Pindari opera quae supersunt. Textum in genuina metra restituit et ex fide librorum manuscriptorum doctorumque coniecturis recensuit, annotationem criticam scholia integra interpretationem latinam commentarium perpetuum et indices adiecit Augustus Bo

601쪽

or η σταφυλη ἐδωδίμη ἐστι και εἰς πόσιν ἐπιτηδεία. -- νους αρ ηνίκα ἀνέτειλας καὶ ἐγέννησας τον ἄτριχα ιόπιανον τον πάρεδρον της χαλκοκρότου ημ ρος. 5. Η χρυσέ μεσονύκτ ονλ στε το μεσονύκτιον χρυσου καταστάζοντα ἔξωσον των θεῶν ἔξαρχον Αία. Aλλως ἰδίως ἄγει τανυμ υσαι χρυσον, νίκα ἐμίγη

τῶν Ἀλκμήνη ἡ τι ἐπι ανάης μυθευόμενα ἐπι Ἀλκμπνην μετηγαγεν.

v. 'πιπόν Ἀμφιτρύωνος ἐν θυρέτροις δ νέκα του Ἀμφιτρύωνος κατὰ τὰ πρωπα στα θεὶς την γαμετην μετῆλθε ταῖς θείως 'ναῆς. κατὰ πάντων δὲ ἀπο κοινοῖ

xi. 'πι τ' ἀμφὶ νιρεσία η τε ταῖς του πιιρεσίου πυκναῖς καὶ συνεναῖς μαντείαις. ιππόμητιν ὁ τον Ιὀλαόν φησι, παρόσον νιόκησεν Ηρακλεῖ ἀπο κοινου δὲ

προς πάντα το θυμον ον ἄφρανας-

. IS. 'πι Σααρτῶν ἀκαμαντολογχαν των κατα τὰς Θηβας ἀναδοθέντων ἐκ τῶν δρακοντείων οδοντων, - και πιπίδης δ μέμνηται - Σπαρτων φησι τῶν γαν πολεμικῶν. ὁ γαρ Φερεκύδης η διττά, ησιν εἶναι Σπαρτῶν γένη τον ναρ Ἀρη καὶ την Ἀθηναν του μεν μισεις των δόντων κάδμφ δουναι, τους δε μίσεις ἰητη Ἀνδρο- τέων 3 3 φησι φυγόντα ἐκ της Φοινίκης τον Κάδμον μετὰ ἱκανῶν σποράδων ποτε δεῖν εἰς Θηβας, οδεν δι το συμμι ἐς ' καὶ ποράδην Iναι Σπαρτοι ἐκ ληβησαν ' ιδ Θ, μαλι τὰ περὶ αὐτῶν ψευδῶς ἐτερατ ππαν. 14. I ότε καρτερας Ἀδραστον ἐξ ἀλαλαςὶ της Ῥοπης, δια τὰς πυβώδεες φωνάς. τε δ ἐκ τῶν πτῶ λπων ἄπωσώδη o Ἀδραστος, δηλον. ὁ δε ovς η ὀνεε της ἰσχυροτάτης μάχης ἀπέπεμφας τὸν Ἀδραστον ὀρφανωθέντα - Θηβη, πίων μιαν ιδμων στρατιωτων ε εἰς τὸ ιππεκον Ἀργος. 18. . - ωρι δ' ἀποικίαν οι πιρακλεῖδαι ἔσχον παρα του μου χρησμον συμλαβειν Αἰγείδος, και οὐτω της Πελοποννησου κρατησαι. σαν δ ουτο Φλεγραῖο μνέκαθεν οι δὲ δεξάμενοι κατὰ το Πυθικον χρηστήριον τῆς ἐλπίδος οὐκ ἐκπεσοντες, κρατησα τε δε της Πελοποννησου μετοκισαν ι Θωας τους Αἰγείδας ενιοι δέ φασιν Αἰγινητας η Θηβαίους. o. ἁνέα διν Iναι ἔνιοι δὲ Αἰγείδας φυλην ἐν θηρη, αφ' ης σύμμαχοι - την Αακεδαίμονα ηλθον καὶ ἐκρώτησαν ενιοι, ὁτι ἴνως νομάζονταί τινες ἐν σκεδαιμονο αδ- έως τινὸς Θηβαίoin, ν συνεργῆσαι sola' ακλείδως φασι πρὸς την κατάκτησιν της ἄκω3κκης. ενιοι Ἀργεῖδα γράφουσι δια το Ἀργείαν νομάζεσθαι την ριστοδημου τυναῖκα του ἀπογόνου τῶν Ηρακλειδῶν, ἐξ ἔς ἐγένετο Προκλης και υρυσθένης οι καταποντες την ἄκωνικην. δυ -- ηοτε τὸν Βωρίδα τῶν 'φακλειδῶν κάθοδον ἐπ' ἄσφαλοῖς τηναι παρεσκεύασας ελαβον γαρ τὰς Ἀμ- ς ισοι ἀπογονοι θειδμι τοις οὐ- Πυθίου Ἀπόλλωνος μαντεύμασιν. AHως Λἰνιδας

