장음표시 사용
591쪽
τούτων τῶν καχῶν μερίς τις κοπαλάβεν τοῖς - φθαρτοῖς ἐφ Ha τῆ φύσει προ ἐπεικα τὰ της ευδαιμονίας παρεῖνμε.
ανε της των ωπιδῶν μνημης' Αἰγινηται - αμφότεροι οἷον ἐπιπνέουσί μοι οἱ Αἰακίδαι εἰς Ο ὐμνε, μῶς Αἰγινηται - οι περὶ τον Φυλακίδαν. - ουτως ' εχωρὶς του του Aιακίδως συμπεριλαμβάνειν τοις μετέροις μνοις μνω μας, ἀλλα μεθ' υμῶν κἀκείνους μνῶ συν γαρ ταῖς μουσικαῖς ἀρισι παρεγενόμην καὶ - τοις του Aώμπωνος υιοι εἰς ταυτην την υνομον πόλιν Μαιναν ἀπο κοινου δε τω συν δεισι
as. Et di τέτραπται τον λόγον πρὸς εαυτον ἀποτείνεται ὁ Πίνδαρος. εἰ δετούτων ὁ βιος καθορ. εἰ ὁδον καθαρωτάτην δείων ἔργων, μη δόνει - αντι των πόνων καὶ κατορθωμάτων προςνκοντα ν δ υμ- ἀνακιρναν καὶ λέγειν. 3 οῖον μη*δόνει αυτο ὲν το ἐπαινεῖσθαι και ἀπολαμβάνειν - ιξ ἐκείνων κόμπους, - ων
ἐπόνησεν,3a και γαρ ηρώων ἄνα oon καὶ - των ρώων οι ἄγαθοι καὶ ανδρεῖοι τον ἐγκωμιαστικὸν Φον καὶ μετὰ τον θάνατον παρὰ των ποιητῶν ἐκέρδαναν. --υνταεδ πάντα τὸν χρόνον ἔν τε κιδάρε καὶ αυλου ταῖς ποικίλαις συμφωνίαις διὰ παντος του χρώνου-36. Μελέταν δε σοφισταῖς I σοφιστὰς μέν - σοφους ἔλεγον του πο τώς. Σοφοκλης η Μέν' εἰς σοφιστην ἐμόν. 3 ὁ δὲ νους - τοις δε ποι ἀνδρισάμενοι παρέσκοντο τυν τῶν ἐγκωμίων φροντίδα, καὶ διὰ την του ιδ γνώμην τιμωμενοι τ δε τηνθε ωμίων φροντίδα και σύνθεσιν. τὸ γαρ σεβιζόμενοι ἀντὶ του θαυμαζήμενοι, τιμώμενοι, σεβόμενοι καὶ τ του δεους δὲ σέβεσθαι θαυμάζειν ἐστίν. o ρος 3 Σέβας μ' εχε ε ορόωντα, ἀντὶ του κπληξις.38. πν ἐν Αἰτωλων δυσίαισινJ δν ταῖς πανηγυρεσι ταῖς ἐπιδόξοις καὶ λαμπραῖς οι του Οἰνέως παῖδες ἀνυμνουνται ι ἰσχυροι, ἐν δε ταῖς Θηβαις ὁ ἱππικώτατος 'Τόλαος τιμην ἔχει, ὁ δ Περσεω ἐν Ἀρνει, του δε Κάστορος καὶ Πολυδευκον η αἰχμημι τοῖς Εὐρώτου ρεύμασι - πώλιν ἀπὸ κοινον τὸ γέρας θει. 44. Ἀλλ' εὐοινώνεν μεγαλητορες τουτέστιν ἐν τῆ θίνν ουτω - ο ὐπερον μαλεῖν πρὶν non ino Azγιναν την Ἀσωπου του μιωπικου ποταμο θυγατέρα αυτόθι ἐνεχδηναι. - ὁ δε νους Ma ἐν τῆ θίνη o μεγαλόφυχοι και ἀνδρειο
τρόποι των -κου παίδων ἄνυμνουνται καὶ τιμιώτατοι τυπάνουσιν, ἴτινες ται μυ--
592쪽
αυτο δὶς ἐπόρθησαν την γλιον, αλλα ελαμὼν ἐν συν φακari, εὐπτόλεμος δὲ συν'Ἀτρείδαις οὐδὲ ἐκατέρω συμβαν λαβὼν εἰς ἐν ἔφη 45. Eλα νῶν μοι πεδόθεν kἔλα νυν, ὼ Μουσα, ἐπ εὐθείας δου καὶ δι' ὁμαλοῖ τουτ γαρ τὸ πεδόθε τά τε τούτων γκώμια ἐξ ἀρχης ἀνυμνησον καὶ λέγε, τίνες
