V, 4. VI, 5. 5a. 158. VII, 117. VIII, 4 41. , 5. εα quibus Scholiis quam tumvas corruptis, celeberrim grammatio partiar Iectiones partim explic tiones cognoscimus sed eis a passim haud mediscria altassit, tamenis que interpretatione neque critica arie in Pindaricis magnopere videtuae e celiuisse, in metricis autem certe non ita peritus fuit, in ubi spondeo, ubi
dactylo locus esse salis posset distinmere qua in re Pythi III, 6. Iniaxifice coniectando peccavit Aristarchum vero haud secus atque Aristoph neni austam Pindari editionsui adornasse es inde intelligas, quod eius sis via textu appositae exstabant, ut patet maxime ex Sehol. Iactum V, 47.
Huius aemulus, ni fallor, crates,allotes sive Pergamenus est, . qui Tecte sed prava de ausa damnatana choItastis coniectauam Nem. II, 16. au8 aserat addanaque huic Artemonon Perganisminn historioum, et ipsum im
20쪽
III, 48. Istlim. II, I nunc praeterea Olymp. V I. Etiam Pollantur τον εἰδογράφον x Pindarica commentatum esse, partim ex Schol. Pyth. II. init coiugo, partim ex Schol. Pyth. I S. ubi τρόπου in re musica commemoratio non alium quam ἐδογρ-- antelligendum suadet sed eidem nomini Pyth. VII, 4. in varia Iectione occurrenti non confido. At Iures deinceps Aristarcheorum, quos Schol. latinna. I, II. nominat, in Pindarum commentaria exstitere in his Inmonii Aleaerundrini, qui praeceptori Ariastarcho in schola Alexandrina successit cons. Villoison. ProIegg. Hom.
p. XXVI sq. , ad Pythia Nemeaque hinc inde citati, ac sente in Olyn
piorum Scholiis ratistaviensibus I, Lai. Deinde per omnes quattuor Partes ceIebratur Aristodonias Aristarchi discipulus Sches. Nem VII, 1., Alexandrinus dictus p.rachia. Isinna I, II. sed eundem esse meum Ha pocrationi indeque Suidae v. Ἐλλανοδίκαι nominatum, probabile fit vese Schol. Olymp. XI, 55. ubi eximia eius exstat coniectura Ἀλτιν pro δειν pridem in textum recepta et in ratistaviensibus o περὶ Ἀριστόδημον memorantur. Ex iisdem Scholiis bis iam idem nomen accessit, prianum Iynap. III, ast ubi haec leguntur: Περὶ δ το των Ἐλλανοδικῶν
ἀριθμου Ἐλλάνικός φησι καὶ Ἀριστόδημος, τι το ἐν πρῶτον , το δῖτελευταῖον o. τοσαυται - - των Ἐχείων φυλαὶ καὶ - έκωστης εις
ην Ἐλλανοδίκης, quae ipsa Aristodem Eleo tribuit Harpocratio I. c. Γάρι-οτόδημος δ' ὁ Πλεῖός φησι τους τελευταίους τιθέντας τον-γῶνα Ἐλλανοδίκας εἶναι δέκα, - εκάστης φυλης ἔνα. Alter locus est Olymp. VI, 3.
ubi extrema de Nioba liberis correptissima sunt, quibuscum conferrimerentur quae Schol. Eurip. Phoen. 6a et Ia6. ex Aristodemo aliisque refert: neque hinc Hiena eiusdem Aristo lena commemoratio ib. Isto et
II 65. Ex quibus tamen Iocis et alchenarii disputatione Annoti ad Schol. P. II. silo Suidae loco V. ευμησσίω vvigo ελμισέω augenda alius haec omnia Thebani Aristodem esse collegeris, nisi potius Eleus an maticus Thebaica scripsit, maleque is apud Scholiastalia Theocriti Thebanus dicitur: quod milii quidem probabilius est Elei autem tertium Ii-Dj0jtjgod by