νῖν οὐκ αν - λέγων του Ἀθηναίους - περ γὰρ Θηβῶν ὁ λόγος καὶ εἰσὶν ἰνῶδαο φατρία Θηβαίων, αφ' ης κόν τινες εἰς Σπάρτυν Αακεδαιμονίοις βοηθηνοντες ἐν ν ος Ἀμυκλαεῖς πολέμου, γεμόνι χρησάμενοι Φομάχω, ο πρῶτος ἐν πάντα τὰ προς

602쪽

πολεμον διέτάξε Λακεδαιμονίοις, μνάμην δὲ παρ' αὐτοδ ηξιωθη τιμῶν - τοῖς Tot- ωινθέως, ο χάλκεος αυτ θώραξ προτίθεται - τουτον ὁ Θηβαῖοι πλων ἐκάλουν.

ταυτα ἱστορῶ καὶ Ἀριστοτέλης ἐν ' Λακώνων πολιτεί ενιοι δέ φασι τεν μαγννυν η του προς Ἀμυκλαῶς πολέμου μνημονευειν μηδὲ των συν ιμομάκ- νειδων, ἀλλα των συν τοι πιρακλείδαις εἰς Πώλοπόννησον κἄτελθόντων ων Ἀριστόμαχος ὁ Κλεάδα καὶ Κλεάδας ''Tλλου γουντο και - τότε Θηβηθεν κειν τοῖς γευσε τους ἀφαμμους τῆς ααδMO AUMας μετα τῶν Ἀθηναίων - ἀναι- του Θήβηθεν Αἰγείδας το ἀνέ, αδεν Ἀθηναίους δυμ ob ἀποστάσεων - της των θειδων των Θηβαίων τρία ' εἰς Σπάρτην γεγονυιων, ἔργον αποφηνασθαι, ποτέρας ο Πίνδαρος νυν μνημονευει μη ποτε δὲ της δευτέρος Ἀριστοτέλης γάρ φησιν, ora πολεμοὐροες ι --ες Ἀμυκλαευσιν - ἐπύθοντο παρὰ δε- σους Αἰγείδας συμμάχους λαβῶν, εἰς Ἀθηνας ἐπ ρεύοντο ' καταλύσαντες δε ε Θηβαις ευπουμένης της των Αἰγειδων φατριας ἐκληδησαν. ἀκούσαντες μετὰ δειπνον ευχομένου του ἱερέως διδόναι τοῖς Αἰγείδαις τους θεούς τὰ ἀγαθὰ καὶ συμβαλόντες τον χρησμον, ἐντευθεν λαβον ην συμμαχίαν.a3. Ἀλλὰ παλαιὰ γὰρ εὐδει χάριςJἈρίστασος τοῖν λεγόμενον, φησιν ἡπα

