Ploutarchou Nikias. Life of Nicias; with introd., notes and lexicon by Hubert A. Holden

91쪽

κιβιάδης, μη και τον δῆμον πο των αυτῶν λόγων

4 ειπεῖν πιλλ' ίχες και Ῥαύματι πεπληπιότος, ὁ μενδημος ευθὼς ωρμητο του Αργείους καλεῖν καὶ ποιεῖσθαι συμμάχους, βοήθησε δε τω Νικία σεισμός τις

92쪽

hut si influene δια μέσου γενόμενος καὶ διαλυσας την

o ουδεν λὰ κρατηθεὶς πο των βοιωτιαζόντωνεπανῆλθεν, ου μόνον ἀδοξῶν καὶ κακῶς ἀκούων ἀ λὰ καὶ δεδιως τους Αθηναίους λυπουμενους καὶ ἀγανακ-

τοὐντας τι πεισθεντες π κείνου τοσούτους καὶ τοιουτους ἄνδρας ἀπέδωκαν οι a εκ Πυλου κομισ- oθεντες σαν ξ οἴκων τε πρώτων της Σπάρτης καιφιλους καὶ συγγενεῖς 'ου. δυνατωτάτους χχοντες.

isti h ζ στρατηγοὶ εἶλοντο, καὶ Μαντινεῖς καὶ , Argi Vς - 'LIλείους Λακεδαιμονίων ἀποστάντας εποιησαντο συμμάχους με Ἀργείων, καὶ ληστὰς εις ΙΠύλον πεμψαν a κουργεῖν την Λακωνικην ε ἄν

αὐθις ει πόλεμον κατεστησαν.

I ' ἡ di φορίας ν εἰώθει διὰ χρόνου τινὸς ὁ δημος

θόρυβος αμφοτερους περιίστατο καὶ κίνδυνος, ως

To με γαρ Αλκιβιάδου καὶ τον βίον βδελύττοντο

93쪽

, καὶ το θράσος ωρρώδουν, Γώς α λον εν τοῖς περὶ εκείνου γραφομενοι δηλοὐται, το δε Νικίαν o τε πλοὐτος πίφθονον ποίει καὶ μάλιστα της διαίτης το μη φιλάνθρωπον μηδε δημοτικον λλ' μικτον καὶ Ἀλιγαρ χικον ἀλλόκοτον Ἀδόκει, πολλὰ Q ήδη is ταῖς πιθυμίαις αυτῶν ἀντιτείνων καὶ παρὰ γνωμην βιαζόμενος προς το συμφερον παχθης ν G δ 3ίπλῶς εἰπεῖν, νεων ν καὶ πολεμοποιῶν ἄμι λα προς εἰρηνοποιοῖς καὶ πρεσβυτερους των μεν εἰς τοὐτοντων δ' εἰς κεῖνο τ οστρακον τρεπόντων.

ως που καὶ τότε διαστὰς ὁ δημος διχα χωρα εδωκε

τερο των ἀνδρῶν εκπεσόντος αὐτος ἀντίπαλος τω λειπομεν γενεσθαι, καταφανης ην δόμενός τε τῆδιαφορα καὶ παροξύνων τον δῆμον τ' aμφοτερους. συνιδόντες υν την μοχθηρίαν οἱ περὶ τον Νικίαν καὶ as o Aλκιβιάδην, καὶ λόγον δόντες ἀλληλοις κρύφα,

και G στάσεις συναγαγόντες εἰς εν ἀμφοτερας καὶ αναμιξαντες, κράτησαν στε μηδετερον αυτῶν αλλα

94쪽

λον δε κολασιν τον ἐξοστρακισμον γούμενοι Θουκυ

δίδη καὶ Αριστείδη καὶ τοι ὁμοίοις, Τπερβόλη δε s

τιμην καὶ προσποίησιν λαζονείας, εἰ δια μοχθηρίαν επαθε ταυτα τοῖς ρίστοις, ως που καὶ IΠλάτων κωμικος εἴρηκε περ αυτοῖ

