장음표시 사용
21쪽
bini περὶ Πινδάρου intat Athenaeus XL p. 495. F. Ἀριστόδημος δ' εντρίτω περὶ Πrνδάρου τοι Σκειρροις φησὶν 'Ao κε γωνα επιτελεῖσθαι τω ἐφηβων δρόμου, τρέχειν δ' υτοὐς ἔχοντας αμπελου κλάδον κατάκαρπον - καλούμενον πον τρεχουσι δ' εὐ- δερο του Λιονύσου με ρι του της Σκιράδος Ἀθηνας ιεροὐ και δ νικησας λαμβάνει κύλικα τὸν λεγομενον πεντωπλόον και κωμάζει μετὰ Οροὐ πενταπλόα δ' η κύλιξ καλεῖται, καθόσον οἶνον κε καὶ μέλι καὶ τυρδν καὶ ἄλφιτον καὶ ἐλαίου βραχύ, quem locum non, ut videri possit, ad Minima, sed ad Scoliorum κύλικας Ἀθηναίας ap. Athen. I, p. 48o C. Periinere arbitabor. Ad rem conse Proesum Chrestoni. p. hol. p. 5a6. Mutae schophonis: μὰ τοις Αθηναίοις η παραπομπὴ - του Λιονυσιακολιερολει το της
Ἀθηνῶς της Σκιριάδος τέμενος, εἴπετ δε τοι νεανίαις δ ορὰς καὶ ηδε πω μελ' si Ἀκάστης ει υλης φηβοι διημιλλωντο προ αλλήλους δρόμω καὶ τούτω ὁ πρότερος γεύετο εκ της πενταπλης λεγομενης φιάλης,
συνεκιρνῶτ ελαίω καὶ οἴνω καὶ μέλιτι καὶ τυρω καὶ ἀλφίτοις. Idem haud dubie Aristodemus est, qui in Olympiadum computo OInmemoT tur P. Euseb Chronio. I, p. 57. Thes. Temp. d. r. qua de r. potest an ipsas Pindariola commentariis dixisse; sed alii sunt Nysaea, de quibus V. M. H. r. I, P. III 8Φ et Schol. Venet Iliad. 6 4 53. Tertim Aristarcha discipulus videtur esse Menecrates, cuius bis mentio exstat Olymp. II, Stissim IV, Io4 si modo is Nysaeus est, de quo V. Voss. I. c. Sed Aristarchi adversarius fuit Pedilemaeetu Epimeta, discipulus Hellanici, qui gathoclem audiverat Zenodori alumnum, eme commemoratus in rati ad Olymp. V, 44 ubi, noti cui adde apud Suidam scribendum esse διότι επέθετο - Ἀριστώσω, quod Aristaresain aggredι Olebat, ut scite Perspexit illoisonus Protegg. Hom. p. XXX. At is nescio an Indari commentatoribus non annumerandus sit. Praeter hos Pindariam explicuere Asclepiades, haud dubie Trag lensis Apollodoro et Didynio antiquior, ID γωδουμένων auctor, quae et apsa cum eiusdem de Μεγάλαις μίαις opero in Scholiis laudamur: eius coniectura mihi non probata exstat lymp. Disjtjgod by
22쪽
VIII, o et ex commentariis Pindaricas deprompta notata OIymp. VIII, a8. Pyth. IV, 8 si Neiri II, et s. ubi οἱ περὶ Ἀσκληπιάδην Nem. I. init. Isthm. II init et qui loci nunc demum additi sunt, Olymp. m, ast VI, 26. atque, ut videtur, Is at P. VII, 4 Pyin III, 4. utonicus, quippe iue Alexandrinus animaticus, qui de Homeritas et Hesiodias orae,iraeo Alexandrino scripsit v. Ions Scr. Hist phiIos III, , . . atque ut Pater Ptolemaeus Lomae artem professus est, ut Marrat Suidas T. I, P. 326. T. VI, p. 24 passam in Scholiis ad Homeriam nominariis cf. Hloison. Prolagg. p. XXXI.), ater apud Eustathium aliquoties apud Suidam et Hesychium v. ἀκοστήσας saepi que apud ElymisIOmin et Strabonem, cindicitur Ἀρωτονικος ὁ καθ' ἡμίς, in Pindaricis semel olim OlymΡ- , 33. nunc item Olymp. III, SI VII, 153. ex o loco eum ante Didymum scripsasse Patet Chaeris,ammaticus, in Venetis Homeri scholiis Iliad. β, 31 I. Boeot 5 2. , r. , or in Pindaricis maxime Pyth. IV. sed
etiam ad Nemea, I, 40. otinus, qui praeter interpretationem et Iudicia quao vocant aesthet ca consecturas ausus si Pyth. IV, 1 anetro adversantem, sed bonam et nunc receptam Pyth. IV, 9s. mediocres is spernendas
Pyth. IV, 188. sa59. 459. cons. et Schol. Pyth. IV, 446. ex quo Didynio
23쪽
dem esse, in Pyth. I, os Dionysius vocatur, non dubito. Seme in re graummatica Dionyrius Chamissis appetiatur Norn. II, 35. itemPhe grammaticus et Pindari Interpres aggestraeus videtis fuisse, de quo Schol. Pyth. X, 85. Quibus opinor omnibus successit Didymus Alexandrinus illo λαλῶντερος, Aristarcheus, Caesaris Dictatoris Triumviror 1 lue et Octaviani Augusti tenaporibus florens, cuius frequentissima in Scholiis anentio fit, praeter eos Iocos, qua e vulgatis in Indicem relat sunt, in nostris Olymp. II, 8α o. III, 54. VI, II 5. VII, 54. 153. 59. VIII inscr.