τον Κύκνον καὶ τον ' τορα ἀνιμον καὶ τον των Αἰθιόπων γεμόνα Μέμνονα τον τοχαλκου τοῖς ναντίοις προςομHAEυντα, τοι το πολλους χαλκο-νελόντα -ον υπὸ χαλαοὐ βλαβέντα - κάτερον γαρ παρὰ τἰν αρην. y τίς δὲ τον ἄνδρειον φεφων ἔτρωσε Φεαυro δόρατι του της Μυσία ποταμο καί κου παρὰ τὰς et θας. εἶτα παν--απόδο- σιν ὁ λόγος - ουτοι τάδε καὶ τάδε πραξαν, οἷς ὁ λόγος νη Αἴγιναν πατρίδωδίδωσιν νυλλως προς την Μουσαν ο λόγος - λεγε μοι τὰ περὶ αυτους, νησὶν ἐκ ριζῶν. η ἔλα κατὰ μεταφορὰν την ἀπο των νεῶὐ πρόαγε εἰς τουμπροσθεν ἀρξάμενος ἄνωθεν καὶ ἐξ ἀσης λεγε, τίνες εἰσὶν οἱ ἀνελόντες κυκνον, Ἐκτορα, Μέμνονα δω- δε ως εἷς των Αἰακίδῶν ' iarum 55. οῖσιν Ar γινὰ προφέρει στόμα τουτέστι τοῖς προειρημένοις κατὰ σπαδοσιν δε ὁ λόγος - ουσοι τάδε και τάδε πραξαν, οἷς ὁ λόγος την θιναν πατρίδα δαδωσιν ora βούλετοι λέγειν, τοιουτον ἐστιH Dις ερωτησειεν αυτους, τίνες εἰσὶν οἱ τὰ προκείμενα διαπεπραγμένοι, πάντες αν εἴποιεν, σι οἱ αn Αἰγίνης. 56. T ετείχιστα δε πάλαι πύργος κατεσκεύασται δε ἐκ πολ λου ταῖς των Αἰακιδῶν ἀρεταῖς πύργος φηλότατος του μνω ἀναβαίνειν καὶ φοῖσθαι, εφ' ὁσον βούλεται. συλλως τοσαυται εἰσι περ τους Αἰακίδας ἀρεται, -τε πύργον ἐξ αυτῶν οἰ--δροεωδαι ἀλλ=ηγορεῖ δε - επὶ τούτων πρότερον - διὸ καὶ τεῖκος φηλον εἶπε. θέλει δε εἰπεῖν, τι φέστηκεν αὐτοῖς η εὐδοξία, -τε δια της αρετης ἐπ αυτ. αναβαίνειν. οἷον φοὐτα αυτῶν Ἀρετη -περ τεῖχος ουτος γαρ την αὐξησιν πύργον καὶ τεῆκος εἴωθε λεγειν σφ' o πυρροὴν τ αύξειν καὶ φοὐν λεγεται. 58. λλλὰ με αρτιεπης γλωσσά μοι τοξεύματαJ τοξεύματα μεταφορικῶς λέγει τους εγκωμιαστικοῖς λόγους, - καὶ ε ἄλλοις ' Πολλά μοι κ' ἀγκῶνος
6o. καὶ νυν εν Ἀρε Π τοι του Περσικο πολωτ έκμαζε γαρ κατὰ την τολτων νίκην η ὁτι μετὰ την εν Σαλαμινι ναυμαχίαν προςφάτως γεγενημένην γράφη ουτος ἐπίνικος. 3 ὁ δε νους τοιούτος καὶ ἐπὶ του παρόντος ἐν ε o. πολυφθόρω πολέμοτ τῶν ιγινητῶν ἀρετῆ μαρτυρησειεν ἄν η Σάλαμις ἀν-δωδεiσα κ 7 των κινδύνων τοις Αἰγινηται κατὰ την ναυμαχίαν ἀριστεύσασιν. εμβαλόντων γὰρ τῶν Περσῶν τῆ Σαλαμῖνι συμμαχησαντες ο Αἰγινηται καὶ κατορθώσαντες το πλεῖον του πολέμου κατειργάσαντο. - ουτω ' καὶ γὰρ ἐν του ε καὶ τω χαλαζηεντι ιος ομβρου καὶ τ πολυφθόρω τῶν ἀναρίθμων ανδρῶν φόνου μαρτυρησειεν - , πόλις του Λίαντος Σαλαμις ὀρθωθεῖσα πο τῶν ναυτῶν Αἰγινητῶν νησιῶται γάρ.