ράννου ἄκριτον δ' η τύχη πραγμα καὶ ἄληπτον 5s λογισμω Νικια γαρ, εἰ τον περὶ στράκου κίνδυνονανερρι γε προ 'Aλκιβιάδην η κρατήσας ἄν ἀσφαλῶς

ωκε την πολιν κεῖνον ἐξελάσaς ἡ κρατηθεὶς αυτος εξβει προ των σχάτων τυχιῶν, το δοκεῖν ριστος ειναι στρατηγος διαφυλάξας ου ἀγνοῶ δ' τι , Θεόφραστος ξοστρακισθ' ναί φησι τον Υπερβολον Φαίακος, ο Νικίου, προς 'Aλκιβιάδην ερίσαντος. αλλ ι πλειονες υτω γεγράφασιν.

π- - rων τοῖς Ἀθηναίους στρατεύειν επὶ Σι-

95쪽

καὶ γέροντας εν εργαστηρίοις και ημι κυκλιοις συγ- 16 καθεζομενου ς υπογράφει το σχημα της Σικύλίας καὶ

την φύσιν χης περ αυτην θαλύσσης καὶ λιμένας καὶ

s ενης εὐλαβείας, βεβαιοτεραν. ποίησε

λιστα των δημαγωγῶν επὶ τον πόλεμον παροξυνων as τους Αθηναίους Δημόστρατος φη τον Νικίαν προ- φύσεις λεγοντα παύσειν καὶ 'ληφισμα γρasea δπως αυτοκρατορες σιν οἱ στρατηγοι κἀνταυθα a κεῖ βουλευόμενοι καὶ πράττοντες, πεισε τον δῆμον ψηφίσασθαι.

96쪽

r g,R Q*ς0β ρους χων μάντεις ὁ 'Aλκιβιάδης εὐδή τινων λογίων προυφερε π αιῶν ιεγα κλεος των 'Aθηναίων ἀπ Σικελίας σεσθαι. καὶ θεοπρόποι sτινες αὐτω παρ ' Aμμωνος ἀφίκοντο χρησμον κομίζοντες, ως ληψονται Συρακουσίους παντας Αθηναῖοι τὰ δ' εναντία φοβούμενοι δυσφημεῖν κρυπτον. Ουδ γαρ τα προὐπτα καὶ καταφαν των σημείων ἀπετρεπεν, η τε των Ερμῶν περικοπὴ μια νυκτὶ io πάντων ἀκρωτηριασθεντων, πλην νος ο 'Aνδοκίδου

καλοῖσιν, νάθημα με της Αἰγηίδος φύλης, κείμενον δε προ της τότε ούσης Ανδοκίδου οἰκίας, καὶ oπραχθεν περὶ τον βωμον των δώδεκα θεων ' ν- θρωπος γάρ τις ξαίφνης ἀναπηδήσας ετ αὐτόν, εἶτα sa περιβὰς ἀπεκοψεν αυτο λίθω το αἰδοῖον Ἐν δε Δελφοῖς Ιαλλάδιον στηκε χρυσουν επὶ φοίνικος χαλκοὐ βεβηκός, νάθημα της πολεως ἀπο των Μ η-

δικῶν πιστείων τουτ κοπτον φ' μέρας πολ λὰς προσπετόμενοι κόρακες, καὶ τον καρπὸν οντα χρυσουν ao

του φοίνικος ἀπετρωγον καὶ κατέβαλλον. οἱ δε αὐτ 332μεν εφασαν εἶναι Δελφῶν πλάσματα πεπεισμένωνύπὶ Συρακουσίων χρησμοὶ δε τινος μελεύοντος αυτοῖς εκ Κλαζομενῶν την ἱέρειαν της Αθηνας ἄγειν

diu 2 τὴν στρατείαν φοβηθεὶς έ Ἀστρολόγος

97쪽

νυκτωρ εμπρησαντα την οἰκίαν προελθεῖν εις τηνἀ γορὰν ταπεινόν, καὶ δεῖσθαι των πολιτῶν ὀπως επὶ 3 συμφορα τοσαύτy TOν υἱον αυτου μελλοντα πλεῖν τριηραρχον εἰς Σικελίαν φῶσι τῆς στρατειας Σωκράτει δε τω σοφω το δαιμόνιον, οἷς εἰωθει συμβόλοις