IX, 54. I, II. ne commemorem eos, in quibus recens edita cum pristinis fere consentiunt. Erant autem Didymi in Pindarum commentarii υπομνηματα, a vocantur Onymp. V. inscri varii primum in Paeanas, tu Tum πόμνημω πρῶτον commemorat Ammonius v. Θηβω Mesu iis, quao
Schol. Pyth. I, 5 tradit, similis indo referens, deinde in 'Epinicia, in
quibus quae scholiis antiquioris meliorisque holae continentur, ea ex Didyna commentariis excerpta maximam partem videntur et Didymus ipse, ni fallor, prioriana interpretum sententias plerasque scriptis suis ominplexus erat. Quodsi Didymi hi commentarii pro Scholiorum nostrorum fundamento suemant, omentaneum est quiqui recentiorum scriptorum in
his notriinati reperiuntur, eos ab iis, ii Scholia antiquiora postha -- real muffrint, additos esse qua M Te infra dicam ac sane in illa de hoc Scholiorum fundamento sententia Ulud me maxime confirmat, quod Didymi commentarii in Paeanas saepius ita citantur, ut ab ipso auctore ad
illos in ablegatum putes Schol. Pyth. VI, 4 μ τη πολυχρυσω Ἀπολλωνί - , περ ης ἐν Παιῶσιν εἰρηται, τῆ Πυθοῖ β η υτως - , - τω να-τω ἐν Πυθοῖ κεῖ - η Ἀπολλωνία ἄπη, περ ης ἐν Παι- ῶσιν ειρηται Schol. Py in XII. 45. ἱρηται δἐ καὶ ε Παιωσι περὶ συλητικης. Nam utroque loco non Pindamna, sed Didymi conamentarios ad Pindarica intelligendos esse, ipsa sormulae ratio docet. Adde lymp. II, o. ν δ τοῖς Παιῶσιν εἰρη τὰ περὶ του χρησμολτου ἐκπεσόντος μάζω, καθὰ κω Μνασέας - τω περὶ χρησμων γ φει Quartus locus est
24쪽
Olymp. I, 6. περὶ δ τῆς Λωριστὶ αρμονίας ει ρηται ἐν Παιῶσιν, τε Λώριον μέλος σεμνότατόν εστιν, sta etsi verba Λώρων μέλος σεμνότατον
Pindari esse censeas, ut ipso olim do metr Pind. III 8 P. 39. arbitrabar, tamen Ob eandeID, quam in ceteris tribus scholiis, locutionem ad dominentarhos suos antea GDPtos a Didymo ipso provocati contenderim. Illud vexendiu non est, ne quis haec ita dicta existimet ut negem l semina vi addita Didymeis et omissa et mutata esse. Ceterum praeter Scholia nostra Didymi in Pindarum commentarios memorat Lactantius Div. Inst. I, ast ,,Didymus in libris Ἀγήσεως Πινδαρικης ait melissea Cretensium Tegem Primum diis sacrificasse ac Titus novos sacrox IInquis pompas introduxisse. Huius duas fuisse uas, maltheam et ΜeIissam, quae iovem uomet caprino Iacto et nisu nutrierunt unde poetica illa fabula originem umpsal, advolaεεe, apes ictu os uora meli complesse. Μelissam vero a Patre Timaan sacerdotem,atramagna constitutam, unde adhu eiusden Μatris antialites elissa nuncupantur.' Quod Diadymus ad Pyth. IV, aut ad Hierum locum ibi a Scholiaste allat uinnarraverat. Praeterea interpres luti Aristopluinei s. s. suos ad Pindari