593쪽
63. Ἐν πολυφδόρω Σαλαμὶς Λιος ὐμβρωJ μβρον ἐν τον πόλεμον εῖρηκεν, οῖον - ὁπο ου δεο καταπεμφθῶντα δια το της βαρβαρι ης στρατιῶς πληθος. . υπαινίττεται την περὶ Σαλαμῖνα ναυμαχίαν τῶν 'πιληρων ης λαβον τα αριστεια οἱ Αἰγινηται, καθά φησιν ' Ηρόδοτός. η τε καὶ μορος orae obc εν , ἐν του πο- λωφθω πολέμω, o τῶν πεπτωκότοαν πληθος ἰσάριθμο - ζήεντι ιος ομ qu ταυτα δἐ λέγει - ἐν το περὶ την Σαλαμῖνα μάχη Λάμπιυνο ηνδραχα θηκότος. 3 65. A1M Oμως καύχημα κατάβρεχε σιγα αλλ' ὁμωρ εἰ και τηλικαυτά εἰσι των Αἰγινητῶν τα κατορθώματα, βρέχε καὶ ἐπικάλυπτε τῶ σιωπῆ δια τον ξωθεν δο-
νον- ὁ γαρ ηαε- τα πάντα τοῖς ἀνθρωποις απινέμει, καὶ τὰ φαυλα καὶ τα αγαδα. 6 . Ex δ' ἐρατειν ως μέλιτι1ἔνιοι οὐτως ἐν τοιούτο μδειτε γαρ καὶ δον οντες καὶ τιμ τοιαυτν τὸ ἐπίνικον χάρμα ἀγαπῶσιν - ἐστι τον, μνον. λη ουτως ' αιτων νικηφόρων τιμαι την ἐπινίκιον δην ἀγαπωσιν ως μέλι και φιλουσεν , οἷον - ἐν μέλιτι γλυκύνης στὶν, ουτ καὶ τοι νικωσιμ α ' ἐπινίκιοι δαί. ἔ- ουτω καὶ αι τοιαίδε τιμαὶ, καίπερ ἐν μέλιτι ἶσαν, τουτέστια δουσαι, μως ἀγαπωσι το καλλίνικον χάρμο, τουτέστι την ἐκ τῶν γεγραμμένων πινίπων χαρὰν ἀγαπωσι. τιμὰς - λέγει τὰς εκ των νικων περιγινομένας δόξας ε ὁ δε νους --ως ἐν δε τοιαύτη του λόγου δονῆ καὶ τ των κατορθωμάτων νίκη η τιμ τ της νίκης ἐγκώμιον ἀγαπητῶς καὶ π περοπτικως δέχονται καίτοι παρον αὐτοῖς αλαζονεύεσθαι ἐπὶ τ των κατορ θωμάτων τιμ'.
o. παρνάσθω δέ τις ἔρδων ὁ λόγος προςτακτικός. ἀγωνιζέσθω, φησὶ, τὶς ἐν ἀγῶσι καὶ αντεκέσθω τῶν ἄθλων, ' του Κλεονίκου το γένος ζηλώσας κλεόνικος δε πα-τηρ ἐστι του --κος, ὁ δι --ων του Φυλακίδα - ουδαμῶς α ἀποκεκρυπταε καιῶφανης ἐστιν η τῶν πολυχρονίων πάν- σπονδη- 3 συ δ' ὁ πέσαι δαπάναι ' ίστασο αυτως - ουδε ὁπόσαι δαπανσι αὐτοῖς ἐγενηθησαν επὶ τῶν ἐκβεβηκυιῶν ἐλπίδων των περὶ την νίκην, κνισωτο φωνη, οὐδἐ ἔλυ- πηδην, -- ουναντίον ἡ μνησα αυτούς. ἔνιοι δὲ καταλληλότερον γράφουσι - του ἔκνιξ δπιν, is v Πινδαρικον σχημα ovae κνιξα α δαπάνα ουδε ὁ ἡδο αυτῶν
τετύφλωται, ἀλλἀ οξυδερπεῖ καὶ πει καὶ ἀποτελέσματα. cr εἶναι Ουδε ὁπόσαε δαπάναι την τῶν ἐλπίδων πιν, τουτέστι το μέλλον οπίσω σεσθαι, κνισαν καὶ λύπησαν. 5. Αἰνέω καὶ Πυδέαν ἐν γυιοδάμαις δ υτος ὁ Πυθέας ἐπεσιώπησε του Φυλακίδα, η και ὁμώνυμός τις τούτου ἐπαινῶ χυν, φησι καὶ τον λεί-η αυτο τοῖς πόνοις τοῖς γυιοδάμαις ποιησαντα τον τῶν πληγῶν δρόμον εὐθυπορῆσαι. πανηρ τοσστης γαρ, διὸ εὐύυπόρουν α πλπαί λητοι πν τῶν πληγῶν ὁρμην τε καὶ σπουδὰν πληγῶν δρόμον φησιν, να λέγ', τὸ παγκράτιον συνεχεῖς - αι τῶν χειρῶν ἐξορμησεις. ἐν γυιοδάμαις δε τοῖς ἀέθληταῖς τοῖς τὰ γυῖα το γυμνασίεν καταπονουσιν, η τοις παπαπονοῖσοι. τῶν ἐναντίων γυῖα.. LVIII, 3. aa. D P. ar. ΜGx. I mae vuIgo, ad Ialh- Vr, 3 Iegeiantur, ut