γυναικῶν σαν, στε τους εν λόγω ποιουμενον τινὶ

τὰ τοιαῖτα δυσχεραίνειν καὶ δεδιεναι περὶ της παρασκευῆς κείνης καὶ δυνάμεως, μη λαμπρότητα καὶ ἀκμὴν πιφανεστάτην σχοῖσα ταχεως μαρανθβ. XIV ο μεν οὐν εναντιωθηναι ψηφιζομενy τῆ στρατεία

οἴτε του πολεμου ον δῆμον ποτρεψαι πειρωμενος ουθ' αὐτον ξελεσθαι της στρατηγίας δεόμενος σχυσεν, λλ' σπερ ἀράμενος καὶ φερων αὐτον ora 'μος επεθηκε τη δυνάμει στρaτηγόν, οὐδεὶς τι καιρος ην 2xo της πολλης εὐλαβείας και μελλησεως, στε raιδος δίκην ἀπο της νεὼς πίσω βλεποντα καὶ τ μ κρατηθῆναι τοῖς λογισμοῖς ναλaμβΩνοντα και στρε φοντα πολλάκις ναμβλῖναι καὶ τους συνάρχοντας

αὐτω και την ἀκμὴν διαφθεῖραι των πραξεων, αλλ

98쪽

ευθυς ἔδει τοῖς πολεμίοις εμφύντα καὶ προσκείμενον 153 ελεγχειν την τύχην ἐπὶ των αγώνων. ὁ δε Λαμάχου μεν ἄντικρυς ἀξιουντος πλεῖν επὶ Συρακουσας καὶ μάχην εγγιστα της πόλεως τιθέναι, Ἀλκιβιάδου δετας πόλεις ἀφιστάναι Συρακουσίων, εἶθ' υτως ἐπ' αυτους βαδίζειν, τα ἐναντία λεγων καὶ ἡ λευων ἀτρέμα cio παρ την Σικέλια κομιζομενους καὶ περιπλεοντας επιδείξασθαι τὰ ὁπλα καὶ τα τριήρεις εἶ ἀποπλεῖν 'Aθήναζε μικρον της δυνάμεως ἰγεστευσιν ἀπαρξα-

μενους, αυτίκα τε την γνώμην πεξελυσε καὶ κατε

εκρυῆναι δε των πολεμίων το θύμβος καὶ τον φόβονῖν η πρωτη παρεστησεν αὐτοῖς ψις των δυν μεων. 5'Eτι δε του Aλκιβιάδου παρόντος ξήκοντα ναυσὶ πλευσαντες επὶ Συρακούσας a με aλλας ἀνεῖχ' asυπερ του λιμενος ξω raρατάξαντες, δεκα δε κατήλαυνον εἴσω κατασκοπ' εἴνεκα a Λεοντίνους επὶ την οικειαν αποκαλουσαι διὰ κήρυκος αὐται λαμβάνουσι αὐ πολεμιαν σανιδας κομίζουσαν εις ς ἀπε- γραφοντο κατα φυλα αυτοῖς ι Συρακούσιοι κεί- ομεναι δ απωθεν της πόλεως εν ἱερω Διος ολυμπίου τοτε προς Ἀξετασιν καὶ κατ-ογον των χν χλικία

μετεπεμφθησαν. D. οὐνάπο των θηναίων ἄλουσα 333προς τους στρατηγοῖς κομίσθησαν καὶ το πλῆθος ωφθη των νομάτων, χθεσθησαν οἱ μάντει μη ποτε s

99쪽

κούσας.