hymnos commentarios citat: Καὶ minis περὶ του Πυθίου τρίποδος διαφόρως στορούμενα - τοις Πινδώρου πινοις ευκαίρως ημῖν διείληπτω:ubi etsi Ieaticum Palameden agnoscere possis, tamen Schneideri nostri coniecturae de Didymo cogi ntis Ilia tribuo
Quamquam autem ex his antiquis grauixuaticis bonas Merarationes plurinaas, Praesertim ex fabuIamu rerumque gestam n notIsia accurataliaustas in vetera Scholia venisse iudico, mixtas quiden iis nugis, quae in omnibus prope Graecorum grammaticormari scriptis passivi sparsae deprehenduntur: tamen etiam ex iis Pindari commentatoribus, qui post Christinatales vixerunt, aliquid Scholiis accessisse Probatalo est. Inter quos, nodo Plutarcho dicam, qui nonnisi do vita Pindari scripserat V. not ad p. 6. certem haestio reserendas videtur Isthm. IV, init de ordine Pindaricorum carminum duorum disputans nisi is alius est ac praecepto Aelii Veri, Disitsged by
25쪽
eutas hodiequo Enchiridium superest. Et Athenaei aucratitae demum aetate commentarium de Pindaro edidit Eleraticus ala nedes, de vi sui das Παλαμήδης ελεώτης, γραμματικός Κωμικον καὶ τραγικω λέειν, 'O-μι--λόγον, Ἀπόμνημα εἰς Πίνδαρον τον ποιητήν. Qui quod υν-ατολόγον scripserat, Athenaeo ipse υνοματολόγος dicitur X, p. 39 . . OἘλεατικὰς Παλαμηδης νοματολόγος. eminat eiusdem mynnesom M.' μώπειον μέλος Παλαμήδης στορικὰς ὁ την μωμικὴν λέξιν συναγωγ- et ipsitis auctoritate in vocabulis obscurioratius explicandis Scholiastae Aristophanis Comici Rhodiique Apollonii aliquoties utunturi Sed eum historicum dici, cum ossi H. r. II I, p. 396. et Hetristeriausio ad Aristoph. Plut p. 98 sq. Inaro magnopere neque dubito apti l tymologum corrigere Παλαμήδης Ἐλεατικὰς δ την κωμικὴν etc. agis autemmarum est, lea sive Velia Athenae aetate prodiisse grammaticum Gram cum, quo tempor ea Civitas desaerat Iamdudum Graeca esse quo armis mento mili constat hunc Palamedem Eleaten non fuisse Verius eiici nomen orvavit Athenaeus, apud quern audit Ἐλεατικὸς Παλαμήδης. Juippe quum ille a Palamedea vocaretur, nescio unde oriundus, ob ad Nanen Et sollemam in glossis explicandis aequalibus comprobatam ex Plato. nis Pliaedro p. 6 I. D. hanc meruit denominatxonena, ubi Zeno ille voca.