tot alia in scholiorum codicibus sedem suam mutant. Et ibi quidem neque Lamponi locus est ne De pumae Salaminiae, sed ibi Thebanomam res narrantur qui in bello amico arma. contra Graecos tulerunt neve ei proelio interfuere. Ceterum addidi ν τῆ praeterea vulgo μπην et ἁνδραγ.
legitur Vulgo ἔ ra male vulgo si semini vidit Eeynius inristarchus legerat οπι.
594쪽
7 . ερσὶ δεξιον, o ἀντίπαλον τουτέστιν ἴσα ἐπιτε πα υωκτα ἐν τῶ νοῶν και τοι ἐπιτάγμασι γ των χειρων. Dola καθ' ὁκάτερον ἐπίσης ἐπιδέξιον. B. ἀμβανε, στέφανον Lo μὲν τον λόγον πρὸς Ῥε θινάν φασιν Is ε' υποδέχου αὐτ τον στέφανον ori προς την Μούσαν. καὶ στέφανον μεν - ἐπίνικον λέγει, εὐ-λλον- μέτρον την ταινίαν την si ἐρίου ξανθου τοι στεφάνοις προς-e--κομένην
595쪽
a. θάλλοντος ανδρων ως τε συμποσίου -περ ἀκμάζοντος, φησι, συμποσίου καὶ δεύτερον κρατηρα, 3τω καὶ ἡμεῖς τοῖς άμπωνος υἱοῖς, ἀλουσι καὶ ἀκμάζουσιν αὐτοῖς, και δεύτερον στησομεν κρουμα μουσικων ἐγκωμίων. ora A m νος εὐκαθλου γενεας, τουτέσπεν υπὸ τῶν κατορθωμάτων του ἀμπωνος. Ἐν Νεμέιν μὲν πρωτον- Οὐ δεξάμενοι, φησι, το ανθος των στεφάνων ἐν Nw- , σοι κε πρωτον κίρναμεν κρατηρα. ὁ πρῶτος ουν κρατηρ - 'aλυμπίου, δεύτερος η και ηρώων, ω τρίτος Αιὸς σωτηρος. . υ αυ τ' ἐν Ισθμο νυν δὲ νικησαντος ἐν μων, τουτέστι τα ἔσθμα. που νεωτερου Φυλακέδου, . δεσπότη Mos Ποσειδωνε και ταῖς φρεισι κίρναμεν - δεύτερον κρατηρα-xo. Erη δὲ τρίτον σωτηρι πορσαίνονταί o λόγος ευκτικός. Ἀπεταε δε - τρίτον - των δων κρατηρα κεράσαο νικησαντος αυτον τα 'Oλύμπια. τον δὲ τρίτον κρατῆρα in σωτηρος ελεγον. καθα καὶ Σοφοκλης ἐν μυπλίω 3 κε παυσίλυπε, καὶ ιὸς σωτηρίου Σπονδη τρίτου κρατηρος-
Πίτον ιδ σωτηρος ευκταίαν λίβα. -- δὲ σωτηρος λεγον τον τρίτον διὰ τὸ τους τουτον πίνοντας σταθερον γίνεσθαι, τους δὲ μετὰ τουτον εἰς ἄνω και ανομίαν αὶ σέλγειαν τρέπεσθαι. λεγαν δὲ αὐτὸν καὶ τΩειον δια το τέλειον Iναι - τριτον ἀριθμον ἄσην ποντα και μέσον καὶ τέλος. ὁ δὲ νους an 8 ημα και τρίτον το σωτηρι καὶ 'ολυμπω - στησαι κρατηρα και ταῖς δείαις δαῖς ἀγυμνεῖν την θιναν δύναται μὰν --τουτ και υτω κατὰ Αἴγιναν σπένδειν δυναται δὲ καὶ τ εας κατασπένδειν --γιναν χαριέντως δὲ τ κατασπένδειν - - κρατηρος καὶ σπονδης διόλου τροπικως ἐφυ χθη. ο δὲ λέγει, τοιου
596쪽