ζεύξεν oυτως ἀμνήμονες δε οἱ ἄνθρωποι τούτου, ο,τι μη εἰς τὸ νης σοφίας ἄκρον - δι' ην-οπένηται ὐποζυγεν τοις ἐνδόξως των λόγων ἐγκωμίοις. siet. κώμαζ' επε - ἐν δυμελεῖ. συν μνῆ πρὸς την πόλιν ὁ λόγος εντι δεκείνοις - ς ε φησι, παν---μαζε. Ἀναχ η νίκη που Ῥεφώδου σιωπη , α με κω συ ε - συν-δυμ, ε --- περιττεύει δε -- η ἐν πρόθεσις mn συν μανα ἀρκεῖ Aλλως ἐνταμα ἀπὸ τῆς πεύσεως ἀποδέδωκεν εὐφρανθεῖσα, ἐπι τοις ἀρχαιοτέροις καλοῖς, καὶ ἐπι του παρόντος χόρευε, καὶ ἐπι το Στρεψιάδ'

Pausan. II, 7. III, 35. eo ad 4Pollod. p. 6Μ. ω6. 3 Hanc vocem de meo inserati. fmie Scholiastes et ἄωτον pro nominativo habuisse perperam videtur. Boni ais ἐκ μάθης. Quod reposui, anteponendum iudico coniecturae Faehmi Syllos. p. n. νηθῶς p. μάθης. Post voculam si delevi nomen κυάσε, nescio vile illatum. ForiaMe dolendum v, . ante edent hiis repetita regatio pax da. Ni suit-ου μια. Paulo ante uide me M tibendum tit εωτων.

603쪽

Ἀλλως ἐν π το πολέμου νεν , φησι δὲ τ βλαβεμ της μάχης φθορα ἀπο μετα- ρας νων χειμωνων. και διολο τα της ἁ προρέας ἀεται. ο δι ιοδότοιο παῖ προς το ομώνυμον το νικηφόρ μητρωα Στρεφώδην 3 Λιοδότω παPα ποιῶται οὐ δὲ, οδότου παῖ, ἐν ἐπαίνω τιδέμενος Μελέαγρόν τε καὶ Ἀκτορα και τὰς τούτων ζηλῶν ἀφετὰς -τὰ πόλεμον ἐτελεύτησας προμπόμενος της πατρί3-5o. Ἐσχάταις ἐλπίσι Ἀντι τοὐ ἔπασα ἐπελπίζοντες, ἡ ἐστιν ἀπολέσθαι, παιμη ἐπὶ τουτο ποστελλόμενο . 51. Ἀτλαν δὲ πένθος υ φατον P. το ποδανοντι διαφέρων ἐν χορος, φησὶν ἔτλαν. Pso orvitas. Do δὲ νους - πέμειν σου πεπτωκότος λύπην και συμφορὰν α ρηνον αλλ' - του παρόντος εὐδίαν ἔδωκε Ποσειδων ἐξ ἐκείνου του κειμῶνος. αδ- μετὰ την χειμεριν. - φθασάντων κατώπτασιν εὐδίαν λυπον τα

παρὰ τῶν θεῶν μῶς διεδέξατο. I 53. Ἀείσομαι χαίταν) ὁ ληος ἐπαμφοτερίζει. τοι γαρ την ἐμαυτού κεφαλην