tur ὁ Ἐλεατιαῖς Παλαμήδης, ὁτι δη, ut Schola te Bat, πανεπιστήμων πειδον χην Ἀνὰρ ως καὶ Παλαμήδης V. ibi Heindori indequo coring xu.dem Fabricii congeriem Bibl. r. T. I, p. o6. HGI. Adde Hermiam ad Phaedri p. 84. α δ Ἐλεατικὰν ζήνωνα --ικκει τω Παλαμήδη, ἐπειδὴ καὶ ἀριθμων καὶ κύβω καὶ πολλῶν δελ- ευρετὴς γενετ Παλαμήδης - τεκνικὰν - τον Ζήνωνα παρεβαλε τω Παλ μήδη. Postreis
in hoc Ioco nomino Tryyhonern Ammonii, ΑIeNandrinurn grammaticum, qui etsi indari commentator non fuit, tamen ob libriamranida citatum
περὶ των παρ' υμήρω διαλέκτων καὶ Σιμωνίδη καὶ Πινδάρω Μανω μῆ- - καὶ τοις δελοις λυρικοῖς praetermitta non debet. Qui quum Augusti
26쪽
ten poribus et prius VaXerat, 1 a liber supermet, de dialectoriam aptu Pindarum ratione accuratius fortasse iudicium nobis constaret. At auctorum, qui in Scholiis veteribus Producuntur, Pars Iongo i Tima aetate Didymum antecedat. In quibus enumerandis primo loco eos pono, quorunt sussi et Omina appellasse mureman, Henodion, cuius meditus versus accessit OIymp. XI, 9 et alia nova mentio Olymp. VII, 4 a. Minaeum Tecens allatum Olymp. VII, 66. O lucos, urn m Corinthium, Olymp. XIII, 4. ubi vitinio exsi scribendum iam videtur θ' ίων risu quo Poeta V. Οεs. H. r. I, P. . et IV, P. 366. quem etiam EumO OOIymp. XIII, 31 substituendum suadet III. Gyr. Idus I. c. ap. Voss. Di Midon sellam n quae ex nedatis accessit Olymp. VI, 6. Aemινι- , Cy ria, ochiae Iliadon Parvaim, Pisamdmonitimiremmet, cuius nova commemoratio eristat Olymp. III, 5a.. Theomidem, Epimenadem Panyasin, AN Ernactrum, qui Olymp. VI, 1. accessit, Theocrisinn, Arcu'm, Gurymaol ιm, Olloniarara Rhodiurn Argonauticorum scriptorem, ex ouius esto libro in
piam historico ea deprompta videntur, qu Olymp. VII, 6 edidi Euphorinnein, cuius framentum addidanius Olymp. VIII, 41. Diphili Thesm-dem, cuiau nova mentio a messit Olymp. III, 5 Archilochinn, Acimanon, Stesichoraian, quem adiecimus Olymp. IX, ra8. Anacreontem, S reho, Deciemur, cuius framentum edida ex Vrat. . oeymp. X, 5. Ibycum etiam in recens edit Olymp. IX, Ia8. commemoratum, Sunoniderm uiua ineditum fragmetitum . Olymp. IX Bacchylidon, Mynneonum, Aeschyiarn So hoclem, Euri idem, E ichialoniarn, Cratininn, Aristo hancin Comaeum, O hronem, Pherecyden ex ineditis quater additum, Ac silaum Olymp. IX, O . Primum allatum, et Pyth. III, 5. restitinum, quem iam ideo, ut Socratem, in Argivorum rebus de Coronide dixisse, quod Epidauri Aeso Iapius natus ferebatur Pausan. ΙΙ,46. eundem vero Ira . VII, a non nisi exempli causa Abiram, via historimis putatur, substitutuam: O me catamam Olymp. III, 8 exorat A. allatum, Hinaricum, Lesbium Pinor,
27쪽
ginent omni collectione iam absoluta emextilatiora Praesto. Praeter hos autem et alia certae aetatis antiqua neque ignobiles seraptores memorantur; quorrem amen ducat auctor vetustissanaus ramicis Pyth. IV, 33 ei mem.