14. Et γάρ τις ἀνθρωπων εἰ γαρ τις, φησι, των ανδρώπων καὶ ἐπι- δα--παναν εἰς τὰ τοιαυτα χαρεὶς, καὶ οὐχ ποστειλάμενος δαπάνην, καὶ ἐπι τ πονειν .ul σώματι, τουτέστι και φιλοπονησας πράττεα τα δεοδμητους αρετὰς o ἐστιν ποδεῶν δεδομημένας καὶ κατεσκευασμένας, o θεός τε αὐτώ συμφυτευει δόξαπι πάντων, φησὶ, τούτων μετέχων πρὸς ταῖς 'ατιαῖς του ολβου βάλλεταε αρουραν, Io ορμίζει ἐπ' ἄκρον τῆς Minεμονίας, -τε- μη πορρωτέρω δμυσδαι προελθεῖν τῆς εἰς ἄνδρωπον πιτνούσης ευδαεμονίας. - δε νους' εἰ γάρ τις ανθρώπων πιο δαπάνη χαρεὶς καὶ συοῦ γλυκειαν σχε τ, εκβασιν, και τάς εὐδεων ἀρετὰς κατορδοι και η τύχη ἄ-- ἐπιφύει δοξαν ἐπέραστον, χινωσκέτω δη προς το ἔσχατον και ἄκρον της ευδαεμνίας ἐαυτον προς-μίσας. go Toίαισιν ργαῖς ευχεται ἀννεώσα ες τοιούτοις τρόποις, φησὶν, ευδαεμονίας o παις του Κλεονίκου ἀμπων συντυχων υεται λοιao τον coάνατον καὶ τογηρος δέξασθαι-23 Ἐγὼ δ' φιδρονον Κλωδω ἐγὼ δὲ την τιμίαν φησι, Κλωθὼ καὶ τὰς
αυτης ἀδελ τὰς παρακαλῶ τελειῶσαι τὰς εὐχὰς αὐτου, o ἐστιν ἐπακοωσι καὶ ἐπακολου- δησαι ταις παῖς του φίλου ανδρος και τέλος ἐπιδε ναι προςηυξατ δε καὶ 'Oλύμπια νικησα και τρίτον κρατηρα κεράσαι ἐφετμαι δὲ υ κυρίως αἱ εὐχαὶ diu αιυντολαί.επη δε η παρὰ των περεχόντων αἴτημις.Ω7.. Υμμε τ' ω χρυσάρματο ι ἰακάδαι ὁμῶς δε - τίμιοι κατα τὰ ἄρματα Αἰακίδαο, νομιμον καὶ σύνηθες εἶναι μοι λεγο σαφέστατον καὶ δηλον εἰς μνημην χερ- χομεν της θίνης πρότερον ἐγκωμιάζειν ἔν το περβατον ουτως ἔχεν ἐμοι δε τηνδε την νῆσον ἐπιπορευομένου προνέρους μῶς, ω χρυσάρματοε Αἰακίδαι, νόμιμόν ἐστεγαίνειν τοις μνοις καὶ ἐχκωμιάζειν. 31. Μυρία δ' ἔργων καλῶν των γαρ αγαθα- ἔργων, φησι, ποΓλαὶ καὶ μεγάλαι- των ἐγκωμίων δοὶ, -τε καὶ πέρα μίλου διαβαίνειν καὶ εἰς Υπερβορέους ἀκμητὶ καὶ ἀνεμποδίστως το ἐγκώμιον Ἀλλως οδοι πολλαί εἰσιν κατόμπεδοι, τουτέστι μεγάλαι καὶ κατὰ το ξης φέρουσαι των μετέρων πράξεων εἰς τους μνους - τὰ πέρατα μῶν ἡκει η υκλεια μυρι Νείλου καὶ Υπερβορέων. τὰ δε κατέρευδεν πα-ρεiληφε περατα, την σύμπασαν οἰκουμένην aων εἰπεῖν. τέτμπτα δὲ, κατωρθωνται,
34 Oυ δ' ἔστιν os τω βάρβαρος1 υδαμῶς δέ ἐστιν ἴτω βάρβαρος - την γλῶσσαν ἀλλόκοτος πόλις, τις του Πηλέως οὐ κατακούει την δόξαν.38. Oo δ' τις Ar αντος ελαμωνιάδα οὐδ' τις πόλις του δελαμῶνος του
Αἰακου παιδος καὶ του πατρός Oti ἀπο κοινου, ου κατακούει ν δόξαμ οντινα δελαμῶνα εἰς ἰσχυρότατον πόλεμον συνεπηχαγε συν τοις Ἀργείοις αυσου πηρέταις ὁ Ἀψα-
κλης πρόθυμον οντα σύμμαχον καὶ μεγάλην βλάβην τοῖς κατὰ τροίαν οἰκουσιν ρωσε των του Aαομέδοντος αμαρτιῶν χάριν ὁ γὰρ φακλης μετὰ δελαμῶνος δοκεῖ κατειργάσθαι τὰ πολλά.