ἁρμόσας τοῖς πυφάνοις πιέσομαι τον ἐπίνικον η υτωρ - ἐπίνικον σω κ' του νεκη-

φόρου κεφαλ. τοῖς στεφάνοις ἄρμοζων ' φησὐδὲ τοῖς μουσικοῖς. ἰάλλως τοὐναντίον εIπε - βούχετα ναρ λέγειν -- στεφάνους ν χαίτη ρμγ-55. χ δ' ἀθανάτων μη δρασσέτω δον. ςJ ρίσταρχος ἐπι του ἐρεθίζεινακουμ ε τάττεσθαι δέ φησι καὶ ἔπι του ταράννειν. η υν, φησὶν, ο ἐκ θεων ταραττέτω φθόνος, εἰ τὸ ἐν τερω τερπνον τοῖν ἀεὶ πατὰ την παροῖσαν μέραν δι---αι θηρεύων, uis' σπέας καταστρέφω τὸν βίον. - ουσως ὁ δε παρὰ των δεών - νος η συνθραυέτω, τε ἐκάστη Μέρας συρος παι προ- ῶν μετὰ συχίας καταγηράσκω, καὶ παραγινομαι εἰς τον μεμοιραμένον χρονον ἐὰν δε κατὰ τὸ φθόνος θωμεν την τελείαν, ἔσται οὐ τοιουτος εγε, περ τερπνὸν ἐν Ἀκάστης μέρος μεταδιώκων ν καὶ δειάμενος, μεθ' σπί- ω τε το γηρας και τὸν μεμοιραμενον χρονον πα-D Alisurdum hoe esse memo non intellio nevia rammi adeo hoc loco et paxillo ore Peram in bellum intulerim cum Coisino F. A. T. Il, . . in quo Thebani a partibus arearum si texunt Fortasse Stropriades maior anta emica in aliqua uina cum Atlimitensibus cecidit viod quum relatum a Grammatico antiquo esset, imperitus Scholiastes ad bellum Peloponnesiacum retulit. fio loco delevi, Fae de Lampone et pugna Salaminia legebantur, translata a nobis ad Isthm.

604쪽

σπουδάζει, ουτος βραχυς πσι ἀσθενης πρω- της ἐπιθυμίας παρανενωδα πως καιαπελθειν εἰς το τῶν θεῶν ισχυρότατον δρασμα. --ἔσως' ἀσθενης ἐστε - ανδρωπος, rus μακρὰ βλέπει - -αφόμενος του πανου και της τῶν - διαιτης. θνητος a, φησι τὸ παρον ευ τι 'aso. 63. 'ο τι πτεροεις ἔρριφε υπόδειγμα οὐ μη δεῖν ἐπαίρεσθαι τὸν ανθρωπον μυρις πανου Βελλεροφόντην κω Πηγασον ἔλαβεν. δε ολ o γὰρ δη Πηγασοσἀπισεισατο και παπέστρεφε τον ἐαυτο δεσπόταν των ἀδυνάτων ἐπιθυμήσαντα και εἰς το των δεων ἄθροισμα παραγενέσθαι βουληθέντα.6 . ο δε πὰρ δέκα γλυμο τὸ ἐξ ἀδικίας ὁ γενόμενον πικρὸν τέλος λαμβάνει Mον οι ἀδίκως ωρδαινοντες ἄχρι τέλους ore δονταε.69. Ἀμμι δ', χρυσέ. κόμ. θάλλων δ Ἀπόλλων, παράσπου παι ἐν τοισσοῖς Πυθικοῖς ἄγωσιν ἄγωνισαμένως ἀνθηρον ἀναδησασθαι στέφανον διεταε νυν--τον καὶ Πύθια νικησαι.

605쪽

τῶν πονων - εἴδοξον κωμων, τουτέστι τρο δε του ἐγκωμιον εὐκλειαν ἐσομένην αὐτουρτων - κατὰ την ἄθλησιν πόνων οἷον λύσις ἐστι το ποιοῖτον η 3 λυτρον - λυτη- ριον ουτω γαρ τον εἰς νον νικηφόρον μνον Da. τῶν τε γαρ πονων και-- σθμιακης νίκης ἔτι τε της Νεμεακης ἔλαβε τὸ κράτος. - δὲ νους τω Κλεάνδρω τις ἐν ' ση τούτου λικμ λυσιν και ἀμοιβην ἐπιδαον των καμώτων ἐγειρέ ω τὸν μνον παρατα πρόθυρα του δελεσάρχου στὰς, οντα τον μνον της τε μυ-κης νίκης καὶ της ἐν με λυσιν καὶ ἄμοιρ- - δη -- λων νίκην - ἐπικράνειαν πεν ἀνδρείως ἀγωνισάμενος.