XV 'Aetro πλεύσαντος δὲ του Αλκιβιάδου με ὀλίγονε Σικελίας, o πῶν δη κράτος ὁ Νικίας σχεν ὁ δε

δείμα χος ην με ἀνδρώδης καὶ δίκαιος ἀνὴρ καὶ τ ἐχειρὶ χρωμενος ἀφειδῶς κατὰ τὰς μάχας, πένης δε

τοσουτον καὶ λιτός, στε καθ εκάστην στρατηγ&ν ἀπολογιζεσθαι τοῖς Αθηναίοις μικρον Ἀρ γύριον εἰς εσθρτα καὶ κρηπῖδας εαυτω. Τοὐ δε Νικίου και διὰ et τἄλλα μεγας η καὶ δια τον πλοὐτον καὶ διὰ την δόξα 4 4γκος. λεγεται δ' εν τω στρατηγίω ποτε: βουλευομενων τι κοινῆ των συναρχοντων κελευσθεὶς υτ αυτοῖ πρῶτος ειπεῖν γνώμην Σοφοκλης ὁ ποιητὴς ως πρεσβύτατος ων των συστρατήγων ἐγώ φύναι παλαιότατος χιμί συ δε πρεσβύτατος. ἴτω 1 3κa τότε τυν Λύμαχον ἄγων φ εαυτω στρατηγικω- et τερον ντα, καὶ χρώμενος εὐλαβῶς καὶ διὰ μελλη- σεως ἀεὶ in δυνὰμει, πρῶτον μεν ἀπωτάτω των πολεμίων εκπεριπλεων Σικελίαν θύρσος εδωκεν αὐτοῖς, πειτα προσβαλὼν 'Υβλη πολιχνίω μικρω καὶ πρὶν λεῖν ἀποστὰς κομιδ κατεφρονήθη N ikl, ut agi

μαρικον χωριον, Πεν λεγεται και Ααιία TV εταίραν τι κόρην εν τοις αιχμαλώτοις πραθεῖσανεις IΠελοποννησον κομισθῆναι.

100쪽

anam a position

cure against the μόλις ὁ Νικίας Ομησε πλεῖν επὶ Δυρα-

2 Hζmy- κούσας Καὶ βουλόμενος ἀδεῶς καὶ καθ' ησυχίαν ἱδρῖσαι τον στρατόν, πέπεμψεν ἄνθρωπον ἐκ Κατάνης κέλεύοντα τοῖς Συρακουσίους, εἰ βουλον io ται λαβεῖν ερημον ανδρῶν το στρατόπεδον καὶ τὰ οπλατων Αθηναίων, εν μερα ρητη προς Κατάνην πανστρατία παραγενεσθαι, των δ' 'Aθηναίων ν τῆ πόλει τὰ πλεῖστα διατρίόντων γνωκεναι τους Συρακουσίων φίλους, τaν κείνους προσιόντας αἴσθωνται, 13 τάς τε πύλας καταλαμβάνειν μα καὶ τον ναύσταθμον, ποπιμπράναι πολλους δε εἷναι τους συνεστῶτας νηδη καὶ την κείνων περιμενοντας ἄφιξιν. οὐτάριστα Νικίας στρατήγησε περὶ Σικελίαν πανστρατια amεξαγαγὼν του πολεμίους καὶ την πόλιν dio Oμο τι ποιησας ρημον ἀνδρῶν, αὐτο εκ Κατάνης ἀναχθεὶς των τε λιμενων κράτησε καὶ τω στρατο-πεδω κατελαβε χωραν θεν, κιστα βλαπιόμενος οἶς ελείπετο των πο λεμίων, ηλπιζε ε ων θάρρει πολε- μησειν κωλυτως. Ἐπεὶ δ' αναστρεψαντες εκ α dis τάνης οἱ Συρακούσιοι παρετάξαντο προ της πόλεως,επαγαγὼν ταχυ τους Αθηναίους κρατησε. καὶ πολλοῖς μεν ου ἀπεκτεινε των πολεμίων οἱ γαριππεῖς εμποδὼν γενοντο τὴ διωξει του δε ποταμοῖ

διαφθείρων καὶ ἀποκόπτων τὰς γεφυρας παρεσχεν ο Ερμοκράτει λεγειν παραθαρρύνοντι τους Συρακουσίους, ὁτι γελοῖός εστιν ὁ Νικίας, δπως υ μαχεῖται