597쪽
45. Iλε δε Περγαμίαν καὶ ἐπόρθησε την Πέργαμον, φησίν ουτω γαρ υτων 4Dων ἀωρόπολιν λεγομένων εἶπεν, ως καὶ ηρος μνημονεύει ' καί μιν ...... ναιομένην . . . . . Do 3ὸ νους συν- το ελομῶ καὶ τα των κώων ἔθνη καταγωνισάμενος ἀνεῖλεν.47. Κα τον βουβόταν οὐρετ σον Φλέγραισιν ευ ρων Ἀλκυον 1 λαγρα της Θρήκης χωρίον διέτριβε δ ὁ Ἀλκυονευς κατα τον Θρ κικον ' δμών. βουβότα δἐ τον βουκολον φησὶ, παρ' οὐ τως πιλίου βους ἀπηλασε .......... τοξεύσας ὁ φακλης. rara νους - ἔν Di,i Φλεγρα- ὁ Ηρακλης ἰδὼν τον Ἀλκυονεα μενα καὶ κτράπελα καὶ τερατώδη σο σῶμα
O- φείσατο του αυτο τόξου καὶ καλῶν τον Αἰακου παῖδα τον ελαμῶνα εις τοὐτον τον πλουν καὶ ταύτην την συμμαχίαν - ...... τυχεν ἀνευρεῖν ευωχουμενοντα Τελαμῶνα λλως ταῶτα ἀπηρτισται o κατάλληλον οὐκ ἔχοντα, α δ λ' αστροπος σημειοῖται. καὶ εἰσὶν o κυι θαι πασῶν, or ἰδίως πιβέβληκεν - ἐν διαστολν τοῖ οὐκ ἐφείσατο Ἀλλ' Αἰακίδαν καλέ- ἀνατρέχων ἐπὶ τηνίσην της στορίας. οὐκ εστ δε rδιον, εὰν Ἀλλα ἀιτὶ τοὐδη πάσσηται Αἰακίδαν ὁ καλῶν νυν σεταιτων πι μέρους, ἀκριβῶς το λον προεκθείς. 53. To με ἐν ρινο λέοντος στάνταJ OA ἰδίως ο γαρ o τελαμων καλευσε νω μακλει εμβηναι το δέρματι καὶ εὐιασδαι, ἀλλ' αὐτος ο φακλης robro κατ' ἰδίαν ἔπραξε προαίρεσιν. εἷληπται δε ε των μεγάλων Ῥοιῶν ωτπία ἐκεῖ γαρευρισκεται πιξενούμενος is φααλης του ελαμῶνι καὶ ἐμβαίνων τῆ δορ καὶ εὐκόμενος, και οἴτο 3 ὁ διόπομπος re ετος, αφ'- την προςωνυμίαν λυμεν ως ἔνιοι δὸουτως ἀκούουσι τοῖσον μεν ἐν ' ριν. λέοντος δῶν ὁ ἐλαμῶν τον πιρακλέα ἄφνω
εφεστῶτ εν τῆ δορῆ, παρεκελευσατ αὐτψ, ως κεν ἐκ της πιδοὐ, σπένδειν ' τουτέστι μηαποδόμενον ν δέρμα, ἀλλ', εἶχεν, ἄρξαυδα των σπονδῶπι - ὁμοιον εἶναι του Mφαιστε, πρόμολ' ἄδε, Θετις νύ τι σεῖο aατίζει. go δε νοῖς τομαν ἐν Ουν - φακλέα συν , το λέοντος δορῆ στάντα ἐκέλευσεν 'πελαμὼν σπονδῶν ἀπάρξασθαι καὶ Οὐσαι τοῖς θεως. 58 ινοδόκον φιάλαν χρυσου πεφρικυιαν Ἀρίσταρχος κ μεταφορῶς τῶν κάπρων φησὶν εἰρησθαι - Φρίξας ευ λοφιην si ἄς τη ςιάλης καὶ τετραχυ--μίνης τῶν ποικιλί* Οὐ χρυσίου, καθαπερει πεφρικότος αυτοῖ 'tis' se ὁμοιο τψ Ἀφριξεν δε μάχη φθισίμβροτος εγχείησεν. δια γαρ αυτῶν τῶν δοράτων φρίξαι φησὶ την μάχην ἴνιοι δε την λαμπρὰν κουσαν. ο δε νοῖς παρέδωωε δε αὐτῶ ο ἀγαθος ελαμὼν οἴνου δεκτικην φιάλην, ὁ δε ἀνατείνας πανωτὰς ἀκαταμαχητους αυτοῖ χεψας τοιοὐτον φώνησε λόγοW πάτερ δεῖ, εἴποτε τῶν μῶν σῶν κῶν καὶ μετά προθυμίας κατηκουσας, ἐπὶ το παρόντος θείαις ευχαῖς καθικετεύω, ἀνδρειότατον ελαμῶνι ἐκ της γαμετης ' ιβοίας γενέσθαι παῖδα.ην γαρ ὁ ελαμῶν παιδοπoaας επιθυμῶν.