B. r. καὶ ἔνι' τουτου-υν το Κλεάνδρο θω καίπερ λυπουμενος την πη των τετελευτηκότων προγόνων ἔνεκεν, μως αἰτουμαι την τιμίαν πρ καλέσασθαι καὶ παρ σεσθαι )J Μοῖσαν. 12. Ἀκ μεγάλων ἡ πενθέων ώς ἔστιν εἰκάσαι, ν τῆ περὶ Σαλαμῖνα ναμ α προςηκοντές τινες λεώνων ἐτελευτησαν συντέτακται - η δ δαι κατορθω- μασι τοις Ελλησιν m. . . . δη πολέμω - γε ' παρίστησιν ἐν πλοις Ἐπειδὴ τον υπὸ κεφαλα γε αντάλου λίθον, και ταυρης.14. Μητ' ἐν ὀρφανί - ἔσωμεν ἐκ δὲ τῶν - λων πενδων μη καταπέσωμεν ἀδοξον καν φαν- στεφάνων, μην ἐπιπλέον - λυπαις ἐπικεισο καὶ αὐξανε ενιοι

606쪽

τον τε φόβον καὶ τεμέριμναν in νυν τῆς νίκη εὐφροσύνα ἔλυσαν. 26. ὁ δὲ προ ποδός των παροντων η καὶ ἐνεστηκότων σε φησιν o Πίνδαρος δῶ αντέχεσδαι καὶ μη ὀρέγεσθαι - μῶλοντων ἄκούειν παν δε προςmin v. παρα- δας πρῆγμα --πεῖν προιδεν διατιθέναι. rari δὲ βατιόν ἐστι παν τὸ παρὰ πόδας πρῆγμα προφω- orae λέγει , --οσόν ἐστιπι τε καιρου νέπης και εν---νης παραπεσόντος των πωρὰ πόδας ἐκώμεθα. 27. χόλιος γὰρ αἰων ἐπ' ἀνδράσι κρέματωι γ δ ποεπως και εὐμετάθοος. δε νους' ο γὰρ ὁ της ζωης χρόνος ἐνηρτητα τοι ἀνδρώποις τον του βίου πόρον πυλέων καὶ προιών. - ἔτρες - ὁ γὰρ χρώ- κολώς εὐρίσαι μεταβολῶ ἐλίσσων τον σου μου πόρον, τουτέστε σηπιοδον του βίου. 3o. Ire τὰ δ' ἔστ ι eo τοῖς τὰ προσπίπτοντα μετὰ Davθερίας ιατά ἐστε - ἐὼν ατυχία aηλευθερωμένοι Ουν καὶ νενικηκότες τους Πέρσας, εἰ καὶ ἐν ἀνα- γεγόνατε, ευθυμεῖτε. o-- ἀλλ' -- πρὸς τὰ συμβεβηκότα δεινὰ φορητά ἐστι in ααι ταυτα, προμύσης καὶ της ἐλευθερίας.

inda a s. 7, Petrus Victorius e codice manus ipto Geniplari Pindari Romano, quod Μonachii in bibliotheca regia asservatur, adscripserat: quo edidit vir doctus in vis. anto stud. Vol. Ut Fase. III. Geon. p. 574 CL Thiersch. o. altil. Μon Vol. I. asc. IlI, p. 614 Victor in autem hau-rat, ut videtur, a libro e liceo p. Bandin. Bibl. Laustent T. I, p. allo. sinificato,