VII, M. et hoc quidem loco in re Eliaca, ibi in genealogia heroica ad
paries vocatus: quapropter non dubito esse meum Sophistam, quem do veteriam urbium et heroum ebus et de universa archaeologia disputasse Plato auctor est Hipp. mari P. 35. D. Exempla Praeter Schesiastam n atriam praeibent Plutarchus vilia Lyeurg. c. 3. et Ammentum Sophoci. oed. T. quod ompilavit Suidas V. τυραννος et Inanasse haec ex illius Συναγωγὴ Hentur, cuiuin apud Athenaeum merui iacta est. Atiam Terriantiquam de Anaeristo Stesichori fratre geometriam reactante ex Hippia Eleo referi Proesus in Euclid. p. s. De eiusdem alio pexe ad idem doctae nae genus pertinente, 'Oλυμπιονικων ἐλέαωπ Ions Scr. IIIst philos. IV, 4r. p. 66. The ompa aequalis fuit Andron Rhesius, is docuit Ionsius I. c. I, 8, a. Aristotelis au litore Fuerunt Dicaearchus' senius, cuius Olymp. VI, 7. ea Vrat. A. mentio fit, et Heraclides Ponticus, cui librum περὶ χρησμῶν ex eodem codice Olymp. VI, III allatum tribuere non det hito Menaechmao Secyonius sub Ptolemaeo Lagida axit eiusdem fero aetatis est Cineas Pyralia legat , quem Pyth. X, 35. restitui Phila Iphitemporibus floruit Oribius raco, grammaticus, semel in vulgatis, bis ex Vratulaviensibus productus Olymp. VI, 46. VII, 66. Sub Euerget autem bibliothecae praefuit Eratosthenes, cuius sententia lymp. IX, 1 inata ex opere περὶ μαίας κωμωδίας excerpta est. Istii Callinam: isi eodem rege clari praetex Scholia vulgata in ratistaviensibus duo scripta cita lux, Olymp. VI, 55. Eliacoriam quintus liber, quomana quartus ex Clemento Alexandrino notus, et Olymp. VII, 46. σαρ τω Nasi π - CHIL
28쪽
machi vero familiaris sui PHIOst harius Grenaeus olymp. VI, 44. et
ex Vratistaviensibus Olymp. III, 8. citatus nec multo recentior Phylamesius, qui uergetae et Philopatoris aetati vixit. Eratosthenis discipuIus fuit Mnaseas citarensu, bis In vulgatas, tertio loco in ratistaviensitatis olymp. II, o conspicuus Philochoreu iuvenis fuit quum Eratosthenes senex; Olono e regetes autem Olymp. V. Insori in ratia . et saepius citatus Aristopharis Byzantii temporibus normit. Sed Demetrius Scepsius Cratetem et Aristarchum audiVerat de quo quae ad Olymp. V, a.
tuli, ea nunc ita scribenda actitror γδαῖον αντρον ἐν πιλιδι ερδν ιδρ Λημητριος υ κονιο . . . Nεῶν διακόσμου Quippe quum doctus illo multos libros cripserit ρωῆκου διακόσμου, ri etiam simpliciter ιακοσμου vocantur V Voss. H. r. I, p. 55 , Idaei in Elide antri ibi eum
meminasse patet, ubi de Ida monte Troico dicebat: sed ob scripturam codicis νεων etiam catalogum Graecorum eo Pere complexum grammaticum esse arbitror, ut bipariitus liber fuerit μων διακοσμος et ρωῶκος διώκοσμος quamin partium tuum illa Praecederet, potuerunt Vel ea, quae ex Tρωὶ κω ιακ μ petita essent. sub nomine Λεων διακόσμου repona.
Porro eiusdem Aristarchi discipulus fuit A billodorias Atheniensis, cuius eamiae in Scholiis asseruntur, Partim ex Chronicis, partim ex Bibliotheca deprompta lint, illinc Iymp. I, 33. IX, 64. hinc Nem. X, II 4. Olymp. III, 54. cons. Bil I. II, 5 5 Stoclea Rhodius, qui lynap. 4I, 66 nunc
legitur, Strabonis aevo Vixit Satis antiqui sunt Androthon, Cuius tempora Ionsius definire posse male sibi visus est, et Phanodernus Olymp. III, 8. Testitutus, utervae Atticorum criptor item aranen Byzantius, poeta iambicus et maxime holianabomina scriptor Theagene ero eginetic rum scriptore Strabonem usum esse notat,uellerus Aeginetic. p. a. 5. Praeterea multi incertioris aetatis auctores citantur, qui tamen Christi, taΙes antecedere fere omnes Videntur Acran de rerum Cyreniacarum.
29쪽
co, qui Athenaeo IX, p. 369. - Ἀπολλα περὶ των ε Πελοποννη- πυ- λεων dicitiis ubi Casaubono debetur Amram, Schweighaeusero Ἀπελλας,
quorum notas vid et confer Vossc H. α IV, p. 3asi neque alium bini quam de Peloponnesi urbibus Scholiastes noste videtur respexisse Eiusdem credo nexuionem facit cormaptus Quintiliana locus I. O. XL a, 4. ub V. IntP. Porro Archemachus, quem Pyth. III, 1aΟ. Pro Amhidamo praesto Arohina si auctor Thessalicorum Aristides περὶ Κνίδον, desius risus ossi H. Gri III, P. 331. Aristιπι sudificorun script , qui ex Vrat. A Olymp. I, 83. additus est AraSi nescio quis oriun, quor una nos fama per renit v. V s. H. Gri II, p. 79 sq.); Amenidas Thebaicorum auctor, quem ex Scholiaste, pollonii ossi H Gr. III, P. 334. commemoratun in ratistaviensibus ad Olymp. VI, 23 iam restituendum video, etsi Himomedoriri nomini nondum confido Aurea ron, Prorsus quidem agnotus et pro Ignotis Λntesione et Apesione Olymp. I, 37. et ΙX, 15. Praestitus meus, sive ut arbitro Baton, Attica historiae actor Cleo-Phanes περὶ ἀγώνων ex Vrat. A. productus IymP. IX, 134. Dono P Toemaographus Deromius Argolicoriam scriptor, In ratistaviemihius Olymp. VII, 49. de quo Praeter eos, quos in nota dixi, v. alcita ad Solies Phoen.