598쪽
ρακινεμαε η πιριλαμβα-ι διὸ καὶ εὐσυμβολως ἐν ἀρχαῖς τὸν Ηρακλέα ἐπιστηνα τῆλεοντείεν δορ. ἐκέλaυσε, ora θυμος δ' ἐπέσθω, ἡτοι ανδρεία δὲ αὐτο καὶ ρώμη ἐπέσθω
παρακελεύεται τουδε φανέντος ορνιθος ἐπώνυμον Arαντα, ἔξωθεν το καλεῖσθαι Ο --μα, γενναῖον οντα πῶσι τοι ηρωσε η του πολέμου καὶ ἔξαρχον των ἄλλων πλων. τὸ ἐσόμενον ερωθεν ἄκουωμεν. -δηλον ουν τι παρὰ τυ πτησιν καὶ την του ἀετου ἔπιφάνειαν πιαντα - παῖδα κέκληκεν ο ελαμών.
σας τὰς των Αἰακιδῶν ἀρετάς - λδον 3ἐ, ω Μοῖσα, συντόμως ' κατὰ τον Ἀργείων τροπον το Φυλακίδ. και τοπινο- καὶ το Εὐθυμένει τῶν ἐγκωμίων δοτηρ καὶ ταμίας. o . Et ρησεταί πού ' ἐν βραχίστοις τουτέστιν ἐπὶ βραχυ εἰρήσθω. μακρολόγοι μὲν ουν ι πωνες, σύννομοι δὸ υ μόνον Aάκωνες, αλ .ia Ἀργεῖοι δε--κλη 'Oδωσῶ μαινομένου 'πάντ' ἔσθα, πάντ' ελεξα ταντεταλμένα Μυθος γαρ ' ρολιστι συντέμνειν βραχύς. δε νους ρηθήσεται ὁ ἐν βραχέσι λόγοις συγκωμον ' ἐδέξαντο νίκας ἄγωνιζομεν παγκρατίου τρεις μεν ιν οδμου, τὰς δε αυτων ἐκ της ἐπιδόξου Νεμέας ι τε ἀγλαοι παιδες του ἄμπωτος καὶ ο τούτων μητρωες ἐδέξαντο νίκας ἀπὸ κοινοῖ mrρωες διἀντὶ του μητρως δε, τουτέστιν ἀδελφὸς της μητρός τῶν υἱῶν το δὲ ειν θαυμαστικῶς ἀντὶ του ποέαν ψηκεν ὁποίαν δε και ηλίκην μνων μερῶα νηγαγονεῖς πως ἐπὶ ταῖς ἐαυτῶν ἀνδρείαις. vrως ἀνηγαγον δε, φησιν, εἰς ως - μοῖραν τῶν μνων λθει δὲ την τῶν αυτοῖ μοῖραν μνων, ην νικησαντες ἀνηγονον εἰς φῶς. ola ον νοι νεις τον Φυλακιδαν ἐπιφανεῖς ἐγένοντο, τι ἐνίκησε. αλπίδα δε φυλη ἐν Αἰγίνν, ατ ης ο νικηφόρος την 3 τῶν φαλυκιαδῶν φατρίαν τῆ τῶν χαρίτων ωαλλίστη δρόσο καταβρέχουσι, φησὶ δ τοις μνοις νυλλως συλληπτικῶς εἶπε τὸ χωρὶς εκατέρ συμβεβηκός ο μεν γαρ Φυλακίδας Ἱσθμια δὶς νικ. καὶ Νέμεα ἄπαρ, ὁ δἐ Πυθέας Φεα οὐδ μητρωα καλεῖ τούτου - κατὰ μητέρα προς--τα ου ναρ-ιδανον μητράδελφον ἀκsύειμ' Vulgo τῆ B Faei sius Synos. p. 4 . conio του πως sed γως opponuntur ola
ἄλἈκ χλως. Tamen dicuΟ -- ο τοῖς ρωσι os πολέμου me Osi scidit nec dubii vitium subeMe. a malim σψντομος M Verbis τουτέστιν γελφος της μητρὰς mortis lacunam explevi. V. inol. ad inscr. huius daeo Aliter censebat inus intorpres in fine notarum ad hunc versum.
599쪽
τιμ. καὶ ποδέχεται λόγον, καὶ τοις αυτου παισὶ λέγων τον στυον παραινε ἀθλον καιεὐδοξίαν τεύχεσθαι, κοινην εὐδαίαν το αντο πατρίδι συνάπτων. roa και ξείνων εὐεργεσίαις ἀναπαται J τιματα δε καὶ ἐπὶ ταῖς - ξένωνευεργεσίαις τυπώνει γαρ ων φιλόξενος ' τα προςηκοντα , τ γνωμνον αυτοῖ μετερχόμενος, τα προςηκοντα δὲ και κατέχων εἰς εαυτον καὶ λογιζόμενος λη ουτω διατ φιλοξενος Iναι καὶ π ξένων καὶ ὐπ πολιτῶν τιμαται, και δε---εν- τα μέτρια καὶ ἐνεργῶν και πραττομxo5. Γλωσσα δ' οὐκ εξω φρενων τουτέστιν υειν καιρον φλυαρεῖ, αλλ' παρέπεται παρὰ γαρ την Hωτταν προτρέχει τα ) τος διανοίας λη. υτως η δὲ γλωσσα αυτο καὶ ο λόγος οὐκ εὐ- ξωθεν των δεουσων φρενῶν, αντι του ου προπετῶς δέ γετα 166. Φαίης κέ μιν εμοι δ' ἄν τις αὐτὸν τὸν ἄμπωνα Iναι τοιούτο ανδρα ἐν τοις ἀθληταῖς, οῖαν ἐν πέτραις τερπεπέσε ἄξω ακόνην δυνατην μάλιστα παρα--δηξαι νομίζονται o. διαφορώτατα τῶν αλλων ἀκονῶν αι κατα τὸν ἐν κρητ' ἄξω. τοσοῖτον ουν φησι τωὐαλων ἀλειπτῶν διαφέρειν ν τοις ἀθληταῖς, σον ἐν ἄλλαις ἀκμναις αἱ Ναξίαι διαφέρουσιν. - δ νους ελοις δ αν αὐτον - άμπωνα ἐν τοῖς ἄλλοις ἀθληταῖς Ουτως ἰσχυρὸν εἶναι -περ ἐν biis ἄλλοις λωοι η MEM. D ποιεῖ δε
μαπι β ποτιῶ αὐτοάς Θηβαῖος γαρ η δὸ Λίρκη ἐν Θηβαις 3. ἐξ αὐτης ἀναβεβλησθαι
600쪽
3. ' μα χαλκοκρότου πάρεδρο ν δ παρα τα ἐπικτυπουντ εν ταῖς τελεταῖς της Θημητρος κύμβαλα μετὰ γαρ κυμβάλων καὶ ιυμπάνων περιδουσα η δεος καὶ τούτοις πουσα ζητε προς το πάντας ἀκούειν καὶ πυνθάνεσθαι ,τι ζητεῖ πάρεδρον δεχημητρος εἶπε τον ιονυσον, κατὰ ἐν O μυστικον λόγον, τε παρεδρεύει αυτῶ ὁ κΠερσεφόνης γεγονὼς αγρευς ιόνυσος, ὁ κατά τινας - ος κατὰ δε τον φυσικαν λό-