P. I sq. adde tyan. i. P. 592. o. ex quo loco alas antiquum esse collegerim Dieucludas, auctor Μegaricorum, Nem. IX, So. Testitutus; ι- nras Argolicomam scriptor, quem bis reposui Olymp. VII, 49. et Isthm. IV, Io4. Valescenari quo I. o. apud Clementem Alexandrinum substituit Dion o Argivo, cuius Nem. II, I de Thapsodia sententia Proditur Dionyrius arietius περὶ Κυκλον Gorgon historicus, quem de rebus Rhodiacis et nominatim περὶ των ἐν Ῥύδω δυσεῶν Iabrini edidisse patet ex Schol. Olymp. VII, 3. Hesych. v. Ἐπεπολιαως et καταρραπτίτος, Athon. XV, p. 696. F. Un anale εωργός Herodorias grammaticus, ut audit inorat. Α ad OlymP. V, o de quo V. oss. H. r. IV, p. 374. Fabric. B. Gri T. VI, P. 369. Hari et Iona Scr. hist phil. IV, ast Hero hilus nescio quis Hierocles Pyth. IV, II. et 4 citatus, utroque loco, quoriun adter Pindamina ipsum Disjtjgod by
30쪽
TespexerAt εν Φιλόστορσι credo, de quibus V V s. I. c. III, p. 3 6. Ι - postratus de geneaIoglis Siculis, quum alibi tum ex Vrat. A. Olymp. II, 8. sed de coniectura mea positus Lyrimachus Auxam1rinus περὶ στα-; Menetales, Ariasse Maleus; mmcles nescio an Lacedaemonius Athenaeo L
ctor Pherenicus Heraclaota, poeta epicus Pythararetus in Aegineticis, quem elaam lmip. IX, 1O7. e rare. . Produxi Socrates Arg4υus, Argolidis descriptor; Deteoninus sis in Pythias IV, I V, II. ob editi Cyrenaica, seine e Vrat. A. OlΠnp. VII, 53. nominatus, ubi alius domito labe conis
memoratur; postremo ne grammaticiis ut videtur, Demetri Scepsa -- centior Olymp. V, a restitutus, qui in tanta Theonum copia quis sit, haud facile quisquam invenerit. Sed ne Timaridore ἐν Πυθιονίκαις in Schol. Paris Apollon. IV, 75o Pindaricomun verum Interpretem 1 . tes, pro isto ex vulgatis Pindariina restituendum esse moneo. Iam Tecentiores, qui post Didymum floruerunt, scriptois nonnisi remve quattuor in Scholiis veteribus monstrari queunt. Quomun PTImus Palmehessius Schol. Isthm II extri Vix a ne Vix quadem huc referri potest, qui si sub Cinna captus est, potuerit ante Did rinum scriberet eta illud nos male habet, quod Tiberii tempora attigisse perhibetur. Iter est Herodrantis grammaticus Olymp. I, 8. ycti III, 65. nominatus tertius vim nius, m de Elephantis scripsit, Schol. Olymp. III, a. uteridie sulam Antonino Imperatore quarto loco nomino ra hiaratι-ern, de quo supra dixi, si modo hic Aelii Veri praeceptor est. Ceterum quum e probatissimois xiii huius aetatas auctoriam nulla usquam in his Scholiis mentio exstet, pauculos hos a recentiore homine additos iudico, qui Scholia vetera ex Didymo aliisque excerpserit, digesεerit, suis observationibus qualibuscunque et iudiciis auxerit. Immo mature duae quasi Scholiorum veteriam eis censiones esse factae videntur, altera, ex in vulgaria Scholi fluxerunt, altera ea, quae in rare . . mar modo depraFata et natuitata perduravit: et lia Potissimum riuus est qui Etymologicum magnum in ordinem Disjtjgod by